Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่ 60 เป็นไปตามแผน(มั้ง)...1(yaoi)

ตอนที่ 60 เป็นไปตามแผน(มั้ง)...1(yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)

หลังจากทุกคนเช็คอินเข้าพักเป็นที่เรียบร้อย ไม่นานท้องฟ้าก็เริ่มมืดลง...

บรรยากาศริมชายหาดที่รีสอร์ทแห่งนี้ช่างน่าประทับใจ แสงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า

ตกกระทบกับผืนน้ำ เกิดประกายแสงระยิบระยับดูงดงาม หาดทรายขาวๆเดินแล้วนุ่มเท้า

มีเงาของต้นมะพร้าวสูงเรียงรายพาดทับไม่ขาดตอน ลมทะเลพัดพริ้วยอดทางมะพร้าว

มองแล้วเพลินพอๆกับฟังเสียงคลื่นซัดทราย.. รู้สึกเย็นสบาย เพลินใจ

น่าเอนกายลงนอนที่เก้าอี้ผ้าใบบุหมอนรองนุ่มๆ…

.....แต่กลิ่นหอมที่ลอยมาเตะจมูกพร้อมกับควันปิ้งย่างจางๆ ยั่วน้ำลายจนตัดใจนอนไม่ลง

ต้องผุดลุกผุดนั่งคอยมองว่าอาหารนั้นสุกหรือยัง...

น้ำชะเง้อคอมองอาหารเย็นของวันนี้ บนตะแกรงเตาย่างบาร์บีคิวร้อนๆ มีแต่ของน่ากินทั้งนั้น

ทั้งกุ้ง หมึก ปู ปลา หอยสดๆ หมูหมักทำเป็นบาร์บีคิวย่างเสียบไม้กับมะเขือเทศ พริกอ่อน

และสัปปะรด …

ตัวตั้งตัวตีชวนให้เพื่อนๆออกมากินบาร์บีคิวริมหาด เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ

ทันทีที่มาถึงอย่างเอส ทำหน้าที่เป็นคนย่างพลิกนู่นกลับนี่อย่างคล่องแคล่ว

ดาราหนุ่มยืนเช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตามใบหน้าด้วยหลังมือไป ก็คอยหันไปยิ้มให้

แฟนหนุ่มน่ารักที่ทำท่าอยากกินจนเดินมามองจ้องอยู่ใกล้ๆ เอสทาเนยและซอส

ลงไปบนบาร์บีคิวแต่ละไม้เสร็จก็พลิกกลับด้านอีกรอบ..

“รออีกเดี๋ยวนะครับน้ำ ใกล้สุกได้ที่แล้วล่ะ คุณหิวมากเหรอ? เดี๋ยวกินไปก่อนเลยก็ได้นะ

ไม่ต้องไปรอไอ้พวกคุณผู้ชาย คุณผู้หญิงทั้งหลายเขาหรอก หึหึ ยังไม่โผล่หัวมากันอีก

อาบน้ำแต่งตัวนานชะมัด สู้เราสองคนก็ไม่ได้เนอะ/////”

“อ่า.../////// ก็ไม่หิวเท่าไหร่หรอก แต่มันน่ากินนี่...” น้ำเกาท้ายทอยตัวเองแก้เขิน

ก่อนจะสังเกตเห็นเม็ดเหงื่อของคนที่ย่างอาหารมากมายอยู่หน้าเตา

“ผมช่วยมั้ยเอส..” เสนอพร้อมกับเอื้อมมือไปเช็ดเหงื่อที่ซึมตามไรผมให้เอส

พนักงานของทางรีสอร์ทจะมาคอยบริการย่างให้ เจ้าหน้าหล่อก็ไม่เอา

เขาขอความเป็นส่วนตัวที่นี่

ได้คนรักมาคอยเช็ดเหงื่อให้ คนหล่อก็อมยิ้มหวานแล้วค่อยเผยเป็นยิ้มกว้างด้วยความชื่นใจ

“น้ำครับ คุณไปนั่งไปเดี๋ยวเลอะหมด กลิ่นควันจะติดผมเอานะ เพิ่งอาบน้ำมาหอมๆ

ไปนั่งรอผมทำดีกว่าครับ ดูสิ!มือคุณเปื้อนเหงื่อผมหมดแล้ว ไม่เป็นไรหรอกน้ำ

ไม่ต้องเช็ดแล้ว////” พูดไปเอสก็เอี้ยวตัวหนีมือน้ำที่เอื้อมมาหาอีก แต่เขากลับโดนตีแขน

แล้วดึงเสื้อให้เซกลับมา

“ไม่ต้องพูดมากน่า!///////*// มือผมเลอะก็ล้างได้ มานี่~~!!~ เอ๊ะบอกว่ามาทางนี้~

ผมจะไปรอกินอย่างเดียวก็ได้ แต่คุณต้องอยู่เฉยๆให้ผมเช็ดหน้าให้ก่อนซี่~”

เจ้าของเสียงหวานดุด้วยสายตาที่แฝงความห่วงใย แม้จะยังขัดเขินจนต้องตีหน้าขรึมใส่

แต่ก็หลุดอมยิ้มให้เห็นจนได้...

“ร้อนเหรอเอส..”

“เพราะอยู่หน้าเตาน่ะ เดี๋ยวก็หายครับ..แต่ตอนนี้ชักอยากจะถอดผ้าออกให้หมดเลยซะแล้วสิ55”

“เฮ้ยบ้า!////*// จะมาถอดอะไรตรงนี้!”

“ฮะฮะพูดเล่นน่า~ เดี๋ยวคุณอดใจไม่ไหวก็ยุ่งสิ”

“บ้าดิ!//////*// อย่าคิดว่าคนอื่นเค้าลามกเหมือนตัวเองนะ”

“ใช่ๆไม่ลามกแต่ตะกละเนอะ”

“ไอ้บ้านี่! ว่าผมเหรอเดี๋ยวเถอะ!”

“โอ๊ยๆ!!ฮะฮะฮะ ขอโทษครับๆ โธ่คุณอย่าตีผมซี่~! อ่ะงั้น..........

ถ้าให้เลือกกินได้อย่างเดียว คุณจะกินอะไรครับ”

“กินทุกอย่างแหละ!”

“นั่นไง!”

“เอส อย่ามากวน”

“อื้อ~ไม่ได้กวนนะน้ำ อ่ะงั้นเอาใหม่ แบบ....สมมุติไง เนี่ยที่อยู่ตรงนี้จะกินอะไรดีครับ”

“ว้า~~ไม่เลือกไม่ได้เหรอ ผมอยากกินหมดเลยอ่ะ//////”

“หมดเลย.........รวมถึงตัวผมด้วยรึเปล่า?”

…น่านเข้าล็อคเขาจนได้

“ทะลึ่ง!/////*// แหวะๆไอ้พ่อครัวหัวหอกอย่างคุณ ผมไม่กินหรอก!”

…ปฏิเสธแต่ก็แก้มแดงนะ

คนหน้าหล่อหัวเราะคนน่ารักของเขา ที่เขินแล้วชอบปากไม่ตรงกับใจทุกที

“แล้วจะติดใจนะคร้าบ~~~ฮ่าฮ่าฮ่า!!!”

“แบร่!! ไม่คุยด้วยแล้วไอ้โรคจิต! /////*// นั่นน่ะสงสัยกุ้งสุกแล้วมั้ง!! เอาใส่จานมาเลยๆ”

น้ำแลบลิ้นให้เอส ถือจานกุ้งย่างบาร์บีคิวกลับไปนั่งกินที่เก้าอี้ผ้าใบ

“เอส! เร็วๆนะ มานั่งกินด้วยกัน!!” หยิบขวดน้ำดื่มมาเท ล้างมือไปก็พูดเสียงดัง

เร่งให้อีกฝ่ายมานั่งใกล้ๆ “จ้ะ!////// ..... ที่รักจ๋า..” คำขานรับของเจ้าหน้าหล่อที่ยิ้มร่า

หน้าบาน ทำเอาหนุ่มน่ารักสะดุ้ง รีบต่อว่าสวนกลับด้วยความเขิน

“ จะบ้าเรอะ!! คนอื่นอยู่อย่าพูดแบบนี้นะไอ้บ้าเอส! (ขนลุกเลย กูอายโว๊ย! ////*//)”

“ฮะฮะฮะ คร้าบๆ.....ที่รัก///// ”

“ฮึ่ย~!///////เดี๊ยะ..”

ถึงทำตาดุ แต่ก็แอบอมยิ้ม……………น้ำมีความสุข....

หลังจากพ่อและแม่ได้จากไป... เขากลับมารู้สึกว่า ชีวิตนี้ช่างมีความสุขอีกครั้ง

เมื่อเอสก้าวเข้ามาในชีวิตของเขา................

.....ความรักของเอสทำให้เขามีความสุขเหลือเกิน

จะว่าไป... หากไม่ใช่เพราะมีเทพพิชัยเข้ามาในชีวิตอีกคน..

เขาก็อาจจะไม่ได้มานั่งกินกุ้งย่างอย่างมีความสุขอยู่ตรงนี้ก็ได้......

น้ำคาบกุ้งที่ยังไม่ได้แกะเปลือกคาปากไว้ชะงักคิด....ทำหน้านึกไปนึกมา..

“โธ่พี่! เอามานี่มา!! ผมแกะให้!” นิกกี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มาถึงก็นั่งลงที่เก้าอี้ผ้าใบ

ตัวข้างๆน้ำ ดึงกุ้งตัวโตจากปากพี่ชายไปแกะให้พลางหัวเราะ

“โธ่พี่คร้าบ~หึหึ รอให้พี่เอสมาแกะกุ้งให้กินสิท่า55” หนุ่มหน้าตี๋แกล้งยิ้มยักคิ้วข้างหนึ่ง

ส่งสายตาล้อเลียน พยักเพยิดหน้าไปทางเอสที่ยืนย่างบาร์บีคิวหันหลังให้ไม่ไกลกันนัก

...ถึงจะดูเหมือนแค่ขี้เกียจ...แต่ความจริงแล้วพี่ชายของเขาขี้อ้อนมาแต่ไหนแต่ไร

ไม่รู้คุณพี่เขยจะรู้บ้างรึเปล่านะ55..

น้ำขมวดคิ้ว เม้มปาก เขินที่เจ้าน้องตัวดีดันมารู้ทันความคิดของเขาได้..

“พูดมากน่ามึง!////*//” ชำเลืองมองไปทางคนรัก เห็นยังหันหลังให้อยู่ก็รีบกระซิบกระซาบ

ถามนิกกี้ “แล้วไอ้เรื่องที่บอก เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย!?” หลังจากแบ่งห้องพักกันเรียบร้อย

ช่วงที่เอสกำลังอาบน้ำ คนน่ารักก็แอบไปหาน้องชาย....เพื่อบอกไอ้ความคิดดีๆของเขา

สั่งให้หนุ่มตี๋ร่วมมือแต่โดยดี

นิกกี้แกะเปลือกกุ้งเสร็จก็เอากุ้งจิ้มน้ำจิ้มซีฟูดรสเด็ด ป้อนใส่ปากพี่ที่ทำท่าเขินเล็กน้อย

แต่ก็ยอมกินจากมือเขา “เรียบร้อยครับ หึหึหึ ผมไปบอกไอ้พี่เทมมันให้แล้ว เหอๆสนุกแน่!

เรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากเราสามคน!คึคึคึ/////”

คนเป็นพี่อมยิ้ม ถ้าแผนการสำเร็จ เจ้าตัวปัญหาสองคนนั่นมันต้องมาขอบคุณเขานี่!ฮ่าฮ่าฮ่า

“อื้มๆดีๆ!!/////………. เอ๊ะไอ้ตี่.. มึง .... ล้างมือมารึยังเนี่ย!?|||||||||||”

“โห่!!พี่! มือผมสะอาดสุดๆคร้าบบบ! ไม่ต้องห่วงน่า ..เอาอีกมั้ย ผมแกะให้”

“เอา........... แต่อยากกินปูบ้างอ่ะ” น้ำชะเง้อคอมองไปที่เตาบาร์บีคิว..มองไปที่เอส...

“ฮั่นแน่! ผมรู้นะคิดอะไรอยู่.. หึหึ ผมไปเปลี่ยนให้พี่เอสเอาปูมาให้พี่น้ำดีกว่าเนอะ

แหมๆๆพี่อยากให้พี่เอสป้อนมากกว่าก็ไม่บอก555 ” นิกกี้ยิ้มกว้างทำหน้าทะเล้น

จึงถูกพี่ชายผลักไหล่แก้อาย “เฮ้ยไอ้บ้า!//////*//กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซักหน่อย!”

น้ำแกล้งงับนิ้วน้องที่ป้อนกุ้งให้กินอีกตัวเบาๆ นิกกี้ก็สะดุ้ง เขาไม่เจ็บแต่มันขำมากกว่า

ต้องใช้แขนอีกข้างดันหัวพี่ชายให้ออกห่าง แล้วลุกไป

“โอ้โห! น่ากินจังเลยนะครับพี่เอส!” หนุ่มหน้าตี๋เดินมายืนกอดอกอยู่ข้างๆดาราหน้าหล่อ

สูดกลิ่นหอมของอาหารย่างสุกหอมฉุยตรงหน้า

“อ้าวมาพอดีเลยนิกกี้! ท่าทางจะใช้ได้แล้วล่ะ พี่ย่างเผื่อไว้ให้ทุกคนแล้ว

เอ๊ะแล้วแบงค์กับกรล่ะ?” ไม่เห็นคนร่วมห้องทั้งสองของหนุ่มตี๋ก็ถามหา

“อ๋อเดี๋ยวตามมาครับ พี่เอส..ไอ้บาร์บีคิวเนี่ย ผมว่าผมจัดการต่อให้เองดีมั้ยครับ...หึ..

พี่เอสเอาอย่างอื่นไปนั่งกินเป็นเพื่อนพี่น้ำทางนั้นดีกว่าครับ พี่น้ำเขาบอกว่า..

อยากให้พี่เอส...ป้อนปูให้กินด้วยนะครับ!/////คึกคึกคึก...”

“หา..//// ระเหรอ! งั้นฝากด้วยนะ55” คนหล่อเผยยิ้มกว้าง เก้อเขินน้องชายคนรักเล็กน้อย

ไม่คิดว่าคนน่ารักของเขาจะฝากน้องมาบอกแบบนี้ รีบคีบปูที่สุกใส่จานแล้วส่งที่คีบอาหาร

ให้นิกกี้จัดการต่อ ส่วนตัวเองก็ยิ้มหวานถือจานที่มีปูตัวใหญ่เดินไปนั่งกับคนรัก

เอสแกะปูเสร็จก็ทำท่าจะป้อนให้น้ำ แต่น้ำกลับชะงักอมยิ้มแล้วส่ายหน้าหนี

“อื้อ~//////ไม่เอา.......ผมกินเองได้เอามานี่...กินเอง”

“อ้าว....อะไร ก็ไหนบอกอยากให้ป้อนไงครับ?” ทำหน้างง..

“หือ? อะไร 55ยังไม่ได้พูดอย่างงั้นเลย...”

“อ้าวววว? ..ก็...คุณให้นิกกี้ไปบอกไม่ใช่เหรอ บอกว่าอยากให้ผมป้อน..” ชี้ไปที่หนุ่มตี๋

ก็เห็นหันมา แอบมองทางพวกเขาแล้วขำใหญ่

“ไอ้บ้า!//////*// ไอ้นิกมันหลอกคุณน่ะสิ! ไอ้น้องบ้า!” น้ำหน้าแดงรู้ว่าโดนน้องแกล้ง

ก็เขวี้ยงเปลือกก้ามปูอันใหญ่ไปทางน้อง กะเอาให้โดนหัวแล้วก็แม่นเสียด้วย

“หุ้ย!|||||||||| หูย~พี่อ่ะ.......คึคึกฮ่าฮ่าฮ่า~” ถึงจะคลำหัวตัวเอง ทำหน้านิ่วได้เดี๋ยวเดียว

นิกกี้ก็หัวเราะต่ออีกอย่างชอบใจ

“แล้ว....ตกลง คุณอยากให้ผมป้อนมั้ย...หึ..” เอสแกล้งถามน้ำยิ้มๆ ส่งสายตาหวานๆไปหา

เล่นเอาคนโดนจ้องหน้าแดงกว่าเดิม ..

“ไม่ต้องหรอกกินเองก็ได้.../////” เสียงหวานนั้นตอบ

ความจริงก็อยากให้ป้อนหรอก แต่มีน้องอยู่ด้วยเขาเขินมันนี่นา...

“งั้น........คำนึงนะ...” คนหล่อพูดทำตาอ้อน

“อึก ....ก็....ก็ได้!.....คะคำเดียวนะ!////” กระซิบตอบรับเสียงค่อย

น้ำลุกลี้ลุกลนแต่เห็นน้องหันหลังให้ก็ยอมกิน เคี้ยวไปก็พูดแก้เขิน

“พอแล้วนะ.......ผมไม่อยากกินขี้มือคุณนักหรอก55”

“หนอย~ดูพูดเข้าสิ หึหึ”

มันน่าหมั่นเขี้ยวนัก/////*// เดี๋ยวปั๊ด! “หืม!ฟอด!!!”

ว่าแล้วเอสก็ยื่นหน้าเข้าไปขโมยหอมแก้มนุ่มซะเลย

“เฮ้ย!!//////*//ไอ้เอส!” หนุ่มน่ารักสะดุ้งคลำแก้มตัวเองหันซ้ายหันขวา

เห็นน้องแบงค์อมยิ้มเดินมาแต่ไกล ก็หันไปยันหน้าแฟนหนุ่มให้หงาย

“อายเค้ามั้ย!!////*//คุณนี่มันทำไมชอบทำแบบนี้เรื่อยเลยนะ ไม่ได้อยู่กันสองคนนะ

ถึงจะเป็นแฟนกันก็ต้องรอให้ผมอนุญาตก่อนดี๊! ไปเลยไป ไปนั่งกินในทะเลนู่น

คนเดียวเลยไป” ชี้นิ้วไล่เอสให้ลงไปกินในน้ำ

แบงค์เดินมาถึงก็หัวเราะกับนิกกี้ ขำเอสที่ไม่ยอมไปไม่พอ ยังไล่หอมแก้มน้ำให้เห็นอีก

ทั้งสองต้องพากันกลั้นขำหันหลังให้ เพราะเสียงน้ำที่โวยวายห้ามไม่ให้มอง

“รีบออกมาช่วยพี่เอสพี่น้ำย่างของนี่เอง ถึงว่า..พี่นิกไม่ยอมรอแบงค์เลย.. น่ากินจังนะครับ”

หนุ่มน้อยยิ้มมองคนรักรุ่นพี่หน้าตี๋ที่ยิ้มตอบให้...

นิกกี้อมยิ้มนึก .... แม้แต่กับแบงค์เขาก็ยังไม่บอก ที่รีบออกมาก่อน แย่งอาบน้ำเป็นคนแรก

ให้แบงค์อาบทีหลังแล้วปล่อยให้เจ้ากรนอนทำหน้าเซ็งชีวิตเล่นมือถือรออยู่บนเตียง

เพราะเขาต้องแวะไปคุยธุระกับเทพพิชัยก่อนจะออกมาที่หาดต่างหาก

ไม่ช้าก๊อปกับบิวก็มา... “กรี๊ดดด//////หอมจังเลยค่า~~~หอมจังเลย!! เจ้ดูๆ!!”

ก๊อปทำจมูกสูดกลิ่นหอมฟุดฟิดมาตลอดทาง วี๊ดว้ายชอบใจกับบาร์บีคิวปาร์ตี้เย็นนี้

ดาราหน้านวลเดินกรีดกรายในชุดผ้าพลิ้วสบาย ควงแขนลั่นล้ามากับดาราสาวรุ่นพี่

ที่อยู่ในชุดผ้าพลิ้วไม่แพ้กัน “ว้าว!กุ้งกับปูตัวใหญ่ม๊าก//// น่ากินที่สุด! อีก๊อปดูซี่ๆ!!

อย่างนี้ถึงจะเรียกว่ามาทะเลค่า555!!”

“อร๊ายย! มีชายหนุ่มหล่อล่ำมาย่างให้เค้าด้วยล่ะเจ้! โฮะโฮะ น้องนิกขา~~~

มาม๊ะ!พี่ก๊อปช่วยซับเหงื่อให้ด้วยใบหน้ามั้ยค่ะ!//////” เข้าไปแกล้งใช้มือลูบไล้

กล้ามแขนอีกฝ่ายจนสะดุ้ง ยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มให้ร้องจ๊าคเล่น

นิกกี้ถือที่คีบกลับด้านกุ้งหอยปูปลาที่เพิ่งเอาลงย่างไป ก็วิ่งหนีการลวนลามของก๊อป

ไปรอบเตา ..ไปหลบหลังบิว หลังแบงค์ที่ยืนอยู่ใกล้ๆบ้าง แต่ไม่ว่าจะเป็นใคร

ก็เอาแต่พากันหัวเราะเขาซะงั้น

“จ๊าค!!|||||||||| พอแล้วครับพี่ก๊อปคร้าบ!! มันจะไหม้เอานะครับพี่!!”

หนุ่มตี๋เหงื่อตกกับการเบี่ยงตัวให้พ้นริมฝีปากของดาราหน้านวล ยิ่งกว่าการอยู่ใกล้

ไอร้อนเสียอีก รู้อย่างนี้เขาไม่น่าใส่เสื้อกล้ามเล้ย..

“แหมนังก๊อปไม่เกรงใจน้องแบงค์บ้างเลยรึไงยะ! พอแล้วอย่าไปแกล้งน้อง!55”

บิวแกล้งดุก๊อปแต่ก็ยังหัวเราะไม่เลิก หันไปมองแบงค์ที่เป็นแฟนตัวจริงของนิกกี้

ก็เห็นขำเสียหน้าแดง “ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ก๊อป555 เชิญตามสบายเลยผมไม่หวง55”

หนุ่มน้อยเอามือปิดปาก ขำอาการลุกลี้ลุกลนหนีของคนรักรุ่นพี่นัก

พี่ก๊อปก็ชอบแกล้งคุณกรกับพี่นิกอย่างนี้ประจำ

“ว๊าค!ดูพูดเข้า! ไม่รักพี่เลยนะแบงค์!|||||||| พี่น้ำคร้าบบบ!!ช่วยผมด้วยดี๊!!”

คนโดนไล่กอดไม่เลิก วิ่งหน้าตื่นไปรอบเตา ร้องให้พี่ชายช่วย ก็เห็นปิดปากขำก๊าก

ทั้งที่ของกินเต็มปาก “เฮ้ยก๊อป!555 พอได้แล้ว เดี๋ยวท้องไม่รู้ด้วยนะ!555” น้ำบอก

เป็นการช่วยน้องให้ยิ้มออก เอสจึงพูดช่วยบ้าง “555 แกจะไปไล่ปล้ำนิกกี้ทำไมวะ

ชอบนักเหรอไอ้กล้ามน่ะ! แต่กล้ามแกน่ะ! ใหญ่กว่าของน้องเขาซะอีก!555!!!”

ก๊อปได้ยินก็ชะงัก เลิกไล่นิกกี้หันมาท้าวเอวตีหน้ายักษ์ใส่เอสแทน

“อ๊ายยยย!!!/////*// อีพี่เอส! ปากเสียตลอดๆๆๆๆๆ หืม!พอก็ได้!

น่าเบื่อที่สุดก็ตรงทริปนี้ ดันมีตาแก่ปากไม่ดีอย่างพี่เอสมาด้วยนี่แหละคะ!”

ก๊อปกับบิวพากันมานั่งที่เก้าอี้ผ้าใบซึ่งล้อมเป็นวงกลม มีโต๊ะเตี้ยๆวางอาหารไว้ตรงกลาง

“ฮ่าฮ่าฮ่า... ตาแก่นี่..” น้ำขำ พูดล้อเอสที่พยายามเอื้อมมือข้ามบิวไปเขกมะเหงกใส่ก๊อป

คนหน้าหล่อสะกิดหูได้ยินคนน่ารักพูดก็หันมาทำหน้ากวนๆ ลอยหน้าลอยตาล้อน้ำบ้าง

“หึ...หึหึ ....พูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า..หึหึ”

“.....อะไร? ทำไม?” ทำหน้างง อยากรู้..

“ เวลาที่คุณเรียกผมว่าตาแก่ มันฟังแล้วเหมือน... คำว่า ที่รัก ยังไงก็ไม่รู้นะ!”

“อะอะไอ้บ้า!!/////*// ไม่ใช่ซะหน่อยเว้ย!!!” น้ำกัดปากตัวเองอย่างเขิน

“อ่ะๆ...ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ครับ .... ที่รัก”

“ฮึ่ย!!////*//ก็บอกว่าอย่าเรียกๆ!! ไอ้บ้านี่!!!”

โดนเพื่อนๆหัวเราะโห่แซวเข้าให้ น้ำก็ปิดหน้าตัวเองล้มตัวนอนบนเก้าอี้ผ้าใบหันหลังให้

ตอนนั้นเทพพิชัยก็เดินมา “น้องน้ำ? น้องน้ำเป็นอะไรเหรอครับ?”

เทมเห็นน้ำนอนปิดหน้าก็ไปส่องดูจึงโดนว๊ากใส่ “ไม่ต้องมายุ่ง!/////*//ไอ้พวกบ้า!!!”

เพื่อนๆพากันขำ เจ้ากล้ามโตก็เกาหัวนั่งลงข้างๆขำตามอย่างไม่ค่อยรู้เรื่องนัก แต่ก็เข้าใจได้

ไม่ยากว่าคนน่ารักคงโดนแกล้ง “เอ่อ...กรยังไม่มาอีกเหรอครับ..”

เทมมองไปรอบๆไม่เห็นเจ้ากุ้งแห้งของเขาก็ถามคนอื่นๆ

“ไอ้เต่ามันแต่งตัวช้า! ทำอะไรก็ช้า แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอก เห็นบ่นหิวๆอยู่

กลางวันมันก็กินแค่ซาลาเปา เดี๋ยวมันก็คลานออกมาหาอะไรกินแถวนี้เองแหละ555”

นิกกี้หันมาบอกเทมเสียงดัง แต่ทำเอาน้องแบงค์ขมวดคิ้ว...

“พี่นิก.......พี่นิกไม่เห็นเขียนเล่าในจม.ให้แบงค์รู้บ้างเลย

ไปสนิทกับคุณกรเขาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”

“เอ๊ะอ๋อ...แหะๆ...ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมากหรอกจ้ะ” หนุ่มตี๋กรอกตา ก่อนตอบทำยิ้มกว้าง

….ก็ซี้กันตั้งแต่ที่มันได้รู้ความจริงเรื่องพี่หมอทีสุดที่รักนั่นล่ะ มันคงอยากได้เพื่อน

“พี่นิกแน่ใจเหรอครับ ...แต่แบงค์รู้สึกว่าพี่จะสนิทกับเขามากไปแล้วนะ..”

“หือ........”

“เอ่อ.....แบงค์หมายถึงดูสนิทกันมากเลยน่ะครับ นี่มีเรื่องอะไรที่แบงค์ไม่รู้รึเปล่าครับ

เรื่องที่พี่นิกยังไม่ได้บอกแบงค์...”

“อู้ย!......เอ่อ....|||||||||||... แหะ....ก็...มี!”

“เรื่องอะไรครับ!” หนุ่มน้อยเม้มปาก เอามือกอดอกจ้องคนรักรุ่นพี่เขม็ง เขาพร้อมจะฟัง..

“เอาน่าแบงค์! เดี๋ยวกินเสร็จแล้วพี่จะบอกให้นะ”

“เอ๊ะพี่นิก! ทำไมถึงบอกตอนนี้ไม่ได้ครับ!? คิดจะเลี่ยงแบงค์ใช่มั้ย!”

แบงค์ขึ้นเสียงด้วยความไม่พอใจอย่างลืมตัว แต่เมื่อนึกได้ก็รีบก้มหน้าหลบตา

..เขาทำตัวไม่น่ารักกับพี่นิกเลย... เดี๋ยวพี่นิกจะคิดว่าเขาเอาแต่ใจ..น่ารำคาญ|||||||||||

“..........แบงค์..... แบงค์กำลังคิดอะไรอยู่.... โกรธอะไรพี่รึเปล่าครับ...หือ?”

นิกกี้จับไหล่เล็กถามให้คนตรงหน้าเงยหน้ามาพูดกับเขา

“ก็แบงค์....................... เปล่าครับ....ไม่มีอะไร... ในเมื่อพี่นิกสัญญากับแบงค์แล้ว

ต้องบอกแบงค์จริงๆนะครับ!”

“โธ่...หึหึหึงอนที่พี่ไม่ยอมบอกสิท่า ...55ไม่กัดฟันนะไม่เอาๆ ยิ้มเร็ว! ยิ้มให้พี่ชื่นใจหน่อย

เร็ว...แหม~ เค้าอุตส่าห์ย่างปลาหมึกที่ตัวเองชอบให้เต็มจานเลยเห็นป่ะ////”

หนุ่มตี๋ทำยื่นหน้าเข้าไปพูดอ้อนใกล้ๆ เอาหัวไปไถแถวๆหูให้แฟนอมยิ้มได้

“หึ..55แบงค์ไม่ได้งอนซะหน่อยครับ////”

“งั้นเดี๋ยวพี่เอาของออกจากเตาให้หมดก่อน แล้วไปนั่งกินกันไปจู๋จี๋กันไปดีกว่าเนอะ”

“555พี่นิกก็!//////”

ขณะที่นิกกี้กับแบงค์ช่วยกันถือจานอาหารมาเสิร์ฟเพิ่มที่โต๊ะ กรก็เดินมารวมกลุ่มกับทุกคน

... เมื่อเห็นเทพพิชัยนั่งข้างน้ำ เด็กหนุ่มก็เลี่ยงไปนั่งให้ไกลที่เก้าอี้ผ้าใบตัวสุดท้าย

เว้นที่ว่างไว้ให้นิกกี้กับแบงค์คั่นกลางระหว่างเขากับคนที่ไม่อยากอยู่ใกล้

“กว่าจะเสด็จมาได้นะ เอ้ารีบกินๆซะไอ้แห้ง!เดี๋ยวก็เป็นลมหรอก555”

นิกกี้หันมาส่งจานให้กรที่นั่งข้างๆ

“.... แกะปูให้มั่งดิ....ขี้เกียจแกะ..” กรมองปูที่จานใหญ่แล้วบอกนิกกี้

แบงค์ที่กำลังรับก้ามปูที่แกะแล้วจากมือคนรักถึงกับชะงัก...

“เอ้าๆ เอาไปเลยไปไอ้ขี้เกียจนี่ เป็นใครวะแม่งใช้กูจ๊างงง” หนุ่มหน้าตี๋บ่นพลางหันไป

จับก้ามปูที่ยังไม่ได้แกะ แกล้งยัดใส่ปากกรที่ไม่ทันระวังให้สำลักหนี

“ผุ้ย!! นิกกี้!!!/////*// มันยังไม่ได้แกะเลยนะเว้ย!” เห็นกรโวยวายนิกกี้ก็หัวเราะชอบใจ

ก่อนจะหยิบปูที่แกะไว้แล้วส่งให้ดีๆพร้อมกระดาษทิชชู่

“เอ้าเลอะหมด ปากเปิกฮะฮะฮะ นี่ๆตรงข้างๆไง เนี่ยๆ” บอกไปก็ยังทำหน้านิ่ง

ขมวดคิ้วจ้องเขา หนุ่มตี๋จึงหยิบกระดาษมาเช็ดให้เสียเอง

“ทำอะไรกันวะ อย่างกับแม่ลูกฮะฮะฮะ” น้ำหันมาเห็นก็หัวเราะ แต่พอหันไปทางเอส

ก็ต้องชะงัก เจ้าหน้าหล่อมันกำลังถือทิชชู่ค้างไว้แถวๆหน้าเขาพอดี...

/////*// สงสัยอยากจะเช็ดให้แหงๆ.... “ อะเอามานี่! ...ปากเลอะก็ไม่บอก”

แย่งกระดาษจากมือเอสมาเช็ดปากตัวเอง ก่อนจะได้ยินเสียงน้องแซวมา

“โห่~! ทีตัวเองล่ะ! อ๋อลืมไปครับไม่ใช่แม่ลูก แต่เป็นผัวเมียครับ!ก๊ากกก!!ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”

“หุบปากนะไอ้หมานิก!!!////*//” คนน่ารักเขวี้ยงกล่องกระดาษทิชชู่ใกล้มือใส่น้องชาย

แต่มันดันเอี้ยวตัวไปมุดหลบข้างหลังเจ้ากรได้ทัน แถมยังจับไหล่ดันให้กรบังไว้แทน

“ว๊าก!!! ไอ้บ้านิกกี้!!! โอ๊ย!~ พี่น้ำอ่ะโดนหัวผมเลยนะฮือ..||||||||||” กรซวยไป..

เทพพิชัยมองกรที่นั่งคลำหัวตัวเอง.. พอหางตานั้นจะหันมาสบตากับเขาเข้า ก็รีบหันหนี

ทำเป็นไม่มอง ไม่สนใจ เหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ

“กร..... น้องกรครับ...ถ้าขี้เกียจแกะกินที่พี่แกะไว้แล้วก็ได้นะ..” หนุ่มลูกครึ่งส่งยิ้ม

พยายามยื่นไมตรี ยื่นจานอาหารไปวางตรงหน้าเด็กหนุ่มที่ไม่ยอมพูดกับเขาสักคำ

ตั้งแต่มาถึงที่นี่..

ทุกคนมองการกระทำของเทพพิชัยแล้วมองหน้ากันเลิ่กลัก... เจ้าหมอนี่ไม่ยอมแพ้จริงๆ

ก๊อปกับบิวซุบซิบคุยกันด้วยความสงสัยมากขึ้นทุกที...ทำไมหนอ?.. เทพพิชัยต้องเอาใจ

ต้องยอมให้กรขนาดนี้ด้วย... ก่อนหน้านี้เคยหยิ่งกว่านี้ไม่ใช่หรือ ได้ยินว่านิสัยไม่ดีต่างๆนาๆ

เคยมีเรื่องชกต่อยกับกรด้วยซ้ำไป แต่ที่พวกเขาได้เห็นมันไม่ใช่เลยสักนิด....

หรือจะเป็นเพราะน้ำบังคับให้ดีกัน...?...........

..... แต่เอสคิดต่างออกไป

ที่เขาสังเกตเห็น คือเทพพิชัยทำทุกอย่างไปด้วยความเต็มอกเต็มใจ... ไม่มีอิดออด

น้ำเสียงที่พูดกับกรก็อ่อนโยนมาก......เจ้าตัวคงอยากให้กรยอมดีด้วยจริงๆ...

แต่ทางเจ้ากรนี่สิ.... ดูเหมือนจะยังโกรธแค้นไม่หาย... ปฏิเสธเทพพิชัยให้เห็นตลอดเวลา

คนที่รู้ดีว่าเทมกำลังพยายามอยู่ก็คือน้ำ..เขาเอาใจช่วยตลอดเวลาที่กินกุ้งหอยปูปลา..

ส่วนนิกกี้ก็คอยลุ้นไปกับเขาด้วย

แต่แบงค์...กลับไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเทพพิชัยอยู่ในหัวเลย....เพราะภาพที่มันติด

อยู่ในหัวของเขา ..ภาพที่คนรักรุ่นพี่ยื่นมือไปเช็ดปากให้คุณดาราหน้าใส

หนุ่มน้อยก้มหน้ากัดฟันถอนใจ.... เขาต้องอดทนใช่มั้ย.... เขาไม่ควรคิดมากใช่มั้ย...

ทำไมทีตอนพี่ก๊อปไล่ปล้ำพี่นิก เขายังไม่รู้สึกอะไรเลย ...ไม่หึงสักนิด.....

แต่เรื่องเมื่อกี้ มันกลับทำให้เขารู้สึกจนแทบทนไม่ไหว!

(พี่นิกก็ยังมาหัวเราะได้อีกนะ...รู้บ้างไหมครับ..แบงค์ไม่ชอบเลย....)

“.........?...แบงค์....เป็นอะไร? ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ ไม่อร่อยเหรอ”

เห็นคนรักเงียบๆไป ทำหน้าเหมือนไม่ชอบใจอะไรสักอย่าง นิกกี้ก็ถามอย่างเป็นห่วง

แต่หนุ่มน้อยก็ฝืนยิ้มให้อีกจนได้... “อร่อยครับ อร่อยมากเลย แกะให้แบงค์อีกนะ

แล้วแบงค์จะแกะให้พี่นิกกินบ้างนะครับ” เขาไม่ควรทำให้งานกร่อย ต้องยิ้มเข้าไว้..

“แหมๆๆหวานกันจริงนะ ไม่ต้องไปแกะให้กันหรอก เอ้านี่! เรายกให้พวกนาย!!”

กรยื่นหน้ามาบอกทั้งคู่ ยกจานที่เทพพิชัยเพิ่งส่งให้เขาไปให้นิกกี้แทน

“เอ๊ะ แต่...||||||||||||| นี่มันที่คุณเทพพิชัยเขาให้คุณกรนะครับ” น้องแบงค์หน้าแหย

หันไปมอง เห็นหน้าคนแกะดูนิ่งขรึมเหมือนผิดหวัง..ก็ไม่กล้ารับไว้

“ช่างสิ! ถ้านายไม่กล้ากินก็ไม่ต้องกินหรอกแบงค์ ให้นิกกี้กินคนเดียวก็ได้! กินดิ!นิกกี้!!”

แบงค์หน้าเสียเห็นกรพยายามจะยัดกุ้งเข้าปากคนรักของตนให้ได้ ก็ได้แต่กำมือแน่น..

“แว๊ก!||||||||||| โอ๊ยไอ้บ้า! ไอ้กรพอแล้ว อุ้ย อูอิเอ็มอากอูเอยอะอ้าเออะไอ้เอรเอ๊ย!!”
(ดูดิเต็มปากกูเลยจะบ้าเรอะไอ้เวรเอ๊ย)

กรหัวเราะที่แกล้งนิกกี้คืนได้ โดยไม่สนใจว่ายังมีใครที่เห็นแล้วไม่ขำไปกับเขาด้วย..

เทพพิชัยเองก็มองภาพนั้นแล้วหัวเราะไม่ออก............. ทั้งที่เขานั่งแกะให้ตั้งนาน..

ความจริงแล้วตั้งใจแกะไว้ให้กรนั่นแหละ... แต่สิ่งที่กรทำคือไม่กินมันแม้แต่คำเดียว

แล้วยังยกให้คนอื่นกินแทน แบบไม่แคร์ความรู้สึกของเขาเลย...

เจ้าหนุ่มลูกครึ่งยิ้มเศร้าๆ ได้แต่ยกน้ำขึ้นจิบแก้เก้อ ก่อนจะรู้สึกว่ามีใครมาสะกิดที่แขน

“เฮ้ยไอ้พี่เทม มึงอย่ายอมแพ้มันนะ!” น้ำกระซิบบอก เทพพิชัยก็ได้แต่ยิ้มให้....

“ซุบซิบอะไรกัน!?” แล้วเอสที่อยากรู้เรื่องด้วยก็ยื่นหน้ามากระซิบถาม ทำเอาทั้งสองสะดุ้ง

น้ำรีบแก้ตัวขณะที่เทพพิชัยหันไปจิบน้ำต่อ

“เปล่าๆ!!|||||||||บอกว่าให้หยิบหอยเชลล์ให้หน่อย!”

เทมไม่อยากให้เอสสงสัย เมื่อได้ยินที่น้ำพูดจึงรีบเอื้อมมือไปหยิบจานหอยเชลล์ให้

ไม่ทันได้ดูจนมือชนกับมือกรเข้าพอดี “อ๊ะ!////*// เฮ้ย!! ไม่มีตารึไงวะคนกำลังจะหยิบนี่!”

กรลืมตัวเผลอว่าเทมออกไป แต่เทมกลับยิ้มให้ “บ้ารึเปล่าวะ!! น่ารำคาญชะมัดเลย!”

แล้วก็นึกได้ว่าเขาไม่ควรพูดกับไอ้บ้านี่ เด็กหนุ่มจึงสะบัดหน้าหนี เปลี่ยนใจไปกินอย่างอื่นแทน

ไม่อยากเชื่อเหมือนกันแต่กิริยาที่แสดงออกแบบนั้นของกรกลับทำให้เทพพิชัยยิ้มออก

เพราะอย่างน้อย โดนกรตวาดใส่ ก็ยังดีกว่าทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน..

“เงียบเนอะ....”

อยู่ๆน้ำก็เปรยขึ้น ทำให้เอสหันมามองหน้าหวานๆที่ทำตาปรือใส่เหมือนจะง่วง

“อะไรกันครับน้ำ เมื่อกี้ผมยังเห็นคุณหัวเราะอ้าปากกว้างอยู่เลย..หึหึ..”

คนหน้าหล่อขมวดคิ้ว ขำส่ายหน้าแล้วเอานิ้วจิ้มแก้มอีกฝ่ายเล่น

“ปัทโธ่~/////*// ผม! แบบว่า! จะบอกว่ามันน่าง่วงอ่ะ! เงียบไปๆ!!หาอะไรทำดีกว่าม๊ะ

เอาแต่กินๆๆอย่างเดียวได้ไง...............เนอะ..... เอส.... เล่นตลกให้ดูหน่อยสิ..”

“น้ำ||||||||...ผมเป็นพระเอกนะครับไม่ได้เปิดคณะตลก อยู่ๆมาบอกให้เล่น..แล้วต้องทำไงเล่า

ผมน่ะหล่อได้อย่างเดียว..หึหึหึ” เอสยักไหล่ส่ายหน้าไปมาทำหัวเราะ

“เออ....ช่ายยย....... อืมไม่ใช่สิไม่ใช่.... คุณน่ะนอกจากหล่อแล้วยังไร้สาระได้อีกไง

แล้วบางทีก็เลวได้ด้วย คุณทำได้ตั้งหลายอย่างนะอย่าน้อยใจตัวเองไปเลยเอส อย่างเช่น

ตอนนี้คุณก็กำลังทำตัวหน้าด้านอยู่ไง!55!!” น้ำพูดทำทุกคนขำใหญ่

ดาราหน้าหล่อแกล้งฉีกยิ้มรับ หยิบขวดน้ำดื่มมาล้างมือ แล้วหันไปดึงแก้มนุ่มของแฟน

ให้ยืดออกทั้งสองข้างเป็นการลงโทษที่หลอกด่าเขา

“ฮึ่ย~เจ็บนะเอส!” คนน่ารักบ่นทำหน้าบูด ถูแก้มตัวเองไปมา

“เอาอย่างนี้ดีมั้ยครับ! ถ้าพี่น้ำเบื่องั้นเดี๋ยวผมไปหยิบกีต้าร์มาเล่นให้ฟังดีมั้ยพี่!?”

เสียงเจ้าหนุ่มหน้าตี๋พูดขึ้น เรียกเสียงเฮจากทุกคนให้เห็นด้วยได้พร้อมเพรียงกัน

แต่ไม่มีใครทันเห็นรอยยิ้มแบบมีเลศนัยของคนเสนอ... นิกกี้แอบขยิบตาแบบรู้กัน

เพื่อส่งซิกให้พี่ชายก่อนที่จะเดินไป...

น้ำยิ้มยักคิ้วให้น้อง ก่อนจะหันไปแซวน้องแบงค์ที่นั่งทำหน้าหงอยๆ ให้พอยิ้มออกบ้าง

“ไอ้เบ๊.... เป็นไรไป คิดถึงไอ้นิกมันเหรอ555 มันไปแป๊บเดียวน่า นั่งเงียบเชียว”

“โธ่/////// เปล่าครับพี่น้ำก้อ.......หึ..... ผมกำลังตั้งใจกินต่างหากครับไม่มีอะไร”

หนุ่มน้อยถอนใจแกล้งหัวเราะเล็กน้อย... ท่าทางเขาจะแสดงออกมากไป

ไอ้ความหดหู่ของเขามันไม่ควรจะไปรบกวนความสุขของคนอื่น

พวกพี่ๆเขาพามาเที่ยวด้วยก็ดีแล้ว ต้องร่าเริงเข้าไว้!........

“เฮ้อ~น่าเบื่อจริงๆ! เมื่อไหร่นิกกี้จะมาซักทีนะ!..” แล้วเสียงกรที่บ่นพึมพำออกมา

ให้ได้ยินก็ทำเอาความตั้งใจของแบงค์ต้องชะงักลง..............

แบงค์ได้แต่หันไปมองหน้ากร... ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ...

จะทำให้เขารู้สึกไม่ดีไปถึงไหนกัน ||||||||||||||||................

กร.....พยายามจะไม่หันไปมอง แต่เขาก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่คอยมองมาตลอดเวลา

ของเทพพิชัย.......(ความจริงแบงค์ก็มองอยู่ด้วยนะ..)

อึดอัดที่ต้องคอยหลบตายังไม่พอ ที่ทำให้เขาต้องรำคาญเป็นที่สุดคงไม่พ้น

ไอ้ท่าทีที่เหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง...แต่ก็ไม่พูดออกมาเสียที!

…………………….

…………….

……..

อา................ เสียงคลื่นกับลมทะเลคงจะฟังแล้วเพลินหู.. เสียงเนื้อสุกแตกลั่นดังเปรี๊ยะปร๊ะ

บนเตาย่างก็คงจะฟังดูดีกว่านี้..............ถ้าหากว่าไม่มีเสียงเพี้ยนสุดกู่ทรมานรูหู

ของไอ้ปีศาจตาตี่คลออิ๋งๆๆมาให้ได้ยิน..|||||||||||*||

“ผัวจ๋าห่านลังฟั๋งงงเมี้ยยยยยยยย ~~~ซั๊กกกติ๊ดดดดดดดดดด~อื้อหือ~โว้วโว่ๆๆ”

น้ำเอานิ้วอุดหูตัวเองทั้งสองข้างอย่างออกนอกหน้า ขณะที่ไล่มองหน้าคนอื่นๆ

ก็ดูจะมีสีหน้าที่กล้ำกลืนฝืนทน ทรมาน ทรกรรม ไม่ต่างกัน....

(เล่นกีต้าร์เฉยๆก็ดีอยู่แล้ว!ไอ้ตาตี่มันเสือกทะลึ่งร้องเพลงคลอให้เสียดายเสียงกีต้าร์

ไม่รู้มันจะร้องหาสวรรค์วิมานอวกาศอะไรฟะ!! -*- อ่ายเม็ดก๋วยจี๊มีหนอน!)

หลังจากที่นิกกี้เดินกลับมาพร้อมกีต้าร์ตัวโปรด นั่งดีดก๊องๆแก๊งๆ

ร้องให้ทุกคนฟังไปตามเรื่อง.. (แน่ใจนะว่ามันร้อง||||||||.ทำเพลงดังๆเขาเสียหายหมด)

..อยู่ดีๆน้ำก็เกิดอยากเอาอกเอาใจเอสขึ้นมา...

“เอส... ดื่มเบียร์อีกซี่!!!...อ่ะ! ผมรินให้อีกนะ!!ดื่มน้ำด้วยๆ!! เอ้าดื่มอีกๆเอาโค้กด้วยนะ!”

“.........|||||||||||||...น้ำ.....เยอะไปมั้ย?....”

“โธ่!! กินๆเข้าไปเหอะน่า!555 เอาแก้วมาๆ!!ผมรินให้อีกนะ!!”

ถึงเอสจะงงๆแต่ก็ยอมยกดื่มทุกแก้วที่น้ำส่งให้...

แล้วน้ำก็ถาม... “ เป็นไงบ้างล่ะ!?... ปวดฉี่แล้วยัง!?”

“ หา?......ก็ไม่นี่.......ทำไม..” เอสส่ายหน้า

“ฮึ่ม!!อยากไปฉี่ก็ไปเถอะน่า!ไปๆๆผมว่าคุณต้องปวดมั่งแหละ อั้นไว้เดี๋ยวก็เป็นหมั๋นหรอก!”

“ห๊ะ!? เป็นนิ่วไม่ใช่เหรอ”

“เออน่า!อย่ามาเถียงนะ!ปวดฉี่แล้วใช่มั้ยล่ะ!! คุณไปฉี่ได้ตามสบายเลยเอส

ไม่ต้องห่วงผม เพื่อนเยอะแยะ!”

“แต่ผมไม่ได้ปวดนี่!||||||||||”

“ปัทโธ่!จะไม่ปวดได้ไงฟะ! กินน้ำไปตั้งหลายแก้วแล้วนี่ รีบไปเข้าห้องน้ำสักทีสิโว้ย!!

คุณเดินไปเรื่อยๆนะ รับรองกลางทางต้องปวดฉี่แน่นอน! เชื่อผมดี๊!”

“......................... ทำไม... คุณต้องอยากให้ผมไปเข้าห้องน้ำขนาดนี้ด้วย!!?”

“.........เฮ้ย...........เปล่านะ||||||||||....ผมก็เฉยๆอ่ะ..”

แต่ที่เอสเห็นคืออีกฝ่ายไม่ยอมสบตาเขาขึ้นมาซะเฉยๆมากกว่า...

“อุ๊!!!|||||||||||||..... ฮึ่ม~แย่ล่ะสิ! ดันปวดขึ้นมาจริงๆซะแล้ว...หนอย~~ หึหึหึ

เอาเถ๊อะ! แกล้งผมได้ก็แกล้งไปนะ ฝากไว้ก่อนเถอะ เดี๋ยวกลับห้องเมื่อไหร่ล่ะน่าดู๊!!”

สงสัย......สงสัย.... กำลังจะคาดคั้นเอาความ การจ้องจับผิดของเอสก็ต้องหยุดไว้ก่อน

เพราะดันอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาจริงๆซะได้

.....เมื่อเห็นว่าแฟนหนุ่มรูปหล่อต้องระเห็จไปเข้าห้องน้ำตามแผนอย่างที่ได้หมายมาดไว้

หนุ่มน่ารักก็กระหยิ่มยิ้มชอบใจ แล้วพยายามหันไปส่งสัญญาณทางสายตาให้เจ้าน้องชายตาตี่

แต่ดูเหมือนว่า......ไอ้ตี่มันยังเมามันอยู่กับการทำลายโสตประสาทคนอื่น หลับหูหลับตา

แหกปากร้องเพลงไม่สนใจอะไรหรือใครทั้งนั้น...

สัญญาณจากพี่ชายหน้าหวานจึงเก้อเลยผ่านไป|||||||

เดือดร้อนให้ต้องกระตุ้นต่อมรับรู้โลกภายนอกของเจ้าตี่เสียหน่อย

รองเท้าแตะที่เลอะทรายข้างหนึ่งของน้ำ ตีป้าบเข้าให้ที่ท้ายทอยของน้องจนสะดุ้งเฮือก!

“โอ๊ย!พี่น้ำ!! ||||||||||*|| อะไรครับเนี่ย!!!?โธ่มันเจ็บนะพี่~! เลอะด้วย!! เล่นอะไรเนี่ย!”

นิกกี้โวยวายลูบหัวตัวเอง หยุดร้องเพลงกลางคันอย่างหงุดหงิด ขณะที่ก๊อปและบิว

พากันปรบมือให้กับการกระทำอันป่าเถื่อนของน้ำในครั้งนี้ ....(หยุดร้องซะที T T)

“กูต้องถามมึงมากกว่า! ทำเชี่ยไรอยู่เนี่ย!!มึงลืมอะไรไปรึเปล่าสัด!”

พอโดนพี่ชายมาท้าวสะเอวยืนค้ำหัวแว๊ดใส่ ถลึงตาให้ฉุกคิด นิกกี้ก็นึกขึ้นมาได้

หนุ่มหน้าตี๋เบิกตาโตพร้อมกับขยับริมฝีปากเผยรอยยิ้มกว้าง พยักหน้ารับรู้..

“มีอะไรเหรอครับ? พี่นิกลืมอะไรเหรอครับ?....”

น้องแบงค์มองหน้าทั้งสองพี่น้องที่ดูมีลับลมคมนัยอยู่ข้างๆเขา

“พี่น้ำแค่มาเตือนพี่ ว่าอย่าลืมแปรงฟันน่ะ555!!!|||||||||” นิกกี้แก้ตัวแบบมั่วเข้าว่า

แต่คนรักตัวเล็กของเขาก็ยิ้มหวานให้... หนุ่มตี๋จึงเกริ่นเข้าเรื่องทันที

“แบงค์...เอ่อ...อิ่มรึยังจ๊ะ ....คือ...พี่อยากไปเดินดูดาวเล่นริมหาดทางนู้น~~ซักหน่อย

เป็นการย่อยก่อนนอนดีนา.... แบงค์...ไปกับพี่นะครับ(ยิ้ม)//////”

“เอ๋........//////// เอ่อครับ.. แบงค์อิ่มตั้งนานแล้ว .... แบงค์ไปเป็นเพื่อนพี่นิกก็ได้ครับ

ไปเดินเล่นก็ดีเหมือนกัน..”

“เฮ้ยไม่เอาๆ!! ไม่ได้จะให้ไปเป็นเพื่อนซะหน่อย!”

“อ้าวววว....ก็..เมื่อกี้...?”

“ก็ไม่ได้จะให้ไปเป็นเพื่อน......... แต่ให้ไปทั้งๆที่เป็นแฟนพี่อย่างนี้แหละ/////”

“พี่นิก~!//////อายเขานะครับ!//////”

หนุ่มน้อยโดนหยอดไปหนึ่งดอกก็แก้มแดงขึ้น เขินพวกพี่ๆที่พากันโห่ฮิ้วววว

รับลูกล้อไปเป็นทอดๆ

“ไปด้วยดิ!!” เอาแล้วสิ......... นิกกี้กับน้องแบงค์ต้องชะงักมองหน้ากันขณะที่กำลังลุกยืน

เมื่อกรจะขอติดสอยห้อยตามไปกับพวกเขาด้วย....|||||||||||

แบงค์ต้องเม้มปากแน่นอย่างเหลือทน....

ไม่ชอบใจที่ดาราหน้าใสคอยเกาะแกะแฟนเขาแจตลอดเวลาอย่างนี้

มือที่จับแขนคนรักรุ่นพี่ไว้ก็กระชับจับแน่นขึ้นกว่าเดิม เผลอทำหน้าเครียด

ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจให้เห็น…

หนุ่มตี๋ที่ยืนทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ได้พี่ชายมาช่วยดึงตัวกรไว้ให้ กำชับให้อยู่ที่เดิม

เพราะขืนกรตามไปด้วย มันก็ผิดแผนหมดพอดี

“ไม่ต้องเจ๋อตามเขาไปเลยไอ้เด็กเปรต! -*- มึงรู้จักคำว่าเกรงใจบ้างมั้ยไอ้กร!

ไอ้มารยาทด้อยพัฒนา! มึงมันไม่มีวิวัฒนาการ! ไอ้ลิงสถุล!!”

แต่ถึงน้ำจะด่า เด็กหนุ่มก็ยังจะรั้น

“โธ่พี่น้ามมม~~ เกรงใจคืออะไรเหรอครับ...55|||||||| ผมอยากไปด้วยนี่.....นะ นะ..”

เขาไม่อยากจะนั่งให้เทพพิชัยมองหน้าแบบนี้นักหรอก แต่ก็ไม่อยากนั่งเหงา

อยู่คนเดียวในห้องนี่นา....... นิกกี้กับแบงค์เป็นคนรักกัน ยังไงเสีย

ก็มีเวลาอยู่ด้วยกันอีกถมถืดไป.. เขาขอไปด้วยแค่นี้ ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย..

“เสร่อศักดิ์!!! ไอ้หอยเห็บตะเข็บชายแดน! มึงห้ามเสือกหน้ามึงไปที่ไหนทั้งนั้น!!

นั่งหัวมู่ทู่อยู่ที่นี่แหละ! กูพูดภาษาไทยใส่มึงนะ!อย่าให้กูต้องพูดภาษาหอยกับมึง!!!”

“โหย~~~~~ พี่น้ำ~~ T T ด่าผมเบาๆหน่อยก็ได้อ่ะ...โธ่เว้ย~!”

กรฟึดฟัดกุมหัว อายพวกดารารุ่นพี่ที่หัวเราะเขาอย่างไม่มีการขืน

ไหนจะเจ้ากอลิล่าที่แอบขำอีก ........ ( ปัทโธ่เว้ยๆๆๆๆๆๆ!!!!!|||||||||||||||||||| )

สรุปกรจึงต้องนั่งอยู่ที่เดิม.... โดยไม่มีใครมานั่งคั้น กั้นเทพพิชัยให้แล้ว

“เอ้า! ไอ้กร การ์ด! ถ้าเรากลับห้องก่อนจะโทรตามนะ แต่ถ้านายอยากกลับห้องก่อน

ก็ตามใจ เราไปกันไม่นานหรอก...หึหึ..” นิกกี้ขำกิ๊ก โยนกุญแจห้องให้กร

ก่อนจะรีบพาแบงค์เดินหนีไปชมความสวยงามของดาวบนท้องฟ้าด้วยกันทางอื่น..

ปรามเจ้ากรได้ คนน่ารักก็กลับมานั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าไปมา ตรงที่ตัวเอง…

“เอ้อ! ก๊อป! บิว! มัวแต่แทะปูอยู่ได้! ไหนคุยให้ฟังว่าคืนนี้จะพอกหน้าไว้ท้าแดดท้าลม

พรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ! จะอวดผิวกันก็รีบนอนดีกว่านะเราว่า เดี๋ยวก็นอนดึกไม่สวยน้า...”

น้ำแกล้งถามทำทีเป็นเตือนเพื่อน

“ว้าย~~~ เจ้! ต้องผสมครีมให้เข้ากันก่อนไม่ใช่เหรอคะ!?” น้องก๊อปเอามือทาบอก

“อุ้ยตายเกือบลืม! ขอบใจที่เตือนนะจ๊ะน้ำจ๋า นี่นังก๊อปหล่อนรู้มั้ยครีมตัวนี้มาใหม่ล่าสุด

นะยะหล่อน! แพงมากกกกกกก!! ตื่นเต้นที่สุดอ่ะ ปกติหล่อนก็รู้ว่าชั้นขี้เกียจทาครีมขนาดไหน

แต่ตัวนี้มันเลิศมาก! เขาว่ามันจะมีกลิ่นหอมอ่อนๆของซากุระลอยออกมาด้วยนะค้า~!!////”

ดาราสาวอวดครีมราคาแพงแสนภูมิใจที่เพิ่งลองซื้อมาเป็นครั้งแรก

แล้วกรก็ถามขึ้นมาว่า “ทำไมล่ะ ? เขาผสมอาหารปลาซากุระเข้าไปด้วยเหรอครับพี่บิว!?”

“หุบปากไปเลยนะคะน้องกร -*- ไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องพูดจะดีกว่ามากมายค่ะ!

เฮ้อ!.....นี่ๆน้ำจ๋า~~ ไปพอกหน้าที่ห้องบิวด้วยกันมั้ย!?”

น้ำรีบส่ายหน้ายิ้มให้ “ อือไม่ล่ะ ขอรอเอสอยู่นี่ดีกว่า แหะๆ”

พอกหน้า... ไม่เคยมีอยู่ในมโนเซลล์สมองของเขาเลย

เคยแต่โดนพวกสาวๆจับมาพอกเป็นหนูทดลองเล่นแค่บางครั้ง

“อู๊ยอีเอสน่ะ ทิ้งๆมันไว้แถวๆนี้ก็ได้!” บิวยักไหล่แกล้งว่าเพื่อนตัวแสบ

“หึ.....ไม่ได้หรอก....... เราไม่ทิ้งกัน////////คึคึคึ...” คนน่ารักขำ ทำหน้าทะเล้น

“ว้ายย///// แหม! หวานนะจ๊ะ!! อิจฉาแล้วนะเนี่ยฮุฮุ อินังก๊อปเราไปทำหน้ากันดีกว่า!

เดี๋ยวมดกัดขาอันเรียวทรามของหล่อนไม่รู้ด้วยนะยะ คิกๆ..”

“เรียวงามเถอะเจ้!/////*//” น้องก๊อปลุกตามเพื่อนสาวรุ่นพี่ไปแต่ยังอาลัยอาวรณ์ปูไม่หาย

“พอแล้วนังก๊อป! เดี๋ยวก็น้ำหนักขึ้นหรอกหล่อน ยัดเอายัดเอาอยู่ได้!”

“กรี๊ดดดดอีเจ้!อย่าเขวี้ยงก้ามปูของเค้าทิ้งสิคะ! น้องก๊อปชอบ~เสียดายยยยย”

“มันหมดแล้วนังนี่ก็ดูดอยู่ได้! ไปดูดครีม!เอ้ย! ไปทำครีมที่ห้องได้แล้ว!

พรุ่งนี้นะรับรองผิวหล่อนจะต้องเด้ง!เด้ง!เด้ง!”

“แหม~~ แต่ถ้าให้เลือกได้น้องก๊อปอยากให้อย่างอื่นในตัวน้องก๊อปเด้งได้มากกว่านะเจ้”

“อะไรยะ!? ผม...?..ผมหล่อนก็สั้นจะตาย!? หรือว่าแอบไว้ขนรักแร้?”

“บ้าเหรอเจ้! หืมมม~หมายถึงนมอ่ะนม!!//////*//ก้นด้วยก็ดีนะค้า!55”

“อย่าได้บังอาจ! คิดจะเอาครีมกระปุกล่ะสามหมื่นของชั้น

ไปใช้กับสิ่งเร้นลับบนตัวหล่อนเด็ดขาดนะยะ!!!-*-”

“ว้าย!อีเจ้บ้าเหรอคะ!/////////*// ก๊อปไม่คิดทำแบบนั้นหรอก! (ถ้าไม่ห้ามไว้ก่อนอ่ะนะ)”

“เอาล่ะๆ ไปเถอะๆ ไปใช้กล้ามแขนของหล่อนให้เป็นประโยชน์ซะ ไปผสมครีม

เสริมสวยกันดีกว่า! !”

ว่าแล้วทั้งสองสาวก็พากันเดินหัวเราะคิกคัก กลับไปทำสวยที่ห้องพัก...

ตอนนี้จึงกลายเป็นว่า เหลือเพียงแค่เทพพิชัย กร และน้ำเท่านั้นที่นั่งอยู่..

ไม่ช้าเอสก็กลับมาร่วมวง.... แต่เมื่อเห็นจำนวนประชากรที่ลดลงก็ขมวดคิ้วงงมาแต่ไกล

ดาราหนุ่มถามคนรักอย่างงงๆ “อ้าว....ทำไมเหลือกันแค่นี้ล่ะน้ำ หายไปไหนกันหมด?”

“ไอ้นิกกับไอ้เบ๊มันไปเดินเล่น.. ส่วนบิวกับก๊อปไปกวนครีมพอกหน้าที่ห้อง

ท่าทาง....คงไม่มีใครกลับมาที่นี่กันแล้วล่ะ”

“เหรอ..........” หายไปฉี่แป๊บเดียว หนีกันหมดซะงั้น?

“เอสกลับห้องกันเถอะ!”

เอสกำลังคิดว่า งั้นก็เหลือแต่คู่รักอย่างพวกเขา กับไอ้คู่อริ นั่งคุมเชิงกันอยู่..

น้ำก็ชวนให้เขากลับห้องเสียเฉยๆ “อ้าว... เอ่อ..กลับก็กลับ” คนหล่อเกาหัวแกรกๆ

คิดไปว่าทุกคนอาจจะมึนกับเสียงนรกของนิกกี้ แล้วก็อิ่มจนง่วงนอนกันแล้วกระมัง...

จังหวะนั้นเอง พอได้ยินว่าจะไม่เหลือใครนั่งเป็นเพื่อนนอกจากเทพพิชัยอีกแล้ว

กรก็หุนหันลุกขึ้นยืน ร้องเรียกรั้งเอสและน้ำไว้ให้ลั่น

“พี่น้ำ! พี่เอส! ||||||||||| อย่าทิ้งผมไว้คนเดียวเซ่!!”

แต่น้ำกลับหันมาบอกอย่างเย็นชา สีหน้านั้นมีรอยยิ้มชอบกลเจืออยู่เล็กน้อย...

“ถ้ามึงไม่อยากอยู่ที่นี่ มึงก็กลับห้องมึงไปเซ่! ไอ้โง่~~!อ้อ! เอากีต้าร์ไอ้ตาตี่มันไปเก็บ

ให้ด้วยนะ กูไปล่ะเจอกันวันพรุ่ง!หึหึหึ” โบกมือลาแล้วหันหลังให้ ไปจับมือกับ

คนหน้าหล่อที่ยิ้มรอเดินไปด้วยกัน...

จริงสิ!.....เด็กหนุ่มมองตามผู้ให้คำแนะนำที่เดินหายไปไกล...

( พี่น้ำพูดก็ถูก เรากลับห้องซะก็หมดเรื่อง! )

แค่นี้ก็ไม่ต้องทนทู่ซี้อยู่กันสองคนกับไอ้กอลิล่ายักษ์นี่!

นิกกี้กับแบงค์บอกว่าจะไปไม่นาน เปิดเกมส์เล่นฆ่าเวลา รอให้เจ้าพวกนั้นกลับมา

เล่นด้วยกันดีกว่า!

เมื่อคิดได้ กรก็รีบคว้ากีต้าร์เดินจ้ำอ้าวไป ไม่มองเทพพิชัยแม้แต่หางตา ตรงดิ่งไปยัง

ห้องพักทันที ทิ้งให้เจ้ากล้ามโตนั่งก้มหน้าเดียวดาย ลมทะเลโกรกใส่เล่น....

แต่...

กรจะรู้มั้ยหนอ... คนที่เอาแต่ก้มหน้าเหงาหงอย...ในเวลาที่ไม่มีใครเหลืออยู่อีกเช่นนี้

กลับเงยหน้าขึ้นมามองตามหลังของคนที่เขารักพร้อมรอยยิ้มกว้าง!

...และเสียงหัวเราะสะใจ!

“ฮ่าฮ่าฮ่า!!! ไอ้กุ้งแห้งเอ๊ย! เดี๋ยว!เดี๋ยว!.หึหึ...เดี๋ยวเราได้เห็นดีกัน!! หึ..ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!”

เทพพิชัยเป็นบ้าไปแล้วรึ!?......

หรือบางที.....เจ้าลูกครึ่งอาจหัวเราะ เพราะทุกอย่างมันกำลังเป็นไปตาม

แผนการของน้ำก็เป็นได้!

Create Date : 01 เมษายน 2556

Last Update : 3 เมษายน 2556 19:24:37 น.

0 comments

Counter : 1030 Pageviews.