ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 41 เมื่อเราคิดถึงกัน...2 (yaoi)


***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)






**ต่อนะจ๊ะ^^






เพราะน้ำได้ระบายความอัดอั้นที่มีมาทั้งวัน ด้วยการไล่งับหัวเจ้านิกกี้

ที่วิ่งหนีไปมาในกองเป็นระยะๆ และเอสก็ติดสินบนว่าจะพาเขากับน้อง

ไปเลี้ยงไอศกรีมหลังทำงานเสร็จ เมื่อการถ่ายทำดำเนินไปจนเรียบร้อย

หนุ่มน่ารักของเราจึงกลับมาอารมณ์ดีได้...


“เอ........ พี่น้ำดูอารมณ์ดีขึ้นแล้วนะครับ หายหงุดหงิดแล้วสิครับ”

กรเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็เข้ามาชวนน้ำคุย เขาไม่รู้หรอกว่าน้ำอารมณ์เสียเรื่องอะไรมา

แต่เห็นคนน่ารักยิ้มออกได้ก็ดีใจแล้ว..


“ช่ายยยย! ///// เพราะเอสบอกว่าจะพาไปเลี้ยงทุกอย่างเลย!”

น้ำตอบกรด้วยแววตาเป็นประกาย.... เขาจะกินให้พุงกางเลย ชดเชยที่ต้อง

นั่งกังวลอยู่ในห้องแบงค์มาทั้งวัน........ เอสที่ยังเปลี่ยนเสื้ออยู่ใกล้ๆได้ยิน

ก็ชะงักงง.....หันไปมองแฟนตัวเองอย่างเหวอๆ......................

ทุกอย่าง?||||||||||

เฮ่ ... ตกลงกันแค่ไอติมไม่ใช่เรอะ!?

( แต่เห็นเขายิ้ม หัวเราะได้แบบนี้ ก็เอาเถอะคร้าบบ...
เดี๋ยวจะซื้อช้างให้กินซักตัวแล้วกัน555)


“พี่เอสเลี้ยงเหรอ! เย่!! กินด้วย! นะพี่น้ำนะ!!” กรชูมือขึ้นสองข้างทำท่าไชโย

เมื่อน้ำพยักหน้ายิ้มบอก “เอ้อเอาดิ ไปด้วยกันเนอะ!”

คุณดาราหน้าหล่อก็สะดุ้งหันไปมองทั้งคู่อย่างเอือมๆ.....

ไม่เห็นมีใครถามความเห็นเขาเลย


“พี่ไปด้วยสิ!”

เฮ้ย......... ใครอีกล่ะ!-*-


“อ้าวพี่โอบ มาไงพี่ ไหนบอกจะไปญี่ปุ่นไง!?” เอสหันหลังไปมอง

คนที่จับไหล่เขาขอไปด้วย

น้ำ กรและนิกกี้ สวัสดีสาวอ้วนอารมณ์ดีที่ยิ้มทักหนุ่มๆทุกคน

“หวัดดีจ้า เด็กๆ พี่แวะเอาของฝากมาให้พี่ผึ้งน่ะ เออชั้นก็เพิ่งกลับมาจาก

ญี่ปุ่นนี่ไงล่ะยะ!~ ยัยแอน(ดาราที่ดูแลอยู่อีกคน..) เขาไปถ่ายแบบมา

ชั้นก็ตามไปแร๊ดๆเอ๊ย! ไปดูแลม๊าน555 ได้ช็อปซะกระเป๋าเบาหวิวเลยแหละแก

อ๊ะนี่มีของฝากเอส น้ำแล้วก็กรด้วยนะ พี่เอาติดรถมา”


ทั้งหมดพากันยิ้มขอบคุณความใจดีของพี่โอบ แล้วคุณผู้จัดการคิวทองก็สะดุดตา

เข้ากับหนุ่มหน้าตี๋ที่นั่งเอ๋อมองไปมองมา น้ำเห็นพี่โอบมองก็หัวเราะ

“มองอะไรไอ้ตี่มันเหรอครับพี่โอบ นี่นิกกี้ไงครับ น้องชายผมพี่โอบยังเคยไปเยี่ยม

ตอนมันเข้าโรงพยาบาลเลย ทำอย่างกับจำไม่ได้แน่ะ..”


โอบทำตาโตนึกออก ร้องอ๋อทันที “ก็ว่าแล้วววววเชียว! คุ้นตาแต่จำไม่ได้จริงๆนะ

น้องน้ำ ก็ตอนนั้นโทรมเชียวตัวก็โดนพันซะเกือบจะเป็นมัมมี่ แต่มาเห็นแบบนี้

น้องชายน้ำนี่หน้าตาดีม๊ากกกกค่า!///// ......สนใจเป็นดารามั้ยหนู!?”


เฮ้ย!!!! ทุกคนร้องตกใจแล้วหัวเราะ พี่โอบนี่ชวนเขาดะเลยจริงๆให้ตายสิ

คราวน้ำก็ทีแล้ว เห็นใครหน้าตาดีไม่ได้เลยผู้หญิงคนนี้ แค่ตอนนี้ดาราในสังกัด

ที่ต้องดูแลของเธอก็มีเป็นสิบแล้ว

น้ำขำๆบอกแล้วแต่น้องเถอะ สาวตุ้ยนุ้ยจึงรีบพูดคุยชักชวนหนุ่มตี๋เป็นการใหญ่

นิกกี้ได้แต่นั่งฟังไปก็เกาหัวเขินๆ หัวเราะแล้วยิ้มตาวาว..

///// เป็นดาราเรอะ!... ก็น่าลองนะ


แต่..................ไม่ดีกว่า..

เพราะเขามีแผนเปิดตัวน้องแบงค์ในอนาคต ไม่อยากคบแบบหลบๆซ่อนๆ

เหมือนพี่เอส เป็นคนธรรมดาแบบนี้ล่ะดีแล้ว///////


พี่โอบจึงกินแห้วไปตามระเบียบ55



*********************************




หลังกินข้าวด้วยกันพี่โอบ เอส น้ำ กร และนิกกี้ ก็ไปต่อที่ร้านไอศกรีมยี่ห้อดัง......

ทุกคนกำลังก้มหน้าก้มตาดูเมนูเลือกสั่งไอศกรีม..


“เฮ้ยมึงอย่ากินเหมือนกันสิ! กินคนละอย่างกัน!” น้ำสั่งห้ามเมื่อเห็นว่า

กรกับนิกกี้จะสั่งเหมือนกัน ของพี่โอบเขาไม่ยุ่ง แต่ส่วนของเอสนั้น

เขาก็เผด็จการสั่งให้เรียบร้อยแล้ว (เอสมีหน้าที่จ่ายตังค์และห้ามบ่น555)


“ทำไมอ่ะ!?” กรถามคนน่ารักที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่นิกกี้ที่นั่งอยู่ข้างเขา

กลับทำปากยื่นล้อเลียนพี่ชาย ทำท่าเหมือนมากระซิบบอกเขา

แต่จงใจให้ทุกคนได้ยินชัดๆ “ ก็เขาจะได้แย่งเรากินได้ไง! สั่งมาไม่เหมือนกัน

แกจะได้กินหลายๆรส! เปล๊า!! เปล่านะ พี่น้ำแกไม่ได้โลภ แค่ตะกละเท่านั้นเอง”


กรร้องอ๋อหัวเราะ น้ำจึงลุกเอาเมนูไปตบหัวน้องแก้อาย นิกกี้รีบมุดหัว

หลบหลังกรจนทุกคนขำใหญ่ “ หืม!/////*//ทีมึงเมื่อกี้กินข้าวคนเดียวหมดโถ

ไม่ตะกละยิ่งกว่ากูเหรอ” น้ำค้อนใส่น้อง ว่าให้บ้าง

“ก็ผมไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันนี่พี่ แล้วผมเป็นน้องพี่ก็ต้องตะ เอ้ย!กินเก่ง

เหมือนพี่สิเนอะ55”

พี่โอบพูดเสริมให้ “ แหมน้องน้ำจ้ะ อย่างนิกกี้เขาเรียกเด็กกำลังกินกำลังโตไง55”


“ไม่หรอก.......... อย่างมันน่ะกินไปก็ถึงวัยตายอย่างเดียว ไม่ต้องโตแล้ว”

หนุ่มน่ารักกอดอกพูดไม่มองหน้าน้อง

“โธ่พี่น้ำอ่ะ!///////*//” นิกกี้แกล้งทำหน้างอ งอนใส่พี่ให้อีกสามคนได้ฮา..



.... เมื่อพนักงานยกไอศกรีมมา ทุกคนก็คุยกันไปกินกันไป

“นี่เอส กร พวกแกรู้แล้วใช่มั้ยว่าช่อง8 เขาจะจัดงานเลี้ยงฉลองครบรอบ

ด้วยงานแฟนซีนะปีนี้ ต้องไปนะยะ! ใครๆก็ไปกันทั้งนั้นห้ามเบี้ยว!ยิ่งอีกหน่อย

เดี๋ยวพวกแกสองคนก็ต้องได้ไปเล่นละครช่องเขาด้วย.. เอาไว้ใกล้ๆงานแล้ว

พี่จะเตือนอีกที แต่งแฟนซีนะยะอย่าให้ขายหน้าเขา มีให้รางวัลที่งานด้วยสิ

ที่สำคัญพี่รับปากเขาไปแล้ว ว่าจะให้พวกแกแสดงโชว์ให้เป็นของขวัญ..”

พี่โอบกำชับไปก็ตักไอติมกินไม่หยุด.... แล้วหันไปสั่งอีกถ้วย...

เล่นเอาเอสกับกรร้องโหย...... พวกเขาไม่เห็นรู้มาก่อนเลย

ต้องหาอะไรไปโชว์ที่งานอย่างนี้ ก็ต้องเอาเวลาว่างไปซ้อมการแสดงน่ะสิ


“โอ๊ะ!///// น่าหนุกดีนะครับ!” นิกกี้ที่ไม่เกี่ยวด้วยกลับเห็นเป็นเรื่องที่น่ายินดี

โอบเห็นก็อมยิ้ม “ไปมั้ยล่ะนิกกี้! ไปได้นะพี่น้ำเขาก็ไป”


“เอ๋!?////// ผะผมด้วยเหรอ!?” น้ำสะดุ้งหันไปหันมามองหน้าทุกคนงงๆ

โอบจึงอธิบายว่า “ ดาราหรือคนใหญ่คนโตที่ไปงาน เขาก็พาแฟน พี่เลี้ยง

ผู้จัดการส่วนตัว หรือคนในครอบครัว ไปด้วยกันทั้งนั้นแหละจ้ะ

ไปด้วยกันสิเราเป็นกลุ่มใหญ่จะได้สนุกดี เอาไว้ชวนก๊อปกับบิวเพื่อนซี้เรา

เขามานั่งโต๊ะเดียวกันก็ได้นะเอส แล้วน้องน้ำต้องไปนะจ๊ะ! ก็เราน่ะเป็นผู้ช่วย

เอสมันไม่ใช่เหรอ งานนี้เอสมันทำตั้งหลายอย่างนะ แต่พี่บอกไว้ก่อนนะน้ำ

ว่าเขาให้แต่งแฟนซีเข้างานเท่านั้น......” โอบพูดยิ้มๆ ....ซึ่งความจริงนั้นถ้าไม่ใช่ดารา

จะแต่งหรือไม่แต่งแฟนซีไปก็ได้ แต่เธออยากเห็นน้ำแต่งมากกว่า อิอิ


พอรู้ว่าน้ำต้องแต่งแฟนซี ไปงานนั้นด้วยแบบนี้ ก็ทำให้ทั้งสามหนุ่มนึกสนุก

อยากเห็น และเปลี่ยนใจอยากไปขึ้นมาซะแล้ว55

“ผมไม่ไปได้มั้ยอ่ะ...” คนน่ารักเบ้หน้า ถามเสียงอ่อย

ทุกคนจึงรีบพร้อมใจกันประสานเสียงบอก “ไม่ได้!!!!”


“แหงะ|||||||||||| ...” (ไม่มีทางเลือกให้กูเลย)

น้ำได้แต่ก้มหน้าก้มตากินไอศกรีม แล้วแวบไปแย่งของเอสกินบ้าง


“อุ้ยตาย555 หมดอีกถ้วยแล้ว อิ่มพอดีขอบใจที่เลี้ยงนะไอ้เอส55

แยกกันตรงนี้เลยแล้วกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะโทรไปบอกคิวงานนะทั้งสองคน

ไปก่อนนะเด็กๆ นิกกี้! อย่านอนดึกนะลูกเดี๋ยวหน้าโทรม กำลังหล่อเชียว555”


“คร้าบบบบ~~~~บ๊ายบายครับพี่!!!” พี่โอบกลับไปแล้ว พวกหนุ่มๆก็ต้อง

มองถ้วยไอศกรีมเปล่าขนาดใหญ่สองถ้วยที่ผู้จัดการส่วนตัวสาวทิ้งไว้ให้ดู

แล้วมองไอศกรีมในถ้วยของตัวเองที่ยังกินไปได้ เพียงครึ่งเดียวกันอย่างทึ่งๆ...


ตรืดดดดดดดดดดดดด~~~ จู่ๆเสียงมือถือของกรก็ดังขึ้นกลางวง

“เอ๋////// ......(รีบกดรับทันที) ฮะฮัลโหลครับ!”

เห็นกรรับโทรศัพท์อย่างดีใจ ตอนแรกทุกคนก็ไม่คิดอะไร

แต่เมื่อได้เห็นสีหน้า ท่าทาง... และอาการของเจ้าดาราหน้าใสที่กำลังคุยโทรศัพท์..

ก็พาให้ทั้งเอส น้ำและนิกกี้ ต่างแอบลอบมองหน้ากันไปมา

อย่างนึกสงสัย..... อยากรู้นักว่าเจ้ากรคุยกับใคร?....


“แหม//////555 รู้แล้วดิ ว่าผมไปดูรูปพี่หมอทีที่บ้านแม่นงค์มาอ่ะ555

พี่หมอทีทำอะไรอยู่เหรอครับ กลับจากคลินิกรึยัง... อ๋อเหรอครับหยุดบ้างก็ดีครับ

จะได้พักผ่อนเยอะๆ ผมเป็นห่วงนะอย่าโหมงานหนักนักนะครับ//////

อ๋อทำงานเสร็จแล้วครับ....มากินไอติมกับเพื่อน.........55 ทำไมล่ะ...

555 อิจฉาอ่ะดี๊~5555 ก็มาสิ... ไว้สักวันเรามากินด้วยกันสองคนมั้ย///// .....

…..เอ่อ..ผมน่ะ...” กรชะงักรู้สึกตัวเหมือนถูกมอง แต่พอเขามองหน้าทุกคนก็หลบตา..

ดาราหน้าใสจึงขอตัวลุกออกไปคุยโทรศัพท์นอกร้านแทน...


ทั้งสามหนุ่มมองตามกรที่ยิ้มไม่หุบ รู้แล้วว่าเจ้าเด็กหนุ่มคุยกับคุณหมอที่เคย

ช่วยดูแลตอนที่หายตัวไป และจนถึงตอนนี้ก็ยังสนิทกันดี.....

“พี่เอสว่าใช่ป่ะ ไอ้ท่าทางแบบเนี้ยะ!” นิกกี้ยิ้มทะเล้น ส่งหางตาไปทางกร

ที่ยังเห็นผ่านกระจกใส ว่ายืนคุยโทรศัพท์ยิ้มไปยิ้มมาอยู่นอกร้านคนเดียว


“.......หึหึ.... พี่ว่ามีสิทธิ์นะ!” เอสไม่กล้าฟันธง..

แต่คนที่นั่งงงคือน้ำ..... “พูดอะไรกันวะ!? บอกกันมั้งดิ!//////*//”


คนหน้าหล่อกับหนุ่มหน้าตี๋มองหน้าน้ำแล้วหัวเราะ คนน่ารักยังคงหัวช้า

เรื่องความรักไม่เปลี่ยน “ก็ไอ้คุณกรน่ะ มันเล่นบิดไปบิดมา ปากงี้ก็ยิ้มค้าง

ยิ่งกว่านางสาวไทย แล้วดูไอติมในถ้วยของมันดิพี่! เขี่ยเล่นซะเละเป็นขี้

ไม่น่าแดกแล้ว|||||||||||! นี่มันเขินชัดๆ อ่ะ!! เฮ้ยทำไมมันคุยกับไอ้ผู้ชายที่ชื่อ

พี่หมอทีคนนั้นแล้ว ต้องเขินกันขนาดนี้ด้วยล่ะ! ถ้าไม่ใช่!”

“ไม่ใช่อะไรวะ!?” น้ำตาโตฟังน้องพูดก็รีบถามอย่างอยากรู้ เอสจึงต่อให้แทน

“ถ้าไม่ใช่ว่ามันกำลังชอบเขาอยู่น่ะสิ!”

“ห๊า!! ไอ้กรชอบผู้ชายคนนั้นเหรอ!” น้ำเหวอแล้วหันไปมองทางกร

เห็นยืนบิดไปบิดมาอยู่ไกลๆ....................................


..........................................................

..................................


“ครับ////// ..... พี่หมอทีทำไมไม่ยอมส่งรูปมาให้ผมดูสักรูป..”

กรพูดสิ่งที่อยู่ในใจให้คนที่เขาคิดถึงได้รู้ ... ทันทีที่ออกมานอกร้าน

อีกฝ่ายที่คุยกับเขาดูอึกอักที่จะพูดไปสักพัก “เอ่อ.... ไอ้เรียวก็บอกกรไปแล้ว

ไม่ใช่เหรอ ว่าพี่ไม่ชอบถ่ายรูปน่ะ...”


........... เทพพิชัยนั่งอยู่ที่ขอบหน้าต่าง เขาเปิดรับลมและมานั่งคิดถึง

เรื่องของกร... จนอดโทรไปหาไม่ได้ วันนี้เจ้าลูกครึ่งก็ยังค้างที่บ้านเพื่อน

“กร.......... ทำไมเงียบไปล่ะ..... โกรธพี่เหรอ... ถึงพี่จะหล่อมากแต่ก็อดใจไว้เถอะ

ไม่ต้องดูรูปพี่หรอก ไว้พี่จะไปให้เห็นตัวเป็นๆเลยดีมั้ย”


“หืมมม!///////*// พี่หมอทีไม่ค่อยหลงตัวเองเลยนะครับ! แล้วเมื่อไหร่ล่ะ!?

ผมจะไปหาก็ไม่ให้ไป! รอให้พี่เป็นฝ่ายมาหาน้องคนนี้น่ะเหรอ แก่ตายกันพอดี!”


“เอาน่า5555...” ถ้าทำได้ก็อยากไปหามันเดี๋ยวนี้เลย....



ไม่รู้ทำไม........ กรรู้สึกใจเต้นยิ่งกว่าทุกที เวลาที่พูดกับพี่หมอทีเขาตื่นเต้นขึ้นกว่าเดิม

เป็นเพราะเรื่องเมื่อเช้าหรือเปล่านะ...ที่ได้รู้เรื่อง.... รสนิยมของพี่หมอที...

แถมแม่นงค์ยังมาถามอะไรเขาแปลกๆอีก//////

“กร!?”

“ห๊ะ! เอ่อครับอะไรนะครับ!?” มัวแต่คิดไปอีกเรื่องจึงสะดุ้งเมื่ออีกฝ่ายเรียกซ้ำ

“พี่ถามว่า.................................................เอ่อ...รู้แล้วใช่มั้ย..”

“เอ๋........................////// ระรู้....รู้อะไรเหรอครับ”

ก็รู้อยู่ว่าพี่หมอทีนั้นหมายถึงอะไร แต่กรรู้สึกไม่กล้าคุยเรื่องนี้ด้วยเลย


“ก็เรื่องที่พี่เป็น........เกย์น่ะ”

“เอ่อ...........ครับ...รู้ครับ”

“แล้วยังอยากคุยกับพี่อยู่อีกเหรอ..”

“....ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะครับ ถ้าผมไม่อยากคุยคงไม่รับโทรศัพท์ของพี่หรอก..”

“พี่ดีใจนะ ที่มีน้องน่ารักอย่างนี้ หึหึ....”

“อึก////////// จะชมผม! ต้องหล่อดิ!”

“ว้า~ ก็คนขี้เหร่จะหล่อได้ไง55”

“หืมมพี่หมอที ดีแต่ชมตัวเองไม่เคยชมผมดีๆเลย”

“กรน่ะดีอยู่แล้ว ไม่ต้องชมหรอก หึ.... คนที่ไม่ดีคือพี่เอง...พี่เป็นคนไม่ดีกรไม่รู้เหรอ”


เสียงที่ฟังดูจริงจังและเศร้านัก ทำให้กรหุบยิ้ม....

“ไม่จริงหรอกครับ.. พี่หมอทีดีที่สุดเลย.....ผมระ...!”


ดาราหน้าใสตกใจปิดปากตัวเองไว้อย่างอึ้งๆ!!! นี่เขาคิดจะพูดอะไรออกไป!



( ผมรักพี่นะครับ ) ............. ไม่ดีแน่ถ้าใช้คำนี้พี่หมอทีอาจจะเข้าใจผิดได้

ว่าเขาคิดอะไรแปลกๆ/////

เสียงหัวใจของกรเต้นดังไม่เป็นจังหวะ เหมือนสับสนอยู่ในตัวเอง

กับคนที่ไม่เคยเห็นหน้ากันชัดๆสักครั้ง แล้วยังยกให้เป็นพี่ชายคนสำคัญ

จะมาคิดเป็นอย่างอื่นง่ายๆได้ยังไง........ คนที่เขารักคือพี่น้ำต่างหาก

ถึงแม้ตอนนี้จะต้องทำใจให้คิดแบบพี่ชายก็เถอะ แต่เขาก็คงไม่ไปตกหลุมรัก

ผู้ชายซ้ำแล้วซ้ำเล่าหรอกกระมัง! กับพี่หมอที เขารักเหมือนพี่ชายนะ!


[ ...........กร.... ที่หนูพูดมาน่ะ แน่ใจนะ....... ว่าเห็นเขาเป็นแค่พี่ชาย... ]

คำพูดของแม่นงค์ผุดขึ้นมาในความคิดของเด็กหนุ่ม...


มันทำให้กรต้องก้มหน้า ซ่อนใบหน้าที่ร้อนผ่าวของตัวเองไว้

จากสายตาของผู้คนที่เดินผ่าน...



“กรขอบใจนะ...แล้วเมื่อกี้จะบอกว่าอะไรเหรอ?”

เสียงทุ้มต่ำมากของคนที่ทำให้เขากำลังหวั่นไหว ได้ยินแล้วยิ่งทำให้

หัวใจของเขามันหวั่นไหวเข้าไปใหญ่..


“ผมจะบอกว่า... ผม......... คิดถึงพี่น่ะสิครับ55////////”

“อื้ม.............พี่ก็คิดถึงนายเหมือนกัน.... เอ่อ นี่กุ้งแห้งถามอะไรหน่อยสิ”

“ครับ?...”

“ถ้าหากว่าพี่ทำเรื่องที่ไม่ดี... ไม่ดีกับนายมากๆ...นายจะเกลียดพี่ไปจนตายรึเปล่า”


ชีวิตเขามีคนเกลียดมากพอแล้ว||||||||||||| ขอสักคนได้มั้ย

เทมหยิบนิตยสารที่มีรูปกรขึ้นหน้าปกมามอง...

เจ้าเรียวมันซื้อมาแกล้งล้อเลียนเขาเมื่อเย็นนี้///////*//



.......... [ น้องเขาชอบเรามากเลยนะ! ]


อยู่ๆคำพูดของแม่นงค์ก็ผุดขึ้นมาในความคิดให้เทพพิชัยสะอึก!/////////

เขารักน้องน้ำมาตั้งนาน ไม่มีทางจะเปลี่ยนใจไปชอบกรได้ง่ายๆหรอกน่า!

เจ้าหนุ่มกล้ามโตย้ำเตือนตัวเอง


[.... แม่ว่านะ...กรเหมาะกับหนู มากกว่าเด็กคนที่หนูพยายามไล่ตาม...

ไขว่คว้ายื้อแย่งเขาแทบตาย แต่เขาก็ไม่เคยแม้แต่จะชายตามาแลลูกแม่สักนิดนะ...]


เทพพิชัยคอตก.... สลัดความคิดที่ทำให้สับสนไปจากในหัวไม่ได้

แม่นงค์ไม่น่ามาพูดอะไรแปลกๆกับเขาเลย …




“พี่ไปทำอะไรมาเหรอครับ? ทะเลาะกับเพื่อนมาเหรอ.... ใจเย็นๆนะครับพี่หมอ”

เสียงกรดึงสติเทพพิชัยให้กลับมาสู่บทสนทนาอีกครั้ง ด้วยหัวใจที่เต้นแรงขึ้น


“เอ่อเปล่าหรอก คือ............ พี่ก็แค่ถามเล่นๆนะ55”

“ไม่หรอกครับ ไม่ต้องห่วงนะ ผมไม่มีวันเกลียดพี่ไปจนตายหรอกไร้สาระน่า!55”

“หึ////// ขอบใจนะ”

“เพราะพี่ไม่มีทางทำเรื่องไม่ดีกับผมหรอก ใช่มั้ยครับ!//////555”

“อ่า.................แหะ...|||||||||||||||.... 5555” …. ทำไปแล้วล่ะกุ้งแห้งเอ๋ย



.................................................

...........................



เมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จ กรก็กลับมานั่งที่โต๊ะเขาสั่งไอศกรีมถ้วยเล็กกว่าเดิมมาใหม่

ถ่ายรูปแล้วส่งไปให้พี่หมอทีดูก่อนจะกิน....///////
(ทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงเลยแฮะเรา55)

ทุกคนที่โต๊ะจ้องเขาจนผิดสังเกต กรชะงักมือที่ตักไอศกรีมแล้วถามทุกคน

เมื่อทนไม่ไหว... “อะอะไรกันเล่าครับ!?//////*// จ้องหน้าผมกันทำไมนัก!?”


“นี่มึงกำลังอินเลิฟใช่ป่ะ!” เสียงร่าเริงของคนน่ารักโพล่งถามเข้ากลางวง

“ห๊ะ!!!////// พูดอะไรน่ะพี่น้ำ! ทำไมถึงคิดอย่างนั้นครับ!” กรตาโตเลิ่กลั่ก

“อ้าวก็ สองคนนี้บอกกูงั้นนิ!” น้ำทำหน้าเหรอหรา ชี้ไปทางนิกกี้และเอสให้สะดุ้ง

“โธ่อะไรกัน! ผมไม่ได้ชอบพี่หมอทีแบบนั้นสักหน่อย!! //////*//”

เด็กหนุ่มหน้าแดงขึ้น แต่รีบสั่นหน้าปฏิเสธเสียงแข็ง


“เฮ่ๆๆ กูยังไม่ทันได้เอ่ยชื่อเลยนะว่าใคร! ฮั่นแน่!!!~ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” น้ำชี้หน้ากร

หัวเราะคนร้อนตัว เอสกับนิกกี้ก็พลอยผสมโรงขำไปด้วย

ทำเอาคนหน้าใสอึ้ง ตัวเขาเองยังไม่แน่ใจเลยว่ารู้สึกกับพี่หมอทีแบบนั้นจริงหรือ

ได้แต่ร้องห้าม ให้ทุกคนเลิกหัวเราะเขาด้วยใบหน้าที่แดงยิ่งกว่าเดิม

แต่น้ำก็ยังยิ้มยักคิ้ว แซวกรไม่เลิก “เออๆ ไม่ได้ชอบก็ไม่ได้ชอบ …ว่าแต่

..พวกมึงเป็นแฟนกันแล้วยังอ่ะ!? คึคึ //////พามาเจอมั่งดิ!”


“โอ๊ย~ก็บอกว่าไม่ใช่ไง! ///////*// ไม่ต้องมาล้อผมเลยนะ!! เขาเป็นพี่! เป็นผู้ชาย!

ผมจะไปชอบเขาอย่างนั้นได้ไง! พวกพี่น่ะบ้ากันไปใหญ่แล้ว!!!”


เอสกับนิกกี้แกล้งทำเสียงโห่แซว ที่กรโวยวายไม่ยอมรับความจริง

“โธ่ผมไม่ได้ชอบพี่หมอทีนะ!!//////*// พวกพี่น่ะบ้า! บ้ากันทุกคนเลย!!

คิดอะไรบ้าๆ!! ผมไม่อยู่ด้วยแล้ว!”

ยิ่งกร ออกอาการเดินปึงปังหนีกลับบ้านไป ก็ยิ่งทำให้ทั้งสามหนุ่ม

โห่แซวตามหลังไม่เลิก “บู่ๆๆ ไอ้กรแม่งป๊อดว่ะ! แค่นี้ก็ต้องเขินด้วยฮ่าฮ่าฮ่า!!!”


.........................................................
................................
……….

******************************




สี่ทุ่มแล้ว... แต่เทพพิชัยยังไม่นอน...

เขานั่งคุยอยู่กับเรียว และดื่มเบียร์กันนิดหน่อยที่โต๊ะหน้าบ้าน..


“อยู่ๆเขาก็มานัดมึงไปกินข้าวด้วย.... กูว่ามันแปลกว่ะ ไหนบอกตอนนี้

เขามีแฟนแล้วไม่ใช่..” จู่ๆเรียวก็พูดเรื่องน้ำ...

คุณหมอหนุ่มสวมเสื้อยืด กางเกงเลสบายๆ รินเบียร์เติมใส่แก้วตัวเองเสร็จ

ก็หยิบเม็ดมะม่วงหิมพานต์ทอดกินแกล้ม


“หึ..มีได้ก็เลิกกันได้! I don’t care !555” เจ้ากล้ามโตไหวไหล่หัวเราะ


“ バカ! มึงมัน 馬鹿やろう!! (Baka yarou)” เรียวด่าเพื่อน

อย่างหงุดหงิดเป็นภาษาบ้านพ่อ.. แต่เทมนั้นรู้คำแปลดี

เพราะเขาถูกด่ามาตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว


“ทำไม! กูโง่ตรงไหน!! มึงเคลียร์กะกูดิ๊ เชี่ยเรียว!”

“ก็โง่มันทุกตรงแหละมึงอ่ะ! คนห่าอะไรชอบทำร้ายจิตใจคนที่ตัวเองรัก

แล้วเมื่อไหร่! ชาติไหน!? มึงถึงจะได้ความรักกลับมาไอ้โคตรโง่!!!”


เทพพิชัยนิ่งไปเล็กน้อย “........ งั้นคนฉลาด บอกกูทีเด๊ะ เป็นมึงจะทำไง!?”

“กูไม่ใช่มึง! ชีวิตมึง มึงต้องเลือกเอง!”

“โอ้โห~! โว้ย~! ช่วยกูได้มาก~~~!~ ขอบใจจริงๆ!|||||||||||||*||”

ปากประชดเพื่อนไป มือก็เอื้อมไปคว้าขวดเบียร์ แต่กลับถูกเรียวชิงตัดหน้าไปก่อน


“โง่ๆอย่างมึง ไม่ต้องแดกหรอกเบียร์ เปลือง! กูไปนอนล่ะ มึงก็คลาน

กลับไปนอนห้องข้างบนด้วย เดี๋ยวลำบากแม่กูต้องมาคอยปัดยุงให้มึงอีก!”

หมอเรียวเซ็งเพื่อนรักของตัวเองนัก เดินถือขวดเบียร์หนีเข้าบ้านไปนอนเสียเฉยๆ

ทิ้งให้เจ้าหนุ่มลูกครึ่งนั่งหน้างอ ถอนใจ... (ไปแต่ตัวก็ไม่ได้ แม่งงง~~ -*- )


เทพพิชัยเอานิ้วเขี่ยเม็ดมะม่วงหิมพานต์ในจานเล่น... นึกถึงชายหนุ่มสองคน

ที่เขามีความรู้สึกแสนพิเศษให้....


น้องน้ำห้ามเขาโทรไปหา ขณะที่เจ้ากุ้งแห้งขอโทรหาเขาทุกวัน...


แต่น้องน้ำก็ยอมไปกินข้าวกับนายเทพพิชัยคนนี้

ขณะที่กร อยากเจอแต่พี่หมอที......เท่านั้น...




*****************************************


.................. ที่บ้านของแบงค์


คุณแม่เดินขึ้นบันได ตรงมาเคาะประตูห้องนอนลูกชาย..

“น้องแบงค์ครับ... ยังไม่หลับใช่มั้ยลูก!?”



...หนุ่มน้อยกำลังนั่งเซ็ง ที่พ่อยกเอาคอมพิวเตอร์ในห้องของเขา

ออกไปตั้งไว้ในห้องรับแขกข้างล่างแทน.. ห้ามใช้คอมตามลำพังอย่างนี้..

พ่อคงกลัวว่าเขาจะแอบเมล์หาคนรักแน่ๆ ||||||||||||


แบงค์ถอนใจ ..ได้ยินที่แม่เรียกซ้ำก็เดินไปเปิดประตูให้

แม่เข้ามานั่งคุยกับเขาที่เตียงนอน..

“ไม่โกรธพ่อใช่มั้ยลูก..” คุณแม่ถาม

“...... ไม่ครับ” ลูกชายส่ายหน้า เข้ากอดแม่ตัวเองอย่างอ้อนๆ

“ดีแล้ว พ่อเขารักหรอก เข็ดเลยสิเรา.. หึๆ”

แบงค์ทำหน้ายู่ ขมวดคิ้ว ให้แม่หัวเราะ..

“แล้ววันนี้พี่ชายนิกกี้ เขามาคุยอะไรกับลูกทั้งวันกันล่ะ บอกแม่ได้รึเปล่า?”


หนุ่มน้อยชะงักอึกอัก ผละจากอกแม่มานั่งคิดหลบตา...

“เอ่อคือ ~~~~~~~~~มะไม่มีอะไรหรอกครับแม่..||||||||| ”

“.............เฮ้อ~ เอาเถอะไม่อยากบอกแม่ก็ไม่เป็นไร เขาดีกับลูกก็พอแล้ว (ยิ้ม)”

คนเป็นแม่ลูบหัวลูกชายที่ยิ้มตอบ พยักหน้าให้เธอ..


หลังราตรีสวัสดิ์กับแม่แล้ว น้องแบงค์ก็นั่งเหม่อมองท้องฟ้ายามกลางคืนเล่น

เขายังไม่รู้สึกง่วง นึกถึงแต่หน้าของคนรักรุ่นพี่ แล้วจู่ๆแบงค์ก็ขำขึ้นมา

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า//////” ถูกสั่งห้าม ไม่ให้เขามองขึ้นไปหาพี่นิกบนท้องฟ้า

เพราะพี่นิกไม่ได้ลอยอยู่บนนั้นแน่55


.......... แต่ในเวลาที่คิดถึงกัน ก็บอกให้เขาจับที่ตรงหัวใจตัวเอง...

เพราะความรักของพี่นิกจะอยู่กับเขา ..ที่ข้างในนี้เอง/////////


...........................................

......................

.........


************************************



........เกือบห้าทุ่มแล้ว..


นิกกี้อาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่งดูทีวี.. เสียงโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มดังขึ้น

ขณะที่เขาคว้ารีโมทมากดเปลี่ยนช่องรายการโทรทัศน์...


“หือ?............. ใครวะ! โทรมาแม่งก็ไม่พูด!! ........... อ้าวเชี่ย!/////// รีโมทนี่หว่า!”

อยู่คนเดียวก็เอ๋อแดกได้ ดันคว้ารีโมทมาคุย แล้วเอาโทรศัพท์ตัวเองไปกดใส่ทีวีซะงั้น..


กดปุ่มโทรศัพท์มั่ว สายเมื่อครู่จึงตัดไป... แต่แล้วไม่นานก็โทรเข้ามาใหม่

เป็นบาสนี่เอง...


“เออว่าไงมึง!?555555..” นิกกี้ยังขำตัวเองไม่หาย รับสายได้ก็หัวเราะใส่

“มึงบ้าป่าวเนี่ย||||||||||||||| ขำเชี่ยไรใส่กู!?” บาสไม่งงก็แปลก

“เออก็ใกล้เคียงมึงแล้วแหละสัด!555”

“............. เฮ้ยไร้สาระว่ะเชี่ย!//////*// เฮ้อ~กูรู้นะว่าตัวเชี่ยมันนอนดึก...

แสดงว่ามึงยังไม่หลับแน่ๆ! เพราะงั้นมึงลงมาเปิดประตูให้กูหน่อยดิ..”

“ห๊ะ!? ว่าไงนะ!?”


หนุ่มตี๋ชะงัก รีบลุกไปเปิดม่านที่หน้าต่างห้องนอนแง้มดู ...

หน้าบ้านของเขา มีไอ้บ้าบาสเปิดประตูรถ ลงมายืนยิ้มชูถุงในมือที่มีทั้งเหล้า

น้ำแข็ง โซดา แถมกับแกล้มพร้อม!

“555!!! แม่งยืนเอ๋อแดกอยู่ได้ไอ้ควาย! รึมึงจะให้กูนั่งแดกตรงนี้คนเดียว

รีบๆเลยสัด วิ่งขาขวิดลงมารับกูซะดีๆ555”


หนุ่มตี๋เดินลงบันไดไปก็ยังรู้สึกแปลกใจกับแขกยามวิกาลไม่หาย..

จู่ๆ บาสก็มาชวนเขาก๊งถึงบ้านแบบนี้ เป็นปกติ หากกลุ่มพวกเขาคิดจะ

สังสรรค์เฮฮากัน ก็มักจะไปที่บ้านของบาสมากกว่า และมักจะนัดกัน

ทางโทรศัพท์ก่อนทุกครั้ง...



นิกกี้เดินมาถึงรั้วก็รีบเปิดประตูให้เพื่อนขับรถเข้าบ้าน

“เฮ้ยเชี่ยไรสิงมึงวะ!?55 อ้าวแล้วมาคนเดียวเหรอ? ไอ้สองตัวนั้นล่ะ!?”

ไม่เห็นวี่แววจะมีใครอื่นนอกจากเจ้าเพื่อนตัวแสบหน่อเดียว


“กูมาคนเดียว.... จะเข้าบ้านได้ยัง?”

บาสยักคิ้วกวนๆยื่นถุงเหล้ากับน้ำแข็งให้นิกกี้ช่วยถือ แล้วเดินนำไปโดย

ไม่สนใจว่าเจ้าของบ้านจะว่าอย่างไร..


“โอ้โห....ตกลงนี่บ้านกูรึบ้านมึงวะเชี้ยยยย~!?”

กลายเป็นหนุ่มหน้าตี๋ ที่ต้องเดินตามเพื่อนเข้าบ้านไปอย่างขำๆ...







tsktonight.TBC.

*** งานวิยุ่ง...สุด........จะสรรหาคำใดมาอธิบาย~~~~

ขออภัยแฟนๆที่รอ ร๊อ รอ กันนะจ๊ะ พยายามแล้วค่ะ แต่งได้วันละนิดละหน่อย

เท่านั้นเอง ก็สองอาทิตย์ที่แล้ววิไม่ได้หยุดงานเลย T T ช่วงนี้งานมันเยอะค่ะ

เข้าใจกันนะค่ะคนดี^^ แบบว่าบางทีวิก็หลับคาเลย55

พอดีเมื่อวันอาทิตย์นี้ไม่ได้ไปทำงาน โดดนอนอยู่บ้าน ขอพักบ้างอ่ะค่ะ

ก็เลยมีเวลาแต่งต่อมาให้อ่านกันนะจ๊ะ ....อย่าถามว่าตอนหน้าจะนานมั้ย

เพราะวิตอบไม่ได้ว่างานจะยุ่งมากมั้ยนะคะ แต่ที่ตอบได้คือจะมาอัพให้แน่ล่ะ

เพียงแต่ว่าต้องเลือก ถ้าเร็วมันจะสั้น ถ้าช้ามันจะยาวค่ะ555 (ไม่เคยมีความพอดี)

ขอบคุณทุกคนที่ยังตามอ่านนะคะ รักกันจริง > <



ขอบคุณกำลังใจ T T (ซึ้ง/////)

อาณาจักรแห่งเรา // ถ้าสั้นมันจะเร็ว แต่ถ้าช้าก็ได้ยาวอย่างที่บอกล่ะค่ะ55
อ่านฟิควิไม่ต้องเครียดค่ะ เสียเวลาเปล่า แค่มีให้ลุ้นนิดหน่อยพอเป็นกระสัย
น้ำตาไหลก็ไม่มาก เน้นตามใจคนแต่งที่มันบ้าๆบอๆอ่ะค่ะ55
ดีใจที่ชอบตอนพิเศษนะจ๊ะ อยากบอกว่ายังไม่มีวันหมดกำลังใจ ตราบใดที่
มีคนอ่านน่ารักๆอย่างนี้ค่ะ ^^

Kuro_Goku // ท่าทางจะกลายเป็นแฟนคลับแม่นงค์ไปแล้วเนอะ55
ส่วนพระเอกนายเอกเรา แม้เจ้าตาตี่จะปล่อยทิ้งไว้ยังไงก็รักกันหวานหยดให้
ทับทิมกรอบอายขายหน้าไปเลย เจอกันตอนหน้านะจ๊ะน่ารักเสมอเลย ^^

lek^lek // ยินดีต้อนรับค่า^^ ขอบคุณและดีใจมากๆที่ชอบนะค่ะ
เอาหน้าผากมาปั้มตราสมาชิกลูกเผ่าเร้ว! ปึบ!55 วิมีกำลังใจแต่งฟิคมาก็เพราะ
ยังมีคนที่รออ่าน และรู้สึกเหมือนกัน เราได้เพื่อนที่มีความชอบเหมือนๆกัน
ผ่านทางฟิคนี่แหละค่ะ ^^


แล้วใครที่ไม่ได้แวบมานาน วิก็ยังต้อนรับเสมอเลยนะค่ะ รีบมานะๆๆๆ
อยากบอกว่าคิดถึงกันเสมอค่า ^^





Create Date : 29 พฤษภาคม 2555
Last Update : 29 พฤษภาคม 2555 20:24:18 น. 2 comments
Counter : 1361 Pageviews.

 
มาอั๊บให้ตั้งสองตอนเลย ใจดีจัง ขอบคุณนะครับที่ทำให้ชีวิตในทุกวันไม่เหงามากนัก เพราะอย่างที่เคยบอกว่านวนิยายเรื่องนี้เหมือนเป็นญาติพี่น้องที่เราต้องคอยตามเฝ้าดูตลอดเวลาว่าเค้าเป็นอย่างไรบ้างแล้ว

หลายวันก่อนลองเข้าไปค้นหาละครพีก้อง(พรุ่งนี้ก็รักเธอ)เพราะเรื่องนี้เป็นละครที่เคยออนแอร์แต่ผมกลับดูไม่จบ และไม่เคยคิดด้วยว่าเป็นละครแนวนี้ เมื่อก่อนเป็นคนไม่ค่อยจะได้ดูละครมากเท่าไหร่นัก เพราะมักจะชอบอ่านหนังสือนวนิยายมากกว่า และพอรู้ว่านวนิยายเรื่องไหนที่เราอ่านถูกทำเป็นนวนิยายถึงค่อยไปดู เรื่องนี้จึงถูกปล่อยผ่านไปอย่างน่าเสียดายเพราะเข้าใจว่าเป็นละครแต่งใหม่จากทีมexactใช่ไหมครับ พอดูแล้วก็ อุ้แม่เจ้า สนุกมาก ไม่อยากให้จบเลย โหมดูตั้งกะห้าทุ่มยันเก้าโมงเช้าของอีกวัน โชคดีไม่ใช่วันปกติที่ต้องไปเรียนเลยนอนต่ออย่างฝันดีและมีอาการหน่วง ๆ เล็กน้อยเพราะอยากรู้ต่อไปว่าจะเป็นอย่างไร

สำหรับสองตอนที่คุณวิอั๊บเมื่อครู่ รู้สึกว่าถึงจะเคลียดแต่ก็ฮาได้ใจ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่กรกับหมอทีจะได้พบกัน น้ำจะได้รู้ว่าหมอทีก็คือเจ้าเทพพิชัย แล้วนี่คุณวิยังมายั่วก่อนจะจบอีกด้วยนะว่าเจ้าบาสที่แอบชอบนิกกี้เข้ามาจู่โจมนิกกี้อีก ตอนนี้นั่งเก้าอี้ไม่ติดแล้วเนี่ยห่วงนิกกี้มากมาย กลัวจะผิดสัญญากับแบงค์จัง หวังว่านิกกี้จะปลอดภัยจากเงื้อมือบาสนะ ซึ่งจริง ๆ บาสก็ไม่ได้มีพิษภัยอะไร แต่นิกกี้เป็นคนท่มีเจ้าของแล้วนี่ ถ้าบาสทำอย่างนี้ก็กลายเป้นคนผิดศีลนะ มาหาเค้าแล้วยังเอาเบียมามอมเค้าอีก


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:02:26 น.  

 
อ่ะ คุณวิมาอัพแล้ว 2 ตอนรวดซะด้วย อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านกันจุใจไปเลยละคะเนี่ย 555+ ชอบเลยละคะ แบบอ่านยาวๆ
ในที่สุดพี่เอสกับน้องน้ำก็รอการโดนแม่ของแบงค์จับได้ (*น้ำนี้
แก้ตัวได้ฮามากเลยคะ โอ้ย!นั่งขำ) แหม ต้องเข้าใจนิกกี้นะจ้าน้ำ
นิกกี้จะไม่ได้เจอน้องแบงค์ตั้งเดือน ต้องเก็บเวลาที่อยู่ด้วยกัน
ให้คุ้มที่สุด 55+ ส่วนทางด้านเทมกับน้องกร น้องกรก็อยากเจอ
หมดทีจริงๆ ส่วนตาเทมก็กังวลกลัวกรเจอตัวจริงแล้วจะเกลียดตัวเอง
ทั้งสองจะเป็นยังไงต่อกันน้า จะรอติดตามนะคะ ว่าแต่บาสมาหา
นิกกี้ซะงั้น แล้วมีเอาเหล้ามาด้วย เอาละสิ ไม่รู้น้องบาสจะมาไม้
ไหนละเนี่ย น่าติดตามอีกแล้วสิคะ อิอิ จะรอตอนต่อไปจ้า ^3^

ปล.ทำงานหนักอย่าลืมพักผ่อนให้มากๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สู้ๆนะคะคุณวิ ^w^V


โดย: Kuro_Goku IP: 10.20.24.81, 182.255.13.41 วันที่: 31 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:57:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2555
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
29 พฤษภาคม 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.