Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่23 รางวัลขององครักษ์ทั้งสอง...(yaoi)

ตอนที่23 รางวัลขององครักษ์ทั้งสอง...(yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)

ที่หน้าบ้านหลังสีเขียวอ่อน สองหนุ่มเจ้าของรถหรูคันงามทั้งสองคัน

ที่จอดประจันหน้ากันอยู่ ต่างก็ยืนคุมเชิงแอบเหล่มองอีกฝ่ายอย่างใช้ความคิด...

มันไม่ยอมตอบว่ามาหาน้องน้ำทำไม....

ทำไมมันต้องถามด้วยวะว่ามาหาพี่น้ำทำไม....

เป็นอะไรกับ น้อง/พี่ น้ำนะ!!?

ขณะที่นิ้วของทั้งคู่ยื่นไปกดกริ่งหน้าบ้านแทบจะพร้อมๆกัน...

เทพพิชัยและกร สะดุ้งผงะมือออกแล้วหันมาจ้องหน้ากันชั่วแวบหนึ่ง ก่อนจะเบนสายตา

ต่างหลบมองไปทางอื่นพลางคิด...

ไอ้หมอนี่มัน.... เกี่ยวข้องยังไงกับคนที่นี่นะ...?

น้อง/พี่ น้ำ.......สนิทสนมด้วยมากแค่ไหนกัน!?...

ดูเหมือนว่าสองหนุ่มที่เริ่มจะเขม่นกัน........โดยไม่มีเหตุผล...(สงสัยใช้สัญชาติญาณ555)

จะหลงลืมไป ว่าบ้านหลังนี้ไม่ได้มีแค่หนุ่มน่ารักอาศัยอยู่เท่านั้น...

นิกกี้ค่อยๆเดินพยุงตัวด้วยไม้ค้ำยันอย่างทุลักทุเลมาหยุดยืนมอง เจ้าหนุ่มลูกครึ่ง

กับเจ้าดาราหน้าใสห่างจากประตูรั้วพอสมควร...

“ฮ๊ะ! เอ่อ นิกกี้! น้องน้ำล่ะพี่มาหาน้องน้ำ มีธุระจะพูดด้วย!”

“เฮ้ยนิกกี้! หวัดดี พี่น้ำอยู่บ้านใช่มั้ย เห็นเมื่อวานเขาบอก วันนี้ที่บ้านไหว้นี่!”

“................................”

ยังไม่ทันได้อ้าปากถามว่ามาทำไมกัน เจ้าสองคนนอกรั้วก็รีบเดินมาประชิด

จับขอบประตูรั้วบ้าน พร้อมแย่งกันตะโกนบอกจุดประสงค์ของตนให้หนุ่มหน้าตี๋ฟัง

อย่างร้อนรนเหมือนกลัวไอ้คนข้างๆจะแย่งพูด แล้วมีหันหน้าไปเขม่นใส่กันนิดๆอีก...

นิกกี้มองผู้มาเยือนทั้งสองแล้วก็ขมวดคิ้วเครียด สีหน้าบ่งบอกความไม่พอใจอย่าง

ปิดไม่มิด... ดีแล้วที่พี่น้ำไม่อยู่...

จริงอยู่ ที่พี่น้ำก็การ์ดแข็งน่าดู....แต่มันไม่ได้ทำให้เขาหายห่วงเลย เพราะไอ้พวกตัวผู้

หน้าหม้อหน้ามืดทั้งหลาย ต่างก็ยังชอบเข้ามายุ่มย่ามกับพี่ชายเขาไม่หยุดไม่หย่อน...

พี่ชายสุดน่ารักของเขาไม่เคยรู้ตัวหรอกว่า นอกจากไอ้พวกที่พยายามเข้าหาตัวเอง

แต่โดนเจ้าตัวสอยร่วงไปซะหมดนั้น ที่จริงแล้วยังมีอีกเยอะแค่ไหนที่น้องชายอย่างเขา

ต้องแอบสอยไปทิ้งไกลๆให้เอง....

อาจจะเรียกได้ว่าเขาน่ะ หวงพี่มากกว่าที่พี่หวงเขาเสียอีก!
(แต่ไม่แสดงออกให้พี่น้ำรู้หรอก....เขาอายอ่ะ...)

แม้ว่าปากเขาจะชอบล้อเลียนพี่ไปเรื่อย...และถึงเขาจะมีแฟนเป็นผู้ชายด้วยก็เถอะ

แต่เขาก็ไม่เคยคิดจะสนับสนุนให้พี่เขามีแฟนเป็นผู้ชายจริงๆหรอก...
(...เอ่อ.......พี่เอสแกมาเหนือความคาดหมาย..)

พี่เอสเป็นคนดี..เป็นลูกผู้ชายพอ และรักพี่เขาอย่างจริงใจ

คนที่ยอมอดทนกับพี่ชายเขาได้ ก็เห็นจะมีพี่เอสนี่ล่ะ แถมยังทำให้พี่เขามีความสุข

ขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด เขาจึงเห็นดีด้วย ถ้าหากว่าพี่น้ำจะต้องมีแฟนเป็นผู้ชายจริงๆ

เขาก็จะยอมให้แค่พี่เอสคนเดียวเท่านั้น!!

นอกจากพี่เอสแล้ว............เขาไม่เคยถูกชะตาหรือชอบขี้หน้าผู้ชายคนไหน

ที่เข้ามาจีบพี่น้ำเลยแม้แต่คนเดียว!

มีหลายครั้ง...เป็นเพื่อนเขาเองที่มาแอบชอบพี่น้ำ …

ไอ้พวกนั้นเขายังเลิกคบมันไปแล้วเล้ย!

แล้วนับประสาอะไร กับไอ้บ้าสองตัวที่มายืนเสนอหน้าอยู่ตอนนี้!

( นี่พวกมึงคิดว่าแน่มาจากไหนวะ ถึงกล้ามาจีบพี่กู!)

แต่จะให้เข้าไปไล่ต่อยพวกมันงั้นเหรอ....ตอนนี้เขายังต้องฟักตัว เอ๊ย ใส่เฝือกอยู่เลย.........

ไม่ใช่พี่น้ำนี่จะได้วิ่งเข้าใส่อาละวาดเป็นวัวบ้าแบบนั้น.. เขามีวิธีที่ดีกว่านั้น..

จากหน้าตาที่เคร่งเครียดถมึงทึง.... หนุ่มหน้าตี๋ค่อยคลายสีหน้ากลับมาเป็นปกติได้

ด้วยความคิดบางอย่าง.......... ยิ้มมุมปากแสนเจ้าเล่ห์ถูกแสยะขึ้น..

เสียดายคนที่มัวแต่เขม่นกันเองทั้งสองอยู่ห่างไป ไม่ทันได้สังเกตเห็น .....

“เอ่อ....คือ....มาหาพี่น้ำกันเหรอครับ...แหม...เสียดายนะ...”

นิกกี้ร้องถามทำหน้าตาเสียดาย..แล้วชะเง้อคอมองไปที่ถนนหน้าบ้านไกลๆ

พาให้คนที่มาถามหาหนุ่มน่ารักทั้งคู่ต่างชะงักหันมองตาม... ไม่เห็นมีอะไร

ก็พากันหันหน้ากลับมา ซักไซ้เจ้าน้องชายของคนที่พวกเขาต้องการพบตัวกันใหญ่

“อ๋อ~~~!! 55เปล่าๆครับพี่น้ำไม่ได้ไปทำงานหรอก! วันนี้พี่น้ำหยุดง๊าน!

มาไหว้ตรุษจี๊น! ที่ว่าเสียดายน่ะเพราะพี่แกเพิ่งออกไปซื้อของใช้ที่โลตัสใกล้ๆนี้แหละ

...เดี๋ยวก็ม๊า!!” คนพูดยิ้มแฉ่งอย่างไม่จริงใจเลยซักกะติ๊ด หางเสียงสูงอีกต่างหาก....

ก่อนชะงักเบิกตาตี่ๆให้โตขึ้น ทำท่าเหมือนนึกอะไรออก

“โอ้! พวกคุณมาก็ดีแล้ว ผมมีเรื่องอยากให้ช่วยอยู่พอดีเลย!!เชิญๆครับ

เข้ามาช่วยผมหน่อยเถอะนะ จะว่าไปมันก็เป็นเรื่องของพี่น้ำนั่นแหละ!(คิกๆ)”

ได้ยินดังนั้นทั้งเทพพิชัยและกรต่างหูผึ่งขึ้นมาทันที ไม่ต้องเดาเจ้าสองคนตรงหน้า

แย่งกันแทบจะปีนรั้วเข้ามา ขอรอคนน่ารักข้างในบ้าน!แย่งกันพูดใหญ่ว่ามีเรื่องอะไร

เดี๋ยวตนจะเป็นคนช่วยเอง!

ก็นี่มันโอกาสทำคะแนนชัดๆ! น้ำกลับมาคงรู้สึกดีที่เจอพวกเขา

แถมถ้าตีซี้กับเจ้าคนน้องได้ หนทางรักของพวกเขาคงจะสดใสซาบซ่า!!

ทั้งสองหนุ่มที่อยู่นอกรั้วบ้าน ต่างก็มองน้องชายคนน่ารักหันหลังเดินกระเพลกด้วย

ไม้ค้ำยันเข้าบ้านตัวเอง หลังพูดเชื้อเชิญพวกเขาเข้าไป....

อ้าวแล้วไหงมันไม่เปิดประตูรั้วให้..?

“เฮ่ๆนิกกี้!! จะให้ช่วยอะไรทำไมไม่เปิดประตูให้พี่เล่า!” เทพพิชัยร้องเรียกขึ้นเสียงนิดๆ

นี่หากว่าเจ้าตาตี่มันไม่ใช่น้องชายของน้ำ เขาคงด่าให้แล้ว ไอ้หมอนี่มันชอบกวนตีนเขาเรื่อย..

“นั่นสินิกกี้! ผมขอเข้าไปรอพี่น้ำด้วยคนนะ! แล้วจะให้ช่วยอะไรบอกผมมาได้เลย!”

กรตะโกนเรียกอีกคน แต่คำตอบของเจ้าหน้าตี๋เล่นเอาแขกไม่ได้รับเชิญทั้งคู่นั้นถึงกับเหวอ...

“อ้อ! โทษทีนะครับ55...พอดีพี่น้ำแกล็อคประตูรั้วไว้...เอากุญแจไปซะด้วยสิ

รบกวนพวกคุณช่วย ปีน เข้ามากันเองได้มั้ย?”

หา.................!?

จะให้ปีนเข้าไปเองเนี่ยนะ!!

สองหนุ่มนอกรั้วยืนอึ้ง ก่อนค่อยๆแหงนมองคอตั้งดูขอบรั้วที่สูงสุดใจขาดดิ้น...

มันเป็นรั้วไม้แผ่นยาวบางเท่าฝ่ามือสีเขียวอ่อนสวย ตีติดกัน เว้นช่องให้ห่างขนาดที่

ท่อนแขนจะลอดเข้าออกได้........ ที่สำคัญด้านบนสุดรั้วมัน.... แหลมเสียด้วย|||||||||||||

นี่มันพูดเล่นพูดจริง!? กำลังอึกอักจะถาม

เสียงเจ้าคนใส่เฝือกก็ตะโกนเรียกเร่งทั้งสองคนให้รีบเข้าไปภายในบ้าน

“เอ้า! รออะไรกันอยู่ล่ะครับ!?..เข้ามาเล้ยยย!! รีบๆเลยครับมาช่วยผมหน่อย”

แน่นอนว่าที่จริงนิกกี้ก็มีกุญแจเปิดประตูได้อีกหนึ่งชุด.....แต่ถ้าเปิดให้พวกเวรนี่เข้ามา

ง่ายๆก็ไม่ใช่ไอ้นิกกี้แล้ว!!...555

(ยังคงยืนยันคำเดิม...พวกมึงแน่มาจากไหนวะ! ถึงกล้าเสนอหน้ามาจีบพี่กู!-*-

เดี๋ยวจะได้รู้กันว่าไอ้เดี้ยงอย่างกูจะทำไงกับพวกมึง...หึหึหึ...กร๊ากกกกก5555555

..มาได้จังหวะพอดี๊พอดี กูยิ่งเซ็งๆอยู่ด้วย ว้ากกกกก555555)

หนุ่มตี๋รีบมาแอบชะเง้อมองเจ้าพวก ของเล่นฟ้าประทาน ป่ายปีนรั้วบ้านเข้ามาหาเขา

อย่างแสนลำบากลำบน...ผ่านทางช่องหน้าต่างด้วยความฮา...

.............................

...............

***************************

ทางด้านเอสกับน้ำ ทั้งสองคนยังคงยืนแอบมอง เจ้านายเก่าของน้ำที่ข้างร้าน

ขายแปะก๊วยในเยาวราช…

ทันทีที่ได้รู้ว่าคนน่ารักของเขาเคยถูก ตาเฒ่าพุงพลุ้ยนี่ซึ่งเป็นผู้จัดการใหญ่

ของบริษัทเก่าที่น้ำเคยทำงาน ข่มขู่ให้ยอม...อย่างว่าด้วย แต่น้ำไม่ยอมจนเป็นสาเหตุ

ให้ต้องออกจากงาน... มีหรือที่เอสจะไม่เป็นเดือดเป็นร้อน

เขาแทบอยากจะเข้าไปบีบคอไอ้แก่นั่นให้สำลักกระเพาะปลาตายคาปากนัก!

...เลวมาก!!!

เห็นเอสถลึงตาทำหน้าโหดขู่ฟอดๆ..... น้ำก็แอบอมยิ้มขำ...

ก็แค่ไม่ถูกโรคด้วย...คนที่เขาเกลียด...เขาจะหนีให้ไกลเสมอ ก็มันไม่มีเหตุผลต้อง

ไปตอแยกับคนที่เราเกลียดไม่จบไม่สิ้นด้วยเลยนี่... (แต่เจ้าหน้าหล่อนี่

ดันหนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้น...แถมทุกวันนี้ก็หนีไปไหนไม่ได้แล้วอ่ะ///////)

ความจริงตอนนี้เขาก็ไม่ได้คิดแค้นเจ้าแก่บ้านั่นนักหรอก...... ก็ถ้าเขาไม่ตกงาน

วันนั้นคงไม่ถูกเจ้าตาตี่มันลากไปทำงานที่กองถ่าย... และ

อาจจะไม่ได้เจอกับเอสอีกครั้งก็ได้...

ราวกับว่าพรหมลิขิต...ดลให้เราได้มาพบเจอกันเลย..///////

“ไปกันเถอะเอส....ผม..ไม่เป็นไรหรอก...ไม่ได้โกรธแล้วคุณไม่ต้องทำหน้า

อย่างนั้นหรอก เราไปหาซื้อเกาลัดกับแปะก๊วยให้บิวต่อเถอะ...”

“เฮ่ๆจะไปง่ายๆอย่างนี้เหรอน้ำ ไม่ทำอะไรซักอย่างผมไม่หายแค้นอ่ะ!”

“แล้วคุณจะไปทำอะไรเขา?.. ไปเหอะ!น่า!”

“แต่ว่า!..” ดาราหนุ่มยังหน้างอ ฟึดฟัด ไม่เต็มใจจะเดินหนีไปเสีย...

เพราะมันเหมือนเขาปกป้องอะไรทำอะไรเพื่อคนที่เขารักไม่ได้เลย..

น้ำเองก็เหมือนจะเข้าใจว่าคนตรงหน้าเขาคิดอะไร จึงถอนใจแล้วเอ่ยกับเอสอย่างจริงจัง

“ ผมไม่อยากยุ่งกับคนแบบนั้น...แล้วก็ไม่อยากให้คุณไปยุ่งกับเขาด้วย..

คุณอย่าเอาตัวเองไปเกลือกกลั้วกับคนจิตใจสกปรกแบบนั้นเลย..เขาไม่มีค่าพอหรอก”

“..................” ได้ฟังคนรักชายหนุ่มก็อึ้ง พูดอะไรไม่ออก

เขาเข้าใจว่าน้ำอยากให้เขายุติความคิดแค้นเสีย..

คนที่เขารักช่างแสนดี.... แต่.... ยังไงก็ยังรู้สึกเหมือนเขาต้องทำอะไรสักอย่าง!

ดาราหนุ่มหันไปมองทางเจ้านายเก่าของน้ำที่กำลังโซ้ยกระเพาะปลาอย่างเอร็ดอร่อย

หัวเราะร่ากับเพื่อนๆรุ่นเดียวกันอีกสามสี่คนที่โต๊ะกลมซึ่งตั้งอยู่หน้าสุดของร้าน...

เห็นแล้วมันอดหมั่นไส้ไม่ได้จริงๆให้ตายเหอะ!

คนหน้าหล่อยกมือลูบปากลูบคางตัวเองอย่างใช้ความคิด...

ขณะที่น้ำเร่งสะกิดแขนให้ไปกันได้แล้ว.... พลันชายหนุ่มก็คิดอะไรบางอย่าง

ขึ้นมาได้ ..เอสชอบใจอมยิ้มเจ้าเล่ห์หันไปบอกคนน่ารักของเขา

“ก็ได้!ไปก็ได้ แต่ก่อนไป ผมขอเข้าไปซื้อกระเพาะปลาที่ร้านนั้นก่อนนะ..

คุณรอผมตรงนี้แหละ”

ร้านที่เอสจะเข้าไปคือร้านอาหารที่ผู้จัดการเฒ่านั้นนั่งอยู่เสียด้วย

น้ำขมวดคิ้วนิดๆ...ก่อนพยักเพยิดหน้าว่าให้เอสรีบไปรีบมา...ยืนแอบๆอยู่ข้างร้าน

มองเห็นเจ้าหน้าหล่อของเขาเข้าไปสั่งอาหาร.... แล้วนั่งรอที่โต๊ะด้านหลังของ

ผู้จัดการเฒ่านั่น.... ผู้คนในร้านแอบยิ้มชี้ชวนให้ดูดารากันใหญ่ น้ำมองอยู่ตลอด

ก็หน้ามุ่ยไม่ชอบใจ ทำไมต้องไปนั่งเสียใกล้กับเจ้าพุงยื่นขนาดนั้นด้วยนะเอส...

สักพักเด็กที่ร้านก็ยิ้มเขินๆ ยกถาดมาเสิร์ฟกระเพาะปลาร้อนๆให้เอสที่โต๊ะ 3ชาม!

น้ำยิ่งไม่เข้าใจใหญ่ ทำไมไม่สั่งใส่ถุงเล่าเจ้าบ้า! จะกินตรงนั้นสามชามงั้นหรือ

... ไม่! เป็นไปไม่ได้หรอก! แค่เห็นเขาแกล้งเคี้ยวขนมจีบให้ดู เจ้าตัวยังเกือบอ้วกแตก

นี่จะมากินกระเพาะปลาตั้งสามชามตอนนี้ ไม่ใช่ล่ะ! จะทำอะไรของเขากัน!?

แล้วคนน่ารักก็ต้องเบิกตาโต ตกใจจนเอามือปิดปากสะดุ้งโหยงอย่างไม่คาดคิด!

ที่ได้เห็นกระเพาะปลาเหนียวๆร้อนๆทั้งสามชามใหญ่นั่น

หกราดลงบนหัวเถิกของเจ้านายเก่าเขาเต็มๆ!!

“ไอ้หย๊า!!!!|||||||||||||ซี้เหลี้ยวๆๆๆๆๆจ๊ากกกกกกกกๆๆๆๆ”

เสียงเจ้าแก่หัวเถิกร้องลั่นร้าน เต้นผ่างๆสะบัดตัวจนพุงใหญ่นั้นสั่นกระเพื่อมไม่หยุด

ผู้คนแตกตื่นตกใจหันมองกันเป็นตาเดียว เด็กเสิร์ฟของร้านรีบขอโทษขอโพย

เอาผ้ามาเช็ดให้ตามเนื้อตัวและใบหน้าของผู้จัดการเฒ่าที่แดงเถือกด้วยความร้อน

และเต็มไปด้วย...กระเพาะปลาเหนอะหนะทั้งตัว....

“แว๊กกกกกกก!!!||||||||||||||ซี้ซั๊วต่าไอ้ห่า นี่มันผ้าขี้ริ้ว!”

เด็กดันคว้าผ้าเช็ดโต๊ะใกล้มือมาเช็ดหน้าให้เสียนี่....

น้ำอ้าปากหวอ มองเอสที่อาศัยช่วงชุลมุนเดินหนีออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้างที่ส่ง

ให้เขาแต่ไกล “ผมเห็นนะ!คุณแกล้งยื่นขาออกไปชัดๆเลยเมื่อกี้อ่ะ!แล้วตอนที่

ทำเป็นช่วยจับน้องที่เอาของมาเสิร์ฟไม่ให้ล้มนั่น คุณก็จงใจผลักถาดเททิ้งไป

ทางเจ้าแก่นั่นเห็นๆ! เอส!คุณนี่ร้ายจริงๆเลย จงใจไปแกล้งเขาใช่มั้ย!!”

น้ำตะคอกถามเสียงไม่ดังนักกลัวคนได้ยินอย่างตื่นๆ ชี้หน้าเอสอย่างจับผิด

แต่ดาราหนุ่มกลับแค่ยักไหล่ กอดอกแล้วพูดยิ้มๆแถมยักคิ้วให้ด้วย..

“ก็แค่อุบัติเหตุ....แค่เนี้ยะ!..... ค่ากระเพาะปลาผมก็จ่ายแล้วนะแถมยังไม่ได้กินอีก

ผมผิดตรงไหนกันครับ?..หึหึ5555” ทนไม่ไหวเขาหันกลับไปมองสภาพผู้จัดการเฒ่า

ยังเต้นผ่างไม่เลิกก็อดหัวเราะไม่ได้ แต่พอหันกลับมาเจอแววตานิ่งๆของน้ำก็จำต้อง

หุบปาก...|||||||||||||

...ทั้งคู่จ้องมองหน้ากันและกันเงียบ... ก่อนจะค่อยๆกระตุกยิ้มมุมปาก

แล้วปล่อยเสียงหัวเราะสุดจะฮาออกมาพร้อมๆกันอย่างกลั้นไม่อยู่!

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!//////คุณนี่มันเด็กชะมัดเลยเอส!” น้ำขำเสียจนหน้าแดง

“ฮ่าฮ่าฮ่าโธ่~ผมทำแค่นี้เอง คุณไม่โกรธผมนะ นะ...นะ..(คิกคิก)” ขำไปก็อ้อนไป..

หนุ่มน่ารักส่ายหัวอมยิ้มหวาน…ไม่รู้จะพูดยังไง... รู้สึกตื้นตันในอกอย่างประหลาด...

เอสน่ารักจัง//////

“รีบไปซื้อของซะจะได้รีบกลับบ้านกัน....คุณน่ะ..ชอบก่อเรื่องอยู่เรื่อย..

ไว้ใจไม่ได้เลย....เพราะงั้นคืนนี้..............นอน....ห้องผมก็แล้วกัน!...”

มัน... เกี่ยวกันมั้ย........ เขาไม่รู้.....

ไม่รู้จะอ้างอะไรดีนี่...

แกล้งพูดอ้อมแอ้มมองเมินไปทางอื่นให้แฟนหนุ่มฟัง น้ำเสียงเหมือนไม่ใส่ใจ

กับคำพูดตัวเองนัก แต่อันที่จริง...เขากำลังใจเต้นน่าดู (ให้รางวัลเขาซะหน่อย//////)

คนหน้าหล่อตาโตยิ้มกว้าง แทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ...หมายความว่า!

“เฮ้ย! พูดจริงดิน้ำ! ///// หมายความว่าคืนนี้ ยอมให้ผมค้างได้แล้วเหรอ!?”

ดีใจจนเผลอคว้ามือนุ่มมาจับไว้ น้ำตกใจรีบดึงมือออกกลัวใครจะเห็นทัน

แล้วถลึงตาใส่ทั้งที่แก้มแดงระเรื่อ เดินหนีเร็วรี่ไปตามหาร้านขายแปะก๊วยต่อ

ทิ้งให้ดาราหน้าหล่อใจเต้นรัว เผยยิ้มกว้างสดใสแสนดีใจเกินจะเอ่ยอะไรออกมา

เป็นคำพูดได้แล้วตอนนี้......

...คืนนี้!... น้ำเป็นฝ่ายชวนเขาด้วย!!

( แฟนกูน่ารักที่สุดในโลกกกกกกกก!!!//////// เยส!) แหกปากตะโกนอยู่ในใจเสร็จ

ก็รีบวิ่งตามไปเดินข้างๆคนน่ารักอย่างดีใจ...ทั้งคู่หันมาอมยิ้มให้กันบ้าง หลบตากันบ้าง

พาให้เขินไปเขินมาตลอดทาง....////////

เจ้ารูปหล่อเขาดีใจมาก........ มากจนลืมไปแล้วว่า...

ยังมีชงักติดหลังที่แก้ไม่ตกชุดใหญ่รอเขาอยู่!

.....................................

.......................

**********************************

ที่สวนหลังบ้านขนาดกลางมีไม้ยืนต้นนานาพันธุ์ปลูกไว้ดูร่มรื่น

“นะ...นะนิก----------กี้!?...|||||||||||||||...พะพอรึย๊างงงง..โอ๊ย~~”

...เสียงกรร้องถามหนุ่มหน้าตี๋เหมือนคนหมดแรง....

เขามาทำอะไรที่นี่กันแน่วะเนี่ย!!||||||||||| ถ้าจำไม่ผิด.. เขาแค่อยากมาหาพี่น้ำแล้วชวน

ไปเที่ยวฉลองตรุษจีนเท่านั้นเอง... (ทำไมกูต้องมาทำอะไรอย่างนี้ด๊วยยยย~~~!?)

...หนุ่มหน้าใสเกาะเกี่ยวกิ่งไม้แน่น...

เขาไม่อยากตกลงไปแขนขาหักแบบน้องชายพี่น้ำหรอกนะ ต้องปีนรั้วเข้ามายังไม่พอ

นี่ยังต้องมาปีนเก็บมะม่วงให้ไอ้ตาตี่นี่อี๊ก!...

นิกกี้กลั้นหัวเราะมองท่าทางเก้ๆกังๆของกร ที่ปีนเก็บมะม่วงมาให้เขาจนเต็มหลายตะกร้า...

ก่อนจะปรายตาไปชำเลืองมองเจ้าเทพพิชัย........ที่เกาะอยู่อีกต้นหนึ่งไม่ห่างกันนัก..

หนุ่มหน้าตี๋.....นอนเอนหลังบนเก้าอี้ผ้าใบในร่ม....เอาขนมที่ไหว้เมื่อเช้าออกมา

นอนกินไปดูสองคนนั้นกลายร่างเป็นลิงยักษ์ ปีนต้นไม้ไปอย่างเพลิดเพลิน

...แสนจะสะใจ555.....

ทำไมผู้มาเยือนทั้งสองถึงมีสภาพเป็นแบบนี้ได้...

“ตะกร้อสอยมันพังไปแล้วแต่พี่น้ำน่ะสิครับ...เฮ้อ~พูดเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง ไหนๆวันนี้

เขาก็หยุดงานเลยบอกว่าถ้ากลับมาจะปีนขึ้นไปเก็บเอง... พอดีจะมีคนมารับซื้อ

ถึงบ้านน่ะครับ ยังกลัวว่าจะเก็บให้ไม่ทันด้วย ผมก็ช่วยอะไรพี่ไม่ได้ด้วยสิ...”

นิกกี้พูดเพียงเท่านี้..............เอง..

ใครจะยอมปล่อยให้คนน่ารักต้องปีนขึ้นไปเองได้เล่า!

ทั้งสองหนุ่มที่มาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายจึงถูกหลอกเข้าเต็มเปา!

นิกกี้ก็ไม่คิดมาก่อน ว่าแค่ลองเอาชื่อพี่ชายมาอ้างแล้วจะมีคนยอมทำให้ทุกอย่าง...

มันทำให้เขารู้สึก...สนุกชะมัด!5555

นาน....จนผ่านไปราวสองชั่วโมงแล้ว... เล่นเอาเจ้าคนถูกหลอกทั้งสองเหงื่อโทรมกาย...

“เฮ้ย!นิกกี้! จะพอได้รึยัง!? จะหมดต้นแล้วนะ!?”

เทพพิชัยกระแทกเสียงถามพลางปาดเหงื่อไคลที่ไหลย้อย....แต่ ไม่ว่าเขาหรืออีกคนที่

ปีนอยู่อีกต้นนั้นจะถามเท่าไหร่ๆ..... ไอ้คนใส่เฝือกข้างล่างมันก็เอาแต่...อมยิ้ม

สุดที่จะทน! เจ้าหนุ่มลูกครึ่งหมดความอดทนไต่ลงมาจากต้น ปรี่เข้าไปประชิดตัว

เสียงแข็งใส่ “ตกลงนี่จะเอายังไงกันแน่ห๊า!!? แล้วไหนบอกว่าเดี๋ยวน้องน้ำก็มาไง!

นี่มันนานเป็นชาติแล้วทำไมน้องน้ำยังไม่มา!? โกหกกันรึเปล่าวะเนี่ย!? ”

นิกกี้หุบยิ้มทันที....เปลี่ยนมาจ้องหน้าเทพพิชัยนิ่งอย่างเอาเรื่องไม่แพ้กัน จนอีกฝ่าย

ยังอดหวั่นในแววตากร้าวนั้นไม่ได้ ทั้งที่หนุ่มตี๋เป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะยังไม่พ้น

สภาพคนเจ็บแท้ๆ...

ดาราหน้าใสชะงักมือหันไปมองทั้งคู่ เห็นท่าไม่ดีรีบปีนลงมาบ้าง

“................เพิ่งรู้เหรอเนี่ย! ว่าถูกหลอกอ่ะ! 55ผมก็แค่พูดเล่นเอ๊ง5555555”

นิกกี้พลันเฉลยพร้อมระเบิดเสียงหัวเราะลั่นอย่างกวนๆเข้าให้

เล่นเอาเจ้าสองหนุ่มที่ต้องปีนต้นไม้เสียขาสั่นหน้าแทบหงาย!

“เฮ้ยมันจะมากไปแล้วนะเว้ย!”

หนุ่มลูกครึ่งเข้ากระชากคอเสื้อหนุ่มตี๋จนกรต้องรีบเข้าห้าม

“ใจเย็นดิคุณ!”

“อย่าเสือก! คนนอกอย่างมึงไม่เกี่ยว! กูว่ามึงมาทางไหน

ไสหัวกลับไปทางนั้นเลยไป!!” หันไปผลักอกคนเข้าห้ามแทนอย่างหัวเสีย

ขีดความอดทนเขามันหมดลงแล้ว

“อ้าววพูดงี้ก็สวยดิ!!เฮ้ยมึงเป็นใครวะมาสั่ง!กูคนนอกมึงก็คนนอกเหมือนกันล่ะวะ!!”

เจ้าดาราหน้าอ่อนกว่าไม่มีล่าถอยให้สักก้าว ยิ่งเหนื่อยยิ่งโมโห ถึงอีกฝ่ายจะตัวโต

และน่ากลัวกว่าเขาก็เถอะ ยื่นมือเข้าไปผลักอกให้บ้าง

ทั้งคู่ต่างฉุนเฉียวเกรี้ยวกราดใส่กันเต็มที่ไม่มีใครยอมใคร

..........แล้วมวยคู่เอกก็เริ่มขึ้นสดๆต่อหน้าเจ้าตาตี่ที่นั่งกินขนมไป....ดูไป...อย่างไม่คิด

จะห้ามใครเลยสักนิด! แถมตะโกนเชียร์อย่างเมามันอีกต่างหาก...

สักพักกรที่เป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะตัวเล็กกว่าแถมยังต้องคอยระวังหน้า...ก็จุกและเจ็บ

จนต้องลงนั่งกับพื้นหอบแหก... แต่แทนที่เขาจะถูกตามซ้ำ นายเทพพิชัยกลับล้มลง

นั่งหอบแดกด้วยอีกคน...........เป็นเพราะทั้งสองเพิ่งจะใช้พลังงานไปกับการปีนต้นไม้

มาเกือบสองชั่วโมง จนแข้งขามือไม้มันล้าไปหมด เรี่ยวแรงที่ใช้โหมใส่กันจึงไม่เต็มที่นัก

นิกกี้นึกเสียดายอยู่ในใจว่าจบเร็วไปหน่อย....

“พวกมึ..อ่ะเอ้ย!พวกคุณ! รู้จัก ...ไอ้นี่ม๊ะ...เขาเรียกว่าอะไร!?” ชูผลไม้ลูกสีเขียวรีๆขึ้นต่อหน้า

ถามพลางยกยิ้มเยาะ นึกหัวเราะอยู่ในใจ... คนส่วนมากไม่ค่อยจะได้เห็นไอ้เจ้าลูกนี้

ตอนที่มันสดๆอย่างนี้นักหรอก... ยิ่งคนนึงมาจากเมืองนอก อีกคนนึงก็ไฮโซล่ะอ่อนซะ....

ให้เดาไอ้สองคนนี้มันไม่รู้จักหร๊อกว่านี่ลูกอะไร!

สองหนุ่มที่นั่งหอบแต่ยังจ้องตาจะเอาเรื่องกันอยู่พลันชะงัก เปลี่ยนมาจ้องหน้าคนถามแทน

ก่อนจะค่อยชำเลืองมองไปที่ลูกรีๆสีเขียวอ่อนเล็กๆในกระจาดที่นิกกี้ถือออกมา

ไม่เข้าใจ.........เจ้าตาตี่นี่ต้องการจะเอายังไงกันแน่

“เขาเรียก... มะดัน! รู้จักมั้ย? มะดันสดน่ะ” นิกกี้เอ่ยพร้อมยิ้มยักคิ้วข้างหนึ่งให้

“เอ๊ะ….นี่เหรอมะดัน?...ผมเคยเห็นแต่ที่มันดองแล้ว อ๋อ.....นี่ลูกสดๆเป็นงี้เหรอ....”

กรหยิบขึ้นมาดูหมุนซ้ายหมุนขวาอยู่ในมือ

ขณะที่อีกคน “................ไม่เห็นรู้จัก!” เทพพิชัยถอนใจสะบัดเสียงอย่างอารมณ์เสีย

พลางขยับลุกยืนปัดแข้งปัดขา แล้วยกมือมาท้าวสะเอวทั้งสองข้าง หรี่ตามองหน้า

น้องชายคนเดียวของหวานใจเขา.... (ฮึ่ม! ถ้ามันไม่ใช่น้องของน้ำล่ะก็!~ฮึ่ยยมึ๊งงง!!)

“แล้วเคยกินมั้ย?..”

คำถามนี้ของนิกกี้ทำให้ทั้งคู่ส่ายหน้าแทบจะพร้อมกัน

“งั้น..............วันนี้ ก็ ...กินซะ!!” คนสั่งยิ้มตาหยีแต่น่ากลัวพิลึก..

ทั้งเทพพิชัยและกรต่างขมวดคิ้ว จ้องลูกมะดันที่มีอยู่เต็มกระจาดสลับกับ

หน้านิกกี้……ก็แล้วทำไมพวกเขาต้องกินด้วยฟะ!!?..ไม่มีอารมณ์กินโว้ยยย!!

“ใครกินไอ้นี่...(ยื่นลูกมะดันเข้าไปหาต่อหน้าคนทั้งคู่) ได้เยอะกว่า!

ผมจะบอกกับคนนั้นว่าพี่น้ำอยู่ที่ไหน!”

หนุ่มหน้าตี๋ยิ้มชอบใจ..............รอคำตอบจากสองคนตรงหน้าที่กำลัง

ทำหน้าประหลาดเอ๋อแดกสุดจะบรรยายให้เขาเห็น....

..................................

................

........

“อ๊าค~~~~~~~~!!!!||||||||||||| โอ๊ยยยย~ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยย~~!!!

ฮือแม่งโคตรเปรี๊ยววววเลยซี๊ดสส บ้าเอ๊ย!ไม่เห็นบอกกันก่อนเลย

ว่ามันจะเปรี้ยวขนาดนี๊~~~” ดาราหน้าใสนั่งขนลุกขนพอง

โวยวายลั่นสวนหลังบ้าน หลังจากที่ได้รู้ฤทธิ์ของมะดันสด.....

นิกกี้ทำท่าพยักหน้าหงึกหงักแกล้งพูด...

“อ๋อ...ไม่ไหวแล้ว? จะสละสิทธิ์สินะครับ!?... ด้ายยย! งั้นถือว่าอีกฝ่ายชนะ

ไปเลยแล้วกันดีมั้ย ผมจะได้บอกเขาคนเดียวว่าพี่น้ำอยู่ที่ไหน!?”

เทพพิชัยตาโตชะงักอาการเข็ดฟันสุดจี๊ดจากมะดันสดในมือรีบขานรับ

“ดี!ดีๆๆ นิกกี้บอกพี่มาเร็ว!!”
(ซี๊ดส~~ไอ้ลูกเชี่ยนี่โว้ยยยเข็ดฟันฉิบหายแม่งโว้ยยยยยย~~~!!!|||||||||||)

กรได้ยินดังนั้นก็รีบเปลี่ยนใจ เรื่องอะไรจะปล่อยให้มันไปหาพี่น้ำคนเดียว

“เฮ้ย!ไม่นะ!ยังๆๆ ผมยังไม่ยอมแพ้นะ!ต่อๆๆ!!” เพราะศักดิ์ศรีมันค้ำคออยู่ด้วย

ฟันจะเสียวจะเสียแค่ไหนก็ขอกัดฟันสู้ต่อ.... แม้ว่าตอนนี้....น้ำตาจะเล็ด...

ทั้งเจ้าลูกครึ่งกล้ามโต และเจ้าดาราหน้าใส ต่างก็หน้าบิดหน้าเบี้ยว เหยเก...

เสียวฟันน้ำตาคลอ เข็ดขยาดจนตัวสั่นกันเป็นระยะด้วยความขนลุก...

แต่ถึงขนาดนี้ก็ยังไม่มีใครยอมแพ้ง่ายๆ ฝืนทนกัดกินมะดันเข้าปากลูกแล้ว...

ลูกเล่า... ยอมทนทรมานช่องปากตนเองดีกว่าปล่อยให้คู่อรินำหน้าแล้วคว้าชัยชนะไป

นิกกี้มองแล้วยังต้องขนลุกแทน...( พวกมันกินกันเข้าไปได้ยังไงวะ||||||||||||)

พยายามกลั้นเสียงหัวเราะกับภาพน่าขันตรงหน้า...ผู้ชายดูดีแต่หน้ามืดสองคนกำลังแข่งกัน

กินมะดันอย่างเอาเป็นเอาตายด้วยสีหน้าแสนทรมาน...

อาเตี่ยของเขาลงต้นไม้ไว้หลายชนิดตั้งแต่ตอนเริ่มสร้างบ้าน...

ตอนนี้สวนหลังบ้านจึงร่มรื่นมาก และหนึ่งในนั้นก็มีต้นมะดันอยู่ด้วย

เพราะแม่ของเขาชอบกิน > <

... โชคดียังเหลือลูกที่ได้มาจากการติดผลรอบสุดท้ายของช่วงต้นปีพอให้แกล้งคนได้....

(จะว่าไปก็มีอีกคนที่กินเข้าไปได้... พี่ชายเขาเอง..รายนั้นเขาเหมือนแม่จริงๆ)

ดวงตารีเรียวสุดเจ้าเล่ห์แอบเหลียวดูนาฬิกาติดผนังที่แขวนอยู่ข้างในบ้าน...

เล่นสนุกมานานพอดูแล้ว...เดี๋ยวพี่เขาจะกลับมาเจอเสียก่อน... คงได้เวลากำจัด

เจ้าตัวปัญหาสองตัวนี่แล้วสินะ...

“เฮ้อ~~! สุดยอดเลยครับ! ขืนเป็นแบบนี้มีหวังไม่จบไม่สิ้นมะดันหมดก็คงไม่รู้ผล

ผมเห็นใจนะครับเนี่ย...จะบอกให้รู้ทั้งคู่เลยแล้วกันว่าพี่น้ำ...อยู่ที่ไหน”

เจ้าสองคนที่กำลังขนลุกชัน ได้ยินเสียงหนุ่มตี๋ราวกับเสียงสวรรค์ ปาลูกมะดันสด

ในมือทิ้งทันที ร้องถามแทบจะพร้อมๆกันให้ลั่น “ที่ไหน!!?”

................................

............

เมื่อได้คำเฉลยทั้งคู่ก็ไม่รอช้า รีบวิ่งแจ้นแย่งกันปีนรั้วบ้านออกไป

ระหว่างทางไม่วายมีแอบขัดขากันบ้างผลักกันบ้าง... ต่างคนต่างคิดว่า ตนเองจะต้อง

ไปให้ถึงก่อนอีกฝ่าย มุ่งตรงไปที่รถของตัวโดยไม่เหลียวมามองเจ้าน้องตัวแสบของ

คนน่ารักที่กำลังหัวเราะตัวงออีกเลย

ตอนนั้นเอง... ขณะที่รถหรูของแขกไม่ได้รับเชิญทั้งสองกำลังแข่งกันเคลื่อนตัว

ออกไปจากบริเวณหน้าบ้าน รถฺBMWสีขาวก็แล่นสวนเข้าไปจอดแทน...

ทั้งเทพพิชัยและกร แม้ต่างคนต่างก็อยู่ในรถของตนเอง แต่ก็อด....สะกิดใจ

เหลียวกลับไปมองดูไม่ได้... แล้วก็ได้เห็น.... นั่นไง!!

ประตูรั้วบ้านหลังสีเขียวอ่อนแสนสวย ที่วันนี้สร้างความทรงจำอันไม่น่าจดจำ

สำหรับการมาเยือนของพวกเขาเลยสักนิด กำลังถูก... เปิดออก!

เพื่อต้อนรับผู้มาเยือนคนใหม่อย่างยินดีปรีดา...........

สมควรแล้วที่ชายหนุ่มทั้งสองจะแหกปากลั่นรถ!

“ว้ากกกกกก!!! ไอ้เด็กนรก! เชี่ยชัดๆ!! มึงจำไว้เลยนะไอ้ตาไม่มีเหล่าเต๊ง~~!

กูอยากจะฆ่ามึงนัก!ไว้ถ้ากูได้เป็นพี่เขยมึงเมื่อไหร่กูจะเล่นงานมึง

เอาให้เดี้ยงยิ่งกว่านี้อีกคอยดู๊!!!” เทพพิชัยกัดกรามคลั่งทุบพวงมาลัยรถอย่างโมโห

“ไอ้เวรหนอย~~~!!! ไม่มีกุญแจบ้านพ่อมึงสิ! ไอ้นิกกี้!แสบนักนะมึง!!

กูจะฟ้องพี่น้ำให้เฆี่ยนมึงแล้วเอาน้ำเกลือสาดทีหลังไอ้เลวเอ๊ย!!!”

ช่วงนี้ดาราหน้าใสเขากำลังเล่นละครพีเรียดหลังข่าว อาจจะอินมากไปหน่อย...

กรเอามือตัวเองมากัดแก้เสียวฟันข้างหนึ่ง อีกข้างก็กำพวงมาลัยรถจนแน่น

เขาคงจะเข็ดฟันไปเป็นอาทิตย์แน่ๆ ทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บทั้งเริ่ม...ปวดมวนท้องตุ่ยๆแล้วด้วย~

ทางด้านอีกคนก็มีอาการไม่ต่างกันนัก..

ยังเห็นจากทางกระจกมองหลังว่า เจ้าตัวแสบยืนพิงรั้วบ้าน มองส่ง ไม่สิ...

หัวเราะส่งพวกเขาอยู่เลย... จำไว้เลยนะ ไอ้ตาตี่!!

*****************

************************************

“แหมพี่น้ำไม่ได้มาที่นี่หรอก แต่ก็ยินดีต้อนรับจ้า!!!”

เสียงดาราหนุ่มหน้านวลหัวใจสาวร้องทักทายแขกผู้มาเยือนทั้งสองอย่างร่าเริง..

ก๊อปอ้าแขนต้อนรับ ยิ้มหวานมากมายส่งให้สองหนุ่มหล่อที่มารวมตัวกันหน้าบ้านตน...

....ผิดกับเทพพิชัยและกร ที่ออกมายืนหน้าซีด

หมดอาลัยตายอยากกับชีวิตอยู่ชั่วครู่ข้างๆรถตัวเอง

..............เหมือนสมองของพวกเขาจะย้ายไปอยู่บนดาวอังคารชั่วขณะ...

เหมือนจะมึนๆ...... นี่พวกเขาโดนไอ้นิกกี้มันหลอกแล้วหลอกเล่าหรือนี่!!||||||||||||||

โง่!..ทำไม ทำไมพวกเขาถึงได้โง่อย่างนี้~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!!!

ต่างคนต่างเอามือกุมหัวอยากจะโขกกระจกรถตายซะ!! เกลียดไอ้ตาตี่นั่นที่สุด!!!

ก๊อปได้แต่ยืนท้าวสะเอว หน้าบึ้งมองรถทั้งสองคันที่ขับแข่งกันหนีกลับไป

จากบ้านเขาแทบไม่ทัน.. . เชอะ!.... ของดีๆอยู่นี่ไม่มาแย่ง!

คอยดูเถอะสักวัน เขาจะไปทำหน้าใหม่เอาให้น่ารักยิ่งกว่าพี่น้ำเลย

ดูซิหัวบันไดบ้านเขาจะแห้งแบบนี้มั้ย........อารมณ์เสีย!!

หนุ่มหน้านวลตัวโตแต่ขนตางอนเช้ง...ชำเลืองสายตาก้มมอง.....

กล้ามท้อง..กล้ามแขนของตัวเองที่เป็นมัดๆ... แล้วก็ได้แต่ถอนใจ...

(หนังหน้ายังพอว่า แต่กล้ามกูนี่สิ.. จะเอาไปเขวี้ยงทิ้งที่ไหนดีเนี่ยยยยยอีนังก๊อปเอ๊ย

....เฮ้อ~~|||||||||||||| เวรจริ๊งง ทำไมชั้นจะต้องได้บทตัวโกงหน้าโง่ ดีแต่ใช้กำลัง

มากกว่าสมองตัวบึกๆเท่าควายบ้าพลังทั้งปีทั้งชาตินะ!)

สำหรับก๊อปนั้นค่อนข้างจะเป็น....ไม่สิ...เขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่เลยทีเดียว...

ยิ่งเวลาแอ๊บแมนแล้ว เข้มจนไม่มีใครคาดคิดแน่ว่าเขาจะหวานแหววอยู่ข้างใน

ถึงเพียงนี้.... สเป็คของเขาน่ะหรือ..ก็ต้องหล่อล่ำกล้ามปูใหญ่ยิ่งกว่าเขา....

ตัวเขาเองก็ไม่คาดคิดเหมือนกัน ว่าจะมาชอบ กร....................ที่มีแต่ก้างอย่างนี้...

(ก็น้องกรหล่อใสแถมดูไร้สติบ้างเป็นบางที นี่ก็สเป็คอ่ะ!//////กรี๊ดดดดดดดดด)

*************************************

.......................

..........

“ผมบอกไปว่าพี่น้ำอยู่ที่บ้าน พี่ก๊อป! บอกที่อยู่ไปแล้ว โทรไปบอกพี่ก๊อป

ว่าจะมีหนุ่มๆไปหาแล้วด้วย!ก๊าก555”

นิกกี้หัวเราะเสียงใสโทรไปเล่าให้พี่ชายฟัง ว่ามีคนมาหาถึงบ้านตั้งสองคน

ตอนที่เจ้าตัวมัวไปลั่นล้ากับแฟนอยู่ที่เยาวราช...

แน่นอน....เขาไม่ได้เล่ารายละเอียดว่าต้อนรับขับไล่ไสส่งสองคนนั้นยังไงบ้าง....

(อิอิ ผมเป็นเด็กดีที่ใส่เฝือก ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่มีพิษมีภัยกับใครครับ/////)

“ดีนะที่พี่เปิดมือถือก่อนถึงบ้าน... ผมว่าพี่น้ำกลับไปอยู่คอนโดพี่เอสดีกว่านะ

ไอ้เทพพิชัยน่ะ... พี่น้ำก็รู้ว่ามันบ้าพี่น้ำแค่ไหน.... เดี๋ยวมันต้องย้อนกลับมาวนเวียน

รอบๆพี่เหมือนเดิมแน่.... ”

สิ่งที่น้องชายของเขาพูดมันก็จริงเสียด้วย...

น้ำถอนใจเบื่อหน่ายเรื่องไอ้ลูกชายของคู่อริเขาจนไร้คำบรรยาย...

มือกระชับโทรศัพท์มือถือของตัวให้แน่นขึ้น แล้วคิดไม่ตก....

ทำยังไงเขาถึงจะสลัดไอ้เชี่ยเทพหลุดเสียที!|||||||||||

“เฮ้อ~เออ.... แต่แล้วมึงอ่ะ... มึงยังไม่ถอดเฝือกเลย... จะอยู่คนเดียวได้ยังไง..”

“แบงค์ก็อยู่ด้วยนี่ไม่เห็นเป็นไรเลยพี่.... ให้แบงค์ค้างที่บ้านเราได้มั้ยครับ...น้า~”

ฟังดูน้ำเสียงมึงจะอ้อนผิดปกตินะไอ้นิก....

“ก็ได้ๆ... แต่มึงต้องให้มันบอกคนที่บ้านมันก่อนนะ ... ถ้าเขาไม่ว่า...

ก็อยู่กับไอ้เบ๊ดีๆแล้วกัน..”

“คร้าบบบบบบบบบ///////”

น้ำเสียงดีใจจนออกนอกหน้าเชียวนะมึง...

“แต่ถ้าอยู่กับไอ้เบ๊สองคน.... กูหวังว่ามึงจะเจียมสังขารตัวเองนะไอ้นิก”

“หือ?....”

“ห้ามอึ๊บ!”

“บ้าน่า! พี่น๊ามม!///////*//”

นิกกี้หน้าร้อนขึ้นมาทันที.... นานแล้วที่ไม่ได้อยู่สองต่อสองกับแบงค์...

หนุ่มตี๋หันไปมองคนรักที่กำลังง่วนกับการอุ่นกับข้าวอยู่หน้าเตา เพื่อตั้งโต๊ะอาหารเย็น

......................................................พี่น้ำนี่! ....มาพูดให้กูคิดทำไมวะ!///////

“ไม่ต้องมาพูดดีหรอก... พี่นั่นแหละ!.... อยู่กับพี่เอสสองต่อสองคงจะไม่....”

“เฮ้ย!ไม่อะไร!? พูดดีๆนะเชี่ยนิกมึง!!///////*//”

“อ้าว พี่อย่าบอกนะว่าพี่กะจะไม่ทำอะไรกันเลยตลอดชีวิตอ่ะ!”

“....ทำอะไร! ทำไมต้องทำ! ///////กูไม่ได้กะจะทำอะไรทั้งนั้นแหละเว้ย!!”

“จริงอ่ะ!? อ่ะงั้น... แน่จริงก็อย่าทำนะ! พี่ห้ามผมได้ผมก็ต้องห้ามพี่ได้!”

“ไอ้บ้า!กูไม่ได้ลามกเหมือนมึงนะ! ไม่ต้องมาห้ามอะไรกู!//////*//”

“อื๊อออ~!! ไม่ได้! พี่ก็ต้องห้ามอึ๊บ! เหมือนกันเอามั้ยล่า!?”

“เชี่ยยยยยยยยยนิ๊ก!!!/////////*//สันดาน! กูบอกแล้วไงว่ากูไม่ได้จะทำอะไรกันว้อย!!!”

“อ้าวถ้างั้นแล้วพี่จะโวยวายทำไมล่ะ..”

“อึก! ………ฮึ่ม!กูไม่ได้จะโวยซะหน่อย แค่นี้นะ!”

“เฮ้ยๆเดี๋ยวดิพี่!...ของฝากผมล่ะ!?”

“เออ...กูเอาบ๊ะจ่างมาให้มึงเดี๋ยวกูแช่ตู้เย็นไว้ให้ แล้ว..ไว้พรุ่งนี้มึงก็มาหากูที่คอนโดเอส

ให้ไอ้แบงค์มันพามาได้มั้ย ...มาช่วยกูคิดหน่อยจะทำยังไงกับไอ้เชี่ยเทพดี”

“ครับ...เอ่อพี่แล้วเรื่องบ้านน่ะ...คือ..”

“เอ้อเรื่องนั้นก็ด้วยพรุ่งนี้ค่อยคุยกันแล้วกันนะ.. เฮ้อ~กูล่ะปวดหัว”

“โอเคเอางั้นก็ได้.......... พรุ่งนี้เจอกันครับ”

“อื้ม..... กูกลับไปดูมึงไม่ได้ก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ....”

“ครับ....พี่อย่าห่วงไปเลยผมอยู่ได้...แบงค์ก็อยู่.... พี่นั่นแหละ..อย่าไปพังบ้านพี่เอสเขาอีกล่ะ..”

“ฮึ่ย~!///////*// เออ กูรู้แล้วน่า!ไอ้น้องนอกคอกแค่นี้นะ!”

“อ้าวๆเฮ้ยเดี๋ยวดิพี่! ยังพูดกันไม่รู้เรื่องเลยนะ”

“อะไรอีกล่ะ!? เรื่องอะไรอีก?”

“ห้ามอึ๊บนะ! เหมือนกันแฟร์ๆโอเคป่าว!?555”

“สัด!!//////*//นิกกี้! ไอ่ๆๆๆ~~~~xxxoooxoxoxo”

“โอ๊ย~หูจะแตกพี่น้ำ! ถ้าพี่ไม่ได้คิดจะทำอะไรแล้วพี่จะมาด่าผมทำไม!?555”

คนน่ารักกำมือถือแน่นนั่งหน้าร้อนฉ่าอยู่ในรถ.......สายตาคู่สวยหวานลอบชำเลืองมอง

ไปนอกกระจกหน้าต่าง... มองเอสที่เอาของฝากไปเก็บท้ายรถเสร็จ กำลังเดินวนมา

ทางฝั่งที่นั่งคนขับ คนหน้าหล่อเห็นน้ำถือโทรศัพท์นั่งมองเขาอยู่ในรถก็เลิกคิ้วยิ้มให้

เหมือนถามว่ามีอะไรหรือเปล่า? น้ำเห็นเอสจะกลับเข้ามาในรถแล้วจึงรีบตัดบทกับน้อง

“เอ้อ!!ห้ามใครอึ๊บทั้งนั้นเข้าใจนะไอ้น้องสาระเลว!//////*//”

รีบตัดสายทิ้งหนีแม่งเลย.....

เอสเปิดประตูเข้ามาด้านใน เตรียมขับรถออกไปจากย่านเยาวราช

ชายหนุ่มหันมาถามคนน่ารัก “คุยกะใครเหรอ?”

“ไอ้นิก......... มันโทรมาบอกว่า ไอ้เชี่ยเทพไปวนเวียนหาผมที่บ้านน่ะสิ... ไปคอนโดคุณ

เลยนะเอส ผมคงกลับบ้านไม่ได้สักพักอ่ะ.. ต้องขอกลับไปอยู่ที่คอนโดคุณก่อนแล้วล่ะ”

...? พูดจบดาราหนุ่มก็ทำหน้าแปลกๆ...จนน้ำงง “คุณเป็นอะไรทำไมเงียบไปล่ะครับเอส?”

ได้ฟังมันก็อึ้ง คนหน้าหล่อเพิ่งจะภาวนาขอให้น้ำได้กลับไปอยู่กับเขาเร็วๆ...

จู่ๆฝันก็เป็นจริง!////// ที่เขาทำหน้าแปลกๆเพราะเขาทำหน้าไม่ถูกว่าจะโกรธไอ้เชี่ยเทพ

หรือจะขอบคุณมันดี!.......... (คืนนี้!... กับน้ำ! เยส!!//////กร๊ากกกกก5555555)

“เอส!?” เสียงหวานเรียกสติที่กำลังเพ้อฝันไปถึงไหนๆของแฟนหนุ่มอีกที

“อ่ะครับๆ ครับ?”

“คุณเป็นอะไรรึเปล่า.. ไม่ออกรถละครับไอ้บ้า!?”

“55555จ้าๆ ครับคร้าบบไปแล้วๆ.. ไปบ้านผมใช่มั้ย”

“อื้ม..”

ระหว่างทางขณะที่รถแล่นไปทั้งสองคนต่างก็อยู่กับความคิดของตน...

เอสขับรถไปก็อมยิ้มไปอย่างแสนจะสุข.....เกือบหลุดหัวเราะออกมาตั้งหลายที

เขาครึ้มอกครึ้มใจน่าดู.........

ผิดกับน้ำที่ดูเป็นกังวลตงิดๆ....ในใจของเขานอกจากจะเซ็งเรื่องไอ้เทพพิชัยแล้ว..

ก็ยังอดเผลอนึกไปถึงเรื่องที่เจ้าน้องชายตัวแสบพูดไม่ได้... [ ห้ามอึ๊บนะ! ]

หนุ่มน่ารักขมวดคิ้วสวยเข้าหากันพ่นลมหายใจออกทางจมูกอย่างฮึดฮัด...

พวงแก้มเนียนใสอมชมพูนั้นค่อยๆเปลี่ยนสีไปๆมาๆ..... กลายเป็นแดงระเรื่อ

ปากบางน่ารักเม้มหากันแล้วใช้ฟันซี่สวยกัดปากล่างตัวเอง...แอบหันไปเหล่มอง

คนหน้าหล่อข้างๆที่ขับรถไปอมยิ้มกริ่มไป...

เขาไม่ได้คิดจะทำอะไรกับเอสเสียหน่อย!.....

นานแล้วที่ไม่ได้อยู่กันตามลำพังสองต่อสอง.....

ที่เขาบอกให้เอสนอนด้วยกันคืนนี้...ก็แค่จะให้นอนกอดเอาไว้เหมือนทุกทีก็แค่นั้น........

ไม่ได้คิดไปถึงเรื่องอะไรที่มัน...มากกว่านั้นเลย..............

.........................................ไอ้หมานิก! แม่งมาทำให้กูคิดทำไมวะ!!/////////*//

tsktonight…TBC.

*** สงสัยลูกเผ่าเค้าจะโดนน้ำพัดไปหลายคน ยังไงก็สู้ๆนะค้า~~!!!

เพื่อนสนิทวิก็อยู่บางแค...มันถ่ายรูปน้ำท่วมบ้านมันลงเฟซ555
โทรมาด้วยเสียงระริกระรี้บอก น้ำท่วมถึงตาตุ่มแล้ว~~~~....

เหมือนมันดีใจมากอ่ะ555 เป็นเพราะรอนานแล้วน่ะก็เข้าใจเพราะมันเครียด
พอน้ำมาซะทีมันเลยตื่นเต้นดีใจ55 เพราะอะไรที่ผ่านมาเดี๋ยวมันต้องผ่านไป

แน่นอนน้ำท่วมได้ ก็เลิกท่วมได้เหมือนกัน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนตลอดเว

วิเองก็ได้รับผลกระทบเรื่องงานเหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้แทบจะไปกินแล้วนอน
ในที่ทำงานอยู่แล้ว555 .... เหมือนไม่มีอะไรจะทำ รอๆๆๆค่ะเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ใครๆต่างก็ยกให้เมืองไทยเป็นเมืองยิ้ม... เราต้องยิ้มเข้าไว้
ตอนวิเครียดมากๆบางทีก็หัวเราะออกมาเลย(ยังไม่บ้านะคะ55)
หัวเราะให้กับความ...ของตัวเองน่ะค่ะ(เอาคำที่แย่ที่สุดในชีวิตมาใส่ในช่องว่างได้เลย555)

มาคลายเครียดกับสิ่งที่เรารักกันดีกว่าเนอะ^^

ลงรูปน่ารักๆของพี่เอสกะน้องน้ำมาให้ดูจะได้ยิ้มออกนะจ๊ะ!

คนน่ารักในรถคนหน้าหล่อ..^^

พี่เอสเก๊กหล่อให้ถ่าย...

+++ ตอนหน้า...เด๊กๆห้ามเข้าเน้อ!มันค่อนข้างจะ//////// ก็อ่ะนะแหะๆ..
ใครไม่ชอบ... ตอนหน้าข้ามไปได้เลยนะจ๊ะ><
หายไปนานขอ...ซะหน่อย555 แล้วมาคุยกันอีกนะคะ^^+++

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2554

Last Update : 1 ตุลาคม 2555 16:59:54 น.

6 comments

Counter : 2698 Pageviews.

จะ/// จะอะไรคะพี่วิ!
5555555555
บ้านหวานที่นนฯท่วมไปแล้วคะ
เพื่อนหวานก็เพิ่งย้ายไปชล
ขอให้น้ำในทุกๆที่ลดลงโดยเร็ว สาธุ

โดย: NWzephyr

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:36:08 น.

555555อยากบอกว่าบ้านพี่อยู่หนองแขมน้ำท่วมถึงอกแล้วจ้าาาา!!!!!
ตอนนี้อพยพมาอยู่ที่โรงงานของพ่อแฟนแถวบางนาอ่ะ...
ยังจำนาทีระทึกใจได้เลย...ไม่ได้หลับแบบเต็มตามาเป็นอาทิตย์
เพราะกังวลเรื่องน้ำเนี่ยแหละ!!!!
พอวันพุธตอนตีสองน้ำเริ่มมาตามท่อไหลเหมือนเปิดก๊อกน้ำทิ้งไว้
ไหลแรงแบบไม่หยุดประมาณหกโมงเช้าน้ำท่วมเกือบถึงเข่าแล้ว
เอากระสอบทรายกั้นไว้น้ำม้นก็ผุดขึ้นในบ้านเป็นน้ำพุเลยอ่ะ!!!!
พี่เลยห้องรีบออกมาก่อนที่รถจะออกไม่ได้!!!!
พอตอนลองทุ่มโทรไปหาเพื่อนบ้านเค้าบอกว่าน้ำเกือบถึงอกแล้ว
กะลังรอรถกะเรือทหารมารับ...คิดในใจว่าโชคดีเหลือเกิน
ที่ตัดสินใจออกมาก่อนไม่งั้นแย่แน่ๆเลยเชียว!!!!
ขอโทษนะคะที่เพ้อเจ้ออะไรให้ฟัง....แต่อยากแชร์ประสบการณ์
ครั้งหนึ่งในชีวิตให้ได้รู้กันอ่ะค่ะ....อย่าเพิ่งเบื่อน้าาาาาาา
แต่พอได้มาอ่านฟิคของหัวหน้าเผ่าก็ทั้งยิ้มและหัวเราะได้
คลายเครียดไปเยอะเลย....ฮาจริงไรจริง
แสบทั้งพี่เขยแสบทั้งน้องเมียเลยกันเลยทีเดียว....^^
แหม!!!เล่นมาโปรยตอนหน้าซะหื่นเชียว!!!
อย่างนี้จะพลาดได้ไง??ชิมิ???
55555ทีนี้หล่ะนับวันรอกันเลยเชียว
เมนท์ยาวอย่าเพิ่งรำคาญกันนะคะ......
รักหัวหน้าเผ่าและลูกเผ่าทุกคนทั้งที่ซุ่มและไม่ซุ่มค่ะ^^

โดย: พี่นิด IP: 61.7.146.3 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:46:44 น.

แว่บมาอ่าน 2 ตอนรวดคะ ขอเม้นรวบเลยนะคะ~

โหย ทั้งหื่นเทพ ทั้งกร มาหาน้ำพร้อมๆกันเลย
แต่เจอนิกกี้เข้าไปนี้แบบว่าคนอ่านสะใจตามๆไปเลยคะ
แหม นิกกี้เค้าก็หวงพี่ชายเค้าเหมือนกันนะคะนั้น
พี่น้อง 2 คนนี้น่ารักกันจริงๆ อ้ายยยยยยยยยยย
ส่วนทางด้านพี่เอสและน้องน้ำ เอาแล้ว! ไปค้าง
คอนโดของเอสซะด้วย หุหุ ตอนหน้าท่าทางมีลุ้น
นะคะเนี่ยว่า น้ำจะรักษาสัญญากับนิกกี้ได้หรือไม่
น่าติดตามอีกแล้วคะ จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^~

ปล.บ้านเราก็ท่วมเช่นกันจ้า TT[]TT แต่ยังไง
คุณวิก็สู้ๆเช่นกันนะคะ สู้ๆจ้า ^^V

โดย: Kuro_Goku IP: 110.168.169.75 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:32:54 น.

มาปูเสื่อรอตอนหน้าค่ะฮี่ ฮี่ ฮี่

โดย: พี่นิด IP: 61.7.146.3 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:04:00 น.

สะใจสุด ๆ เลยอ่ะ อุ๊ย

มาปูเสื่อรอตอนหน้าครับ

ตอนนี้เราเองก็ต้องอพยพมาอยู่ที่เชียงราย ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้เป็นผู้ประสบอุทกภัย แต่เตรียมตัวเอาไว้ก็ดีไม่สใช่หรือ

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:12:03:01 น.

พี่วิคะ ขอนิดนึงนะคะ
คือว่ารูปของหนุ่มน้ำนี่อ่ะค่ะ
หวานขอยืมไปประกอบฉากหนังสั้นหน่อยได้มั้ยคะ

ฝากตอบด้วยนะคะ^^

โดย: NWzephyr

วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:21:27:09 น.