***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)





ตอนนี้ขอเป็น18+ นะค่ะ! ^^

“ ก็บอกแล้วไง ว่าผมขอค่าจ้างเป็นการนวด.. เดี๋ยวผมจะนวดให้คุณเอง...

ทั้งตัวเลย///////.......................................................................

.............................ผมรักคุณ... รักมากนะครับน้ำ...”



.............................

........ “เอส.........//////// ฮะ......อึก..”


ฝ่ามือที่ร้อนผ่าว ล้วงเข้าไปใต้เสื้อนอนตัวบาง...แล้วเลื่อนสูงขึ้น..

ลูบไล้... เคล้นคลึง... เนินเนื้อหน้าอกจนถึงปลายยอด

ทำเอาร่างบางที่นอนคว่ำหน้าต้องสะดุ้งหลับตา... ตัวสั่นนิดๆ

แล้วยังจังหวะหัวใจที่เต้นรัวขึ้นอีก... โดนกอดทับจากด้านหลังแบบนี้

พาให้รู้สึกไวแปลกๆ...


หนุ่มน่ารักพยายามกลั้นเสียง แล้วกัดปากตัวเองเอาไว้....

มือนุ่มต้องขยำกำผ้าปูที่นอนเสียแน่น เมื่อถูกอีกฝ่าย... ใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้

บีบ..ดึง... แล้วขยี้ซ้ำๆเข้าที่ปลายยอดอกสีชมพูระเรื่อทั้งสองข้าง...

“อื้อ~//////มะ..ไม่..” ถึงจะหลุดปากร้องคราง ห้ามอีกฝ่ายอย่างไร

แต่เพียงเดี๋ยวเดียว..ยอดเม็ดสีชมพูทั้งสองนั้น ก็เปลี่ยนเป็นสีทับทิมแดงสวย

..และแข็งตัวชูชันขึ้นสู้นิ้ว ให้ยิ่งน่าขยี้เล่นต่อจนเพลินมือเข้าไปใหญ่...

“อื้อ~~~////////..ฮึก!...อ๊ะๆ...ยะ..อย่า~~ฮื้อออ~~”

ดูท่าคนน่ารักยังมีอาการดื้อดึง เจ้าหน้าหล่อจึงต้องยิ่งรุกหนัก..


เสื้อนอนของน้ำถูกเลิกขึ้น.. เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวนวลยั่วนัยน์ตา...

ขณะที่เจ้าตัวเริ่มส่งเสียงครางออกมาดังกว่าเดิม.. ริมฝีปากของคนที่อยู่บนร่าง

ก็เข้าพร่างพรมจูบลงไปจนทั่วหลังเนียนสวย อย่างยั้งใจไม่อยู่..

ผิวขาวๆนั้นขึ้นรอยจูบแดงๆให้เห็นทันตา..


.. ร่างกายของน้ำเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์.. สิ่งที่คนรักของเขาทำ

มันช่างกระตุ้นให้ ส่วนที่ไวต่อการสัมผัสและอ่อนไหวมากนั้น เกิดปฏิกิริยา

เปลี่ยนแปลงทางร่างกาย จนไม่อาจซ้อนเร้นความต้องการได้อีก..


“อ๊ะ! เอส!!~~///////” เสียงหวานสะดุ้งร้องทันที ที่มือแกร่งสอดเข้าไปลูบคลำ

ตรงกลางระหว่างขาที่หนีบแน่นของตัวเอง ถูกอีกฝ่ายล่วงรู้ความต้องการ

และล่วงล้ำเข้าไปกอบกุมแก่นกายร้อนที่แข็งขึ้นเต็มมือเอาไว้แบบนี้ ใบหน้าหวาน

ก็ยิ่งแดงซ่านด้วยความอาย... ทำได้เพียงก้มหน้าซุกกับฟูก แล้วรับรู้ถึงสัมผัสของ

มือ..และนิ้ว.. ที่อีกฝ่ายใช้เคลื่อนไหวเพื่อครอบครองเขา ...มันเร่งเร้า.. รูดขึ้นลง

อย่างเป็นจังหวะ.. ทำเอาฝ่ายที่ถูกปรนเปรอต้องร้อนรุ่มไปทั้งร่าง..

เสียวซ่านจนน้ำตาคลอ..


“ ดีมั้ยครับ..” ...ร่างบางสะดุ้ง..กระตุกนิดๆเมื่อคนทำเอ่ยถาม หยาดน้ำใสเอ่อคลอ

อยู่ที่หางตาสวย ปากบางนั้นเม้มแน่นเพราะความรู้สึกอึดอัดที่ปนเปกับความรู้สึกดี

จนสับสนอยู่ภายใน แต่ร่างกายที่ปล่อยให้เป็นไป คงตอบแทนได้ดีกว่าปากของเจ้าตัว

ว่าเขากำลังรู้สึก และยอมให้ผู้ชายคนนี้มากแค่ไหน...


แต่ก็ไม่ใช่เพียงเขาฝ่ายเดียว ที่ถูกปลุกเร้าอารมณ์ปรารถนาให้กระเจิดกระเจิง...

ตอนนี้..ส่วนล่างที่แข็งขึงของคนข้างบนเองก็โป่งนูน จนแทบจะดันกางเกงนอน

พุ่งทะยานออกมา เห็นเด่นชัดว่ามันกำลังตื่นตัวไม่ใช่น้อยๆ...

ร่างแกร่งโยกขยับสะโพกให้ส่วนนั้น ถูไถกับบั้นท้ายนุ่มของคนในอ้อมกอด

อยู่ตลอดเวลา ให้มันเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาขยับมือจัดการส่วนด้านหน้า


คนถูกทำให้สั่นไหวไปตามแรงมือ.. รู้สึกถึงส่วนที่แข็งตัวนั้นมาเสียดสีกับ

ด้านหลังของตน ก็ยิ่งเสียวสะท้านไปทั้งเรือนร่าง .. โดนรุกเร้าให้ปล่อยตัวปล่อยใจ

จนไม่อาจต้านทานได้...

...ลมหายใจร้อนหอบถี่ เริ่มเป่ารดแถวต้นคอขาวด้านหลังแรงๆติดต่อกัน...

บอกให้รู้ได้ว่า... คนที่ทำให้เขาแทบจะดิ้นพล่านอยู่ตอนนี้ กำลังอดกลั้นความต้องการ

ของตัวเองไว้อย่างมาก เพื่อหวังจะทำให้คนที่รักได้รับความสุขอย่างเต็มที่

“เอส.. อ๊ะ.. อ๊ะเอส~...”

สายตาหวานฉ่ำเยิ้มที่เหลียวมามอง... กับเสียงครางกระเส่า ร้องเรียกชื่อเหมือนเอ่ยขอ...

ก่อนหันไปก้มหน้าใช้ปากงับผ้าปูที่นอนมากัดไว้... อาการของคนตรงหน้าแสดงให้

คนหน้าหล่อเข้าใจได้ไม่ยาก ว่าคนรักของเขากำลังเรียกร้องสิ่งใด..


เอสผละมือมาถอดกางเกงขาสั้นซึ่งดึงไว้อย่างหมิ่นเหม่ของน้ำเร็วรี่

ตามติดด้วยเสื้อนอนของตัวเอง แล้วส่งมันลงไปกองกับพื้นข้างเตียงด้วยกันเสีย..

คนหล่อหยิบเจลทำรักออกจากลิ้นชักหัวเตียงอย่างรีบเร่ง


..นิ้วที่เปียกชื้นสอดดัน ล่วงล้ำ..ลึกเข้าไป ภายในช่องทางรักด้านหลังที่อ่อนนุ่ม…

ร่างบางถึงกับสะดุ้งเฮือก ร้องครางอื้ออึงขึ้นมาทันที ก่อนกลับไปกัดดึงผ้าปูที่นอน

อีกครั้ง เพื่อสู้ความเจ็บ... แล้วตอบรับความสยิวที่ถูกหยิบยื่นให้ในคราวเดียวกัน..

…………. เมื่อปล่อยให้คนรักใช้นิ้วทำตามใจชอบอยู่พักใหญ่

ความเสียวที่พุ่งสูงขึ้นทุกขณะ ก็สั่งให้เขาต้องยอมคลายผ้าที่กัดไว้ออก แล้วหันไป

ร้องบอกเสียงสั่นทั้งน้ำตาที่เอ่อล้น..

“ฮึก!~~เอส!!ระเร็วเถอะ!~ นะ..น้ำ//////..ฮื้ออ~น้ำจะไม่ไหวแล้วว..อื้ออออ~~”

ความรู้สึกของเขามันใกล้จะปะทุเต็มทีแล้ว แต่จะให้เขาปลดปล่อยคนเดียวได้อย่างไร..


คนหน้าหล่อยิ้มรับ...ไล่สายตาคมก้มมองเรือนร่างคนรักที่นอนคว่ำกับพื้นเตียงตัวสั่น

..ผิวขาวเนียนละเอียดร้อนผ่าวตรงหน้า..ให้สัมผัสที่ดีเหลือเกิน.. ยิ่งเห็นใบหน้าสวย

ที่มีพวงแก้มแดงก่ำหันมามองเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม..... มันช่างยั่วยวนหัวใจนัก..

เห็นแล้วใครเล่าจะทานทนได้ !


มือแกร่งดึงกางเกงนอนของตัวเองลงจากเอวอย่างรวดเร็ว จับจ่อเอาความเป็นชาย

ที่ผงาดขึ้นทันทีนั้น สอดใส่เข้าไปภายในร่างของคนที่ตนรัก “ อ๊า!~~~~”


คนข้างบนค่อยๆกดตัว ให้ประตูหลังของคนที่อยู่ข้างล่าง ดูดกลืนแก่นกายแกร่ง

ของเขาเอาไว้จนหมด.. แล้วค่อยๆขยับดุนดันเข้าออก..ให้ส่วนนั้นมันสอดรับกันและกัน...

“ซี๊ดดด~~~อา..... อึก!!...~..ซี๊ดดดดดดดด..ด...”

เอสนิ่วหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่านเกินจะเอ่ย.. รู้สึกดีเหลือเกิน

กับช่องทางรักด้านหลังของคนรัก.. มันกำลังตอดรัดดุ้นเนื้อร้อนของเขาไม่หยุด...

ราวกับว่ามันกำลังตอบรักความรักที่เขามอบให้ด้วยความยินดี..


จากเนิบนาบ.. ร่างทั้งสองก็ค่อยๆเปลี่ยนจังหวะทำรักให้เร่งเร้า..

โยกรุกรับเข้าใส่กันอย่างเร่าร้อน จนเจ้าของเสียงหวานต้องร้องครางดังระงมไปทั่วห้อง

การเสียดสีที่เร่งแรงให้ถี่กระชั้น หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาลมหายใจพ่นไอร้อน

ต้องเหนื่อยหอบไม่เป็นจังหวะหนักหน่วงตาม.. แต่จังหวะรักร้อนแรงที่กำลังดำเนินไป

กลับสอดประสานสองกายให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้อย่างลงตัว...


แก่นกายร้อนเร่งทะยานสร้างความเสียวซ่านกับโพรงเนื้อนุ่มด้านหลังเกินจะเอ่ย..

แรงกระแทกไม่หยุดหย่อนจากร่างทั้งสอง ส่งให้เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดจนใจสั่น

แข่งกับเสียงหวานของคนถูกกระทำที่ร้องครางกระเส่าไม่ขาดช่วง..

“อ๊า!!~ อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!..”


เหมือนใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางเข้าไปทุกขณะ แต่แล้วคนหล่อ

กลับผ่อนแรงลงเพื่อยั้งมันไว้ เขายังไม่อยากให้ความหฤหรรษ์นี้จบเร็วนัก

ถึงมันจะทำให้ทรมาน..อยากไปจนแทบคลั่ง แต่มันก็ช่างเป็นความทรมาน

ท่ามกลางความเสียวกระสันที่สุดยอด ..

“ฮื่อออ~~! เอส!!///////*// ไอ้บ้า! ฮื่อออ~!! เอสส!!!”

น้ำต้องสะบัดหน้า หันมาร้องว่าเจ้ารูปหล่อเสียงสั่นน้ำตาไหล..

ทั้งที่เขาอยากจะไปแท้ๆ! แต่กลับเห็นอีกฝ่ายนั้นส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาหา ...


เอสเอื้อมมือไปปาดเหงื่อที่ใบหน้าหวาน.. เกลี่ยนิ้วเช็ดหยาดน้ำตาให้..

แล้วบรรจงจูบที่ขมับซ้ายของคนน่ารัก ..ก่อนกระซิบถามที่ข้างหู

“คุณชอบมั้ยครับ...น้ำ..////////”

“.....อึก..//////*//โธ่คุณอย่าแกล้งน้ำอีกเลย!!...ฮื่ออ!..เอส~~!!! ”


..ก็คนรักของเขาน่ารักขนาดนี้ จะไม่ให้เขาหมั่นเขี้ยวได้ยังไง ///////

ดาราหน้าหล่อหัวเราะในลำคอ ก่อนกลับมาทำตามที่หัวใจปรารถนา

โหมทะยานเข้าใส่ร่างบางอย่างร้อนแรงอีกครั้ง แต่ก็เล่นเอาอีกฝ่ายร้องลั่น

“อ๊ะ!อ๊ะ! อ๊ะ! ไอ้บ้าเอส!!เบาหน่อยก็ได้~!!/////////*// โอ๊ยยซี๊ดดดด ~~

ดะเดี๋ยว! อ่ะอ๊า! คนบ้าเอ๊ยยย!!!”

บั้นท้ายนุ่มถูกขยำอย่างเมามัน ก่อนคนทำจะยกให้มันลอยเด่นขึ้นจากพื้นเตียง

ใช้ท่าหมอบคลานกอดรัดกัน แล้วกำหนดจังหวะการขยับขย่มให้เป็นดังใจต้องการ


“อ๊ะ!อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!~~~~~~~~”

“ซี๊ดดด~ ~~สุดๆเลย~น้ำ!! อ๊าดี! อึก ดี!..ฮะ!ฮึก พะพร้อมกันนะคนดี!!”


ร่างแกร่งรีบสอดมือเข้าไป กอบกุมดุ้นเนื้อน่ารักที่แข็งขึงของร่างบางเอาไว้

จับจังหวะการโยกขย่มลำรักของตนเอง ให้สอดรับเป็นจังหวะเดียวกับมือ

ที่เร่งรูดขึ้นลง สร้างความสุขสมให้คนที่รักทั้งด้านหน้าและด้านหลังไปพร้อมๆกัน


ร่างที่สอดรับกันของคู่รักโยกไหวไปตามแรงกระแทกและอารมณ์รักที่ลุกโชน

...ทั้งสองต่างก็รู้สึก...... รู้สึกมากจนเหมือนจะไปเสียให้ได้..

ฝ่ายคนทำจึงเร่งกระแทกแก่นกายร้อนเข้าออกโพรงเนื้อนุ่มที่ตอดรัดรับอย่างไม่ยั้ง

“แฮก...ฮะอึก!...รักคุณ! รักคุณนะน้ำ!! อ๊า~~~ ผมรักคุณ! รักที่สุดเลย!!!”

“นะน้ำ! จะ! จะ! อ่ะอื้อ~~~~~~~ อ๊า~~~~~~~~~~~~!!!”


ที่สุดทั้งสองร่างก็ค่อยๆลดการเคลื่อนไหว..จนลงไปนอนกอดทับกัน

ท่อนแขนแข็งแรงที่มีมัดกล้ามสวย กกกอดคนรักที่นอนคว่ำหน้าให้แนบแน่น

แล้วเกร็งตัวจนสั่นระริก.. ก่อนกระตุกไหววูบไปพร้อมๆกับคนในอ้อมกอด..

ปลดปล่อยความต้องการที่ไปจนถึงจุดสุดยอด...

...สัมผัสกับความรู้สึกที่เชื่อมหัวใจของพวกเขาเข้าด้วยกัน...

....รู้สึกดีเหลือเกิน........



เอสซบหน้ากับแผ่นหลังสวยตรงหน้าอย่างแสนรัก..

กอดร่างบางที่หอบจนตัวโย่นไม่ต่างกันเอาไว้อย่างแสนเสน่หา...



...........
..................... หลังจากบทรักอันร้อนแรง ที่ทำเอาทั้งคู่ต้องนอนพักเหนื่อย

จนเงียบกันไปได้สักพัก.. ตาคู่สวยที่กำลังปรือๆก็ต้องเบิกโตโดยอัตโนมัติ

เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกถาม คำถามนี้ขึ้นมา


“ผมนวดเก่งมั้ยน้ำ//////// สบายตัวมั้ย55”

“ฮึ่ย!~~ คนที่สบายตัวน่ะคุณ! แต่คนที่พรุ่งนี้ต้องปวดไปทั้งตัวน่ะมันผมนี่!!//////*//”

“เฮ่! ผมเคยได้ยินมาว่า.. ถ้าใครนวดแล้วปวดตัวนี่มันต้องนวดซ้ำนะ!”

“ไอ้หื่นนี่!!/////*// ทะลึ่งแล้ว!ทะลึ่งแล้ว!! อ๊ะ! เฮ้ยคุณจะเอากางเกงผมไปไหน!?

เอาคืนมานะ!” เห็นเจ้าดาราจอมหื่นมันลุกจากตัวเขาแล้วเอื้อมมือไปหยิบ

กางเกงนอนขาสั้นของเขามาถือไว้ พร้อมส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ ก็หวั่นใจนัก!

คนน่ารักรีบพลิกตัว หันมาดึงเสื้อนอนที่ถูกถลกขึ้นลงมาคลุมปิด

ส่วนสำคัญเอาไว้อย่างอายๆ///////*//


“ผมจะแต่งตัวแล้ว เอาคืนมา!” พูดไปหน้าก็แดงไป..~

“ผมไม่ให้!” พูดไปก็ยักคิ้วท้าทายไป... หึ..

“เอ๊ะ!//////*// ไอ้เอส!!” ถึงเขาขึ้นเสียงใส่แค่ไหนก็ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่แคร์..


“โธ่~น้ำคร้าบบ..คุณจะใส่ทำไม........ เดี๋ยวก็ต้องโดนถอดออกอยู่ดี!55////////”

“อึก!/// ///*// บ้า! ไอ้คนบ้าเอ๊ย!! ~~นี่ยังคิดจะทำอีกเรอะ!||||||||”

“ก็ค่าจ้างผมไง!”

“อ้าวผมก็จ่ายไปแล้วไงเล่า!~//////*//”

“ไม่พอ!......./////// อีกทีสิ..”

“เฮ้ยยย!!! ///////*//อะไรวะไหงค่าจ้างมันแพงอย่างนี้เนี่ยยย! โกงกันนี่หว่า!!”

“ไม่รู้! ผมไม่สน!”


ว่าแล้วดาราหนุ่มก็โยนกางเกงนอนของคนน่ารัก ทิ้งไปทางด้านหลังตัวเอง

อย่างไม่ใยดี ก่อนจะกระโจนเข้ารวบตัวคนดื้อที่คิดจะหนี ให้ดิ้นไปมา

อยู่ในอ้อมแขนของเขาแทน

“เหวอ~~ไอ้เอส!!! ///////*// แง๊~~~ ไอ้คนบ้า!!! อื้อออ~~!ฮืออออ~~

โว้ยยยย~ไอ้โรคจิต! ไอ้บ้าๆ!! ฮึก..โฮ-----!!! นี่จะทำอีกจริงๆเรอะ!!!”


คนหน้าหล่อใช้จูบตอบแทน... หยุดเสียงโวยวายของน้ำให้เงียบสนิท..

ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ ถูกบังคับให้เปิดรับเรียวลิ้นที่รุกเข้าหาอย่างร้อนแรง...

“อื้มมมมมม ..มม ......” เมื่อหนุ่มน่ารักร้องอื้อในลำคอ เพื่อขออากาศหายใจ

และตั้งตัว อีกฝ่ายจึงยอมเปิดปากให้..

“แฮกๆ...ฮึ่ม! จ่ายแพงนะเว้ย!! ไม่ได้เรื่องล่ะน่าดู!!!////////*//”


ดาราหนุ่มอมยิ้ม ..แววตาเป็นประกายวิบวับ ดีใจจนเนื้อเต้น รีบยื่นหน้าเข้าไป

ฝังจมูกโด่งหอมแก้มนุ่มที่แดงระเรื่อนั้นเน้นๆให้ชื่น~ใจ.. ก่อนตรงเข้าประกบจูบ

บดเบียดริมฝีปากบางน่ารัก ให้แลกลิ้นดุนดันรอดไรฟันอย่างออกรส..

ลิ้นร้อนพัวพันเข้าหากันทั้งด้านในและนอกโพรงปาก.. เร่งจังหวะหัวใจให้เต้นระรัว

..........ร่างทั้งสอง กอดก่ายกันแนบแน่นอย่างไม่รู้ตัว...

ความร้อนทั่วร่างดูเหมือน...... มันจะเพิ่มสูงขึ้นอีกแล้ว...

พวกเขาคงต้องช่วยกันดับความร้อนนี้ ด้วยการบอกรักที่ร้อนแรงยิ่งกว่า.............

......อีกครั้ง...

..............อีกครั้ง...................

....................และ....อีกครั้ง....



……………………………

……………………

………….

…….


+++++++++++++++++++++++++++++





……………….เช้าวันต่อมา..


ที่บ้านหมอเรียว...



“..นี่หนูเทมยังไม่ตื่นเหรอลูก? น่าจะลงมากินข้าวเช้าพร้อมหน้ากันนะ”

คุณอนงค์นาฏยกหม้อข้าวต้มทรงเครื่องมาวางลงบนโต๊ะอาหาร ถามลูกชายที่นั่งรอ

กินข้าวเช้าก่อนไปทำงาน พลางใช้ทัพพีคนข้าวต้มร้อนๆก่อนตักใส่ชามให้


เทพพิชัย หรือเทม.. เพื่อนรักของลูกชายคนเดียว ก็เป็นเหมือนลูกชายคนที่สอง

ของเธอด้วย แล้วพ่อตัวดีที่บ่นถึงก็มานอนค้างที่บ้านนี้ตั้งแต่เมื่อคืน...


“โอ๊ยปล่อยมันนอนให้พอเถอะครับแม่ เมื่อคืนก็ลากผมไปนั่งฟังมันเพ้อเจ้อไร้สาระ

เรื่องเดิมๆอยู่ได้ตั้งค่อนคืน เห็นว่ามันทะเลาะกับพ่อมาอีกแล้ว ไม่รู้อะไรนักหนา”

หมอเรียวพูดขำๆ ตักข้าวต้มฝีมือคุณแม่เข้าปาก ชิมแล้วก็ยิ้มให้ชมว่าอร่อยที่สุด

คนทำจึงยิ้มกว้าง บอกลูกตัวเองถ้าอร่อยนักก็กินให้เยอะๆ แล้วจะได้รีบไป

ถึงวันนี้จะเป็นวันหยุด แต่เรียวก็รับงานบรรยายในงานประชุมที่ทางรพ. จัดขึ้น



ขณะที่สองแม่ลูกกำลังคุยสัพเพเหระไปทานอาหารเช้ากันไป ..ก็มีแขกมาหา

เสียงกริ่งประตูบ้านดัง ทำให้ทั้งสองต่างชะงักมองหน้ากันอย่างแปลกใจ

“เอ๊ะ.. ใครมาแต่เช้ากันนะ?... เรียวกินไปเถอะลูก เดี๋ยวแม่ออกไปดูเองจ้ะ”




...................................

.................


“อุ้ย!///////ตายจริง! กร! สวัสดีค่ะลูก!!”

“555////// สวัสดีคร้าบบบบแม่นงค์ ผมคิดถึงจังเล้ยยย55”

กร ตั้งใจมาเยี่ยมหาแม่นงค์และคุณหมอเรียวด้วยความคิดถึง

เด็กหนุ่มหอบกระเช้ารังนก ลงจากรถมาด้วยหน้าตาแช่มชื่น

คุณอนงค์นาฏเองก็รีบเปิดประตูต้อนรับดาราหน้าใสด้วยความดีใจ

ทั้งสองโผกอดกันด้วยรอยยิ้ม หญิงสูงวัยกว่าลูบหน้าลูบหัวผู้มาเยือน

อย่างแสนเอ็นดู


“หืมม วันหลังมาแต่ตัวก็พอนะลูก55 แม่ดีใจจริงๆที่หนูอุตส่าห์แวะมาหาได้

มาๆๆเข้ามาข้างในก่อน มาทานข้าวเช้ากับแม่กับพี่เรียวเร็ว555”

คนเอ่ยชวนรีบเดินนำเข้าบ้าน ยิ้มพยักหน้าให้อีกฝ่ายตามเธอเข้าไป

แต่สิ่งที่สะดุดตาจนทำให้กรต้องชะงักเท้า หยุดยืนมองไม่ยอมก้าวขาต่อ

คือรถคันที่จอดอยู่ข้างๆกับรถของหมอเรียว... ทำไมมีรถสองคัน!?


มีแขกคนอื่นมาถึงก่อนเขางั้นหรือ.... แต่ไอ้รถคันนี้มันช่างคุ้นตานัก...

ทบทวนความทรงจำให้ดีๆ เขาเคยเห็นรถคันนี้ที่ไหนนะ?.....................

...............เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ... เฮ้ย~~~~รถคันนี้มัน! มันๆ!! ...ไม่ผิดแน่ๆ!

นี่มันรถของพี่หมอทีนี่นา!!!


“เอ๊ะ! แม่นงค์ครับ! นี่! พะพี่หมอทีมาเหรอครับ!!? //////”

กรชี้มือไปทางรถคันนั้น แล้วร้องถามอย่างตื่นเต้น ... อะไรกันเนี่ยก็เมื่อวานนี้

ที่คุยโทรศัพท์กัน พี่หมอทียังบอกว่าทำงานยุ่งอยู่ที่รพ.ในต่างจังหวัดเสียจน

ไม่มีเวลามาเจอหน้าเขา! แล้วทำไมวันนี้! ถึงขึ้นมาหาคุณหมอเรียวกับ

แม่นงค์ถึงที่นี่ได้ล่ะ!?...... ..........


..............หืมมมม ไอ้พี่หมอทีบ้าเอ๊ย!! โกหกเขาเรอะ!!!/////*// ……. แต่..

......................เอ......หรือว่า.. ...พี่เขาจะแอบมาเซอร์ไพร์สเรารึเปล่านะ!///////


ขณะที่เด็กหนุ่มทำหน้าประหลาดใจและยิ้มอยู่ในที คนโดนถามก็ต้องหน้าซีด

.... คุณอนงค์นาฏลืมไปสนิทว่าจะให้กร เจอหน้ากับเจ้าหนูเทมของเธอไม่ได้!

“เอ่อ...|||||||||||| คือ! น่ะนั่นๆ! (ตายแล้ว~ จะทำยังไงดีนี่!)”




ตอนนั้นเอง.. เจ้าคนก่อเรื่องไว้ให้ยุ่งยากก็เดินหาวอ้าปากกว้าง ขยี้หัวขยี้ตางัวเงีย

ลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้าน...

เทมเลี้ยวเข้าครัวทันทีที่ได้กลิ่นหอมๆของข้าวต้มลอยมาเตะจมูก เห็นเรียวกำลัง

นั่งกินอยู่ก็ตรงเข้าไปแย่ง ดึงช้อนดึงชามมาเป็นของตัว

“เฮ้ย!ไอ้เทมมึงแปรงฟันรึยังวะ!?” หมอเรียวทำตาโตดุเพื่อน

เทพพิชัยกำลังอ้าปากจะกินก็ต้องชะงัก หันไปมองหน้าเพื่อนรักแล้วตอบอย่างมึนๆ....

“....ฮึ....ยัง..” ก่อนจะโดนแย่งช้อนแย่งชาม คืนไปเดี๋ยวนั้น


“มึงไสหัวไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนเลยไป! ซกมกจริงๆนะมึง! คนยิ่งจะรีบไปทำงาน

ดันมาแย่งกูกินอีก แม่เขาทำเผื่อมึงไว้แล้วเป็นหม้อเลยน่ะ เสือกตื่นเร็วได้นะวันนี้”

เรียวส่ายหัวบ่นเจ้ากล้ามโตที่ยังไม่ยอมไปไหน นั่งเกาหัวยุ่งๆอยู่ที่เก้าอี้ตัวข้างๆ


“ฮ้าวววว~~ กูก็ง่วง... แต่กูก็หิวนี่หว่า... ว่ากินเสร็จแล้วจะขึ้นไปนอนต่อเนี่ย

ไปออฟฟิศก็ขี้เกียจเจอหน้าป๊า... ต้องมาด่ากูซ้ำอีกแหงๆ|||||||||| ... เฮ้อ~~

อ้าวแล้วแม่นงค์ไปไหนล่ะ..? ..นี่ของแม่เหรอ..”

เทมชี้ชามข้าวต้มที่เหมือนยังทานค้างไว้ตรงหน้า


“อื้อ ออกไปดูว่าใครมาน่ะ.. ไม่รู้ใครมา ได้ยินเสียงขับรถเข้าบ้านมาด้วย

แต่ทำไมไม่เห็นเดินเข้ามากันซักทีก็ไม่รู้..”


“หือ..?.. ใครวะเสร่อมาแต่เช้าแบบนี้ ..” เทพพิชัยลุกจากโต๊ะ แล้วค่อยๆ

เดินไปแอบมองทางหน้าประตูบ้านอย่างอยากรู้อยากเห็น..

แต่จากที่คิดเพียงแค่จะเมียงๆมองๆ แล้วเดินกลับไปแปรงฟัน.. เขาก็ต้อง

ยืนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจสุดๆ ทันทีที่ได้เห็นว่า ใครมา!

ชายหนุ่มหันหลังใส่ ต้องตาลีตาเหลือกวิ่งหนีอย่างร้อนรนไปก่อนที่

คนคนนั้นจะทันสังเกตเห็นเขาข้างในบ้าน..


“ซวยแล้วววว!!!||||||||| ไอ้เรียวมึงต้องช่วยกูนะ! ตายห่าล่ะงานนี้!!

ไอ้กุ้งแห้งมา!!” เทมรีบขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก แต่ฝ่ายเพื่อนก็ยังดูงงๆ

“กุ้งแห้ง!?......................กุ้งแห้งมาแล้วไงวะ.. คะใครเขามาขายกุ้งแห้ง?

แล้วมึงจะทำไม ให้กูช่วยอะไร เดี๋ยวแม่เขาก็ซื้อเองแหละ..”

“โห่!!|||||||||||*|| ไอ้หมอหมาปัญญาควาย! ใครเขาจะขับรถแพงๆเข้ามาขาย

กุ้งแห้งให้แม่มึงถึงในบ้านอย่างนี้!! กูกำลังหมายถึงไอ้ กร! ไอ้กรมันม๊า~~!!!”

“ห๊ะ!! ว่าไงนะ น้องกรมาเหรอ!” คุณหมอหนุ่มเพิ่งรู้สึกถึงความซวย..

“เวรเอ๊ยยย!!! ไหงกูถึงต้องเจอแต่เรื่องบังเอิญเชี่ยๆอย่างนี้ด้วยยยยย~!”

เจ้ากล้ามโตบ่นโวยวาย กุมหัวเดินไปเดินมาอย่างกระสับกระส่ายต่อหน้าเรียว


“ไอ้บ้า!! แล้วนี่มึงยังจะมาลอยหน้าอยู่อีก! รีบไปซ่อนเร็วเข้าสิโว้ย!!”

เดินไปแอบชะเง้อดูที่นอกประตูห้องครัว เห็นกรกับแม่กำลังเดินเข้ามาในบ้านแล้ว

เรียวจึงรีบเร่งเดินออกไปรับหน้าก่อน ทิ้งให้เทพพิชัยยืนเคว้ง หมุนไปหมุนมา


ไอ้หนุ่มลูกครึ่งหน้าเครียดจนเหงื่อแตก..... ||||||||||||| คิดแล้วคิดอีก

ในเวลาอันกระชั้นชิดเช่นนี้ คนตัวโตๆแบบเขา จะไปซ่อนที่ไหนได้!!?..


...........................................

...................

****************************************




........



ทางด้านเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ที่ไปอาศัยค้างอ้างแรมอยู่บ้านเพื่อน..

ก็ยังนอนเปลือยท่อนบน นุ่งแต่กางเกงยีนส์แผ่สองสลึง หลับคาซากวงเหล้า

ที่สรวลเสเฮฮาแก้กลุ้มเมื่อคืนนี้.. โดยมีเหล่าเพื่อนๆนอนกองก่ายกัน

อยู่ไม่ห่างจากตัวเขาอีกสามชีวิต.. วีนอนกอดรองเท้าแตะของบาสไว้ข้างหนึ่ง

ส่วนเจ้าอาทกึ่งนั่งกึ่งนอน หลับเอาหัวพาดกับขอบเตียง แต่ยังดิ้นใช้ขาเขี่ย

ขวดเหล้าเปล่ากลิ้งไปโดนหัวของนิกกี้ที่หลับอ้าปากหวอ..

“อื้อ~|||||||||||” .. หนุ่มตี๋สะดุ้งเล็กน้อยเหมือนจะรู้สึกว่ามีอะไรมากระทบที่หัว

แต่ก็ยังไม่ยอมตื่นเหมือนงัวเงียไม่หาย.. เมื่อคืนนี้หนักเอาการ

กว่าจะหลับคาวงกันไปก็ราวๆ ตีสามตีสี่ได้…………


........ บาส... ผู้เป็นทั้งเพื่อนซี้.. คนออกค่าเหล้า ..และเจ้าของห้องนอน

ตื่นลืมตาขึ้นมาเป็นคนแรก เพราะเป็นคนเดียวที่เมาหลับไปก่อนใคร

ตั้งแต่ตอนห้าทุ่ม.. ชายหนุ่มนอนกับพื้น อยู่ข้างๆตัวนิกกี้ เขาเหม่อมอง

เพดานห้องตัวเองอย่างเบลอๆ...


“หือ!......!?.” หนุ่มเจ้าของห้องต้องสะดุ้ง

เมื่อถูกแขนของเพื่อนซี้หน้าตี๋พาดมาวางไว้ที่หน้าอก.. ก่อนจะขยับเข้าหา..

แล้วค่อยๆดึงเอาตัวเขาไปกอดไว้ ให้ลมหายใจเป่ารดอยู่แถวซอกคอ...

เล่นเอาคนโดนจู่โจมเบิกตาโพลง “อึก!! ฮะเฮ้...ย........... ......................”

ตกใจไม่น้อย... แต่เขาก็เข้าใจว่าเพื่อนคงนอนละเมอ

คิดว่ากำลังกอดหมอนข้างมากกว่า...


บาสรู้สึก...แปลกๆ... เขาน่าจะรีบผลักออก แล้วด่าให้ไอ้ตาตี่มันตื่น

ด้วยความรำคาญแท้ๆ ..แต่!......ไม่รู้ทำไม... เขาถึงได้แต่นอนกระพริบตาปริบๆ

... แล้วปล่อยให้เจ้านิกกี้.. มันกอดเขาไว้........

ขยับปากพูดอะไรไม่ออก.. แถมยังเหลือบตามองหน้านิกกี้ตรงๆไม่ได้!


......... ทำไม!?///////


ท่ามกลางเสียงหัวใจที่เต้นดังขึ้นเรื่อยๆ.. อ้อมกอดของนิกกี้ก็แน่นขึ้นเรื่อยๆ..

ใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนรัก..อยู่ห่าง...แค่คืบ... ใกล้กันมากเหลือเกิน...

มันชักจะใกล้กันมากจนเกินไปแล้ววววว!!!//////////


คนที่โดนดึงไปกอดไว้เริ่มขยับตัวอึกอัก ดันหน้าอกคนตัวโตกว่าให้ออกห่าง

แต่แทนที่เจ้าหน้าตี๋จะรู้สึกตัวตื่น เขากลับงึมงำในลำคอ แล้วเพิ่มแรงกอด

ให้มากกว่าเดิมอีก.. นิกกี้เหมือนจะยิ้มออกมา... ก่อนยื่นหน้าไปให้จมูกสัมผัสกับ

แก้มของคนที่เขากอดไว้.. “อื้มมม~ (ฟอด!!)///// หึ...อย่าดื้อสิ....”


ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า เจ้าหนุ่มบาสนั้นเหวอแค่ไหนที่ถูกหอมแก้ม!!!

(.......นะ...นิกกี้~~~!!!///////....มึง.....มึ๊งง...ง...ง......~~) บาสตกใจจน

ตาโตแทบจะเท่าไข่ห่าน ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเจ้านิกกี้จะทำแบบนี้กับเขา.....

แต่........ แทนที่จะสะบัดหนี........

ชายหนุ่มกลับนอนมองหน้าไอ้คนขโมยหอมแก้มเขาอย่างอายๆ

ฟังเสียงหัวใจตัวเองเต้นดังตุบๆ~.. ....เห็นอีกฝ่ายยังหลับตา...

แต่ดูเหมือนริมฝีปากบางๆที่ยักยิ้มนั่นจะค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้.......จน.........

สัมผัสกับใบหน้าของเขาอีกครั้ง.......แล้วก็พยายามไล่จูบ.... ที่ปาก.....

.................................
................
.... “อื้มมม…….///////////”

บาสนอนตัวแข็ง.. หลับตารับรู้รสจูบหวานๆที่ได้รับจากนิกกี้.........

เมื่อผละริมฝีปากออกจากกันหนุ่มตี๋ก็ยังดึงตัวเพื่อนรักไปกอดไว้แนบอก

ยิ้มไปยิ้มมาพูดเบาๆ.... “ รัก.....รักที่สุดเลย.....”


เหมือนหัวใจได้รับคำตอบแล้ว.....

บาสเข้าใจแล้วว่าทำไม ถึงยอมให้มันมากอด.. มาจูบ..เขาแบบนี้ได้....

เพราะเขาเองก็..รู้สึกเหมือนกันกับมันสินะ..

..... เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน.. .... นิกกี้….

ไม่คิดเลยว่ามันจะกล้าสารภาพรักด้วยวิธีแบบนี้.... ///////

รู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากจนอกแทบระเบิด! เขากำลังยิ้มอย่างมีความสุข…

แล้วจู่ๆ เจ้าคนที่นอนกอดเขาไว้ก็พึมพำ พูดคำที่ทำให้รอยยิ้มแสนสุขนั้น

ต้องหายไป


“รักที่สุดเลย......แบงค์...”



ว่า...


ว่าอะไรนะ!!!?.........||||||||||||||||*||


ถึงนิกกี้จะพูดเบาแค่ไหน แต่ชื่อที่ได้ยินนั้นก็ชัดเต็มสองรูหูของบาส!


มือที่กำลังจะเอื้อมไปกอดตอบต้องชะงักค้าง แล้วเจ้าหนุ่มบาสก็รู้ตัว

ว่าเขาไม่ได้ถูกสารภาพรัก หรือใช้เป็นหมอนข้าง..... แต่กำลังถูกใช้เป็นตัวแทน

ของคนที่เจ้านิกกี้มันอยากจะกอดจริงๆต่างหาก!


“อึก!..........ฮึก.........ฮืออ~~~!!! ไอ้นิก! ไอ้เชี่ยนิก!!! ไอ้เชี่ยยยย!!!!”

บาสร้องไห้ลั่น ดิ้นสะบัดตัวออกจากอ้อมกอด แล้วลุกขึ้นมาโวยวาย

ทั้งด่าและไล่ถีบไล่ตีนิกกี้ไม่หยุด

ทำเอาทั้งวีและอาทสะดุ้งตื่นอย่างตกใจไม่แพ้เจ้าคนถูกทำร้ายร่างกาย


“จ๊ากกกก!!!||||||||||*|| ไอ้สัดบาสมึง! กูเจ็บนะไอ้เชี่ย! มึงตีกูทำไม!?โอ๊ยๆ!!”

นิกกี้หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง ยกแขนตั้งการ์ดหลบลูกเตะจากเพื่อนอย่างเคืองๆ

แต่ดูท่าทางฝ่ายนั้นจะโกรธเขามากกว่า.......... แถมยังร้องไห้อีกด้วย..


“เฮ้ยๆไอ้บาส! มึงทำมันทำไม!? ไอ้นิกมันทำอะไรให้มึง!?” วีถามพลางถลา

เข้ามาพร้อมอาท ช่วยกันจับตัวบาส ห้ามไว้ทั้งที่ยังไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น


“เอ้อ! กูไปทำอะไรให้มึงวะ!?” หนุ่มตี๋ตั้งตัวได้ก็รีบลุกยืนบ้าง

กระแทกเสียงถามใส่หน้าเพื่อนอย่างโมโห....

แต่แล้ว พอได้เห็นว่าอีกฝ่ายยืนน้ำตาไหล แทนที่จะด่าเขาต่อกลับใช้สายตา

ที่แสดงความผิดหวังและเสียใจจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง... ก็ทำให้สะอึก

จนต้องรีบคิดทบทวน ว่าตัวเองนั้นเผลอไปทำเรื่องร้ายอะไรไว้...

เพื่อนจึงต้องร้องไห้อย่างนี้..


บาสสะบัดแขนออกจากวีและอาท เดินไปนั่งบนเตียงแทน

“เฮ้ยบาส...กูไม่รู้จริงๆ... เมื่อคืนกูเมาแล้ว...กวนตีนไรมึงเหรอ...มึงอย่าร้องดิ..

กูขอโทษกูจำไม่ได้...” นิกกี้พูดเสียงอ่อนลง ค่อยๆตามไปนั่งข้างๆ


พวกเพื่อนมองหน้ากันไปมาอย่างรอฟังบาสอยู่คนเดียว... ชายหนุ่มกลั้นใจ

หันไปถามนิกกี้ “นิก....มึง............ มึงไม่รู้ตัวเหรอ...เมื่อกี้มึงจำไม่ได้เหรอ..”


นิกกี้ชะงักพยายามคิด เพื่อนๆก็มองหน้าเขาอย่างอยากรู้...

“ กู.......... จำได้แต่ว่ากำลังฝันดี๊ดี.............ดีมากๆอ่ะ... แต่กูคงบอกรายละเอียด

ให้พวกมึงรู้ไม่ได้หรอกนะ55...แล้วจู่ๆก็แบบ..รู้สึกตัวอีกที...แม่งตีนไอ้บาส

ลอยมาพร้อมกับคำว่าเชี่ยแระ~|||||||||||| กูงงไปหมด.. มึงเป็นไรของมึงเห๊อะบาส?”


ชัดแน่แล้ว.............. คำตอบจากนิกกี้หมายความว่า... มันละเมอ

บาสยิ้มเหยียดๆอย่างสมเพศตัวเอง... นี่เขา....ชอบไอ้นิกหรือ...........////////////

แล้วมันก็ดันไปชอบ.......น้องแบงค์.......||||||||||||||||

มิน่าล่ะพวกมันถึงตัวติดกันเป็นปลาท่องโก๋จนเกินงาม..

ไม่น่าไปล้อว่ามันเป็นแฟนกันเลย...

ป่านนี้ไม่เป็นแฟนกันจริงๆไปแล้วเหรอ...


“บาสมึงโอเครึเปล่า....... กูขอโทษ.... กูทำอะไรให้มึงเหรอ”

นิกกี้ที่นั่งข้างๆ วีกับอาทที่นั่งกับพื้น มองหน้าเขาด้วยความสงสัยและเป็นห่วง..

แล้วคนที่เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่า รัก ก็ยื่นมือมาจับที่หัวก่อนลูบเบาๆเหมือนปลอบใจ

แต่นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึก อยากร้องไห้มากกว่า...


ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก.... รู้ตัวว่ารัก... ก็อกหักเสียแล้ว...

แถมยังมาหลงรักไอ้คนไม่ได้เรื่อง อย่างไอ้ตาตี่นี่อีก....มันน่าเจ็บใจนัก...

ทำไมเขาต้อง…………


“ .. บาส... กูรักมึงนะ..”

บาสชะงักตกใจ หันไปมองหน้านิกกี้ที่ยิ้มให้..

“มึงเป็นอะไรบอกพวกกูมาสิเฮ้ย.. มึงเป็นอย่างนี้ทำเพื่อนใจไม่ดีนะเว้ย..”

วีกับอาทพยักหน้าจับมือบาสไว้เหมือนอยากให้พูดเรื่องที่ทำให้ถึงกับร้องไห้

ออกมา... “กูก็รักมึงนะ!!” วีและอาทพูดกับเขาพร้อมกันอย่างหนักแน่น..

ทำคนที่พยายามกลั้นสะอื้นแทบตายต้องน้ำตาร่วงอีกแล้ว....

เงียบไปสักพัก.... บาสก็ตัดสินใจปาดน้ำตาที่หน้าตัวเอง แล้วมองหน้า

เพื่อนรักทั้งสามคน ฝืนยิ้มออกมาได้ “ขอบใจนะ...กูก็..รักพวกมึงว่ะ”

พูดเสร็จก็โผไปกอดนิกกี้ที่นั่งข้างๆไว้แน่น

เพื่อนๆเหมือนโล่งอก พากันยิ้มออกได้.. แต่ก็ยังอยากรู้อยู่ดี ว่าเจ้าบาสนั้น

ของขึ้นเรื่องอะไร..?


“....... คือ...............กูฝันว่าทะเลาะกับไอ้นิก.... เหมือนจริงมากๆอ่ะ...

............แล้วก็ตื่นมาเจอหน้ามันพอดี...”

บาสตอบอย่างหลบสายตาของเพื่อนๆ ..โดยเฉพาะสายตาอึ้งๆของนิกกี้

แต่ก็ยังกอดหนุ่มตี๋แน่น เหมือนไม่อยากแยกออก บอกว่าเขา ขอโทษ...


“ว่าไงน๊ะ!? ทั้งเตะทั้งด่ากูแทบตาย!! มึงอย่าบอกนะว่ามึง!ละเมอ!!”

นิกกี้อยากจะบ้าตาย เขารึหลงกลุ้มใจ ...เลยตบกะโหลกเจ้าบาสเข้าให้

“โอ๊ยเชี่ยนิก~////////*// กูเจ็บนะ!” (มึงนั่นแหละมาละเมอเชี่ยๆใส่กู...)

“เอ้อ~! เมื่อกี้นี้กูไม่เจ็บเลยเนอะไอ้เชี่ย..ไอ้บ้า ..ไอ้ติงต๊อง..ไอ้ลูกเหน่งขายรถ..”

“โหย~มึงอย่ามาล้อพ่อกูนะเดี๋ยวปั๊ดถีบขาคู่เลยสัด!///////*//”


นิกกี้ตบหัวบาสแล้วด่าไปเรื่อย ท่ามกลางเสียงหัวเราะของวีและอาท

แต่ถึงเขาจะตบหัวไอ้บาสคืนสักกี่ครั้ง ก็ดูเหมือนมันจะไม่ขยับตัวออกห่าง

จากเขาเลย... ตอนนี้กลับทำตัวเป็นปลิงทะเลเกาะเขาหนึบไม่ยอมปล่อยซะงั้น

ฉลาดนักนะ///////*// ...มากอดเอาไว้แบบนี้ก็ไล่เตะคืนแรงๆไม่ได้น่ะสิ...

“เฮ้ยบาส...พอแล้ว...กูไม่เตะมึงคืนก็ได้..”


วีกับอาทพากันหัวเราะ ที่ต้องมาเจอเรื่องไร้สาระของไอ้เจ้าเพื่อนบ้าตั้งแต่เช้า

ต่างอ้าปากหาว แล้วพยักหน้าให้กัน ก่อนตะเกียกตะกายขึ้นเตียงนอนไปหลับต่อ


............. “บาส....... กูเมื่อย!/////*//สัดเอ๊ย!! มึงจะกอดกูไปถึงไหนวะ!?”

“ถึงสุวรรณภูมิมั้งไอ้เชี่ย..///////”


นิกกี้ถอนหายใจแล้วขำเพื่อนตัวเองเหลือเกิน.. “5555 มึงอ่ะเชี่ยแต่เช้า!ยังเสือก

กวนตีนกูอีกนะเดี๋ยวปั๊ดปล้ำแม่ง!”

พอได้ยินคำว่าปล้ำ บาสก็สะดุ้งเฮือกหน้าแดงแจ๋! มองดูสภาพเจ้าตาหยีให้ดีๆ..

ตอนนี้มันก็ไม่ได้สวมเสื้อเสียด้วยสิ!... //////// เมื่อก่อนนี้ก็เขานึกแปลกใจตัวเอง

อยู่เหมือนกัน เวลาได้เห็นไอ้นิกมันถอดเสื้อทีไร ใจเขาก็ชอบเต้นแรงแปลกๆ

เคยคิดไปว่าคงแค่อิจฉาหุ่นเท่ๆของมันเท่านั้น... แต่ตอนนี้มันชัดเลย..ว่าเขาเขินมัน!


เมื่อนึกอายขึ้นมา หนุ่มเจ้าของห้อง จึงรีบปล่อยเพื่อนรัก ที่ตอนนี้กลายเป็น

คนที่ทำให้เขาต้องแอบ รักเพื่อน ไปแล้ว .. “อะอะไอ้ควายยย!!! มึงไม่มีวัน

ได้แอ้มคนหล่อๆอย่างกูหรอกเชี่ย! กูให้ปลามึงตัว!(ชี้ไปที่ตู้ปลา)

เอาไปข่มขืนเล่นไปสัด!!//////*/ ” ปากด่าไปแต่ใจเขาก็สั่น............

( นิกกี้......... กูรักมึงให้ตายห่าสิ!/////// บ้าเอ๊ย…)



...... เห็นบาสเดินก้มหน้างุดๆไปเข้าห้องน้ำ หนุ่มหน้าตี๋ก็หัวเราะงอหาย

ให้กับเช้าที่แสนไร้สาระของตัวเอง... มองไปที่เพื่อนอีกสองคนบนเตียง

ก็หลับไปแล้ว......... ชายหนุ่มเดินหาเสื้อตัวเองที่พื้น.. หยิบมาสวมแล้วเอนตัว

ลงนอนด้วย ..... นิกกี้นอนยิ้มไปยิ้มมานึกถึงเรื่องที่เขาฝันถึง.....................

............ เมื่อคืนนี้เขาฝันถึงแบงค์... ////////


ก่อนตื่นมาเจอไอ้บ้าบาสอาละวาด ก็ยังฝันว่าได้กอดแบงค์เอาไว้...

ได้จูบหวานๆกับน้องแบงค์ด้วย.....//////// รู้สึกดีราวกับเป็นเรื่องจริงเลย....


แต่มันก็เป็นเพียงแค่ความฝัน......... ความเป็นจริงนี่สิ..

เศร้านัก..เขาต้องแยกห่างจากแฟนตัวเองตั้งเดือนจริงๆเหรอ..||||||||||||


แล้วคนที่รับปากว่าจะช่วยให้ได้อย่างพี่น้ำ.......... จะช่วยเขาได้จริงๆมั้ยนะ....

..............
.....................................
................


.......................ตรื้ดดดดดดดด~~~~~ติ๊ดติดิ๊ดติ๊ด..~

หนังตาที่หย่อนเพราะกำลังจะหลับต้องสะดุ้งตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงมือถือ

ของตัวเองร้องดัง นิกกี้รีบกดรับสายอย่างดีใจเมื่อเห็นว่าพี่ชายเขาโทรมา

“โหลพี่น้ำ! //////// ว่าไงพี่!คิดออกแล้วเหรอครับพี่คร๊าบบ!?”

ไม่พูดพร่ำทำเพลง ถามเรื่องที่อยู่ในใจเขาตอนนี้ไปเลย


“.......อ๋อ อื้มๆ ชั้นนี้แล้ว555 กูโทรมาตามมึงเนี่ย รีบไปบ้านไอ้เบ๊ด่วนๆ!

อุตส่าห์คิดกันทั้งคืน อดหลับอดนอน ฮ้าวววว~~ ..อืมม..ง่วงฉิบหายเลย

..นี่กูลงทุนทำเพื่อมึงเลยนะไอ้ตาตี่! ” เสียงพี่ชายฟังดูง่วงนอนมากจริงๆ

แต่สิ่งที่บอก กลับทำให้เจ้าน้องชายกระเด้งตัวลุกพรวดจากเตียง ตาสว่างทันที

ร้องไชโยยิ้มกว้างอย่างดีใจสุดๆ เอะอะเสียงดังจนเพื่อนๆต้องปาหมอนไล่

นิกกี้ทำหน้าบู่ใส่เพื่อน แล้วรีบเดินออกไปคุยต่อที่นอกระเบียงห้องอย่างตื่นเต้น

“555 ///////พี่น้ำ! จริงๆนะ! พี่ทำยังไง พ่อแบงค์ถึงยอมให้พวกผมเจอกันได้อ่ะ!!?”


“บ้าเรอะ! กูยังไม่ได้ทำห่าเหวอะไรเลยเฟ้ย!/////*// ตอนนี้กูกับเอสกำลังจะไป

บ้านไอ้เบ๊! รอมึงไปสมทบกันก่อน ถึงจะเริ่มตามแผนได้!”

“อ้าววว.... เอ่อ งั้น!! งั้นผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ครับพี่!//////”

“เอ้อ! เร็วเข้าล่ะ! เสร็จแล้วพวกกูจะได้กลับไปงีบต่อสักหน่อย

ก่อนออกไปทำงานเย็นนี้” พูดเสร็จก็หาวให้ปลายสายได้ยินอีกรอบ

จนคนฟังชักอยากจะหลับแทน


“55 ////////รักพี่นะครับ^^ ”

“เอ้อ!/////// กูก็รักมึง! แค่นี้นะ!!”

พี่ชายเขารีบตัดสายทิ้งเพราะความเขินแน่ๆ..

นิกกี้หัวเราะร่า เขาจะได้เจอแบงค์แล้ว!


ปั้งๆๆๆ!!!! .. หนุ่มหน้าตี๋รีบวิ่งมาเคาะประตูห้องน้ำ เรียกให้คนที่อยู่ข้างใน

ออกมาคุยกับเขาก่อน .. เมื่อบาสค่อยๆแง้มประตูออกมาทำหน้าบึ้งใส่

นิกกี้ก็ขำ แกล้งจับแก้มบาสดึงให้ยืดเล่นทั้งสองข้างแล้วยิ้มแฉ่งให้

“ เฮ้ยเชี่ยบาส! กูกลับก่อนนะเว้ย!! ขอบใจม๊ากกกที่ให้กูแดกเหล้าฟรี!55

อ้อแล้วมึงอย่าลืมปลุกไอ้สองตัวนั่น ให้ไปหาข้อมูลที่หอสมุดตอนบ่ายล่ะ

ขืนไม่ไปอีนังแม่มด(หนูแนน) มันได้เล่นงานพวกเราแน่!”


บาสขมวดคิ้ว ปัดมือนิกกี้ที่เล่นหน้าเขาออกเพื่อทำหน้าบึ้งต่อ

“มึงจะรีบกลับไปทำไมวะบ้าน ถ้าจะรีบกลับไปนอนต่อ ทำไมไม่นอนที่ห้องกู

..แล้วเราจะได้ไปหอสมุดพร้อมกันเลยไง..///////...”

เห็นเพื่อนมีท่าทีรีบร้อน ก็รู้สึกน้อยใจอยากให้อยู่ด้วยกันต่ออีก..สักนิด..


“เปล่าไม่ได้จะกลับไปนอน เออ..เรื่องงานกลุ่มโปรเจคนี้ กูอาสาอยู่แผนก

ทำโมเดลให้เอง ฝากบอกคนอื่นๆด้วย วันนี้กูมีธุระสำคัญนัดกับพี่น้ำไว้น่ะ

ต้องรีบไปแล้ว! กูไปนะไอ้ชั่วววววว!5555~ ”

พูดเสร็จก็รีบวิ่งไปอย่างอารมณ์ดีน่าดู... ทิ้งให้คนที่ยืนคาประตูห้องน้ำมองตาม

ตาละห้อย........./////////...


บาสปิดประตูห้องน้ำแล้วทิ้งตัวพิงอย่างอ่อนแรง…

...........เรื่องราวระหว่างเขากับนิกกี้..ตลอดเวลาที่ได้เป็นเพื่อนกันมา มันเหมือน

หมุนวนอยู่ในสมอง.. วันคืนที่ผูกพันกันมา.. พาให้คิดว่าสิ่งที่เขากำลังรู้สึก

อยู่ตอนนี้มันใช่ ความรัก แน่หรือเปล่า...........

คิดจนปวดหัวไปหมด...ก็เหมือนจะรู้อยู่แก่ใจ จึงได้แต่ไม่เข้าใจว่าทำไม

เขาถึงต้องมารู้สึกตัวเอาป่านนี้ด้วย!.... ..

ยิ่งนึกถึงหน้านิกกี้ ตอนที่ส่งยิ้มให้เขาทุกๆครั้งแล้ว..

น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง..

“ ฮือ........ฮึก..ฮึก...ฮึฮืออ~~ ”



บาสเริ่มร้องไห้ทั้งที่เขาไม่อยากร้อง พยายามกลั้นเสียงเอาไว้จนมันหนักขึ้นเรื่อยๆ...

แต่ก็ไม่รู้จะหยุดร้องได้ยังไง… ได้แต่หวังว่าเสียงน้ำจากฝักบัวที่เปิดทิ้งไว้

จะช่วยกลบเสียงสะอื้นที่ดังขึ้นเรื่อยๆของตัวเองได้ ไม่อยากให้เพื่อนอีกสองคน

ที่นอนอยู่ข้างนอกนั้นตื่นมาได้ยินเข้า.... คนร่าเริงอย่างเขา ไม่เคยต้องเจอกับ

เรื่องที่ทำร้ายหัวใจให้เจ็บได้มากเท่านี้มาก่อนเลย..

อย่างนี้หรือที่เรียกว่า... รัก......


..... รักแล้วทำไมต้องเจ็บปวดขนาดนี้.. …

ถามตัวเองกี่ครั้ง ... เขาก็ได้คำตอบที่แน่ชัดเพียงคำตอบเดียว


คงเพราะ..


..........รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้..

“ฮึก....ฮืออ~อ!!~ฮึก!ฮึก!.. ฮืออออ!!!ฮ่ะฮืออออ!!!!…”


...................................

................

........


*********************************



………………ขณะเดียวกันที่บ้านหมอเรียว..

………….







“ทำไมจะไม่ใช่รถของพี่หมอทีครับ! โธ่แม่นงค์อย่ามาหลอกผมซะให้ยาก

เลยครับ ผมจำไม่ผิดแน่ก็นี่มันรถพี่หมอทีชัดๆอ่ะ!!///////”


กรยังยืนยันหนักแน่น ชะเง้อมองไปทางรถคันนั้น ทั้งที่ถูกหญิงเจ้าของบ้าน

พยายามพาเดินเข้าไปข้างในบ้าน … ต่อหน้าเด็กหนุ่มที่มีแววตาใสซื่อคนนี้..

คนไม่เคยโกหกอย่างคุณอนงค์นาฏ ต้องอึกอัก

แสดงพิรุธอย่างกระอักกระอ่วนใจไม่น้อย


ขณะที่ยังคิดหาข้อแก้ตัวเรื่องรถให้เจ้าหนูเทมไม่ตก คุณลูกชายก็

เข้ามาช่วยแก้ต่างให้คนเป็นแม่หายใจหายคอได้โล่งขึ้น..

“ใช่! มันเคยเป็นรถของเพื่อนพี่จนถึงเมื่อวานนี้ครับ!....แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว!

สวัสดีครับน้องกร (ยิ้ม..)” หมอเรียวเดินมา จับไหล่ของแม่ไว้แล้วแอบบีบเบาๆ

บอกเป็นนัย ให้แม่ของเขาวางใจว่าเรื่องนี้เขาจะจัดการเอง..


“ เอ่อ..สวัสดีครับคุณหมอเรียว ..คือผมแวะมาเยี่ยม แต่ผมเห็น!...แล้ว!คือ!

เอ่อคือผมไม่เข้าใจ หมอเรียวหมายความว่ายังไงกันครับ? นั่นมันรถพี่หมอที

แล้วทำไมว่าตอนนี้ไม่ใช่..” กรยกมือไหว้เรียว ถามซักด้วยหน้าตามึนงงสุดๆ


“55ก็เพราะว่ามันบอกขายต่อให้พี่ตั้งแต่ตอนย้ายไปแล้วไงครับ! ตอนนี้เป็นรถพี่แล้ว

พี่ไปขับเอามาจากบ้านมันเมื่อวานนี้เอง ..... หายงงรึยังครับน้องกร55|||||||||..”

เรียวแก้ตัวไปแม่นงค์ก็พลอยพยักหน้ายิ้มเออออตาม.. แต่เจ้าเด็กหนุ่มชื่อดังที่มา

เยี่ยมหาก็ยังไม่หมดข้อสงสัย..


“...........ละแล้ว!...แล้วทำไมคุณหมอต้องซื้อรถต่อจากพี่หมอทีด้วยครับ!?

รถของคุณหมอก็ยังใหม่อยู่เลย..? ”

“อะอ๋อ~~! ก็...ก็.......พี่ซื้อไว้ให้แม่ใช้น่ะครับ!!555 อย่างเวลาที่

พี่ไม่อยู่บ้านคุณแม่จะได้มีรถไว้ใช้ไงครับน้องกร555|||||||||..”

.. เรียวแอบสะกิดหลังคุณอนงค์นาฏให้รับสมอ้างตาม บอกกรไปว่า

เป็นคนอยากได้.. ทั้งๆที่แม่ของเขา ขับรถไม่เป็น (แต่เรื่องนี้กรไม่รู้) .....


กร.. ฟังสองแม่ลูกช่วยกันตอบให้หายข้องใจ...ก็พยักหน้าตามอย่าง.......

เสียดาย.. อุตส่าห์หลงดีใจเพราะคิดว่าจะได้เจอ....คนที่เขาอยากเห็นหน้าที่สุด...


นึกว่าอยู่ใกล้กันแค่คืบแล้วแท้ๆ..

แต่กลายเป็นว่า พวกเขายังคงอยู่ห่างกันไกลเหลือเกิน..

..ไม่ใช่ด้วยระยะทาง แต่ด้วยเวลา... ช่วงจังหวะของการใช้ชีวิตที่ไม่เคย

หมุนวนมาบรรจบให้พวกเขา ได้มาพบเจอหน้ากันบ้างเลย...

..........ยิ่งนับวัน.....ก็ยิ่งรู้สึก.... ว่าแค่การได้คุยกันทางโทรศัพท์

มันยังไม่พอ...

ครั้งนี้เขาคิดเข้าข้างตัวเองไปฝ่ายเดียว.. คิดว่าพี่หมอทีจะแอบมาหา

มาแกล้งให้เขาดีใจเล่น........ แล้วก็ต้องผิดหวัง

จนมันพาให้รู้สึกเศร้าขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้.. เพราะว่าอยากเจอ...........

....... อยากเจอ..


... “ อื้มม!........55..5.. เป็นอย่างนี้เอง..55 ไอ้ผมก็นึกว่า.... 555!!! บ้าจัง..

พี่หมอทีเขางานยุ่งออกจะตายไป แล้วจะมีเวลามาหา.......พวกเราได้ยังไง..555”

สีหน้าของเด็กหนุ่มเจือนลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ยังฝืนทำหัวเราะไป

เจ้าของบ้านทั้งสองก็พลอยมองหน้ากันแล้วรู้สึกสงสารนัก..


“ไปลูกๆ ไปกินข้าวกันดีกว่านะจ๊ะ! อย่ามายืนให้เมื่อยขากันอยู่ตรงนี้เลย”

แม่นงค์รีบเปลี่ยนเรื่องพูดแล้วยิ้มให้ เดินจูงมือกรไปโดยมีคุณลูกชายเดินตาม

อย่างระแวดระวัง... เมื่อกลับมาที่โต๊ะกินข้าวอีกครั้ง..

คุณหมอหนุ่มกรอกตาหลุกหลิก พยายามสังเกตหาว่า ไอ้เพื่อนผู้รักชั่วของเขา

มันไปแอบซ่อนอยู่มุมไหน...

ไม่อยากจะคิดเลย หากว่าเด็กหนุ่มที่ใสชื่อคนนี้ได้เจอหน้ามันจังๆเข้า....

ทีนี้เขาจะแก้ตัวให้มันยังไงไหวหนอ||||||||||||||

กลัววันที่กรจะได้รู้ความจริงเหลือเกิน.... เพราะคนที่ตัวเองแสนจะปลื้ม...

ดันเป็นไอ้คนบ้า..ไอ้คนจัญ(ไร)..ที่ตัวเองแสนจะเกลียด แทบอยากจะฆ่าให้ตายคามือ....

เจ้าเทมเอ๋ย..... ไอ้ที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ มันคือการสมรู้ร่วมคิดกันหลอก กร ชัดๆ...

( มึงนี่ก็ช่างขยันหาเรื่องปวดกะโหลกมาให้กูไม่เคยเปลี่ยนเล้ย |||||||*|| .. )




“โอ้โห! ///////// หอมน่ากินจังเลยครับ..... ขอบคุณคร้าบแม่นงค์ ^^ ”

กรยื่นมือรับชามข้าวต้มทะเลหอมฉุยจากมือคุณอนงค์นาฏ

คนส่งให้เห็นเด็กหนุ่มยิ้มร่าเริงได้ ก็พลอยยิ้มดีใจไปด้วย


“ขอโทษนะครับที่ผมมากะทันหัน ไม่ได้บอกก่อนว่าจะมา มัวแต่ดีใจ

รีบขับรถมาหาแต่เช้า จนลืมนึกไปว่าอาจจะมารบกวนคุณหมอกับแม่นงค์

ตั้งแต่เช้าเลย...รึเปล่า..แหะ....(ตักข้าวต้มเข้าปาก)..อื้ม! หืม~อร่อยจังครับ////////”


“ หึ..ถ้าอร่อยก็กินเยอะๆเลยนะลูก ไม่ต้องเกรงใจอะไร แม่ดีใจมากเลยที่หนูมา

แสดงว่ายังไม่ลืมกัน... แล้วไม่ใช่แค่วันนี้ วันหลังก็ต้องแวะมาอีกให้ได้นะลูก!”

คนพูดยิ้มอย่างอ่อนโยน ลูบหัวเด็กหนุ่มที่ยิ้มตอบรับปากเธออย่างเอ็นดู แต่เรียว

ก็รีบพูดต่อทันที “ แต่ว่า! 55วันหลังน้องกรช่วยโทรมาบอกกันก่อนก็ดีนะครับ!เอ่อ

ไม่ใช่อะไรหรอก555 เผื่อว่าวันไหนพี่กับแม่ไม่อยู่บ้าน กรจะได้ไม่เสียเที่ยวไง55”


ความจริงเพราะกลัวจะมาจ๊ะเอ๋กับเจ้าเทมให้ได้หนีหัวซุกหัวซุนอย่างวันนี้ต่างหาก

........จะว่าไปแล้วเขายังไม่รู้เลยว่ามันไปแอบอยู่ตรงไหน.. ไอ้เพื่อนบ้าเอ๊ย!-*-



“เอ่อ..คุณหมอเรียว...เป็นเพื่อนกับพี่หมอทีมานานรึยังครับ?..”

จู่ๆ กรก็ถามขึ้นมา เล่นเอาคนโดนถามอึกอัก ชะงักมือที่กำลังจะส่งช้อนเข้าปาก

ยิ้มแห้งๆก่อนตอบให้อย่างเลี่ยงไม่ได้.. “ก็ครับ.. ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว”


“โห!//////// ถ้าอย่างนั้นหมอเรียวก็ต้องรู้เรื่องพี่หมอทีเยอะแยะเลยสิครับ!

ช่วยเล่าเรื่องตอนเด็กๆให้ผมฟังบ้างสิครับ!”

เด็กหนุ่มเอ่ยขอท่าทางดีใจ คุณหมอหนุ่มกับคุณแม่เห็นแล้วอดอมยิ้มไม่ได้

คิดว่าแค่เรื่องเมื่อสมัยยังเป็นเด็ก ถึงเล่าออกไปก็คงไม่เป็นอะไร...


“ก็นะ...ตอนชั้นประถมเราสองคนตัวเล็กที่สุดในชั้น เลยโดนพวกเด็กฝรั่ง

ที่ตัวโตกว่าแกล้งเล่นทุกวัน ช่วงนั้นไม่อยากไปโรงเรียนกันเลยล่ะ ไอ้เทะ!เอ่อ

ไอ้ทีเนี่ย!55 ถึงขนาดร้องไห้ขี้มูกโป่งจะกลับบ้านตลอด พี่ต้องเป็นคนกล่อม

ให้มันยอมอยู่เรียนต่อเป็นเพื่อนกันจนโรงเรียนเลิก”


“จริงดิ!///////55 ไม่อยากจะเชื่อ นึกว่าอย่างพวกพี่หมอจะเป็นฝ่ายไปแกล้ง

ชาวบ้านเขามากกว่าซะอีก55 เอ..แล้วทำไมไม่บอกครูล่ะครับ?”


“ขืนบอกใครก็โดนหนักกว่าเดิมน่ะสิครับ แต่พอหนักเข้าๆทุกวันๆมันก็

ทนไม่ไหวเหมือนกัน วันนึงพวกเราก็เลยสัญญากันว่าจะทำทุกวิธีเพื่อให้ตัวเอง

ตัวสูงๆแล้วก็แข็งแรงกว่าใครๆ ต้องตัวโตกว่าไอ้พวกนั้นให้ได้ แล้วก็จะไม่ยอม

ให้ใครมารังแกได้อีก หึหึ... ตอนนั้นนะ..พี่แข่งกับไอ้ทีมันทุกอย่างเลย

ทั้งกินอาหารเสริม ทั้งออกกำลังเป็นบ้าเป็นหลัง55 กว่าจะผ่านมาได้ลำบากน่าดู..”


“ใช่ แม่ต้องหุงข้าววันล่ะตั้งหลายหม้อเลยนะ! เจ้าสองคนนี้เขากินกันจุน่าดู

ทั้งขนมปังทั้งข้าวอย่างกับเลี้ยงวัวเลยล่ะจ้ะ555” คนที่อยู่ในเหตุการณ์ช่วยพูดเสริม

จนคุณลูกชายต้องกระแอมกระไอยั้งไว้ด้วยความอาย.. “โธ่แม่ครับ////// แต่มันก็ทำให้

พวกเราตัวสูงใหญ่ได้จริงๆ แถมยังได้เป็นนักรักบี้ของโรงเรียนเชียวนะ”


“โห//////// เก่งกันจังเลยนะครับ! มิน่าล่ะตัวเบ้อเร่อเลย 5555 ผมรู้แล้วทำไมพี่หมอที

แกถึงได้ดูบ้าพลังขนาดนั้น55 แถมยังชอบมาแกล้งผม สงสัยจะเก็บกดเพราะตอนเด็ก

โดนแกล้ง แหม~..ผมชักอยากจะเห็นตอนที่พวกพี่เป็นเด็กแล้วสิ...” กรชอบใจใหญ่

ที่ได้รู้เรื่องของคนที่เขานับถือเป็นพี่ชาย เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงชอบมาบังคับให้เขา

กินข้าวเยอะๆ... (แหมแต่ผมเป็นดารานะคร้าบ~ ขืนกินเยอะท่าทางจะออกมาเป็นพุง

ซะมากกว่ากล้ามเนื้อ เพราะไม่ได้ออกกำลังกายกับใครเขาหรอก55)


“อื้ม ดูมั้ยล่ะลูก อัลบั้มรูปสมัยเด็กๆมีเยอะเลยเดี๋ยวแม่จะขนมาให้ดูดีมั้ยจ๊ะ”

“จริงเหรอครับ!///////// ดูสิครับ! ดูครับ!!55........ เอ้อ! เฮ้ยจริงสิ!!! รูป!

ขอผมดูรูปพี่หมอทีหน่อยสิครับ! เอาตอนโตนี่แหละ!”

น้ำเสียงแสนตื่นเต้นของเด็กหนุ่ม ทำเอาคนฟังทั้งสองต้องตกใจจนหน้าซีด!

หมอเรียวเหวอจนทำช้อนร่วงลงพื้น..||||||| ||||| หันควับไปมองหน้าแม่ก็เห็น

ยกมือปิดปาก ส่งสายตาขอโทษลูก เธอไม่ควรพูดเรื่องรูปขึ้นมาเลย..


“55เป็นอะไรกันไปครับ? ทำหน้าแปลกๆ แค่ผมขอดูรูปพี่หมอที

นี่ทำไมต้องตกใจขนาดนี้ด้วย?...” กรรู้สึกแปลกๆเกาหัวอย่างงงๆ..

“เอ่อ.............แหะ...........อ๋อ~…คะคือ....คือๆ....||||||||||||||||” จะทำยังไงดีหว่า...

เรียวอึกอัก จะบอกปัดกรอย่างไรดี เขาทำทีเป็นก้มลงเก็บช้อนเพื่อถ่วงเวลา

พยายามใช้ความคิดอย่างรีบเร่ง... แต่! จังหวะที่เก็บช้อนได้แล้วจะดึงมือกลับ

มือของเขากลับถูกดึงไว้ ด้วยมือลึกลับที่โผล่พ้นชายผ้าคลุมโต๊ะอาหารออกมา!!!


เรียวตกใจจนเกือบจะร้องแหกปากออกมาแล้ว ดีที่เขาห้ามเสียงไว้ทันและมีสติ

รู้ได้ทันทีว่าไอ้มือบ้าที่โผล่มาจับมือเขา แล้วรีบผลุบหายไปนี่มัน...

.เจ้าเทม!.. แน่นอน||||||||||||*||


ไอ้เพื่อนบ้าของเขามันดันมานั่งแอบอยู่ ใต้โต๊ะกินข้าวเนี่ยนะ!.. ว้อยยย~~~ -*-

มันแอบตรงไหนไม่แอบ ห่างกันแค่คืบเดียวแบบนี้มันบ้าชัดๆ!


เทพพิชัยได้ยินเสียงสนทนาโดยตลอด... เขานั่งคุดคู้อยู่ใต้โต๊ะเพื่อหลบกร..

ไม่ทันคิดว่าทุกคนจะพากันมานั่งกินข้าวบนหัวเขาแบบนี้! ||||||||||||||..

เจ้ากล้ามโตส่งสัญญาณให้เพื่อนรู้ว่าเขาอยู่ตรงนี้ นั่งมองขาของทุกคนไปมา

คอยหลบไม่ให้ขาของใครยื่นมาโดนตัวเขาได้ โดยเฉพาะขาของ กร..








tsktonight.TBC.


*** 55 ก็เป็นฉะนี้แล... ฮุฮุฮุ มีเซอร์ไพร์สเรื่องในกลุ่มเพื่อนซี้นิดหน่อย
ลุ้นกันต่อตอนหน้าว่าเจ้าเทมจะเป็นเช่นไร รวมถึงสองพี่น้องคู่หูคู่ฮาที่กำลัง
จะไปรวมตัวกันหน้าบ้านแบงค์ ตามแผนของคุณดาราหน้าหล่อที่เก็บค่าจ้าง
งานนี้แพงหูฉี่~~555
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้วินะค่ะ เหมือนได้ชาร์ตแบ็ต^^


ถึงคุณบิวซัง /// ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ ดีใจที่มีคนอ่านเพิ่มนะเนี่ย55
วิอยากบอกทุกคนที่ชอบอ่านเรื่องนี้ว่า ไม่ต้องเขินอายออกมาแสดงตัวเป็นเพื่อนคุยกันได้
วิยินดีรับฟังและต้อนรับทุกคนเสมอนะจ๊ะ^^

ถึงคุณ Kuro_Goku /// แหมเข้าใจในตัวคุณพ่อแบงค์ดีจริงๆ55 รู้สึกแค่วันเดียว
เจ้านิกกี้ก็เหมือนใจจะขาดตาย แต่พี่เอสกับน้องน้ำหาทางช่วยน้องกันอยู่แบบ...//////
ไม่รู้ถูกใจการนวดของหนุ่มเอสมั้ย555

ถึงคุณอาณาจักรแห่งเรา /// ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นิกกี้กับแบงค์นะค่ะ
ส่วนคู่เทมกะกรนี่กะลังๆ55 ดีใจที่ชอบตอนพิเศษของวินะค่ะมันต่อกันแหละค่ะ
ตอนแรกเน้นคู่น้อง ตอนหลังก็เน้นคู่พี่นะ^^

Create Date : 02 พฤษภาคม 2555
Last Update : 2 พฤษภาคม 2555 22:39:19 น.		3 comments
Counter : 26494 Pageviews.
Share Tweet