ฟิค พีร์ก้อง ตอนทีี่ 6 (เมืองกาญที่รัก)

มาแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ขอโทดนะคะที่ลงช้าไปหน่อย (ไม่หน่อยแล้วนะแกร) ฟิคปีละตอนสองตอน  ลงแล้วนะครับ หายไปนานหน่อย แต่คราวนี้มายาวหน่อยนะคะ

ฟิคอันนี้เป็นจิตนาการของผู้แต่งอย่างเดียวนะคะ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับผู้ใด หากฟิคนี้ทำให้คนอื่นไม่พอใจ ต้องขอ อภัย ไว้ ณที่นี้ด้วยนะคะ

?????????????????????????????????????????????????????????????????

ฟิค พีร์ก้อง ตอนที่ 6

P. Guest house

วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของผมและก้องผมเลยถือโอกาสที่ชวนก้องไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ผมเลือกที่จะพาก้องไป กาญเพราะที่นั้นมี Guest house ส่วนตัวของผมอยู่เสาร์ อาทิตย์ นี้ ผมเลือกที่จะให้เป็นวันพิเศษของเราสองคน

“ก้องคุณจัดกระเป๋าเสร็จยัง จัดให้ผมด้วยนะก้อง เดี๋ยวผมจะโทรไปบอกให้คนดูแลที่พักให้เค้าเตรียมห้องพัก“ของเราสองคน” ไว้นะ” ผมพูดเน้นไปที่คำว่า ของเราสองคน ก้องหันมามองหน้าผมแล้วตะโกนกลับมาว่า

“คนบ้า” ผมหลุดหัวเราะดังมากๆจนก้องมองค้อนผมแล้วสะบัดหน้าเดินหนีขึ้นห้องไปเลย“ถ้าอยากจะให้จัดก็หยีบเสื้อผ้าให้ผมสิ ตาพีร์บ้า” ไม่ใช่แค่พูดเฉยๆนะครับ ก้องยังแลบลิ้้นปลิ้นตาใส่ผมอีก ผมก็ใช่ย่อยทำหน้าล้อเลียนก้องอีก ผมนี้บ้าเหมือนกันนะครับ รู้ก็รู้ว่าก้องชอบเหวี่ยงผมก็ยังแกล้งก้องอีก แต่ก็นะเวลาที่ผมเห็นก้องเหวี่ยงผมแต่ละครั้งมันทำให้มีความสุข ไม่ใช่ว่าผมจะโรคจิตใด ๆนะครับ แต่อาจจะเป็นเพราะว่าผมรักก้องมากครับจึงได้ค่อยเติมความหวาน ความกวนให้ก้อง ค่อยเหวี่ยงผมเรื่อยๆ ผมอมยิ้มทุกครั้งที่ได้เห็นก้องทำท่าทางแบบนั้นหน้าตางอนผม สัญลักษณ์ บราโค๊ตระหว่าคิ้วของก้อง

“ก้อง คุณอย่าลืม ชุดว่ายน้ำนะผมอยากว่ายน้ำกับคุณสองต่อสอง” ผมพูดจบเสียงที่ตามมาหลังจากที่ผมพูดเสร็จก็คือ

“ไม่เตรียม อยากว่ายก็ว่ายคนเดียวสิพีร์ผมไม่ว่ายกับคุณหรอก คนบ้า คนลามกแล้วอีกอย่างผมไม่มีทางใส่ชุดว่ายน้ำกลางแจ้งด้วย คนบ้า ฮื้ยยยยย !!!!!” ผมแทบสำลักน้ำออกมาเลยทีเดียว ผมแอบขำความขี้อายของก้องไม่ได้เลยก้องเป็นคนที่ขี้อายมาก ๆ ถึงมากที่สุด ผมเคยแกล้งก้องแอบหอมแก้มก้องกลางห้างแอบโอบก้องต่อหน้าเพื่อนๆที่ทำงานก้อง ก้องนี้หน้าแดงเป็นลูกตำลึกเชียว พูดแล้วผมก็ชักอยากจะแกล้งก้องแล้วสิ แต่ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวานครับเดี๋ยวก้องจะงอนผมพานจะไม่ไปกาญกับผมอีก เดี๋ยวผมจะแย่เอาครับ รอครับ รอรอวันพรุ่งนี้ รอวันของผมกับก้อง สองต่อสอง ถ้ำกลางแสงดาว แสงจันทร์ที่ส่องพื้นน้ำกลางแพรที่มีแค่เราสองคน

วันรุ่งขึ้น

“พีร์ พีร์ ตื่นได้แล้ว นี้มันเก้าโมงแล้วน้า จะไปไหมเนี๊ยยยยถ้าไม่ไปผมจะเก็บของออกจากรถคุณ” ผมตกใจลุกขึ้นมาคว้าตัวก้องไว้เลย “ไปสิก้องผมเตรียมทุกอย่างไว้แล้วน้า ทั้งห้องพัก ทั้งเซอร์ไพล์ รอแป็บนะ ผมขอเวลาครึ่งชั่วโมงเดี๋ยวผมตามลงไปนะครับที่รักของผม “ ผมพูดแล้วสบตาอ้อนก้องก้องก็ผยักหน้ารับผม แล้วก็ลงไปข้างล่างพอก้องลงไปข้างล่างแล้วผมรีบจัดการกับตัวเอง วิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ออกจากห้อง รีบลงไปหาก้องข้างล่าง เห็นก้อง กำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่ผมแอบเข้าด้านหลังก้องแล้วโอบก้อง “ผมเสร็จแล้วครับก้อง เรารีบไปกันดีกว่าครับ เดี๋ยวจะมืด”ผมดึงมือก้องกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่รถ เราใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพไปกาญประมาณ 5 ชั่วโมงถึง ระหว่างทางก็แวะซื้อของกินเตรียมปาร์ตี้เล็ก ๆ สำหรับเราสองคน เรามาถึงที่พักเกือบเย็นแล้วเลขาผมออกมาต้อนรับผมกับก้อง แล้วพาผมกับก้องไปห้องพักพิเศษที่ผมเตรียมไว้ให้ก้องห้องพักที่ผมเลือกอยู่ริมสามารถมองเห็นแม่น้ำได้ชัดเจนที่สุด ห้องพักของเราสองคนเป็นห้องขนาดใหญ่ มีสองเตียง เป็นเตียง คิงไซส์แต่คิดหรอว่าผมจะยอมให้นอนกันคนละเตียง คืนนี้ผมจะนอนกับก้องแค่เตียงเดียวเท่านั้นคืนนี้เป็นคืนพิเศษระหว่างผมกับก้อง แค่สองคนเท่านั้น

“พีร์เดี๋ยวคุณไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวผมจัดการเสื้อผ้าของใช้ แล้วก็ของกินให้เสร็จก่อน”ผมพยักหน้าให้ก้องก่อนจะเข้าไปจัดการกับตัวเองในห้องน้ำผมออกมาเห็นก้องจัดของเสร็จแล้วนั่งรอผมบนเตียง ข้างๆเตียงมีเสื้อผ้าสองชุดของผมอยู่ซ้ายมือ ของก้องอยู่ขวามือ ผมแอบอมยิ้มในความน่ารักของก้องที่เสมอต้นเสมอปลาย

“ก้องคุณรู้ตัวไหมว่าคุณเป็นแม่ศรีเรือนเป็นภรรยาที่น่ารักของผมมากๆ ผมดีใจนะที่ได้รู้จักคุณได้ใช้ชีวิตกับคุณ”ผมพูดแล้วเดินไปหาก้องที่เตียง ผมจับครางก้องขึ้นมาแล้วประกบจูบที่ริมฝีปากก้องเบาเบา เราจูบกับนานพอควร ก้องเริ่มหลุดออกจากภวังค์ แล้วพลาดออกจากกันพร้อมกับยิบเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป ใบหน้าก้องอายมากๆ น่าแดงไปหมด หูก็แดงตัวก็แดง แดงไปทั้งตัวเลยแระ ผมแอบขำ แล้วก็รีบแต่งตัวรอก้องเพื่อจะออกไปดินเนอร์กัน กลางแพรที่ลอยอยู่บนน้ำ สถานทีที่ผมจัดเตรียมไว้เพื่อเราสองคน บรรยากาศตอนนี้เหมือนเรามาฮันนีมูนกันสองต่อสองเลยเชียว สักพักหนึ่งก้องก็เดินออกมาจากห้องน้ำก้องใส่เสื้อลายสก๊อตสีเขียวที่ผมซื้อให้ก้องกางเกงขาสั้นสีขาวเผยให้เห็นขาขาวๆของก้อง แหล่ดูก้องจะเขินผมมากๆเลยครับก็จะไม่ให้ก้องเขินได้ไง ผมเล่นมองก้องไปทั้งตัวแทบจะอดใจไม่ไหวอยากจะกินก้องแล้วสิครับ ผมได้แต่ท่องไว้ว่า อดใจไว้ อดใจไว้อย่าพึงรีบร้อน รอคืนนี้ คืนนี้ คืนนี้อีกไม่กี่ชั่วโมง

“พีร์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเหงื่ออออกเยอะขนาดนี้ทำไมหน้าคุณแดงขนาดนี้อ่ะ ไม่สบายหรือเปล่า หรือว่าขับรถเหนือยไป นอนพักก่อนไหมเดี๋ยวใกล้ถึงเวลา เดี๋ยวผมเรียกนะ” ผมใจเต้นแรงมากๆ ใบหน้าก้องใกล้ผมมากกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวก้อง ริมฝีปากก้อง อวบอิ่ม ผิวกายที่ขาวเนียนนุ่ม แก้มขาวๆมือนุ่มนิ่มที่สัมผัสหน้าผาผม ทำให้ผมเกิดอารมณ์ขึ้นมาจนอยากจะกดก้องตอนนี้เลยทีเดียวผมใกล้บ้าแล้ว ก้องคุณเย้ายั่วผมนะ คืนนี้ผมจะกดคุณให้นานถึงนานที่สุดเลยไอ้ลูกชายอย่าพึ่งตื่นนะลูก นอนไปก่อน เดี๋ยวคืนนี้เตรียมตื่นทั้งคืนนะผมพูดกับตัวเอง แล้วก็บอกก้องว่า “ผมคงเหนื่อยไปหน่อย เดี๋ยวพักสักครู่หนึ่งก็พอว่าแต่คุณหิวยังหล่ะก้อง ถ้าคุณหิว โทรสั่งอะไรมากินเล่นๆก่อนก็ได้นะ” ก้องไม่ตอบอะไรผมแล้วก้เดินไปนั่งบนเตียงอีกฝั่งหนึ่ง ผมพูดเสร็จแล้วก็หันไปทางอื่น กลัวเลยเกินครับอาการหื่นของผมกำลังกำเริบแล้วสิครับ ผมพยายามกดอารมณ์ของผมอย่างมากจนตอนนี้มันสงบลงแล้ว ผมจึงออกไปทานข้าวเย็นกับก้องตรงแพรกลางน้ำที่ผมเตรียมไว้ ก้องหันมามองหน้าผม

“เป็นไงบ้างก้อง คุณชอบไหมต้องการอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า ถ้าคุรอยากได้อะไรบอกผมนะ เดี๋ยวผมจัดการให้”ก้องมองหน้าผมแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา “ก้องคุณเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมคุณไม่พอใจอะไรผมหรือเปล่า หรือว่าคุณไม่ชอบ ถ้าไม่ชอบผมจะได้เปลี่ยนใหม่ให้คุณว่าไงก้อง” ก้องหันมามองหน้าผมอีกที

“ผมไม่ได้เป็นอะไรพีร์ แค่ผมตื้นตันอ่ะมันสวยมาก ๆ เลยพีร์ ผมชอบมากๆแค่ผมอึ้งนะไม่รู้ว่าเซอร์ไพร์ของคุณมาจะสวยหรูขนาดนี้ ผมชอบมันมากๆเลยพีร์ขอบคุณมากๆนะพีร์ ผมจะจดจำค่ำคืนนี้ไปตลอดชีวิตผมเลย” ก้องพูดพร้อมกับเข้ามากอดผมแล้วเอาหน้ากลมๆนั้นมาซบที่อกผมผมก็กอดก้องตอบแล้วกระซิบข้างหู เบา เบา ว่า “ผมรักคุณนะก้อง”ก้องเขินจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่เดินหนีไปที่โต๊ะแล้วก็หยิบส้อมมาม้วนเส้นสปาเก๊ตตี้ที่อยู่ตรงหน้าเข้าปากไม่ยอมหยุดทีเดียว ผมเดินตามก้องไปที่โต๊ะจัดการกับอาหารตรงหน้าไปก็แอบมองก้องไป“มองอะไรอ่ะพีร์ คุณนะกินเข้าไปเยอะๆเลย ไม่ต้องมองผมแล้ว ผมเขินเป็นนะ”ผมแอบหัวเราะก้องเบา เบา เมื่อเห็นท่าทีความเขินอายของก้อง ผมอ้าปากจะคุยกับก้องก้องใช้ส้อมจิ้มใส้กรองจับยัดใส่ปากผมแทบไม่ทันตั้งตัวเลยทีเดียว ผมมองหน้าก้องก้องก็ทำหน้าล้อเลียกผม แล้วก็หัวเราะชอบใจเราสองคนใช้เวลาในการกินดินเนอร์ครั้งนี้นานพอควรพอเราสองกินข้าวเสร็จก็เดินออกจากแพรไปนั่งเล่นกันตรงหน้าห้องพักหน้าห้องพักของเรามีเก้าอี้ไม้วางอยู่ตัวไม่ใหญ่มากแต่ก็สามารถนั่งกันได้สองคนเรานั่งมองแม่น้ำกัน มองดาวบนท้องฟ้า ผมมักจะคิดเสมอว่าก้องเป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับผม ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีก้อง ผมรักก้อง รักมากที่สุด“ก้อง ผมขอบคุณคุณมากๆนะที่อยู่เคียงข้างผมตลอดเวลา ไม่ทิ้งผมไปไหนคุณคงเหนื่อยมากเลยที่ต้องมาดูแลคนอย่างผม”ก้องหันหน้ามามองผมพร้อมกับกระซับมือผมไว้ แล้วบอกกับผมว่า

“ผมไม่เคยเหนื่อยเลยพีร์ผมกับมีความสุขที่ได้อยู่กับคุณมากกว่า ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณคุณต้องเหนื่อยกับผมมากกว่า คุณต้องมาดูแลคนตาบอดอย่างผม พาผมไปหาหมอถึงอเมริกาดูแลผมทุกอย่าง แล้วก็ต้องมาดูแลครอบครัวผมอีก งานบริษัทคุณอีก แถมผมก็ทำให้คุณทุกข์ใจกับผมต่างๆนาๆผมควรจะถามคุณมากกว่านะว่าคุณเหนื่อยไหมที่ต้องดูแลผมต่างหากพีร์”ผมจับมือก้องมาไว้บนหน้าอกข้างซ้ายของผม อีกมือหนึ่งจับที่ใบหน้าก้องเบา เบา

“ผมไม่เคยเหนื่อยเลย ก็เหมือนกับคุณนะก้อง ผมมีความสุขที่ได้ดูแลคุณได้อยู่กับคุณ ต่อให้โลกถล่มแผ่นดินทลาย ผมก็ไม่มีวันหมดรักคุณ” เราสองคนมองหน้ากันและกัน ผมก้มลงไปชิมความหวานจากปากก้องลิ้นของผมสอดเข้าไปสำรวจข้างในโพรงปากของก้องลิ้นของเราสองคนเกี่ยวพันกันไปสลับความลื่นความซางกันและกัน มือข้างขวาของผมเริ่มสอดเข้าไปในเสื้อของก้องลูบไล่ไปตามผิวกายของก้อง เลื่อนมาปลดกระดุมจากเม็ดล่างขึ้นบน

“พีร์ นี้มันข้างนอกนะ ผมว่าเรา... เรา...เข้าห้องกันดีกว่านะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าอ่ะ” ผมเกือบลืมเลยว่าเราอยู่กันข้างนอกผมไม่รออะไรทั้งนั้น ผมอุ้มก้องเข้าห้องทันทีทันใด แล้ววางก้องเบา เบาบนเตียงขนาดคิงไซส์สีขาว แล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อก้องอย่างช้าๆออกมืออีกครั้งหนึ่งของผมก็ลูบไล่ไปตามตัวของก้อง เสื้อของก้องหลุดออกไปแล้วผมเริ่มปลดกางเกงก้องออกช้าๆ ผมแอบแกล้วก้องสัมผัสส่วนอ่อนไหวของก้องจนก้องครางเสียงออกมา ตอนนี้ก้องตรงหน้าผมไม่มีเสื้อผ้ามาปกปิดกายแล้ว ผมเริ่มใช้ลิ่นหยอกล้อเล่นบนยอดอกก้องจากข้างซ้ายไปขวา ก้องเริ่มบิดเร้าไปทั้งตัว เริ่มสงเสียงครางออกมาเบาๆก้องเริ่มมีอามรณ์ร่วมกับผมผมหยอกล้อเล่นบนยอดอกสีชมพูจนเริ่มแดงทั้งสองข้างผมก็ไล่ไปที่คางก้องแล้วก้เลื่อนไปที่ริมฝีปากที่บวมเบ่ง ผมบดริมฝีปากก้องอย่างเมามันจนเหมือนว่าก้องจะหายใจไม่ทัน ผมจึงถอดริมฝีปากผมออกผมใช้มือข้างซ้ายสัมผัสแก่นกายสีแดงอมชมพูของก้องขึ้นแล้วถอกขึ้นลงอย่างช้าๆก้องก็เริ่มแอ่งสะโพกขึ้นตามจังหวะยกของมือผม ผมเลือบสายตาไปมองก้อง หน้าขาวๆของก้องแดงก่ำ แววตาสีหน้าก้องตอนนี้เย้ายั่วผมมากจนผมเริ่มอดใจไม่ไหวรูดแก่งกายก้องอย่างเร็วขึ้นพร้อมกับแอบสะกิดที่ปลายแก่นกายก้องเล่นไปด้วย “พีร์....อย่า...อย่า...แกล้ง...ผม ผม ผม ไม่ ไหว แล้ว”ก้องเริ่มพูดไม่ค่อยรู้เรื่องแล้ว ตอนนี้ก้องของหน้ากดอย่างแรงมากผมเริ่มทนไม่ไหวอย่างแรงแล้ว ผมรีบจัดการปลดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วคร่อมไปที่ตัวก้อง ผมเอาแก่นกายของผมถูกไถ่กับแก่นกายของจนน้ำสีขาวขุ่นข้นไหล่ออกมาเป็นจำนวนมากเลอะไปทั่วท้องน้อยของก้องที่เดียวผมจัดการ ทำความสะอาดท้องน้อยของก้องโดยใช้ลิ้นของผมเอง

“พีร์ มัน สกปรกนะ ครายออกมาเถอะ”ผมไม่ฟังอะไรก้องทั้งนั้น ผมยังคงทำความสะอาดไปเรื่อยๆจนหมด ผมเริ่มไล่นิ้ววนเล่นบนปลายแก่นกายของก้องไปมาแล้วไล่ลงไปถึงช่องทางรักสีแดงสดของก้องผมใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่ช่องทางรักของก้องแล้วค่อยๆสอดเข้าไปนิ้วหนึ่งแล้วก็ตามไปอีกนิ้วหนึ่งเพื่อเปิดช่องทางรักของก้องผมกดย่ำเข้าไปข้างในสุดแล้วก็กดเข้าไปตรงจุดกระสันของก้องผมย่ำตรงจุดนั้น ถี่ขึ้นช่องทางรักของก้องบีบรัดนิ้วผมแรงมาก ก้องคงเริ่มพร้อมที่จะให้ผมสอดแล้วหล่ะ ก้องเริ่มจะทนไม่ไหวร้องขอให้ผมสอดแก่นกายของผมไปในตัวก้อง

“พีร์ผมไม่ไหวแล้ว คุณสอดเข้าเถอะผมต้องการคุณมากๆเลยพีร์ ได้โปรดเถอะที่รัก” ผมถอดนิ้วของผมออกช้า ได้แค่นั้นผมจัดการแย่งขาเรียวๆสองข้างนั้นออกช้าๆแล้วใส่เจลหล่อลื่นชโลมแก่นกายผมเป็นจำนวนมากพอที่จะไม่ทำให้ก้องต้องเจ็บแล้วผมบรรจงสอดเข้าไปในช่องทางรักของก้องเบา ๆ จนมิดด้าม ผมแช่ทิ้งไว้ในนั้นนานพอให้ก้องเริ่มปรับตัวได้

“ก้องคุณพร้อมแล้วนะ ผ่อนคลายหน่อยนะก้องผมสัญญาจะไม่ทำให้คุณเจ็บ” ผมก้มลงจูบไปที่ ขม้ำก้องเบาๆ “ผมพร้อมแล้วพีร์”ผมเริ่มซอยเข้าออกเบา ๆ จนก้องครางออกมา “อืม... พีร์เร็วขึ้นก็ได้นะพีร์ผมไม่เจ็บแล้ว” สีหน้าก้องดูมีความสุขมากมายผมเริ่มซอยถี่ขึ้นจากช้าก็เร็วขี้น เร็วขึ้นอีกมือหนึ่งของผมก็ชักนำก้องไปด้วยเพื่อลดความเจ็บปวดเบื้องล่าง ผมซอยถี่เร็วขึ้นเรื่อยแล้วมือผมก็ยังคงชักนำก้อง ถอกขึ้นลงเร็วขึ้น เร็วขึ้นจนน้ำรักของก้องแตกรอบสอง ช่องทางรักของก้องยังคงบีบรัดผมถี่ขึ้นจนผมเริ่มไม่ไหวแล้วผมซอยเร็วขึ้นกว่าเดิม ซอยหนักหน่วงมาก จนน้ำของแตกเข้าไปในช่องทางรักของก้องจนล้นออกมาเลอะเตียงสีขาวเป็นดวง ผมถอดแก่นกายของผมออกจากตัวก้องพร้อมกับดึงก้องมาโอบกอด ตอนนี้เหมือนก้องจะไม่ได้สติกแล้ว คงเหนื่อยและเพี้ยงด้วยหลับคาอกผมไปเลย ผมช้อนตัวก้องไปนอนอีกเตียงหนึ่งที่สะอาด แล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็คทำความสะอาดตัวก้องจนสะอาด ก้องเริ่มรู้สึกตัว หันมามองหน้าผม แล้วก็ดึงผมมาจูบ เบา ๆ “ผมรักคุณมากๆนะพีร์ขอบคุณคุณมากๆนะ ผมอาจจะไม่ใช้คนที่ดีพอสำหรับคุณ แต่คุณคือทุกอย่างของผม”ผมมองหน้าก้อง กระซิบที่หูก้องว่า “คุณเป็นมากกว่ารักของผมนะ คุณคือชีวิตที่เหลือของผม ผมรักคุณนะก้อง รักมากที่สุด”เราสองคนสบตากันภายใต้อ้อมกอดของกันและกัน ตาของก้องเริ่มจะปิดแล้วผมก้มลงจูบที่เปลือกตาก้อง เบา ๆ แล้วกระชับกอดก้องแน่นๆ และแล้วผมก็หลับตาลงนอน

ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนของเราสองคน ผมรักก้องก้องก็รักผม เราอาจจะเป็นคู่รักที่ไม่ค่อยมีใครเห็นด้วยก็ตาม แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้ต่อให้คนทั้งโลกบอกว่าผมกับก้องไม่ควรรักกัน ผมก็จะไม่ยอมแพ้ ผมจะทำให้คนทั้งโลกรู้ว่าผมกับก้องเรารักกันอย่างบริสุทธิ์ใจจริง

********************************จบ*************************************************


ฝากติชมด้วยนะคะว่าเป็นไงบ้าง เพื่อเป็นแรงใจในการแต่งฟิคต่อไปของผู้แต่งค่ะ และก้ขอบคุณสำหรับคนที่ผ่านมาอ่าน และเจ้าประจำ  ถึงแม้ว่าพีร์ก้องจะจบไปแล้วสามปีแต่สาวกคนนี้ก็ยังคงรัก พีร์ก้องมากๆนะคะ แล้วก็พี่โอกับฟลุคด้วยค่ะ 

ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ ขอบคุรพี่พรด้วยนะคะที่ช่วยปลุกอินเนอร์ NC ขึ้นมาให้เค้าอ่ะค่ะ ^^ 




Create Date : 10 พฤษภาคม 2555
Last Update : 5 กรกฎาคม 2559 16:13:07 น.
Counter : 3445 Pageviews.

3 comments
  
หวาน..น่ารัก..แล้วก็...นะ^^
โดย: miyukik IP: 110.49.229.74, 141.0.9.232 วันที่: 11 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:04:42 น.
  
แบบว่าเอ่อน่ารักมากเลยคะมีออกมาเรื่อยๆนะคะ
โดย: เดือน IP: 125.26.149.50 วันที่: 3 มกราคม 2556 เวลา:5:49:44 น.
  
อืม
โดย: เดือน IP: 125.26.168.43 วันที่: 15 เมษายน 2556 เวลา:13:46:15 น.

Hikari Bass
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]