ฟิค พีร์ก้อง ตอนทีี่ 6 (เมืองกาญที่รัก)

มาแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ขอโทดนะคะที่ลงช้าไปหน่อย (ไม่หน่อยแล้วนะแกร) ฟิคปีละตอนสองตอน  ลงแล้วนะครับ หายไปนานหน่อย แต่คราวนี้มายาวหน่อยนะคะ

ฟิคอันนี้เป็นจิตนาการของผู้แต่งอย่างเดียวนะคะ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับผู้ใด หากฟิคนี้ทำให้คนอื่นไม่พอใจ ต้องขอ อภัย ไว้ ณที่นี้ด้วยนะคะ

?????????????????????????????????????????????????????????????????

ฟิค พีร์ก้อง ตอนที่ 6

P. Guest house

วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของผมและก้องผมเลยถือโอกาสที่ชวนก้องไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ผมเลือกที่จะพาก้องไป กาญเพราะที่นั้นมี Guest house ส่วนตัวของผมอยู่เสาร์ อาทิตย์ นี้ ผมเลือกที่จะให้เป็นวันพิเศษของเราสองคน

“ก้องคุณจัดกระเป๋าเสร็จยัง จัดให้ผมด้วยนะก้อง เดี๋ยวผมจะโทรไปบอกให้คนดูแลที่พักให้เค้าเตรียมห้องพัก“ของเราสองคน” ไว้นะ” ผมพูดเน้นไปที่คำว่า ของเราสองคน ก้องหันมามองหน้าผมแล้วตะโกนกลับมาว่า

“คนบ้า” ผมหลุดหัวเราะดังมากๆจนก้องมองค้อนผมแล้วสะบัดหน้าเดินหนีขึ้นห้องไปเลย“ถ้าอยากจะให้จัดก็หยีบเสื้อผ้าให้ผมสิ ตาพีร์บ้า” ไม่ใช่แค่พูดเฉยๆนะครับ ก้องยังแลบลิ้้นปลิ้นตาใส่ผมอีก ผมก็ใช่ย่อยทำหน้าล้อเลียนก้องอีก ผมนี้บ้าเหมือนกันนะครับ รู้ก็รู้ว่าก้องชอบเหวี่ยงผมก็ยังแกล้งก้องอีก แต่ก็นะเวลาที่ผมเห็นก้องเหวี่ยงผมแต่ละครั้งมันทำให้มีความสุข ไม่ใช่ว่าผมจะโรคจิตใด ๆนะครับ แต่อาจจะเป็นเพราะว่าผมรักก้องมากครับจึงได้ค่อยเติมความหวาน ความกวนให้ก้อง ค่อยเหวี่ยงผมเรื่อยๆ ผมอมยิ้มทุกครั้งที่ได้เห็นก้องทำท่าทางแบบนั้นหน้าตางอนผม สัญลักษณ์ บราโค๊ตระหว่าคิ้วของก้อง

“ก้อง คุณอย่าลืม ชุดว่ายน้ำนะผมอยากว่ายน้ำกับคุณสองต่อสอง” ผมพูดจบเสียงที่ตามมาหลังจากที่ผมพูดเสร็จก็คือ

“ไม่เตรียม อยากว่ายก็ว่ายคนเดียวสิพีร์ผมไม่ว่ายกับคุณหรอก คนบ้า คนลามกแล้วอีกอย่างผมไม่มีทางใส่ชุดว่ายน้ำกลางแจ้งด้วย คนบ้า ฮื้ยยยยย !!!!!” ผมแทบสำลักน้ำออกมาเลยทีเดียว ผมแอบขำความขี้อายของก้องไม่ได้เลยก้องเป็นคนที่ขี้อายมาก ๆ ถึงมากที่สุด ผมเคยแกล้งก้องแอบหอมแก้มก้องกลางห้างแอบโอบก้องต่อหน้าเพื่อนๆที่ทำงานก้อง ก้องนี้หน้าแดงเป็นลูกตำลึกเชียว พูดแล้วผมก็ชักอยากจะแกล้งก้องแล้วสิ แต่ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวานครับเดี๋ยวก้องจะงอนผมพานจะไม่ไปกาญกับผมอีก เดี๋ยวผมจะแย่เอาครับ รอครับ รอรอวันพรุ่งนี้ รอวันของผมกับก้อง สองต่อสอง ถ้ำกลางแสงดาว แสงจันทร์ที่ส่องพื้นน้ำกลางแพรที่มีแค่เราสองคน

วันรุ่งขึ้น

“พีร์ พีร์ ตื่นได้แล้ว นี้มันเก้าโมงแล้วน้า จะไปไหมเนี๊ยยยยถ้าไม่ไปผมจะเก็บของออกจากรถคุณ” ผมตกใจลุกขึ้นมาคว้าตัวก้องไว้เลย “ไปสิก้องผมเตรียมทุกอย่างไว้แล้วน้า ทั้งห้องพัก ทั้งเซอร์ไพล์ รอแป็บนะ ผมขอเวลาครึ่งชั่วโมงเดี๋ยวผมตามลงไปนะครับที่รักของผม “ ผมพูดแล้วสบตาอ้อนก้องก้องก็ผยักหน้ารับผม แล้วก็ลงไปข้างล่างพอก้องลงไปข้างล่างแล้วผมรีบจัดการกับตัวเอง วิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ออกจากห้อง รีบลงไปหาก้องข้างล่าง เห็นก้อง กำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่ผมแอบเข้าด้านหลังก้องแล้วโอบก้อง “ผมเสร็จแล้วครับก้อง เรารีบไปกันดีกว่าครับ เดี๋ยวจะมืด”ผมดึงมือก้องกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่รถ เราใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพไปกาญประมาณ 5 ชั่วโมงถึง ระหว่างทางก็แวะซื้อของกินเตรียมปาร์ตี้เล็ก ๆ สำหรับเราสองคน เรามาถึงที่พักเกือบเย็นแล้วเลขาผมออกมาต้อนรับผมกับก้อง แล้วพาผมกับก้องไปห้องพักพิเศษที่ผมเตรียมไว้ให้ก้องห้องพักที่ผมเลือกอยู่ริมสามารถมองเห็นแม่น้ำได้ชัดเจนที่สุด ห้องพักของเราสองคนเป็นห้องขนาดใหญ่ มีสองเตียง เป็นเตียง คิงไซส์แต่คิดหรอว่าผมจะยอมให้นอนกันคนละเตียง คืนนี้ผมจะนอนกับก้องแค่เตียงเดียวเท่านั้นคืนนี้เป็นคืนพิเศษระหว่างผมกับก้อง แค่สองคนเท่านั้น

“พีร์เดี๋ยวคุณไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวผมจัดการเสื้อผ้าของใช้ แล้วก็ของกินให้เสร็จก่อน”ผมพยักหน้าให้ก้องก่อนจะเข้าไปจัดการกับตัวเองในห้องน้ำผมออกมาเห็นก้องจัดของเสร็จแล้วนั่งรอผมบนเตียง ข้างๆเตียงมีเสื้อผ้าสองชุดของผมอยู่ซ้ายมือ ของก้องอยู่ขวามือ ผมแอบอมยิ้มในความน่ารักของก้องที่เสมอต้นเสมอปลาย

“ก้องคุณรู้ตัวไหมว่าคุณเป็นแม่ศรีเรือนเป็นภรรยาที่น่ารักของผมมากๆ ผมดีใจนะที่ได้รู้จักคุณได้ใช้ชีวิตกับคุณ”ผมพูดแล้วเดินไปหาก้องที่เตียง ผมจับครางก้องขึ้นมาแล้วประกบจูบที่ริมฝีปากก้องเบาเบา เราจูบกับนานพอควร ก้องเริ่มหลุดออกจากภวังค์ แล้วพลาดออกจากกันพร้อมกับยิบเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป ใบหน้าก้องอายมากๆ น่าแดงไปหมด หูก็แดงตัวก็แดง แดงไปทั้งตัวเลยแระ ผมแอบขำ แล้วก็รีบแต่งตัวรอก้องเพื่อจะออกไปดินเนอร์กัน กลางแพรที่ลอยอยู่บนน้ำ สถานทีที่ผมจัดเตรียมไว้เพื่อเราสองคน บรรยากาศตอนนี้เหมือนเรามาฮันนีมูนกันสองต่อสองเลยเชียว สักพักหนึ่งก้องก็เดินออกมาจากห้องน้ำก้องใส่เสื้อลายสก๊อตสีเขียวที่ผมซื้อให้ก้องกางเกงขาสั้นสีขาวเผยให้เห็นขาขาวๆของก้อง แหล่ดูก้องจะเขินผมมากๆเลยครับก็จะไม่ให้ก้องเขินได้ไง ผมเล่นมองก้องไปทั้งตัวแทบจะอดใจไม่ไหวอยากจะกินก้องแล้วสิครับ ผมได้แต่ท่องไว้ว่า อดใจไว้ อดใจไว้อย่าพึงรีบร้อน รอคืนนี้ คืนนี้ คืนนี้อีกไม่กี่ชั่วโมง

“พีร์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเหงื่ออออกเยอะขนาดนี้ทำไมหน้าคุณแดงขนาดนี้อ่ะ ไม่สบายหรือเปล่า หรือว่าขับรถเหนือยไป นอนพักก่อนไหมเดี๋ยวใกล้ถึงเวลา เดี๋ยวผมเรียกนะ” ผมใจเต้นแรงมากๆ ใบหน้าก้องใกล้ผมมากกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวก้อง ริมฝีปากก้อง อวบอิ่ม ผิวกายที่ขาวเนียนนุ่ม แก้มขาวๆมือนุ่มนิ่มที่สัมผัสหน้าผาผม ทำให้ผมเกิดอารมณ์ขึ้นมาจนอยากจะกดก้องตอนนี้เลยทีเดียวผมใกล้บ้าแล้ว ก้องคุณเย้ายั่วผมนะ คืนนี้ผมจะกดคุณให้นานถึงนานที่สุดเลยไอ้ลูกชายอย่าพึ่งตื่นนะลูก นอนไปก่อน เดี๋ยวคืนนี้เตรียมตื่นทั้งคืนนะผมพูดกับตัวเอง แล้วก็บอกก้องว่า “ผมคงเหนื่อยไปหน่อย เดี๋ยวพักสักครู่หนึ่งก็พอว่าแต่คุณหิวยังหล่ะก้อง ถ้าคุณหิว โทรสั่งอะไรมากินเล่นๆก่อนก็ได้นะ” ก้องไม่ตอบอะไรผมแล้วก้เดินไปนั่งบนเตียงอีกฝั่งหนึ่ง ผมพูดเสร็จแล้วก็หันไปทางอื่น กลัวเลยเกินครับอาการหื่นของผมกำลังกำเริบแล้วสิครับ ผมพยายามกดอารมณ์ของผมอย่างมากจนตอนนี้มันสงบลงแล้ว ผมจึงออกไปทานข้าวเย็นกับก้องตรงแพรกลางน้ำที่ผมเตรียมไว้ ก้องหันมามองหน้าผม

“เป็นไงบ้างก้อง คุณชอบไหมต้องการอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า ถ้าคุรอยากได้อะไรบอกผมนะ เดี๋ยวผมจัดการให้”ก้องมองหน้าผมแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา “ก้องคุณเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมคุณไม่พอใจอะไรผมหรือเปล่า หรือว่าคุณไม่ชอบ ถ้าไม่ชอบผมจะได้เปลี่ยนใหม่ให้คุณว่าไงก้อง” ก้องหันมามองหน้าผมอีกที

“ผมไม่ได้เป็นอะไรพีร์ แค่ผมตื้นตันอ่ะมันสวยมาก ๆ เลยพีร์ ผมชอบมากๆแค่ผมอึ้งนะไม่รู้ว่าเซอร์ไพร์ของคุณมาจะสวยหรูขนาดนี้ ผมชอบมันมากๆเลยพีร์ขอบคุณมากๆนะพีร์ ผมจะจดจำค่ำคืนนี้ไปตลอดชีวิตผมเลย” ก้องพูดพร้อมกับเข้ามากอดผมแล้วเอาหน้ากลมๆนั้นมาซบที่อกผมผมก็กอดก้องตอบแล้วกระซิบข้างหู เบา เบา ว่า “ผมรักคุณนะก้อง”ก้องเขินจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่เดินหนีไปที่โต๊ะแล้วก็หยิบส้อมมาม้วนเส้นสปาเก๊ตตี้ที่อยู่ตรงหน้าเข้าปากไม่ยอมหยุดทีเดียว ผมเดินตามก้องไปที่โต๊ะจัดการกับอาหารตรงหน้าไปก็แอบมองก้องไป“มองอะไรอ่ะพีร์ คุณนะกินเข้าไปเยอะๆเลย ไม่ต้องมองผมแล้ว ผมเขินเป็นนะ”ผมแอบหัวเราะก้องเบา เบา เมื่อเห็นท่าทีความเขินอายของก้อง ผมอ้าปากจะคุยกับก้องก้องใช้ส้อมจิ้มใส้กรองจับยัดใส่ปากผมแทบไม่ทันตั้งตัวเลยทีเดียว ผมมองหน้าก้องก้องก็ทำหน้าล้อเลียกผม แล้วก็หัวเราะชอบใจเราสองคนใช้เวลาในการกินดินเนอร์ครั้งนี้นานพอควรพอเราสองกินข้าวเสร็จก็เดินออกจากแพรไปนั่งเล่นกันตรงหน้าห้องพักหน้าห้องพักของเรามีเก้าอี้ไม้วางอยู่ตัวไม่ใหญ่มากแต่ก็สามารถนั่งกันได้สองคนเรานั่งมองแม่น้ำกัน มองดาวบนท้องฟ้า ผมมักจะคิดเสมอว่าก้องเป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับผม ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีก้อง ผมรักก้อง รักมากที่สุด“ก้อง ผมขอบคุณคุณมากๆนะที่อยู่เคียงข้างผมตลอดเวลา ไม่ทิ้งผมไปไหนคุณคงเหนื่อยมากเลยที่ต้องมาดูแลคนอย่างผม”ก้องหันหน้ามามองผมพร้อมกับกระซับมือผมไว้ แล้วบอกกับผมว่า

“ผมไม่เคยเหนื่อยเลยพีร์ผมกับมีความสุขที่ได้อยู่กับคุณมากกว่า ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณคุณต้องเหนื่อยกับผมมากกว่า คุณต้องมาดูแลคนตาบอดอย่างผม พาผมไปหาหมอถึงอเมริกาดูแลผมทุกอย่าง แล้วก็ต้องมาดูแลครอบครัวผมอีก งานบริษัทคุณอีก แถมผมก็ทำให้คุณทุกข์ใจกับผมต่างๆนาๆผมควรจะถามคุณมากกว่านะว่าคุณเหนื่อยไหมที่ต้องดูแลผมต่างหากพีร์”ผมจับมือก้องมาไว้บนหน้าอกข้างซ้ายของผม อีกมือหนึ่งจับที่ใบหน้าก้องเบา เบา

“ผมไม่เคยเหนื่อยเลย ก็เหมือนกับคุณนะก้อง ผมมีความสุขที่ได้ดูแลคุณได้อยู่กับคุณ ต่อให้โลกถล่มแผ่นดินทลาย ผมก็ไม่มีวันหมดรักคุณ” เราสองคนมองหน้ากันและกัน ผมก้มลงไปชิมความหวานจากปากก้องลิ้นของผมสอดเข้าไปสำรวจข้างในโพรงปากของก้องลิ้นของเราสองคนเกี่ยวพันกันไปสลับความลื่นความซางกันและกัน มือข้างขวาของผมเริ่มสอดเข้าไปในเสื้อของก้องลูบไล่ไปตามผิวกายของก้อง เลื่อนมาปลดกระดุมจากเม็ดล่างขึ้นบน

“พีร์ นี้มันข้างนอกนะ ผมว่าเรา... เรา...เข้าห้องกันดีกว่านะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าอ่ะ” ผมเกือบลืมเลยว่าเราอยู่กันข้างนอกผมไม่รออะไรทั้งนั้น ผมอุ้มก้องเข้าห้องทันทีทันใด แล้ววางก้องเบา เบาบนเตียงขนาดคิงไซส์สีขาว แล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อก้องอย่างช้าๆออกมืออีกครั้งหนึ่งของผมก็ลูบไล่ไปตามตัวของก้อง เสื้อของก้องหลุดออกไปแล้วผมเริ่มปลดกางเกงก้องออกช้าๆ ผมแอบแกล้วก้องสัมผัสส่วนอ่อนไหวของก้องจนก้องครางเสียงออกมา ตอนนี้ก้องตรงหน้าผมไม่มีเสื้อผ้ามาปกปิดกายแล้ว ผมเริ่มใช้ลิ่นหยอกล้อเล่นบนยอดอกก้องจากข้างซ้ายไปขวา ก้องเริ่มบิดเร้าไปทั้งตัว เริ่มสงเสียงครางออกมาเบาๆก้องเริ่มมีอามรณ์ร่วมกับผมผมหยอกล้อเล่นบนยอดอกสีชมพูจนเริ่มแดงทั้งสองข้างผมก็ไล่ไปที่คางก้องแล้วก้เลื่อนไปที่ริมฝีปากที่บวมเบ่ง ผมบดริมฝีปากก้องอย่างเมามันจนเหมือนว่าก้องจะหายใจไม่ทัน ผมจึงถอดริมฝีปากผมออกผมใช้มือข้างซ้ายสัมผัสแก่นกายสีแดงอมชมพูของก้องขึ้นแล้วถอกขึ้นลงอย่างช้าๆก้องก็เริ่มแอ่งสะโพกขึ้นตามจังหวะยกของมือผม ผมเลือบสายตาไปมองก้อง หน้าขาวๆของก้องแดงก่ำ แววตาสีหน้าก้องตอนนี้เย้ายั่วผมมากจนผมเริ่มอดใจไม่ไหวรูดแก่งกายก้องอย่างเร็วขึ้นพร้อมกับแอบสะกิดที่ปลายแก่นกายก้องเล่นไปด้วย “พีร์....อย่า...อย่า...แกล้ง...ผม ผม ผม ไม่ ไหว แล้ว”ก้องเริ่มพูดไม่ค่อยรู้เรื่องแล้ว ตอนนี้ก้องของหน้ากดอย่างแรงมากผมเริ่มทนไม่ไหวอย่างแรงแล้ว ผมรีบจัดการปลดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วคร่อมไปที่ตัวก้อง ผมเอาแก่นกายของผมถูกไถ่กับแก่นกายของจนน้ำสีขาวขุ่นข้นไหล่ออกมาเป็นจำนวนมากเลอะไปทั่วท้องน้อยของก้องที่เดียวผมจัดการ ทำความสะอาดท้องน้อยของก้องโดยใช้ลิ้นของผมเอง

“พีร์ มัน สกปรกนะ ครายออกมาเถอะ”ผมไม่ฟังอะไรก้องทั้งนั้น ผมยังคงทำความสะอาดไปเรื่อยๆจนหมด ผมเริ่มไล่นิ้ววนเล่นบนปลายแก่นกายของก้องไปมาแล้วไล่ลงไปถึงช่องทางรักสีแดงสดของก้องผมใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่ช่องทางรักของก้องแล้วค่อยๆสอดเข้าไปนิ้วหนึ่งแล้วก็ตามไปอีกนิ้วหนึ่งเพื่อเปิดช่องทางรักของก้องผมกดย่ำเข้าไปข้างในสุดแล้วก็กดเข้าไปตรงจุดกระสันของก้องผมย่ำตรงจุดนั้น ถี่ขึ้นช่องทางรักของก้องบีบรัดนิ้วผมแรงมาก ก้องคงเริ่มพร้อมที่จะให้ผมสอดแล้วหล่ะ ก้องเริ่มจะทนไม่ไหวร้องขอให้ผมสอดแก่นกายของผมไปในตัวก้อง

“พีร์ผมไม่ไหวแล้ว คุณสอดเข้าเถอะผมต้องการคุณมากๆเลยพีร์ ได้โปรดเถอะที่รัก” ผมถอดนิ้วของผมออกช้า ได้แค่นั้นผมจัดการแย่งขาเรียวๆสองข้างนั้นออกช้าๆแล้วใส่เจลหล่อลื่นชโลมแก่นกายผมเป็นจำนวนมากพอที่จะไม่ทำให้ก้องต้องเจ็บแล้วผมบรรจงสอดเข้าไปในช่องทางรักของก้องเบา ๆ จนมิดด้าม ผมแช่ทิ้งไว้ในนั้นนานพอให้ก้องเริ่มปรับตัวได้

“ก้องคุณพร้อมแล้วนะ ผ่อนคลายหน่อยนะก้องผมสัญญาจะไม่ทำให้คุณเจ็บ” ผมก้มลงจูบไปที่ ขม้ำก้องเบาๆ “ผมพร้อมแล้วพีร์”ผมเริ่มซอยเข้าออกเบา ๆ จนก้องครางออกมา “อืม... พีร์เร็วขึ้นก็ได้นะพีร์ผมไม่เจ็บแล้ว” สีหน้าก้องดูมีความสุขมากมายผมเริ่มซอยถี่ขึ้นจากช้าก็เร็วขี้น เร็วขึ้นอีกมือหนึ่งของผมก็ชักนำก้องไปด้วยเพื่อลดความเจ็บปวดเบื้องล่าง ผมซอยถี่เร็วขึ้นเรื่อยแล้วมือผมก็ยังคงชักนำก้อง ถอกขึ้นลงเร็วขึ้น เร็วขึ้นจนน้ำรักของก้องแตกรอบสอง ช่องทางรักของก้องยังคงบีบรัดผมถี่ขึ้นจนผมเริ่มไม่ไหวแล้วผมซอยเร็วขึ้นกว่าเดิม ซอยหนักหน่วงมาก จนน้ำของแตกเข้าไปในช่องทางรักของก้องจนล้นออกมาเลอะเตียงสีขาวเป็นดวง ผมถอดแก่นกายของผมออกจากตัวก้องพร้อมกับดึงก้องมาโอบกอด ตอนนี้เหมือนก้องจะไม่ได้สติกแล้ว คงเหนื่อยและเพี้ยงด้วยหลับคาอกผมไปเลย ผมช้อนตัวก้องไปนอนอีกเตียงหนึ่งที่สะอาด แล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็คทำความสะอาดตัวก้องจนสะอาด ก้องเริ่มรู้สึกตัว หันมามองหน้าผม แล้วก็ดึงผมมาจูบ เบา ๆ “ผมรักคุณมากๆนะพีร์ขอบคุณคุณมากๆนะ ผมอาจจะไม่ใช้คนที่ดีพอสำหรับคุณ แต่คุณคือทุกอย่างของผม”ผมมองหน้าก้อง กระซิบที่หูก้องว่า “คุณเป็นมากกว่ารักของผมนะ คุณคือชีวิตที่เหลือของผม ผมรักคุณนะก้อง รักมากที่สุด”เราสองคนสบตากันภายใต้อ้อมกอดของกันและกัน ตาของก้องเริ่มจะปิดแล้วผมก้มลงจูบที่เปลือกตาก้อง เบา ๆ แล้วกระชับกอดก้องแน่นๆ และแล้วผมก็หลับตาลงนอน

ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนของเราสองคน ผมรักก้องก้องก็รักผม เราอาจจะเป็นคู่รักที่ไม่ค่อยมีใครเห็นด้วยก็ตาม แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้ต่อให้คนทั้งโลกบอกว่าผมกับก้องไม่ควรรักกัน ผมก็จะไม่ยอมแพ้ ผมจะทำให้คนทั้งโลกรู้ว่าผมกับก้องเรารักกันอย่างบริสุทธิ์ใจจริง

********************************จบ*************************************************


ฝากติชมด้วยนะคะว่าเป็นไงบ้าง เพื่อเป็นแรงใจในการแต่งฟิคต่อไปของผู้แต่งค่ะ และก้ขอบคุณสำหรับคนที่ผ่านมาอ่าน และเจ้าประจำ  ถึงแม้ว่าพีร์ก้องจะจบไปแล้วสามปีแต่สาวกคนนี้ก็ยังคงรัก พีร์ก้องมากๆนะคะ แล้วก็พี่โอกับฟลุคด้วยค่ะ 

ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ ขอบคุรพี่พรด้วยนะคะที่ช่วยปลุกอินเนอร์ NC ขึ้นมาให้เค้าอ่ะค่ะ ^^ 




Create Date : 10 พฤษภาคม 2555
Last Update : 5 กรกฎาคม 2559 16:13:07 น.
Counter : 3445 Pageviews.

ฟิค ด่วนได้ใจ (Yaoi)


ขอโทษที่หายไปนานเลยนะคะ กลับมาแล้วค่าาาาาาา กลับมากับฟิคขั้นเวลาก่อนนะคะ เดี๋ยวจะพยายามปั่นฟิคตอนต่อไปมาให้อ่านอ่ะค่ะ 

****************************************

ฟิคนี้เกิดขึ้น ตามคำข้อจาก พี่ อช ที่รัก พี่ ปน นะคะ ฟิคสั่นๆ ตามสไตล์เบสนะคะ ^^

ฟิคนี้เป็นแค่จิตนาการของผู้แต่งทั้งหมดไม่เกียวข้องกับผู้ใด หากฟิคนี้ไปโดนกัีบผู้ใด ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

>/<

วันนี้เป็นวันพักผ่อนของผมกับแฟนที่น่ารักของผมเลยชวนแฟนสุดแสบของผมไปเที่ยวกันที่ระยอง ทุกคนอาจแปลกใจว่าทำไมผมถึงเรียกแฟนผมว่า สุดแสบ  ก็เพราะว่าแฟนผมแสบที่สุดเลยครับ ทั้งกวน ทั้งชอบนอย บางที่ก็ แสนดีจนผมตั้งรับไม่ทัน แต่ผมก็รักมากมายนะครับ

"พี่ฮะตกลงว่าวันนี้พี่จะพาผมไปไหนฮะ ทำเป็นลับลมคมใน จะบอกก้ไม่บอก" เป็นไงครับประโยคแรกก้เหวี่ยงผมแล้ว นี้แระครับถึงได้ฉายาว่าสุดแสบ ฮ่าๆๆๆๆ

"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแระ พี่ไม่พาเราไปฆ่าหรอกน่ะ พอไปถึงพี่ว่าเราได้ ร้องชอบใจแน่ๆ แต่ก็จะไปพี่ขอแรงใจในการขับรถหน่อยนะครับ คนดีสุดแสบของพี่" ผมหันไปหอมแก้มสุดแสบของผมหนึ่งที จนสุดแสบของผมหันมามองหน้าค้อนใส่ผม พร้อมสัญลักษณ์สามขีดระหว่างคิ้ว ผมกลั้นหัวเราะจนไม่ไหวปล่อยออกมาจนได้ สุดแสบงอนผมเดินไปที่รถเลยทีเดียว ผมก้ได้แต่เดินตามไปอย่างรู้สึกผิดนิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆครับ) 

"รอพี่ด้วยสิ จะรีบเดินไปไหนเนี่ย รถมันไม่ไปไหนหรอกน้า" ผมยังคงพูดเล่นไปเรื่อยๆ แต่สุดแสบผมนี้สิ ไม่ยิ้ม จนผมเริ่มกรอยแล้วสิงานนี้ ผมรีบวิ่งไปเปิดประตูรถใก้สุดแสบของผม แล้วก็กระซิบข้างหูว่า "พี่รักเรานะ"

"บ้า!!!!!!! มาพูดอะไรตรงนี้ผมเขินนะ ผมก็รักพี่เหมือนกัน พ่อหนุ่มหล่อมาดเข้ม" ผมไม่พูดอะไรทั้งนั้นได้แต่อดยิ้มออกมาผมรีบขับรถพาสุดแสบไปถึงระยองโดยเร็ว ใช้เวลาขับรถไม่ถึงสามชั่วโมงถึงระยอง สุดแสบผมลืมตาขึ้นมามองไปทั่วๆ แล้วหันมามองหน้าผม 

"พี่ผมขอบคุณพี่มากๆนะครับ พี่รู้ใจผมมากๆเลย รู้ได้ไงว่าผมอยากมาระยอง"

ผมยิ้มให้สุดแสบแล้วพาเข้าที่พัก ส่วนตัวของผมที่ผมซื้อไว้นานแล้ว สุดแสบเดินตามผมแล้วก็มองสำรวจที่พักไปทั่วๆ จนผมพามาอยู่หน้าห้องนอนของเราสองคน ผมไม่รีรออะไรทั้งนั้น ผมพาสุดแสบเข้าห้อง แล้วก็เผด็จศึกสุดแสบในห้องนอนของเราสอง สุดแสบผมครางไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว เหงื่อยที่ไหลออกมาตามไรผม เม็ดเหงื่อยตามใบหน้าสุดแสบผมสวยงามมาก ผมเริ่มประจงจูบที่ริมฝีปาก ใช้นิ้วมือของผมถูไถตุ่มไตสีชมพูอ่อนไปมาจนแข็งเป็นไต มืออีกข้างหนึ่งของผมเริ่มถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจากร่างกายจนหมด เผยให้เห็นทุกสักส่วน ผมมองสำรวจไปทั่วก่อนลงมือปฏิบัติกิจความรักต่อไป จนเสร็จไปรอบสองรอบสามรอบ ก่อนจะพาสุดแสบของผมไปหาอาหารทะเลกินแล้วก้ไปนั่งเล่นอยู่ริมหาดทราย ผมกับสุดแสบผมนอนเล่นกันริมชายหาดจนเกือบสี่ทุ่ม สุดแสบผล้อยหลับค้าอกผม ผมจึงอุ้มสุดแสบเข้าห้องพัก

***************************** จบ ************************

จบแบบดื้อๆ โดนไล่เตะก้นแน่ๆ หุหุ :P




Create Date : 08 เมษายน 2555
Last Update : 5 กรกฎาคม 2559 16:13:55 น.
Counter : 1146 Pageviews.

3 comment
ฟิค พีร์ก้อง ตอนที่ 5 ความเข้าใจที่มีความสุข


สวัสดีค่ะทุกคน ขอโทษทีนะคะที่หายไปนานเลยค่ะ วันนี้มาลงฟิคแล้วตอนใหม่แล้วนะคะ ^^
ฟิคตอนนี้จะต่อเนื่องกับฟิคตอนที่ 4 นะคะ ขอฝากฟิคนี้ไว้ในอ้อมใจแฟนฟิคทุกคนด้วยนะคะ

ช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะ เพื่อการพัฒนาต่อไปของคนแต่งค่ะ ^^


*******************************************************


ฟิค 5 ความเข้าใจที่มีความสุข

ณ คอนโด พีร์


ผมลืมตาขึ้นมา มองไปที่คนข้างๆของผม ตอนนี้คนที่หลับอยู่ในอ้อมกอดของผม ผมแอบเห็นรอยยิ้มของก้อง รอยยิ้มที่เปื่อยไปด้วยน้ำตา ผมกระซิบข้างหูก้อง “ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องเสียใจ ขอโทษที่ทำให้คุณต้องร้องไห้ ขอโทษนะก้อง ผมรักคุณ” ริมฝีปากผม ประจงจูบที่ขมับก้องเบาๆ “ฮือออ พีร์คุณจะทำอะไร เอามือออกไปจากเอวผมได้แล้วผมอึดอัด “ ก้องรู้สึกตัวขึ้นมาก็เริ่มเหวี่ยงผมทันที ผมไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวก้องแน่ๆ ยิ่งก้องพยายามแกะมือออกเท่าไร ผมยิ่งรัดเอวก้องแน่นขึ้นเท่านั้น “หิหิ” ผมหัวเราะก้องเบาๆ ก้องหันขวับมองหน้าผม “คุณหัวเราะอะไรพีร์” ผมมองหน้าก้อง ตอนนี้ก้องขอผมทำหน้างอซะน่ารักผมอดใจไม่ไหวเลยขโมยหอมแก้มก้องฟองใหญ่ไปหนึ่งที “พีร์ แกล้งผมอีกแล้วนะ คุณนี่มัน” ก้องไม่ทันพูดจบ ผมปิดปากก้องด้วยปากของผมทันที


พีร์จูบผมนานและรุนแรงมาก จนผมหายใจไม่ทัน “อื้ออออ” ผมเอามือดันไหล่พีร์ออก “คนบ้า คนผีทะเล คนเจ้าเหล่ คนลามก คน....” ผมโดนพีร์จูบปากอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ไม่นานมากน่ะ แต่ผมก็สัมผัสถึงความอ่อนหวานจากพีร์ได้ พีร์ถอดริมฝีปากออกจากปากผม แล้วมองหน้าผมด้วยสายตาที่อ่อนโยนและดูอบอุ่นมาก พร้อมกับพูดว่า “ถึงผมจะบ้า ถึงผมจะเจ้าเหล่ ถึงผมจะลามก แต่ที่ผมเป็นก็เพราะคุณคนเดียว ผมรักคุณ ผมแคร์คุณ คุณเข้าใจผมใช่ไหม” ผมมองไปที่ดวงตาของก้อง เชยค้างก้องขึ้นมาสบตา ก้องเอามือดันผมออกแล้วจ้องผมกลับดวงตาของก้องดุราวกับแม่เสือที่ห่วงลูก

“ ผมอยากเข้าใจคุณให้มากกว่านี้น่ะพีร์ แต่หลายต่อหลายครั้งคุณก็ทำให้ผมหมดความมั่นใจที่จะเชื่อใจคุณอะ คุณรู้ไหมทุกครั้งที่ผมเห็นคุณเข้าใกล้ผู้หญิงคนนั้น มันทำให้ผมเจ็บมากแค่ไหน ผมทั้งกลัวทั้งรู้สึกระแหวกลัวว่าสักวันคุณจะทิ้งผมไป คุณจะไม่รักผม ผม... ฮื้อ..อ..อ” ผมร้องไห้ออกมาไม่ขาดสาย ทั้งหมดเป็นความรู้สึกจากใจผม พีร์ใช้นิ้วเช็คน้ำตาบนหน้าผมเบา ทำให้ผมรู้สึกกลัวมากยิ่งขึ้น ความกลัวครั้งนี้เหมือนกับครั้งที่ผมตาบอด ผมกลัวที่ต้องอยู่คนเดียว กลัวว่าพีร์จะรับไม่ได้ ถึงแม้ว่าผมจะรู้ว่าพีร์จะไม่ทิ้งผมก็ตาม แต่ในใจส่วนลึกมันก็อดกลัวไม่ได้

“ก้องคุณไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ผมรักคุณ ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณไปไหน นอกจากความตายที่จะพลาดผมไปจากคุณได้ ผมสัญญา ส่วนมีดี้ ผมบอกคุณได้เลยผมกับเค้าไม่มีทางเป็นอย่างอื่นได้แน่ๆ เค้าเป็นแค่เลขาที่พี่พัฒน์หามาให้ผมเท่านั้น และจะไม่มีวันทำให้ผมหวั่นไหวได้แน่ๆ คุณเชื่อผมนะ ส่วนเรื่องวันนั้น ที่คุณเห็นผมกับเค้าเข้าโรงแรมกัน เพราะผมอยากจะเซอร์ไพร์วันครบรอบสองปีที่เราเป็นแฟนกันไงก้อง คุณจำได้ไหม แล้วที่ผมไม่ได้รับโทรศัพท์คุณก็เพราะว่าผมลืมไว้ในรถ แล้วผมก็ปิดเสียงก่อนที่เข้าประชุม แล้วผมก็ลืมเปิดเสียง” ผมพยายามอธิบายให้ก้องฟัง แต่ไม่รู้ว่าก้องจะเชื่อผมหรือไม่ ทั้งหมดที่ผมพูดออกไปคือความจริงจากปากผม ก้องสบตาผม


“แน่ใจนะพีร์ว่าคุณไม่หลอกผม คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ผมทั้งกลัวและก็ไม่มั่นใจอะไรทั้งนั้นเลย ความกลัวมันเข้ามาตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้” ผมจับไหล่เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ก้อง สบตาก้องอย่างแน่วแน่และจริงใจ “ถ้าคุณไม่ทิ้งผม ผมก็จะไม่มีวันทิ้ง เราสองคนจะไม่มีวันพลาดจากกัน คุณจำได้ไหมประโยคนี้ที่ผมเคยพูดกับคุณ คุณยังจำมันได้ไหมก้อง” ผมยังคงจ้องไปที่ดวงตากลมๆของก้อง


“ผมจำได้สิพีร์ คุณกับผมก็เหมือนกับทรายกับน้ำทะเล ที่ไม่มีวันแยกจากกัน” ผมเริ่มรู้สึกมั่นใจในตัวพีร์ขึ้นมาแล้ว ผมรักเค้ามากจนเกินไป จนคิดมาก จนกลัวอะไรๆไปต่าง ๆ นา ๆ พีร์ยังคงจ้องมาที่ผม พร้อมกับกระชับมือผมขึ้นมา

“คุณเข้าใจผมแล้วใช่ไหมก้อง ผมจะทำให้คุณมั่นใจ” ผมพูดพร้อมกับหยิบสร้อยแพตตินัมเส้นไม่ยาวมาก พร้อมจี้แหวนทองคำขาว บนหัวแหวนสลัดชื่อของผมกับก้องไว้ และข้อความสั้นๆว่า พีร์รักก้อง(ตลอดไป) ผมค่อยๆบรรจงสวมสร้อย แพตตินัมเส้นนี้ที่คอก้อง ช้า พร้อมกระชิบข้างหูก้อง เบา ๆ ว่า “ก้องคุณคือทุกอย่างสำหรับผม ผมรักคุณคนเดียว โปรดเชื่อใจและมั่นใจผู้ชายคนนี้อีกสักครั้งนะก้อง”


ผมหันมาสบตาพีร์อีกครั้งพร้อมพูดออกมาจากใจของผม “คุณคือชีวิตที่เหลือของผมนะพีร์ ผมอยู่ไม่ได้ถ้าขาดคุณไป ผมรักคุณ คุณพีรวิชญ์ คนบ้าคนนี้ แต่ถ้าคุณทำให้ผมไม่ไว้ใจคุณอีกเมื่อไรผมจะกลับไปหาแม่แล้วจะไม่กลับมาอีกเลยตลอดชีวิต ”

ก้องพูดไปก็เอานิ้วมือเรียวๆของก้องมาจิ้มที่หน้าอกผมแบบเน้นทุกประโยคที่ก้องพูด ผมเอามือของผมจับไหล่ก้องเบา ๆ “ผมสัญญา ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังกับคนอย่างพีรวิชญ์อีก คุณหายโกรธ หายงอนผมแล้วใช่ไหมก้อง” ผมมองเข้าไปในดวงตากลม ๆ ใส ๆ นั้น


“อื้มมมม ผมหายโกรธคุณแล้วครับคุณพีรวิชญ์” ผมบอกพีร์พร้อมกับหอมแก้มพีร์เบา ๆ เพื่อยืนยังคำตอบจากใจผม

ผมอึ้งกับคำตอบของก้องอยู่สักพักหนึ่ง ผมดึงก้องมาในอ้อมกอดของผม และจุมพิตที่ริมฝีปากก้อง “ผมชอบเวลาที่คุณเขินที่สุดเลยก้อง เวลาคุณเขินแล้วน่ากอดที่สุดเลยหล่ะ ผมขอกอดคุณแบบนี้ไปตลอดชีวิตนะก้อง ที่รักของผม” ตอนนี้ผมมีความสุขที่สุดในโลกเลยครับ ผมไม่รู้ว่าอนาคตผมจะเป็นยังไง แต่ที่รู้ตอนนี้ผมรักก้อง ก้องบดินทร์คนนี้ที่สุดเลยครับ

“อื้ม ก็แล้วแต่คุณ อยากกอดก็กอด ผมไม่ได้ห้ามอะไรคุณซะหน่อย”ผมพูดไปก็อายไป >////<

ผมหันมามองหน้าก้องแล้วแล้วถามว่า “แล้วถ้าผมจะทำแบบเมื่อคืนอีกหล่ะ คุณไม่ว่าผมนะ” ก้องยังไม่ทันจะตอบอะไรผม ผมก็เผด็จศึกก้องอีกครั้ง แล้วก็อีกครั้ง ^^

************************* The end ************************



Create Date : 29 ธันวาคม 2554
Last Update : 5 กรกฎาคม 2559 16:15:14 น.
Counter : 954 Pageviews.

7 comment
ฟิค พีร์ก้อง ตอน "ค่ำคืนนี้มีแต่พีร์ก้อง"


ฟิคอันนี้เป็นฟิคแรกของเบสนะคะ เบสไม่รู้ว่าถ้าทุกคนอ่านแล้วจะแอร็ยยยยยยย หรือเปล่านะคะ แต่อยากให้ทุกคนช่วยการวิจารณ์งานฟิคครั้งนี้ให้หน่อยนะคะว่าเป็นไงบ้าง เพื่อจะได้ไปปรับปรุงฟิคครั้งต่อไปของเบสค่ะ


2 ปีผ่านไปหลังจากที่พีร์พาก้องไปผ่าตัดตาที่อเมริกา

2 ปีผ่านไปหลังจากที่พีร์พาก้องไปผ่าตัดตาที่อเมริกา

ณ ทะเล บนชายหาดทะเล ในค่ำคืน
หลังจากที่ผมกับก้องทานอาหารเย็นกันเสร็จผมก็พาก้องกลับที่พัก
ผมก็ถามก้องว่า
พีร์ : ก้องคุณจำได้ไหมว่าครั้งแรกที่เรามาเที่ยวทะเลที่บ้านพ่อของคุณได้ไหม
ก้อง : จำได้สิพีร์ ว่าแต่ที่คุณถามคุณมีอะไรหรือเปล่าพีร์
พีร์ : คุณยังจำคำพูดที่ผมให้สัญญากับคุณได้ไหม
ก้อง : จำได้สิพีร์ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราสองคนจะไม่มีวันพลาดจากกัน
พีร์ : ผมสัญญานะผมจะรักคุณตลอดไป และจะไม่มีวันยอมให้ใครหรืออะไรมาพลาดเราสองคนไปจากกันได้
ก้อง : ผมก็รักคุณนะพีร์ และจะรักคุณตลอดไปเหมือนกัน
ผมมองหน้าก้อง ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่ผมมองหน้าก้องแล้วใจเต้นแรงทุกครั้ง
และแล้วผมก็ก้มลงจูบเบาๆบนริมฝีปากก้อง ผมรู้สึกได้เลยว่า ก้องกับผมมีความสุขมากๆสักพักก้องก็ถอดริมฝีปากออก ก้องคงเขิลมากแน่ๆ แล้วก้องก็พูดว่า
ก้อง : พีร์เราไปเดินเล่นกันที่ชายหาดกันเถอะ (ก้องพูดพร้อมกับความเขิลอายกับการจูบกัน)
พีร์ : ได้ครับที่รัก (ผมพูดคำนั้นออกมาพร้อมกับเห็นรอยยิ้มจากก้องที่ดูเขิลอายมากทีเดียว)
ผมกับก้องเดินเล่นกันที่ชายทะเลสักพักผมกับก้องก็มานั่งกันที่ริมชายหาด มองหาดทรายตอนกลางคืนด้วยกัน
นั่งดูพระจันทร์ ด้วยกัน บรรยากาศตอนกลางคืนในวันนี้ผมมีความสุขมากๆเลย ผมหันไปมองหน้าก้อง หน้าก้อง
ตอนนี้งดงามมาก ริมฝีปากที่ดูอิ่มเอิ่ม ผมดึดก้องมากอดตอนนี้อารมณ์ผมเริ่มกระเจิ่ดไปแล้ว ผมกับก้องนั่งเล่นกันสักพักหนึ่ง ผมเห็นก้องกอดอกเริ่มหนาวขึ้นมา
พีร์ : ก้องคุณหนาวหรอ
ก้อง : นิดนึ่งอ่ะพีร์
พีร์ : งั้นเรากลับเข้าบ้านกันเถอะ (ผมพาก้องเข้าบ้านระหว่างทางก้องเริ่มหนาวมากขึ้นผมเลยใส่ความอบอุ่นจากตัวผมโอบกอดก้องไว้)
ระหว่างทางที่ผมพาก้องเดินกลับบ้านพัก ผมแอบเผลอมองหน้าก้องตลอดเวลา ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเวลาที่ผมมองหน้าก้องแล้ว ผมรู้สึกอยากจะกอด อยากจะจูบ อยากทะนุทะนอม ไปตลอดชีวิต แล้วผมก็นึกภาพครั้งแรกที่เจอก้อง ก้องมาทำกายภาพบำบัดให้ผมที่คอนโด ตอนที่ผมรู้ความจริงว่าก้องคือใคร ก้องไม่ยอมพบหน้าผม ผมไปดัดรอก้องที่ทำงาน ไปหาก้องที่บ้าน จนมาถึงตอนที่เราสองคนตกลงที่จะคบกัน แล้วก็ตอนที่ก้องชวนผมมาบ้านพักคากอากาศที่ระยอง แล้วก็เรื่องที่ไม่คาดฝันสำหรับผมกับก้อง พี่พัฒน์ พี่แก้ว รู้ความจริงเรื่องผมกับก้อง ตอนนั้นผมคิดว่าผมจะไม่ได้เจอก้องซะแล้ว แต่เราก็ได้เจอกัน ระหว่างที่ผมนึกเรื่องเก่าๆนั้น ก้องก็ทักผมขึ้นมา
ก้อง : พีร์คุณเป็นอะไรหรือเปล่า
พีร์ : (ผมหลุดจะพะวง) ไม่มีอะไรหรอก้องผมคิดอะไรเรื่อยเปือยอ่ะก้อง
ก้อง : ถึงหน้าห้องนอนผมแล้ว คุณไปพักผ่อนเถอะ
พีร์ : (ผมมองหน้าก้อง แล้วพูดว่า) ผมยังไม่ง่วงเลยอ่ะก้อง ผมขอเข้าไปคุยในห้องนะก้อง (ก้องเหมือนกำลังจะปฏิเสธแต่ไม่ทันผมแว็บเข้าไปอยู่ในห้องนอนก้องซะแล้ว)
ก้อง : มีอะไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคุยกันก็ได้พีร์ ผมง่วงนอนแล้วอ่ะ
พีร์ : แต่ผมยังไม่ง่วงเลยอ่ะก้อง (ผมเริ่มดื้อกับก้องนิดนึ่ง)
ก้อง ; คุณไปนอนได้แล้ว (พีร์คุณจะมาไม้ไหนนะ)
พีร์ : ผมขออยู่กับคุณต่อแป็บนะก้อง
ก้อง : ไม่ได้ พีร์กลับห้องคุณไปได้แล้วผมจะนอนแล้ว
พีร์: ผมขอแป็บนะ (ผมพูดเสร็จผมก็เดินไปที่เตียงแล้วลงไปนั่งบนเตียงก้องในจังหวะที่ก้องกำลังดึงผมให้กลับห้องนะ ผมก็ดึงก้องมานั่งข้างๆผม)
ก้อง : อุ้ย!!!! พีร์คุณเล่นอะไรอ่ะ ผมเจ็บนะ
พีร์ : ก้องผมขอโทษคุณเจ็บตรงไหนบ้าง!!!! (ผมหันไปมองก้องเห็นก้องแอบยิ้มออกมา) ก้องนี้คุณหลอกผมหรอ
ก้อง : ผมเปล่านะ
พีร์ : แบบนี้ต้องลงโทษหน่อยแล้วก้อง (ผมดึงก้องลงนอนบนเตียงตอนนี้ผมอยู่บนตัวก้องแล้วหน้าผมกับก้องใกล้กันมาก ผมก้มลงจูบหน้าผาก จูบแก้ม แล้วไล้มาที่ริมฝีปากของก้อง)
ก้อง : พีร์ผม (ผมไม่ทันที่จะพูดอะไรก็โดนพีร์ปิดปากผมด้วยริมฝีปากของพีร์)
พีร์ : (ก้องไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ ผมจูบที่ริมฝีปากก้องแล้วค่อยๆไล้มาที่ซอกคอก้อง เสื้อผ้าของเราสองคนเริ่มหลุดออกจากกันที่ละชิ้นสองชิ้นผมอยากจะบอกว่าเรือนร่างของก้องนั้นสวยงามมากจนผมอดใจไม่ไหว)
ก้อง : (ผมกับพีร์กำลังมีความสุขด้วยกันจู่ๆภาพตอนที่พีร์โดนพิพัฒน์ซ้อมก็แว็ปเข้ามาในสมอง ผมสะดุ้งตกใจหลุดออกจากพะวง)
พีร์ : ก้องคุณเป็นอะไรหรือเปล่า (ผมมองหน้าก้องแบบเป็นห่วงและตกใจมากๆ)
ก้อง : ผม... ผม... พีร์ผมกลัวอ่ะ เมื้อกี้จู่ๆภาพพี่ชายคุณตอนที่ซ้อมคุณก็แว็ปเข้ามา ผม ผม ผมกลัวอ่ะพีร์
พีร์ : ไม่เป็นไรนะก้อง ไม่เป็นไรผมอยู่ที่นี้ ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรคุณได้หรอนะ ผมสัญญา (ผมพูดไปก็กอดปลอบก้องไป ก้องคงตกใจและกลัวมาก) ผมจะทำให้คุณหายกลัวเองนะ (ผมเริ่มจูบหน้าผากก้อง เพื่อปลอบขวัญ แล้วไล้มาถึงโน่นแก้มขาวๆของก้อง จนมาถึงริมฝีปากของก้อง ไล้ไปตามซอกคอของก้อง ตอนนี้ผมกับก้อง
มีความสุขกันมาก ร่างกายของผมกับก้องรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันแล้วความสุขที่สุดของผมกับก้อง)
ก้อง : พีร์ผมรักคุณนะ ผมจะอยู่กับคุณไปตลอดชีวิตผม (ตอนนี้ผมรู้สึกถึงความรักที่พีร์มอบให้กับผมว่ามันเยอะมากแค่ไหน ผมจะไม่ลืมวินาทีแรกที่ผมได้รู้จักกับพีร์ได้รักพีร์)
พีร์ : ผมก็เหมือนกันผมรักคุณนะก้อง ผมจะไม่ยอมให้อะไรๆมาแย่งเราสองคนไปได้เด็ดขาด (คืนนี้เป็นคืนที่ผมมีความสุขมากๆที่ได้กอดก้อง จูบก้อง ต่อไปนี้ผมขอสัญญาว่าผมจะรักก้องไปตลอดชีวิต)

******************** จบตอนค่ะ ********************



Create Date : 05 มิถุนายน 2554
Last Update : 5 กรกฎาคม 2559 16:15:46 น.
Counter : 778 Pageviews.

0 comment

Hikari Bass
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]