ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 24 อายแต่รัก-รักแต่อาย.........(yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)



ตอนนี้ขอเป็น20อัพนะจ๊ะ...

สำหรับแฟนฟิคที่ไม่ค่อยชอบเลิฟซีนข้ามไปก็ได้จ๊ะ^^

ด้วยความรักและปรารถนาดีจากtsk.โหมดหื่น คิกคิก.../////




“คุยกับพี่น้ำว่ายังไงบ้างอ่ะครับ พี่นิก?..” เสียงใสของหนุ่มน้อยร่างเล็กเอ่ยถาม

คนรักรุ่นพี่ หลังจัดโต๊ะอาหารเย็นเสร็จ เตรียมพร้อมกินข้าวด้วยกัน..


“พี่บอกพี่น้ำให้ไปบ้านพี่เอสแล้วล่ะ กลัวไอ้พวกบ้านั่น

จะย้อนกลับมากัน....หึ..คิกคิก..555555” พูดไม่เท่าไหร่นิกกี้ก็หัวเราะร่วนขึ้นมา

แบงค์ได้แต่กระพริบตามองงงๆ... “ขำอะไรครับพี่นิก ดู..อารมณ์ดีจังนะวันนี้?..”

“หึหึ...เปล่าๆ กินข้าวกันเหอะ..คิก..”

หนุ่มตี๋ตักข้าวกินไปก็อมยิ้มขำคิกคัก คิดอยู่ในใจ หากว่าเจ้าบ้าพวกนั้นมันไม่ย้อนกลับมา

ก็แสดงว่าคงมัวแต่แจ้นหายาแก้ปวดท้องกิน หรือไม่ก็คงหมดแรงจะวนกลับมารนหาที่

ให้เขาแกล้งอีกรอบ....

(สมน้ำหน้าอยากมายุ่งกับพี่กูดีนัก! คราวหน้ากูจะเอาให้หนักกว่านี้สามเท่าคอยดู!!)


..........................................................................

..................................

................


“พี่นิกกี้-----------! มาอาบน้ำได้แล้วครับ”

แบงค์ตะโกนเรียกนิกกี้ที่เอาแต่นอนดูทีวีอยู่บนเตียง...

หนุ่มน้อยเดินออกมาหยุดยืนที่หน้าประตูห้องน้ำ... ท้าวเอวเอียงคอมอง.

..แล้วขมวดคิ้วไม่พอใจคนรักที่เอาแต่นอนดูโทรทัศน์นิ่ง ไม่ยอมขยับไม่สนใจ

หรือทำเป็นไม่ได้ยินที่เขาเรียกก็ไม่รู้... จึงแจ๊ะปากแล้วเดินมายืนบังหน้าทีวีไว้

เรียกนิกกี้ซ้ำอีกทีแถมทำตาดุใส่นิดๆ.............. “พี่นิก!”


เจ้าหน้าตี๋ร้องโหย~~~~! ทันที... ก็เขากำลังดูรายการโปรดเลย แบงค์เล่นมาบังแบบนี้

เดี๋ยวมันก็พลาดตอนสำคัญกันพอดี! มองไม่เห็นอะไรก็ขมวดคิ้วหน้างอเข้าให้....


.........เห็นพี่นิกทำหน้ายู่ไม่ชอบใจที่เขามาขัดจังหวะ...มันก็น่าน้อยใจเหมือนกันนะ..

คนตัวเล็กกว่าเม้มปากถอนใจแล้วหน้างอใส่บ้าง.. “ฮึ~!! ตามใจ!อยากจะดูอะไรก็ตามใจ!

มืดป่านนี้แล้วน้ำไม่ยอมอาบก็ตามใจ! ว่าจะอาบด้วยซะหน่อย! อยากจะดูมันนักใช่มั้ยทีวี

อยากจะดูอะไรก็เชิญเลยตามใจพี่นิกเลย! แบงค์จะไม่เรียกพี่อีกแล้วนะ เชิญซักแห้งได้

ตามสบายเลยครับ..ฮึ่ม..... แบงค์........จะไปอาบน้ำนอนแล้ว!!!”


..............อ้าวววว!!! ได้ยินแฟนตัวเล็กพูดตัดพ้อบ่นกระปอดกระแปดเดินหนีเขาไป

เจ้าตาตี่ก็หูผึ่งทันทีที่ได้ยินว่า จะอาบน้ำด้วยกัน!////// รีบร้องเรียกคนที่เดินหน้าบึ้ง

จะเข้าห้องน้ำไปลำพังคนเดียวเอาไว้อย่างง้องอน มือข้างดีก็รีบคว้าจับตามขอบโต๊ะ

ขอบเตียง เร่งรี่เข้าไปหาทันควัน “โอ๊ะๆ! โอ๋~โหย~~...แบงค์~แบงค์ๆๆๆ!!

แบงค์จ๋า~/////// พี่เหนี๊ยวเหนียวตัวอ่ะคร้าบบบ ให้พี่อาบด้วยคนน้า~~!”

หนุ่มน้อยหยุดชะงักหันกลับมามองนิกกี้ทางหางตา... ก่อนจะเอียงหน้าไป

แอบอมยิ้มทางอื่นอย่างขำๆ....////// (หึ.. นึกว่าจะแน่....)

......................................................



มือของหนุ่มน้อยค่อยๆเลิกชายเสื้อของคนรักขึ้นมาถึงจนหน้าอก.......สายตา

อดเผลอมองหุ่นของคนตรงหน้าไม่ได้.....//////// มันเขินเหมือนกันแฮะ!

ทั้งที่เคยเห็นกันมาหมดตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว........แต่ทุกครั้งพี่นิกเป็นคนถอดเอง

ไม่ใช่เขาแบบนี้นี่ (ก็พี่นิกเขาไวจะตายไอ้เรื่องถอดเนี่ย.. >/////<)

แบงค์ชะงักมือจนนิกกี้ต้องถาม


“มีอะไรเหรอแบงค์พี่ยกแขนให้จนเมื่อยแล้วนะ ถอดเลยดี๊?” นิกกี้ยิ้มตาหยีนั่งบน

เก้าอี้ที่แบงค์ยกมาวางให้ใกล้กับฝักบัวอาบน้ำ หนุ่มรุ่นน้องสูดลมหายใจไล่ความร้อน

ที่หน้าเล็กน้อย... ก็แค่อาบน้ำให้... ไม่ได้จะทำอะไรกันเสียหน่อย...


ถอดเสื้อออกจากแขนข้างที่ใส่เฝือกให้แล้ว หนุ่มน้อยก็ก้มตัวลงไปจับขอบกางเกงขาสั้น

ของอีกฝ่ายแล้วดึงออก เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าของกางเกงใช้ขาข้างแข็งแรงยันตัว

ให้ยกสะโพกขึ้น เพื่อช่วยคนรักตัวเล็กให้ถอดกางเกงของเขาง่ายขึ้นเหมือนรู้งาน...


เมื่อกางเกงและบ็อกเซอร์ถูกถอดออก.........นิกกี้ก็ยกแขนขาข้างที่มีเฝือกวางพาดบน

อ่างล้างหน้าข้างๆกับเก้าอี้อีกตัว.... นั่งยิ้มรอแฟนตัวเล็กจัดการกับร่างเปลือยของเขา

ได้ตามใจชอบ แต่แล้ว..พอแบงค์ที่พยายามไม่มองหุ่นแมนๆของเขา จะคว้าฝักบัวมา

เปิดน้ำราดตัวให้ด้วยอาการหน้าแดงนิดๆ เจ้าหนุ่มตี๋ก็นึกได้รีบร้องทักทวงสัญญา


“เฮ้ย! เดี๋ยวดิแบงค์! ก็ไหนบอกจะอาบด้วยกันไง ทำไมของตัวเองไม่ถอด!”

“เฮ้ยพี่นิก~!//////*//” โดนทวงก็กำฝักบัวในมือแน่นตีหน้าเอ็ดหนุ่มรุ่นพี่ที่ทำให้เขาเขิน

“แบงค์โกหกพี่เหรอ!? .... ไม่ต้องมาทำตาโตใส่พี่เลยนะ ถ้าไม่ถอดพี่ไม่อาบ!”

“เอ๊ะ!พี่นิกนี่! ตัวเองจะอาบน้ำก็ต้องให้ผมทำตามใจเป็นเด็กไปได้ ไม่เอาหรอกผม///////..”

“เขิน?5555 เขินเหรอ....มาเขินอะไรพี่!?.... ทำเป็นไม่เคยเห็นกันไปได้” อมยิ้มหรี่ตาให้

ก่อนแกล้งไล่มองทั่วตัวคนรักให้อีกฝ่ายขนลุกหน้าแดงยิ่งกว่าเดิมเล่น

“ฮืม~ผมไม่ใช่พี่นิกนี่ ดูนั่งเข้าสิ!... เฮ้ย!(สะดุ้ง)ไม่ต้องมามาหัวเราะเลยนะ!

คนหน้าด้าน! ไอ้พี่นิกบ้า!หุบขาไปเลยไม่ต้องมาแอ่นให้ดู ทะลึ่งว่ะ!!///////*//”

นิกกี้อดขำท่าทางขัดเขินเก้ๆกังๆของคนตรงหน้าไม่ได้ โดนไล่เอาน้ำฉีดใส่หน้าใหญ่


“โอ๊ะฮะฮะฮะ//////อย่าฉีดหน้าดิแบงค์! พรุ้ย!ฮะฮะน้ำมันเข้าปากเข้าจมูกพี่น๊ะฮะฮะ”

มือขวาไล่จับข้อมือเล็กที่ถือฝักบัวไว้ได้ ก็ใช้กำลังบังคับให้หัวฝักบัวหันไปรดใส่

คนถือเสียเอง แบงค์ไม่ทันตั้งตัว หลบไม่ทันก็โดนน้ำราดเข้าเต็มๆ ทั้งเสื้อทั้งกางเกงเขา

เปียกไปหมด เลยฮึดฮัดใช้มืออีกข้างมาช่วยจับฝักบัวให้หันกลับไปทางคนขี้แกล้งอีกที

คราวนี้นิกกี้ปล่อยมือที่ใช้งานได้ข้างเดียวออกจากข้อมือแบงค์ทันที แล้วอ้อมไปด้านหลัง

ของร่างเล็กที่เข้ามายืนเสียจนประชิดตัวเขาอย่างไม่ระวัง กอดเอว ดึงรั้งให้เข้ามาหาตัวเอง

จนอีกฝ่ายเสียหลักล้มมานั่งบนตักเขา ...

แบงค์เหวอตกใจแต่มือยังกำฝักบัวไว้แนบอก นั่งหน้าแดงเนื้อตัวเปียกปอน .....

ถูกสายน้ำที่ไหลออกจากฝักบัวไม่ขาดสาย ราดรดใส่ตัวเองจนชุ่มช่ำไปพร้อมๆกับ

คนเจ้าเล่ห์ที่นั่งเปลือยหัวเราะชอบใจกอดเอวเขาไว้อย่างไม่อาย โดนรอยยิ้มสดใส

ของคนตัวโตกว่าที่เขาแสนรัก ดึงให้ใจที่หวั่นไหวกระเจิดกระเจิงจนลุกไม่ขึ้น...

ขนาดพี่นิกใช้แขนได้ข้างเดียวเขายังสู้ไม่ได้เลยคนอะไรกันนี่//////....


นิกกี้มองใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั่วให้เต็มตา...

... ก่อนค่อยเลื่อนสายตาหลุบมอง จดจ่อไปที่ริมฝีปากอิ่มของคนรักอย่างเสน่หา

ลมหายใจของพวกเขาเริ่มถี่กระชั้นขึ้นพอๆกับจังหวะหัวใจที่เต้นแรงกว่าเดิมด้วย

ความตื่นเต้น... ทั้งคู่ประสานสายตากันโดยที่ร่างเล็กไม่อาจเลี่ยงได้อีก


ฝ่ามือร้อนเริ่มเข้าลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของคนบนตักช้าๆ...

สักพักหนุ่มน้อยที่หลับตาพริ้มกอดซบอยู่กับบ่ากว้าง....ก็ได้ยินเสียงกระซิบที่ข้างหู

“แบงค์....อาบน้ำด้วยกันนะ พี่อยาก.......ให้แบงค์อาบให้... พี่อยาก..”


มือร้อนยังลากผ่านเสื้อที่แนบเนื้อเพราะเปียกชื้นพร้อมกระซิบเว้าวอนเอ่ยขอซ้ำๆ

ให้คนฟังได้ใจสั่นเล่น...

“พี่อยาก.. อาบน้ำ.. หึ...แบงค์ช่วยพี่.... ทำให้พี่หน่อยนะ...นะ..ได้มั้ยครับคนดีของพี่...”

หนุ่มน้อยดันตัวเองออกมามองหน้าคนรัก สบสายตาเรียวรีที่สื่อความนัยมาหา

ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนริมฝีปากอิ่มของตัวเองเข้าไปหาอีกริมฝีปากที่เผยอออกรับ...


อาจเป็นเพราะนานแล้วที่ไม่ได้สัมผัสใกล้ชิดกันถึงเพียงนี้...

ร่างกายท่อนล่างของหนุ่มตี๋จึงตื่นตัวเต็มที่ในทันทีจนคนที่นั่งทับอยู่รู้สึกได้...

คนตัวเล็กลากไล้ลิ้นเรียวนุ่มพร้อมลมหายใจที่หอบถี่ ออกจากการเกาะเกี่ยวกับ

อีกลิ้นร้อนในโพรงปาก...เลยเลียลากไล้ลงไปตามซอกคอ... หัวไหล่หนา...

ไหปลาร้าและแผงอกแกร่งที่เขาเฝ้าถวิลหาความอบอุ่นจากมันเป็นนักหนา...

ฝังจูบและขบด้วยฟันซี่เล็กๆจนเห็นเป็นรอยแดง...

รอยจูบ.... ที่แสดงให้รู้ว่าคนนี้...ของเขา..


หนุ่มหน้าตี๋สะดุ้งเล็กน้อยก่อนยิ้มรับอย่างชอบใจ แล้วเอาคืนบ้างด้วยการ

สอดมือข้างที่ไม่ได้ติดเฝือกให้ลอดผ่านใต้เนื้อผ้าที่เปียกปอน ใช้นิ้วถูไถขึ้นลง

ผ่านปลายยอดอก ที่มองเห็นเด่นชัดจากด้านนอกของเนื้อเสื้อแนบผิวขาวผ่องตรงหน้า...

ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจที่ได้เห็นปฏิกิริยาของมันแข็งตัวชูชันสู้นิ้วเขาอย่างชัดเจน

“อ๊ะ!///////พี่...พี่นิกครับฮ๊ะ..อ๊ะอื้อ~~” คนบนตักสะดุ้งเงยหน้าส่งเสียงร้องเข้ากอด

กดให้ใบหน้าหนุ่มตี๋แนบชิดกับยอดอกอีกข้างที่เหลืออยู่...


ลิ้นร้อนๆของหนุ่มรุ่นพี่ไล้เลียเข้าที่ปลายยอดอีกข้าง ผ่านเนื้อเสื้อที่เปียกชื้น

เหมือนรู้ว่าร่างเล็กที่สั่นไหวกำลังต้องการให้เขาทำอะไร... คนตัวเล็กยังร้องคราง

กอดลูบไล้แผ่นหลังและเส้นผมของคนตัวโตกว่าไว้อย่างเพลินมือ เต็มใจรับสัมผัสสยิวที่

ถูกมอบให้... แต่สักพักก็ต้องกลั้นใจผละออก...แล้วนั่งหอบหายใจมองหน้าคนรัก

ก่อนจะค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืน เพื่อลดสายตาลงไปมองส่วนล่างของคนตรงหน้าที่บ่งบอก

ว่ากำลังต้องการเขามากแค่ไหน..... มาเห็นชัดๆเต็มตาแบบนี้ ขาชักจะสั่น..../////////


หนุ่มน้อยตัดสินใจปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เปียกปอนของตนเองออกเดี๋ยวนั้น... รีบรูดซิบ

ถอดกางเกงขายาวที่พับขาขึ้นเหนือหน้าแข้งทิ้งไป พร้อมกับชั้นในสีน้ำตาลอ่อน

... แล้วก้าวเข้าไปนั่งคร่อมขาบนตักของหนุ่มรุ่นพี่ พร้อมๆกับถอดเสื้อที่เปียกไปทั้งตัว

ออกอย่างรวดเร็วต่อหน้าอีกฝ่าย ที่จ้องมองร่างของเขากำลังเปล่าเปลือยอย่างไม่วางตา....

ทันทีที่เสื้อเปียกๆนั้นถูกโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี สองมือเล็กก็จับประคองใบหน้าคนรักไว้

แล้วก้มลงประกบบดเบียดริมฝีปากอิ่มเข้าหาปากบางตรงหน้าอย่างเร่าร้อน

ชักชวนให้ลากเกี่ยวกระหวัดพัวพันลิ้นร้อนใส่กันพลางขยับผิวเนื้อให้แนบหาไออุ่น

ของอีกฝ่ายอย่างโหยหา... ลิ้นทั้งสองต่างดึงดูดสลับกันโลมเลียควานหาความหอม

หวานไปทั่วทั้งในและนอกโพรงปาก

ปากบางจูบไล่ไปบนผิวเนื้อเนียนที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั่วร่าง…..


หนุ่มร่างเล็กหอบหายใจถี่... เอื้อมมือไปหยิบขวดครีมอาบน้ำที่แขวนอยู่ข้างฝาผนัง

ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นเหยเกเป็นระยะด้วยความเสียวซ่านในอารมณ์... ครีมอาบน้ำถูกบีบ

ใส่ฝ่ามือตัวเองที่อ้อมมาหากันอยู่ทางด้านหลังของอีกฝ่าย ..........

ขยี้ครีมด้วยฝ่ามือทั้งสองข้างแล้วละเลงถูไถให้ทั่วทั้งแผ่นหลังและแผงอกตรงหน้า...

พยายามถู...ลูบไล้...ไปให้ทั่วร่างของคนที่ไล่จูบเขาไม่หยุด...

“พี่นิกอยู่เฉยๆก่อนสิครับ///// ฮ๊ะ..บะแบงค์อาบให้...///อ๊ะ..อื้อ~ไม่ถนัดเลย~..อื้มมม”

พูดยังไม่ทันจบอีกคนไม่ยอมเชื่อฟังเขาเลย มาจูบปิดปากเข้าให้แถมยังใช้แขนข้างเดียว

กอดกระชับตัวเขาเข้าไปแนบกับอกที่ลื่นไปด้วยครีมอาบน้ำ...คว้าเอาขวดครีมมา

บีบใส่ตัวเขาบ้าง..ไล่ถูไถฝ่ามือไปเสียทั่วเนื้อตัวของเขาในทุกๆที่ ..แม้แต่ท่อนล่าง

ทั้งสะโพก บั้นท้าย และต้นขา...ก่อนจะวนไปคว้าจับเอาส่วนสำคัญของเขาไว้เต็มๆมือ


ตอนแรกก็ร้องห้ามอยู่หรอก... แต่พอมันโดนรูดขึ้นรูดลงให้เสียวสะท้านแล้ว...

ก็ชักจะร้องห้ามเบาลงเรื่อยๆ สุดท้ายเขาเองถึงกับต้องแอ่นกายเข้าหา เด้งสู้มือนั้นอย่าง

ห้ามใจไม่อยู่... ร้องครางเสียงกระเส่าว่าไม่ไหวแล้ว หนุ่มรุ่นพี่จึงเร่งจังหวะทำให้เขาเต็มที่

จนที่สุดร่างเล็กก็เกร็งกระตุกตัวสั่นกอดร่างแกร่งแนบแน่น...

ปลดปล่อยความต้องการที่อัดอั้นเอาไว้ออกมาจนเต็มฝ่ามือร้อนที่ทำให้เขาสุขสม....


นิกกี้กระซิบ “..แบงค์.......... พี่อาบน้ำให้แบงค์แล้ว... ต่อไปตาแบงค์แล้วนะ.... พี่ขอ...

ตรงนี้นะ..” ยื่นลิ้นแลบเลียลงไปบนริมฝีปากอิ่มทั้งปากบน และปากล่างที่เผยออ้าออก

เพื่อช่วยหายใจ บอกให้รับรู้ว่าตัวเขาต้องการอะไร ก่อนประกบปากจูบลากลิ้นเล็กนั้นให้

ตามกันเข้าไปในโพรงปากของตนเอง... คนรับลิ้นถอนปากจากจูบที่หนักหน่วงออกมา

ปรือตามอง แล้วใช้ฟันขบเม้มริมฝีปากล่างของอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยว...

“อื้อ~~อื้ม..แฮก ฮ๊ะ อื้มมม~~” จูบกันต่ออีกนิด ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบฝักบัวมาราดตัว

ให้หนุ่มรุ่นพี่ที่นั่งตาเยิ้มมองเขาลูบล้างคราบครีมออกให้

เลื่อนมือลงไปเรื่อยจนถึงท้องน้อย...ร่างเล็กก็ขยับตัวลุก

แล้วลงไปนั่งคุกเข่าต่อหน้าชายคนรัก เผยให้เห็นส่วนสำคัญของอีกฝ่ายเมื่อเขาไม่ได้

นั่งทับมันไว้ มันก็ดีดตัวขึ้นตามแรงปรารถนาที่พลุ้งพล่าน ผงาดสู้มือเล็กที่ค่อยๆบรรจง

จัดการล้าง..ให้จนสะอาด เป็นเพราะต้องระวังไม่ให้น้ำไหลเข้าเฝือกที่ขาข้างซ้าย

แบงค์จึงทำอย่างช้าๆค่อยเป็นค่อยไปกับลำตัวช่วงล่าง พาให้คนรับสัมผัสจากมือนิ่มนั้น

รัญจวนใจแทบทนไม่ไหว “แบงค์เร็วเถอะ!...จะแกล้งพี่อีกนานมั้ย!?//////...”

ขยับขาอ้าออกอีก ก่อนดันไหล่ของคนที่นั่งอยู่ตรงช่องกลางระหว่างขาให้เข้ามาใกล้ๆ...

เชยคางให้ใบหน้าจิ้มลิ้มที่แดงระเรื่อเงยขึ้นมาสบตากัน

แล้วกดนิ้วหัวแม่มือไล้วนบนรอบริมฝีปากอิ่ม ก่อนสอดแทรกผ่านฟันซี่สวยเข้าไป

ให้ดุนดันกับลิ้นเล็กนุ่มที่ห่อตัวรับในโพรงปาก...

ปากอิ่มดูดเลียนิ้วหัวแม่มือนั้นแรงๆอยู่หลายที ก่อนจะโดนอีกหลายนิ้วที่เหลือดัน

ให้เปิดอ้ารับสิ่งใหม่ ที่มันมีขนาดใหญ่กว่านิ้ว...ทุกนิ้ว...เข้าไปจนหมดทั้งลำ........


หนุ่มหน้าตี๋หลับตาลง...ส่งเสียงครางต่ำในลำคอด้วยความรู้สึกดีกับสัมผัสที่ได้รับ

สักพักก็เริ่มกัดปากล่างแล้วเกร็งตัว เสียวสั่นจนหน้าเหยเก... ค่อยๆหลุดเสียงรอดไรฟัน

ออกมาซี๊ดซ๊าดและหายใจถี่แรงขึ้นเรื่อยๆ... ท่อนแขนที่ต้องเข้าเฝือกยังคงวางพาดนิ่ง

อยู่ที่เดิม ผิดกับอีกข้างที่ปล่อยให้ฝ่ามือเข้าลูบขยำเส้นผมนุ่มของคนรักอย่างเพลิดเพลิน

ความรู้สึกที่เต็มตื้นขึ้นเรื่อยๆนี้ พาให้อารมณ์ปะทุจนยากที่จะนั่งรอรับอย่างเดียวได้อีก...

เผลอ.. ขยับสะโพกกระเด้งแก่นกายเข้าหาโพรงปากนุ่มอย่างเมามันเพราะทนอดใจ

ไม่ไหวไปจนได้ “อื้ม!~อื้อ~ซี๊ด~~~อื้มมม!~~”

เสียงสยิวครางต่ำในลำคอ ยังเล็ดรอดออกมาให้ได้ยินอย่างต่อเนื่อง ฝ่ามือข้างที่แข็งแรงดี

พยายามจับหัวคนรักกดแล้วดันเข้าหาลำรักกลางลำตัวของตนเองอย่างไม่ยอมให้เสียจังหวะ


..ปากเล็กใช้ลีลากับส่วนที่แข็งขึงอย่างเต็มที่ สร้างความพึงพอใจให้คนรักรุ่นพี่อย่างมาก

ความต้องการนั้นถูกเร่งเร้าไต่ขึ้นไปใกล้ถึงจุดสูงสุดจนเขาไม่อาจสะกดกลั้นอารมณ์และ

ร่างกาย ไม่ให้สั่นไหวต่อแรงกระตุ้นที่ให้ความสุขอย่างล้นเหลือตรงหน้าได้...


มือร้อนขย้ำเส้นผมนุ่มของคนรักด้วยแรงที่มากขึ้น แล้วกดหัวทุยสวยนั้นเข้าหา ยัดแก่นกาย

แข็งขึงกลางลำตัวเข้าไปในโพรงปากนุ่มให้ลึกขึ้นกว่าเดิมพร้อมแอ่นสะโพกแกร่งขึ้นสู้...

ขยี้ส่วนสำคัญนั้นเข้าใส่ช่องปากร้อนของคนตรงหน้าไม่หยุดพลางกำหนดจังหวะด้วยมือตนเอง

เหมือนร้องขอการดูดรุกเร้าเพิ่ม กระชับให้แน่นขึ้นและแรงขึ้นอีกอย่างที่ใจเขาต้องการ

“อื้ม! ดี! ...แบงค์!..อ๊ะอื้มม~~ ดี!!ดี!!แบงค์!อีก!!ดี!!อ๊ะ!ยอด!!ซี๊ดสส อื้ออ~~

ดี!มาก!!อื้มมม!!!ดี!!ดี!!!ดี!!!!อ๊ะอ๊า~~อื้ออ~~~~~~~~~~~~~~~~~!!!!”

พักใหญ่...เสียงร้องครางต่ำลากยาวก็ถูกเปล่งขึ้นดังกว่าทุกครั้ง...

ปากอิ่มรีบอ้าอมท่อนเนื้อแข็งไว้จนมิด...

รอดูดกลืนน้ำรักที่จะได้รับการปลดปล่อยออกมานั้นไว้ให้หมด...

ท่อนล่างแกร่งที่เกร็งกระตุก...ฉีดพ่นน้ำรักสีขาวอุ่นร้อนเข้าไปในโพรงปากนุ่มชื้น

ที่ครอบครองส่วนนั้นเอาไว้อย่างเต็มที่... อาจเป็นเพราะห่างหายจากการทำกิจกรรม

เช่นนี้ไปเสียนาน ชายหนุ่มจึงหลั่งออกมามากกว่าปกติ แต่คนรักตัวเล็กของเขา

ก็ทำหน้าที่นี้อย่างไม่รังเกียจรังงอนใดๆ.... แถมยังใช้ปากอิ่มของตัวดูดดุนเล่นลิ้นกับ

ดุ้นเนื้อในกำมือต่อ.... จากโคน...ถึงปลาย...จากปลายก็เลียไล้ลงไปอ้าอมเอาไว้จนมิดโคน

อีกครั้งซ้ำๆ...ซ้ำๆ...ราวกับไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักพอ..กระหาย..อยากจะได้อีก...

พาให้เจ้าของแก่นกายที่ยังนั่งหอบหายใจต้องร้อนรนทนไม่ได้ ทั้งที่เพิ่งเสร็จกิจด้วยลีลา

เร่าร้อนจากริมฝีปากอิ่มสวยนั้นไปหยกๆ แต่มันกลับไม่หายคึกคักเพราะถูกกระตุ้น

ไม่ยอมหยุดเสียนี่... นิกกี้ส่งเสียงร้องเรียก “แบงค์!..///////แฮกๆ....แฮก อ๊ะอื้มม~!!..พอ!.พะ..

พอเถอะ~~! พอแล้วตรงนี้...มัน!..มันอ๊ะ!~~อื้ออ~..”

ร้องบอกพลางพยายามผลักหน้าหนุ่มน้อยให้หยุดชะงักแล้วเงยขึ้น... ดวงตาเรียวรีต้อง

เจอกับสายตา และสีหน้าที่ชวนให้คิดว่า ช่างเหมือนเขากำลังถูกออดอ้อนยั่วเย้าจาก

ลูกแมวน้อยยั่วสวาทไม่มีผิด...

ลมหายใจของหนุ่มรุ่นพี่ยังไม่อาจกลับมาเป็นปกติ ซ้ำยังหอบแรงขึ้นกว่าเดิม

จากผลงานของเจ้าลูกแมวขี้เล่นที่ยังไม่ยอมวางมือ...ลิ้นเล็กนั้นยังไม่เลิก

ลากเลียขึ้นลงใส่ท่อนเนื้อแข็งขึงที่อยู่ในกำมือ....เล่นไม่เลิก...


“ฮึ่ม!! แบงค์! พี่บอกให้พอไง! ...อาบเสร็จแล้วก็พาพี่ออกไปใส่ผ้าข้างนอกสิ!”

นิกกี้จำต้องขึ้นเสียงกับคนรักที่ไม่ยอมหยุดทำแล้วฟังเขาบ้าง เล่นเอาแบงค์สะดุ้ง

หน้าเสียหน้าจ๋อยลงไปในทันที...เขารีบปล่อยมือออก ลุกขึ้นยืนเม้มปากก้มหน้า...

ใจ...ก็แค่อยากจะทำให้พี่นิกมีความสุขให้ยิ่งกว่านี้อีก....ไม่ได้หรือ...เขาทำมากไปหรือ

พี่นิกไม่ชอบหรอกเหรอ......น่าอายที่สุด... พี่นิกคงคิดว่าเขาหน้าหนาไม่รู้จักพอ..

ทั้งๆที่พี่เขาก็ยังเจ็บอยู่แบบนี้....อึก...บ้าจริง!................. อยาก...จะร้องไห้.....


คนตัวเล็กได้แต่คิดฟุ้งซ่านในหัว..กลัวนิกกี้จะโกรธเขา..... เอาแต่ยืนก้มหน้าก่อนจะ

ค่อยๆเอื้อมมือไปคว้าผ้าขนหนูมาพันกาย...........ตอนที่น้ำตากำลังจะเอ่อขึ้นมาคลอเบ้า

เพราะเอาแต่คิดว่าตัวเองทำพลาดจนอีกฝ่ายไม่ยอมเล่นด้วยแล้ว... เอวบางก็ถูกรวบด้วย

แขนข้างเดียวของคนรัก ดึงให้เข้าไปนั่งลงบนตักอีกครั้ง...

“ทำไมพูดอะไรไม่ฟัง....หือ?... อาบน้ำให้พี่เสร็จแล้ว... ขั้นต่อไปก็ต้องใส่ผ้า

แบงค์พยุงพี่ออกไปข้างนอกเร็วๆเถอะ...พี่อยาก....ใส่....แล้วนะ”

ดวงตากลมโตใสแป๋วขึ้นมาทันทีหลังได้ฟังน้ำเสียงนุ่มหูอ่อนโยนอ้อนใส่ แต่

ก็ยังมองหน้าคนรักเหมือนยังไม่เข้าใจความหมายนัก.... จมูกโด่งของหนุ่มหน้าตี๋

จึงกดฝังลงหอมแก้มนวลนิ่มเข้าให้ฟอดใหญ่ ก่อนจะจูจุ๊บไปที่ริมฝีปากอิ่มอย่าง

หมั่นเขี้ยวอีกทีเผยยิ้มหวานให้ “ไปข้างนอกกันเถอะ.. บนเตียงแบงค์น่าจะจับพี่ใส่...

..........ผ้า...หึ.....ได้ถนัดกว่าในนี้เยอะ..นะเร็วเถอะแบงค์...พี่อยากออกไปใส่...........

ผ้า..........หึหึ.....กับแบงค์!..จะแย่แล้วน้า~...” .....................แบงค์เงียบหน้าแดงๆ

แล้วก้มหน้านิ่งไปสักพัก ก่อนจะกลั้นลมหายใจเม้มปากพยักหน้าตกลงอย่างอายๆ...

.............เขารู้แล้ว.....///////// พี่นิกต้องการอะไร........


หนุ่มน้อยอมยิ้มแก้มแดงหลบสายตาคนตรงหน้า...ขำ..ไอ้ที่เขาเน้นคำว่า ใส่ ซะเหลือเกิน

จะให้เขาจับ.. ใส่ ... งั้นหรือ.............ว่าแล้วว่าคนทะลึ่งอย่างพี่นิกคงไม่หยุดแค่นี้แน่

มันยิ่งกว่าที่เขาจะทำให้เสียอีก....... คนลามกเอ๊ย ช่างขอมาได้ไม่อายปากเลยนะ!

....................แล้วเขาก็บ้าพอจะให้เสียด้วยสิ ///////

........................................

.....................

.........

[ห้ามอึ๊บ!]

ยังจำเสียงแข็งๆกับคำสั่งของพี่ได้ดี..............


แต่........ร่างเล็กที่เคลื่อนเข้ามานั่งทับคร่อมตรงกลางลำตัวเขาไว้บนเตียงนอน

กำลังทำให้คำสั่งห้ามของพี่ชายเลือนราง แล้วกระเด็นหายไปจากในหัว

หายไปที่ไหนเสียหมดก็ไม่รู้แล้ว............. ไม่สนแล้วตอนนี้!


นิกกี้ใช้หมอนรองหลังกึ่งนั่งกึ่งนอนเอนพิงกับหัวเตียงไว้...

เหยียดแขนและขาข้างซ้ายที่ติดเฝือกออกไปให้เต็มที่..

กลืนน้ำลายลงคอด้วยใจที่เต้นแรง...

มองร่างขาวนวลตรงหน้า ค่อยๆจับแก่นกายแข็งขึงของเขา ..สอดใส่เข้าไปใน

ช่องทางร้อนอ่อนนุ่มด้านหลังของตัวเองช้าๆ...ทีละนิดๆ....จนใกล้เข้าไปได้สุดทาง

สะโพกเล็กที่กำลังเชื่อมต่อร่างสองร่างเข้าด้วยกันก็กระแทกลงมากลืนกินส่วนนั้น

พลุบหายเข้าไปหมดทั้งลำภายในพริบตา เสียงร้องครางของคู่รักเริ่มแข่งกันดังขึ้นเรื่อยๆ...

ขณะที่บทรักบนเตียงบรรเลงไป… ลมหายใจที่หอบแรงและเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายตาม

เรือนร่างของคนตรงหน้า...ช่างทำให้รู้สึกว่าคนรักของเรานั้นเซ็กซี่เกินคำบรรยายจริงๆ...


หนุ่มตี๋รุ่นพี่ใช้ข้อศอกข้างหนึ่งยันตัวเองไว้กับที่นอน แล้วขยับสะโพกขึ้นตอบรับจังหวะ

รูดขึ้นลงอย่างเร่งเร้าของบั้นท้ายแน่น..ให้ท่อนเนื้อแข็งขึงของตัวเองกระแทกสวนเข้าใส่

ช่องทางรักที่ตอดกระชับของหนุ่มน้อยอย่างเต็มที่... ส่วนนั้น...ถูกแรงดูดของโพรงร้อน

กลืนกินให้หายเข้าไปอยู่ในตัวคนที่โยกรับมันด้านบน...ครั้งแล้ว...ครั้งเล่า..

ชายหนุ่มยังครางเสียงกระเส่าเรียกชื่อคนรัก ให้เร่งขย่มบั้นท้ายกลมกลึงลงมาเสียดสี

กับแท่งเนื้อที่ตั้งผงาดของตน เอาให้แรงขึ้นไปอีกอย่างเมามันไม่หยุด...

ร่างเล็กขยับโยกสะโพกให้ช่องทางรักด้านหลังบดเบียดเข้าออกกับดุ้นร้อน

เร็วและแรงขึ้นอย่างพริ้วไหวไปตามเสียงเรียกร้องของคนรักอย่างเอาใจ

“อ๊า~อ๊า~!! พี่นิก! พี่นิกครับ! อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะซี๊ดสส~ฮื้ออ~อ๊า~~พี่!พี่..นิกกก!~~”

ใกล้เต็มทีแล้วที่บทรักแสนเร้าใจของพวกเขาจะขึ้นไปถึงจุดสุดยอดของช่วงเวลา

แห่งความหฤหรรษ์...

“อื้อแบงค์!แบงค์! แรงอีกแบงค์อื้ออ~!! ดีอื้มม!! นั่นแหละดี!!ซี๊ดดสสใช่! ใช่!

อ๊ะ!ดีแล้วแบงค์อีก!อีก! เร่งเข้าแบงค์เร็ว!สุดยอด!! อ้า~สุดยอด! อื้ออ๊า~ซี๊ดดสส”

เสียงคนรักรุ่นพี่ร้องดังขึ้นตามอารมณ์ เอ่ยชมลีลารักร้อนแรงไม่ขาดปาก

พาให้คนฟังอยากทำให้ถึงใจขึ้นไปอีก เร่งจังหวะขย่มขึ้นลงเสียดสีเข้าออก

ให้โพรงร้อนกลืนกินแก่นกายแข็งที่ฉ่ำเยิ้มของคนด้านล่างลึกขึ้นเรื่อยๆอย่างได้ใจ

เสียงเนื้อกับเนื้อกระทบกันหนักหน่วงจนฟังได้ยินอย่างชัดเจน...

มันยิ่งเร้าอารมณ์เหลือเกิน... ร่างเล็กเสียวสะท้านสั่นไหวไปตามแรงโยกขึ้นลง

รู้สึกถึงความสุขที่ได้รับมันล้นทะลักจนแทบคลั่ง....

แต่เขาก็ปรนเปรอกลับไปให้กายแกร่งเบื้องล่างสุขสมจนแทบคลั่งเช่นกัน...


หากว่าเวลานี้ร่างกายของเจ้าหนุ่มรุ่นพี่แข็งแรงดีเหมือนเช่นทุกครั้ง...

ป่านนี้เขาคงจะจับกดร่างเล็กยั่วยวนใจตรงหน้าให้ลงมานอนแนบไปบนผืนเตียงนุ่ม

แล้วจัดการบรรเลงบทรักนี้ให้หนำใจด้วยกำลังของตัวเองไปแล้ว...

แต่แม้ว่าหนนี้ จะทำได้เพียงรอรับความสุขอยู่เบื้องล่าง... คนรักของเขาก็ไม่ทำให้

ผิดหวังเลย ด้วยบทรักร้อนแรงถึงใจไม่แพ้ครั้งไหนๆที่เขาเคยเป็นฝ่ายนำ...

หนุ่มตี๋ขยับบั้นเอวซอยถี่กระชั้น...แอ่นขึ้นสวนรับการขย่มเข้าหาของโพรงเนื้อแน่น

ด้านบนรุกเร้ารับกันอย่างเสียวซ่านเมามัน... ตั้งใจจะนอนรุกมันไปให้สุดแรงต้าน


ขณะที่ชายหนุ่มทั้งสองต่างกำลังมัวเมาอยู่ในความต้องการที่ไม่อาจหยุดยั้งของตนเอง

“ตรี้ดดดดดดดดดด...ตรื้ดดดดดดดดดดดดดด”


บ้าชะมัด!... นั่นเสียงโทรศัพท์ร้องดังรบกวนช่วงเวลาหฤหรรษ์ของพวกเขาเสียได้!

ถ้าหากเอื้อมมือไปรับตอนนี้ก็บ้าแล้วช่างมันปะไร...


ร่างทั้งสองยิ่งโยกรุกรับเข้าหากันท่ามกลางเสียงเรียกเข้าที่ไม่พึงปรารถนานั้น...

จนมันหยุดดังไปเอง.......... แต่ไม่ว่ามันจะเงียบไปหรือดังต่ออีกสักกี่ที

ก็ไม่อาจเรียกร้องความสนใจของคู่รักได้...

มือแกร่งลูบไล้ต้นขาเรียวที่คร่อมขยับอยู่กลางลำตัวแล้วเลื่อนฝ่ามือร้อนข้างนั้น

เข้าลูบคลำก่อนคว้าจับส่วนอ่อนไหวที่แข็งขึงชี้หน้าเขามากอบกุม

เร่งรูดกระชับเข้าให้เต็มๆมือจนเจ้าของมันสะดุ้ง...

แต่แล้วก็ตอบรับสัมผัสนั้นอย่างยินดีเมื่อถูกกระตุ้นจุดกระสันอย่างถึงที่สุด

ทั้งด้านหน้าด้านหลังพร้อมกัน “อ๊า~~พี่นิกครับพี่นิก!!!อ๊า~~~อ๊ะ!อ๊ะ!”

เสียงเรียกหาพาให้เจ้าของชื่อ ยันตัวเองขึ้นมากอดประคองร่างเล็กด้วยอ้อมแขน

ข้างที่ยังแข็งแรงไว้แน่น แนบตัวบดเบียดผิวเนื้อกันและกัน อีกฝ่ายก็กอดตอบจิกเกร็ง

แผ่นหลังเขา แถมใช้ฟันขบกัดระบายความเสียวสยิวสุดบรรยายที่หัวไหล่เขาด้วย


เรียวขาเล็กเปลี่ยนมาเกี่ยวกระหวัดเกาะเอวอีกฝ่ายให้แน่นแล้วโยกตัวเข้าใส่จน

น้ำตาเอ่อ........ อ้าปากร้องครางเสียงสยิวออกมาดังๆอย่างไม่อายอะไรอีกแล้ว...

ถึงจุดสุดยอด... ร่างสองร่างกอดกันแนบแน่นเสียจนแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน

อยู่ครู่ใหญ่...น้ำรักหลั่งรดสร้างความสุขสมอบอุ่นหัวใจ........


เมื่อความต้องการได้รับการเติมเต็มจนเสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว

ทั้งคู่ก็ค่อยๆคลายอ้อมกอดแล้วล้มตัวลงนอนทับกัน เสียงหายใจประสานหอบดัง…..

เหนื่อยจนต้องหายใจทางปากช่วยอีกทาง... “แฮกๆๆ..แบงค์...ขอบคุณนะดีจัง...///////”


หนุ่มน้อยนอนกอดซบหน้ากับอกอุ่นของคนรักรุ่นพี่.... ยิ้ม........////////

ดีใจที่เขาทำสำเร็จ...ทำให้คนที่รักมีความสุข ......ถึงมันจะน่าอาย...

แต่พอเอาเข้าจริงๆในช่วงเวลาอย่างนั้น......มันก็หน้ามืดลืมอายไปเหมือนกัน...

ให้มันรู้กันไปว่าใครเป็นใคร! ...ยอมสู้ยิบตาตายกันไปข้างเชียวล่ะ!.........


แล้ว..... พอทำเสร็จแล้วมันยังไง............ อายว่ะ!!!///////….โคตร! โคตร!

..เขาทำลงไปได้ไงเนี่ยยยยย~~~~~!!!


.....แบงค์แกล้งทำเป็นหลับหนีความอายของตัวเอง แต่ใช้แรงไปเยอะขนาดนี้

มันก็พาให้เขาเคลิ้มหลับไปจริงๆ .......... และก่อนจะหลับลึกไปนั่น ก็รู้สึกได้

ว่าพี่นิกมาจูบเบาๆตรงขมับเขาอย่างอ่อนโยน...พูดกระซิบว่า

“พี่รักแบงค์นะ..”


...............................................

...........................

****************************************


......................ฟ้ามืดสนิท... นาฬิกาบอกเวลาสามทุ่ม


... หลังอาบน้ำเสร็จ สวมเสื้อยืดสีขาวตัวบางที่หลวมจนไหล่ตก

กับกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินเข้มผูกเชือกหูรูด... ของเอส...

คนน่ารักก็ออกมานั่งขัดสมาธิกลางที่นอนนุ่ม... ได้กลิ่นหอมหวานอ่อนๆจากตัว

คงเพราะใช้ครีมอาบน้ำกลิ่นสตรอเบอร์รี่... ในมือกำโทรศัพท์แนบหูแล้วขมวดคิ้ว

กัดปากล่างบ้าง... ทำแก้มป่องบ้าง... ระหว่างเพียรโทรหาน้องที่ไม่ยอมรับโทรศัพท์

เขาเสียที....................

ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า มีสายตาคู่หนึ่งเฝ้ามองเขาอยู่ตลอดด้วยหัวใจที่เต้นแรงแค่ไหน...

เอสเพิ่งอาบน้ำเสร็จสวมชุดนอนกางเกงขายาวเนื้อผ้าเบาสบายสีขาวครีม...ก้าวออกมา

หยุดยืนมองคนบนเตียง.........อย่างไม่รู้จะเริ่มยังไงดี..

ถึงเขาจะเชี่ยวเรื่องผู้หญิงมากแค่ไหน... แต่ กับผู้ชาย.........เขาก็ไม่เคยเหมือนกันนะ!


ได้แต่แอบศึกษามา.....มากพอดู... ก็เพื่อวันนี้โดยเฉพาะ...หึหึหึหึ เพื่อน้ำ////////

ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอด พยายามผ่อนคลายทั้งที่เขาตื่นเต้นจนแทบเก็บอาการไม่อยู่

ตัดสินใจค่อยๆเคลื่อนตัวลงนั่งบนเตียง... ก่อนค่อยๆเขยิบเข้าไปนั่งให้ใกล้กับน้ำที่สุด..


หนุ่มน่ารักยังมัวสนใจอยู่แต่กับการต่อสายหาเจ้าน้องชายตัวแสบ... โดยไม่ทันได้สนใจ

คนหน้าหล่อที่เข้ามานั่งใกล้ๆ... “ไอ้ตี่แม่ง~!มันทำไม่ไม่รับวะ! นี่มันก็….

ยังไม่ดึกมากเท่าไหร่ นอนแล้วเหรอ?..ทำอะไรอยู่นะ!?”

น้ำชักจะหงุดหงิดด้วยความเป็นห่วงเจ้าเดี้ยงของเขา.......... บ่นพึมพำคนเดียวแล้ว

พยายามกดโทรหาใหม่อีกหลายรอบ... แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับใดๆ...ขมวดคิ้วมุ่ย

แล้วก็นึกขึ้นมาได้จึงเร่งโทรเข้าเครื่องของอีกคนที่อยู่ด้วยกันแทน....แต่....

เจ้าเบ๊ก็ไม่ยอมรับอีกเหมือนกัน.....-*-

“...................ฮึ่ย!เฮอะ! ทำห่าอะไรกันอยู่วะ!!! แม่งเอ๊ย! ฮึ่ย~ชอบให้เป็นห่วงเรื่อย

ไอ้พวกเด็กบ้าไม่รู้จักรับสายชักจะโมโหแล้วนะ!! โธ่!..อ๊ะ!!!”

คนหัวเสียสะดุ้งตัวตกใจเมื่อโดนรวบกอดเอาไว้จากด้านหลัง...

เสียงคนรูปหล่อกระซิบกระซาบใกล้ๆหูเข้ามาวางคางเกยบนบ่าเขา

“เขาอยู่ในห้องน้ำกันรึเปล่า...อย่าหงุดหงิดสิครับ ใจเย็นๆนะจ๊ะ/////”

ไม่พูดเปล่ายังใช้ปลายจมูกโด่งเข้าคลอเคลียแถวใบหู...ผิวแก้มนุ่ม...

และซอกคอขาว...ผิวเนียนนั้นหอมกลิ่นสตรอเบอร์รี่อ่อนๆชื่นใจ.....

น้ำต้องเอี้ยวคอหนีด้วยความจั๊กจี๋และเขิน...///////// แต่ก็ยังถูกไล่ตามฝั่งจมูก

กับแก้มเนียนนุ่มน่าสัมผัสทั้งสองข้างจนได้

“ฟอด!..อื้ม~ข้างนี้ของบิว ฟอด!..อื้ม~-ข้างนี้ของก๊อป..”

จัดการของฝากให้เจ้าเพื่อนซี้เสร็จก็ถึงคราวตัวเองบ้าง จับไหล่คนน่ารักในอ้อมกอด

ให้หันหน้ามาหาแล้วหอมหน้าผากเน้นๆหนึ่งที ลากปลายจมูกคลอเคลียแก้มแดงระเรื่อ

แล้วหอมเข้าไปให้ฉ่ำปอด...ชื้นใจ......ก่อนเลื่อนอ้อมแขนตัวเองเข้ากอดกระชับ

ร่างบางให้แนบแน่น.. ทำเอาคนรับสัมผัสเขินร้องอื้อในลำคอ ขืนตัวไว้เมื่อคนรักจะขอ

จูบที่ปากบางน่ารัก เจ้าตัวก็รีบก้มหน้างุดๆดิ้นหนีออกจากวงแขน ทำทีควานหามือถือที่

หล่นจากมือไป “อย่าซี่~~เอส///////*// คุณนี่ผมกำลังโทรหาน้องอยู่..”

“อื้อ~ไม่ต้องโทรหาแล้ว..เขาโตแล้วแข็งแรงขึ้นแล้วด้วย แฟนเขาก็อยู่ดูไม่ต้องห่วงหรอก”


ตามมากอดเอวด้านหลังไว้อีกแล้วยกร่างบางให้ขึ้นนั่งบนตักเขาบอกเสียงอ้อน...

น้ำตื่นเต้นกลืนน้ำลายลงคอช้าๆ นั่งห่อไหล่อย่างอายๆบนตักเอส

มือถือถูกคนหล่อยึดไปวางไกลๆแล้ว..


“ไหนไม่รู้วันนี้ใครบอกให้ผมนอนด้วย..เอากันเลยมั้ย?”

เสียงพูดกับลมหายใจที่เป่ารดต้นคอทำเอาน้ำสะดุ้งตาโต

“เฮ้ย!เอาอะไรไม่เอานะไอ้บ้า!!///////*//”เอี้ยวตัวหันหน้าไปถามเสียงดังอย่างตกใจ

“.............ก็.... นอนกันเลยมั้ย....ไง..?” เอสหน้าเหรอหราเลิกคิ้วถามงงๆ...

..........น้ำเงียบนั่งนิ่งอายหน้าแดงจนอีกฝ่ายค่อยๆคลี่ยิ้มกว้างหัวเราะชอบใจ

“แนะ!!ฮ่าฮ่าฮ่า คุณคิดอะไรอยู่อ่ะ!”

“ไม่ต้องมาขำเลยนะ!คนบ้าเอ๊ย! ทำบ้าๆ! ปล่อยเลยปล่อย~เซ่!ผมจะไปเข้าห้องน้ำ!”

มาทำให้เขาคิดมากกันอยู่ได้ทั้งไอ้น้องตัวแสบ ทั้งไอ้โรคจิตบนเตียงนี่อีก!//////*//

คนน่ารักดิ้นลงจากตักดาราหนุ่มแล้วฟึดฟัดลงเตียงเดินไปเข้าห้องน้ำแก้เขิน


................ “ เฮ้อ~” คนหน้าหล่อมองประตูห้องน้ำที่ปิดไปแล้วก็ได้แต่ถอนใจ...

ก่อนจะพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเพื่อรวบรวมกำลังใจใหม่อีกหน

เอสนั่งเกาหัวตัวเองแล้วขยี้จนมันยุ่งไปหมดอย่างฮึดฮัด.. ถอนใจอีก เอามือกอดอก

แล้วก็คิด... น้ำก็เอาแต่เลี่ยงเขาอยู่แบบนี้ทั้งปี... แค่ลองหยั่งเชิงดูเท่านั้นก็รู้แล้ว

ว่าน้ำยัง.. ไม่พร้อม…T T


ชายหนุ่มขยับตัวไปทางหัวเตียง...หยิบกุญแจที่ซ่อนไว้ในลิ้นชักหนึ่ง มาไขที่

อีกลิ้นชักหนึ่ง.. เปิดหยิบของข้างในออกมา นั่งดูอย่างใช้ความคิด...

“อุตส่าห์ซื้อมาซะเยอะ...จะได้ใช้มั้ยว้า~...แต่...เอาออกมาเผื่อไว้ซักกล่องก็ดี..”

เลือกเอากลิ่นกับรสสตรอเบอร์รี่มา.......น้ำน่าจะชอบนะ../////// คิกคิก


“ทำอะไรน่ะ!? คุณยิ้มคนเดียวอีกแล้วนะ!”

เสียงหวานของคนที่ออกมาจากห้องน้ำร้องทักอาการเคลิ้มของเขา ทำเอาสะดุ้งโหยง

เล่นมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงจนต้องรีบซ่อนของแทบไม่ทัน แล้วก็ไม่วายโดนจ้องจับพิรุธจนได้

“เอาอะไรไว้ข้างหลัง...?(ทำตาดุ แบมือขอดู) ...อย่าให้ผมถามซ้ำนะเอส!”


...เอสเหงื่อตก...ความรู้สึกเหมือนเขาโดนแม่จับได้ว่าแอบเขี่ยผักทิ้งตอนเป็นเด็กไม่มีผิด..

แต่ท่าทาง... แม่คนนี้จะไม่แค่ตีเขา...อาจเข้ามาบีบคอได้ถ้าไม่ส่งของกลางให้...||||||||||

ชายหนุ่มจำต้องค่อยๆยื่นมือไปส่งกล่องเล็กๆใส่มือนุ่มตรงหน้าอย่างลุ้นระทึกอยู่ในใจ...

แม่ เอ๊ย... เมีย....ไม่สิว่าที่ภรรเมียของเขาเห็นมันแล้ว จะว่ายังไงนะ..จะรู้สึกอะไรบ้างมั้ย..


ทันทีที่เห็นของในมือ.............ถุงยางอนามัยกลิ่นและรสสตรอเบอร์รี่!!!

หนุ่มน่ารักก็จ้องของในมือตาแทบถลน ก่อนค่อยๆเงยหน้ามองเจ้าคนส่งให้อ้าปากเหวอ


“ไอ้เอส!!////////*//ไอ้โรคจิต! ซื้อถุงยางมาตั้งแต่เมื่อไหร่ห๊า ไม่สิ!ซื้อมาทำไมไอ้บ้า!!”

เขวี้ยงกล่องถุงยางใส่หน้าคนที่นั่งเกาหัวแก้เขิน ยิ้มแหยๆบนเตียงเข้าให้...เข้าเบ้าตาพอดีเป๊ะ!


“โอ๊ย!!||||||||..น้ามมมมมมม!!! ก็เขาซื้อมาเอาไว้ใช้ทำอะไรคุณก็น่าจะรู้อ่ะ////////

จะมาถามผมทำไมเล่า!..ก็ผมเห็นคุณชอบสตรอเบอร์รี่นี่ ”

“ใช่ผมชอบสตรอเบอร์รี่!ว้ากก~~มันไม่ได้เกี่ยวกับสตรอเบอร์รี่เฟ้ย!!!//////*//”

“ไม่เป็นไรหรอกถ้าไม่ชอบอันนี้ผมมีอีกเยอะ...มาเลือกป่ะ..///////(อมยิ้ม)”

น้ำชะงักตาโตอ้าปากค้างมองกล่องถุงยางหลากหลายยี่ห้อ หลายสีหลายกลิ่นหลายรส

ที่คนหล่อเปิดหยิบออกมาจากในลิ้นชักหัวเตียง เอาออกมากองพะเนินให้เลือกต่อหน้า

ไม่อยากจะเชื่อเลย... นี่เอสแอบซื้อมาเก็บไว้เยอะเป็นภูเขาขนาดนี้เลยเรอะ!!

น้ำหน้าแดงแปร๊ดหลับตาปี๋ตะคอกเข้าให้

“ไม่เอ๊า!ไม่เอา! ผมไม่เอากลิ่นอะไรทั้งนั้นแหละ!ผมไม่ใช้หรอก!!”

“อ้าวผมก็ไม่ได้บอกให้คุณใช้ ~ที่ผมให้คุณเลือกเนี่ยหมายถึงเลือกมาให้ผมใช้!

รึว่าคุณไม่ชอบให้ผมใช้...?...//////ผมไม่ใส่ก็ได้นะ..”

น้ำสะดุ้งแก้มแดงหอบถุงยางอนามัยที่กองรวมกันอยู่บนที่นอนมาไล่ปาใส่เอส

จนดาราหน้าหล่อต้องวิ่งหลบให้วุ่น “ไอ้หื่น!!ไปตายซะไอ้บ้า!ไอ้โรคจิต!!//////*//”

“โอ๊ะ! โอ๊ะ! โอ๊ย~~!!!|||||||||| ผมเจ็บนะน้ำเบาๆหน่อยไม่ได้รึไง!”

“ฮึ่ม!!คนลามก!!! ไปเลยนะ!ออกไปจากห้องเลย! คืนนี้คุณไปนอนข้างนอกเลย

ไม่ต้องมานอนกับผมแล้ว!ไว้ใจไม่ได้เลยนะไอ้โรคจิต” น้ำยืนหอบหน้าแดงชี้มือไป

ที่ประตูห้องไล่เจ้าของห้องออกไปหน้าตาเฉย...

“เฮ้ยได้ไงอ่ะ! ไม่!ไม่~ไม่! ผมไม่ออกเพราะคุณเป็นคนบอกให้ผมนอนด้วยเองนะ!!”

“.......ฮึ่ม!นั่นผมบอกให้คุณมานอนห้องผม..ที่บ้านนั้นต่างหาก! อยากนอนนักก็

ขับรถกลับไปบ้านผมเลยสิไป! นี่มันห้องคุณแล้วผมจะยึดด้วย!มีอะไรมั้ยห๊า!!!!?”

“.......................โหย~~~~|||||||||||||||ใจร้ายที่สุดในโลกเลย... ไม่น่ารักแล้ว!!!”

“อึก!....... หนอย~คุณว่าใครใจร้าย!? คุณทำตัวเองนะพอผมจะไว้ใจ คุณก็เอาแต่

คิดถึงเรื่อง...อย่างว่าอ่ะ!///////*// ถ้าคิดว่าผมไม่น่ารักแล้วก็ไม่ต้องมารัก!”

“ได้ไงเล่า...................ก็คนมันรักไปแล้ว.. คุณอ่ะใจร้ายไม่สงสารผมเลยสักนิด..”

เอสยังก้มหน้าพูดปากยื่นอย่างน้อยใจ....น้ำมาไล่เขาอย่างนี้ได้ยังไงนี่ห้องเขาน๊ะ!!


“........................งั้น...ถ้ารัก... ก็ออกไปนอนที่โซฟาข้างนอกซะ....ไป๊!”


จบ...................................หมดกันค่ำคืนที่คิดว่าคงจะดื่มด่ำแสนหวาน.........

คำประกาศิตของสุดที่รักทำเอาน้ำตาตกใน...ได้แต่ก้มหน้าเดินคอตกหงอยๆ

ออกไปพร้อมหมอนกับผ้าห่ม.....................เอสหันไปมองประตูห้องนอนตัวเอง

ปิดใส่หน้าอย่างเซ็งชีวิต... (ขอพระเอกร้องไห้ได้มั้ยครับ!!โฮ~~~~~||||||||||||||||

ทำไมมันเป็นอย่างนี้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!)

ขณะที่กำลังยืนรันทดกับชีวิตอยู่...ประตูห้องนอนเขาก็แง้มออก...!?....

คนน่ารักของเขาโผล่หน้าออกมา!....... พร้อมกับ..................

ไอ้หื่น! (ตุ๊กตาหน้าเหมือนเอสที่เคยให้น้ำไว้ตอนไปนอนเฝ้านิกกี้ที่รพ.)

“ผมเป็นคนรักษาสัญญา..... เพราะงั้นคืนนี้ผมจะนอนกอดกับตัวแทนคุณก็แล้วกัน..”

ห๊ะ!!! ได้ไงฟะ!!


เอสอ้าปากเหวอมองน้ำทำหน้านิ่งๆถือไอ้หื่นในมือแล้วจุ๊บปากจู๋ๆของมันให้ดู ก่อนจะ

ปิดประตูใส่หน้าเขาอีกที............ราตรีสวัสดิ์! ...เสียงหวานตะโกนออกมาให้ได้ยิน


คนหล่อได้แต่เขวี้ยงหมอนเขวี้ยงผ้าห่มทิ้งอย่างโมโหปน...อิจฉา ทิ้งตัวลงนั่งแรงๆ

บนโซฟาสีขาวกว้าง... พึมพำน้อยใจไม่เลิก.......

มันจะไปเหมือนกันได้ยังไงนอนกอดกับเขาต้องดีกว่าอยู่แล้ว!

ไปเห็นไอ้หื่นตัวเล็กนั่นดีกว่าไอ้หื่นตัวใหญ่อย่างเขาได้ไง! เฮื้อย!!!



ปิดประตูเข้ามาแล้วคนน่ารักก็จัดการกับเจ้าหื่นเล็กทันที...

“หนอย~~!! นี่แน่ะๆๆไอ้หื่น!!!ไอ้บ้าเอ๊ย ลามกนักใช่มั้ยๆๆๆ!!”

บีบคอเล็กๆนั่นอย่างโมโห จับขามันฟาดกับเตียงใหญ่ ...แกะถุงยางที่วางเกลื่อนออกมา

ห่อหนึ่ง เอามาสวมหัวไอ้หื่นไว้แล้วเขวี้ยงมันจนกระเด็นไปกระแทกกับประตูห้องน้ำ!


ไอ้หื่นตายสนิท........... มันนอนนิ่งทำปากจู๋อยู่ในถุงยางเงียบกริ๊บ...||||||||||||||


..............................เจ้าของก็นั่งมองมันร่วงไปกองกับพื้นอย่างเหนื่อยๆ....สักพัก..

ก่อนจะถอนใจแล้วค่อยๆเดินไปเก็บมันมา... ถอดถุงยางที่รัดหัวมันออกให้ ปัดๆตัวมัน

อยู่หลายทีเพราะกลัวจะเลอะ... พลิกซ้ายขวาหน้าหลังดูว่าไม่มีรอยขาดตรงไหน...

แล้วก็จุ๊บปากจู๋เล็กๆของมันเป็นการ....ขอโทษ...

เป็นตัวแทนก็ลำบากหน่อยนะ..ไอ้หื่น...


น้ำนั่งบนเตียงจับคอเสื้อมันหิ้วขึ้นมาต่อหน้าขมวดคิ้วมองนิ่งๆ...........

[ได้ไงเล่า..............ก็คนมันรักไปแล้ว.. คุณอ่ะใจร้ายไม่สงสารผมเลยสักนิด..]


เสียงไอ้หื่นตัวใหญ่ของเขาที่พูดอย่างน้อยใจยังก้องอยู่ในหัว....

ปรายตาคู่หวานมองกล่องถุงยางอนามัยที่เกลื่อนห้อง.....

เขาเองก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่...........เขาไม่เห็นจะอยากอะไรมากขนาดนี้เลย

เจ้าบ้านั่นมันหื่นชะมัดเลย!!

ใช่สิ.........ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่เสร็จมันไปแล้วตอนที่เมาไม่รู้ตัวหรอก!...//////*//

เผลอๆ สงสัยคืนนี้คงกะจะปล้ำเขาให้ได้แน่ๆเลย!ร้ายนักนะไอ้เอสไอ้ดาราโรคจิต!

.................สงสัยต้องหาที่อยู่ใหม่แล้ว.....รึจะไปนอนบ้านก๊อปดี?....อืมเข้าท่า...


กำลังคิดหาทางเอาตัวรอดอยู่.... พลันสายตา.......ก็เหลือบไปเห็นบางอย่างที่โผล่ออกมา

จากกองกล่องถุงยางหลากยี่ห้อในลิ้นชักหัวเตียง..................ซองสีน้ำตาล!


เหมือน...........โดนดึงดูดให้เข้าไปหยิบทั้งที่ไม่ควรแอบดู....

ของส่วนตัวที่แอบเก็บไว้ลึกขนาดนี้…………. “ซองใส่เอกสาร?”

........คงเป็นเอกสารสำคัญทั่วๆไปของแฟนเขาล่ะมัง...........มือนุ่มที่ถือมันไว้กำลัง

จะวางมันกลับเข้าไปเก็บที่เดิมแล้ว... แต่...

“.... เดี๋ยวนะ!....(หิ้วคอไอ้หื่นมาจ้องหน้าอย่างคาดคั้น)..แอบซ่อนอะไรบ้าๆเอาไว้อีก

รึเปล่าเนี่ยห๊า!? สารภาพมาซะดีๆนะ!”... แล้วตุ๊กตาทะลึ่งนี่จะตอบเขาได้ยังไง..

คิ้วสวยขมวดอย่างชั่งใจคิด ก่อนจะลองเปิดดูสักหน่อยเพื่อความชัวร์!...



..............................................................


...................................

..................


เอสเอนตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนโซฟา.... นัยน์ตาคู่คมสีน้ำตาลอ่อนฉายแววเศร้านิดๆ...

.......... เหม่อมองวิวนอกระเบียงห้องชุดของตัวเอง.....แสงไฟจากท้องถนนทั่วเมือง

สาดกระทบกัน แข่งแสงสวยวับวาว…. มันทำให้นึกไปถึงคืนที่มีจูบแรกกับน้ำ...


ผู้ชายคนแรก...และคงจะเป็นเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขาหลงรักหมดทั้งตัว

และทั้งหัวใจ......... รักจนไม่รู้ต้องทำอย่างไร...

ถึงจะทำให้คนที่เขารัก... ต้องการเขาบ้าง อย่างที่เขากำลังต้องการอยู่ตอนนี้....


อยากกอด... มันผิดมากนักหรือไง !?.........

ในเมื่อต่างก็มีใจให้กันแล้ว เขาไม่ได้ฝืนบังคับให้น้ำมารักกับเขาด้วยการปลุกปล้ำ

หรือทวงบุญคุณอะไรด้วยซักนิด...

แล้วทำไมล่ะ................ ยังไม่ได้อีกเหรอ.............ยังไม่พอใช่มั้ย....


น้ำยัง... รักเขาไม่มากพอใช่มั้ย...

ช่วยรับทุกอย่างของเขาเอาไว้ด้วยเถอะ......................ขอร้องล่ะ

เขาก็แค่อยากจะบอกรัก อยากจะเป็นเจ้าของ อยากจะครอบครอง...........เพราะกลัว...


(กลัวว่าคุณจะไม่ได้...รักผมจริงๆ.......................... )


บทเรียนจากรักครั้งก่อนมันทำให้เขาเจ็บเจียนตาย....

เขาไม่อยากพบเจอกับความเจ็บแบบนั้นอีกแล้ว....

แต่.................. เพียงแค่วินาทีแรกที่ได้สบตากับคนน่ารักของเขา ก็รู้ตัวแล้วว่า

.................เขาอาจต้องเจ็บซ้ำ...และมันอาจจะทรมานยิ่งกว่าเดิม แต่เขาก็ยอม..

ขอแค่ให้ได้รักกับคนคนนี้........ จะต้องทำยังไง ทนเจ็บแค่ไหน เขายอม...

ยอมแล้ว...... ยอมทุกอย่างเลย............ยอมให้กับความรัก


(แล้วคุณล่ะน้ำ..... เมื่อไหร่ ....ถึงจะยอม...)


อยากให้น้ำได้เข้าใจ...ความรู้สึกที่มันอัดอั้นอยู่ในอกข้างซ้ายนี่เหลือเกิน...

ใช่ว่าเขาจะเพียงแค่ต้องการมีความสัมพันธ์ทางกายเพื่อสนุก...

เขาแค่อยากจะบอกว่ารักน้ำ.... ด้วยทุกสิ่งที่เขามี...

การอยากสัมผัสคนที่เรารัก.....มันผิดมากนักหรือ......


แต่ถึงยังไงก็ไม่เคยคิดจะเร่งรัด... เขาอยากให้น้ำเต็มใจ เพราะถ้าน้ำไม่เต็มใจ

ต่อให้มีอะไรกันซักกี่ครั้งมันก็ไร้ความหมาย.. ในเมื่อเขาต้องการการยืนยัน...

ด้วยตัวของน้ำเอง...


ชายหนุ่มดึงผ้าห่มผืนหนานุ่มมากอดกระชับแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ

ก่อนทอดถอนใจยาวๆ... ยังปลดปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปไกล...

ท่ามกลางความสลัวของห้องรับแขก ที่คืนนี้กลายเป็นห้องนอนจำเป็นของเขาไป


คนอย่างน้ำ.....คนที่เกลียดผู้ชายทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเพื่อขอให้รับรัก

เกลียดจนเลือดขึ้นหน้า เกลียดยิ่งกว่าอะไรในโลก....

แต่กลับยอมมาตกลงคบกับเขา ยอมรับรักเขา

แค่นี้...มันก็สุดยอดจนบางทียังต้องเผลอหยิกตัวเองเพราะกลัวจะเป็นแค่ฝันไป...

แถมตอนนี้น้ำเองก็เริ่มยอมรับสัมผัสจากเขามากขึ้นเรื่อยๆ....


สุดท้าย....การค่อยเป็นค่อยไปมันคงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดสินะ...

ถ้าจะหวังให้น้ำยอมรับทุกอย่างให้ได้ เลิกรังเกียจที่จะถูกสัมผัสจากผู้ชายด้วยกัน....

เขาคงต้องยอมอีกแล้วสินะ...........ยอมอดใจ....อดทนรอ... ไม่ว่าจะนานเท่าไร...

ปั้ง!!!

เอสสะดุ้งตัวอย่างแรง ผวาตกใจหันหัวไปจ้องมองทางต้นเสียง หน้าตื่น!

คนน่ารักของเขาที่อยู่ในหัวสมองและในหัวใจของเขาตลอดเวลา เปิดประตูห้องนอน

ออกมาอย่างแรง เสียงดังลั่นเพราะบานประตูกระแทกเข้ากับผนังด้านข้างอย่างไม่ยั้งมือ


น้ำก้าวเดินช้าๆมาทางเอส พ้นจากกรอบประตูห้องได้สองสามก้าวก็ชูบางอย่างขึ้น

ให้ดาราหนุ่มที่กำลังเหวอดูต่อหน้า.... ซองเอกสารสีน้ำตาล!


ดวงตาคู่คมเบิกโพลงด้วยความตกใจมาก ทันทีที่ได้เห็นของสำคัญในมือน้ำ

เขาหลงลืมมันไปได้ยังไงกันนี่!!!....... เอกสารกรรมสิทธิ์บ้านของน้ำที่เขาซื้อผ่านพี่โอบ!


บ้าจริง! มันอยู่ในลิ้นชักที่เขาแอบเก็บถุงยางไว้นี่หว่า!! เพราะต้องการจะซ่อนน้ำจึง

เอาถุงยางไปเก็บไว้ในลิ้นชักที่ล็อคกุญแจนั่น...มันนานจนเขาลืมไปแล้วว่าเก็บเอกสาร

ไว้ในนั้นด้วยเหมือนกัน!................. รู้สึก... ตัวเองจะหน้าซีดและหายใจไม่ทั่วท้องเลย


หนุ่มน่ารักตัวสั่นนิดๆยืนเม้มปากแน่น...ขมวดคิ้วไม่เลิก... มือนุ่มที่ถือซองเอกสารอยู่

ก็สั่นไหวให้ได้เห็น..... ที่ตาคู่สวยมีหยาดน้ำเอ่อคลอรออยู่เรียบร้อยแล้ว...

“.................คิดจะปิดเอาไว้จนถึงเมื่อไหร่?...” กลั้นใจเอ่ยเสียงเครือ สะท้อนใจ

เพราะพยายามกลั้นหยดน้ำตาไว้ ไม่อยากให้มันไหลออกมา...แต่..

เขาห้ามมันไม่ได้จริงๆ..






เห็นน้ำร้องไห้ถามเสียงสั่น คนหน้าหล่อรีบลุกพรวดร้อนรุ่มหัวใจจะปราดเข้าประชิดตัว

คนรักกลับร้องห้ามไว้ดังลั่น “ หยุด!...ฮึก....ไม่ต้องเข้ามา! หยุดอยู่ตรงนั้นเลย!!

ตอบผมมาเดี๋ยวนี้นะ! มันเรื่องอะไรกันทำไมคุณทำอย่างนี้! ทำไมคุณไม่บอกผมสักคำ!

คุณซื้อบ้านผมไว้ใช่มั้ย! นี่มันอะไร! นี่มันอะไร!! หลอกผมทำไม!?

เรื่องงานก็ด้วยใช่มั้ย!? รวมหัวกับไอ้นิกใช่มั้ย!? สนุกกันมากใช่มั้ย!

สนุกมากใช่มั้ย!” น้ำตะคอกถามร้องไห้สะอื้นไม่ยอมให้เอสเดินเข้าไปหา...

“คุณใจร้าย! มาทำให้ผมเป็นคนโง่อยู่ได้ตั้งนาน!!ฮือออ~~~!!!”

ตัดพ้อไปน้ำตาเขาก็ไหลยิ่งกว่าเดิม....


“น้ำ! อึก! มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ! ผมแอบทำไปเพราะอยากให้คุณรักผมจริงๆ!

ไม่อยากให้คุณคิดว่าผมซื้อคุณด้วยการเอาบ้านมาล่อ ผมแค่อยากช่วยคุณรักษามันไว้!

ผมแค่อยากเอาชนะใจคุณให้ได้ด้วยตัวเอง! ความจริงแล้วผม..ผมไม่เคยล่วงเกินคุณ

ถึงขั้นสุดท้ายเลยสักครั้ง! ไอ้วันที่คุณเมานั่น!คุณน่ะล้มก้นกระแทกกับพื้นห้องน้ำต่างหาก!

แต่เอ่อ...ผมเห็นคุณอายแล้วน่ารักดี...เลยทำเป็นว่าเรามีอะไรกันแล้ว.....ผมขอโทษๆๆๆ!!!

ผมรักคุณจริงๆ! จริงๆนะน้ำ!!” ระล่ำระลักบอกเสียงรัว สารภาพหมดเปลือก

เขาทำผิดกับน้ำจริงๆ.... เขาไม่น่าโกหกคนที่เขารักเลย.....อย่าเกลียดเขาเลย...


น้ำตาเบิกโตได้ฟังแล้วมันต้องอึ้งยิ่งกว่าเดิม

นี่!... เอสไม่เคยทำอะไรเขาเลยหรอกเหรอ!!!......... บ้าน่าไอ้หื่นนี่เนี่ยนะ!!!


น่าอายที่สุด! เขาไม่เคยได้รู้อะไรเลยเอาแต่เข้าใจว่าเอส... เอส!...ทำ ....


อะไรกันนี่!.............. ทำไมเขาถึงได้โง่อย่างนี้นะ!


“นี่..จริงเหรอเนี่ย!!นี่มัน..ที่คุณพูดมานี่คุณ!..อึก.... แล้วคุณก็มาหลอกผม! ตลอดเลย!

จนถึงวันนี้คุณก็ไม่เคยบอกผมเลย! คุณมันบ้า! บ้า!.......... เรื่องนี้มันบ้าชัดๆเลย!!

พอ!..คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้ว! ผม...ฮึก.....ฮืออ~~ผมไม่อยากฟัง!!!”


ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน...แต่..มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ.. ภาพที่เกิดขึ้นต่อหน้า…

ชายหนุ่มได้เห็นกับตาตนเองว่า น้ำโยนซองเอกสารทิ้งไปอย่างไม่แยแสใดๆ

ร้องตะโกนใส่หน้าเขาว่าไม่อยากฟัง พร้อมๆกับ ...วิ่งเข้ามา...

และเพียงชั่ววินาทีต่อมา..

ใบหน้าหล่อเหล่าก็ได้สัมผัสกับหยดน้ำใสที่ไหลรินมาจากตาคู่สวยตรงหน้า..

เมื่อน้ำวิ่งเข้ามากระโดดโน้มคอเขา....แล้วจูบ! ..จูบที่ปาก!!....


ไม่ใช่แค่เพียงผิวเผิน แผ่วเบา... แต่มันเป็นจูบที่ดูดดื่มและร้อนแรง....

.................................

.....................

คนน่ารักถอนจูบลากลิ้นที่พัวพันกันออกมาเพื่อหอบหายใจ....

แต่สองแขนเรียวของเขากลับกอดคอคนตรงหน้าไว้ให้แน่นยิ่งกว่าเดิม


เจ้าหน้าหล่อยังตื่นตะลึงไม่หาย พูดอะไรไม่ถูก... เขาไม่เข้าใจ!!?

อะไรกันวะเนี่ย!? “เฮ้ยอ่ะ..เอ่อ..นะน้ำ!?...คุณ!?”


ไม่มีคำตอบจากคนตรงหน้าอยู่พักใหญ่ น้ำใช้สายตาหวานมองสบสายตาของเขา

พร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นไม่หาย ร้องไห้กอดคอเขาไปก็จ้องตาไป..เล่นเอาเอสตัอง

เช็ดน้ำตาให้จนใจสั่นไหวไปหมด... น้ำเป็นอะไร...


“คุณโกรธผม..เอ่อ....รึเปล่า..?......”

“อย่าทำให้ผมเป็นคนโง่อีกเลย!...ฮึก...ผมทนไม่ได้!!...”

“..น้ำ....ผมขอโทษครับ....ผม!..”

ปากบางยื่นเข้าไปจูบปากคนหล่ออีกครั้งเหมือนจะบอกให้หยุดพูดเสีย..

ก่อนจะเป็นคนพูดเอง...

“ผมสมควรโกรธมั้ยล่ะ...แล้วสิ่งที่คุณทำให้มันก็มากเกินไป...เกินกว่าที่ผมจะรับไว้ได้....”


เอสแทบไม่กล้าหายใจด้วยซ้ำ... งุนงงกับการกระทำของน้ำอย่างอ้ำอึ้ง

เขารอฟังคำพิพากษาของคนที่รักใจสั่น...

มองเข้าไปในดวงตาคู่สวยตรงหน้า.............เฝ้าร้องขออยู่ข้างในหัวใจ................


........... ผมรักคุณ...ได้โปรด.................. ได้โปรด...

....................................


ชายหนุ่มพยายามส่งสายตาสื่อความหมายให้อีกฝ่ายช่วยรับฟังเสียงอ้อนวอนในใจนั้นไว้


“............ทำไมคุณต้องดีกับผมขนาดนี้ด้วย ผมไม่เคยทำอะไรให้คุณเลย..”

“น้ำ............” แล้วคนหวั่นวิตกก็เริ่มคลี่ยิ้มออก เมื่อเห็นรอยยิ้มทั้งน้ำตาของคนตรงหน้า

จึงถามย้ำรัวซ้ำไปซ้ำมาว่าไม่โกรธเขาไม่เกลียดเขาใช่มั้ย...


“...ทำไงได้...............ก็ผมรักคุณไปแล้วนี่...////////”

น้ำเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มแผ่วเบาก่อนกอดตัวเอสเอาไว้แนบแน่น

เหมือน...อยากจะกอดเข้าไปให้ถึงข้างในหัวใจของผู้ชายคนนี้....



นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่น้ำทำเขา........... ร้องไห้...

น้ำ...........บอกว่ารัก.....

ในที่สุดน้ำก็บอกว่ารักเขา!

ความทรงจำของวันที่ถูกรังเกียจ โดนกลบฝังจนมิดหายไปหมดด้วยคำว่า รัก...

รักคำเดียวก็พอแล้ว ...................


น้ำไม่เคยบอกรักเขาเลยสักครั้ง จนมาได้ยินกับหูก็วันนี้เอง....

“ขอบคุณ.....ฮึก...น้ำ.....ผมรักคุณ... ผมรักคุณ... ผมรักคุณ”

กอดกระชับแล้วเฝ้าบอกรักซ้ำๆที่ข้างหูคนที่เขารักเหลือเกินไม่ยอมหยุด...


“ผมเชื่อแล้ว.....เชื่อแล้ว...ผมก็รักคุณครับ..เอส..”

คนน่ารักของเขาส่งยิ้มหวานกว้างสุดๆแสนน่ารักมาให้ ก่อนใช้นิ้วเรียวเกลี่ยเช็ดน้ำตา

บนหน้าเขา... ทั้งสองมองสบตากันด้วยรอยยิ้มกับความรู้สึกที่อิ่มเอม......

สุขจนล้นใจคงเป็นแบบนี้เองสินะ......


“แต่ผมต้องทำโทษคุณที่หลอกผมก่อน......เพราะงั้น..........คืนนี้......

มานอนกับผมในห้องซะ../////////”

เอสยิ้มกว้างรับริมฝีปากบางที่ยื่นเข้ามาจูบเขาอีก... จูบกันไปยิ้มให้กันไป...


“แค่นอนเฉยๆเหรอ...//////”

เอสยิ้มหวานขมวดคิ้วแกล้งถามหยั่งเชิง...อยากจะลองวัดใจของน้ำดูอีกสักครั้ง....



“.............พาผมเข้าไปข้างในก่อนสิ...แล้วจะบอก...///////” พลันหนุ่มน่ารักก็กระโดด

ยกตัวขึ้น ใช้สองขาเรียวเกี่ยวเกาะกับเอวคนหน้าหล่อแล้วกอดไว้แน่น


“โอ๊ะ!!/////// เฮ้ยยย!ฮะฮะ!! ฮะฮะฮะฮะ..”

เอสตกใจแต่ก็ชอบใจมากอยู่ในที ....น้ำทำเขาอึ้งอีกแล้ว.... แต่น้ำก็น่ารักที่สุด///////

ชายหนุ่มยิ้มให้ใช้สองแขนกอดรับ ช้อนมือประคองต้นขาเรียวทั้งสองข้างของคนน่ารักเอาไว้

เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานที่โน้มเข้ามาหาจนหน้าผากและปลายจมูกแนบชิดกันสบตาไม่ห่าง


............ปากบางน่ารักยังก้มลงมาจูบดูดดื่มที่ปากเขาบ้าง ส่งยิ้มหวานให้เขาบ้าง....

ขณะที่ถูกพาอุ้มเดินไปทั้งแบบนั้น....... เข้าไปภายในห้องที่มีแสงสว่างจากไฟสีนวลตา


...ห้องนอนของเขาเอง...


………………


…….


…



tsktonight.TBC.

*** ตอนนี้ยาวสุดยอด5555555555555...ก่อนอื่นวิขอหัวเราะก่อน

ไม่รู้สิถ้ามีคนมารักวิมากมายขนาดนี้....จะโกรธเขาลงเหมือนในละครได้ไง

จริงม๊ะค่ะอิอิ... (เป็นวิก็ขอกระโดดเกาะงี้แหละ เอาเล้ยอุ้มชั้นไปเล๊ย>//////<555)

นังคนนี้หื่นมากมายไรเนี่ยกร๊ากกกกกกก

แต่เข้ามาเม้นต์นิยายหรือคุยกับเขาได้เสมอเลยนะจ๊ะไม่น่ากลัวหรอก

วิกินยาทุกวัน...?...55^^ (หัวหน้าเผ่าชนกลุ่มน้อยแต่น่ารักมากอยากอ่านจ้า)

ทุกคนน่ารักมากกก แหมๆก็ตั้งหน้าตั้งตารอวิขนาดนี้ไม่รักได้ไง

ตอนที่24นี้เขาเข้าโหมดหื่นเอ๊ย!โหมดเลิฟกันค่า~~~~~~!

ความรักไม่เข้าใครออกใคร...รักๆกันไว้เถอะนะแล้วเดี๋ยวดีเอง//////

ใครที่คิดถึงบ้านเพราะหนีมาอยู่ต่างที่ก็อย่าลืมคิดถึงวิด้วยนะจ๊ะ

อุตส่าห์มาปูเสื่อรอกันเป็นหนังกลางแปลงเชียว555

ทุกคนสบายดีน้า?... ได้ลอยกระทงกันมั้ยคะ...วิไม่ได้ลอยอ่ะ...

เจอกันตอนหน้าถ้าอยากรู้ตอนต่อของฉากสุดท้ายในตอนนี้....อิอิ จม๊วบบบ!






Create Date : 12 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 1 ตุลาคม 2555 17:01:50 น. 3 comments
Counter : 3550 Pageviews.

 
ก่อนอื่นขอแว่บออกนอกบล๊อคไปซับเลือดแปบนะคะ
(/วิ่งไปซับเลือด เสร็จแล้ววิ่งกลับมาเม้นต่อ)
แหม นิกกี้นี่ท่าทางจะหายในเร็วๆนี้แน่ๆคะ มีพยายาล
คอยดูแลซะขนาดนี้ (และดูท่าคนป่วยของเรานี้ก็แข็งแรง
ฟิตเปรี้ยซะขนาดนั้น คงไม่ต้องห่วงแล้วล่ะคะนั้น 555+)
ส่วนทางด้านน้องน้ำ อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านแล้ว พี่ีเอสกับน้องน้ำนี้ น่ารักมากๆคะ (ยิ่งไอ้ตอนที่
น้ำกระโดดเกาะเอวเอสนี้แบบ โว๊ย!!! น่ารักเกิน น่ารักอ่ะ
^//////^) จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ ^w^~~~~

ปล.ปีนี้เราก็ไม่ได้ลอยกระทงเหมือนกันคะ เพราะถ้าลอย
เดียวมันจะยิ่งมีขยะเพิ่มหน้่าบ้าน Orz


โดย: Kuro_Goku IP: 110.168.167.178 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:37:11 น.  

 
แอร๊ยยยยยยอร๊ายยยยยยยยยยยย..,,
คร่อกกก...ตายค่ะตายเล่นบรรยายซะละเอียด
ขนาดเนี๊ยะ!!!!!ลูกเผ่าก็ตายคาคอมพ์กันพอดี
นิกกี้ร้ายนักนะเดี้ยงแบบนี้แล้วยังหื่นสุดๆอีก
ส่วนน้องแบงค์ก็ช่างเป็นแฟนที่แสนดี
ปรนนิบัติพัดวีแฟนตาตี่แบบถึงอกถึงใจ
แล้วจะไม่ให้เจ้าตาตี่รักหลงได้ไงเนอะ???
ส่วนคู่น้ำกะเอสแหมอุปสรรคช่างเยอะจริงไรจริง
แต่ที่สุดก็ลงล็อคตอนหน้าคนหล่อจะได้แค่
นอนกอดหรือมากกว่านั้นแฮ่ๆๆๆ
ต้องรอลุ้นตอนหน้า....ขอบคุณน้องวิที่ไม่ทำให้
คนรอผิดหวัง!!จัดเต็มขนาดนี้ไม่รักได้ไงชิมิ??
ปีนี้ว่าจะกลับไปลอยกระทงหน้าบ้านแต่เกรงใจ
ไม่อยากใช้บริการพี่ทหารต้องขับรถไปส่ง...
เลยลอยกระทงทางเน็ทแทนช่วยลดขยะไปได้หน่อยนึง
เป็นกำลังใจให้น้องวินะคะเข็นตอนหน้ามาไวไว
ตั้งตารอแล้วค่ะ^^


โดย: พี่นิด IP: 61.7.146.3 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2554 เวลา:7:57:36 น.  

 
เลือดหมดตัวไปแล้ว จัดเต็มมากเลย


โดย: cielsebas IP: 223.207.114.148 วันที่: 18 ธันวาคม 2554 เวลา:15:19:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
12 พฤศจิกายน 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.