ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 35 คืนที่ดาวเต็มฟ้า... 2 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)




(ต่อนะจ๊ะ ^^ )







แต่แล้ว...น้ำก็ต้องชะงักหยุดเดิน เมื่อมีคนเข้ามาขวางหน้าไว้

“มาคนเดียวเหรอครับน้อง” ชายหนุ่มหน้าตาดีใส่แต่ของแบรนด์เนม เดินเข้ามา

ทำท่าเต้นนิดๆยิ้มให้ ทักทายน้ำ..


“...ฮะ..!?... เอ่อ....” ผู้ชายคนนั้นยื่นหน้าเข้ามาเสียใกล้จนน้ำสะดุ้ง ไม่รู้จะพูดด้วยดีมั้ย..

“บ้านพี่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ครับ พี่จะไปจัดปาร์ตี้ต่อกับเพื่อนๆที่บ้าน สาวๆเพียบ!

น้องสนใจไปด้วยกันมั้ยล่ะ พี่กำลังหาเพื่อนเพิ่มเลย สนุกนะ! แล้วถ้าสนใจเพื่อนพี่

คนไหนก็บอกกันทีหลังได้ เดี๋ยวพี่จัดให้!5555”

คนพูดคะยั้นคะยอแถมเดินประชิดตัวเข้าหา ส่งสายตา...เยิ้มแปลกๆให้อีกต่างหาก


หนุ่มน่ารักยืนนิ่ง........... เอาเข้าแล้วไง... ||||||||||| หายไปนานจนเขาเกือบลืมไปแล้ว

ว่าเขามันคนมีกรรมขนาดไหน.... ไปที่ไหนก็ไม่พ้นเจอแต่ไอ้พวกผู้ชายโรคจิตหน้าหม้อ

เดินเข้าใส่อยู่ร่ำไป.......... -*- (โห-----ทำเอาหญิงมาล่อกู แต่หน้ามึงนี่จะล่อกูชัดๆ!

คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ ถ้าไปกับมึง กูคงโง่ยิ่งกว่าควายแล้วววว ไอ่สาดดดดดด!!!)


เอสแลกรที่ยังสลัดสาวๆไม่หลุด ต่างชะเง้อชะแง้มองไปทางน้ำกัน ตาแทบถลน!

กรคิดในใจเป็นห่วงน้ำ (เฮ้ยไอ้บ้านั่นใครวะ!? อย่ามายุ่งกับพี่น้ำนะ!!)

ขณะที่เอสแทบจะหลุดตะโกนแหกปากอย่างคลุ้มคลั่ง (ว๊าก!!! นั่นเมียกูเฟร้ย!!!)


ไม่อยากทนเห็นน้ำถูกผู้ชายคนอื่นจีบต่อหน้าต่อตา เจ้าดาราดังทั้งสองจึง

พร้อมใจกันดิ้นรน กระเสือกกระสนแหวกวงล้อมพวกผู้หญิงหนีออกมา


“โทษทีครับพี่ต้องไปหาเพื่อนแล้ว! โอ๊ะๆอย่าดึงครับ!น้องๆดูโน่น! อะไรน่ะ!”

เอสทำหน้าตกใจชี้มือไปที่.........ทินกร

พวกสาวๆต่างหันไปมองนายทินกรที่กำลังเต้นเป็นบ้าเป็นหลัง แล้วมันก็ได้ผล

เมื่อพวกผู้หญิงมัวยืนอึ้งๆงงๆ.. ดาราหนุ่มจึงใช้จังหวะนั้นรีบชิ่งหนี


เอสและกรรีบวิ่งมาหาน้ำแทบหน้าทิ่ม แล้วยืนกอดอกทำหน้ายักษ์อยู่ด้านหลัง

อย่างวางฟอร์ม ทั้งคู่พยักเพยิดหน้าใส่เจ้าชายหนุ่มแปลกหน้า จนยิ้มหวาน

กะลิ้มกะเลี่ยของชายคนนั้นต้องหุบลงกะทันหัน||||||||||||||


คนน่ารักรู้สึกตัวหันไปมองด้านหลังของตนทั้งซ้ายทั้งขวา เมื่อเห็นว่าเป็นเอสและกร

เขาก็หันกลับไปตะคอกใส่หน้าเจ้าผู้ชายที่มาจีบอย่างหงุดหงิด


“เฮ้ย!! รำคาญเว้ย!!! กูมาตาม ผัววววววววว!!! กลับบ้าน!” เน้นคำว่าผัวใส่หน้าชัดๆ

จนชายคนนั้นหน้าเหวอ อ้าปากค้างไปเลย ได้แต่มองตามน้ำที่เดินกระแทกไหล่

ผ่านดาราดังทั้งสองที่อยู่ด้านหลังไป.............ตรงไปที่.............. ทินกร!


นายทินกรที่กำลังเมาเหล้าและเต้นบ้าบออย่างเมามัน จนคนรอบข้าง

อดยืนมองด้วยความอึ้งไม่ได้ ถูกน้ำเดินมาตบกะโหลกเข้าให้อย่างแรงจนร้องโอย...


ทินกรตกใจยืนกุมหัวตัวเอง แล้วหรี่ตามองหน้าน้ำเหมือนจะนึกว่า.. ใครวะ...?

ตอนนั้นเพลงในผับเกิดเปลี่ยนจังหวะให้เร้าใจยิ่งขึ้น ทินกรที่ยังอึนๆ..มึนๆ...

จึงเลิกสนใจน้ำแล้วแหกปากร้องเฮให้ลั่น น้ำต้องท้าวเอวขึ้นทั้งสองข้าง มองภาพ

ทินกรเต้นกระจายยิ่งกว่าเดิมด้วยความเหลือจะทน..|||||||||*||



ไม่นานนักเอสกับกรต่างก็ต้องยืนอ้าปากเหวอไม่ต่างจากชายแปลกหน้าคนนั้น

ที่ยังยืนเอ๋ออยู่ที่เดิม ไล่สายตามองตามคนน่ารักจิกหัวลากนายทินกร

เดินผ่านหน้าพวกเขาไป ขณะที่เจ้าขี้เมายังไม่วายพยายามเต้นไปเต้นมา

แต่ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ให้ได้เพราะ..เจ็บที่โดนกระชากผมบนหัว ..


“กลับ! บ้าน! เว้ยเฮ้ย!!!” น้ำทำเป็นพูดตะคอกเสียงดังใส่เจ้าคนเมา แต่เขาส่งหางตาดุๆ

ไปทางเจ้าดาราทั้งสองแทน เหมือนสั่งให้เดินตามออกไปจากผับเดี๋ยวนั้น


ดาราหน้าหล่อกับดาราหน้าใสมองหน้ากัน แล้วมองตามน้ำที่เดินลากทินกรลิ่วๆไป

ต้องพากันเร่งให้พนักงานเคลียร์บิลด่วนจี๋ ก่อนจะรีบวิ่งตามไปสมทบอย่างร้อนรน

ท่าทางหนุ่มน่ารักจะโกรธเสียแล้ว ได้แต่สงสารนายทินกรที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่

เอาแต่จะเต้นท่าเดียว แม้จะถูกน้ำจิกหัว ลากตัวออกไปถึงนอกผับ

ที่ไม่มีเสียงดนตรีแล้วก็ตาม... ||||||||||||||


.....................................................

.................................

......................

............



ขับรถไปได้สักพัก..... คนหน้าหล่อก็ทนความเงียบของแฟนหนุ่มน่ารัก

และเสียงร้องเพลงไผ่ พงศธร เพี้ยนๆจากนายทินกรไม่ไหว..


เอสเบรกรถแล้วหันไปถอนหายใจให้น้ำที่นั่งข้างๆ... น้ำก็ยังคงเงียบไม่พูดอะไร

“....ถึง?...เถิงงงง???” ทินกรมองไปนอกรถอย่างงงๆ ไม่เข้าใจว่าบ้านเขาไหงมัน

กลายเป็นโรงเรียนได้.... เอสเลี้ยวเข้าซอยที่เป็นทางเข้าโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง

ซึ่งเป็นทางผ่านไปบ้านของกร บริเวณนั้นเงียบเชียบ เหมาะแก่การสนทนาของเหล่า

คนที่มีลับลมคมในทั้งหลาย... “พี่เอสจอดรถทำไมพี่!?” กรเห็นทุกคนนั่งเงียบ

จึงต้องถามออกมาอย่างงงๆ


“จนกว่าใครบางคนจะยิ้ม พี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น...” เอสบอกกรแล้วทำชำเลือง

มองหน้าน้ำ กรรู้สึกนึกอ๋อในใจ.... พี่เอสคงหมายถึงพี่น้ำ... แต่เมื่อเด็กหนุ่มหันไป

มองทางทินกร รายนี้กลับพยายามยิ้มแฉ่งให้เขาจนแทบจะเห็นฟันครบ32ซี่ แล้วหัวเราะ

อย่างไม่มีเหตุผลออกมา...


“คุณก็รู้ผมไม่ได้คิดอะไรกับสาวๆพวกนั้นเลย .... อย่างอนผมเลย..”

เอสเอ่ยเสียงนุ่มอ้อนคนรัก แล้วใช้นิ้วจิ้มต้นแขนเรียวเป็นการสะกิดเรียกร้องความสนใจ


คนน่ารักเหล่มองก่อนพูด “... รู้..............แต่มันทำให้ผมอารมณ์ไม่ดีเว้ย!”

เอส... “....................||||||||||||||||||”


กรมองคู่รักตรงหน้าแล้ว ต้องเบือนหน้าไปมองทางอื่นอย่างอึดอัดหัวใจ....

ทำไมเขาต้องมาอยู่ตรงนี้ด้วยนะ.... หันไปมองทินกรแทน.... คนนี้หลับไปแล้ว!

เด็กหนุ่มอดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ เป็นเพราะพี่ทินแท้ๆเลย!-*-


“เอ่อ.... ผมขอตัว ไปโทรศัพท์ก่อนแล้วกันนะครับ...” กรหาข้ออ้างออกไปนอกรถ

เมื่อเปิดประตูเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ก็คอยแอบหันกลับไปมอง.... เขาได้แต่ถอนใจ

แล้วต้องเดินโต๋เต๋ดูต้นไม้ใบหญ้าแถวนั้นอย่างเหนื่อยใจ...




เอสเห็นน้ำยังนิ่ง เขาจะทำยังไงให้น้ำยิ้มให้เขาเสียทีล่ะ ไม่อยากปล่อยไว้จนข้ามวัน

เหมือนใจเขาจะขาด~~....... เขารักน้ำที่สุด ไม่ได้อยากไปยืนให้สาวๆกรูกันเข้ามา

เต้นล้อมหน้าล้อมหลังอย่างนั้นเสียหน่อย... ถ้าจะเต้นล่ะก็เขาอยากเต้นกับน้ำมากกว่า







เอสนึกอะไรดีๆได้ก็อมยิ้มตาเป็นประกายขึ้นมา... “น้ำ!..คุณอยากเต้นมั้ย!”

ดาราหนุ่มยิ้มกว้าง รีบเปิดเพลงในรถหาจังหวะที่สนุกสนาน ให้เสียงดังก้อง

จนทำลายความเงียบของบริเวณนั้น น้ำตกใจตีมือเอสแล้วถลึงตาสั่งให้ปิดเพลงซะ

แต่เจ้าหน้าหล่อไม่ยอมเชื่อฟังง่ายๆ กลับหัวเราะแล้วจับมือนุ่มไว้แทน

เอสเปิดประตูรถให้เสียงเพลงดังออกไป แล้วดึงมือน้ำให้ออกไปเต้นกับเขานอกรถ



“อะ อ่ะ ไอ้บ้าเอส!///////*// หยุดนะ!! ปล่อยเซ่~! เล่นบ้าๆ ไม่เอา! ไม่เต้น!”

เสียงหวานระล่ำระลักร้องห้าม เมื่อมือไม้เขาถูกจับโยกไปมาเหมือนโดนเชิดหุ่นกระบอก

“เอาน่า~! ไม่มีใครเห็นซักหน่อยนี่ นะนะนะ ผมอยากเต้นกับคุณนี่คร้าบบบ////////”

เอสพูดอมยิ้ม เมื่อเห็นน้ำเริ่มหัวเราะ ถึงจะพยายามทำขมวดคิ้วเหมือนเดิม

แต่เขาก็รู้ว่าคนน่ารักชอบใจที่เขาทำอยู่ไม่น้อย..


“โอ๊ยไม่เอ๊า!! ผมไม่~5555555///////// เอส! คุณนี่มันบ้า!! ไอ้บ้า! ไอ้บ้า!5555”

น้ำขำเอสที่จับตัวเขา แล้วบังคับให้เต้นท่าทางแปลกๆ ทั้งย่อตัว ทั้งวิ่งวนไปรอบๆ

แม้แต่มายืนด้านหลังเขา เพื่อพยายามทำท่าลูบไล้เลียนแบบพวกสาวๆที่ผับ ..แต่รู้สึก

มันจะออกมาน่าทุเรศซะมากกว่าจะเซ็กซี่..555


เอสกุมมือน้ำ... แล้วสอนให้เต้นตามเขา เต้นไปตามจังหวะของเพลงอย่างสนุกสนาน...

คนสอนยิ้มกว้างดีใจ ที่ได้เห็นยิ้มหวาน และเสียงหัวเราะสดใสของแฟนตัวเองในที่สุด


เสียงเพลงดังไปถึงจุดที่กรยืนมองทั้งคู่อยู่.... เด็กหนุ่มยิ้มน้อยๆมองคนที่เขารัก

กำลังมีความสุข... แต่ไม่รู้ทำไมความยินดีจากใจของเขามันจึงทำให้ทุรนทุรายเพียงนี้..


กรหันหลังให้ภาพนั้น แล้วเดินเลาะกำแพงโรงเรียนไปเรื่อยๆอย่างห่อเหี่ยวหัวใจทุกทีๆ

อยู่ๆก็นึกถึง... คนที่หากว่าอยู่ตรงนี้ คงทำให้เขายิ้มออกได้

แต่ดึกป่านนี้แล้ว..... คนคนนั้นจะหลับไปหรือยังนะ...

ดาราหน้าใสเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาคนที่เขาคิดถึง..

รอให้ทางนั้นรับสายด้วยใจระทึก... เขาจะโดนดุมั้ยนะ...กลัวจะเป็นการโทรไปรบกวน


รอ...รอ.....รออยู่นานทางนั้นก็ไม่รับสายเขาเสียที... กรถอนใจต้องยอมแพ้วางสาย

ทางนั้นคงหลับไปแล้ว หรือ.........ไม่อยากรับกันนะ.....

เด็กหนุ่มรู้สึกเหงา เศร้าใจไม่หาย.....

รู้อย่างนี้คว้าสาวสักคน แล้วหนีกลับบ้านไปเสียก็คงดี..

กรหัวเราะน้อยๆปลอบใจให้ตัวเอง แล้วเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน

ดวงดาวสวยๆแข่งกันส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้ากว้างพร่างพราว.....

คนแหงนหน้าดูอดอ้าปากหวอไม่ได้........... “โห......................สวยจัง.....”

เด็กหนุ่มหน้าใสยิ้มออกมาได้ เมื่อเห็นดาวทอแสงเป็นประกายก็นึกอยากให้

คนที่เขาคิดถึงได้มาเห็นด้วยจริงๆ..



[ คืนนี้ดาวเต็มฟ้าสวยสุดๆ....... อยากให้พี่เห็นจัง... ฝันดีครับ พี่ชาย ^^]


............. ตัดสินใจ ส่งข้อความถึงคนที่ไม่ยอมรับสายเขาพร้อมรอยยิ้มบางๆ...




“555เฮ้ย! คุณดูนู่นสิ! ///////”

ดาราหน้าหล่อเข้ากอดคนรักจากด้านหลัง แล้วชี้ให้แหงนหน้าขึ้นไปมอง

บนท้องฟ้าอย่างตื่นเต้น

หนุ่มน่ารักมองฟ้าสวยๆตอนกลางคืนอย่างตื่นตะลึงไม่แพ้กัน ตาคู่สวยราวกับสะท้อน

แสงดาวเป็นประกายระยิบระยับ... ถึงจะมีลมที่ทำให้ผิวรู้สึกเย็นพัดมา แต่ใจของเขา

ก็ได้รับความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเอสแล้ว


“หือออ..... ดาวเต็มไปหมดเลย...ว้าวสวยชะมัด!...////////” น้ำยิ้มมองท้องฟ้าค้าง

“.....อื้ม.........ฮึ.. แต่ ไม่นะ...ผมว่ามันก็ไม่สวยเท่าไหร่หรอก” อยู่ๆเอสก็ขมวดคิ้ว

ทำเป็นขัดที่น้ำพูดขึ้นมา น้ำจึงหันไปเอี้ยวคอ เงยหน้ามองเอสที่กอดเขาอยู่ด้านหลัง

“ ......... คุณนี่มัน... ไม่โรแมนติกเล้ย... สวยจะตายไปนะผมว่า..”


เอสอมยิ้ม ฉวยโอกาสก้มลงจูบปากบางสีชมพูระเรื่อของคนน่ารักที่ไม่ทันระวัง

“อึก!...เอส!/////////*// เดี๋ยวเหอะ!! ไอ้กรจะเห็น อายน้องมันบ้างสิ!”

น้ำหันมาหาเอสทั้งตัวแล้วผลักอกแรงๆด้วยความเขิน แต่แฟนรูปหล่อของเขา

ก็ยังไม่ยอมปล่อย ทำแค่หันไปมองทางกรที่เดินอยู่ในเงามืดไกลๆแล้วหัวเราะ


“กลัวอะไรเล่า555/////// เจ้ากรมันคงมัวแต่โทรศัพท์หาแฟนๆกิ๊กๆของมันอยู่

ไม่มาสนใจเราหรอกน่า” คนหน้าหล่อพูดพลางก้มเอาปลายจมูกโด่งของตัวเอง

ถูไปถูมากับปลายจมูกของคนน่ารักเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว


“รู้มั้ยทำไมผมถึงมองดาวไม่สวย...”

ฟังเจ้าคนหล่อเขาพูดก็พอรู้ว่า อยากจะบอกอะไรแน่ คนฟังจึงยอมเล่นตาม

ถามเขาเสียหน่อย.. “....หึ... ทำไม?....”


“โธ่~ ก็ผมมองตาคุณอยู่ทุกวันนี่.... เวลามองดาวบนฟ้า ก็เลยคิดว่า

สู้คุณไม่ได้เลย...//////”


“ฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ////////// ไอ้บ้า ฮะฮะฮะ” น้ำหัวเราะใหญ่ แล้วเข้ากอดซบกับ

อกกว้างของเอส แต่โทษฐานที่เขาหัวเราะจึงโดนจุ๊บหน้าผากเข้าให้


ทั้งสองกอดกันยืนเงยหน้ามองดาวบนฟ้าให้นาน....ให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ...


................................................

.............................

................


............................


“ขอบคุณที่มาส่งครับ หวัดดีครับพี่เอส พี่น้ำ ขับรถดีๆครับพี่เอส”

กรยกมือไหว้ แล้วโบกมือบ๊ายบายไล่ตามหลังให้รถหรู

พวกรุ่นพี่ของเขายิ้มแป้น หน้าบานกลับบ้านกันไปแบบนี้....ดีกันแล้วสินะ..

เด็กหนุ่มหัวเราะน้อยๆส่ายหน้า แล้วหันหลังไปเปิดประตูรั้วบ้านตัวเอง



ตอนนี้.......................................ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกเหงาขึ้นมา….


พอคิดถึงเรื่องที่เห็นพี่เอสกับพี่น้ำมีความสุข มันก็ทำให้เขา..


เหงาจนบอกไม่ถูก.... เหงาจนอยากร้องไห้...



ไม่ได้ๆ! เขาต้องคิดถึงเรื่องอื่นเข้าไว้สิ จะได้ไม่เอาแต่คิดว่าตัวเองกำลังอกหัก

......แล้วมาเศร้าอยู่แบบนี้.............

เด็กหนุ่มถอนใจให้ตัวเองเบาๆ... ก่อนเดินทอดน่องเอื่อยๆเข้าบ้านอย่างอ่อนล้า

“เหอะ..555 เชื่อเขาเลยเปิดเพลงดังขนาดนั้น พี่ทินแกยังไม่ตื่น หลับยาวเฉย”

นึกถึงพี่ทินกรแล้วอดขำไม่ได้เหมือนกัน มันน่าถ่ายคลิปไว้ชะมัด55


“เอ๋...” รู้สึกตัวว่ามือถือสั่น แล้วเสียงเรียกเข้าก็ดังตามมา ......

ใครกันมาโทรหาเขาเวลาอย่างนี้ เลยเที่ยงคืนแล้วนะ...? หรือจะเป็นพี่โอบ?

รึความจะแตก โทรมาด่ารึเปล่านะ|||||||||||||

กรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอด้วยความประหลาดใจ แล้วเขาก็ต้องยิ้มกว้าง

อย่างดีใจสุดๆ... “ ฮะ ฮัลโหล! พี่หมอที!//////////”


“หึหึ... มาดาวสง ดาวสวยอะไรวะกุ้งแห้ง... นอนดึกแบบนี้ ตัวถึงไม่โตน่ะสิ”


กรยิ้มจนแก้มแทบปริ ความเหงาอ้างว้างเมื่อครู่มันหายไปเป็นปลิดทิ้ง เพียงแค่

ได้ยินเสียง พี่ชายที่แสนดีของเขา “หืมมม~ ตัวเองก็ยังไม่นอนเหมือนกันแหละครับ

รู้ได้ไงว่าผมยังไม่หลับเนี่ย ถึงโทรมาได้”


“....พอดีลืมมือถือไว้ในห้อง กำลังจะนอนก็เพิ่งเห็นข้อความน่ะ...เอ่อ.... พี่ไม่ทันคิด

เหมือนกัน... แต่นายก็ดูดาวอยู่ไม่ใช่เหรอ...เป็นไงล่ะ แอบนอนร้องไห้อยู่อีกล่ะสิ..”

“โธ่พี่หมอทีเห็นผมเป็นเด็กอนุบาลรึไง //////*// ผมไม่ร้องไห้แล้วน่า...

แต่........ผม.................ผมดีใจนะครับ...ที่พี่โทรกลับมา.....”


นึกอะไรได้เด็กหนุ่มก็ยิ้มกว้าง แล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไปด้วยความตื่นเต้น

ตรงดิ่งไปยังห้องนอนตัวเอง

ไม่รู้.......

ดาวที่มองจากหน้าต่างห้องของเขา กับดาวที่มองจากทางบ้านของพี่หมอที

จะสวยเหมือนกันหรือเปล่านะ....... สงสัยคงต้องลองถามดู...////////


..........................................


......................


..........


++++++++++++++++++++++++++++++++++




ลืม.............................. เหมือนลืมอะไร..............


แต่ลืมอะไรหว่า? ? ? ?.............



……. รุ่งเช้า น้ำลุกนั่งกลางที่นอน ขยี้ตาคลายความง่วงที่ยังทำเขาสลึมสลือ

พยายามคิดต่อจากเมื่อคืน แต่ก็นึกไม่ออกซักที ว่าเมื่อคืนนี้เขาลืมอะไร...........

ต้องลืมเรื่องอะไรไปแน่ๆ หนุ่มน่ารักอ้าปากหาวหวอดๆ แล้วบิดขี้เกียจไปซ้ายที

ขวาทีอย่างเมื่อยตัว.... หลังไปส่งเจ้ากรที่บ้าน กว่าจะวกกลับถึงคอนโดก็ดึกมาก

ยังต้องช่วยกันลากนายทินกร ให้ขึ้นมานอนที่โซฟารับแขกอีก...ตัวหนักเป็นบ้า

แถมยังละเมอเย้วๆเสียงดังค่อนคืน หนวกหูประสาทจะกิน...... คอยดูนะเขาจะไม่พา

เจ้าหมอนี่ไปผับด้วยกัน..........อีก.........แล้ว...........เอ๊ะ !


เหวอ~~~!!! ในที่สุดก็นึกออกแล้ว ว่าลืมอะไร!|||||||||||

สรุปนี่เขายังไม่รู้เรื่องของผู้หญิงชื่อ ฟ้า เลยนี่หว่า!


“เอส! เอส! ตื่นเร็ว! เอสครับ!! นี่คุณ!!”

น้ำรีบเรียกเอสที่นอนอุตุอยู่ข้างๆให้ตื่นด่วน แต่เจ้าหน้าหล่อของเขายังนอน

นิ่งยิ้มหวานงึมงำไม่กระเตื้องจะลุกให้สักนิด ทีเมื่อคืนล่ะไม่ยอมหลับยอมนอน

ง่ายๆแบบนี้บ้าง (อ๊ะๆ!! ////////*// อย่าเพิ่งคิดกันไปไกลกันครับ หลังจากกลับมา

เราก็ไม่ได้ถึงไหนๆกันหรอก เจ้าโรคจิตมันแค่พยายามอ่ะ แต่ผมก็อายแขก

(ทินกรที่เมาหลับอยู่) เป็นเหมือนกันนะ ใครจะยอมให้ทำกันเล่า!)


“ปัดโธ่เว้ย!! เอส! ไอ้เอส!ตื่นซะทีเซ่~~!!!”

“เหวอ~~~!!!เฮ้ยๆๆๆ อะไรวะ อ่ะโอ๊ยยยยยย~~~~!”

โครมเข้าให้!....|||||||||

แล้วนายเอสก็ถูกคุณภรรเมียสุดน่ารัก ถีบตกเตียงตามระเบียบ...



...............เอสกับน้ำรุดมายืนมุงดูทินกรที่กลิ้งตกลงมา นอนน้ำลายไหลยืด

อยู่ตรงพื้นหน้าทีวีแทน

ทั้งคู่มองหน้ากัน....มองตากันปริบๆ เพราะเมื่อคืนมัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับ

เรื่องของตัวเองจนลืมเรื่องของนายทินกรไป...


“เอาอย่างนี้ดีมั้ยน้ำ..” เอสยื่นหน้าไปกระซิบกระซาบที่หูของคนน่ารัก

“เอ๋......... นั่นสิ! ก็ดีเหมือนกัน ยังไงผมก็ต้องถามให้ได้ ยัยหนูแนนอุตส่าห์

ยอมรับเจ้านิกกี้ได้ทั้งที” น้ำยิ้มอย่างมั่นใจพยักหน้าให้เอส


.........................

........


“ห๊า!!!//////// อะอะอะไรนะ! มีคนแอบชอบผมอยู่งั้นเหรอ!!?”

ทินกรสะดุ้งถามเอสและน้ำด้วยความตกใจและขัดเขิน จนกาแฟที่กำลังดื่มอยู่

ไหลร่วงออกจากปาก น้ำรีบดึงทิชชู่ส่งให้เช็ดกันสำลักอีกแทบไม่ทัน

เอสกลั้นขำแทบแย่แต่ก็บอกทินกรต่อไปว่า “ ก็จริงน่ะสิ! เขาสนใจนายมากนะ

แต่นายไม่รู้ตัวเอาซะเล้ย เขาก็เลยวานพวกเรา...ให้มาช่วยเป็นพ่อสื่อให้!”


“คะคะใคร! ใครกันน่ะเอส!?///////” ทินกรวางถ้วยกาแฟ แล้วถามอย่างตื่นเต้น

เจ้าของห้องทั้งสองแอบเหล่หางตามองกันอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนพากันอมยิ้มที่

ทินกรสนอกสนใจมากอย่างนี้ มันก็น่ามีความหวังว่าเจ้าหมอนี่ยังไม่ได้ตกล่อง

ปล่องชิ้นกับใคร


“ไม่บอก... บอกไม่ได้! นายต้องบอกเรื่องของนายกับพวกเรามาก่อน!”

น้ำ ทำหน้าตาจริงจังเอ่ยเสียงคาดคั้นใส่แทนเอส

“ระเรื่องอะไรกันล่ะ!?” ชายหนุ่มที่มีสาวมาแอบหลงรักต้องทำหน้าเหรอหรา

“ก็เรื่อง ฟ้า ของนายไงล่ะ!” คราวนี้เอสคาดคั้นบ้าง


ทินกรได้ยินชื่อเท่านั้นก็ตาเบิกโต ถึงกับลุกพรวดขึ้นถามทั้งคู่ด้วยความตกใจมาก

“เฮ้ยยยย!!!|||||||||||||| ระระระรู้เรื่อง ฟ้า กันได้ยังไงเนี่ย!!!?”

พูดเสร็จก็ทิ้งตัวลงนั่งอีกครั้งอย่างหมดแรง...



“แล้ว ฟ้า ที่นายชอบนี่มันคนไหนกันน่ะ ใช่คนในกองพี่ผึ้งรึเปล่า?” น้ำถาม

“ตกลงนายเป็นแฟนกับฟ้า แล้วรึยัง?” เอสถาม

“แต่ถ้านายมีแฟนแล้ว จะดีใจทำไมหนักหนาที่มีสาวอื่นมาชอบ

รึคิดจะควบสอง ไม่ได้นะเว้ย!” น้ำถามต่อเสียงเข้มขึ้นอย่างเอาจริงเอาจัง

“เอ้าตกลงนี่จะนั่งใบ้อยู่อีกนานมั้ยเล่า ทินกร!?” เอสเสียงดังขึ้นถามบ้าง


แต่ก่อนที่ทั้งสองจะถามอะไรอีก ทินกรก็รีบยกมือห้ามให้ทั้งคู่หยุดเสีย

“แล้วจะช่วยเว้นช่องไฟ ให้กระผมพูดบ้างจะได้มั้ยครับ!!?|||||||||||*||”

ดาราหนุ่มกับคุณผู้ช่วยจึงยิ้มให้กันแล้วคอยเงียบฟังชายหนุ่มเล่าความ


“แต่เรื่องนี้ ขอร้องล่ะ รู้กันแล้วเหยียบไว้เลยนะ! ไหว้ล่ะ... ห้ามบอกใครเด็ดขาด!”

ได้ฟังคำขอที่จริงจังของทินกรก็พาให้พวกคนรอฟังต้องแปลกใจ...

...........เรื่องของ ฟ้า เนี่ย มันลับลมคมในขนาดนี้เชียวเรอะ?..


........................................

............................

..........

*****************************************



ขณะเดียวกัน คนที่รอฟังข่าวความคืบหน้าจากหนุ่มน่ารักก็ได้แต่นั่งถอนใจ..

หนูแนนเขี่ยข้าวในจานไปมาแล้วคอยเหล่มองโทรศัพท์อยู่เรื่อย..

เธออยากโทรหาพี่น้ำใจจะขาด อยากรู้เรื่องจนทนแทบไม่ไหวแล้ว

แต่ถ้าโทรไปเร่งก็กลัวพี่น้ำจะโกรธ อุตส่าห์ทำให้เธอทั้งที่ธุระก็ไม่ใช่ตั้งขนาดนี้แล้ว

“โธ่เอ๊ยพี่น้ำนะพี่น้ำขา... ทำไมไม่โทรมาซะทีนะ..”

แต่แทนที่เสียงโทรศัพท์จะดังกลับเป็นเสียงกริ่งประตูบ้านแทน.....


“หนูแนนลูก! มีเพื่อนมาหาน่ะ! เดี๋ยวแม่ออกไปซื้อของข้างนอกก่อนนะ

พ่อเขายังจัดสวนอยู่หลังบ้านแน่ะ ถ้าจะออกไปไหนกันก็บอกพ่อเขาด้วยนะ”

“ค่ะแม่...”

คุณแม่ชะโงกหน้ามาบอกให้ก่อนรีบหยิบกระเป๋าเดินออกไป

หนูแนนเดินตามไปยืนชะเง้อคอ มองหาคนที่มาเยือนในห้องรับแขก....

แปลกใจ..... เมื่อเห็นด้านหลังของผู้ชายที่ยืนมองตู้กระจกโชว์ถ้วยรางวัลของคุณพ่อ

รอเธออยู่ ... นั่นมัน....


..................................

.....................


“น้องแบงค์... มีอะไรเหรอจ๊ะ มาหาพี่ถึงนี่ได้?” สาวเจ้าของบ้านต้อนรับ

คนรักของเพื่อนซี้เป็นอย่างดี ยกน้ำหาขนมมาให้ ดีเหมือนกันเธอจะได้มีเพื่อน

คุยแล้วไม่ต้องเฝ้ากระวนกระวายใจ รอลุ้นเรื่องพี่ทินอยู่คนเดียว...


“เอ่อครับพี่หนูแนน... คือ.......” หนุ่มรุ่นน้องร่างเล็กอ้ำอึ้ง เหมือนเขา

เตรียมใจมาแล้วแต่ก็ยังลังเลที่จะเอ่ย...


“แบงค์ไม่ต้องเกรงใจพี่นะ ....เรื่องที่เครียดๆอยู่ตอนนั้นหรือเปล่า?

เรื่องเรียนใช่มั้ยล่ะ ก็บอกแล้วไอ้นิกน่ะมันโง่555 มาถามพี่ดีกว่าเนอะ55”

หนูแนนหัวเราะขำ แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะยิ้มตามด้วยเลย ทำให้เธอต้องชะงัก


“....พี่หนูแนนครับ..พี่หนูแนน! ผมกำลังสงสัยว่าพี่นิกเขาจะปิดบังอะไรผมอยู่!”

“เอ๋.!?....อะไรกันจ๊ะ..” สาวรุ่นพี่เห็นท่าทางเป็นทุกข์ของคนตรงหน้าก็พลอย

เป็นกังวลเรื่องนี้ไปด้วยอีกเรื่องแล้ว|||||||||||||


หนุ่มน้อยค่อยๆเล่าระบายความอัดอั้นตันใจที่มี และเรื่องของแก้มบุ๋ม...

เรื่องที่เป็นจริงของคนรักเก่านิกกี้ เรื่องที่เขาไม่เคยได้บอกใครก็พร่างพรูออกมา

ให้เพื่อนรุ่นพี่สาวได้ฟังจนหมด.... หนูแนนฟังจนจบเธอก็สรุปได้เลยโดยไม่ต้อง

รอให้แบงค์เดาความ.... “แน่ล่ะ! หนอย~~~ อีนังแก้มเน่านั่นคิดจะกลับมาหา

ไอ้นิกกี้อีกแล้วล่ะสิท่า! ฮึ้มไอ้ตาแคบนี่มันก็โง่จริงๆ!จะไปเสวนากับมันทำไมนะ!”



แบงค์รู้สึกขอบคุณพี่หนูแนนจริงๆที่ดีกับเขามาก... ได้รับความปลอบโยนและ

คำแนะนำมาเยอะ แต่..........อิตอนสุดท้ายนี่สิ....


“ว่าไงนะ!!! นี่มันยกเลิกนัดกับแบงค์กะทันหันเหรอ! แล้วทำไมไม่รีบบอกพี่!”

เมื่อสาวรุ่นพี่ทราบเรื่องก็ลุกยืนถามหนุ่มน้อยตาโตอย่างตกใจ

“เอ๋....ทะทำไม...เหรอ~ครับ..?” แบงค์เหวอที่ได้เห็นพี่หนูแนนเสียงดัง

“ก็จะอะไรซะอีกเล่า! มันนัดกับใครไว้วะ! นังนั่นรึเปล่า! เฮ้ยอยู่ดีๆมาชิ่งกันได้ไง

มันน่าสงสัยซ่อนเงื่อนสุดๆขนาดนี้! ทำไมเราถึงไม่ตามมันไป!”


“หา........!?” หนุ่มรุ่นน้องอ้าปาก ร้องหาค้าง..... ตามมันไป!? ....0o0


“โธ่ต้องรีบแล้ว!ไม่รู้จะไปทันมั้ย หวังว่ามันจะยังไม่ออกจากบ้านนะ

นัดกันไว้เที่ยงนี่นาเดี๋ยวพี่ไปบอกพ่อก่อนว่าขอออกไปหาเพื่อนข้างนอกด้วยกัน

แบงค์รออยู่นี่ก่อนนะ!”

หนูแนนรีบบอกอย่างตื่นเต้น แล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งจะไปหลังบ้าน จนแบงค์ต้อง

วิ่งตามรั้งมือเรียกไว้แทบไม่ทัน “ ดะดะเดี๋ยว! เดี๊ยว เดี๋ยวครับพี่! พี่หนูแนน

จะไปไหน!? เราจะไปหาใคร!? ปะไปทำไมกันครับ!?||||||||||||||”


รุ่นพี่สาวรีบหันมาอมยิ้ม แกล้งทำท่าเซ็กซี่พูด

“จุ๊ๆๆๆ...ฮุฮุ แหม~ ก็ สะกดรอยตามยังไงล่ะจ๊ะ! >< ”

ว่าแล้วก็ปลดมือหนุ่มน้อยที่ดึงไว้ออก ก่อนหัวเราะพลางเร่งฝีเท้าเดินไป


“....สะ.....สะกดรอยตาม.........พี่นิกงั้นเหรอ!?”

แบงค์พึมพำกลืนน้ำลายลงคออย่างเสียวไส้...ก็แล้วถ้า...

ตามไปเจอ........ ภาพบาดตาบาดใจเขาไม่ต้องเป็นลมตายอยู่ตรงนั้นเรอะ...โฮ~


(พี่นิกครับ..... แบงค์รักพี่นะ..... ขอให้พี่นิกอย่าทิ้งแบงค์ไปหาใครเลย.... T T )


กลัวจัง.......................






tsktonight…TBC.


*** ………ขอชี้แจงอุปสรรคค่ะ.... fd เสียค่ะ..... เอ๋อแดก หรือ เอ๋อเหรอ...
เออเร้อนั่นเองค่า------------ T T ..... แล้ววิก็นึกว่าไวรัสเข้า ให้คนอื่นดูเขาก็มาลบ
ข้อมูลเราทิ้งหมดเลย... วิอนุญาตเองแหละค่ะ เพราะนึกว่ามันจะหาย ปรากฏว่า
ไม่หายอ่ะไม่ใช่ไวรัสแต่มันเอ๋อ....... ของเก่าวิไม่ซีเรียสอะไรค่ะ หากู้กลับมาเซฟเอา
แต่...อันใหม่ๆนี่สิ...... ไม่มีให้เซฟค่ะ ฮือ~~ ดราม่าเข้าชีวิตชั้นยังไม่พอ ซวยซ้ำซ้อนจริงๆ...

เฮ้อ~ แต่มันก็ผ่านไปแล้ว มาสนุกกับเรื่องน่ารักๆต่อกันดีกว่านะค่ะ^^ นานเลย55
ตอนหน้ามาเล่นเป็นนักสืบกันหนุกๆดีมั้ยค่ะ.... แต่เอ....ไม่รู้จะเจออะไรนะ
บอกแค่ว่าตอนหน้า ได้เฉลยเรื่องฟ้าล่ะ ส่วนพ่อยกแม่ยกน้องแบงค์ก็ห้ามพลาด
ที่สำคัญใกล้ถึงนัดครั้งสำคัญของน้ำเข้าไปทุกทีๆ มันจะออกมาอีรูปไหนนี่ต้องรอดู

....ยังไงก็ไม่ต้องเครียดรอกันค่ะ เพราะเรื่องนี้เน้นความน่ารักปนฮา (ซึ่งไม่รู้มันฮามั้ย55)
คนแต่งแอบร้ายค่ะช่วงนี้ ใครที่ตามอ่านมาตลอดขอบคุณสำหรับกำลังใจมากนะค่ะ

รักจัง^^

( แอบกระซิบบอกเฉพาะแฟนๆเลิฟซีนเอ็นซีทั้งหลายขา ....
ปล. ว่าจะจัดเลิฟซีนหนักๆให้ตอนนี้555 พายุเข้าวิซะจิ้นไม่ไปเลย 555
แต่เดี๋ยวไว้เผลอกัน วิคงมีหื่น เอ๊ยมีเฮ....ให้เร็วๆนี้แหละค่ะ ลุ้นไปก่อนเด้อ
เพราะเรื่องนี้ไม่ได้เน้นอย่างว่าจริงๆแหละค่ะ แต่ก็ขาดไม่ได้เหมือนกัน เอ๊ะยังไง?5555555)


ตอบค่า

ถึงคุณอาณาจักรแห่งเรา ขอโทษค่ะที่ให้รอตั้งสองอาทิตย์... แต่วันที่มาอัพลงให้นี้เป็นวันที่วิพร้อมจริงๆค่ะ วันนี้มีเวลาให้สิ่งที่รักเยอะเลย แต่งฟิคไปก็คิดถึงใจคนที่คอยไป ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะค่ะ^^

ถึงพี่นิด แหมรอวิอยู่เสมอเลย^^ ทำตัวน่ารักมากๆๆค่ะ555
ช่วงนี้ผ่านเรื่องเครียดไปได้ อาจเพราะโตแล้วเลยไม่เท่าไหร่ ก็เจอมาเยอะ เจ็บมาเยอะแล้วอ่ะเนอะ ชิน5555 ใครๆก็เศร้าได้แต่ ฟิควิไม่เศร้าค่ะ
ถึงเศร้าก็ไม่นาน เพราะอยากให้แฟนๆที่น่ารักทั้งหลายมีแต่รอยยิ้ม


ในเวลาที่รู้สึกเศร้า เราไม่ได้เหงาอยู่คนเดียวค่ะ ทั้งโลกมีคนที่น่าสงสารไม่ได้ต่างจากเรา
หรือยิ่งกว่าเรามากมายนัก เรื่องของเราไม่ได้ทุกข์ที่สุดในโลก และมันไม่ใช่จุดสิ้นสุด
ของชีวิต มันไม่ใช่จุดจบแต่มันคือจุดเริ่ม..... เริ่มให้เราออกก้าวเดินผจญภัย แก้ไขปัญหา
และแสวงหาจุดมุ่งหมายใหม่ของชีวิตอยู่เสมอๆ.... ชีวิตย่อมมีการเปลี่ยนแปลง
แต่เราคือผู้กำหนดชีวิตของเราเองว่าจะให้มันเปลี่ยนเป็นดี หรือร้าย แค่ไหน

อยู่ที่เราว่าจะมองโลกเป็นสีอะไร....

(เป็นบอดี้แสลมกันมั้ยค่ะ 5555 สีชมพูก็ดีนะน่ารักดี)

ยังไงก็ตาม ถ้าใครได้อ่านข้อความตอนนี้ ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ
วิคิดว่าทุกคนคงมีข้อคิดดีๆเป็นของตนเองอยู่แล้ว บอกอีกทีว่า รักจัง^^




Create Date : 11 มีนาคม 2555
Last Update : 11 มีนาคม 2555 21:16:14 น. 2 comments
Counter : 1300 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกอิ่มใจจัง เหมือนได้ตามติดชีวิตญาติพี่น้องยังไงม่ะรุ้ อันที่จริงจะเขียนให้ออกดราม่าเยอะ ๆ ก็ได้นะครับ ผมพวกซาดิด


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 13 มีนาคม 2555 เวลา:14:12:46 น.  

 
ตามมาอ่านตอนสองแบบพลังเต่าคลาน5555
จริงๆอ่านจบนานแล้วแต่ลืมเมนท์(เค้าขอโทษอ่ะ:))
ตอนนี้หนุ่มเอลของเราเกือบคอขาดเพราะพิษรักแรงหึง
ของคนน่ารักดีนะที่ไหวตัวทันไม่งั้นงานเข้าชุดใหญ่แน่ๆ
ส่วนหนุ่มทินกรก็ช่างไม่รับรู้อะไรบ้างเลย..เมาแล้วออก
แนวปัญญาอ่อนได้อีกอ่ะ...น้องกรของเราก็รักเขาข้างเดียว
เหมือนข้าวเหนียวนึ่งฯ...น่าสงสารได้อีกแบบจุกๆเจ็บๆ
เมื่อไหร่จะสมหวังเหมือนรุ่นพี่บ้างไรบ้างอ่ะเนอะ???
รอเป็นกำลังใจให้น้องแบงค์...กะน้องนิกกี้ขอให้ผ่าน
ไปได้ด้วยดีอย่ามีเรื่องร้ายๆหรือเรื่องที่ทำให้เข้าใจผิดกันเลย
แอบลงสารน้องแบงค์จัง!!!!!
หวังว่าตอนต่อไปจะเรื่องจะคลี่คลายในทางที่ดีเนอะ...
รอติดตามตอนต่อไปและเป็นกำลังใจให้น้องวินะจ๊ะ:)
***ส่วนเรื่องNC55555ม่ายเป็นไรรอได้คร่า...
ตามสะดวกและตามความเหมาะสมของเนื้อเรื่อง
พวกข้าน้อยยินดีและเต็มใจรอเป็นอย่างยิ่ง..!!!!
ขอบคุณน้องวิที่มาทักทายและตอบเมนท์เหล่าสาวกนะคะ


โดย: พี่นิด IP: 110.49.233.134 วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:15:40:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
11 มีนาคม 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.