ตอนที่48 รอ...3 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)







“หึ...จะให้พี่ทำอะไรล่ะก๊อป..” เอสกอดอก ยิ้มมุมปาก หรี่ตามองหน้าเจ้าเพื่อนรุ่นน้อง

แอบสาวก็ทำกระพริบตาปิ๊งๆใส่เขาให้ขำ.. คนหล่อเอามือเกาแก้มแก้งง

ขออย่าให้นังน้องก๊อปสั่งเขาอย่างที่ทำกับกรก็พอใจแล้ว...


ก๊อปยิ้มหวานก่อนจีบปากจีบคอพูด “ก็ไหนๆน้องก๊อปจะมาแจมเต้นกับพวกพี่เอสทั้งที

ก๊อปก็อยากจะเห็นต้นแบบซะหน่อยน่ะค่ะ ว่าไอ้ไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวกเนี่ยมันเป็นยังไง”


“หึ55555 นี่ก๊อปอย่าบอกนะ ว่าจะให้พี่เต้นให้ดูน่ะ555” ดาราหน้าหล่อขำส่ายหน้า

“แหมพี่เอสไม่ต้องกลัวนะค่ะโฮะๆๆ น้องก๊อปไม่บังคับให้พี่เอสเต้นตอนนี้ ตรงนี้หรอกค่ะ

เดี๋ยวพี่เอสจะเขินเพื่อนๆ... 555 เอาเป็นว่าก๊อปจะให้พี่เอสโชว์ลีลาขั้นเทพของพี่ให้เต็มที่

ได้ตามสบาย ในตอนที่พวกเราไม่อยู่ด้วยจะดีกว่า...คิกๆ ... ดีมั้ยค่ะพี่เอสขา~~”


เอสฟังก็ยิ่งงงกว่าเดิม “ เออ.... ก๊อปหมายความว่ายังไง? ให้พี่เต้นคนเดียวตามสบาย?55”


“ ค่า-------าาา ตามสบายเลยค่ะพี่ขา~ แต่ต้องเต้นจริงๆนะค่ะฮุฮุ”

เอสยิ้มยังงง ไหงมันง่ายจัง... น้ำก็หันมาพูดด้วย “โห... นี่เขาไว้ใจคุณว่าจะยอมทำตาม

ขนาดไม่อยู่ดูเลยเหรอ...บู่ๆ!! ไม่เห็นยุติธรรมเลย ไม่เห็นสนุกเลยแบบนี้”


น้องก๊อปได้ยินที่น้ำพูดก็ทำเอานิ้วชี้ส่ายไปมา เหมือนอยากจะบอกว่าไม่ใช่อย่างที่น้ำคิด

ความหมายของก๊อปก็คือ “ ใครว่าล่ะค่ะก๊อปไม่ไว้ใจพี่เอสหรอก! เพราะงั้นนะ....

ก๊อปขอสั่งให้พี่เอสถ่ายคลิปตัวเองเต้น แล้วส่งหลักฐานนั้นมาให้ก๊อปดูห้ามช้าเกินวันพรุ่งนี้!

เอ๊าะส่งมาให้ดูทางเฟสบุ๊คนะคะ!!!ฮ่าฮ่าฮ่าโฮะๆๆๆๆสะใจ!” แล้วหนุ่มแอบสาวก็หันไป

หัวเราะเสียงแหลม ตีมือกับพี่โอบและบิวที่ชูมือรออยู่อย่างชอบใจ ขณะที่กร นิกกี้และน้ำ

ก็พากันหน้าเหวอ ก่อนจะหัวเราะปากกว้าง ตบโต๊ะ เคาะตะเกียบ โห่ร้องแซวเอสให้ลั่นห้อง


“เฮ้ย!//////*// จะบ้าเรอะ! แก! นังน้องก๊อป!! พี่ไม่เล่นด้วยนะแบบนี้! ไม่เอาหรอก

ลองลงเฟสหราแบบนั้นก็ไม่ใช่แค่แกคนเดียวที่เห็นสิ!” เอสสะดุ้งส่ายหน้าไม่เอาด้วย

แฟนคลับที่คอยติดตามผลงานของเขาอยู่ ต้องได้รู้ข่าวจากเพื่อนดาราตัวแสบพวกนี้แน่

มีหวังตั้งหน้าตั้งตารอดูกันให้รึ่ม! ไม่ต้องเดาเลยว่าต้องมีคนส่งคลิปของเขาต่อๆกันไป

ไม่รู้กี่เครือข่ายไฮเทค! อายเขาโว้ยยยยยยยยยยยยยย! เอสไม่ยอมและคิดที่จะไม่ทำตาม

แต่..


“ไม่ได้!!! ต้องทำตามที่สั่ง! เข้าใจมั้ย!!!!!!”

และนี่คือเสียงยืนยันจากทุกคน... ที่ตะคอกใส่หน้าเอสพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมาย...

เป็นเพราะทั้งหมดยอมเล่นเกมส์ของเอส และทำตามคำสั่งในเกมส์ที่ได้รับอย่างเคร่งครัด

ฉะนั้นคนหน้าหล่อก็ต้องยอมเล่นด้วยอย่างขัดไม่ได้ ...

แถมทุกคนยังบอกว่าจะรอดูคลิปหรรษาของนายเอสอย่างใจจดใจจ่อกันเชียวละ555


.............................................

............................

...............

******************************





สองทุ่มครึ่ง... นิกกี้กลับถึงบ้านที่มีเพื่อนๆรอเขาอยู่



“เฮ้ยเพื่อนๆ!! เจ้าของบ้านกลับมาแล้วคร้าบบบบบ วู้~~~!!!!55555”

เสียงทักเมื่อโผล่หน้าออกมาจากประตูหลังบ้าน ทำให้เพื่อนๆส่งเสียงโห่ตอบกันเกรียว

“มึงอ่ะ! มาช้า!! เอานี่ไปแดกเลยปะ!” อาทรีบกวักมือเรียกให้นิกกี้เข้าร่วมวง


วี อาท และบาสนั่งดื่มเหล้ากันไปก่อนได้สักพักแล้วที่โต๊ะหินอ่อนในสวนหลังบ้าน

เมื่อเห็นเจ้าของบ้านกลับมาถึงทั้งสามก็รีบช่วยกันชงเหล้าใส่แก้วส่งให้ทันที ทั้งที่หนุ่มตี๋

ก้นยังไม่ทันได้แตะม้านั่งหินอ่อนด้วยซ้ำ มือของเขาก็รับแก้วเหล้ายกขึ้นดื่มจนหมดแก้ว

ก่อนเลย เพื่อนๆพากันส่งเสียงเฮ ชอบใจที่ได้เห็นนิกกี้โชว์สปิริตยอมโดนลงโทษเพราะ

มาช้าจนมืดค่ำให้ดู ด้วยการยอมดื่มเหล้าที่ทุกคนส่งให้ไม่ว่าจะรสอ่อนแก่แค่ไหน

"เอ้าบาสกุญแจรถมึง ขอบใจมากเว้ย!" นิกกี้โยนกุญแจรถส่งคืนให้เพื่อนที่ยิ้มรับ

“เออ...ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง...เฮ้ยนี่เลยมึงลองชิมยำหมูยอดูก่อน กูลงทุนทำเองเลยนะเว้ย!”

บาสยกจานกับแกล้มเลื่อนมาวางต่อหน้านิกกี้ อยากรู้ว่าเจ้าเพื่อนหน้าตี๋ชิมแล้วจะว่าอย่างไรบ้าง..


“ฮึ.. ไม่เอาล่ะ กู... อิ่มว่ะ กินข้าวกับพี่มายังแน่นพุงอยู่เลยเนี่ย55 สงสัยจะแดกได้

แต่เหล้าเท่านั้นว่ะ!ก๊าก5555”

คำปฏิเสธจากปากเพื่อน เล่นเอาคนเสนอหุบยิ้มลงทันที...

ทั้งที่เขาแบ่งเก็บไว้ให้กินต่างหากโดยเฉพาะ แต่คนที่อยากให้กินดันไม่อยากกินเสียนี่..

บาสนึกน้อยใจจึงดึงจานกลับมาตั้งหน้าตั้งตากินเองไม่ยอมมองหน้านิกกี้อีก...

วีและอาทสังเกตเห็นอาการแปลกๆของบาส ก็มองออกว่าคงงอนเพื่อนเข้าแล้ว

ทั้งคู่จึงพยายามส่งซิกทำท่าพยักเพยิดหน้าให้หนุ่มตี๋ดู..

“(วีกระซิบ) เชี่ย! มันอุตส่าห์เก็บไว้ให้มึง แม่งไม่กินเลยซักคำได้ไงวะ!

พวกกูจะขอกินจานนั้นแม่งก็ไม่ให้ หวง! ไอ้เชี๊ยะทำตัวดียิ่งกว่าเมียในอนาคตมึงอีกมั้ง555”


“(อาทกระซิบ) ไอ้นิกๆ!! มึงง้อมันหน่อยดิ๊! เดี๋ยวแม่งแดกคนเดียวหมดจาน ดูดิ!

มึงกินๆไปเหอะสัด เร็วดี๊~เดี๋ยวพวกกูจะได้แจมด้วย5555”


บาสเหล่มองเห็นพวกเพื่อนๆซุมหัวกันหัวเราะคิกคักก็หน้าบึ้งถาม

“พวกมึงขำเชี่ยไรกัน!? ซุบซิบนินทากูใช่ม๊ะไอ้พวกสันดานเสีย!//////*// กูรู้นะ!”

นิกกี้อมยิ้มมองหน้าบาส เพื่อนเขาก็หันหน้าหนีไปยกเหล้าขึ้นดื่ม

วีกับอาทนั่งอยู่ข้างเดียวกันส่วนฝั่งตรงข้าม นิกกี้นั้นนั่งอยู่ข้างๆบาส

หนุ่มตี๋ทำตาหยีหรี่ตามองหน้าคนนั่งข้าง เขาเขยิบตัวเข้าไปนั่งเบียดด้วยใกล้ๆแล้วยกแขน

วางพาดบนบ่าเพื่อนไว้ “เฮ้ยมึงทำเองจริงเหรอวะไอ้บาส..ไหนๆเอามาให้กูชิมหน่อยดิ๊”

บาสหันไปมองหน้านิกกี้ที่เคลื่อนเข้ามาใกล้... ก็อดใจเต้นไม่ได้

“ฮึ...ไหนมึงว่าแดกมาเต็มคราบแล้วไง?... ไม่อยากกินของกูก็ไม่ต้องกิน! ไม่ต้องมาโอ๋กู!”

“55โอ๋ที่ไหนสัด! กูก็แค่อยากกิน มึงไม่ให้กูกินจริงอ่ะ..” ยังยิ้มตาหยีแกล้งเพื่อน

“...................... กู.........รู้ว่ามึงกินไม่เผ็ดมาก กูก็ทำไว้ให้ต่างหาก ..เท่านั้นแหละ...”

“.....หึขอบใจเว้ย” ว่าแล้วนิกกี้ก็หยิบจานยำหมูยอฝีมือเพื่อนมาวางไว้ในที่ตัวเอง

ฝืนกินเข้าไปเพื่อให้เพื่อนยิ้มได้ ... บาสเห็นนิกกี้กินแค่เหล้ากับยำที่เขาทำเท่านั้นก็อมยิ้ม

........................................

............

หลังจากหนียุงเข้าไปนั่งกินกันต่อข้างในบ้านตรงห้องรับแขก สองสามชั่วโมงต่อมา

วีก็เมาหลับคาโซฟา.. ส่วนอาทนั้นเมาสมบูรณ์แบบนั่งกับพื้นเอาคางเกยขอบโต๊ะไว้

ใช้นิ้วจิ้มนับก้อนน้ำแข็งในแก้วเหล้าไปมา .... สำหรับบาสนั้น เขารู้ตัวว่าคออ่อนกว่าใคร

จึงเป็นคนเดียวที่ไม่ดื่มเยอะ เพราะไม่อยากเมาหัวทิ่มหลับไปก่อนที่จะได้..... ดูแลนิกกี้...


เจ้าเพื่อนหน้าตี๋ก็มึนเมาจนเดินโซซัดโซเซ หายไปเข้าห้องน้ำนานแล้ว ไม่กลับมาที่โต๊ะ

ทิ้งให้บาสต้องชะเง้อคอมองหาอย่างนึกเป็นห่วง ได้แต่บ่นพึมพำคนเดียว

“ตกส้วมตายห่าไปแล้วมั้งเชี่ยนิก แดกไม่รู้จักบันยะบันยัง!เฮ้อ~ ไปดูมันหน่อยดีกว่า”

แต่ขณะที่บาสกำลังลุกขึ้นจะเดินไป อาทก็ถลาเข้ามาคว้ามือเขาไว้

“เฮ้ยยยยยเมิงงง.. ปายหนาย? อยู่ๆๆ แดกเหล้ากะกูต่อเลย!ต่อเล้ยยยยย~”

“เอ้ยเชี่ยยอาท! เมาแล้วมึงอ่ะ! ปล่อยกูกูจะไปดูไอ้นิก!”

“นิก! เฮ้ยนิกไหนว้า~~~!?ฮ่าฮ่าฮ่า!!! อ๋อ~กูรู้แล้วววววว! นิกกี้เม้าส์!ช่ายป่ะ!?”

“เออ!สัดเอ๊ยแม่งเมาจนลืมชื่อเพื่อนไปแล้วมึง เฮ้อ~มึงรู้มั้ยกูเป็นใคร!?”

“..............................เมิงงง!......เฮ้ยเมิงเปนนน.... ครายวะ!!!?”

“เอ้อ!กูเป็นพ่อมึงมั้งไอ้สัด! ไอ้บ้าเอ๊ย! ฮะฮะ..”

แล้วบาสก็สะบัดข้อมือออก ปล่อยให้อาทล้มหน้าทิ่มพื้น แต่ก็ยังพยายามตะโกนเรียก

ตามหลังเขาไป บอกขากลับอย่าลืมซื้อนิกกี้เม้าส์มาฝากด้วยสักสองตัว...


“ปังๆๆ!!!เฮ้ยนิก! ไอ้นิกกี้! มึงตายรึยังวะ! หลับคาส้วมไปแล้วเรอะ!?”

บาสด่อมๆมองๆอยู่หน้าห้องน้ำ เห็นประตูปิดไว้ ก็ ตบประตูเรียกหนุ่มตี๋ให้เปิด

แต่ประตูนั้นกลับไม่ได้ล็อคและถูกเปิดออกตามแรงผลักของมือเขา ข้างในนั้นไม่มีใคร..

“อ้าว........ เฮ้ยแล้วไอ้นิกมันไปไหนวะ!?” เมื่อไม่เห็นนิกกี้อยู่ในห้องน้ำอย่างที่คิด

บาสก็รีบเดินตามหา... เขาเดินมองหาเจ้าเพื่อนหน้าตี๋ตัวดีไปเรื่อยจนทะลุออกไป

ประตูหลังบ้าน.... ก็เจอคนที่กำลังตามหานั่งหลับแหงนหน้าขึ้นฟ้า อยู่ที่โต๊ะหินอ่อน

บาสส่ายหน้าขำนิดๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปเปิดตู้เย็น หยิบผ้าเย็นมาแกะเพื่อเอาไปเช็ดหน้า

ให้เจ้าคนเมาหลับที่ไม่กลัวโดนยุงหามไปทิ้งที่ไหน

เมื่อเดินกลับมาก็ยังเห็นนิกกี้หลับอยู่ที่เดิม บาสเข้าไปนั่งข้างๆยิ้มน้อยๆ คอยเช็ดหน้าให้

หวังจะให้เพื่อนรู้สึกดีขึ้น

“อื้อ~...” เสียงครางในลำคอ กับคิ้วที่ขมวดมีอาการสะดุ้งเล็กน้อย บอกให้รู้ว่า

เจ้าตัวก็รู้สึกอยู่ว่ามีใครมาสัมผัส...

แต่จนแล้วจนรอดบาสก็ยังเห็นอีกฝ่ายนั่งหลับตานิ่ง ไม่ยอมตื่นหรือขยับไปไหน

“โธ่เอ๊ยไอ้นิก... มึงนะแดกเหล้าหลับทีไรเป็นงี้ทุกทีอ่ะ...55หลับไม่รู้เรื่องเล้ย555”

ไม่รู้เลยว่าเขาเป็นห่วงแค่ไหน.. ไม่รู้เลยว่าเขา...รัก..แค่ไหน....


บาสเม้มปากเข้าหากัน มองไล่ไปตามใบหน้าของเพื่อนหน้าตี๋ทีละส่วน ... ตั้งแต่คิ้ว.. ขนตา

... จมูกโด่ง ปาก คาง ลงไปถึงลูกกระเดือก .. ลำคอ ไหปลาร้า... มือที่ถือผ้าเย็นอยู่นั้น

เริ่มสั่นนิดๆเมื่อไล่เลยไปเช็ดให้ตามเนินอก... แกะกระดุมเสื้อเม็ดบนออกไปได้สองเม็ด

ก็เผยให้เห็นหน้าอกแกร่งที่มีกล้ามขึ้นให้เห็น...คนคอยดูแล.. เผลอลูบไล้มือเปล่าของตน

ไปตามร่องกล้ามเนื้อสวยๆตรงหน้าจนได้.... บาสสอดมือเข้าไปโอบกอดอกกว้างตรงหน้า

ของคนที่เขาแอบรักอย่างโหยหา... หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่... เขารักนิกกี้จริงๆ...


และเมื่อเงยหน้าขึ้นมามองริมฝีปากของเพื่อนรัก ที่ทำให้เขาต้องหลงรัก... ความรู้สึกอยาก

ครอบครองก็เข้าครอบงำเขาไว้... อยากให้เพื่อนคนนี้... รักเขาอย่างที่เขารักบ้างเหลือเกิน..

“กูรักมึงนะนิกกี้...มึงรักกูบ้างมั้ย” ความในใจที่ส่งเป็นเสียงกระซิบแผ่วเบาสั่นเล็กน้อย

แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนที่หลับตานิ่งต่อหน้าตอบรับแต่อย่างใด…

บาสขยับตัวขึ้นมาคุกเข่าคร่อมขาของนิกกี้ข้างหนึ่งไว้ แล้วใช้มือประคองใบหน้าหล่อใส

ที่เขาหลงใหลให้หันมารับจูบ.... ชายหนุ่มค่อยๆประกบปากจูบลงไปบนริมฝีปากของเพื่อน

อย่างที่ใจเขาเรียกร้องต้องการ…


“อื้ออ~!! แฮกๆๆ ไอ้บาส!!!มึง!////////”

แล้วเสียงนิกกี้ที่ร้องโวยวายตกใจมาก พร้อมกับจับหน้าเขาให้ออกห่าง

ก็ทำให้บาสถึงกับผงะหน้าเสีย! เห็นเพื่อนลืมตาเบิกโพลงขึ้นเต็มๆตา! ก็ตกใจสุดๆ

เหวอจนทำอะไรไม่ถูก นิกกี้ไม่ได้หลับไม่รู้เรื่องหรอกหรือ!!!|||||||||||||


“มึง! มึงไม่ได้เมาหลับอยู่เหรอไอ้นิก!!! มึงหลอกกู!!!”

บาสแทบจะกระโดดออกไปจากบนตัวของนิกกี้ เขาชี้หน้าต่อว่าเพื่อน

ขณะที่น้ำตาก็คลอขึ้นมาที่เบ้าตาอย่างห้ามไม่ได้


“กูไม่ได้ตั้งใจจะหลอกมึง! แล้วกูก็ไม่ได้หลับด้วย! กูแค่งงหัวก็เลยออกมานั่งรับลมตรงนี้!

กูรู้ว่ามึงมา! แต่กูคิดว่ามึงจะแกล้งอะไรกู กูก็เลยแกล้งทำเป็นหลับ ไอ้เชี่ยเอ๊ยมึงแม่งลูบนมกู!

กูก็ว่าแปลกๆแล้วไอ้สัด! มึงบอกว่ารักกูด้วย!! เชี่ยเอ๊ยหัวใจกูแทบวาย! กูยังคิดอะไรไม่ออก

ไอ้บาสมึงก็มาจูบกูอ่ะ!!!|||||||||||||| สัดเอ๊ย! นี่มึงคิดอะไรกะกูแบบนี้ได้ไงวะเนี่ยยยยย!!!”

ไอ้หนุ่มตี๋ยังยืนตัวเอนเพราะฤทธิ์เหล้า แต่สติของเขากลับมารับรู้เรื่องที่เกิดอย่างไม่คาดฝัน

ตรงหน้าแล้ว ยกสองมือขึ้นจับเนื้อจับตัวอย่างขนลุก ลูบหน้ากุมหัวตัวเอง ยังตื่นตกใจไม่หาย

เกิดมาก็เพิ่งจะเคยถูกลวนลามเป็นครั้งแรก แถมคนทำยังเป็นเพื่อนสนิทของเขาอีก

เขาจะทำอย่างไรดี! ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าบาสจะแอบชอบเขา!!!


ฝ่ายคนถูกจับได้เองก็ตกตะลึงยืนน้ำตาคลอ มองคนที่ตัวเองรักต่อว่า ทำท่ารังเกียจ

“นิกกี้....5..55 ... มึงบ้ารึเปล่า!... กู....ฮึก.....ฮึกฮืออ~ กูก็แกล้งมึงนั่นแหละ!ฮึกฮึฮืออ!!!”

บาสร้องไห้ตะโกนใส่หน้านิกกี้เสียงดังลั่นขณะที่อีกฝ่ายได้แต่อ้าปากเหวอ


“ ใครบอกว่ากูรักมึง! กูเป็นเพื่อนมึงนะ!! ฮึกฮืออออ!!!! กูเกลียดมึง!”

พูดเสร็จก็ทำท่าจะหันหลังวิ่งหนีไป แต่เจ้าเพื่อนหน้าตี๋กลับไหวตัวตามไปคว้าแขนไว้ได้


“เฮ้ยบาส! มึงจะไปไหน! มาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน!!”

นิกกี้ทำหน้าเครียดไม่ยอมปล่อยให้เพื่อนหนีไปดื้อๆแบบนี้ แต่ก็โดนผลักให้ล้มลงกับพื้น

เพราะเขายังมึนอยู่ไม่หาย เลยทรงตัวสู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้ บาสกำลังจะวิ่งหนีไปไกลแล้ว

นิกกี้จึงต้องแกล้งร้องโอยด้วยความเจ็บปวดให้บาสหยุด หันมามองเขา

“โอ๊ยยยยยยย!!! เจ็บ!!! โอ๊ย~บาส! บาสช่วยกูด้วย!!!”

“อึก! นิกกี้!!!||||||||||| มึงเป็นอะไรน่ะ!!! เฮ้ยไอ้นิก! ไอ้นิก!”

แต่เมื่อหลงกลยอมกลับมาจับตัวประคอง เขย่าตัวเพื่อนถามอย่างร้อนรน กลับถูกอีกฝ่าย

เข้ากอดรัดไม่ยอมปล่อยให้หนีได้อีก “บาส! มึงอย่าหนีเลยนะพูดกับกูก่อน!”


เมื่อรู้ตัวว่าถูกหลอกบาสก็ดิ้นรนร้องโวยวายให้นิกกี้ปล่อย เขาอยากกลับบ้าน

เขาไม่อยากอยู่สู้สายตาที่จะมองเขาอย่างรังเกียจของนิกกี้..


“มึงปล่อยกูไปเถอะ...ฮึก...ฮึกฮือออ!!!” บาสเอาแต่ก้มหน้ามองพื้นหญ้า

“บาส! กูขอโทษ!! มึงอย่าร้องไห้กูขอโทษ!! กูรักมึงนะเว้ย!”

“มึงก็รักกูเหรอ!?” ตกใจรีบเงยหน้ามองก็เห็นอีกฝ่าย ส่ายหน้าบอกไม่ใช่อย่างนั้น


“กูรักมึงแบบเพื่อน... เราเป็นแค่เพื่อนกันดีที่สุดแล้ว มึงอย่าเป็นอย่างนี้เลย

กูรักมึงแบบอื่นไม่ได้หรอก... ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่มึงเป็นผู้ชายหรอกนะ แต่...กูมีแฟนแล้ว

แล้วกูก็คิดกับมึงได้แค่เพื่อนเท่านั้น มึงเป็นเพื่อนรักของกูนะ อย่าไปไหนเลย..บาส...”


ยิ่งได้ฟังที่นิกกี้พูดบาสก็ยิ่งน้ำตาไหล ก้มหน้าปาดเช็ดไปอย่างอึดอัดใจ

หนุ่มตี๋เห็นเพื่อนเศร้าเหลือเกินก็สงสารนัก ดึงตัวเอามากอดไว้ลูบหัวลูบหลังปลอบใจ

พลางพูด “กูไม่อยากทำให้มึงเสียใจแบบนี้เลยไอ้บาส ... กูขอโทษ”

“มึงรังเกียจกูมั้ย...” เสียงบาสถามเบาๆ ยังก้มหน้าซบอกกว้าง

ในอ้อมกอดของคนที่เขารักช่างอบอุ่นเหลือเกิน...จนอดที่จะกอดตอบไม่ได้


“กูจะรังเกียจมึงได้ยังไง... เอ่อเมื่อกี้กูอาจจะปากไม่ดี มึงอย่าถือเลย กูขอโทษ

มึงจะเป็นอะไรกูก็จะเป็นเพื่อนมึงเหมือนเดิม... ไม่ต้องกังวลนะ ตัวกูเอง

ก็มีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน ขอโทษที่ไม่เคยบอกให้มึงรู้......”

นิกกี้ตัดสินใจที่จะบอกเรื่องความลับของความรักให้บาสได้รู้ เพื่อที่เพื่อนจะได้ตัดใจ

และเข้าใจเขามากขึ้น...


“มึงไม่ต้องบอกหรอก ... กูรู้แล้ว.... ไอ้แบงค์ใช่มั้ย”

“เย้ย!!!!มึงรู้ได้ไงวะ!!?” พลิกล็อค....อีกฝ่ายรู้เรื่องของเขามาก่อนซะงั้น...

หรือนี่เขาแสดงออกมากไป!

“จะไม่รู้ได้ไงวะ!/////*// มึงดันมาละเมอจูบกูซะหวานเลย เพราะคิดว่าเป็นมันอ่ะ!!!”

บาสทำหน้างอ... นึกถึงทีไรเขาก็ยังเจ็บใจไม่หาย... มาเห็นเขาเป็นตัวแทนคนอื่นได้ไง


“เฮ้ย!!! จริงดิ!|||||||||||||| กูทำงั้นเหรอ!!! มึงไม่ได้อำกูนะ!!”

“จริง! ก็วันที่มึงโดนกูถีบจนตื่นนั่นไงจำได้มั้ย แล้วกูก็ร้องไห้...”

นิกกี้คิดตามก็รู้สึกผิด เขาไม่น่าทำกับบาสอย่างนั้นเลย “กูไม่ได้ตั้งใจ กูขอโทษ”


“พอ! พอแล้ว!! มึงจะขอโทษกูทำไมนักหนาวะ!!..... กูเป็นคนหลงรักมึงเอง..

มึงไม่ผิดหรอก.... กูผิดเอง....ที่เสือกไปรักคนเชี่ยๆอย่างมึง...”

“อ้าวเฮ้ย! ตกลงกูดีหรือมึงเห็นกูชั่วมากเลยชอบว่ะ”

“..........กูไม่ได้แค่ชอบ ..แต่กูรักมึงไอ้นิก/////...” คนพูดรู้สึกร้อนหน้าด้วยความกระดากอาย

ขึ้นมาพอดู แต่คนฟังนี่สิ... อึ้งไปนานกว่าจะพูดตอบออกมาได้


“..............ไอ้บาส..... มึงตัดใจเถอะ แล้วเราจะได้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ

ให้เป็นอย่างอื่นกับมึง.......... กู~ ไม่เอาล่ะ... กูพูดตรงๆมึงอย่าโกรธกูเลย..”

นิกกี้ลูบหน้าหันไปมองทางอื่นไม่ค่อยกล้าจะสบตาเพื่อน... กลัวมันจะร้องไห้ขึ้นมาอีก

แล้วก็เป็นอย่างที่เขาคาดจริงๆ คนร่าเริงอย่างบาสเวลาที่ร้องไห้ดูน่าสงสารจนบอกไม่ถูก

คนมองดูอยู่ก็ค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้ ตบบ่าปลอบอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร


“ไอ้บาส....บาสๆ... เลิกคิดบ้าๆกับกูเถอะ เดี๋ยวมึงก็คงหาแฟนน่ารักๆได้เองล่ะน่า!

..เอ่อหรือ...มึงชอบแบบหล่อๆล่ำๆวะ!?55555.................อ่า...ไม่ขำเลยแฮะ...แหงะ...”

“มึงพูดง่ายเนอะ!//////*// ....... กูก็อยากทำอย่างนั้นเหมือนกัน...ฮึก...ฮือออ”

บาสผวากอดนิกกี้แน่น... เขาก็อยากให้ความรักครั้งนี้กลายเป็นความทรงจำที่ดี

แต่ทำยังไงเขาก็ตัดใจจากนิกกี้ไม่ได้เสียที....

“นิก....... งั้นมึงช่วยอะไรกูหน่อยได้มั้ยวะ กูจะได้ตัดใจจากมึงได้”

บาสถอยตัวออกมาตั้งหลักจ้องตาเพื่อนอย่างเอาจริง

“ได้สิ มึงจะให้กูทำอะไรบอกมา!” หนุ่มตี๋รีบกระตือรือร้นรับปากเพื่อน

ขอแค่ให้พวกเขายังคงเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก็พอแล้ว


“มึงกอดกูสักครั้งได้มั้ย..นอนกับกูนะคืนนี้” บาสกลั้นใจบอกไปด้วยใบหน้าที่ร้อนฉ่าขึ้น

คำขอร้องครั้งนี้ถือเป็นการชดเชยความรักที่ไม่สมหวังก็แล้วกัน


“ นอน....กอดกับมึงเหรอ....เอ่อ....” ท่าทางของนิกกี้แสดงออกว่าขัดเขิน เขารู้สึกแปลกๆ

อยู่ๆก็ถูกเพื่อนมาบอกรัก แล้วยังจะขอนอนกอดด้วยอีก...


“กูหมายถึงมีเซ็กส์กันนะ!”

บาสหงุดหงิดที่นิกกี้ไม่เข้าใจจนต้องตะคอกใส่หน้า ให้อีกฝ่ายตกใจจนเหวอ

ถลึงตาตบหัวเขาดัง เพี้ยะ!!! นิกกี้อบรมเจ้าเพื่อนที่คิดไม่ซื่อยกใหญ่

“เชี่ย!!!/////////*// มึงพูดบ้าอะไรออกมาเนี่ย!! ทำกันแล้วจะกลับไปเป็นเพื่อน

เหมือนอย่างเก่าได้ยังไงวะ!!! มึงจะบ้าเรอะ! กูไม่นอกใจแฟนกูหรอก!”


คนถูกต่อว่ากุมหัวตัวเองบ่นเจ็บ ทำหน้าบึ้งอย่างขัดใจ ยิ่งนึกโมโห

ที่อีกฝ่ายเอาเรื่องคนรักมาอ้าง “แล้วถ้าไม่มีไอ้แบงค์! มึงจะรักกูมั้ย!!?”


“มึงอย่าพูดอย่างนี้อีกนะไอ้บาส!ไม่อย่างนั้นกูโกรธมึงจริงๆด้วย!!”

“รักมันมากเลยเหรอ!!”

“เออ!!!”

“ฮึโฮ~~~~~~~~~~~~~!!!!~ไอ้เชี่ย!!! มึงแม่งไม่รักกูเลยยยยยยยยยฮืออออ!!!”

“เอ๊า!!!|||||||||||||||| สัดเอ๊ยแหกปากอีกแล้ว…. โธ่เว้ย! กูขอโทษ! อย่าร้องไห้ดี๊~~!!”

“ก็มึงอ่ะ!ฮึกฮึก...อึก...........เชี่ยนิก.......ไอ้นิก......ไอ้ตี่...ฮือ...ไอ้เชี่ย... สัด...ไอ้..”

“.....||||||||||||||*|| เออ! ด่ากูซะให้พอ...เฮื่อย!”


บาสที่โวยวายอยู่เมื่อถูกนิกกี้ดึงไปกอดอีกครั้งก็เริ่มเงียบได้ เขาพึมพำเรียกชื่อนิกกี้เบาๆ

“อะไร.... มีอะไรก็บอกกูมา..” หนุ่มหน้าตี๋มองหน้าเพื่อนที่เขาสนิทสนม

และรักใคร่กันดีมาตลอด พยายามใช้ความอ่อนโยนให้มาก

ไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้

“ยุงกัดกู.......” บาสบ่นว่ายุงกัดนั่นทำให้นิกกี้หัวเราะได้ ไล่หลังดันให้เพื่อนรักกลับเข้าบ้าน




เมื่อทั้งคู่กลับเข้าไปในบ้านก็พากันขึ้นไปยังชั้นบน... ที่ห้องนอนของนิกกี้...

“เอ้อ!แล้วไอ้วี กับไอ้อาทล่ะ..เอาไงดีวะ..” ขณะที่เดินขึ้นบันได หนุ่มตี๋ก็นึกขึ้นได้

ทำท่าหุนหันจะกลับลงไปชั้นล่าง แต่คนที่ขึ้นมาพร้อมกันคว้าแขนเขาเอาไว้ก่อน


“ปล่อยพวกมันนอนข้างล่างนั่นแหละน่า! มึงจะทำยังไงแบกมันขึ้นมาเหรอ!”

บาสบอกอย่างหงุดหงิด ท่าทางนิกกี้อาจจะไม่อยากอยู่กับเขาแค่สองต่อสองอีกต่อไปแล้ว


“จะดีเหรอวะ..เอ่อ...” นิกกี้ยืนท้าวเอวเกาหัวตัวเอง เก้ๆกังๆ... อีกฝ่ายจึงฮึดฮัดเข้ามา

ลากแขนเขาให้เดินตามเข้าห้องเดี๋ยวนั้น “เฮ้ยไอ้บาส/////*// เบาๆดี๊! มะไม่ต้องลากกูก็ได้!”

เมื่อเข้าห้องไปแล้วบาสก็ล็อคประตูทันที เจ้าตาตี่เห็นก็ตาโตรีบร้องถาม

“เฮ้ย!มะมึงล็อคห้องทำไมวะ!!? มะไม่ต้องล็อคๆ!! กูไม่เคยล็อคห้อง!(ตอแหล)”

“มึงกลัวกูเหรอ....”

“ห๊ะ! เชี่ยไรเล่า กลัวเชี่ยไร ทำไมกูต้องกลัวมึง555|||||||||||||(เออ...กูกลัวมึง!สัด!)

“เออน่า ล็อคไว้แหละดี เผื่อไอ้สองตัวข้างล่างมันฟื้นมาเจอสภาพพวกเราตอนเช้าพรุ่งนี้

ปิดประตูล็อคห้องไว้กันพวกมันตกใจแตกตื่นกันไง..”

“สะ..สภาพพวกเราเหรอ…..เอ่อมึงหมายความว่าไงวะ!?”

“ก็กูอยากกอดกับมึงนี่..... กอดกันนอนหลับแค่นี้มึงให้กูไม่ได้เหรอ..”

เสียงเพื่อนเหมือนวอนขอ อ้อนน่าดู นิกกี้จึงอึกอักอยู่พักใหญ่ก่อนจะอ้อมแอ้มตอบตกลง

เพราะไม่อยากเห็นมันร้องไห้อีก “มึงต้องสัญญากับกูนะบาส ว่ามึงจะเลิกคิดลึกกะกูอ่ะ!

แล้วๆ เอ่อ..คืนนี้มึงต้องนอนเฉยๆนะ!(กูจะโดนทำมิดีมิร้ายอ่ะป่าวว่ะ!!!)”


บาสรู้ว่านิกกี้ระแวง แต่เขาก็ยักไหล่พูดพึมพำพลางเดินไปนั่งลงบนเตียงนอน ...มองหน้า

นิกกี้ที่เริ่มเหงื่อแตกแล้ว... “หึ.... กูน่ะไม่ทำอะไรมึงหรอก... อยากโดนมึงทำมากกว่า..”


“ไอ้บาส!////////*// กูให้ได้แค่นอนกอดเฉยๆนะเว้ย!!!”

เจ้าของห้องนอนชี้หน้าเจ้าคนที่มาขอนอนด้วยอย่างย้ำเตือน ตกลงกันแล้ว

แต่ดูท่าอีกฝ่ายอยากจะผิดสัญญากับเขาเหลือเกิน


“มึงจะอาบน้ำพร้อมกูเลยมั้ย?” เห็นบาสหยิบผ้าขนหนูที่พาดอยู่ปลายเตียงหันมาถาม

แทนที่จะรับปากไม่ยุ่มย่ามกับเขา หนุ่มตี๋ก็ต้องรีบส่ายหน้ารัวถอยกรูดไปตั้งหลักอยู่ทาง

หัวเตียง “มึงอาบคนเดียวเลย! กูไม่อาบ! กูชอบนอนเหม็นๆงี้แหละ555!!!|||||||||||”

แต่เจ้าเพื่อนตัวดีที่มีใจให้เขาดันอมยิ้ม ทำตามีเลศนัยแล้วพูดทิ้งท้ายให้เขาต้องขนลุกเล่น

“หึ.....//////ก็ดี............. กูชอบกลิ่นมึง...”

ประตูห้องน้ำปิดลงแล้ว นิกกี้จึงรีบตะโกนบอกให้อีกฝ่ายที่อยู่ในห้องน้ำได้ยินชัดๆ

“กูเปลี่ยนใจแล้ว! มึงอาบเร็วๆเลยเดี๋ยวกูจะอาบต่อ!! กูเป็นคนสะอาดเว้ยกูลืมตัวไป!”

คนที่อยู่ข้างในก็หัวเราะตะโกนถามกลับออกมาบ้างว่า

“มาอาบกับกูมั้ย!?”

เจ้าหนุ่มตี๋ได้ยินก็สะดุ้งโหยงรีบเสียงดังใส่

“เฮ้ยเชี่ย!!!///////*// กะกะกู!กูรอได้ไอ้สัด! อย่าแกล้งกันดิวะ!โธ่~~”

บาสที่กำลังถอดเสื้อผ้าอยู่ในห้องน้ำกลั้นขำแทบไม่อยู่... เจ้านิกกี้ตลกชะมัด

... คืนนี้...ความในใจของเขาถูกเปิดเผยแล้ว และอกหักไม่มีชิ้นดี... ความหวังที่จะทำให้

ค่ำคืนนี้ตราตรึงอยู่ในส่วนลึกของความทรงจำ........... เขาจะทำสำเร็จหรือเปล่านะ

ระหว่างเขากับนิกกี้.... อันที่จริงแล้วใครกันแน่ที่กลัวมากกว่ากัน

... บาสเฝ้าคิดถึงเรื่องที่จะละเมิดข้อตกลงด้วยหัวใจที่สั่นไหว... และเต้นระทึก

ขณะที่สายน้ำส่านกระเซ็นตกกระทบผิวกายให้รู้สึกสดชื่น สร่างจากฤทธิ์แอลกอฮอล์

เต็มที่... เวลานี้ไม่มีน้ำตาบนใบหน้าอีกแล้ว... ถึงแม้ว่ามันจะตกอยู่ข้างใน...

เขารู้สึกโล่งสบายขึ้นอย่างประหลาด.... อาจเพราะนิกกี้ได้รับรู้ความรู้สึกของเขาแล้ว

ถึงนิกกี้จะไม่ได้ตอบรับเขา..................... แต่เจ้าตัวก็พูดออกมาเองว่าไม่ได้รังเกียจ

เขาก็อยากจะรู้นักว่า.... ความรักที่เจ้าตาตี่มีให้แฟน.....

จะเหนือไปกว่าความต้องการได้หรือไม่








tsktonight…TBC.

*** งานเยอะมากๆๆๆ ไม่มีเวลาแต่งเล้ย ฮือ~ คิดถึงทุกคนนะค้า~~
ปล่อยให้รอเหมือนชื่อตอนเลยเนอะ55 ไม่รู้เลิกรอกันไปเยอะรึยัง555
แง~รีบเอาลงให้เพิ่งแต่งต่อสดๆ แต่งเสร็จก็ลงให้เลย รออ่านกันมั้ยหนอ...
ยังไงก็แล้วแต่ วิขอให้ทุกคนอ่านแล้วนอนหลับฝันดีนะจ๊ะ^^

ปล. เมื่อวันอาทิตย์วิแต่งอยู่ดีๆไฟดับค่า!!!|||||||||||| เคยมีประสบการณ์ไม่ได้เซฟไว้ตลอด
หายเกลี้ยงมาแล้ว เลยติดนิสัยแต่งไปสักพักก็จะเซฟไว้ ....
แต่อันนี้ก็หายไปหลายหน้าเหมือนกันนะค่ะ พอแต่งใหม่มันก็ไม่เหมือนเดิม
เพราะวิแต่งสด เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีเวลาร่างไว้ก่อน กรี๊ดกร๊าดด้วยความเจ็บกระดองใจคนเดียว~~~

Create Date : 03 กันยายน 2555		4 comments
Last Update : 3 กันยายน 2555 21:30:16 น.
Counter : 1537 Pageviews.
Share Tweet