ตอนที่ 60 เป็นไปตามแผน(มั้ง)...2 (yaoi)
***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^
(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)
...คืนนี้..........ดาว.......ถึงแม้จะมีให้มองเห็นไม่มากนัก..
แต่แค่ได้เดินจูงมือกับคนที่รัก แหงนหน้าขึ้นไปชมแสงที่พร่างนัยน์ตาบนฟ้ากว้างนั่น..
พร้อมๆกัน.............ก็มีความสุขจนสุดจะบรรยาย...
แบงค์ค่อยๆเอียงหัวซบลงบนไหล่กว้างของแฟนหนุ่มรุ่นพี่ ..ยิ้มอย่างมีความสุข////
นิกกี้ชำเลืองมองใบหน้าจิ้มลิ้มข้างๆก็อดยิ้มตามไม่ได้/////
ทั้งคู่หยุดนั่งลงบนหาดทราย เงยหน้ามองพระจันทร์และดวงดาวที่ส่องแสงลงมา
สะท้อนผืนน้ำทะเลเบื้องล่างแข่งกัน....
หลังจากที่พวกเขาไม่ได้พบหน้า ไม่ได้ใกล้ชิดกันมาระยะหนึ่ง วันนี้เขาทั้งคู่ได้กลับมา
นั่ง เคียงคู่ คลอเคลียกันอย่างที่อยากจะแนบชิดแค่ไหนก็ได้อีกครั้ง..
พี่นิกครับ... แบงค์ขอบคุณนะครับที่พาแบงค์มาเที่ยว
แบงค์ชอบมั้ย หึ.. เอาไว้วันหลังพวกเรามาเที่ยวแบบนี้กันอีกนะ
แล้วคราวหน้าค่อยชวนเพื่อนๆเรามาด้วย คงมันส์ดีเนอะ..หึหึ
......... กลัวพี่หนูแนนเช่งอีกล่ะสิ55 ก็ดีนะครับ... มากับเพื่อนๆเราคงสนุกไปอีกแบบ
แต่...........ตอนนี้.......ที่นี่..........แบงค์อยากอยู่กับพี่นิกแค่สองคนมากกว่านะครับ////
...............พี่ก็คิดไม่ต่างจากแบงค์หรอกนะ...หึ////
หนุ่มร่างเล็กยิ้มกว้างดีใจ เมื่อได้ฟังว่าคนรักก็คิดและรู้สึกไม่ต่างจากเขา
....แต่เพียงแค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้นก็หน้าหุบลง
แต่แหม~
.เฮ้อ...........พอกลับห้องไปก็....|||||||| เราไม่ได้อยู่กันแค่สองคนซักหน่อย..
ฮะฮะฮะ.... ไอ้เรื่องนั้นน่ะ ไม่ต้องห่วงไปหร๊อก!
หมายความว่ายังไงครับ? ก็คุณกรเขา...
หนุ่มน้อยพูดเสียงเบาลง แล้วหยุดไว้แค่นั้น..
แบงค์.... แบงค์อย่าโกรธแล้วก็อย่าถือสาอะไรไอ้กรมันเลยนะ..ที่มันชอบเอาแต่ใจ
เอ่อ......ถ้าแบงค์ทนไม่ไหว รำคาญมันก็ถือว่าเห็นแก่พี่เถอะนะ||||||||||..เฮ้อ~ มีบางอย่าง
ที่แบงค์ยังไม่รู้ แล้วพี่ก็ยังบอกไม่ได้ แต่ถ้าบอกได้เมื่อไหร่ รับรองพี่จะรีบบอกแบงค์
ทันทีเลยนะครับ! หนุ่มตี๋ทำหน้าจริงจัง จับไหล่คนรักให้หันมามองสบตา...
เขาสัญญากับเจ้ากรแล้วก็ต้องรักษาสัญญา ว่าจะไม่บอกใครเรื่องตัวจริงของคุณหมอที
แม้แต่กับคนรักก็ตาม....
อ้าว! แล้วกัน!! ก็ไหนพี่นิกว่ากินอิ่มเมื่อไหร่ ก็จะบอกแบงค์ไงครับ!?
ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่ที่แบงค์ยังไม่รู้ แล้วพี่นิกไม่ยอมบอกแบงค์
เกี่ยวกับคุณกรใช่มั้ยครับ!!?
มีอะไรก็ไม่ยอมบอกเขา ยังมาออกรับแทนกันอย่างนี้ชักจะฉุนแล้วนะ
อ๋อเรื่องนั้น!! เอ้ยไม่ใช่ๆ!! คือมันก็ใช่! แต่มันไม่ใช่เรื่องที่พี่พูดถึงน่ะ อ่า..||||||||||โว๊ะ!
คือ!....ไอ้เรื่องที่พี่สัญญาว่าจะบอกแบงค์น่ะ คือมัน..
แล้วหนุ่มหน้าตี๋ก็พยายามอธิบายถึงแผนการที่จะช่วยให้เทพพิชัยกับกรยอมปรองดองกัน
คนต้นคิดก็คือพี่ชายเขา ส่วนเขาเป็นผู้ปฏิบัติตามและตอนนี้ก็กำลังจะดึงคนรัก
ให้มาร่วมวงสมรู้ร่วมคิดอีกคน!
คิดได้ไงครับเนี่ย!!! ฮะฮะพี่น้ำยอดไปเลยนะครับ!ฮะฮะฮะ!!!///////
น้องแบงค์รู้แผนเท่านั้นก็ยิ้มร่า! สำหรับพวกเขาคืนนี้คงไม่น่าเบื่ออีกแล้ว
..
..
..
..
หลังจากนั้น นิกกี้ก็พาแบงค์มายังจุดที่แอบซุ่มรอ...
...รอดูใครบางคนเดินมาเคาะประตูห้องของใครบางคน...
อ๊ะ!///// พี่นิกครับ! นั่นคุณเทพพิชัย!!มาแล้วครับ มาแล้ว!
แบงค์กระซิบกระซาบบอกเสียงตื่นเต้น กระตุกเสื้อกล้ามคนรักที่หันไปมองทางอื่น
ให้หันมาดูทางหน้าห้องของกร..
ทั้งคู่ลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ เมื่อเห็นว่าดาราหน้าใสออกมาเปิดประตูแล้วพบเทพพิชัย
.........เทมและกร พูดอะไรกันพวกเขาอยู่ไกลเกินกว่าที่จะได้ยิน..รู้เพียงแต่
ที่ได้เห็นหลังจากสีหน้าตกใจของกร ก็คือสีหน้าโกรธเกรี้ยว และค่อยๆเปลี่ยนเป็น
สีหน้าที่ครุ่นคิดของเด็กหนุ่ม.. ต่อจากนั้นเพียงไม่กี่อึดใจ เจ้าของห้องก็ยอม
เดินถอยหลัง เพื่อปล่อยให้ผู้มาเยือนเดินตามเข้าไปข้างในแต่โดยดี ....
...... แล้วประตูห้องพักก็ถูกปิดลง!
สำเร็จ!!///// คนที่ซุ่มดูอยู่ทั้งสองถึงกับหันมาตีมือกัน ร้องเย่ด้วยความดีใจ
แผนสำเร็จไป80% อย่างนี้ ต้องรีบกลับห้อง ไปนอนตะแคงโทรหาหัวหน้าขบวนการ
รายงานความเคลื่อนไหวของสองคนนั้นให้ฟังซะแล้ว! นิกกี้รีบโทรหาน้ำทันที
..........................................................
....................................
............
เอ้อว่าไงไอ้ตี่.......ฮ้า!!!จริงเรอะ! ก๊ากกกฮะฮะฮะ ...เอ้อๆอื้อ!//// อื้อๆๆ!!!
โอเคถ้างั้นมึงพักผ่อนได้ แค่นี้นะ!55
เมื่อน้องโทรมารายงานความคืบหน้า คนน่ารักก็ยิ้มแป้น ให้มันได้อย่างนี้เซ่!!
นึกไปนึกมา....ชักอยากไปแอบดูลาดเลา เอาให้แน่ใจว่าไอ้บ้าสองตัวนั่นมันจะไม่ตีกันก่อน
...... น้ำนั่งกำโทรศัพท์ อยู่บนเตียง... คิดแล้วก็แอบเหล่มองไปทางเอสที่ง่วนกับการรื้อของ
ออกจากกระเป๋า... เขาจะหลบออกไปโดยที่เอสไม่รู้ได้ยังไงนะ....
คนโดนแอบมองรู้สึกถึงสายตาก็หันไปหา .........น้ำ?.. มีอะไรรึเปล่า..แล้วเมื่อกี้นิกกี้เหรอ
เอสถามน้ำก็ตอบว่าใช่ แต่บอกแค่น้องโทรมาทักทายก่อนนอนเฉยๆไม่มีอะไร..
สายตาหลุกหลิกและลับลมคมในของคนรัก ค้างคาในใจคนหน้าหล่อไม่หาย|||||||||
เขารอให้น้ำบอกเรื่องบางอย่างที่เขายังไม่รู้อยู่หลายวัน... นับวันดูเหมือนยิ่งมีพิรุธขึ้น
จนออกนอกหน้า.... เขาไม่คิดว่าน้ำจะทำเรื่องไม่ดีหรอกนะ....แต่มันก็อดเป็นห่วงไม่ได้
ถ้าไม่ยอมบอกกันมาสักที เห็นทีคงต้องใช้ลูกไม้วาดลวดลายกันหน่อยซะแล้ว(หึหึหึหึหึ)
อื้มมม..ฟอดดด!! ง่วงรึยังครับ เอสอมยิ้มย่องมานั่งกอดน้ำจากด้านหลัง
ทำร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย แต่จั๊กจี๋ที่โดนหอมแก้มเน้นๆแบบไม่ตั้งตัวมากกว่า
แหะ////// ยังครับ... อยู่ๆก็มาทำให้ใจเต้น ต่างที่แบบนี้มันตื่นเต้นไม่ใช่รึ
งั้นดีเลย....ไหน..ใครสัญญาว่าคืนนี้จะยอมให้ทำอะไรเอ่ย จำที่ตัวเองพูดได้ใช่มั้ย
ว่าพอมืดแล้วเราจา.......หึหึหึ
เฮ้ย~อะไร~~..... ไม่เห็นรู้เรื่องเลยเว้ย!///// จะขยับหนีก็โดนอุ้มไปกอดไว้บนตักซะนี่
ไม่ต้องมาเฉไฉเลยนะครับ คุณน่ะมัวแต่เล่นซนอะไรอยู่ไม่ยอมบอกผม
ก็อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะน้ำ.... สนุกจนลืมอะไรได้ก็ลืมไปแต่ ห้ามลืมผมนะ..
เอสเอ่ย...เฉลยเป็นนัยๆว่าเขาอยากให้น้ำสนใจ ด้วยน้ำเสียงอ้อนปนน้อยใจนิดๆ
มือแกร่งดึงปลายจมูกหนุ่มน่ารักอย่างหมั่นเขี้ยวเบาๆ ดวงตาคมจ้องจับอากัปกิริยา
ของคนรักที่ทำหน้าเฉไฉไม่เลิก...
พูดเรื่องอะไรของคุณกันเอส|||||||||||.... แหะๆ..ไม่เห็นจะเข้าใจเล้ย..
เรื่องอะไรคุณน่ะรู้อยู่แก่ใจน้ำ....บางครั้งคุณก็มีท่าทางแปลกๆ แถมยังชอบทำหน้าแปลกๆ
แล้วหลบผมไปคุยโทรศัพท์คนเดียวบ่อยๆ...กำลังแอบทำอะไรอยู่กันน้า...หือ..
เปล่าซักหน่อยอ่ะ||||||||....( รู้ได้ไงวะ!!!) ........พิรุธมโมฬารอย่างนี้ไม่รู้ก็บ้าแล้ว..
คุณจะปิดผมไว้ทำไม....... คุณรู้มั้ยว่าผมรอให้คุณบอกผมด้วยตัวเอง แต่คุณก็ไม่พูดซักที....
ผมน้อยใจจะตายอยู่แล้วนะน้ำ.......น้ำครับ.....เรารักกันไม่ใช่เหรอ...
เอสแสดงสีหน้าผิดหวังให้เห็น แถมยังตัดพ้อบ่นน้อยใจ ทำเอาน้ำหน้าตื่น เหงื่อตก...
หรือเขาจะจนมุม......................
คุณรอได้มั้ย........... ////// ผม...ผมก็รักคุณนะ...
เขินแต่ก็อยากบอกให้คนรักได้รู้ ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจทำให้น้อยใจอย่างที่คิดนะ
บอกตอนนี้เลยไม่ได้เหรอครับ.. เสียงนุ่มกระซิบแผ่วเบาให้สะท้านเล่นแถวริมหู
หนุ่มน่ารักเม้มปากอย่างกลั้นใจ.... แข็งใจส่ายหน้าไปก็ถูกจุ๊บเข้าที่ซอกคออีก
อื้อ~~~//////// เอส....เอสไม่เอา.. ปากบอกว่าไม่ แต่ตัวน่ะลงไปนอนระทวยบนฟูกแล้ว
น้ำใจเต้นโครมคราม โดนเอสจ้องจะขย้ำตาเยิ้มใส่เข้าให้ก็พยายามบ่ายเบี่ยงด้วยการดันไหล่
อย่าเพิ่งซี่~~~ มันยังบอกตอนนี้ไม่ได้อ่ะ~~////// เอส! คุณนี่ก็~อย่า~
รู้สึกว่ามือเจ้าหน้าหล่อที่ลูบไล้ขึ้นลง เริ่มลามปามเข้าไปใต้เสื้อแล้วนะ
สัมผัสผิวเนียนลื่นมือที่เจ้าของผิวอิดออดเพียงเล็กน้อย ทำให้คนรุกยิ้มกริ่ม..
ริมฝีปากที่ยักยิ้มนั้นรุกเข้าประกบบดเบียดกับอีกริมฝีปากที่นุ่มละมุนอย่างหลงใหล
เสน่หาคนคนนี้ไม่เคยจาง... ไม่ว่าจะกี่ครั้ง...เมื่อไรก็ตาม
ตื่นเต้น...และรู้สึกราวกับเป็นครั้งแรกเสมอ...
ตรื้ดดดดดดดดดดดดด~~ตรือตรื้ดดดดดดด..
เสียงมือถือดัง ทำให้ทั้งคู่ชะงักกลางคัน.. น้ำรีบผุดลุกขึ้นหยิบมือถือตัวเองขึ้นดู
เจ้านิกกี้โทรเข้ามา .........?
เอส!/////*// ดะเดี๋ยว! เดี๋ยวๆเดี๊ยวววว!!!
หนุ่มน่ารักเอามือถือที่มีชื่อเจ้าน้องตาตี่ขึ้นบังหน้าตัวเอง กั้นริมฝีปากของเจ้าหน้าหล่อ
ที่จูจุ๊บลงมาหา ไม่ยอมเปิดโอกาสให้เขาได้รับโทรศัพท์
โธ่น้ำ!~~มาต่อเหอะน่า~~~~ ตอนนี้ท่าทางเอสจะลืมเรื่องคาดคั้นอะไรไปแล้ว...
อื้อ~!! ขอคุยกะไอ้นิกก่อนน่านะ! มันมีอะไรรึเปล่าไม่รู้ เอ้า!ดูดิวางไปแล้ว
ไอ้เวรนี่หลอกให้กูเสียตังค์โทรกลับแหงๆ
ไม่มีอะไรหรอกน่า~!
อื้อออ~!!!//////*// อย่ามาเลียหูสิโว้ยยย! ไม่ใช่ตอนนี้! เอางี้เอส!!
คุณไปอาบน้ำก่อนไป นะนะ.. เอ่อก็...คุณจะได้สบายตัวขึ้นไง
เข้าห้องมาก็บ่นว่าเหนียวตัว จะอาบน้ำอีกไม่ใช่เหรอ..
ไม่เอา... ทำกับคุณสบายตัวกว่าอาบน้ำตั้งเยอะ เสร็จแล้วค่อยอาบพร้อมกันก็ได้นะคร้าบ..หึหึ
ไม่เอ๊า!!!/////*// ไม่อาบด้วยหรอกไอ้โรคจิต! ไปๆๆไปอาบน้ำไป๊!! ไม่งั้น............
.....อด! งดไปเลย! งดไปเลย!!......เฮื่อย!ถ้าคิดจะติ๊ดชึ่งกับเค้าทั้งที่ตัวเหม็น! เหนอะหนะงี้!
ก็วิ่งไปกลิ้งเกลือกที่หาดทราย ไปกอดกับต้นมะพร้าวข้างนอกนู้นแทนเลยไป!!!
น้ำเหนื่อยหอบหน้าแดง กว่าจะตะคอกใส่คนรักหนุ่มที่กำลังหื่นขึ้นหน้า
ให้หยุดลวนลามเขาได้ ถึงแม้ว่าความจริงเอสจะไม่ได้ตัวเหม็นหรือเหนอะหนะอย่างที่น้ำพูด
แต่น้ำก็ต้องอ้างเอาไว้ก่อน เพราะเขาสังหรณ์ไม่ดี ร้อนใจเรื่องโทรศัพท์จากน้อง...
.........คุณน่ะ......||||||||| โธ่ก็ได้! แต่อาบน้ำแล้วห้ามเบี้ยวผมแล้วนะ!...
ได้ผล...เอสบ่นกระปอดกระแปดแล้วยอมเข้าห้องน้ำก่อนอย่างเชื่อฟัง..(กลัวอดอ่ะดิ..)
เห็นเอสปิดประตูห้องน้ำได้ น้ำก็โล่งอก บ่นงึมงำ
เฮ้อ~~///////...ไอ้ดาราหื่นกาม..ไอ้ทะลึ่ง ลามกนักนะไอ้บ้า..ใครเขาจะเบี้ยวกัน
ตัวเองนั่นแหละ หลังๆมานี้หัวถึงหมอนก็ชอบหลับก่อนตลอด.. แบร่...แน่จริงก็มาดิ๊...
..รออยู่เนี่ย.../////อ่ะโด่.. แอบท้าทายเขาลับหลังเสร็จก็กดโทรกลับหาน้อง..
เสียงเจ้านิกกี้ร้อนรน โวยวายมาให้พี่ชายต้องกระเด้งก้นลุกพรวดจากเตียง
พี่น้ำ! พี่น้ำช่วยผมด้วยพี่!!! เรื่องไอ้กรมันไปกันใหญ่แล้วววววว~!|||||||||||||
เอ๊า!!.......ก็ไหนว่าเรียบร้อยแล้วไงวะ!? เกิดอะไรขึ้นกันล่ะเนี่ย!!?
โธ่! ก็ไอ้บ้ากรอ่ะดิพี่!!โธ่โว้ย! ไอ้คุณเชี่ยเทพแม่งก็!อ่ะโฮ!!แล้วน้องแบงค์เขาก็!
อ๊าคคคค!!แถมตอนนี้ผมยัง!ย๊าคคค~~!อยากจะบ้าตายโว้ยยยจ๊าคคคค~!ว๊ากกก~!!!
..................เชี่ย!!!
ใช่! มันเชี่ยมากเลยใช่มั้ยพี่!!
.............เปล่า!..คือกูฟังไม่รู้เรื่อง!! พูดเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย ||||||||||||||*||...
ไอ้ตาตี่ท่าจะสติแตก... คุณพี่ชายยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแน่ ..แต่ที่รู้แน่ๆคือ
แผนที่เขาวางไว้ มันไม่น่าจะมีอะไรวุ่นวายนี่หว่า
.?
แค่หาโอกาสให้สองคนนั้นได้คุยกันตามลำพัง...ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเพื่อปรับความเข้าใจ
ความรักที่พวกมันมีให้แก่กัน ก็น่าจะทำให้ทุกอย่างมันโอเคนิ!........ เกิดอะไรขึ้นนะ!?
หนุ่มน่ารักตัดสินใจรีบออกจากห้อง ไปหาเจ้าน้องตาตี่เดี๋ยวนั้น
..น้ำ!.........น้ำครับหยิบแชมพูบนโต๊ะให้ผมหน่อย!..................
..................... น้ำ!?..........ได้ยินรึเปล่าเฮ่คุณ!?.....นะ!..อะอ้าว!เฮ้ย!!!
เอสโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ มองหาแฟนไม่เจอก็ตาลีตาเหลือก
ฉวยผ้าขนหนูมาพันท่อนล่างที่เปลือยเปล่าอย่างลวกๆ แล้วรีบวิ่งทะเล่อทะล่าตัวเปียก
เรียกหาคนน่ารักพลางเปิดตู้เปิดเตียงรื้อกระเป๋า เขย่ารองเท้าแตะแบบทำอะไรไม่ถูก
น้ำ~~~!!!!|||||||||||*||
..........
......................
................................
.........
20 นาทีก่อนหน้านี้...
ตื้ด..ตื้ดตื้ด ..ตื้ด ติ๊ด ตริ๊ดดดดด ....ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ ตื้ดด....ตื้ดติ๊ดติ๊ดติ๊ด..
กรกลับมาที่ห้อง และกำลังเล่นเกมส์อย่างเมามัน..
ไม่นานเท่าไหร่นักเสียง ก๊อกๆๆ.. ก็ดังที่หน้าประตู........
กลับมากันแล้วเหรอ.. กรยิ้มรีบไปเปิดประตูให้คิดว่าเพื่อนร่วมห้องกลับมากันแล้ว
ทันทีที่เปิดประตูเด็กหนุ่มก็รีบพูดชวน คืนนี้เล่นกันทั้งคืนเลยมั้ย!!/////
แต่คนที่เปิดมาเจอดันเป็นไอ้ลูกครึ่งกล้ามโตที่เขากำลังหลบหน้า
เฮ้ย!!||||||||*|| ทำไมเป็นมึง!!! กรเหวอ
อะอะไร ละเล่นอะไรทั้งคืนเหรอกุ้งแห้ง!!?///// เทมก็เหวอ
ยะอย่ามาเรียกกุ้งแห้งนะ!!! /////*// อย่ามายุ่งน่า! มาทำไมเนี่ย!! ไสหัวกลับไปเลย!
ทำท่าจะดึงประตูปิดใส่หน้า อีกฝ่ายก็รีบยกมือขึ้นผลักประตูกันไว้ให้เปิดออกเช่นเดิม
พี่ขอคุยด้วย! เทพพิชัยทำหน้าจริงจังเข้าใส่
ไม่!คุย!เว้ย! คนนี้ทำหน้าจริงจังกว่า
พี่ขอเข้าไปหน่อยได้มั้ย ยังไม่ละความพยายาม
ไม่! ให้! เข้า!
กลัวอะไร
ไม่! ได้! กลัว! -*-
แล้วตกลงจะคุยกันมั้ย
ไม่!
......................ขอพี่อธิบายอะไรบ้างไม่ได้เหรอกุ้งแห้ง||||||||||||
นึกว่าจะแน่ แต่เอาเข้าจริงก็เสียงอ่อย
ก็บอกว่าอย่าเรียกกุ้งแห้งไงเล่า! พี่หมอทีเรียกได้คนเดียวเฟ้ย!
เอ้า! ก็พี่นี่งะ..
ไม่ใช่!/////*// ...........ฮึ่ม...ไปให้พ้นไป
พี่จะไม่ตามตื้อกรอีก! ถ้ากรยอมให้พี่เข้าไปคุยด้วยแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น!
สัญญา!! ว่าพี่จะให้กรตัดสินใจด้วยตัวเอง........ ถ้าฟังจบ ยังอยากจะเกลียดพี่ตลอดไป
ก็ตามใจกร..
............................... เงียบ...
กรรู้สึกเหมือนอะไรมาจุกอยู่ที่อกเมื่อได้ฟัง.. น่าแปลก
เจ้ากอลิล่ามีแผนอะไรต้องการแกล้งเขาอีกหรือเปล่า...ไม่แน่ใจ..
..........ทั้งที่ควรจะรีบตอบปฏิเสธทันที แต่กรกลับพูดอะไรไม่ออก..
ไม่แค่นั้น คิดอะไรก็ไม่ออกด้วย ||||||||||...
มันกำลังจะบอกว่า ความเสี่ยงครั้งนี้แลกกับความสงบงั้นหรือ...
กรลังเลพอควร แต่ขณะที่ยังเงียบอยู่เด็กหนุ่มก็ค่อยๆคิดได้ว่า
ต่อให้อยู่ด้วยกันเพียงสองคนในห้อง... ก็คงไม่เป็นไร ไม่ช้านิกกี้กับแบงค์ต้องกลับมา...
และอยากจะบอกให้อีกฝ่ายได้รู้ด้วยว่า การที่เขาหลบหน้า ไม่ได้หมายความว่าเขากลัว.......
เมื่อคิดได้จึงยอมถอยเท้าเข้าข้างใน....
...มีอะไรก็ว่ามา.. แต่! ให้เวลาแค่ห้านาทีนะ!!
ดาราหน้าใสนั่งลงอย่างวางมาดที่โซฟาหน้าทีวี
หึ... เทมพยายามกลั้นขำขณะที่นั่งแถวปลายเตียง
หัวเราะอะไรวะ!? กรขมวดคิ้วขึง แต่อีกฝ่ายกลับมีท่าทีสบายๆ
ไม่เห็นต้องรีบเลยกร...เรามีเวลาคุยกัน...............ทั้งคืน..
เฮือก!!!|||||||||*|| ที่พูดมานั่น หมายความว่ายังไงวะ!!? เด็กหนุ่มที่ยอมให้ศัตรูคู่รัก เอ้ย!!
คู่แค้นเข้าห้องสะดุ้งจนลุก ไม่ต้องมามั่ว! มึงรีบพูดธุระมาแล้วก็รีบออกไปเลยไป
เดี๋ยวนิกกี้กับแบงค์ก็กลับมา
สองคนนั้นน่ะเหรอ......... เขาไม่กลับมาหรอก
พูดอะไรน่ะ!?
พี่จะบอกว่าไม่มีใครมาหรอก! ที่นี่มีแค่พี่กับกร.... ไม่ต้องรีบก็ได้
เรานอนคุยกันทั้งคืนยังได้เลยนะ...(55) สบายๆ...
บ้าอ่ะดิ!!//////*// ไม่มีทาง!
งั้นดูนู่น...
หะ!..อะอะไร!!?.. หันไปมองตามทิศที่นิ้วคนตรงหน้าชี้ ก็เจอกระเป๋าเดินทาง
ที่คุ้นเหมือนจะเป็นของเจ้าคนชี้นิ้ว เห็นมั้ย....กระเป๋าพี่ก็อยู่นั่นไง..
ห๊ะ!?|||||||||||||||*|| มาไงวะ!!!? ไม่จริงน่า! มาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง!
เด็กหนุ่มเดินไปดูมุมห้องที่กระเป๋าเดินทางวางอยู่ หาจนทั่วก็เห็นเพียงกระเป๋าของตัวเอง
กับของเจ้าลูกครึ่งกล้ามโตเท่านั้น ตอนที่กรเพิ่งกลับเข้ามาในห้อง
เขาไม่ทันได้สังเกตอะไรเลย ตอนนี้จึงได้แต่เหวอเอ๋อแดกเป็นที่สุด
นี่มันอะไรกันโว้ย!!!? แล้วกระเป๋าของนิกกี้กับแบงค์ไปไหนหมดวะ!?
เทพพิชัยที่นั่งกอดอก กลั้นขำแทบแย่เพื่อจะได้เฉลย ก็ไปอยู่ที่ห้องพี่ไง
ได้ไงฟะ!?
พี่กับนิกกี้ตกลงแลกห้องกันแล้วไงครับ.. (แผนของน้ำ)
ตอนไหนฟะ!!? (ตอนที่นิกกี้อาบน้ำเสร็จก็แวบออกจากห้องเป็นคนแรก
โดยไม่รอแบงค์ เขาแวะไปคุยกับเทมที่ห้อง ก่อนจะไปที่ชายหาด)
...หึ.. แต่เห็นว่ากรอยากอยู่ห้องนี้นักหนา นิกกี้เขาก็เลยพาแบงค์ย้ายห้องไปแค่คนเดียว
....ส่วนพี่ ก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้วถ้าจะให้อยู่กับกร..
ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้บ้านิก!! ไอ้ตี่! ไอ้เลวววววว~~~!!! ไอ้เพื่อนสาระเลววววววว!!!
กรตะโกนด่านิกกี้อย่างโมโห ทันทีที่รู้ว่าเจ้าหนุ่มตี๋ดันไปให้ความร่วมมือกับเทพพิชัยซะได้
มันย้ายของไปตั้งแต่เมื่อไหร่ฟร้ะ!!!?
(ตอนที่ไปเอากีต้าร์... ส่วนคีย์การ์ดเทมให้ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว)
เด็กหนุ่มฟึดฟัดหัวเหวี่ยงเดินดุ่ยๆๆไปที่ประตู เทมต้องรีบสะดุ้งลุกไปคว้าแขนไว้
ร้องเรียกแทบไม่ทัน กร! กรจะไปไหน!? เรายังไม่ได้คุยอะไรกันเลยนะ
ก็ไปจัดการไอ้นิกกี้ไงแม่ง~~ รู้ไว้ด้วยนะ! กูไม่อยู่ห้องเดียวกะมึงหรอกไอ้บ้า!!!
คนโดนรั้งสะบัดแขนออกอย่างเร็ว หนีไปเปิดประตูแต่ก็ต้องชะงัก
ลืมกุญแจรึเปล่ากร! เดี๋ยวเปิดห้องไม่ได้นะ เทมหยิบคีย์การ์ดที่โต๊ะ ยิ้มชูให้อีกฝ่ายดู
กรรีบพรวดกลับมาพยายามไล่คว้ากุญแจห้องจากมือเทมแต่อีกฝ่ายตัวสูงใหญ่กว่า
แค่เอื้อมมือชูขึ้นไปเหนือหัวหนีมือเขาก็พ้นได้สบายๆ..
เอามานี่นะ!! -*-
เอ้าใจเย็นๆ! ใจเย็นๆน่า 55 (เตี้ยแล้วยัง..)
//////*// ไอ้กอลิล่าเถื่อน!! ส่งกุญแจมานี่แล้วมึงก็ออกไปซะ!
ไม่ออก..
ฮึ่ม! เออ! ก็ได้ไม่เอาก็ได้ มึงอยากอยู่ก็อยู่ไปเลย กูไม่นอนที่ห้องนี้ก็ได้!
ไม่ยอมอยู่ห้องนี้ แล้วจะไปอยู่ห้องไหน
เรื่องของกู! ว่าแล้วกรก็หันกลับไปที่ประตูอีกครั้ง
เดี๋ยว.. เสียงเทพพิชัยเรียกไว้ให้ดาราหน้าใสจอมรั้นชะงักแต่ไม่หันไปมอง
ไม่ต้องมายุ่ง! หูหนวกรึไงวะ!
บอกว่าเดี๋ยว.. คราวนี้เดินมาดึงเสื้อข้างหลังไว้ด้วย
ปัทโธ่เว้ย! โมโหที่ออกไปจากห้องไม่ได้เสียทีก็หันไปจ้องตา ขู่อีกฝ่ายด้วยใบหน้าโกรธๆ
จะไปน่ะ.. รู้แล้วเหรอว่าพวกเขาอยู่ห้องไหน..
อ๊ะ!.........//////*// ฮึ่ม! ไม่รู้ แต่ก็เดาไม่ยากหรอก พี่เอสบอกว่าอยู่ติดๆกันหมดนี่แหละ!
เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าห้องของเทพพิชัยที่นิกกี้กับแบงค์ย้ายไปอยู่
ต้องเดินไปทางซ้ายหรือทางขวา..
.....เทมเห็นอีกฝ่ายเงียบไปได้แต่ทำหน้านึก จึงพูดขึ้น
ได้...........ถ้ากรจะไปจริงๆ พี่จะพาไปเอง
หา!....... มึงเนี่ยนะ... .... เด็กหนุ่มขมวดคิ้วทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อ ( จะพาไปเอง...
...อ้าว.....ไม่ได้อยากอยู่ห้องเดียวกันหรอกเหรอ.....ชิ.......เฮื่อย!//////*// กะก็! ก็ดีแล้ว!! )
แต่มีข้อแม้นะ..
นั่นไง! มึงนี่เคยทำอะไรให้ใครโดยไม่หวังผลตอบแทนบ้างมั้ย! กรชี้หน้าเทม
ก็แค่...........กรต้องสัญญาก่อนว่า ไปเจอนิกกี้แล้ว ต้องยอมกลับมาคุยกับพี่
ตามที่ตกลงกันไว้ เพราะอย่าลืมนะว่าธุระของเรายังไม่เสร็จ..
อึก...........เอ้อ! ก็ได้ๆ!! แต่รู้ไว้เลยนะ ยังไงกูก็ไม่อยู่ห้องเดียวกับมึง! แน่นอน!!
...............................................
............................
.............
.....
ห้องนี้แหละ... แล้วเทพพิชัยก็พากรเดินมาถึงหน้าห้อง
กรกำหมัด กัดฟันอย่างนึกโมโหที่เพื่อนมาหักหลังเขาได้ เคาะประตูห้องรัวไม่ยั้งอย่างหัวเสีย
ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้นิกกี้!!! -*- นายมันแสบมาก ทำอย่างนี้ได้ไงวะ!!!
แต่ภายในห้องนั้นน่ะหรือ.....
เอาไงดีครับพี่นิก... น้องแบงค์ยิ้มแหยๆมองไปที่ประตูห้อง กรยังโวยวายไม่เลิก
....อ่า........55........อ่า.....ช่างแม่ง...... ไม่ต้องไปเปิดเดี๋ยวมันก็กลับไปห้องนั้นเองแหละ
แหม่!กูก็ว่าไม่น่าจะมีอะไรแล้วเชียวน้า~~
หนุ่มหน้าตี๋เกาหัวนั่งอยู่บนที่นอน
ทำเป็นเล่นคอมต่อไม่สนใจ และบอกคนรักว่าไม่ต้องสนใจกรด้วย....
แต่เสียงกรก็ตะโกนดังให้ได้ยินว่า ไม่ออกมา! กูกลับ!! -*-
ขืนทำให้เจ้ากรหนีกลับกลางคัน พี่ชายต้องมาเล่นงานเขาแน่!|||||||||
นิกกี้นั่งกุมหัวส่ายหน้า.. แต่ยังไม่ทันจะหันไปถาม คนที่อยู่ข้างๆก็ออกความเห็น
แบงค์ว่าเราเปิดประตูไปคุยกันก่อนมั้ยครับ คุณกรคงกำลังโกรธพี่นิกอยู่แน่เลย
เดี๋ยวเรื่องจะยิ่งไปกันใหญ่ หรือเราบอกเขาว่าพี่น้ำเป็นคนบอกให้พี่นิกทำแบบนี้ดีมั้ยครับ!
พี่นิกบอกเองไม่ใช่เหรอครับว่ามีแต่พี่น้ำ ที่คุณกรเขาจะยอมฟัง!
เออ....มันจะดีเหรอแบงค์|||||||||||||| เสี่ยงโดนพี่น้ำบีบคอหอยมากเลยนะ..
โธ่! แต่มันก็จะเป็นผลดีไม่ใช่เหรอครับ คุณกรอาจจะยอมกลับห้อง
ไปทำความเข้าใจกับคุณเทพพิชัยดีๆ แล้วพอเขาไม่ทะเลาะกัน
เขาก็น่าจะยอมอยู่ห้องเดียวกันได้! ........หรือพี่นิกไม่อยากอยู่กับแบงค์แค่สองคนครับ
หนุ่มน้อยชักเริ่มหน้างอเสียแล้ว.... วกไปวนมามันก็ไม่พ้นเข้าเรื่องตัวเอง
นิกกี้ใช้ความคิดสักพัก เสียงเคาะห้องของกรก็เงียบไป ชายหนุ่มจึงรีบไปเปิดประตูดู
อ้าว!เฮ้ย!! นึกว่าไปแล้วยังอยู่เรอะ! หนุ่มตี๋ชะงักทันทีที่เจอกรยืนกอดอกหน้าง้ำใส่
โดยมีเทพพิชัยยืนรออยู่ข้างหลัง
เหนื่อยเว้ย!/////*// ออกมาได้ซะทีนะ! ทำอะไรไว้รู้อยู่แก่ใจนะนิกกี้ นายมัน!
กรชี้หน้าว่าใส่ทันที แต่เจ้าหน้าตี๋ดันยิ้มรับทำท่ากวนๆยกมือขึ้นไหว้อย่างประชด
ขอโต้ดก๊าบบบบบบบบบ! กระผมโดนสั่งมาครับ!
ใครสั่งวะ!!?
ก็คุณพี่ชายสุดน่าร๊ากกกกกกกกของกระผมที่คุณสุดจะปลื้มมมมมมมมไงคร้าบบบบบ!
รู้ความจริงว่าเป็นความคิดของน้ำก็ทำเอากรยิ่งเหวอ!
พี่น้ำ!!!||||||||||||||*|| บ้าเอ๊ยอีกแล้วเหรอ!
เด็กหนุ่มหน้าใสขัดใจ ไม่รู้ว่าพี่น้ำของเขาจะเข้าข้างไอ้เทพพิชัยไปถึงไหน
นิกกี้มองหน้าเทม เทมก็ได้แต่ยักไหล่
เอ่อ... ผมว่า... เชิญคุณพี่คุณน้องกลับห้องกันไปเถอะนะครับ!
จะได้คุยกันจุ๋งจิ๋งๆแล้วดีกันซะทีไงคร้าบบบบบบ!!
พูดให้มันดีๆหน่อยนะนิกกี้!/////*// ไม่กลับเว้ย!! คืนนี้จะนอนที่นี่!
เฮ้ย!! ไอ้กร!
กรไม่ฟังว่านิกกี้จะร้องห้ามยังไง เขาเบี่ยงตัวแทรกผ่านหนุ่มตี๋ที่ยืนขวางหน้าประตู
เพื่อเข้าไปข้างใน แล้วไปยืนเกาะข้างหลังทำหน้าทำตาล้อเลียนเทพพิชัยที่ยังยืนเหวอ
มองเขาอยู่ข้างนอก กร!|||||||||| ทำอย่างนี้ไม่ดีนะ ออกมาเถอะ ไหนสัญญาว่าจะคุย..
เอาไว้คุยกันตอนกลางวันก็ได้! มึงกลับไปนอนที่ห้องนั้นได้ตามสบาย ส่วนกู!
คืนนี้จะนอนกับนิกกี้ที่ห้องนี้! ไม่กลับไปด้วยหรอก!! กรบอกตอกใส่หน้าเทมชัดเจน
โดยไม่ได้หันไปมอง...คนที่อยู่ในห้องอีกคนเลย...
คุณกร! เสียงน้องแบงค์เรียกดัง.. มันเหมือนจะสั่นนิดๆ..
ชายหนุ่มทั้งสามหันไปมองตามเสียงของหนุ่มน้อยพร้อมกัน.....
แบงค์...!? นิกกี้ไม่อยากจะเชื่อ เมื่อหันมาเห็นคนรักของเขายืนตาแดงๆกำหมัดแน่น
กรเองก็ตกใจและงงเช่นกัน จู่ๆแบงค์ก็เรียกเขาแล้วทำท่าเหมือนจะร้องไห้อย่างนี้
มันเกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ....?
คุณกร! ใจร้าย!!!.......... ฮึกฮึก....... พี่นิกเป็นแฟนแบงค์นะ!!
หนุ่มน้อยปาดน้ำตาที่ไหลมาอาบแก้ม เขาไม่อยากทนแล้ว!
เฮ้ย!||||||||..อึก... กรสะดุ้งรีบปล่อยมือที่กอดรอบเอวเพื่อนหน้าตี๋ออกอย่างเร็ว
เขาเหวอจนหน้าเสียไปทันที.... เข้าใจแล้วว่าแบงค์กำลังคิดอะไรอยู่
นิกกี้ก็ตกใจรีบตรงไปโอบแขนคนรักทันที ลูบหัวให้หยุดร้องทั้งที่ยังอึ้งอยู่
แบงค์
เฮ้ยไม่เอาไม่ร้อง... น้องแบงค์ครับร้องไห้ทำไม!? ที่พูดเมื่อกี้..
พี่นิกไม่ต้องมาพูดดี! ฮึกฮือ...จะยอมให้เขามาอยู่ด้วยอีกใช่มั้ยล่ะ!
เอ๊ะแบงค์! ทำไมต้องเสียงแข็งใส่พี่ด้วย!
ฮึกฮือออ!!!! แล้วพี่นิกทำไมต้องขึ้นเสียงใส่แบงค์ด้วยล่ะ!
เฮ้ยเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะเนี่ย ไม่รู้นะว่าคิดบ้าอะไรอยู่แต่มันไม่ใช่เลยนะ
ว่าแบงค์บ้าเหรอ!! ที่ทนมาจนถึงตอนนี้นี่แบงค์เป็นคนบ้าใช่มั้ยครับ!
ส่วนเขา (ชี้ไปที่กร) ดีทุกอย่างเลยใช่มั้ย!!
กรสะดุ้งมองหน้านิกกี้ก็เห็นทำหน้าเครียด พอๆกับคนข้างนอกห้องที่ยืนทำหน้ายุ่ง
บะแบงค์!....เฮ่นี่ไม่ต้องทะเลาะกันเพราะเราเลย! มันไม่มีอะไรสักกะนิดเลยจริงๆ!!
กรพยายามโบกไม้โบกมือดึงความสนใจของคู่รักที่กำลังเข้าใจผิดกันเพราะเขา
น้องแบงค์หันไปมองกรทั้งน้ำตา ต่อว่าด้วยความอัดอั้น
มีหรือไม่มีผมไม่สนแล้ว! คุณจะทะเลาะกันทำไมต้องมาดึงพี่นิกเข้าไปเกี่ยวด้วยครับ!
ฮืออออ! ผมไม่ให้คุณนอนที่นี่! ออกไปเลย!! คุณกรออกไปเลย!
แบงค์ยังร้องไห้ เดินไปผลักหลังไล่ให้กรเซออกไปข้างนอกห้องเดี๋ยวนั้น
นิกกี้รีบผวามาคว้ามือ ดึงตัวคนรักให้หยุดทำ
แบงค์!! เป็นอะไรน่ะเรา!?อยู่ๆก็ไม่มีเหตุผลขึ้นมา! ถ้าจะบอกว่าหึงพี่!
มันก็งี่เง่าเกินไปแล้วนะ!!ก็รู้อยู่แก่ใจไม่ใช่เหรอว่าพี่รักใคร! พี่เป็นแฟนใคร!!
ไม่น่ารักเลยนะทำแบบนี้ ไปไล่เขาอย่างนั้นได้ยังไง!!
กรเห็นเพื่อนยิ่งตะคอก อีกฝ่ายก็ยิ่งร้อง เขาไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แต่ยืนห่างๆคอยพูด
เฮ้ย||||||||||| นิกกี้! แบงค์! คะคุยกันดีๆอย่าทะเลาะกัน...
เอาแล้วไง.....เฮ้อ.. เสียงเทพพิชัยพึมพำมาจากด้านหลังให้ได้ยิน
กรหันควับไปมองอย่างเคืองๆ...ก่อนจะหันกลับมามองเพื่อนต่ออย่างเป็นกังวล
พี่นิกว่าแบงค์! งี่เง่า!! เป็นพี่นิกพี่จะแค่งี่เง่ามั้ยครับ!!? ถ้าแฟนเราไปเช็ดปากให้คนอื่น!
ไปวิ่งซื้อน้ำซื้อขนมให้คนอื่น! ฮึกฮึก ไปอยู่ข้างๆคนอื่น คอยเอาใจแต่คนอื่นตลอดเวลา!
แบงค์ไม่ได้ว่า ว่าพี่จะนอกใจแบงค์! แต่ทั้งๆที่เราเพิ่งได้อยู่ใกล้กัน ทำไมในสายตาพี่
ถึงมีแต่เขา!แบงค์ไม่ชอบให้พี่ไปเทคแคร์คนอื่นเกินไปแบบนี้!! ถ้าตอนนี้แบงค์ไม่พูด
คืนนี้เราก็คงต้องนอนด้วยกันสามคนใช่มั้ยครับ! แล้วไหน ที่บอกว่าอยากจะอยู่ด้วยกัน
แค่สองคน!
ก็มันไม่มีอะไรไงแบงค์! โธ่เว้ย!!! คิดมาก! บอกกี่ครั้งแล้วว่ามีอะไรก็ให้บอก
พ่อก็สอนแล้วไม่รู้จักจำใช่มั้ย!! ต้องให้พูดอีกกี่ครั้ง คราวนี้แยกกันซักปีเลยดีมั้ย!!
ทำอะไรชอบทนๆๆอยู่คนเดียว แล้วก็มาลงที่พี่อย่างนี้เหรอ! ได้ไง!
พี่นิกอยากแยกกับแบงค์!... |||||||||||||ฮืออออ!!อยากเลิกกับแบงค์ไปเลยใช่มั้ย!!!
โธ่!|||||||||||||| ไม่ใช่! ไม่ใช่อย่างนั้น!! ทำไมเราต้องมาทะเลาะกันด้วยเนี่ย!
ก็นี่ไงครับ! เพราะแบงค์กลัวว่าจะต้องทะเลาะกับพี่อย่างนี้ไงถึงไม่บอก! แบงค์พยายาม!
แบงค์เป็นยังไงพี่ก็รู้ แต่แบงค์ไม่อยากทนถึงขึ้นต้องตื่นมาเจอพี่นิกนอนกอดกับคนอื่น
เพราะความไม่ได้ตั้งใจหรอกนะครับ! ถามตัวเองรึยัง...... ว่าเห็นหัวแบงค์บ้างมั้ย!
ถ้าไม่มีแบงค์ มีแค่คุณกรคงจะดีกว่านี้ใช่มั้ย....ถ้าแค่เพราะคำสัญญาก็ไม่น่าพาแบงค์
มาเที่ยวที่นี่เลย ฮือออออ...แค่เดือนเดียว.. มันทำให้พี่รักแบงค์น้อยลงแล้วเหรอครับ....
.ฮึกฮึก... มีแค่แบงค์.......... ที่รักพี่นิกมากจนไม่รู้จะทำยังไงดีเหรอครับ...ฮึก...
ไม่คิดเหมือนกันว่าตัวเองจะกล้าพูด.. คงเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แบงค์พูดไปก็ยิ่งร้องไห้
แบงค์......... พี่.. นิกกี้อยากชกปากตัวเองนัก... คิดว่าคนรักไม่มีเหตุผล งี่เง่าเกินไป
แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว มันก็เพราะรักเขามากจนแม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เป็นเรื่องใหญ่ได้
เขาทำให้แบงค์ร้องหนักกว่าเดิมจนตัวโย่น คิดจะเข้าไปกอดแต่แค่ดึงตัวให้มาหา
อีกฝ่ายก็ดื้อไม่ยอมโอนอ่อนตาม ปัดมือแถมผลักเขาให้ออกห่างแล้วกอดตัวเองแทน
ไม่ต้องเลยครับ!..ฮึกฮึกฮือ!! ออกไปเลยครับ! ไปกันให้หมดเลย!
ไม่ต้องมายุ่งกับแบงค์!! ไล่รวดทีเดียวทั้งสามคน น้องแบงค์สะอึกสะอื้นดันหลังให้
คนรักหนุ่มรุ่นพี่ออกจากห้อง แต่มีหรือที่คนโดนไล่จะยอมง่ายๆ
ถ้าพี่นิกไม่ออกไป... ฮึอฮึก...แบงค์จะเป็นคนออกไปเองนะครับ!!
สุดท้ายนิกกี้จึงต้องยอมละล้าละลังออกจากห้องมาก่อน หนุ่มตี๋ยืนหน้าเครียด
ทุบประตูดังปั้ง! โธ่เว้ย! ทำไมมันเป็นอย่างนี้วะ!!!
คนที่มองดูอยู่อย่างกรและเทมเผลอมองหน้ากันโดยอัตโนมัติ...
กลับห้องได้รึยังกร... เทมถาม กรยังส่ายหน้าไม่ยอมแล้วเดินเข้าไปจับไหล่เพื่อน
ที่ยืนเกาะประตูคอตก นิกกี้......... ขอโทษนะ|||||||| เดี๋ยวแบงค์ก็คง..
เออ! นี่มันเรื่องของเราแล้ว! นายไปเคลียร์เรื่องของนายซะ! หนุ่มหน้าตี๋ตีหน้าบึ้ง
ตะคอกบอกด้วยความหงุดหงิด.... ตอนนี้ในหัวเขาเอาแต่คิดว่าจะง้อแฟนยังไงดี
น้องแบงค์น่ะดื้อเงียบ.... ปกติจะยอมเขาทุกอย่าง แต่พอถึงเวลาอย่างนี้ขึ้นมา
...... เป็นหนีหน้าเขาทุกที แก้ไม่หายเลยจริงๆ มันทำให้เขาตามง้อลำบากลำบนเหลือเกิน
แล้วอีกฝ่ายจะหายงอน หายโกรธเขาได้ยังไงกัน.... |||||||||||||
นิกกี้......เราขอโทษจริงๆนะ... ให้เราพูดกับแบงค์ให้มั้ย...
กรอยากช่วยเพื่อนพูดเสียงอ่อย แต่นิกกี้กลับส่ายหน้า
อย่าเลย... เขาไล่นายก่อนเราอีกไม่ใช่เหรอ ถ้าอยากให้เราสบายใจนะ
ขอเถอะ! ขอเวลาส่วนตัวตรงนี้หน่อยก็แล้วกัน พวกนาย...ช่วยไป..เคลียร์!กันซะทีได้มั้ย!
กรเม้มปากแอบเหลือบมองหน้าเทพพิชัยก็เห็นกำลังมองเขาอยู่ เด็กหนุ่มตัดสินใจ
เดินออกไปจากตรงนั้น ก่อนที่เพื่อนจะโมโหไปมากกว่านี้...
กรจะไปไหน...เลยห้องแล้วนะ
เทมหยุดที่หน้าห้องแต่อีกฝ่ายกลับยังเดินเลื่อนลอยต่อไป..
........จะไป.....ขอนอนห้องพี่ก๊อป... จะไปห้องพี่บิวคงไม่เหมาะ และคิดว่าไปหาพี่น้ำ
ก็คงไม่ยอมรับเขาเข้าห้องแน่ เผลอๆจะโดนด่าหน้าหงายกลับมา
พอเถอะ.........ไม่ต้องไปหาใครแล้ว....ไปคุยกับพี่ซักทีเถอะ
เจ้ากล้ามโตดึงมือให้หยุดแล้วดึงร่างเด็กหนุ่มเข้ามาหาใกล้ๆ
ปล่อย!ก็บอกว่าจะไปนอนห้องพี่ก๊อปไงโว้ย~!!
มานี่เลย~~~~!
เหวอ~~~~~~~|||||||||||*|| ไอ้!! ปล่อยๆๆๆ
แล้วกรก็โดนลากเข้าห้องจนได้ สู้ไปก็เหนื่อยเปล่าในเมื่อตัวเล็กกว่าเห็นๆ
ดื้อกับพี่! สุดท้ายเป็นยังไงเห็นรึยัง
. พอเข้ามาในห้องได้ เทมก็เปิดฉากทำเสียงเข้ม
ดุกรไม่แรงนัก เพื่อเตือนให้อีกฝ่ายยอมอยู่เฉยๆเสียบ้าง
กรรู้ดี... ที่เทมพูดนั้นหมายถึงเรื่องที่เขาเป็นสาเหตุให้นิกกี้กับแบงค์ต้องทะเลาะกัน
ดาราหน้าใสเม้มปากแน่น จ้องหน้าคนที่จับต้นแขนทั้งสองข้างของเขาไว้แล้วคิด...
ผู้ชายคนนี้คือพี่หมอทีจริงๆหรือ........... ทำไม..ต้องเป็นอย่างนี้ด้วยนะ!
เรื่องของนิกกี้กับแบงค์ก็เหมือนกัน ไม่ได้อยากให้มันกลายเป็นแบบนี้เลยสักนิด..
เฮือก!!ทำอะไรเนี่ย!!! มะมึง!!/////*//
กำลังสับสนอยู่ในหัวสมอง... และในหัวใจ... อยู่ๆเจ้ากอลิล่าก็ดึงเขาเข้าไปกอดเสียแน่น
ตกใจไม่น้อย พยายามดิ้นแล้วแต่เขาที่ตัวเล็กกว่าแถมแรงก็น้อยกว่า ไม่ว่าจะผลักออก
เท่าไหร่ร่างที่สูงใหญ่กว่านั้นก็ไม่ยอมขยับ ปล่อยให้เขาเป็นอิสระ
จนกว่าจะพูดจบ......จบแล้วพี่ถึงจะปล่อย.... กุ้งแห้ง..ฟังพี่ได้รึยัง...
เทพพิชัยพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เขากอดกรไว้แน่น อย่างที่หัวใจเขาเรียกร้องมาหลายวัน..
...........ไม่ต้องกอดก็ได้!//////*//
อยู่ในห้องกันแค่สองคนอย่างนี้ กลัวจะโดนทำมากกว่าแค่กอดน่ะสิ..
อื้อ! ไม่ได้! เดี๋ยวก็หาเรื่องหนีไปอีก! นายต้องหัดอยู่เฉยๆฟังที่คนอื่นพูดบ้างรู้มั้ย!
ไม่ต้องมาสั่งนะ! ฮึ่ม!มันอึดอัดไอ้ยักษ์นี่~!//////*// ปล่อยยยเด้!!
ไม่ปล่อย!
โธ่เว้ย!//////*//.....แฮก....ปัทโธ่!
......กอดไว้อย่างนี้แหละดี....นายจะได้ ได้ยินเสียงหัวใจพี่เต้น...แล้วก็จะได้รู้
ว่าพี่ไม่ได้โกหกนาย..แม้แต่คำเดียว....
.....................พ..พูดอะไรวะ..ไอ้บ้า.........
กรพูดออกมาเบาๆ ก่อนจะชะงักนิ่งไป
เขารู้สึกแปลกๆ...........
รู้สึกราวกับได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง... มันเต้นแรงซะจน....
สั่นไปหมดแล้วตอนนี้..........................ตึก
ตึก
ตึก
ตึกตึก.........ตึกตึก
ตึกตึก
ตึกตึก
.
ตึกตึก! ตึกตึก! ตึกตึก!
.......ก็..........พูดมาสักทีสิ.....
มือทั้งสองของเด็กหนุ่มค่อยๆเลื่อนขึ้นไปจับเสื้อด้านหลังของคนตัวโตกว่าไว้แน่น....
เผลอตั้งใจฟัง........เสียงเต้นของหัวใจคนที่กอดเขาเอาไว้โดยไม่รู้ตัว........
คงเป็นเพราะอยากได้ยิน...เสียงหัวใจของอีกฝ่ายมากกว่าของตัวเอง..
.............
....
tsk.tonight
TBC.
***ช่วงนี้สาววายอย่างวิก็ต้องคลั่งไคล้หนุ่มๆ boys story ของแน่55 ใครเชียร์ด้วยยกมือขึ้น! เย่! รอดูหนังอย่างใจจดใจจ่อเนอะๆน่ารักกันทุกคนเลย เราก็เป็นกำลังใจให้พวกเขาเนอะ คึคึคึ////////..........
อ่า........... แต่วิยังไม่ลืมแฟนๆแน่นอนค่า! ^^ หนุ่มๆของวิก็กำลังวุ่นวายเชียว ขอกำลังใจให้พวกเขาด้วยเช่นกันค่ะ ตอนหน้า....ก็มาฮากันต่อนะจ๊ะ รัก รัก รัก จะพยายามต่อไป
ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // ฮ่าฮ่าฮ่า งอนแล้วเหรอจ๊ะ วิขออภัยมันแต่งได้ทีละนิดๆ55 เรื่องที่สงสัย คือ นิกกี้ก็ชอบๆน้องแบงค์เป็นทุนเดิมอยู่แล้วแค่ไม่รู้ใจตัวเอง พอเขาถูกสารภาพรักจึงปล่อยให้มันผ่านเลยไปไม่ได้ แล้วก็อย่างที่นิกกี้คิดให้เราฟัง55 คือเขาใช้หัวใจตัดสินค่ะ จึงได้น้องแบงค์มาเป็นแฟนด้วยประการฉะนี้... ตั้งแต่อัพตอนที่แล้วก็วันที่...10 (5555555555) นี่มันเดือนละครั้งเลยนะเนี่ย! ทำได้ไงหว่าเรา....แหะ! คือต้องบอกอย่างนี้ก่อนว่า ถ้าช่วงที่วิงานยุ่งจะไม่ได้แตะคอม แต่งฟิคเลยค่ะ มันเลยช้ามากมายขนาดนี้ อย่างอนเค้านะ เดี๋ยวจะหาเวลาไปอ่านแน่นอน เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ^^ ปล. ตอนนึงวิก็แต่งไปประมาณยี่สิบถึงสามสิบกว่าหน้า...ในwordนะคะ
จะอัพให้เร็วขึ้นให้เดือนนึงมันหลายๆครั้งกว่านี้ดีกว่า แต่ต้องสั้นกว่านี้นะจ๊ะ
ถึงคุณ Kaey // ไม่รู้ยังลุ้นว่าวิจะมาอยู่รึเปล่านะ555 เอาใจช่วยเค้าด้วยน้า คิดถึงนะคะ ในเรื่องมันเป็นช่วงเวลาที่ไม่นาน แต่ว่าพอดีวินานกว่าจะอัพแต่ละตอน เลยดูเหมือนนานเลย รู้ค่ะว่าคงทำให้ขาดความปะติดปะต่อ ขออภัยจ้า
ถึงคุณ ปวรพนธ์ // ยินดีต้อนรับจ้า! มาอ่านได้ตลอดเวลาต้อนรับเสมอค่า (ดีใจ)
เอาล่ะแค่รู้ว่ายังมีคนที่คอยอ่านก็ดีใจมากมายก่ายกอง... ถึงบางคนจะไม่ได้เม้นท์ให้ก็ไม่ต้องกังวลค่ะ รู้ว่ายังรออ่านก็ดีใจแล้น~ ตอนหน้าจะมาให้เร็วกว่านี้เนอะ แต่........... สั้นกว่านี้นะ แหะๆ/////
Create Date : 01 เมษายน 2556 |
Last Update : 3 เมษายน 2556 17:45:57 น. |
|
4 comments
|
Counter : 1069 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Kaey IP: 180.180.166.11 วันที่: 3 เมษายน 2556 เวลา:23:43:54 น. |
|
|
|
โดย: onehanga IP: 58.11.69.13 วันที่: 6 เมษายน 2556 เวลา:7:51:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...นี่แหละแบงค์ที่เราต้องการ ระเบิดอารมณ์บ้างไรบ้าง เก็บกักไว้มันน่าอึดอัดสำหรับคนอ่าน
ว่าก็ว่าเถอะนะ นิสัยแบงค์ส่วนนี้ก็คล้ายผม... คือถ้าไม่พอใจอะไร ผมมักจะกั๊ก...เก็บความรู้สึกต่าง ๆ ไว้ข้างใน เมื่อได้จังหวะก็จะเผยออกมาทั้งน้ำตา
และกรก็มีส่วนคล้ายตรงที่ ถ้าเชื่ออะไรแล้วจะขอทำให้ถึงที่สุดก่อน เจอผลลัพธ์แก่ตัวเองก่อนค่อยเชื่อความจริงที่เป็นอยู่ และถ้าไม่พอใจอะไรก็จะหลบเลี่ยงเสีย เพื่อตัดปัญหาการเผชิญหน้าอันจะนำไปสู่การเบาะแว้ง เห็นต่าง แม้ไม่ได้โกรธเคืองรุนแรง แต่อย่าเจอกันดีกว่า ต่างไปทำหน้าที่ของตนเถอะไรงี้
สุดท้าย อยากบอกว่า "บทหนึ่ง ๆ ยาวไปป้ะ (สามสิบหน้า) เนี่ย"