ตอนที่ 37 ไม่ยอมแพ้... (yaoi)
***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^
(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)
หนุ่มหน้าตี๋นั่งถอนใจเบื่อหน่าย ยังรู้สึกเหมือนถูกจับตามองจนน่าขนลุก||||||||||||
เมื่อวันนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะแบงค์... ป่านนี้เขาคงกำลังนั่งอยู่ในโรงหนังแล้ว
ไม่ต้องมานั่งคอยคนรักเก่าที่ชอบมาสายผิดเวลา แก้ไม่หายอยู่ที่นี่หรอก....
[ ..เดี๋ยวอย่าเพิ่งไปสิค่ะนิก.. นิก!ฟังบุ๋มก่อน! เรื่องเก่าก็ให้มันแล้วกันไปสิ
นิกจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา! ....นิก! บุ๋มมีเรื่องอยากคุยด้วยจริงๆนะคะ!
นิก! นิกกี้!! อย่ามาเดินหนีบุ๋มอย่างนี้นะ! ||||||||||||*|| จะบอกว่ายังโกรธบุ๋มอยู่
ใช่มั้ย!? หรือเป็นเรื่องเมื่อตอนวันเกิดนิก โธ่ถึงเราจะเลิกกันไปกี่ครั้งกี่หน นิกก็รู้นี่
ว่าบุ๋มไม่เคยลืมวันเกิดคุณเลย......... อะไรค่ะแล้วไงเหรอ..ก็!
ปีนี้ที่บุ๋มไม่ได้ติดต่อคุณก็เพราะมันติดต่อไม่ได้นี่ คุณไม่ยอมรับโทรศัพท์บุ๋มเลย
...........................อ๋อ....เปลี่ยนเบอร์แล้วเหรอค่ะ ..มิน่าล่ะ..
เนี่ยบุ๋มอยากจะมาหานิกตั้งหลายครั้งแล้ว.......เมื่อวันเกิดนิกก็ด้วยนะ.......แต่..
นิกก็รู้ว่าเพื่อนนิกไม่ค่อยชอบบุ๋มนี่....ไม่อย่างนั้นบุ๋มคงไม่ต้องมาดักรอนิก
ถึงหน้าห้องน้ำชาย ให้คนเขามองกันอย่างนี้หรอก////////*//
เฮ้อ...
แต่เมื่อวันเกิดบุ๋มก็หาของขวัญส่งให้ก่อนแล้วนี่ นิกไม่ชอบเหรอค่ะ.....................
.............อะไรนะ!?................... ...................หมายความว่ายังไง!?...
.......................................ไม่เห็นได้......................... อึก!.....
................ ................. แสดงว่า......!
.....ฮึ่มม!....ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย! ทำไมคนรอบตัวนิกมันถึงได้นิสัยแย่เหมือนกัน
ไปหมดนะ! โดยเฉพาะไอ้น้องรหัสตัวดีของนิกนั่นน่ะ! ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว
รู้มั้ยว่าบุ๋มไม่ชอบมันเลย แย่ที่สุดเลย !!!......
...อึก.... อะ..อะไรค่ะ!?..ทำหน้าอย่างนั้นทำไม!? .....
รักเอ็นดูมันมากนักรึไง! แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้! ..........อย่ามองบุ๋มแบบนี้นะ!
ไอ้แบงค์มันมาเกี่ยวอะไรด้วยน่ะเหรอ. .........หึ..........นี่นิกคิดจะให้
ดาวมหาลัยอย่างบุ๋มต้องยืนพูดปาวๆตรงหน้าห้องน้ำนี่ไปถึงเมื่อไหร่.... เอาเถอะค่ะ
พรุ่งนี้เที่ยง มาเจอกันที่ร้านประจำของเรา
...]
.
..
ว่ามาสิ................ ผมไม่ว่างมากนักหรอกนะ..
เย็นชา.....คิดว่าเย็นชาแน่แล้วที่พูดออกไป พยายามเปิดเผยความรู้สึกเต็มที่ว่าเขา
ไม่ได้ต้องการจะเสวนาด้วยมากนัก....
นิกกี้เปิดฉากถามทันทีที่คนรักเก่ามาถึงแล้วเลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้าม.. ทั้งสอง
ประจันหน้ากัน หนุ่มตี๋สวมกางเกงยีนส์สีดำเข้มกับเชิ้ตเข้ารูปแฟชั่นชายสีครีม
มีกระเป๋าสะพายข้างสีดำดูเข้ากัน ฝ่ายสาวสวยแต่งหน้าแต่งตัวโฉบเฉี่ยว
ติดกระเป๋าสะพายใบย่อมทรงกลมสวยแต่ราคาแพงมาด้วย เสื้อสีขาวเนื้อบาง
ที่สวมคว้านคอลึกว่าฟิตจนสั้นเต่อ เห็นทรวดทรงองค์เอวแล้ว..
กระโปรงสีส้มสดยิ่งสั้นสุดใจ....
ใครผ่านไปมาเป็นต้องเหลียวมองทั้งคู่ ดูจากสายตาของคนรอบข้างแล้ว
คงไม่แคล้วเป็นคู่รักวัยรุ่นวัยเรียนที่มีรูปลักษณ์เหมาะสมกันดี..
แต่ในความเป็นจริง พวกเขาก็เป็นแค่อดีต..............คนเคยรัก..
นิกกี้แทบไม่อยากเชื่อตัวเองเหมือนกันว่า ครั้งหนึ่ง.... ไม่สิหลายครั้งเลย|||||||||||||
ที่เขาหลงมัวเมาไปกับรูปลักษณ์ภายนอกของผู้หญิงคนนี้.....ผู้หญิงที่เขาเคยรัก
คิดว่ารักมากจนเหมือนจะขาดใจตายได้........ แต่แล้ววันนี้มันอะไรกันนะ..
เมื่อได้มาพบหน้ากันอีกครั้ง เขากลับเห็นเธอเป็นเพียงแค่ ผู้หญิงที่ชอบแต่งเติม
เสริมแต่งให้ตัวเองดูดี แต่ภายนอกเท่านั้น...
ทำไมกันนะ.........เขาถึงไม่มีแม้แต่ความอาลัยอาวรณ์หรือความคิดถึง
ไอ้ความรู้สึกดีๆ ไอ้เยื่อใยที่เคยคิดว่าอาจมีให้บ้าง..........มันกลับไม่มีอีกแล้ว
กับผู้หญิงคนนี้เขาแน่ใจ ว่าเธอคงเป็นได้แค่คนอื่นแล้วจริงๆ...
น้องแบงค์.... ทำให้เขารู้สึกตัวและคิดได้ เรื่องแก้มบุ๋ม เขาเจ็บกับรักที่เคยมีให้เธอ
มาครั้งแล้วครั้งเล่า............ หนนี้ท่าจะตาสว่างได้เสียที เพราะผู้หญิงสวยตรงหน้า
ผู้หญิงอย่างแก้มบุ๋ม คงรักได้แค่ตัวเองเท่านั้น..
เป็นแบงค์นี่เอง ที่ทำให้เขารู้จัก ว่าความรักจริงๆมันเป็นยังไง....
รักของแบงค์มีแต่การให้ ให้เขาทุกอย่างที่มีโดยไม่มีข้อแม้ ที่สำคัญ
แบงค์ทำให้เขารู้ ว่าคนจะรักกัน มันไม่ต้องมีเหตุผลอะไรเลย
เพราะรัก มันมีเหตุผลในตัวของมันเอง...
มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ที่อยู่กับแบงค์แล้วเขามีความสุขเหลือเกิน....
เจ้ารุ่นน้องตัวเล็กที่คอยป้วนเปี้ยนก่อกวนหัวใจของเขา ... แกล้งอะไรก็มีแต่ยิ้มให้
แล้วดีแต่ทำหน้าตาจิ้มลิ้มให้นึกหมั่นเขี้ยวไปวันๆ...////////
ถึงจะไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่วันนั้นเสียงหัวใจตัวเองก็บอกให้เขา ตอบรับรักไป..
ที่น่าแปลกคือ น้องแบงค์เป็นอะไรที่ช่างไม่ตรงกับเสป็คสาวๆของเขาเลยสักนิด...
แน่ล่ะก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนี่นะ แต่ทุกวันนี้ ยิ่งมองเขากลับยิ่งคิดว่าแฟนตัวเอง
น่ารักที่สุดในโลกแล้ว....///////
........ขณะที่ชายหนุ่มคิดถึงหน้าคนรักคนปัจจุบันอยู่ในหัว สาวคนรักเก่าก็ล้วงหยิบ
ตลับแป้งจากกระเป๋าถือขึ้นมาเปิด ส่องกระจกใบเล็กนั้นดูหน้าตัวเอง หันซ้ายแลขวา
เครื่องสำอางราคาแพงที่บรรจงแต่งแต้มมายังอยู่ดี ความมั่นใจทำให้เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
แก้มบุ๋มชำเลืองมองอีกฝ่ายที่เอาแต่จ้องหน้าเธอนิ่งๆ
ความสวยของเธอสะกดใจชายมานักต่อนัก.. โดยเฉพาะผู้ชายตรงหน้า...
คนที่หลงเธอมากที่สุดจนยอมให้ได้ทุกอย่าง
..... ในที่สุดคนรักเก่าก็ยอมออกมาข้างนอกกับเธอสองต่อสอง.........
คราวนี้ลูกไก่ในกำมือ จะไปไหนเสีย....หึหึหึ...นิกกี้ไม่มีวันหนีเธอพ้นไปได้หรอก...
หญิงสาวอมยิ้มเอาแต่เติมหน้าเสริมสวยอย่างใจเย็น ยังไม่มีทีท่าจะสนใจตอบคำถาม
หรือเริ่มเข้าเรื่องให้อีกฝ่ายกระจ่างแม้แต่น้อย....
สร้างความหงุดหงิดใจให้หนุ่มหน้าตี๋พอดู..............-*-
เอ้า! แก้มบุ๋ม! ตกลงจะคุยมั้ยมีเรื่องอะไรกันแน่!? ไหงวันนั้นต้องพูด
ว่าแบงค์ด้วย!?ไม่พอใจอะไรน้องรหัสเราก็บอกกันได้ ยังไงเขาก็ไม่เคย
ไปยุ่งวุ่นวายกับบุ๋มอยู่แล้ว บุ๋มก็อย่าไปยุ่งกับเขาเลย..........เรื่องมันยังไง
ก็รีบๆพูดมาเถอะ เราไม่ได้ว่าง........มานั่งดูละครลิงเตรียมโหมโรงหรอกนะ..
เขาจะปัดแก้มให้แดงแข่งกับดวงอาทิตย์รึไงวะ..
นิกกี้!!!////////*// นี่หาว่าบุ๋มเป็นลิงเหรอ! ปากเสียเหมือนเคยเลยนะ
ผู้ชายบ้าอะไรเนี่ย!หืมม!ทีผู้ชายด้วยกันล่ะปกป้องมันนักนะ! จะบอกให้รู้ไว้เลย
ว่าไอ้รุ่นน้องของนิกน่ะมันสาระแนแค่ไหน ! ไม่ใช่เจี๋ยมเจี้ยมเหมือนหน้าตา
ที่เห็นหรอกนะ!! แก้มบุ๋มอายไม่น้อย จึงตะคอกอย่างลืมตัว ทั้งที่เธออุตส่าห์
แต่งสวยมาล่อหูล่อตาแฟนเก่าเป็นพิเศษแล้ว นอกจากอีกฝ่ายจะไม่ชม ยังโดน
เอาไปเปรียบกับลิงให้เสียหายอีก|||||||||||*||
พูดให้มันดีๆนะบุ๋ม! บุ๋มมีสิทธิ์อะไรไปว่าแบงค์เขาแบบนั้น!?
นิกกี้ยิ่งทำหน้าไม่พอใจขึ้นไปอีก ขึ้นเสียงกับแก้มบุ๋มบ้าง
หญิงสาวชะงัก... รู้สึกตัวก็พยายามสงบสติอารมณ์ใหม่... เดี๋ยวนิกกี้จะโกรธเธอ
จนเสียแผนหมด โธ่นิก............เอ่อ...บุ๋มขอโทษค่ะก็บุ๋มเหนื่อยนี่...เพิ่งจะมาถึงเอง
จะรีบอะไรนักหนาค่ะ เราสั่งอะไรมาทานด้วยกันก่อนดีมั้ย... นิกชอบพายของที่นี่นี่..
หันมายิ้มหวานและพูดออดอ้อนเอาใจเข้าไว้อย่างที่หนุ่มหน้าตี๋เคยชอบ พวกเขามักจะ
มากินข้าวที่ร้านนี้ด้วยกันเป็นประจำ สมัยเมื่อรักยังหวานแหว๋ว..
ถ้าคิดว่าเราจะมานั่งกินข้าว นั่งดูบุ๋มโบ๊ะหน้า หรือนั่งฟังบุ๋มนินทาชาวบ้าน
เหมือนเมื่อก่อนล่ะก็ บอกไว้ก่อนเลยนะว่า...ไม่!
มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว
เราจบกันไปแล้ว.......ตอนนี้พวกเราไม่ได้เป็นแม้แต่เพื่อนกัน...ช่วยเข้าใจด้วยนะ..
สะอึกได้อีก........ แก้มบุ๋มหน้าชาไม่น้อยที่โดนปฏิเสธไม่เหลือแม้แต่คำว่าเพื่อน...
ใจร้ายเกินไปหรือเปล่าผู้ชายคนนี้...........
เอาเถอะ...ก็สมควรอยู่หรอกที่จะโกรธ
เพราะเป็นเธอเองที่ทิ้งเขาไป
และคนที่ใช้ถ้อยคำเย็นชายิ่งกว่านี้ ทุกครั้งที่บอกเลิกก็คือเธอเอง
..................
........
แก้มบุ๋ม : [ น่ารำคาญ! รู้มั้ยสภาพนิกตอนนี้น่ะมันทุเรศ! อย่ามาให้บุ๋มเห็นหน้าอีกนะ! ]
นิกกี้ : [ ทำไมบุ๋มพูดกับเราแบบนี้!.....ฮึก....ไหนว่าจะไม่ทำเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วไง!!...
ทำไมล่ะ!? เรารักบุ๋มนะ! ฮึฮึก... บุ๋มจะเอาอะไรก็บอกเรามาเซ่!! ไม่ใช่ไปหาคนอื่นแบบนี้!]
แก้มบุ๋ม : [ พูดไม่รู้เรื่อง!! ก็บอกว่าอย่ามายุ่งไงไปให้พ้นเลย! เอาคำว่ารักเสร่อๆกองไว้
ตรงนั้นแหละ! คิดจะรั้งให้บุ๋มต้องจมปลักอยู่กับผู้ชายห่วยๆอย่างนิกไปถึงเมื่อไหร่!!!]
นิกกี้ : [ เห็นเราเป็นควายรึไง! เพื่อนเราก็บอกทั้งนั้นว่าบุ๋มแอบไปมีใครไว้บ้าง! ทั้งที่รู้
แต่เราก็ยังรัก......รู้มั้ย...ฮึก..... เข้าใจมั้ยว่ามันรัก!! แล้วทำไมทำกับเราอย่างนี้!!!]
แก้มบุ๋ม : [ เอ๊ะอย่ามาจับนะ! ไม่! ปล่อยนะ! บุ๋มมีแฟนใหม่แล้วไม่เห็นเหรอ !!
ช่วยไม่ได้ก็นิกอยากทำตัวเหมือนควายเองนี่! หึ...รู้มั้ยผู้ชายร้องไห้น่ะมันน่าสมเพชเปล่าๆ!
ถ้ารักบุ๋มมากนักก็ปล่อยบุ๋มไปซี่! รึไม่งั้นก็ไปตายซะ!!! ฮึ่มม! เจษขา~ พอเถอะ
อย่ามีเรื่องกันเลย รีบไปจากที่นี่กันดีกว่า...]
นิกกี้ : [ บุ๋ม! |||||||||*|| บุ๋มๆๆเดี๋ยวเซ่~~~ฮึก.......ฮือ!!!....เฮ้ยพวกมึงอย่ามาจับกู!!!
บุ๋มมม!! แก้มบุ๋มมมม!!! กลับมานะ!! ฮึกฮือออ...... เราบอกให้กลับมาไง!!!]
ครั้งล่าสุดที่เลิกกันในผับนั่น.... นิกกี้คร่ำครวญทั้งเมาทั้งร้องไห้ ย่ำแย่น่าดู||||||||||||||
ท่าทางที่หนุ่มตี๋แสดงออกกับเธอวันนี้ มันคงไม่ง่ายเสียแล้ว
หากจะให้เขากลับมารำลึกความหลังที่หวานชื่นเหมือนเมื่อก่อนได้...
แต่.........ผู้หญิงที่สวยเลือกได้อย่างเธอ ถ้าคิดจะกลับมาหาของตายทั้งที
ก็ไม่ยอมถอดใจง่ายๆหรอกนะ.. แก้มบุ๋มทำใจเย็นส่งยิ้มหวานให้หนุ่มตี๋เหมือนเดิม
เพื่อหาทางหลอกล่อเขาให้อยู่กับเธอต่อนานกว่านี้....
นิกกี้น่ะไม่เหมือนใคร...ผู้ชายคนอื่นน่ะเฮงซวย! คบไปคบมาก็ลายออก
แม้ว่าเธอจะทำตัวแย่แค่ไหน สุดท้ายก็มีแต่นิกกี้ที่ไม่เคยขัดใจหรือคิดจะทิ้งเธอไป...
หนนี้ท่าจะยากกว่าทุกที เป็นเมื่อก่อนคงใจอ่อนยอมยิ้มให้เธอบ้างแล้ว
ทั้งๆที่อุตส่าห์กลับมาหา ยังจะทำเล่นตัวอยู่ได้! บ้าจริง!/////////*//
ไหนๆเธอก็เลือกผู้ชายคนนี้แล้ว ยังไงซะ ก็ต้องเอาให้ได้!
ทำไมจะไม่เหมือนเดิมค่ะ.. รู้มั้ย..ไม่ว่าเมื่อไหร่บุ๋มก็ไม่เคยลืมเลย...ว่านิกน่ะ
รักบุ๋มมากแค่ไหน...นิกไม่รู้หรอกว่าบุ๋มเฝ้าโทษตัวเองทุกวัน อยากจะพูดกับนิก
เป็นล้านๆครั้งว่าบุ๋มขอโทษ......ขอโทษนะที่ทิ้งนิกไปเป็นเพราะบุ๋มมันโง่เอง...
ตอนนี้บุ๋มคิดได้แล้ว และบุ๋มก็จะไม่ขอให้นิกกลับมารักเหมือนเดิมด้วย....
แต่สงสารบุ๋มเถอะนะค่ะ บุ๋มแค่อยากพักใจ ตอนนี้ก็เหลือตัวคนเดียวแล้ว ยังไม่มีใคร
....เหมือนนิกนั่นแหละ.. พวกเราจะเป็นแค่... เพื่อนกันไม่ได้เชียวเหรอค่ะ....
นิกกี้ค่ะ.. อย่าทำเหมือนบุ๋มเป็นคนอื่นแบบนี้เลย... เรามาคุยกันดีๆเถอะนะค่ะ..
น้ำเสียงที่เอ่ยขออย่างน่าสงสารของหญิงสาว ทำเอาคนฟังทอดถอนใจ...
นิกกี้มองมือนุ่มสวยของอีกฝ่าย ที่ค่อยๆเคลื่อนมาสัมผัสกับมือของเขาซึ่งกำไว้
แน่นข้างแก้วน้ำเบาๆ (ไม่เปลี่ยนไปเลย.......... แก้มบุ๋ม......... ไม่ว่าเมื่อไหร่
คุณก็ยังเห็นผมเป็นแค่ควายตัวนึงเท่านั้นเอง.... เพื่อน.. เขาไม่มองกันจนตาเชื่อม
แบบนี้หรอกนะ...เฮ้อ...|||||||||| )
หล่อนรู้ได้ยังไงยะ! ว่าไอ้นิกมันยังไม่มีใคร!!
หนุ่มหน้าตี๋สะดุ้งเฮือกอย่างตกใจ ไอ้เสียงแจ๋นๆที่ได้ยินชัดแก้วหูอยู่นี่
มันเสียงยัยแม่มดหัวหยิกเพื่อนเขาแน่ๆ!!!|||||||||||
แก้มบุ๋มชะงัก ขมวดคิ้วเงยมองหน้าแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างไม่พอใจ...
นิกกี้สะบัดมือสาวคนรักเก่าออกแล้วลุกพรวดพราด หันกลับไปยืนมอง
ข้างหลังของตนอย่างตกตะลึง เป็นยัยหนูแนนยืนหัวหงิกอยู่จริงๆ!
แต่ไอ้ที่ทำให้เขาหน้าซีดยิ่งกว่าเดิม เพราะไม่คาดฝันว่าจะได้เจ๊อะกันตอนนี้
คือคนที่กำลังถูกพี่ชายเขาลากแขนให้เดินตามมา จากทางด้านหลังเพื่อนเขานั่นต่างหาก
แบงค์! มาโผล่ที่นี่ ตอนนี้ได้ยังไงกัน!!!?
เห็นเขามากับแก้มบุ๋มแบบนี้ เดี๋ยวก็ได้เข้าใจผิดกันพอดี!||||||||||||||||
อึก!||||||||||||..... นี่มันอะไรกันน่ะหนูแนน ทำไมมาที่นี่ได้ แล้วพี่!พี่น้ำ!?
ผมงงไปหมดแล้วก็ไหนว่าพี่ทำงานอยู่..ละแล้วไหงมานี่ได้ ทำไม..บะ...แบงค์...
ทำไมทุกคนถึงมาอยู่ด้วยกันได้!!?
หนุ่มตี๋ระล่ำระลักถามทั้งสามคนด้วยความตกใจระคนสงสัยเต็มที่..
พี่เขากับเพื่อน ต่างจ้องหน้าเขาอย่างโกรธๆ.... แต่น้องแบงค์นี่สิ....ก้มหน้าลูกเดียว
ไม่ยอมมองหน้าเขาสักนิดเลย.. โธ่แบงค์! ต้องโกรธพี่แหงๆเลยอ่ะ||||||||||||||||||||
ร้ายนักนะไอ้นิก! นี่มึงแอบมาอี๋อ๋อกับนังนี่ได้ยังไงห๊า! ไอ้เพื่อนไม่รักดี!
หนูแนนเปิดฉากด่านำโดยมีคนน่ารักตามตบกะบาลเจ้าน้องชายตัวดีดัง เพี๊ยะ!
โอ๊ย!! อะไรกันโว้ย!||||||||||| ฟังกันบ้างเซ่!! พี่น้ำผมเจ็บนะ! นิกกี้โวยวาย
อุ้ย! นิกกี้ค่ะเจ็บมากมั้ย!? นี่มันอะไรกันค่ะเนี่ย!? แก้มบุ๋มลุกมายืนข้างนิกกี้
จับแขนชายหนุ่มถามอย่างแสดงความห่วงใยให้ทุกคนเห็น..
แบงค์เงยหน้ามองคนรักรุ่นพี่ยืนคู่กับคนรักเก่าอย่างเจ็บใจ.....หนุ่มน้อยเม้มปากแน่น
ทำใจสู้ไว้กลั้นน้ำตาตนเองไม่ให้ไหล......... เขาไม่อยากทำตัวอ่อนแอ ขี้ขลาดต่อหน้า
ผู้หญิงคนนี้เลย.............ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วที่เขามักจะคิดเสมอว่า พี่นิกกับพี่แก้มบุ๋ม
ดูเหมาะสมกันเหลือเกิน... คนอย่างเขาน่ะหรือ...จะมีสิทธิ..... ก็ได้แค่คิดเพราะพี่นิก
คงไม่มีวันมาชอบผู้ชายอย่างเขา......................
กูจะบอกให้ก็ได้นะว่าพวกกูตามมึงมาตั้งแต่ตอนออกจากบ้านแล้ว เพื่อจะจับให้ได้
คาหนังคาเขานี่ไง! นี่ไอ้ตาแคบตกลงมึงจะเอาไงแน่ห๊ะ ก็ไหนว่ารักกันปานจะกลืน
แล้วพอกูยอมให้พวกมึงคบหากัน จะมาทำเหมือนอยากจะทิ้งลูกหมาลูกแมวใส่กล่อง
ลอยตามน้ำแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย! กูไม่อยากเชื่อหรอกนะว่ามึงจะเป็นคนแบบนี้!!
น้ำขึ้นเสียงกับน้องอย่างหัวเสีย ว่ากล่าวไปก็ใช้นิ้วชี้จิ้มหัวเจ้าน้องตัวโตที่ยังเอ๋อแดก
ไปด้วย ส่วนมืออีกข้างของเขา ก็ต้องคอยจับแขนคนรักของน้องไว้ ไม่อย่างนั้น
เจ้าเด็กบ้ามันก็เอาแต่คิดจะวิ่งหนีหน้าชาวโลกลูกเดียว
เฮ้ยมันไม่ใช่อย่างที่พวกพี่คิดนะ!!!~|||||||||||||| เราก็แค่นัดมาคุยธุระแค่นั้นเอง!
ไม่มีอะไรเลยจริงจริ๊งงง! เอ๊ะแต่..แล้วหมายความว่าไงที่พี่บอกว่าตามผมมา!?
นิกกี้เหรอหราแล้วรีบปฏิเสธ พลางพยายามแกะมือแก้มบุ๋มที่เข้ามาเกาะแขนเขาออก
ก็ไม่หมายความว่าไงหรอก เป็นพวกกูเองแหละที่สะกดรอยตามมึงมาไม่ใช่ผีที่ไหน!
พวกกูนั่งแอบอยู่ตรงมุมโน้นโน่น!! ตอนที่คุยโทรศัพท์กับมึง กูก็อยู่ข้างหลังมึงเนี่ย!
น้ำเฉลยให้น้องชายฟังไป ก็คอยจับแขนแบงค์แล้วดันให้ออกไปยืนเผชิญหน้ากับ
นิกกี้แทนที่จะคอยหลบอยู่หลังเขา อึก (กระซิบ)พี่น้ำอ่ะ!|||||||||| อย่าดันสิครับ..ผมๆ
ผมอยากกลับบ้านแล้ววว~~ หนุ่มร่างเล็กไม่กล้าสบตาคนรักเลย ได้แต่หันหน้าหนี..
โหยยยยย~~~!!! พวกพี่ทำไมเล่นอะไรกันบ้าๆงี้อ่ะ!! ผมตกใจหมดเลยรู้มั้ย!
หนุ่มหน้าตี๋กุมหัวตัวเองไม่รู้จะโล่งอก หรือหนักใจกับความจริงดี|||||||||||||||
สวัสดีค่ะพี่น้ำขา.... เอ.......มีอะไรกันค่ะ แค่นิกกี้จะออกมากินข้าวกับบุ๋มนี่
มันแปลกตรงไหนเหรอค่ะถึงต้องตามมาเป็นพรวนอย่างนี้?
แก้มบุ๋มยกมือไหว้น้ำ ยังแกล้งพูดยิ้มๆตีเนียนเข้าใส่ ได้ยินแล้วว่าคนรักเก่าของเธอ
คงกำลังมีรักใหม่อยู่กับสาวที่ไหนสักคน มิน่าล่ะถึงได้ไม่มีท่าทีสนใจในตัวเธอนัก
แถมพี่ชายกับเพื่อนตัวแสบยังพากันตามมารักษาผลประโยชน์ให้แม่นั่นอีก
ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะพลาดข่าว นี่นิกกี้มีรักครั้งใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน... แต่.............
ก็แล้วไงเล่า?...........หึ เธอไม่เห็นจะแคร์เลย!
อ้าวๆๆ ไหนเมื่อกี้ว่ามีธุระอะไรไง! นี่ตกลงมึงมากินข้าวกับอีนี่จริงๆใช่มั้ย!?
หนูแนนเดินมาขวางหน้าแบงค์ ถามนิกกี้แต่กลับจ้องหน้าแก้มบุ๋มอย่างเอาเรื่อง
เอ๊ะอีนี่อะไร! เรียกกันให้ดีๆหน่อยนะแล้วแกมาเดือดร้อนอะไรด้วยนังหนูเน่า!?
แก้มบุ๋มขมวดคิ้วขึ้นเสียงสูงใส่เพื่อนสนิทของหนุ่มตี๋อย่างไม่พอใจเช่นกัน
เฮ้ย!|||||||||||||||| ดะเดี๋ยวๆๆ อย่ามาทะเลาะกันตรงนี้น่า! อายเขา! แก้มบุ๋ม!
เพราะบอกว่ามีเรื่องอยากคุยด้วยหรอกนะ ผมถึงได้มาจำไม่ได้เหรอ เราไม่ได้นัด
กินข้าวด้วยกันซะหน่อย! นิกกี้ยกสองมือขึ้นห้าม เข้าขวางระหว่างกลางเพื่อนสนิทเขา
กับสาวคนรักเก่า ที่พร้อมจะแปลงร่างเป็นแม่เสือสาวกระโจนเข้าใส่กันยกใหญ่
ได้ยินที่หนุ่มตี๋ร้องบอก หนูแนนก็จ้องหน้าแก้มบุ๋ม ยิ้มเยาะแล้วทำเบ้ปาก ขยับพูด
แบบไม่ออกเสียงไปทางนั้นว่า ...ตอแหล..
ฮึ่มม!..||||||||||*|| แล้วจะทำไมยะ! เดี๋ยวก็ต้องมีกินข้าวกันบ้างแหละน่า!..
แก้มบุ๋มสะบัดหน้าเชิดๆอย่างอารมณ์เสีย แล้วหางตาของเธอก็เหลือบไปเห็น
เจ้าหนุ่มรุ่นน้องตัวเล็ก ...น้องรหัสของนิกกี้กำลังแอบเหล่มองเธออยู่ด้วยสายตา
ที่ไม่ค่อยจะน่าภิรมย์นัก.. .........ได้ยังไงกัน! มันต้องเป็นเธอมากกว่าไม่ใช่รึ!?
ที่ควรโมโห -*- เป็นเพราะไอ้เด็กบ้านี่คนเดียว มันไม่ยอมช่วยเธออย่างที่เคยขอไว้
อะไรๆมันจึงยุ่งยาก ไม่เป็นไปตามแผนของเธออย่างนี้
รู้แล้ว นี่แสดงว่า มันก็คงจะเข้าข้างยัยแฟนใหม่ที่เธอไม่เคยเห็นหน้านั่นอีกคนสินะ!
ไหงศัตรูเยอะจริง|||||||||*||
ฮึ่มม! ว่าไงจ๊ะ! พ่อตัวดี! เอาของขวัญที่ชั้นฝากให้นิกกี้ไปไว้ที่ไหนไม่ทราบ!
ของในนั้นมันไม่ใช่ถูกๆนะยะ! ชั้นอุตส่าห์สั่งทำสร้อยทองคำขาวเป็นพิเศษเชียว!
ร้ายกาจนักนะแก คงแอบแกะดูแล้วฮุบไว้เองใช่มั้ย!
สาวสวยเข้าผลักไหล่หนุ่มรุ่นน้องที่คนรักเก่าของเธอชอบออกโรง
ปกป้องแทนนักหนา... แล้วหนนี้ก็ด้วย..
นิกกี้ตกใจรีบมาขวางหน้าไว้จับแก้มบุ๋มที่จะเข้าไปหาเรื่องแบงค์ให้ออกห่าง
ขณะที่น้ำต้องดึงแบงค์ให้กลับมาอยู่ข้างหลังตนแทน..
ทั้งคู่ยังงงกับเรื่องที่แก้มบุ๋มพูด มีเพียงหนูแนนเท่านั้นที่รู้เรื่องมาก่อน
เธอจึงขยับเข้าไปจับไหล่หนุ่มรุ่นน้องเหมือนให้กำลังใจ
เอ๊ะหยุดนะบุ๋ม! นี่มีเรื่องอะไรกัน ของขวัญอะไร!? เรื่องนี้ใช่มั้ยที่บุ๋มคอยว่าแบงค์!?
ได้ยินคนรักรุ่นพี่ถามเอาความจริงกับสาวคนรักเก่า หนุ่มน้อยถึงกับสะดุ้ง
ในกล่องเล็กๆสีแดงสวยนั่น ใส่ของแพงอย่างนั้นไว้เชียว..
เขาไม่รู้จริงๆ น่าจะเอาไปคืนเสียตั้งแต่แรก..
แต่ตอนนั้นคนมันกำลังโกรธอยู่นี่นา....||||||||||||||||||
ฮึ่ม! บุ๋มฝากของขวัญวันเกิดไปให้นิก แต่มันก็ไม่ได้ให้!
นิกกี้ชะงักหันกลับไปมองหน้าแบงค์ เรื่องของขวัญมันยังไงกันแบงค์!?
หนุ่มร่างเล็กสะดุ้งตัวนิดๆ เมื่อถูกถามเอาความจริง ปากอิ่มเล็กก็เม้มเข้าหากันแน่น
เหมือนกล้าๆกลัวๆที่จะบอก.. แต่เมื่อช้อนตาขึ้นไปมองหน้าคนรักรุ่นพี่
ก็เจอกับสายตาที่มองเขาอย่าง..งุนงง สงสัยเต็มที่... พี่นิกคงไม่ยอมให้เขาเลี่ยงได้
........ผม.......ผมทิ้งไปแล้วครับ...........|||||||||||||| ผมขอโทษ..........
ตัดสินใจพูดความจริงออกไป.... พร้อมๆกับที่ได้เห็นสีหน้าผิดหวังของคนรัก...
นี่แกกล้าดียังไง! เอาของๆชั้นไปทิ้ง!!!
เพี๊ยะ!!!!
เฮ้ยยยย!! ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน
แก้มบุ๋มปรี่เข้ามาตบหน้าแบงค์จนหันด้วยความโมโห หนุ่มน้อยไม่ทันได้ระวังตัว
ก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก พอกับคนอื่นๆที่ยืนเหวอไม่คาดคิดว่าหล่อนจะลงมือ
ทำอะไรรุนแรงเช่นนี้ ดีที่นิกกี้ไหวตัวทัน รีบเข้ามาคว้าข้อมือที่เงื้อง้างขึ้นอีกไว้ได้
ไม่อย่างนั้นคนรักตัวเล็กของเขาคงต้องได้ปากแตกเป็นแน่ แรงมือแก้มบุ๋ม
ไม่ใช่น้อยๆเสียด้วย
หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้นะแก้มบุ๋ม!! ทำบ้าอะไรเนี่ย!!! หนุ่มตี๋ตวาดลั่น
จนคนในร้านที่มุงมองอยู่ก่อนแล้วเพิ่มจำนวนขึ้นไปอีก แก้มบุ๋มถูกนิกกี้ผลัก
ให้ถอยไปทางอื่นจนเซเกือบล้มทั้งยืน ดีที่เธอเอื้อมจับเก้าอี้ไว้ทัน สาวสวยเต็มไปด้วย
ความไม่เข้าใจ ทำไมเธอจึงต้องถูกโกรธ ในเมื่ออีกฝ่ายทำผิดกับเธอก่อน
นิก! ไปเข้าข้างมันทำไม!? มันแกล้งบุ๋มนะ! มันร้ายกับบุ๋มนิกก็เห็นแล้วนี่!!
แต่ที่เราเห็นคือบุ๋มไปตบหน้าเขา! ทำไมต้องทำอะไรรุนแรงด้วย!!!
นิกกี้!! นี่จะบอกว่าบุ๋มผิดใช่มั้ย! กะอีแค่เพื่อนรุ่นน้องทำไมต้องแคร์มัน
มากมายนักหนาห๊า!!!?
อึก!!.............. อย่า!... อย่ามายุ่งได้มั้ย!!!
ทั้งที่พูดออกมาอย่างชัดเจนแล้ว ว่าไม่อยากให้ยุ่งไปมากกว่านี้ แต่ฝ่ายหญิงสาวก็ยัง
ตีหน้าเศร้า ทำหน้าราวกับจะร้องไห้แล้วไล่จับมือหนุ่มตี๋ไปกุมไว้พร่ำพูดว่าเธอขอโทษ..
นิกกี้ไม่รู้จะทำเช่นไรดี คนทั้งร้านรุมจ้องมองเขา แล้วพากันซุบซิบคาดเดาไปต่างๆนาๆ
น้องแบงค์! ||||||||||||||||เจ็บมากมั้ย !? ว้ายตายแล้วเป็นรอยมือเลย! หนูแนนตาขวาง
หันไปมองแก้มบุ๋ม ที่กำลังเล่นละครลิงหลอกควายในความคิดของเธออย่างนึกโมโห
นิกกี้รู้สึกอึดอัดจนต้องสะบัดมือหนีแก้มบุ๋ม แต่หญิงสาวก็ยังตามเกาะ ตามดึงแขนเขาไว้
เรียกร้องให้ดูว่าตอนที่ผลักเธอนั้นทำเอาเจ็บสะโพกไปหมด...
เฮ้ย! อะไอ้เบ๊~~||||||||||| หวา~~แม่งร้องไห้แล้วเชี่ยนิก! ทำอะไรซักอย่างเซ่!
น้ำทำอะไรไม่ถูก ได้แต่เอามือถูๆกับหัวของแบงค์ไปมาเป็นการปลอบอย่างเก้ๆกังๆ
หนุ่มน้อยน้ำตาร่วงเผาะ ....เขาเจ็บอย่างนี้..... เจ็บอยู่ตรงนี้....
พี่นิกก็ยังมองแต่ผู้หญิงคนนั้น..... เจ็บแก้มไม่พอ.....ยังต้องมาเจ็บที่ใจ..
...แถมเจ็บมากกว่าเป็นไหนๆ..
นิกกี้นั้นแสนจะเป็นห่วงน้องแบงค์ แต่สาวคนรักเก่าก็ช่างอีรุงตุงนัง
กับเขาเสียจริง (ชาติก่อนยัยนี่ต้องเกิดเป็นปลิงแน่นอน..) เห็นหนุ่มน้อยกำลังสะอื้น...
ใจของเขาก็พาลให้รู้สึกเจ็บไปด้วย...
แบงค์ยืนมองหน้านิกกี้ที่ขมวดคิ้วเครียด เอามือคลำแก้มด้านซ้ายของตัวเอง
ที่ขึ้นรอยฝ่ามือแดงอย่างเห็นได้ชัด...
ฮึกฮืออ~~ ผมขอโทษครับ...ผม......ขอโทษ!! ฮืออ~
เห็นคนที่รักต้องพูดทั้งน้ำตา แล้วหุนหันวิ่งออกจากร้านไป มีหรือที่หนุ่มตี๋
จะทนเฉยอยู่ได้อีก เฮ้ย! แบงค์!!
นิกกี้จับไหล่แก้มบุ๋มทั้งสองข้างแล้วดันให้ออกห่างจากตัวเขา
แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมปล่อย เข้ากอดแขนเขาไว้ เหนี่ยวรั้งไม่ยอมให้ตามไป
นิกจะห่วงมันเกินไปแล้วนะ! บุ๋มเป็นผู้หญิงนะห่วงบุ๋มซี่ถึงจะถูก!! ไอ้แบงค์
มันก็เป็นผู้ชาย แค่ถูกตบนิดๆหน่อยๆ ทำเป็นร้องไห้! อี๊~เป็นตุ๊ดรึเปล่าก็ไม่รู้!
อุบาทว์จะตาย! นิกค่ะไม่ต้องไปยุ่งกับมันหรอกน่า!!
เหลือเกินจริงๆกับผู้หญิงคนนี้ เขาเคยหลงรักคนเห็นแก่ตัวอย่างนี้ได้ยังไงกันนะ!
นิกกี้ทนไม่ไหวจึงผลักแก้มบุ๋มออกอย่างแรง หญิงสาวถึงกับหงายหลัง ถลาล้มลง
จนก้นกระแทกพื้น ขาชี้โด่ชี้เด่ขึ้นฟ้า อ๊ายยยๆๆๆๆ!!!|||||||*|| อ่ะไอ้ๆๆ ไอ้บ้า!!
หนุ่มหน้าตี๋ไม่แม้แต่จะสนใจมองสภาพน่าขันของเธอ เขาวิ่งฝ่าไทยมุง
ออกจากร้านไปอย่างเร็วด้วยความร้อนใจ ทิ้งให้ใครๆหัวเราะกระโปรงสีส้มสด
ที่เปิดขึ้นจนเห็นชั้นในลายกบเคโระ.. ผิดกับรูปลักษณ์เปรี้ยวจี๊ดภายนอกนัก..
อุ๊บ!!/////// ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!!! เสียงหัวเราะอย่างเปิดเผย ดังที่สุดก็มาจากทาง
คุณพี่ชายหน้าหวานและสาวเพื่อนซี้ของหนุ่มตี๋นั่นแหละ...
สาวสวยรู้สึกอายขายหน้าคนไปหมด แต่ก็ยังอุตส่าห์ตะโกนเรียกนิกกี้
พลางดึงกระโปรงให้กลับเข้าที่ กรี๊ดดดด!!!//////*// นิกกี้!!
ทำกับบุ๋มอย่างนี้ได้ยังไง! กลับมาพูดกันให้รู้เรื่องนะ!
เมื่ออีกฝ่ายไปไกลแล้วและคงไม่คิดจะกลับมาดูดำดูดี เธอจึงคิดจะตามไปด้วยอีกคน
คนอย่างเธอไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆ!
.. แต่
..
....... อยู่ๆหนุ่มน่ารักก็เดินมา เอามือยันหัวของหญิงสาวไว้ ก่อนยื่นหน้าเข้าไป
ทำตาขวาง พูดใกล้ๆให้อีกฝ่ายอึ้ง เหวอ เอ๋อแดกได้อีก
หยุดเลย! มันหมดบทของเธอแล้ว! ไม่รู้เรื่องรู้ราวเอาซะเล้ย! ว่าแล้ว..
น้ำก็ผลักหัวแก้มบุ๋มจนหน้าหงายเหมือนรำคาญสายตา...ก่อนเดินหนีไปอีกคน..
(แม่งงง....ยัยคนนี้ไปลอกบทตัวอิจฉาละครหลังข่าว เรื่องที่เอสเล่นมาอ่ะป่าววะ?.
เหมือนได้อีกอ่ะ.....โอ๊ะ..แต่เรื่องนี้พระเอกตาไม่มีเหล่าเต๊งแฮะ!...)
กรี๊ด~!|||||||*|| ทำอะไรเนี่ยพี่น้ำ!!?? บทบ้า บทบอ อะไร!?พูดอะไรของพี่น่ะ!!
ให้ตายแก้มบุ๋มก็ไม่เคยเข้าใจพี่ชายของคนรักเก่าเลยสักที...ผู้ชายคนนี้ยังคงพูดอะไร
เอาแต่ใจ และไม่มีที่มาที่ไปเหมือนเดิม |||||||||||||
แต่ไม่รู้ทำไมทำเธอหงุดหงิดได้ทุกที ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว..
(อาจเพราะไม่เข้าใจสักที...ว่าเขาคิดอะไรอยู่)
หญิงสาวหน้าสวยแต่ใจร้อนรุ่มดั่งไฟ กำลังเดือดที่ไม่ว่าใครก็ทำเหมือนไม่เห็นเธอ
อยู่ในสายตาสักคน ต้องชะงัก มองแก้วน้ำเย็นที่ยื่นมาให้ต่อหน้าด้วยความประหลาดใจ
ใจเย็นๆ....กินน้ำหน่อยมั้ยจ๊ะ ยังเหลือหนูแนนอยู่อีกคน เธอทำให้แก้มบุ๋มงงยิ่งกว่า
ถูกหวยทั้งที่ไม่เคยซื้อเสียอีก อีกฝ่ายส่งยิ้มหวานเดินเข้ามาใกล้จนน่าระแวง
ก่อนจะพูดอย่างใจเย็น.. พร้อมรอยยิ้มที่ดูไม่เป็นธรรมชาติสุดๆ
แต่อย่างหล่อน..แค่กิน มันคงเย็นลงไม่ได้หรอกมั้ง งั้นเอาแบบนี้แล้วกันนะ!
ซ่า!!! น้ำเย็นจากแก้วในมือของหนูแนนสาดเข้าหน้าสาวคู่อริเต็มๆ!
อ๊ายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!อีหนูเน่า!!!|||||||||||*|| แก๊~~~~!!!
แก้มบุ๋มเดือดดาลเข้าจิกผมหยิกหยองของหนูแนนทันทีที่เห็นยัยตัวแสบทำท่า
จะเดินลอยหน้าจากไปง่ายๆ
โอ๊ะ!!!||||||||||||||*|| หนอยย~~!!! อีแก้มเหม็น!จะเอาใช่มั้ย! ด้ายย!!!
สาวร่างเล็กแต่แรงเยอะไม่แพ้กัน ก็ไม่ได้ปล่อยให้อีกฝ่ายเหนือกว่า เข้ากระชาก
ผมยาวสลวยที่ทำสีส้มทองแวววาวนั้นอย่างแรงเช่นกัน แก้มบุ๋มเจ็บหนังหัวจน
น้ำตาเล็ด ร้องโวยวายไม่ยอมเข้าไปใหญ่ จังหวะนั้นเองเธอก็เอื้อมมือไปคว้า
กระเป๋าถือของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะ มาไล่ตีหนูแนนแบบไม่ลืมหูลืมตา
จนได้ทีโดนเข้าเบ้าตาสาวผมหยิกจังเบ้อเร้อ!
อุ๊! กรี๊ดด!!!|||||||||*|| อีบ้านี่!! หนูแนนเจ็บไม่น้อยแต่เธอไม่มีทางจะยอมแพ้แน่
ฝ่ายตรงข้ามตัวใหญ่กว่าเธอก็จริง แต่แรงฮึดของเธอก็ไม่ด้อยไปกว่าหรอกนะ!
น้ำ..เห็นหนูแนนยังไม่ตามเขามาเสียที จึงลองเดินย้อนกลับมาดู ไทยมุงยังไม่สลายตัว
แถมเพิ่มจำนวนมากกว่าเดิมขึ้นเรื่อยๆก็ให้แปลกใจ ไหนจะเสียงเฮอย่างกับ
สนามมวยนั่นอีก....? ? ? เมื่อลองมุดๆๆ.. แหวกฝ่าฝูงชนที่มุงกันอยู่เข้าไปดู
น้ำก็ต้องตกใจที่ได้เห็น ศึกสองสาวจอมโหด!
ตบจริง! เจ็บจริง! งานนี้ไม่มีการใช้สลิงใช้สตั๊นแน่ๆ!
ไอ้หยา!!!||||||||||| ยัยหนูแน๊น! ชักไม่ได้การแล้วเมื่อน้ำชะเง้อคอไปเห็น
ฝูงรปภ.วิ่งหน้าตื่นมาแต่ไกล เขาพยายามตะโกนเรียกสติของหนูแนน
แต่สาวร่างเล็กกำลังเสียเปรียบ โดนอีกฝ่ายขึ้นคร่อมตบซ้ายตบขวาอย่างเมามัน
เรียกอย่างไรก็ไม่ได้ยิน .......นี่ตบกันซะจนหูดับไปแล้วเรอะ!?|||||||||||||
เห็นไม่ได้การน้ำจึงรีบรุดเข้าไปประชิดตัวทั้งคู่ หากยังไม่ตอบรับเขาคงต้อง
ใช้กำลังจับให้แยกจากกัน
บ้าเอ๊ย! อีแร้งเหลือง!!กลับฐานด่วนเว้ย!เดี๋ยวงานเข้า!!
หนุ่มน่ารักลองแหกปากตะคอกอีกที เมื่อมายืนจังก้าต่อหน้าทั้งคู่ ชื่อนามแฝง
อันแสนน่ารันทดที่ลอยมาเข้าหู ทำเอาทั้งสองสาวที่กำลังหน้ามืดชะงักงันไปชั่วขณะ
แก้มบุ๋มหันมองคุณพี่ชายของคนรักเก่าอย่างงุนงง...!?
ขณะที่หนูแนนทำหน้าแบบอยากตาย..เหลือกตาขึ้นมองหน้าน้ำ
(อึ๋ยยย~~~!!!!//////////*// พี่น้ำ!ยังไม่เลิกเรียกอี๊ก! )
...แต่มวยคู่เดือดของสาวๆนี้ช่างร้ายกาจนัก! ตอนนั้นเอง หนูแนนที่เพิ่งโดนบีบคอ
อย่างเอาเป็นเอาตายมาหยกๆ ก็พลิกสถานการณ์กลับมาเหนือกว่า
ด้วยการกระชากผมของอีกฝ่ายที่อยู่ด้านบน แล้วดึงให้ลงมานอนกองกับพื้นบ้าง
กรี๊ดดดดด||||||||||*||!!!
สาวสวยอารมณ์ร้ายร้องอย่างตกใจ แต่สาวร่างเล็กกว่าซึ่งก็ร้ายกาจไม่แพ้กัน
กลับแสยะยิ้มเมื่อได้เป็นฝ่ายขึ้นคร่อม จับกดหัวศัตรูให้โขกกับพื้นไม่ยั้ง!
เมื่อเห็นว่าแก้มบุ๋มยังตั้งหลักไม่ไหว คราวนี้จึงถึงทีชำระแค้นของหนูแนนบ้าง
เธอเลือกที่จะไม่ตบ... แต่เธอกำหมัดแน่น แล้วชก เปรี้ยง!
เข้าเบ้าตาแก้มบุ๋มทันที! กรี๊ดดดดดดดดดดดด~!!!||||||||||||
โอ๊ย!!~~อะอีๆๆอีบ้า!!!~~ฮืออ!! แก้มบุ๋มผวากุมเบ้าตาตัวเองนอนร้องกรี๊ดๆ
แม้หนูแนนจะได้โจมตีคืน แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สะใจพอ
วันนี้เธอต้องทำให้ยัยผู้หญิงหน้าไร้ยางอายนี่เจอดีเสียบ้าง!
สาวผมหยิกที่ถูกทึ้งจนหัวฟูฟ่องยุ่งเหยิง จ้องจะขย้ำอีกฝ่ายต่ออย่างไม่ยอมลดละ...แต่
เหวอ~~!!!|||||||||| ยัยหนูแนน! พอแล้ว! เราต้องรีบเผ่นกันแล้วนะรีบไปเหอะ!
เสียงน้ำสั่งหนูแนนให้รีบหนีอย่างร้อนรน คนน่ารักจับไหล่เล็กทั้งสองข้าง
ที่เหนื่อยหอบของเพื่อนน้องชาย เขย่าแรงๆเพื่อเรียกสติ
เดี๋ยวถึงบ้านแล้วพี่ทำถ้วยให้เว้ย!!!ไปเร๊ว! น้ำตาเหลือกดึงหนูแนนให้รีบลุกขึ้น
ถึงเสื้อจะเยิน เลือดจะกบปาก แก้มจะต้องบวมตุ่ย ตาจะช้ำ คอจะเขียว ผมจะถูกกระชาก
จนหลุดเป็นกำแค่ไหน.. แต่หนูแนนก็รู้สึกสะใจแล้ว ที่อีกฝ่ายก็มีสภาพไม่ต่างจากเธอ..
หนอย~~!!ตายซะ!! อีนังแก้มก้น!!!
สาวร่างเล็กรวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายก่อนจะหมดแรง จิกหัวแก้มบุ๋มเงยขึ้น
แล้วตีเข่า! แสกเข้าหน้าอย่างจัง!!!
กรี๊ดดดดดดดดด!!! อ๊อค!!!!|||||||||||||||||||
เล่นเอาน้ำอ้าปากหวอ พอๆกับฝูงไทยมุงที่มองกันตาค้าง
โดนช็อตนี้เข้าไปเต็มๆ...................เป็นสลบสิแก้มบุ๋มเอ๊ย!................
(อึ๋ยยย!!!อีสาวจอมโหดดดดดดดดดด!!!|||||||||||)
งานนี้น้ำนึกเสียดายนัก.... เขาดันถ่ายคลิปไม่ทัน...
อยู่ในความสงบครับๆ!!! เจ้าหน้าที่ของห้างวิ่งมากันแล้ว
พวกตัวแสบจึงรีบสลายตัว น้ำลากหนูแนนวิ่งหนีไปแทบไม่ทัน
เหลือก็แต่แก้มบุ๋มที่สลบเหมือด นอนเลือดกำเดาไหลน่าสงสารอยู่กลางร้าน...
ผู้หญิงคนนี้ถูกรุมทำร้ายสินะ!? เจ้าหน้าที่ซักถามพนักงานที่เห็นเหตุการณ์..
....เอ่อ.......คือที่เห็นนี่เขาก็ตัวต่อตัวกันนะครับ ตอนแรกผมก็นึกว่าคนนี้จะชนะ
โอ้โห! ตอนจบคนที่ตัวเล็กกว่าดันพลิกมาชนะซะได้ โคตรมันเลยพี่! สุดยอด!
จากคำบอกเล่าของผู้เห็นเหตุการณ์หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
หญิงสาวสวยที่หน้าเยินแล้วคนนี้ น่าจะไปแย่งผัวชาวบ้านเขามา...
จึงเจอเมียหลวงตามมาตีเข่า.... เจ้าหน้าที่ฟังแล้วก็ได้แต่มองหน้ากันไปมา
...เอ่อ...งั้นอย่าเพิ่งแจ้งความ ลองติดต่อญาติเขามารับตัวก่อนแล้วกัน..
......... ||||||||||||||||||
.......................................................
.................................
....................
.........
ก๊ากกกกกกก5555555555 ให้มันได้อย่างนี้เซ่!ไอ้ท่าตีเข่านั่นไว้สอนพี่มั่งซิ!
สุดยอดว่ะ!!ก๊ากก5555555
น้ำกับหนูแนนวิ่งมาถึงที่รอรถแท็กซี่ ก็พากันระบิดหัวเราะออกมาอย่างหยุดไม่ได้
จนคนที่ยืนรอรถและเดินผ่านไปมาแถวนั้น ต้องมองพวกเขาอย่างงงๆปนตกใจ...
5555 อ่ะอูย~~ซี๊ด...เจ็บ! อีผีบ้านั่นมือหนักเป็นบ้า!-*- โหยป่านนี้น้องแบงค์
ไม่หน้าบวมแข่งกับหนูแล้วเหรอเนี่ย ซี๊ด~โอ๊ย..หืมมม!!นึกแล้วอยากจะกลับไป
ตบตามันให้หลุดออกจากเบ้านัก! สาวร่างเล็กสภาพหน้าเยินจนใครผ่านไปมา
เป็นต้องมองจนเหลียวหลัง.. ดูเหมือนจะยังอารมณ์ขึ้นติดพันไม่หาย
คนน่ารักนึกขึ้นได้ ไม่รู้เจ้าน้องโง่ของเขาจะตามแฟนตัวเองไปทันหรือเปล่านะ...
ตอนนี้เขาคงต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรักกัน...ต้องเคลียร์กันเองแล้ว
พี่ชายอย่างเขาคงได้แต่คอยเอาใจช่วย..
(อันที่จริง......แม่งวิ่งกันเร็วชิหาย..... กูตามไม่ทันเลย...)
ครืดดดดดดดดดดดดดด.......
กำลังนึกเป็นห่วงน้อง มือถือที่ยังเป็นระบบสั่น ก็ดังให้หนุ่มน่ารักตกใจเล่น
โอ๊ะ! ตกใจหมดห่าเอ๊ย! เชี่ยตัวไหนแม่งเสือกโทรมาตอนนี้วะ!?....
ชื่อที่ขึ้นมาคือคนรักของเขาเอง.... อ้าว....เอส....|||||||||||||||||(โทษทีนะ)
น้ำกดรับแล้วกรอกเสียงหวานถามอย่างสงสัย
ฮัลโหลครับ? คุณมีอะไรเหรอเอส..
หึ..เปล่า... ก็ผมแค่สงสัยว่า คุณเล่นไปถึงไหนแล้วครับ..
โธ่อีกแล้ว... เล่นอะไรเล่า นี่ผมไม่ได้หนีคุณมาเที่ยวเล่นซะหน่อยนะ
(ถึงจะหนุกมากก็เหอะ) ไอ้เบ๊มันร้องไห้วิ่งหนีกลับบ้านไปแล้วนา!
อ้าว แล้วกัน... เรื่องมันยังไงกันเนี่ย หรือนิกกี้เขาแอบนัดสาวที่ไหนไว้จริงๆ!?
น้ำฟังน้ำเสียงเอสก็กระหยิ่มยิ้มย่อง หึหึ///////...อยากรู้อ่ะดิ
เอสได้ฟังน้ำเสียงคนน่ารักของเขาก็แอบอมยิ้ม
อืม.....ความจริงก็ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่นะ.. (หึหึ)
อ้าว! โธ่!...........งั้นผมจะเล่าให้คุณฟังก็แล้วกัน!
หือ?5555 เฮ้ยไม่เป็นไรหรอกน้ำ ไอ้ผมก็ไม่ได้อยากรู้เรื่องอะไรหรอก!555
ฮึ่ย~!!/////////*// หุบปากน่าเอส! เอาเป็นว่าผมเล่าให้คุณฟังก็ได้!
คนหน้าหล่อต้องกลั้นขำคิกคัก ก็เขาบอกแล้วว่าไม่อยากจะรู้เสียหน่อย
ท่าทางน้ำคงอยากจะเล่าให้เขาฟังมาก555 .... เขาจึงต้องถูกบังคับให้ฟังเรื่อง
ที่หนุ่มน่ารักเล่าอย่างเมามัน ..... แต่หลังจากฟังความแล้วเอสก็พลอยนึกเป็นห่วง
และเห็นใจพวกน้องชายไปด้วย...
หึ..ขอบคุณที่คุณเป็นห่วงน้องผมนะ.. น้ำพูดเสียงเบาลงยิ้มนิดๆ แล้วคอยแอบ
ชำเลืองมองหนูแนน แฟนคลับเจ้าดาราโรคจิตที่เขากำลังพูดสายด้วย
ดันนั่งอยู่ข้างๆเสียด้วยสิ เด็กสาวคงรู้ว่าเขากำลังคุยกับใคร เห็นมองมาทางเขา
ทำตาเป็นประกายอยู่เรื่อยเชียว..
แหม..น้องของคุณ ก็เหมือนกับน้องของผมแหละคร้าบบบ
......อื้ออ../////////..(ชอบทำให้กูเขินเรื่อย)
แฟนเขาเล่นทำเสียงอ้อน น้ำไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี
เฮ้อ~ แย่เลย งานผมยังไม่เสร็จซะที! เพราะยัยบิวนั่นแหละอืดอาด ยืดยาด
กว่าจะเปลี่ยนชุดแต่งหน้าได้แต่ละที น่าเบื่อชะมัดเลยที่นี่.... มันไม่มีคุณ..//////
ดาราหนุ่มนั่งกระดิกขาคุยโทรศัพท์ ทำสายตาละห้อยหา ราวกับคนรักของเขา
นั่งอยู่ต่อหน้า.. จนเพื่อนนางเอกสาวที่เพิ่งโดนนินทาไปหยกๆ ยังอดหมั่นไส้ไม่ได้
ทั้งที่เธอก็นั่งอยู่ข้างๆไอ้คุณเพื่อนหน้าหล่อตัวแสบ มันยังกล้าโบ้ยความผิดมาให้
คาหูเชียวนะ! หากว่าเธอไม่ได้กำลังแต่งหน้าทำผมใหม่อยู่ จะแย่งมือถือมาฟ้อง
ให้น่าดูชม ว่าดาราหนุ่มนั้นแผลงฤทธิ์ใส่ใครยังไงบ้าง...
ผมว่าจะพาหนูแนน ไปทำแผลที่บ้านเรา.. ถ้าคุณยังทำงานไม่เสร็จ ก็ไม่ต้องมารับ
ผมก็ได้นะเอส เดี๋ยวหาแท็กซี่กลับเองน่าจะง่ายกว่า..
ได้ยินที่คนน่ารักพูดกับเจ้านายหนุ่มสุดหล่อ ขวัญใจของเธอแล้ว หนูแนนก็รู้ได้เลย
ว่าคุณพี่ชายของเจ้าตี่ ท่าจะโดดงานมา... สาวร่างเล็กเห็นผู้คนที่เดินผ่านไปมา
ต่างก็มองมาที่เธอจนเหลียวหลัง.... เป็นปกติคงจะคิดเอาเองไปแล้วว่าคงเพราะ
ความสวยของเธอ..... แต่วันนี้....สงสัยจะไม่ใช่... เมื่อโดนคนมองมากเข้าจึงหยิบ
กระจกพกที่มีติดกระเป๋าไว้ ขึ้นมาส่องคลำหน้าคลำตาตัวเอง........
.....แล้วก็ได้ข้อสรุปว่าวันนี้ที่คนมองนี่มันเพราะ ความเยินโดยแท้|||||||||||||||..
ทางด้านเอส ดาราหนุ่มย่นหัวคิ้วเข้าหากัน ทำปากยื่นนิดๆอย่างขัดใจ แล้วใช้ความคิด
ทั้งที่เขากะว่าจะไปรับน้ำกลับบ้านพร้อมกัน จะได้พาไปทานอาหารที่ร้านโปรด..
แต่จากที่ได้ฟังมา คงแย้งน้ำไม่ได้เรื่องที่จะต้องรีบกลับกันก่อน เพื่อนสนิทของนิกกี้
ท่าทางจะหนักหนาอยู่เอาการ.... รีบกลับไปทำแผลแล้วนอนพักน่าจะดีที่สุด...
เฮ้อ~~~.... เอาเถอะ...ช่วยไม่ได้นี่นะ... อืมมมมถ้างั้น เอางี้นะ ผมจะส่ง
คนขับรถไปรับคุณแล้วกัน อยู่ตรงไหนกันครับตอนนี้.. เอสบอกอย่างเสียดาย
หา? .......... คนขับรถ....คนขับรถที่ไหนกัน..? เรามีคนขับรถตั้งแต่เมื่อไหร่?
น้ำขมวดคิ้วงงมาก... เจ้าหล่อของเขามันเมาคลื่นโทรศัพท์รึเปล่าวะ
.
..
..
ไม่อยากจะเชื่อ..... แต่ไม่นานนัก หลังจากน้ำและหนูแนนยอมนั่งรออยู่ที่เดิม
ตามที่เอสบอก คนขับรถที่เจ้าดาราหน้าหล่อส่งให้มารับพวกเขา
ก็โผล่มาพร้อมรถคันงามที่คุ้นตา
หวัดดีคร้าบบบ////////พี่น้ำ! ทางนี้ครับทางนี้!! ขึ้นมาเลยพี่!55
กร โผล่หน้าออกมานอกกระจกรถ ตะโกนเรียกคนน่ารักที่นั่งอยู่จุดรอรถริมฟุตบาท
เด็กหนุ่มยังหันไปโบกไม้โบกมือ ส่งยิ้มใสๆให้แฟนๆละครของเขา หลายคนหันมา
เห็นก็ตื่นเต้นดีใจ จับกลุ่มกรี๊ดกร๊าดกันอยู่ไกลๆ ส่วนคนที่อยู่ใกล้ๆ....ใกล้มาก
อย่างหนูแนนเอง ก็ยังอดกรี๊ดเล็กๆไม่ได้ ..ดูเหมือนการมาของกรจะทำให้เธอทุเลา
อาการเจ็บไปเยอะเลย
เอ้า!? หนูแนนเป็นอะไรไปน่ะ ไอ้กรมันมารับแล้ว ขึ้นรถสิ หนุ่มน่ารักสะกิด
เพื่อนซี้ของน้องชายที่อยู่ดีๆก็ก้มหน้าก้มตา เหมือนพยายามจะหลบหน้า
เจ้าคนขับรถกิติมาศักดิ์ให้วุ่น .... หนูแนนนึกขึ้นได้ว่า ตอนนี้หน้าของเธอ
ช่างไม่เหมาะแก่การพบเจอหน้าใคร|||||||||||||
(น้องกรอุตส่าห์ส่งยิ้มมาให้ง่ะ T T ฮืออ~)
ขอบใจนะกร ไปหลงคารมไอ้บ้าเอสอีท่าไหนเข้าล่ะ555
น้ำเปิดประตูรถเข้ามานั่งข้างคนขับ แล้วชวนดาราหน้าใสคุย ส่วนหนูแนน
ก็รีบมุดเข้าไปนอนแอ้งแม้งปิดหน้าตัวเองอยู่ที่เบาะด้านหลัง..
กรถอดแว่นกันแดดสีส้มอ่อนสุดเท่ออก ก่อนจะหันมายิ้มให้คนน่ารัก
ไม่เป็นไรหรอกครับพี่... ผมเต็มใจ...หึ..เอ่อ...คือ....ผมว่างแล้วก็อยู่แถวนี้พอดี
นี่ความจริงพี่เอสเขาโทรตามพี่ก๊อปแล้วล่ะครับ แต่พอดีเห็นว่าพี่ก๊อปแกไป
ถ่ายละครที่ต่างจังหวัด พี่เอสก็เลยโทรหาผมแทน ถ้าเป็นพี่น้ำ.... ขอให้บอก
ผม.....เอ่อ..น้องชายคนนี้มาเถอะ ยินดีรับใช้ทุกอย่างอยู่แล้วครับ55/////////..
กรเคลื่อนรถออกไป ก็อธิบายให้น้ำฟังอย่างอารมณ์ดี
หึ... พอมีเวลาว่าง ก็ดันต้องขับรถมารับกู อีแบบนี้แล้วมึงจะเอาเวลา
ที่ไหนไปรับส่งสาวๆของมึงว้า~~?555 เดี๋ยวถูกทิ้งกูไม่รับผิดชอบนะเฟ้ย55
น้ำแกล้งล้อเจ้าเด็กหนุ่มที่เขาเห็นเป็นเหมือนน้องชายอีกคนแล้วหัวเราะ
กรทำได้แค่หัวเราะตามน้ำไป แล้วยิ้มๆ...
ไม่กล้าบอกหรอกว่า กับสาวที่ไหน เขาก็ไม่เคยเต็มใจมารับเท่านี้เลย....
ไม่เคยแอบตื่นเต้นดีใจสุดๆทุกครั้งที่ได้เห็นหน้ากัน ไม่เคยต้องเก็บเอาไปเพ้อ
ไปฝันหาอย่างนี้... เพราะเป็นพี่น้ำ... ต่อให้มีเรื่องอะไรต้องทำ เขาก็จะมา......
ขอให้ได้อยู่ใกล้ๆเถอะ..... //////// เขาก็มีความสุขแล้ว
หนูแนนนอนฟังชายหนุ่มทั้งคู่ พูดคุยหัวเราะกันอยู่นาน ก็นึกอยากมีส่วนร่วมด้วย
จึงลุกนั่งแล้วยื่นหน้าที่เริ่มบวมฉึ่งไปแทรกกลางระหว่างคนทั้งคู่ จังหวะที่ดาราหน้าใส
หันมา เธอก็ส่งยิ้มหวานสุดๆไปให้
ขอบคุณนะค่ะ///////// ที่มารับ ..(กะรี๊ดดด~~น้องกรขา~)
ย๊ากกกกกกก!!!จ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!|||||||||||||||||||||
เจ้าดาราหน้าใสเล่นแหกปากเสียลั่นรถ หักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าข้างทางแล้ว
เหยีบเบรกแทบไม่ทัน กรตบหน้าอกตัวเองเหมือนเรียกขวัญไม่หยุด...
สภาพหน้าเยินๆหัวฟูๆกระเซอะกระเซิงของหนูแนน ทำเด็กหนุ่มคนดังผวา
จนคนน่ารักต้องปล่อยเสียงหัวเราะ ขำก๊ากตามมาลั่นรถ...
อะอะไรกันครับเนี่ย~!?||||||||||||โธ่! ผมตกใจหมดเลย! กรบอกให้น้ำหยุด
หัวเราะเขาได้แล้ว ทั้งที่วันนี้อุตส่าห์แต่งตัวทำผม วางมาดมาอย่างดี เมื่อกี้เลยได้อาย
ที่เขาดูไม่เท่เอาเสียเลย เป็นเพราะมัวแต่มองหน้าพี่น้ำของเขา จนลืมสนใจดูหน้า
คนที่มาด้วยไปสนิท..
5555 มึงก็แหกปากร้องซะกูตกใจไปด้วยเลย55555 นี่เพื่อนไอ้หมานิกมันไง
พี่หนูแนนน่ะ เขา.........5555 เอ่อ..หกล้มมานิดหน่อย หน้าเลยเปลี่ยนไป5555
น้ำพูดไปก็ขำไป มองหน้ากรที่ยังเหวอๆ สลับกับหนูแนนที่งอนจนมุดกลับไป
นอนที่เดิมแล้ว||||||||||||||
...เฮ้ยหกล้มยังไงครับเนี่ย!? มันถึงได้หน้าแหก..อ่ะเอ่อ หน้าเปลี่ยนขนาดนี้?
น้ำยิ่งขำกรที่ซื่อถามเขาอย่างงงๆ
ก็ล้มกลิ้งเอาหน้าไปกระแทกตีน555!!!//////
น้ำยังอดขำไม่ได้เมื่อนึกถึงศึกของสองสาวสุดโหด คนโดนล้อที่นอนอายเจ้าของรถ
อยู่เบาะหลัง รีบใช้มือกระทุ้งพนักพิงให้คนที่นั่งอยู่เบาะหน้าหยุดพูดต่อเดี๋ยวนั้น
โอ๊ะ!555 หมายถึง...ตีนบันไดน่ะ55555
.
*******************
รถ BMW สีขาว แล่นด้วยความเร็วเลี้ยวเข้ารั้วบ้าน แล้วรีบจอดอย่างแรง
หนุ่มน้อยเจ้าของรถกลับมาถึงบ้านตัวเองได้ ก็รีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าบ้าน
ผ่านหน้าพ่อ แม่ พี่สาว และคุณย่า ที่นั่งกินขนมด้วยกันแล้วดูทีวีไปด้วย
อย่างไม่ยอมมองหน้าใคร...
อ้าวแบงค์! กลับมาแล้วเหรอลูก ขับรถซะเร็วเชียว จะรีบไปไหนหาเรา?มาๆ
มานี่ก่อนมาชิมขนมฝีมือแม่ก่อนลูก...เอ๊ะน้องแบงค์! แม่เรียกได้ยินมั้ยทำไมไม่มา!
คุณแม่ร้องเรียกลูกชายให้ชะงักเท้าไว้ บังคับพ่อตัวดีให้กลับมาเดี๋ยวนั้น..
แต่ทันที่ที่หนุ่มน้อยหันมาพร้อมดวงตาที่แดงก่ำ ช้ำและชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตา
ก็ทำให้คนทั้งบ้านตกใจ จนทิ้งช้อนแทบจะพร้อมๆกัน แบงค์ยกมือขึ้นคลำ
รอยฝ่ามือที่แก้มซ้ายตนเอง... เขาไม่อยากให้ทุกคนรู้เรื่องเลย โชคไม่ดีที่วันนี้
ครอบครัวเขาดันอยู่กันเสียพร้อมหน้าพร้อมตา...||||||||||||||
แบงค์! อะไรน่ะนั่น! ตายแล้วไปทำอะไรมาเนี่ย!!?
พี่สาวของเขารีบเดินมาดูหน้าเขาใกล้ๆ
นี่โดนใครมันรังแกมารึลูก.... บอกย่ามาสิคนดี...
คุณย่าของเขาก็กวักมือเรียกด้วยความเป็นห่วง..
นี่มันเกิดอะไรขึ้นห๊า!? แกไปมีเรื่องอะไรกับใครมา !?
คุณพ่อของเขาก็กำลังก้าวเข้ามาหา...
แบงค์มองหน้าทุกคน... คุณแม่ของเขาเข้ามาลูบหัวมองเขาอย่างแสนเป็นห่วง
ฮึก.......ผม...ฮึกฮือ... ทำเขากลั้นน้ำตาไม่อยู่โผไปกอดแม่ไว้
ตอนนั้นเองแท็กซี่คันหนึ่งก็มาจอดที่หน้าบ้าน ...
ทุกคนชะเง้อมองไปทางเดียวกัน เห็นหนุ่มหน้าตี๋รีบร้อนจ่ายเงินแล้วลงจากรถ
ยืนตะโกนร้องเรียกให้เปิดประตูรับเขาเข้าไปอย่างร้อนรน
แบงค์!! ฟังพี่ก่อน! แบงค์อย่าโกรธพี่เลยพี่ขอโทษ!! พี่สัญญาจะไม่ไปเจอ
เขาอีกแล้ว ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม!!! พ่อครับ! แม่ครับ! ย่าครับ! พี่เบนซ์!
เปิดประตูให้ผมที!! ผมขอร้องล่ะ!
นิกกี้จับประตูรั้วเขย่า เห็นคนรักผละหนีไปอีกแล้ว
ทิ้งให้คนในบ้านมองมาทางเขาเป็นตาเดียว... |||||||||||||||| เขาจะทำอย่างไรดี!
tsktonight
TBC.
***
ตอนนี้ คนแต่งแอบอยากตบกะเขาด้วยกร๊ากกก555 ถือเป็นบู๊เล็กๆของสาวๆ555
จะว่าเป็นบทที่ขาดไม่ได้ในละครน้ำเน่านี่วิว่า ก็จริงนะ 55วิอยากให้มันดูน่าขัน
ไม่รู้ทุกคนคิดว่ามันแนวไหน? แล้วมาต่อกันตอนหน้า ใครจะทำอะไร ยังไงต่อ^^
ปล. มีข่าวมาบอกเรื่องตอนพิเศษ คงจะลงช่วงสงกรานต์นี้แหละค่า><
ไว้ไปเที่ยวกันแล้วอย่าลืมกลับมาอ่านกันนะจ๊ะ
ถึงคุณอาณาจักรแห่งเรา //วิดีใจมากค่ะที่คอยติดตาม เหมือนวิได้เพื่อน^^
แต่จากเม้นท์ของคุณคราวที่แล้ววิค่อนข้างงงอ่ะค่ะ?.... เป็นต้อหินจริงหรือค่ะ
แล้วอ่านนิยายวิยังไง? ... สู้ๆนะคะ ไม่ว่าเราจะต้องเผชิญกับสิ่งใดๆในชีวิตนี้วิเชื่อว่า ขอเพียงเรารักตนเอง รู้จักคุณค่าของตัวเราเอง มันก็เหมือนมีแสงส่องใจ ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ทำสิ่งใดแสงสว่างเล็กๆในหัวใจ จะบอกให้เรารู้อยู่เสมอ เราจะได้เจอกับวันที่สวยงาม... เอาเป็นว่าหนุกหนานๆกันดีกว่าเนอะ
ถึงคุณ พี่นิด //ดีใจที่ชอบค่ะ บางทีวิก็เคยคิดว่านิสัยน้ำนี่ออกจะบ๊องส์ๆนะ แต่เขาน่าร๊ากก555 วินั่งแต่งไปก็ยังขำตัวเองว่าคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย55 แหมๆตอนนี้ยังไม่เคลียร์กันเท่าไหร่ ตอนหน้าก็ไม่รู้จะเกิดอะไร ขณะที่อัพให้นี้ก็ยังไม่ได้แต่งตอนหน้าเลยซักกะบรรทัด แหะๆ...
ถึงคุณ Kuro_Goku //แหมต้องคิดถึงสิค่ะ^^ ช่วงที่หายหน้าไปวิก็คิดว่าคงไปทำธุระที่ไหน บางทีเวลาที่วิงานยุ่ง เศร้าเครียดหรือ อารมณ์ไม่ดีมากๆก็ไม่ได้จับคอมเลยเหมือนกันค่ะ.... เคยนอนกลิ้งไปกลิ้งมาคนเดียว แล้วใช้จินตนาการเอาว่าเราออกไปเที่ยวยังมี 555... รู้แล้วใช่มั้ยค่ะว่าทำไมฟิคเรื่องนี้มันถึงเพ้อเจ้อดีจริง5555
| Create Date : 31 มีนาคม 2555 |
| Last Update : 1 เมษายน 2555 17:44:18 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1683 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: พี่นิดจร้า^^ IP: 110.49.226.90 วันที่: 1 เมษายน 2555 เวลา:17:21:36 น. |
|
|
|
| โดย: Kuro_Goku IP: 10.20.24.81, 182.255.9.32 วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:10:11:22 น. |
|
|
|
| โดย: พี่นิดเองค่ะ^^ IP: 58.8.177.139 วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:14:02:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
คำถามที่ว่าผมอ่านfictคุณวิยังไง คำตอบคือผมใช้โปรแกรมอ่านจอภาพครับ
แหมตอนนี้สนุกมาก ชอบฉากตบล้างน้ำจังเลย สะใจเว่ออ่า