ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 71 แลกกัน... (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)









เช้าวันต่อมาหลังจากผ่านเรื่องร้ายๆ... ชัยยังต้องนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล

มีน้ำและเพื่อนๆนั่งล้อมเตียง..

“ชัย....เราขอโทษนะ..” น้ำยังนั่งหน้าเศร้า สงสารเพื่อน

ชัยนอนส่งยิ้มน้อยๆให้ก่อนส่ายหน้า “ไม่เป็นไรหรอกน้ำ... หึ..เราหัวแตกแค่นี้

ยังดีกว่าปล่อยให้ตัวเองทำร้ายน้ำเป็นไหนๆ เราสบายมาก55 ขอแค่หน้าเรา

ยังหล่อเหมือนเดิม มือไม้ไม่โดนตัดด้วน ยังทำขนมได้ ก็โอเคอยู่นะ555”

เชฟหนุ่มมีสีหน้าดีขึ้นกว่าเมื่อวานมาก แกล้งพูดเล่นกับเพื่อนได้แล้ว

ทำเอาคนน่ารักต้องส่ายหน้าหัวเราะตามอย่างโล่งใจ อาการเพื่อนไม่แย่อย่างที่คิด

“555ยังมาทำตลกอีกนะ ถ้าปวดหัวก็บอกเรานะ จะขอยาจากนางพยาบาลมาให้”

“ไม่เท่าไหร่หรอก ไหวน่าน้ำ...หึหึขอบคุณ...เพื่อน////”

“ไม่เป็นไร...เพื่อน!////55”

น้ำยิ้มแก้มแดง หลังจากผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาด้วยกัน ทำให้รู้ว่าเขามองคนไม่ผิด

คนนี้แหละ เพื่อนแท้... ต่อจากนี้เขาสามารถบอกกับใครๆได้เต็มปาก

ว่าคนนี้แหละ ... เพื่อนรัก


“ไม่ไปเที่ยวไหนกันเหรอวันนี้ แห่มาเฝ้าเราแบบนี้คงเซ็งกันแย่ ไม่เป็นไรหรอก

เดี๋ยวพ่อกับแม่เราก็มาแล้ว” ชัยเอ่ยอย่างเกรงใจ อยากให้เพื่อนๆไปสนุกกัน

ไม่ต้องมาคอยเป็นห่วงเขา แต่ทุกคนก็ยืนกรานเป็นเสียงเดียวกันว่า จะอยู่เป็นเพื่อนชัย

จนกว่าพ่อแม่ของชัยจะมาถึง ทันทีที่รู้ข่าวจากผู้จัดการร้านอาหาร คุณพ่อคุณแม่ของชัย

ซึ่งมีโครงการเดินทางมาเยี่ยมลูกชายคนเดียวที่ต่างจังหวัดอยู่ก่อนแล้ว ก็รีบแจ้นลงมา

จากกรุงเทพฯตั้งแต่เช้าตรู่ คุณเชฟหนุ่มโดนโทรศัพท์ต่อว่าให้หูชาล่วงหน้าจากพ่อแม่

เป็นที่เรียบร้อย ย้ำนักหนาว่าจัดระเบียบบ้านให้ใหม่เสียแล้ว...เหตุก็เพราะคุณลูกชาย

อ้างว่าต้องนอนโรงพยาบาลเนื่องมาจากได้รับอุบัติเหตุ ของที่เก็บไว้ในตู้หล่นใส่หัวแตก

เย็บไปหลายเข็มแล้วยังต้องนอนโรงพยาบาล เพื่อเฝ้าดูอาการผิดปกติของสมอง..


สายแล้ว...แสงแดดยามสายสะท้อนจากกระจกประตูระเบียงห้องเข้าตาคนป่วย

จนต้องนอนตะแคงหยีตาหนี.. ยังไม่ทันจะขอแรงเพื่อน หนุ่มน่ารักก็ลุกมาดึงม่านบังให้

ชัยหันมายิ้มขอบคุณแล้วค่อยๆเลื่อนสายตามองทุกคนที่อยู่รอบตัว..

ในห้องมีน้ำที่คอยนั่งใกล้ๆ รอช่วยเหลือเต็มที่ไม่ว่าเขาจะต้องการอะไร น้ำก็เต็มใจทำให้

แต่ในระหว่างที่รอช่วยชัย น้ำก็ฆ่าเวลาด้วยการกินขนมและผลไม้ที่หอบมาเยี่ยมเพื่อน

ไปพลางๆ..โดยมีกรคอยแกะเปลือกส่งให้ช่วยกันกิน..เคี้ยวตุ้ยๆ...

ส่วนบิวกับก๊อปก็นั่งอ่านแมกกาซีนพลางด่าพวกที่ชอบเมาท์แตก เอาเรื่องของพวกเธอ

ไปว่าเสียๆหายๆตามกองถ่ายบ้างกับนักข่าวบ้างอย่างเมามัน

... ชัยนึกถึงเอสเมื่อมองหาไม่เห็น กำลังคิดจะเอ่ยปากถามกับน้ำ

ดาราหน้าหล่อก็เดินยิ้มออกจากห้องน้ำมาพอดี คนหล่อเดินตรงมาด้านหลังคนน่ารัก

แล้วโน้มตัวมากอดคอคนที่เอาแต่กินไว้ก่อนพูดกับชัย “อยากกินอะไรมั้ยชัย?

เราจะไปซื้อให้...บอกได้นะไม่ต้องเกรงใจ”

“ตอนนี้ยังไม่อยากอะไรเลย... ขอบคุณครับคุณเอส”

ท่าทีของเอสที่มีต่อชัยเปลี่ยนไปมาก... คนหล่อพูดเป็นกันเองอย่างไม่ถือตัว

และไม่คิดระแวงสงสัยอะไรชัยอีก... เอสยอมรับคุณเชฟหนุ่มผิวเข้มแสนซื่อ

เป็นเพื่อนของเขาด้วยอีกคนหนึ่ง... หลังจากที่ชัยได้พิสูจน์ตัวเองให้เห็นแล้วว่า

เขาคือเพื่อนของน้ำจริงๆ...


ชัยมองท่อนแขนเอสที่กอดรอบคอน้ำไว้นิ่งๆอยู่นาน... กว่าจะกล้าอ้าปากถามเรื่อง

ที่เขาต้องการรู้ให้แน่ใจ... เมื่อคืนนี้...เป็นเพราะบาดเจ็บและฤทธิ์ยา..จึงเหมือนจะ

ได้ยินไม่ชัด...สติของเขามันขาดๆหายๆ...

“น้ำ...น้ำกับคุณเอส.......เอ่อ.......เมื่อคืนนี้..เราเหมือนจะได้ยินว่า....นาย..”

ชัยยังอ้อมแอ้มกล้าๆ เกรงๆ...สับสนที่จะถามเรื่องส่วนตัวมากๆของเพื่อน

แต่พฤติกรรมของทั้งคู่ตรงหน้า มันก็ฟ้องให้เห็นอยู่ทนโท่ พวกเขาสนิทกันมาก

มากจนดูเกินคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง... สายตาที่มองกันก็ช่างแตกต่างจาก

เวลาที่มองคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด... ชัยไม่เคยสังเกตท่าทีของเพื่อนในแง่นี้มาก่อน

จนวันนี้... ครึ่งวันที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลาในห้องพักผู้ป่วยนี้.... ชัยหวั่นใจว่า

สิ่งที่เขาได้ยินแล้วคิดว่าเพ้อไปเองเมื่อคืน... มันจะเป็นเรื่องจริง


“พี่เอสกับพี่น้ำเขาเป็นแฟนกัน!”

เสียงกรเฉลยให้ชัยสะดุ้งเล็กน้อย... ชัยมองกรที่ทำหน้าจริงจังบอก

แล้วหันไปยิ้มเจือนๆให้เอสและน้ำที่มองหน้าเขานิ่ง... บิวกับก๊อปได้ยินก็นิ่งรอฟัง

“..เอ่อ...แหะ...ว่าแล้ว...” คุณเชฟหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไร..

เอสกับน้ำพร้อมใจกันหันไปเขกมะเหงกใส่หัวเจ้าตัวแส่ ที่พูดแทนพวกเขา

น้ำขอโทษที่ไม่ได้บอกเพื่อนมาก่อน... แต่ชัยก็บอกว่าเข้าใจ...

“ชัยรู้....เมื่อคืน...ชัยได้ยินเหรอ..” น้ำถาม ก่อนจะเม้มปากแล้วถอนใจ

“อื้ม..ก็ไม่ถนัดนักนะ แต่ก็คิดว่าใช่”

“นายคิดยังไงชัย... พูดกันมาตรงๆเลย” เอสถามจริงจัง ก่อนเหลือบมองหน้าน้ำนิดๆ

เขาคิดว่าน้ำคงอยากรู้ว่าเพื่อนจะรับได้หรือไม่ เพราะคนนี้ตั้งใจให้เป็นเพื่อนรักเสียด้วย


“คือ....ผม.....บอกตรงๆเลยว่าไม่เคยคิดเลยจริงๆว่าน้ำจะมีแฟนเป็นผู้ชาย

แถมยังเป็นดาราดังอย่างคุณอีก.... สมัยเรียนด้วยกันน่ะ...น้ำเขาไม่เคยมีท่าที

ความรู้สึกของผมน่ะเหรอ...อืมม...คิดยังไง....เรื่องที่คุณกับน้ำเป็นแฟนกัน..

ผมพูดตรงๆเลยแล้วกันนะครับ..ผมไม่สนับสนุน...แต่ผมก็ไม่คิดจะเข้าไปยุ่งนะ”

คำตอบของชัยทำให้ทุกคนที่ลุ้นอยู่เขยิบมาฟังพร้อมๆไปกับเอสและน้ำด้วย

โล่งใจ แต่ก็งงไม่หาย...

“หมายความว่าไงอ่ะชัย...นายไม่ห้ามเราใช่มั้ย เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ย!?”

น้ำสบตากับเพื่อนตรงๆอย่างอยากรู้ พวกเขาจะคบหากันต่อได้หรือไม่

ชัยยิ้มนิดๆก่อนพูด “ พูดอะไรน้ำ! เราก็ต้องเป็นเพื่อนกันสิ! ถ้าเพื่อนรักใคร

แล้วมีความสุข เราก็ไม่ว่าหรอกในเมื่อโตๆกันแล้ว ถึงเราจะไม่เห็นด้วยกับ

ความรักแบบนี้นัก... แต่เราว่าถ้าเป็นนาย...กับเขา...(ชี้ที่เอส)... คงไม่แย่นักหรอก”


เอสยิ้มยักคิ้วเล็กน้อยอย่างไว้ลายคนมีมาด น้ำเองก็ยิ้มกว้างดีใจที่ชัยยอมรับให้เอส

เป็นเพื่อนเช่นกัน.... เรื่องเมื่อคืน... เอสรีบมาช่วยน้ำอย่างไม่คิดชีวิต

และสิ่งที่ชัยได้ยิน คือคำพูดที่บอก ไม่ว่ายังไงก็จะยังคงรักเช่นเดิม

ทั้งที่เข้าใจผิดว่าน้ำมีอะไรกับเขาไปแล้ว......

ชัยเชื่อว่าผู้ชายคนนี้รักเพื่อนเขาจริงๆ..ไม่ใช่แค่ฉาบฉวย

ถ้าเอสไม่ใช่ดาราดังก็คงดี... น้ำจะได้ไม่ต้องปิดบังใครไว้แบบนี้...ชัยคิด..


“หมอให้ออกเมื่อไหร่เหรอชัย?” น้ำตั้งใจจะมาเยี่ยมชัยที่โรงพยาบาลทุกวัน

จนกว่าจะออก คนอื่นๆก็จะมาเป็นเพื่อนด้วยทำให้ชัยซึ้งใจมาก เพื่อนสนิทของเขา

ซึ่งเป็นหุ้นส่วนร้านอาหารกันได้แต่โทรมาเยี่ยมเท่านั้น เพราะตอนนี้อยู่ที่

เมืองนอกกับอา ที่เป็นเจ้าของรีสอร์ท แต่เขาก็ไม่เหงา เพราะมีพวกน้ำอยู่ด้วย

ต่อให้พ่อกับแม่ยังมาไม่ถึง พวกพนักงานที่ร้านก็บอกผ่านผู้จัดการว่าจะพากันมาเยี่ยม

เจ้านายคนขยันเมื่อเลิกงานแล้ว ห้องของชัยคงคึกคักน่าดู..


“หึ//// อีกวันสองวันหมอก็คงให้กลับได้แล้วล่ะ เห็นเขาว่ารอผลตรวจ รอเช็คอาการ

แล้วก็ตรวจสุขภาพเพิ่มอีกนิดหน่อย.. ถ้าไม่มีอะไรเดี๋ยวเราก็ได้กลับบ้านแล้วน้ำ

ไม่ต้องห่วงเรานะ เราโอเค55 ห่วงแต่ที่ร้านน่ะสิ”

ชัยทำหน้ากังวลจนเพื่อนต้องเอ็ด “พักซะบ้างเหอะน่า!”

“ขอโทษจริงๆนะน้ำ เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเพราะเรา...” ชัยวกกลับมาเรื่องเดิมอีก

“เพราะนายที่ไหนเล่า! เพราะไอ้เหานั่นต่างหาก!ฮึ่ม! -*- แค้นนัก!อย่าให้เจออีกนะ!”

น้ำรับรองว่าเขาไม่อยู่เฉยแน่ กรที่นั่งข้างๆรีบมากระซิบบอก “มันชื่อเปา..ไม่ใช่เหาพี่น้ำ”

เอสกำหมัดทุบกำปั้นใส่มือตัวเองอย่างโกรธๆเช่นกัน “ใช่! ฮึ!อย่าให้จับได้นะฮึ่ม!!”


“ผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ..”

ขณะที่ทุกคนกำลังกร่นด่าเปา โจ้ก็มาเยี่ยมเจ้านายพอดี เขาเสียใจที่ทำผิดไป

แต่บอกไม่ได้จริงๆว่าอีกคน...มันจะรู้สึกผิดบ้างหรือไม่...

“ผมทำกับคุณชัย กับเพื่อนคุณชัยขนาดนี้ คุณยังไม่เอาเรื่องแล้วช่วยใช้หนี้แทนผมอีก ฮึกฮึก

ผมขอโทษครับ! ผมสัญญาว่าผมจะทำงานใช้หนี้คืนคุณให้หมดเลยฮือๆขอบคุณครับ”

โจ้นั่งร้องไห้น้ำตาซึม ซึ้งในน้ำใจของคนที่เขาทำร้ายไว้ โจ้สัญญาว่าต่อจากนี้

จะตั้งใจทำงานให้ชัย ตอบแทนพระคุณที่ดีกับเขาและครอบครัวเสมอมา

..........

.............. และเมื่อพ่อแม่ของชัยมาถึงในตอนเย็น ทุกคนก็กลับไปพักที่รีสอร์ท




*********************************





อาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว.... ที่รีสอร์ท

..... น้ำสวมเสื้อยืดสีขาวใส่กางเกงยีนส์ขาสั้นปล่อยตัวตามสบายนั่งขัดสมาธิกับพื้นทราย

ท้าวคางตาปรือ มองคลื่นซัดหาดทรายขาวไปเรื่อยเปื่อย เย็นนี้น้ำใส่หมวกสานปีกกว้าง

ที่เอสซื้อให้ออกมาด้วย.... แดดยามเย็นไม่ร้อน...กลับทำให้เขารู้สึกอุ่น.. และลมก็พัดเย็นดี..


คนน่ารักใส่หูฟัง เปิดเพลงนักประดาน้ำฟังคลอไปเบาๆเข้ากับบรรยากาศดีไม่หยอก..

ต่างตรงที่ข้างๆไม่มีคนรักมานั่งอยู่ด้วย.... แค่คิด...ก็รู้สึกเหมือนมีคนมายืนข้างหลัง..

น้ำหันไปเงยหน้ามองคนที่เดินมาหา แล้วก็ต้องยิ้มหวานเพราะอีกฝ่ายส่งยิ้มหวานมาหาก่อน


ดาราหน้าหล่อสวมเสื้อยืดสีน้ำตาล กับกางเกงขาสั้นลายดอกพร้อยที่เพิ่งซื้อมา ยืนเก้ๆกังๆ

ให้น้ำขำ ก่อนจะนั่งลงข้างๆน้ำ.. นั่งไปนั่งมามองวิวสวยๆรอบตัวอยู่นาน เห็นคนรักไม่พูด

อะไรด้วย เอสก็เอื้อมมือไปแกล้งขยับปีกหมวกใบโตที่น้ำใส่เล่น ให้เจ้าตัวหันมาไล่จับ

มือเขาออกเพราะกลัวว่าหมวกจะปลิว.. คนหล่อมองหน้าคนรักแล้วต้องยิ้มตาม

แฟนเขาน่ารักจัง...ส่งหูฟังข้างหนึ่งมาให้เขาด้วย...

แต่เอสกลับกุมมือน้ำข้างที่ว่างไว้.. แล้วค่อยๆเอียงหูไปหาใกล้ ๆ ทำท่าขอให้ช่วย

ใส่หูฟังให้ที.. น้ำเห็นไอ้หน้าหล่ออ้อนมาก็อมยิ้ม..


ทั้งคู่นั่งฟังเพลงสักพักก็พากันว่ายน้ำเล่น... น้ำว่ายน้ำเป็นแล้วแต่ยังไม่แข็งนัก

เอสยังคอยช่วยประคองบ้าง ดึงมือให้ว่ายตามบ้าง... แกล้งลักพาตัวไปตรงที่น้ำลึก

ให้ร้องโวยวายบ้าง.... น้ำทะเลสีสวยใส ช่วยทำให้ใจคนเบิกบานยิ่งขึ้น


ทั้งสองคนรู้สึกว่าได้มาพักผ่อนจริงๆ ก็ตอนนี้.. ไม่มีเรื่องอะไรมารบกวนใจ

ไม่ต้องคิดกังวลถึงใครอื่น นอกจากส่งยิ้มแล้วหัวเราะให้สุดๆ กับคนที่อยู่ตรงหน้า

อยู่ด้วยกันสองคน.. กอดกันใต้น้ำ... และจูบกันเมื่อตอนอาทิตย์ตกดิน...

.................

............................

......... เอสและน้ำ เล่นกันตลอดทางที่เดินกลับห้องพักอย่างอารมณ์ดี

แต่ระหว่างทางทั้งคู่ก็ต้องสะดุดกับเจ้าตัวเล็กที่วิ่งมาหา... มีเด็กผู้ชายอายุราวเจ็ดขวบ

เดินมายื่นซองสีน้ำตาลให้พวกเขา

“เอ๊ะ?...หนู..ให้พวกพี่เหรอครับ” น้ำก้มลงมานั่งยองๆยิ้มให้เด็กแล้วคุยด้วย

“อะไรเอ่ย?” เอสรับซองจากมือน้ำแล้วทำท่าเขย่าเล่น


“พี่คนนั้น(ชี้ไปข้างหลัง)ให้เอามาให้ฮับ...///// เขาให้ตังค์ด้วย55..

พี่คนนี้(ชี้หน้าเอส)หน้าเหมือนดาราเลยอ่ะ!555 ////ไปหาแม่แล้ว!!5555”

เด็กชายตัวน้อยหัวเราะร่วน วิ่งหนีไปอย่างเขินๆ..ท่าทางน่าจะเป็นลูกของ

คนแถวนี้ เพราะสวมชุดนักเรียนอยู่... เอสและน้ำพากันมองหาคนที่เด็กอ้างว่า

เป็นคนใช้ให้เอาของมาให้ แต่ก็ไม่เห็นใครสักคน...


“สงสัยพวกแฟนคลับมั้งครับ..” คนหน้าหล่อยักไหล่พูดยิ้มๆ ก่อนกอดคอคนน่ารัก

ชวนให้เดินกลับห้องไป



.............และเมื่อทั้งคู่เข้าห้องไปได้ไม่นาน กรก็มาหา

“ผมหนีพี่ก๊อปมาน่ะสิ!||||||||||||| จะลากผมไปพอกโคลนที่สปา ไม่เอาด้วยหรอก”

กรทำหน้าบูดบ่นๆ จนเอสกับน้ำแปลกใจ

“แล้วบิวล่ะ? ทุกทีก็ไปด้วยกันไม่ใช่เหรอคู่นั้น” น้ำเงยหน้าถาม ขณะนั่งที่พื้น

มีเอสนั่งคร่อมอยู่บนโซฟาข้างหลัง คอยเช็ดผมให้หลังจากอาบน้ำสระผมเสร็จ

“ก็พี่บิวดันหลับตอนดูหนังกันอยู่น่ะสิครับ เรียกก็ไม่ยอมตื่น ถ้ากินข้าวเมื่อไหร่

ก็สั่งให้ไปปลุกเขาด้วย..แล้วพี่ก๊อปก็เร่าๆร้องไปสปาขึ้นมา บ่นไม่ได้เสริมสวย

พอไม่มีเพื่อนไปก็ลากผมไป..... ผมแอบหนีกลับมาเนี่ย..”


“แล้วทำไมต้องแอบหนีกลับมาด้วยวะกร...มา.......รอใครเหรอ?...หึหึ” เอสทำตาเจ้าเล่ห์

ถามเจ้ารุ่นน้องให้หน้าเอ๋อ...

กรทำฮึดฮัดปฏิเสธใหญ่ “ผมไม่ได้รอไม่ได้คอยใครสักหน่อย!/////*//”

เอสกับน้ำขำคิกคักกับท่าทีปากแข็งของเจ้าเด็กหนุ่ม เพราะพวกเขารู้ดีว่า

เทพพิชัยจะกลับมาวันนี้ เอสแกล้งทำหน้าเหรอหราถามกรต่ออย่างงงๆ

“เอ้อ! แล้วแฟนแกเมื่อไหร่จะมาวะ ? ก็ไหนบอกจะมาวันนี้ไง!?”

กรได้ยินก็ก้มหน้าทำปากยื่น แก้ตัวแทน “โธ่พี่!...ขับรถไกลนะครับ ไม่ใช่แค่ปากซอย

เขาว่าเย็นๆก็คงถึง....แต่นี่ยังมาไม่ถึงเลยอ่ะ|||||||||||||...ไม่หรอก...ต้องมาสิ...

สงสัย....ผมว่าเขาแวะซื้ออะไรมาฝากม้างงงงง.....ก็บอกว่าจะมาวันนี้นี่นา....บ้าชะมัดเลย

โทรไปก็ไม่ติด.... แบ็ตหมดรึเปล่านะ...เฮ้อ......”

ดาราหน้าใสพึมพำพูดเสียงอ่อย เบาลงเรื่อยๆเหมือนท้อใจ...

“ฮั่นแน่!!555”

เสียงฮั่นแน่ของเอสและน้ำทำกรสะดุ้งตาโต มองทั้งคู่ที่พร้อมใจกันชี้หน้าตนอย่าง งงงวย

“อะ..อะไรครับ!?/////”

น้ำยิ้มล้อ ก่อนหันไปยักคิ้วกับเอสที่ทำสายตาล้อเลียนกรเช่นกัน

“เมื่อกี้! เมื่อกี้อ่ะ!! มึงรับเขาเป็นแฟนแล้วเหรอวะ!!?555” คนน่ารักรีบจับผิด

เล่นเอากรเหวอ แล้วทำตาโตเมื่อนึกขึ้นได้ รีบโวยวายแก้ตัวแก้อายเป็นพัลวัน

“เฮ้ย!/////////*// ไม่ใช่!! ก็! ผะผมแค่รู้ว่าพี่เอสหมายถึงใครเท่านั้นเอง! ผมขี้เกียจจะ

เถียงด้วย พวกพี่อ่ะชอบล้อผมแบบนี้เรื่อย! ทำไมผมจะไม่รู้เล่า!!/////*// เขาไม่ใช่

แฟนผมสักหน่อย..... ผมเบื่อจะรอแล้ว! มาไม่มาก็ช่างหัวเขาปะไร!!”

กรทำหน้างอ ลุกจากโซฟาทำท่าจะกลับห้อง แต่เขาก็โดนสกัดด้วยเสียง

“ฮั่นแน่!!” ..อีกรอบ

“อ่ะ...อะไรกันอีกเล่าพวกพี่เนี่ย!?/////*//”

“ก็ไหนว่าแกไม่ได้รอ! แล้วเมื่อกี้นี้อะไรวะ!555บอกเบื่อจะรอแล้ว!5555”

เอสพูดกลั้วหัวเราะก๊าก พาให้น้ำขำหน้าที่แดง ดูเอ๋อๆอายๆของกรไปด้วย

“เอ้อ! กูจะดูซิ!55 ถ้ามันกลับมาง้อ มาอ้อนมึง! มึงจะทำปากแข็งแบบนี้

ไปได้นานสักแค่ไหนกัน!555 ไอ้หอกเอ๊ย อ่อนจริงๆเล้ยมึง555”

น้ำพูดขำๆพลางลุกจากพื้นขึ้นมานั่งที่โซฟา กรยังยืนกัดปากทำหน้าไม่ถูกอยู่ที่ประตู

โดนล้อโดนดักทางไว้แบบนี้ เด็กหนุ่มพยายามอ้าปากจะเถียงแต่ก็เถียงสู้ไม่ออก////*//

เขาจึงหาทางเปลี่ยนเรื่อง ด้วยการชี้ไปที่ซองเอกสารสีน้ำตาลบนโต๊ะวางของใกล้มือแทน

“///*//..นั่น! นั่นอะไรอ่ะพี่น้ำ!?”

“ อ๋อ....หึ.. มีเด็กเอามาให้น่ะ สงสัยจะเป็นจดหมายแฟนคลับเอสมั้ง..”

คนน่ารักเดินไปหยิบซองมานั่งแกะดูที่เดิม..

“เฮ้ยยยยย!!!!!”

กรที่กำลังจะเปิดประตูห้องออกไป ต้องตกใจกับเสียงร้องของน้ำจนสะดุ้งหันกลับ

“เป็นอะไรครับพี่น้ำ!?”


มีรูปในซองนั้น น้ำดูแล้วต้องตกใจ หน้าซีดหนัก ยิ่งเมื่อเทส่วนที่เหลือในซอง

ออกมาทั้งหมด “บ้าเอ๊ย!!|||||||||||*|| นี่มัน!! พวกนี้มัน!! ได้ไงวะ!!!”


“อะไรน้ำ!?..ไหนผมดูซิอะไรครับ!!?” เอสรีบเขยิบมาหยิบดูบ้าง แล้วก็ต้องตกใจมาก

เช่นกัน เมื่อทั้งหมดนั้นเป็นรูปของเขากับน้ำ กำลังยืนจูบกันนับสิบใบ..

เมื่อเห็นรุ่นพี่ทั้งสองนั่งหน้าเสียหน้าเหวอไปตามๆกัน กรจึงรุดมาคว้ารูปไปดูใกล้ๆ

“เฮ้ยพี่เอสกับพี่น้ำ!!!|||||||||||||| ซวยแล้วพี่!!”

ในรูปใช่เอสกับน้ำจริงๆ แถมรูปพวกนี้ไม่ได้ตัดต่อมา

“เฮ้ยพี่! พี่! นี่มัน! ในรูปนี่พวกพี่อยู่ในบ้านร้างหลังนั้นใช่มั้ยพี่!!? ผมจำได้ๆ!

เสื้อที่พี่เอสใส่อยู่ก็ใช่ด้วยอ่ะ!!||||||||| พวกพี่ไปจุ~~จะจูบ!////// กันตอนไหนอ่ะครับ!?”

กรขมวดคิ้วถามหน้าเขินแทน ทำเอาน้ำต้องรีบขอรูปคืนจากมือกรทันทีเพราะกระดากอาย

ใครกันที่ส่งรูปพวกนี้มา หนุ่มน่ารักกัดฟันเปิดอ่านจดหมายที่แนบมาด้วยความโมโห


“ห๊า!|||||||||||||| หนึ่งล้าน!!! จะเอาตั้งล้าน! ถ้าไม่ให้มันจะแฉคลิป!!! ระ..รูปพวกนี้

ตัดมาจากคลิปที่บ้านร้างนั่นอ่ะเอส!!!||||||||||| มันจะแฉเรื่องเราเอส!!!!”

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นฝีมือใคร ไอ้เปาที่หนีไปย้อนกลับมา

เล่นงานคนน่ารักกับคนหน้าหล่อเข้าให้แล้ว!


เอสว้าวุ่นใจ เรียกเพื่อนๆมารวมตัวกันด่วนที่ห้องเขา..

เรื่องของเขากับน้ำความแตกให้เจ้าวายร้ายล่วงรู้เข้าแล้ว

เปานัดให้เอาเงินไปแลกเปลี่ยนกับคลิป อีกสองวันที่ผับเดิม ดูท่าที่เปาย่ามใจขนาดนี้

คงเป็นเพราะมันแน่ใจว่าพวกเอสไม่มีทางกล้าแจ้งความกับตำรวจแน่


“ทำยังไงดีล่ะ! จะให้มันเหรอคะพี่เอส!?” ก๊อปเห็นรูปกับจดหมายขู่ อดเจ็บใจแทนไม่ได้

“อย่าไปให้มันนะเอส! น้ำ! มันจะคืนหลักฐานให้หมดจริงรึเปล่าก็ไม่รู้!

อย่างนี้วันหลังมันหมดเงินแล้ว ไม่มาขู่เอาอีกเหรอ!!” บิวทุบโต๊ะอย่างโมโหแทนเพื่อน

อยากจะเอาเล็บข่วนหน้ามันแล้วเตะผ่าหมากไอ้เลวนั่นนัก

“แต่ถ้าเราไม่ให้เงินมัน พี่เอสแย่แน่…||||||||” กรหน้าเสียแทน

หากเป็นเขาถูกขู่แบบนี้ คงอยากบ้า ถึงจะไม่เห็นด้วยเรื่องให้เงินเช่นเดียวกับคนอื่น

แต่กรก็เป็นห่วงเรื่องอาชีพการงานของเอส อาชีพนักแสดงที่เอสรัก..


น้ำนึกถึงน้อง ถ้านิกกี้รู้เรื่องนี้ ต้องไม่ยอมเรียนแล้วรีบตรงดิ่งมาที่นี่แน่

“เอส!||||||||| คุณอย่าเพิ่งบอกไอ้ตาตี่มันนะ! ให้มันอยู่ที่โน่นแหละ

ผมไม่อยากให้มันร้อนใจมาหาผมที่นี่... น้องต้องเรียน...ทุกคนด้วยขอร้องล่ะ”

เอาไว้เขาค่อยบอกเรื่องทุกอย่างให้เจ้าตัวแสบรู้ทีหลัง น่าจะดีกว่า ทุกคนก็ยอมรับปาก


เอสพยักหน้าเข้าใจน้ำ เขาขยับเข้าไปนั่งโอบไหล่น้ำแล้วจับหัวให้มาชนกันใกล้ๆ..

คนหล่อกำลังคิดถึงคำขู่ของเปา และคิดอย่างจริงจัง ถึงคำที่เพื่อนๆเตือน


“ทำไงดี||||||||||||| เอส.... เอาไงดีล่ะ.........อึก..ผม! เจ็บใจ!!! -*- ผมไม่อยากให้เงินมัน!

ไม่อยากยอมแพ้แบบนี้! แต่!ฮึก!! มัน! มันได้เปรียบเราขนาดนี้! มีหลักฐานจะจะขนาดนี้!

พวกเราจะทำอะไรได้!.ฮึ่ย~!! เจ็บใจนักไอ้เชี่ย! ไอ้เล๊ววว~!!!!” น้ำนั่งหน้าเครียด

โกยรูปที่เปาส่งให้ดูฉีกเป็นชิ้นๆอย่างแค้นใจ ใช้ไฟแช็คเผาทำลายหลักฐานตรงหน้า

เสียให้หมด อีกฝ่ายถือไพ่เหนือกว่ามาก แล้วอย่างนี้พวกเขาจะทำอย่างไรดี


ถึงภายนอกจะดูนิ่งกว่าใคร แต่ข้างในเอสก็แค้นใจไม่แพ้ใคร ชายหนุ่มกำหมัดแน่น

กัดกรามพูดเสียงหนักแน่นให้เพื่อนๆได้ยินชัดเจน

“ไม่ต้องห่วงครับน้ำ…เราจะไม่ให้เงินมันแม้แต่บาทเดียว!”

“แล้วคุณจะทำยังไงเอส!?” น้ำรีบถามอย่างกังวล

“ผมไม่ยอมแน่! ต้องหาวิธีจัดการมันให้ได้!! ฮึ่ม! ไอ้เปา! มันจะมากเกินไปแล้ว!

ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่าง มันก็จะข่มขู่เราได้ตลอด ลองมันรู้ว่าน้ำมีเงินหลายสิบล้าน

คนชั่วๆอย่างมันคงไม่จบแค่ล้านเดียว!”


น้ำเห็นด้วยกับที่เอสพูด เพื่อนๆก็เช่นกัน แต่แล้วพวกเขาจะหาวิธีจัดการมันอย่างไร

คิดไม่ตกจนต้องนั่งประชุมกันเป็นชั่วโมงๆ หน้าตาเคร่งเครียดกันทุกคน...จนกระทั่ง..

ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง..

กรถูกผลักไล่ให้ไปเปิดประตู ดูว่าใครมา ดาราหน้าใสยังบ่นหน้าหงิกงอที่โดนใช้

เขาก็กำลังเครียดและกดดัน เรื่องหาทางช่วยเพื่อนดารารุ่นพี่สุดหล่ออยู่เหมือนกันนะ..

แต่ทันทีที่กรเปิดประตูห้อง เห็นคนที่ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ท่ามกลางหอบของพะรุงพะรัง

เขาก็ต้องตาโต ยิ้มร่าอย่างลืมตัว

“อึก!//////////พี่เทม!!”

“กร!///////// พี่กลับมาแล้วจ้า!!!”


เทมยิ้มกว้างสุดๆ กางมือออกทำท่าโผเข้าหากร แต่เด็กหนุ่มกลับก้มตัวเบี่ยงหลบได้

อย่างหวุดหวิด ก่อนจะรีบหันกลับไปมองหน้าคนอื่นๆที่อยู่ในห้องอย่างตื่นๆ

“ อ้าว||||||||||| ..โธ่กุ้งแห้ง~ หลบทำไมล่ะ!?”

เจ้าลูกครึ่งกะจะกอดให้ชื่นใจเสียหน่อย แต่กลับวืดซะงั้น

“บะบ้าเรอะ!!!//////*//”

กรตะคอกว่าเทมเสียงเบาด้วยความเขิน แล้วบอกให้ดูหน้าคนอื่นบ้าง

ทุกคนในห้องยังนั่งหน้าเครียด.....หันมามองเจ้ากล้ามโตที่ยืนทำหน้าระรื่นนิ่งๆ...

“.....ก็ว่าแล้วเคาะห้องใครก็เงียบ..อยู่นี่กันหมดเลย55..เอ๊ะ หน้าตาซีเรียสกันจังเนอะ555

.... ||||||||||| (ไม่มีใครขำกับกูด้วยเลย) ... อ่า..ทำอะไรกันอยู่เหรอ?”


แล้วเทพพิชัยผู้ยังไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยก็กลับมา.........อย่างร่าเริง




********************************



วันต่อมา..


........... ตั้งแต่นิกกี้ซื้อรถ เขาก็ไปรับแบงค์มาเรียนพร้อมกัน

เลิกเรียนก็รอกลับพร้อมกันด้วย วันนี้ก็เช่นกัน ทั้งสองบอกลาหนูแนนและบาส

ก่อนกลับบ้าน แล้วแวะซื้อน้ำก่อนพากันเดินริมฟุตบาทในรั้วมหาลัย

นิกกี้และแบงค์กำลังเดินไปที่รถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลนัก

“แปลกแฮะ..” หนุ่มหน้าตี๋บ่นพึมพำขณะกำลังเก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงตัวเอง

หลังโทรคุยกับพี่ชายก็อดแปลกใจไม่ได้

“เป็นอะไรครับพี่นิก?” หนุ่มน้อยที่เดินอยู่ข้างกันเงยหน้าถามยิ้มๆ ก่อนก้มหน้า

ดูดน้ำแดงจากแก้วที่ถืออยู่ คนรักรุ่นพี่ทำคิ้วขมวด เม้มปากให้ชวนสงสัยตาม


“ก็พี่น้ำน่ะสิ..วันนี้ทั้งวันพูดน้อยชอบกล... ไม่บ่นอะไรด้วย! แล้วพี่โทรหากี่หน

ก็รับสายช้าทุกรอบเลย! ที่สำคัญนะ!..”

“อะไรครับ?”

“ไม่ด่าพี่ซ๊ากกกกกคำ! พี่น้ำไม่สบายรึเปล่านะ!?... แปลกๆแบบนี้”

น้องแบงค์หลุดหัวเราะ แต่นิกกี้ยังกังวลใจต่อ ..ปกติพี่ชายเขาร่าเริงจะตายไป

กินขนมเต็มปากก็ยังพยายามแหกปากด่าเขาซะเสียงลั่น...|||||||||| ไม่! ไม่ใช่!

อาการเงียบๆหงอยๆแบบนี้ มันไม่ใช่นิสัยปกติของพี่เขาเลย!...

ถ้าป่วยก็น่าจะอ้อนมาแล้ว แสดงว่าต้องมีเรื่องอะไรมาทำให้พี่น้ำไม่สบายใจแน่ๆ!


“พี่นิกคิดมากรึเปล่าครับ?” แบงค์พยายามชวนให้คิดในแง่ดี

แต่คนที่คิดว่าช่วงนี้ตัวเองดวงไม่ค่อยดีก็อดวิตกกังวลไม่ได้

“เดี๋ยวคืนนี้พี่จะลองโทรหาเขาอีก แล้วลองแย็บๆถามดูท่าจะดี เผื่อมีเรื่องอะไร

ให้พี่น้ำเครียด... พี่น้ำเสียงห่อเหี่ยวอย่างนี้ พี่ว่าต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างชัวร์!”

คนเป็นน้องจะไม่รู้สึกได้อย่างไรว่า อาการพี่ชายแปลกไปจากเดิม..

“โอ้โห.. ฟันธงรึเปล่าครับ55 ไปเที่ยวนะครับไม่ใช่ไปสอบ พี่น้ำจะเครียดอะไรได้”

แบงค์ขำท่าทีจริงจังของคนรัก แฟนเขาติดพี่ชายมาแต่ไหนแต่ไร

ห่างกันแล้วถึงได้เป็นแบบนี้ นี่ขนาดพี่ชายมีแฟนแล้ว ถ้ายังไม่มีจะขนาดไหนกันนะ



“เฮ้ยมึง!...นิกกี้ใช่ป่ะ?” อยู่ๆก็มีเสียงทักจากด้านหลัง ทำเอานิกกี้กับแบงค์หยุดเดิน

หันไปมองอย่างแปลกใจ มีผู้ชายสี่คนใส่ชุดนักศึกษาแต่หน้าแก่กว่าวัย ยืนทำหน้ากวนๆ

มองมาที่พวกเขาแบบไม่น่าไว้ใจ “กูถามว่ามึงชื่อนิกกี้ใช่มั้ย!? แล้วนั่นแฟนมึงเหรอ55”

คนที่ยืนตรงกลางตะคอกถามย้ำอีกครั้ง ก่อนพากันหัวเราะล้อเลียนกับอีกสามคนข้างหลัง

“พวกมึงเป็นใครวะ!? อย่ามากวนตีนกะกู มีธุระอะไร!?”

นิกกี้รู้สึกว่าชักจะไม่ค่อยเข้าท่าแล้ว เขาถามพวกนั้นกลับ ทุกคนก็เงียบกริบ

จ้องหน้าเขาก่อนมองหน้ากันไปมา ทำท่าพยักเพยิดเหมือนเป็นอันรู้กันไว้ว่า

ตามเจอตัวไม่ผิดคนแน่แล้ว เจ้าหน้าตี๋นี่แหละ คนที่พวกมันต้องการตัว!



................
..................

............... อีกด้านหนึ่งหนูแนนและบาส หลังจากแยกกับนิกกี้และแบงค์แล้ว

หนูแนนก็ชวนบาสแวะซื้อผลไม้ ทั้งคู่ยังอยู่ในรั้วมหาลัย ..

หนูแนนเดินกินแคนตาลูปคุยกับบาสไปก็สะดุดสายตากับร่างของหญิงสาวที่คุ้นตา

“เฮ้ยไอ้บาส! นั่นมันอีแก้มเหม็นนี่!!!-*- อีบ้าเอ๊ยหัวเราะร่าเชียวนะมึง!”

“เออใช่จริงด้วยว่ะ...เดินกะใครวะ?..ผู้ชายแม่งหน้าไม่คุ้นเลย” บาสทำท่านึก..

“จะใครเล่า! แฟนใหม่มันแหงๆอ่ะดิ! หนอย~! เชอะทำเป็นรักอีนิกนักหนา!

ทุเรศที่สุดเลย!! เป็นเพราะมัน! กลุ่มเราถึงต้องแตกกันอย่างเนี้ย! เกลียดขี้หน้าชะมัด!”

“เล่นเลยดีม๊ะ! ตบแม่งงง!” บาสกระแซะแขนเพื่อนขำๆแกล้งทำหน้ายุเต็มที่

“เฮ้ยเอาจริงเหรอ!? กูอ่ะสู้ แต่มึงอ่ะ มีปัญญาสู้ผัวเค้ารึเปล่า!”

“โหยนังหนู! มึงดูถูกกูไปแล้ว!”

“มึงจะสู้!”

“มึงดูถูกกูไง......555!!! กูไม่สู้คนเว้ย!|||||||||”

“ปัทโธ่!|||||||| ชวนไปทะเลาะกับใครขายขี้หน้าเขาเปล่าๆว่ะ...เฮ้อ..เฮ้ยเอางี้ดีม๊ะ

กูว่าพวกเราตามไปแกล้งมัน นิดๆหน่อยๆก็ยังดีนะมึง!555”

สาวร่างเล็กทำหน้าเชิด หัวเราะชั่วร้ายชวนให้เพื่อนหัวเราะตาม

“โน่นๆยัยนั่นเขาเดินไปเข้าห้องน้ำแล้ว ทางสะดวกเลยมึง หนูแนนมึงรีบตามไปเลย!”

บาสรีบชี้ให้หนูแนนดู ก่อนพากันวิ่งไปแอบอยู่ข้างต้นไม้ บาสบอกจะเฝ้าคุมเชิงด้านนอก

ส่งหนูแนนเข้าไปจัดการแกล้งแก้มบุ๋มข้างในห้องน้ำหญิง


“หึหึหึ...อีแก้มเน่าเอ๊ย! แกเสร็จชั้นล่ะ! คึคึคึ”

หนูแนนค่อยๆแอบเดินตามแก้มบุ๋มตอนเลือกห้องน้ำเข้า ไม่ให้รู้ตัว

เธอหันซ้ายหันขวาเห็นว่าปลอดคนขัดขวางแน่แล้วก็ขำคิกคัก ค่อยๆดึงสายยาง

ในช่องเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดห้องน้ำ มาเสียบต่อกับก๊อกน้ำห้องข้างๆกับห้องที่

แก้มบุ๋มเข้า หนูแนนปีนขึ้นเหยียบบนฝาชักโครกในห้องนั้นอย่างระวัง ในมือก็ถือ

สายยางขึ้นไปด้วย สาวร่างเล็กกลั้นขำแล้วค่อยๆยื่นสายยางไปพาดกับขอบผนังกั้นห้อง

ถ้าเพียงแค่เธอหมุนหัวก๊อกเปิดให้น้ำไหลไปตามเส้นสายยางนี้... ปลายทางของน้ำก็คือ

ห้องข้างๆอย่างไม่ต้องสงสัย.. อยากจะรู้นักว่ายัยคนที่นั่งฉิ้งฉ่องอยู่ในห้องนั้นจะเป็นยังไง


“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~~~~ด!!!!!!!!!||||||||||||||||||”

เสียงกรี๊ดลั่นดังมาจากในห้องน้ำ ผู้ชายที่นั่งรออยู่ข้างนอกถึงกับสะดุ้งลุกพรวดอย่างตกใจ

“แก้มบุ๋ม!! เหวอ!||||||||| ทำไมเปียกซกไปทั้งตัวอย่างนี้ล่ะ!!?”

“อ๊ายยยยยยย~~~! อีบ้าที่ไหนก็ไม่รู้!! โฮ~~!! มันแกล้งบุ๋มอ่ะ!ฮืออ! เคนดูสิคะ!

หมดสวยเลยอ่ะฮือออ||||||||||||||” แก้มบุ๋มกระฟัดกระเฟียดบิดเสื้อและกระโปรงที่ใส่

ร้องกรี๊ดๆอย่างเจ็บใจจนผู้คนที่เดินผ่านไปมาหันมามองแล้วพากันแอบขำ

แฟนของเธอต้องรีบป้อยอโดยด่วนให้แม่เสือสาวใจเย็นๆเข้าไว้


“โอ๋ๆๆ ยังสวยอยู่จ้ะที่รักจ๋า! ไม่เป็นไรนะๆเดี๋ยวกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วเราค่อย

ออกไปช็อบปิ้งกันก็ได้นะนะ นะจ๊ะคนดี”

“หืมม! ก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วล่ะค่ะ! ใครจะไปเดินเที่ยวสภาพนี้ได้ล่ะคะ!”

“โธ่บุ๋มจ๋า~! แหะๆ อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิครับ! ถ้าผมรู้ว่าใครมันแกล้งคุณนะ ผมจะจัดการ

ให้หนักเลยดีมั้ยครับ หึหึ..เหมือนที่ผมส่งคนไปจัดการไอ้หมอนั่นให้คุณยังไงล่ะ”

“เอ๊ะ!? นี่คุณหมายถึง..! อย่าบอกนะคะว่า!”

“ก็แฟนเก่าคุณยังไงล่ะ! คุณขอมา ผมก็จัดให้ไงครับ555 รับรองนะจ๊ะที่รัก

ไอ้นิกกี้! มันเละแน่! หึ! เล่นกับใครไม่เล่น อยากมาทำให้แก้มบุ๋มคนสวยของผม

ไม่พอใจได้ยังไงล่ะเนอะ หึหึหึ จริงมั้ยจ๊ะ”


“นี่คุณเล่นงานเขาให้บุ๋มแล้วเหรอคะ!/////ทั้งที่คุณไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ แหมบุ๋มแค่เล่าให้ฟัง

เท่านั้นเองนะคะ เคนขา.. น่ารักที่สุดเลย!”

“ครับ! เย็นนี้แหละ! สดๆร้อนๆเลย คุณรอฟังข่าวดีได้เลยที่รัก รับรองสมใจคุณแน่

ผมส่งคนไปดักรอแถวที่จอดรถมันแล้ว ไม่พลาดแน่ครับ!หึหึ”

“แต่นิกเขา..เออะ! ไอ้บ้านั่นน่ะมันเก่งไม่ใช่เล่นนะคะเรื่องแบบนี้ คนของคุณ

จะสู้มันได้รึเปล่าเถอะ!”

“หึ! สี่ต่อหนึ่งมันจะไปเหลือเหรอจ๊ะที่รัก ลำพังแฟนตุ๊ดของมันคงไม่มีปัญญา

ช่วยอะไรมันได้หร๊อก! งานนี้ต้องจัดการให้มันหลาบจำ แลกกับการที่มันบังอาจมาทำร้าย

จิตใจคนสวยของผม ผมน่ะรักคุณที่สุดแล้วบุ๋มครับ.. ไอ้เกย์วิปริตนั่นน่ะ ลืมๆมันไปเถอะ

คนอย่างมันไม่คู่ควรให้คุณจำหรอกครับ...หึหึ สู้ผมก็ไม่ได้เนอะ...หึ...แหม....แต่ผมว่า

คุณตัวเปียกแบบนี้ก็ดูดี..เซ็กซ์ซี่ไปอีกแบบนะ/////”

“ขอบคุณนะคะเคนขา////” สาวสวยเนื้อตัวเปียกปอน ยืนยิ้มสะใจก่อนจะส่งมือให้

ฝ่ายชายจับแล้วพาประคองเดินไป ทั้งๆที่ไม่ได้เจ็บตรงไหนสักนิด...



เมื่อเห็นว่าแก้มบุ๋มและแฟนเดินไป บาสที่แอบอยู่หลังต้นไม้ใกล้ๆนั้นก็ค่อยๆ

เดินออกมาจากที่ซ่อนพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเหวอ

หนูแนนที่หลบอยู่หลังประตูห้องน้ำก็รีบวิ่งออกมาตบหลังบาสเรียกสติ

“เฮ้ยมึงได้ยินเหมือนที่กูได้ยินมั้ยบาส!!?|||||||||||”

“อึก! |||||||||มึงได้ยินด้วยเหรอหนูแนน!”

“แหม! คุยออเซาะฉอเลาะ เสียงดังลั่นโลกกันซะขนาดนั้นไม่ได้ยินได้ไงยะ!

อีแก้มเน่ามันพ่นพิษใส่ไอ้นิกอีกแล้วไงไอ้บาส! ไอ้นิกแย่แล้ว! ไปช่วยมันเร็ว!!||||||||||”

สาวร่างเล็กตะคอกใส่หูเพื่อนเสียงแจ๋น เมื่อเห็นว่าเพื่อนยังไม่ขยับเอาแต่ยืนหน้าซีด


“มึงได้ยินมั้ยอีหนู! สี่ต่อหนึ่งนะเว้ย!||||||||||กูจะเอาปัญญาที่ไหนไปช่วยมันไหววะ!”

“เฮ้ยแล้วมึงจะไม่ไปช่วยมันเหรอไอ้บาส!!!”

“ไม่ใช่!! แต่เราต้องหาตัวช่วยก่อน!”

“ใครเล่า!? ยาม!? อ่ะ..อาจารย์!!!ใช่ๆ!! เอางี้นะเดี๋ยวกูวิ่งไปตามอาจารย์ไปช่วยมัน!”

“เฮ้ยมึงบ้ารึเปล่านังหนู!|||||||||| ไอ้นิกจะได้โดนสืบสาวเอาเรื่อง รู้กันไปทั้งมหาลัย

พาดหัวข่าวว่าเกย์ตาตี่โดนเมียเก่าสั่งเก็บน่ะสิ! ฉิบหายนั่นไม่เท่าไหร่หรอกมึงคิดดูนะ!

ตามยาม!? ตาต๊อกที่แก่ๆนั่นน่ะเรอะ!||||||||||| เอาไปชวนไอ้พวกนั้นเล่นหมากรุกรึไง!

พวกมันกล้าเล่นงานไอ้นิกถึงในมหาลัยนี่เลยนะเว้ย!! มึงคิดว่าไอ้พวกนั้นมันจะกลัวใคร!”


“อ้าวแล้วจะให้ทำยังไงเล่าไอ้บ้า!||||||||||||| มัวเถียงกันอยู่อย่างนี้

รีบไปเตือนไอ้นิกไม่ดีกว่าเหรอ! เผื่อว่าจะทัน!”

“กูว่าไม่น่าทันแล้ว!|||||||||||| เราแยกกับมันมาพอสมควรแล้วนะ ป่านนี้!|||||...”

“ไอ้บาส! เราสองคนไปสู้ตายก็ได้ไปเถอะนะ!!ฮือออ!! กูไม่แคร์หรอกถ้าพวกมัน

จะหน้าตัวเมียต่อยผู้หญิงสวยๆอย่างกูได้ก็ให้มันรู้ไปสิ!||||||||||||||”

หนูแนนน้ำตาคลอจะร้องไห้ ทำท่าจะวิ่งนำหน้าไป แต่ก็ถูกมือเพื่อนดึงให้รอก่อน


“ไม่ได้!|||||||| มึงจะไปแลกกับมันได้ยังไง มันอันตราย!! เดี๋ยว!! นั่น!! ไอ้วี! ไอ้อาท!

รอดแล้วไอ้นิก!! พวกมันเดินอยู่นั่น!!! หนูแนน! เราไปขอร้องมัน!”

บาสดึงให้เพื่อนหันไปมองเพื่อนเก่าที่คุ้นเคยกันดี ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่แม้แต่

ยอมมองหน้ากันแล้วก็ตาม ยามคับขันอย่างนี้คงต้องวัดใจกันหน่อยแล้ว!

“มึงจะบ้าเหรอไอ้บาส!!! พวกมันตัดเพื่อนกะเราไปแล้วมึงจำไม่ได้เหรอ!|||||||*||

มันเกลียดไอ้นิกอย่างกับอะไรดี! จะไปขอให้พวกมันถีบหน้าออกมารึไงยะ!”


“ไม่ลองก็ไม่รู้นะมึง! โดนถีบหน้าแค่นั้นจะเป็นไรวะ! ให้กราบตีนกูก็ยอม!

รึมึงจะยอมให้ไอ้นิกสลบคาตีนไอ้พวกนั้นแทน!แล้วถ้าเกิดมันเป็นอะไรขึ้นมา!!”

บาสตะคอกบอกเหตุผลให้หนูแนนฟัง น้ำตาไหลเขาก็รีบเช็ดมันทิ้ง

ที่เขาไม่รีบไปไม่ใช่ไม่ห่วงนิกกี้ แต่เขาไปแล้วจะช่วยอะไรได้

สู้ให้คนช่วยได้ไปไม่ดีกว่าหรือ หนูแนนนิ่งอึ้งไป เธอลืมไปว่าบาสรักนิกกี้แค่ไหน..


“บาส!||||||| บาส! รอกูด้วย!!” สาวร่างเล็กตะโกนวิ่งตามเพื่อนไป

บาสวิ่งตรงไปหาวีกับอาทอย่างร้อนรน แต่แค่ได้เจอหน้ากันวีกับอาทก็มองเมิน..

และที่ทำให้บาสเจ็บยิ่งกว่าโดนด่าไล่ คือทันทีที่เขาขอร้องให้ไปช่วยนิกกี้

สิ่งที่วีทำคือแค่ยักไหล่ แล้วอาทก็ส่ายหน้าตามวีไปด้วย “พวกกูไม่ว่าง!”



.......................

..........


ขณะเดียวกันทางด้านคนที่ถูกจ้องเล่นงานอยู่นั้น ...

...หนุ่มตี๋ดึงมือคนรักที่ยืนหน้าเสียเกาะแขนเขา ให้เปลี่ยนมายืนด้านหลังแทน

“ว่าไงวะ! กูถามว่าพวกมึงมีอะไร!?”

“ฮึ! ก็ไม่มีอะร๊าย! แค่อยากเชิญมึงไปที่ลับตาคนด้วยกันหน่อยได้มั้ยคร้าบบ555”

คนที่ท่าทางจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม พูดแล้วทำท่าผายมือก้มหัวเชิญตัวนิกกี้ก่อนหัวเราะ


นิกกี้หน้าเครียด ขณะที่แบงค์ยืนหลบข้างหลังเขามือสั่น

“พี่นิก!|||||||||| พี่นิกอย่าไปนะครับ!!” ไม่ใช่เรื่องดีแน่ หนุ่มน้อยเขย่าแขนแฟน

ส่ายหน้า บอกห้ามไม่ให้ไปเด็ดขาด

หนุ่มหน้าตี๋หันมองซ้ายขวา หน้าหลัง รอบตัวพวกเขาไม่มีใครเดินผ่านมา

มีที่เห็นก็แค่เดินอยู่ไกลๆ... ไอ้พวกนี้ช่างเลือกเวลาได้เหมาะเสียจริง|||||||||||||

......รถของเขา...อยู่ห่างไปอีกไม่กี่เมตรเท่านั้น


“แบงค์!||||||||| วิ่งไปขึ้นรถเร็ว!!”

ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก สิ้นเสียงสั่ง นิกกี้ก็ดึงแก้วน้ำที่เหลือแต่น้ำแข็งในมือแบงค์

มาสาดแล้วปาแก้วใส่เจ้าพวกสี่คนนั้นให้สะดุ้งตกใจ แบงค์รีบวิ่งไปที่รถ

ตามแรงผลักของนิกกี้ แต่ยังคอยพะวงหันกลับไปมองนิกกี้ที่วิ่งตามมา


“เฮ้ยไอ่เชี่ย!! อย่าหนีนะมึง! ไปจับพวกมันสิวะพวกมึง!!!”

“ตะแต่พี่! เดี๋ยวมีคนเห็นนะ!”

“เฮ้ยเขาสั่งว่าอย่าให้สาวไปถึงตัวก็พอเว้ย! เห็นก็ช่างแม่ง! รีบหนีไปก่อนจะโดน

จับได้ก็พอแล้วไอ้โง่!! ไปซี่ไอ้พวกโง่!นั่น!! มันไปที่รถแล้วเวร!|||||*||”


เมื่อเห็นนิกกี้วิ่งโกยแน่บตามแบงค์ไป ชายสี่คนนั้นก็ออกวิ่งตามอย่างสุดแรง

คนหนึ่งวิ่งตามไปดึงตัวแบงค์ออกมาจากรถได้ ก่อนที่หนุ่มน้อยจะปิดประตูหนี

“ปะปล่อย!! พะพี่นิก!!!!|||||||||| พี่นิก! พี่นิก!”

แบงค์โดนรวบตัวจับยกจนตัวลอย ขณะที่พยายามยื่นมือไปหาและเรียกนิกกี้อย่างตกใจ

“ไอ้สัดปล่อยแบงค์นะ! ไอ้พวกเชี่ย!!!” นิกกี้ตกใจรีบวิ่งอ้อมรถมาต่อยหน้าไอ้คนที่

จับแฟนเขาไว้อย่างโมโห แล้วดึงตัวแบงค์มากอดไว้แน่น รีบกดหัวหนุ่มน้อยซุกไว้กับอก

ไม่มีทางเลือกแล้ว! เขาขอให้แบงค์ปลอดภัยก็พอ!


ทั้งหมัด ทั้งเท้า ระดมเตะต่อยใส่ตัวหนุ่มตี๋ไม่ยั้ง ทุกทิศทุกทาง ในขณะที่เจ้าตัว

ทำได้เพียงแค่ค่อยๆทรุดลงก้มหมอบกับพื้นถนน กอดตัวคนรักไว้แน่น


“พี่นิก!|||||||||||พี่นิก~~~ก!! ฮืออออออ!!!! พี่นิกกกกฮืออออ!!!”

หนุ่มน้อยร้องไห้ ตัวสั่น พยายามเอามือปิดหน้านิกกี้ที่โดนเตะจนปากแตก

คิ้วแตก เลือดกระเด็นใส่หน้าเขา เพราะเขาแท้ๆคนรักจึงไม่มีทางสู้ได้เลย

นิกกี้กัดฟันหันมาก้มหน้าซุกอยู่กับหน้าของแบงค์ กันแรงเตะหนักๆที่รุมทำร้าย

ไม่ให้ถูกตัวคนที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาได้


“อย่าร้องแบงค์!|||||||||| อ๊อค! อุ๊ค! พี่ไม่เป็นไร!!||||||| อ่ะอ็อค! ฮึก! อ็อค!! พี่ไม่!

อ๊อคค!|||||||||||||| ไม่เป็นไรอย่าร้อง!!อ๊อค!อ๊อค!!”


“ฮืออออออออออ!!!พี่นิกกกกฮืออออ!!!!”









tsktonight.TBC...

***สวัสดีค่ะทุกคนคิดถึงวิมั้ยคะ^^ วิคิดถึงทุกคนนะคะ
ยิ่งใกล้จบยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ อย่าลืมติดตามกันนะจ๊ะ


ถึงคุณ pjang // หัวใจจะวายเหรอค่ะ555 ก็เรื่องนี้มันY นี่ค่ะ555 แนะนำว่าไม่ต้องจะ
แต่ให้วายไปทั้งหัวใจเลยค่ะ^^ ชัยนี่มีคนไม่ชอบตอนแรกเยอะพอดูนะคะ555
ตอนนี้น่ารักแล้วใช่มั้ยล่า! คู่น้องก๊อปเหรอค่ะ..55 โน่ว! ไม่ใช่คนนี้จ้า
ขอบคุณที่เอาใจช่วยนะคะ ตอนหน้ามาลุ้นต่อห้ามพลาดเด้อ

ถึงคุณ Kaey // วิก็ลุ้นไม่แพ้คนอ่านเลยค่ะ555 (นี่ชั้นจะแต่งรอดมั้ยเนี่ย555)
โดนส่วนตัววิลุ้นให้ตัวเองแต่งจบไวๆค่ะ ตื่นเต้นกับหลายๆฉากที่อยากเอ่ยถึงไวๆ
มาเอาใจช่วยเจ้าตาตี่ แล้วก็เป็นกำลังใจให้เอสกับน้ำฝ่าฟันอุปสรรค์ไปให้ได้เนอะ^^

ถึงคุณ onehanga // น้องน้ำมือหนักอย่าบอกใคร คนรู้ฤทธิ์ดีก็น้องชายกับ
คนหน้าหล่อเขานั่นแหละ55 ชัยนี่ครั้งแรก555 อย่าลืมลุ้นต่อเนื่องนะคะ^^
เอาแรงโกรธเจ้าเปามาเป็นกำลังใจให้หนุ่มๆเขาด้วยนะจ๊ะ

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // โป้งวิ...งั้นนับอีก เหลืออีก9 ตอนเหนาะๆจ้า555^^








Create Date : 13 ตุลาคม 2556
Last Update : 17 ตุลาคม 2556 20:39:15 น. 3 comments
Counter : 1335 Pageviews.

 
ตอนแล้วว่าแย่ ตอนนี้แย่กว่า เอสจะหาวิธีเอาตัวรอดได้มั๊ยอ่ะ? แล้วไม่มีใครช่วยนิกกี้เลยเหรอ คุณวิ ส่งรถมารับที่จะไปช่วยนิกกี้


โดย: pjang IP: 119.42.80.228 วันที่: 14 ตุลาคม 2556 เวลา:15:32:03 น.  

 
ตาเทมกลับมาแล้วกรจะได้ไม่เหงานะคะ อิอิ
งานเข้าทั้งพี่น้ำกะน้องนิกกี้เลย อย่างนี้เอสต้องจัดการไอ้เปาให้สิ้นซาก
สงสารนิกกี้อ่ะ จะมีใครมาช่วยมั้ยคะเนี่ย


โดย: Kaey IP: 180.180.167.178 วันที่: 18 ตุลาคม 2556 เวลา:22:34:01 น.  

 
ชัยเป็นเพื่อนที่น่ารักจริงๆ เฮ้อ น้ำกับเอสมีความสุขไม่นานเจอเรื่ิองอีกแล้ว เป็นกำลังใจให้หาทางสู้เปาได้ เทมกลับมาแล้ว เย้ๆ อยากให้คู่นี้ได้สวีตบ้าง สงสารนิกกี้มากเลย ขอบคุณพี่วินะคะที่มาต่อให้ ใกล้จบแล้วสู้ๆนะคะ


โดย: onehanga IP: 58.107.16.63 วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:15:56:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2556
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
13 ตุลาคม 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.