= *= ชีวิตหมูๆ ของ นังหนู ธุรการบก.

ธุรการ จัดการ!

ได้ค่ะ !

ตามนี้น่ะ ธุรการจัดการ!

ได้ค่ะ !

ธุรการ ๆๆๆๆ อยู่ไหน งานที่สั่ง ได้หรือยัง?

ได้แล้วค่ะ !

หวานจะทำงานที่ได้ครบเดือนแล้วนะเนี้ย

แต่พึ่งถูกประเมินรายสัปดาห์ไปสองครั้งเอง

งานธุรการ มันเป็นงานที่หนักเอาการอยู่นะเท่าที่หวานถาม
เพราะก่อนหน้าจะเป็นหวาน นี่ลาออกไปหลายคนล่ะ
ก็งานไม่ก้าวหน้า แถมยังไม่มีอะไรจูงใจเลยนี่หน่า
แต่มันก็เป็นงานที่หวานชอบจริงๆ ล่ะนะ
แล้วหวานก็เฉยๆ กับเรื่องบางเรื่องอย่างไม่น่าเชื่อ
คงเพราะหวานตอนหวานเรียนบัญชีมา

ให้ถูกฝึกยอมรับงานจุกจิก เจ้านายเดือดซ่านวันละสามเวลา
มาล่ะมั้ง ก็ไม่รู้สิ 555

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ... ที่ชอบงานนี้ คงเพราะที่นี้ มันมีผู้ชาย..
ฮี่ๆ หลังจากอดยากมาหลายปี หวานก็ได้มีคนจีบกะเขาสักที..
กว่าจะรู้ตัวอีกที หวานก็ำไปทำบ้าอะไรก็ไม่รู้
กลายเป็นที่รู้จักของผู้ชายในบริษัท ทุกคนเรียกขาน ชื่อหวานได้ซ่ะอย่างงั้น

ธุรการมีสองคน แต่มีการโทรมาขอสายนังหวาน หวานก็อ่ะๆ รับ
"น้องหวานว่างไหมครับ"
ครั่นจะตอบว่าไม่ว่าง กำลังทำงาน มีอะไรก็พูดๆ สิว่ะ ไอ้ห่านิ
ก็ตอบเีสียงเรียบไป "ได้ค่ะ"
"แล้วหัวใจล่ะครับ ว่างไหม?"

กรี้ดดดดดด ไม่ได้กรี้ดด้วยความปลาบปลื้ม
แต่กรี้ดเพราะปวดตับ อยากจะแตะปากคนพูด มันไม่ได้ดูหน้าตัวเองเลย...

คนสวยไม่ตอบโต้.. คนสวยไม่ตอบโต้ ..
(ติดมาจากบัดดี้ธุรการเหมือนกัน เธอจะชอบพูด คนสวยแย่แล้ว
คนสวยไม่ตอบโต้ คนสวยไม่คิดมาก ) "อะไรค่ะพี่.."

"อ๋อ.. ว่างไหมครับ มีตัวอย่างหนังสือมา อยากให้ลงไปรับหน่อย"

พอลงไปรับ ถามอะไร หวานก็ตอบคำ มีการทำเคือง
หาว่าหวานพูดกวนๆ หวานก็ไม่สน.. ขนหนังสือขึ้นห้องไป

ผู้หญิงบางคนอาจจะไม่ชอบโดนแซว ไม่ชอบต่อปากต่อคำกะผู้ชาย
แต่ไม่ใช่กะหวาน หวานชอบ สนุกดี..

แต่เรื่องจะชอบเขา หรือ ไม่ชอบ นี่ก็อีกเรื่อง..

สาเหตุหลักๆ ที่ไม่อยากทำงานบัญชี ก็เพราะอยากเจองี้อ่ะแหละ ...
ถ้าวันๆ นั่งอยู่ในห้อง จะไปเจอใครฟร่ะ ไม่ตื่นเต้ลเยย

งานหวานจะยิ่งอยู่ดีมีสุขมากขึ้น
เพราะดันไปเผลอแอบปลื้ม รุ่นพี่บก.ที่นั่งข้างหลัง...
หวานไม่ได้เป็นคนเริ่มนะ พี่เขาทำมึนมาก่อน หวานเห็นน่ารักดี
ก็เลยทำท่าทำทางเหมือนจะไปหาความรู้ แต่ความจริงแล้ว ไปนั่งจีบกัน

แล้วแม่ให้หวานออกจากงาน งี้.. หวานก็ไม่ได้แรดอ่ะดิ..ไม่ออก..

แต่ก็อีกนั่นแหละ.. ก็ใช่ว่า หวานจะเป็นที่รัก..
ก็เป็นมักที่ชังของหัวหน้าฝ่ายศิลป์ ผู้ชายตี๋ๆ อ้วนๆ ..
ปะเท่งป๊ะ.. กันเมื่อไหร่ เป็นปะฉะดะ กันทันที

เจ้านายน้อย สั่งให้หวานไปเขียนตารางงานให้ฝ่ายศิลป์ด้วย
เพราะว่าฝ่ายศิลป์ไม่มีธุรการ ช่วยเขาหน่อย

หวานถามดีๆ ว่า "ที่ห้องศิลป์ มีกระดานไวต์บอร์ดไหมค่ะ
หวานจะไปเขียนตารางงานให้"
"มี" เสียงเรียบ แต่แฝงความโหดสุดซึ้ง
"อยู่บนหัวผมเนี้ย กล้าเขียนไหมล่ะ?"
คิดว่าหวานจะต้องอึ้งใช่ไหมค่ะ ..
หวานไม่อึ้ง ตอบทันควัน "กล้าค่ะ เดียวไปเขียนให้"

แบบว่า ไม่รู้ว่าก่อวีรเวรอะไรกันมา ถึงได้เกลียดกันนัก
เจอหน้ากันทีไหร่ เป็นอันต้องได้แช่งลงนรกใส่กัน
แต่ไวต์บอร์ด ก็อยู่บนหัวของพี่เขาจริงๆ อ่ะนะ
เวลานั่งทำงาน มันก็อยู่ด้านหลัง ตรงหัวพี่เขาจริงๆ

เจ้านายน้อย สั่งให้หวาน ... ไปทำ copy สมุดรวมตัวอย่าง font
มาจำนวนเท่าพี่ๆ บก. แจกจ่ายให้มีประจำตัวบก. คนละหนึ่งเล่ม

และไปถามหัวหน้าฝ่ายศิลป์ ถามว่า มี font update เพิ่มมาหรือเปล่า?
(แต่มันต้องมีอยู่แล้วล่ะ) ถ้ามีก็ให้พี่เขาทำมาเพิ่มด้วย
หวานก็ไปถ่ายเอกสาร จนได้สมุดรวมตัวอย่าง font จนครบล่ะ
เหลือแต่ที่ update

หวานก็ไปดี ๆ "พี่ค่ะ คือเจ้านายน้อย สั่งมางี้ๆๆ พี่สะดวกทำให้หนูเมื่อไหร่ค่ะ"
"ช่วงนี้พี่งานยุ่ง ว่างจะทำให้"
(เสียงในใจ ...ไอ้ห่า กูก็ยุ่ง.. มึงยุ่งคนเดียวงั้นสิ)
หวานก็ยังถามต่อไป "งั้นพี่สะดวกเมื่อไหร่ล่ะค่ะ"
"สะดวกเมื่อไหร่? หมายความว่าไง?"
หวานเลยหมดความอดทน
"งั้น หวานขอวันศุกร์นี้ล่ะกันน่ะค่ะ พี่ทำให้หวานวันศุกร์นี้น่ะค่ะ"
(หมายเหตุ : หวานโดนสั่งมาวันจันทน์)

จากนั้นก็พยักหน้าโอเคกันไป.. พอวันศุกร์หวานไปตามงาน
พี่เขาออกไปข้างนอกแล้ว ไปจัดร้านหนังสือของบริษัท
หวานก็เลยถามผู้ช่วยเขา เขาบอกว่าฝ่ายให้พี่บก. ในแผนกแล้ว
หวานก็อืมๆ กลับมากองบก.

หมายหวังว่า จะได้พบ font update ใหม่ๆ .. สัก..สี่ซ่ะห้าแผ่น..

แต่คำตอบคือ... 1 แผ่นเดียว แถมยังครึ่งหน้า..

หวานอดทนไม่ไหว ถึงกะบ่นออกมาดังๆ
"พี่(..) ให้หวานรอมาห้าวัน กะอีแค่กระดาษแผ่นเดียวเนี้ยนะ"

ก่อนหน้าหวานจะขอให้เขาทำ หวานก็ถามด้วยนะ
งานชิ้นนี้ยากหรือเปล่า? เขาบอกว่า ก็ต้องมานั่งเลือก
แต่อีตานี้ มันทำแบบเขี่ยๆ มาให้กูเลยนี่หว่า..

วันๆ หนึ่ง นี้.. โกรธ จนไม่รู้จะโกรธอย่างไงแล้ว ..

ยังดี ที่เขายังใจดีกะบัดดี้ธุรการหวานอีกคน
เป็นที่รู้กันระหว่าง บัดดี้(ไอ้เจ้าของวลีคนสวยแย่แล้วน่ะแหละ)
ถ้าพี่หัวหน้าฝ่ายศิลป์มา แกคุย .. ฉันคุยทีไหร่ ปี้ดมันจะแตกทุกที


นี่คือ.. ตารางงานธุรการแบบลับๆ ของนังหวานโหด

ก่อนเข้างาน แปดโมงครึ่ง มาถึงบริษัท
นั่งอ่านหนังสือใหม่ๆ ที่บริษัทส่งให้
อ้างว่า.. ศึกษางาน..จนเก้าโมงกว่าๆ

(หรือจนกว่าเจ้านายน้อยจะเรียกประชุมรอบเช้า
ถ้านายเรียกประชุม โยนตารางงานเช้าไปได้เลย)
จากนั้นก็ส่งตัวอย่างหนังสือให้ฝ่ายศิลป์ไปดูปกหนังสือ

สิบโมง พิมพ์งานแปล นั่งฟังเพลงใน imeen

สิบเอ็ดโมง เกือบครึ่ง ตีกับหัวหน้าฝ่ายศิลป์ ขอหนังสือคืน
มันจะบอกเหมือนทุกวันว่า น้อง..ส่งช้า พี่(กู)ยังไม่ได้ดูเลย(นะอีบ้า)

ธุรการกระเพราหวาน ก็จะบอกว่า
งั้นเดียวมารับตอนบ่ายก็ได้ค๊า และแอบแช่งให้ตกนรกในใจหนึ่งที..

ก่อนเที่ยงยี่สิบนาที เกาะตามเก้าอี้บก.
ถามพี่มีอะไรให้หนูช่วยไหมอ่ะค่ะ แต่จริงๆแล้วไม่ได้อยากช่วย
แค่อยากหาคนคุยด้วย..

ไม่ก็นั่งอ่านข่าวสาร บ้านเมือง ในอินเตอร์เน็ต บางทีก็นั่งดูทู้พันติ๊บ

เที่ยง.. กินข้าว บนดาดฟ้าบริษัท กับเพื่อนพิสูจน์อักษร และฝ่ายศิลป์
พยายามสร้างภาพเป็นคนดี ไม่เม้าส์แตก...รีบกินแล้วรีบลงมา

เที่ยงสิบห้านิดๆ นั่งอ่านหนังสือเงียบๆ ไม่ก็เม้าส์นิดๆกะเพื่อนฝ่ายพิสูจน์อักษร
บางวันโชคดีหน่อย ก็ได้ของฝากจากพี่บก.ที่แอบปลื้ม
มาเลียบๆ เคียงๆ กินนิดหน่อย แล้วจีบกัน 5555

เข้างานตอนบ่าย แอบดูหัวหน้าแผนกฝ่ายศิลป์อยู่ห้องหรือเปล่า
ถ้าอยู่ (ปกติจะอยู่) อธิฐานในใจ อย่าให้มันรับโทรศัพท์
แล้วโทรไปหาฝ่ายศิลป์ ให้เอาหนังสือไปคืนที่แผนก
หอบหนังสือไปคืนให้ข้างล่าง

แวะห้องจัดส่ง บอกว่าเอาหนังสือคืนหน้าร้านแล้ว
เดินต่ออีกนิดเพื่อถ่ายเอกสาร ให้พี่ๆ บก.
ส่งต่อให้ธุรการข้างล่างถ่ายเอกสารให้ แล้วตัวเองไปเกาะแกะคลังหนังสือ
ทนฟังมุกหวานเยิ้มของอีผู้ชายแผนกจัดส่ง
แล้วทำเอียงอายนิดๆ ขอยืมหนังสือไปอ่านสักเล่ม

ขึ้นมาข้างบนเอาที่ถ่ายเอกสารให้พี่บก.
ถามว่าพี่บก. มีใครจะส่งงานให้เจ้านายใหญ่ไหม?
ถ้ามีก็รวบรวมส่งให้เจ้านายใหญ่
พอเจ้านายใหญ่เซ็น แล้วก็ส่งให้เจ้านายน้อยเซ็น
จากนั้นก็ส่งต่อให้ฝ่ายศิลป์เซ็นรับงานไปซ่ะ

หันไปดูบัดดี้ทำอะไร แล้วนั่งพิมพ์งานต่อให้เสร็จ
แต่สมาธิการทำงานจะลดลง15%
เมื่อมีพี่บก.แอบปลื้มมานั่งใกล้ๆ ฝืนทำเป็นไม่สนใจ

ใกล้ห้าโมง งานเสร็จไม่เสร็จ กูไม่รู้ แต่ได้เวลาแรดแล้ว
นั่งคุยกะพี่ผู้ชายที่แอบปลื้ม ...

ใกล้ห้าโมงกว่าเดิม เจ้านายน้อยมาเร่งงาน
แกล้งทำเป็นพิมพ์งานทั้งวัน เหนื่อยมากเลยค่ะนาย
เจ้านายบอกให้เร็วๆ สิย่ะ ...

พอพ้นตาเจ้านายน้อย จีบผู้ชายต่อไป 555 งุงิงุหงิงกันสองคน ฮี่ๆๆ

ห้าโมง เขียนรายงานประจำวันให้เจ้านายใหญ่
เขียนไปเสร็จปุ๊บ ก็เงยหน้ามาเม้าส์ต่อกับพี่ๆ บก.
ไม่ก็.. หาโอกาสนั่งจีบผู้ชายต่อไป..ฮี่ๆ

เซ็นรับงานจากฝ่ายศิลป์
(กุส่งงานให้มันไม่ทันไร มันโยนงานมาให้กุกลับอีกแล้ว
ไอ้ห่านิ แล้วก็แช่งให้ตกนรกหนึ่งทีประจำวัน...)

ห้าโมงครึ่ง รวบรวมรายงานประจำวัน ส่งให้เจ้านายใหญ่
ลง ไปเซ็นชื่อข้างล่าง แล้วแอบมองรุ่นพี่ผู้ชายที่แอบปลื้ม ..
บางวันเขาก็เดินมาส่ง บางวันก็ไม่เดิน
ไม่สนใจกลับเพื่อนร่วมงานคนอื่นก็ได้

ผู้ชายแผนกจัดส่งกะหน้าร้านรี่เดินเข้ามาทักทาย
พร้อมมุขหวานๆ ชวนอ้วกสุดๆ
นังกระเพราะหวาน ช้อนตา ยิ้มน้อยๆ หัวเราะนิดๆ แล้วยกมือไหว้อ่อนหวานประดุจนางสาวไทยปีเก่าๆ ต้องส่งมงกุฎ เตรียมตัวโดนถีบตกเวที

ขอลากลับบ้านล่ะค่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันน่ะค่ะ...

หมดไปหนึ่งวัน กลับบ้าน ดูซีรีย์ เล่นพันติ๊บ แล้วก็นอน..

เดียวสิบเอ็ดโมง พ่อจะพาหวานไปเที่ยว หวานยังไม่รู้เลยว่าไปไหน
ใกล้ถึงเวลาล่ะ ไปเตรียมตัวก่อน ..

เมื่อเช้ายังสะดุ้ง นึกว่า เป็นวันทำงานเลย บ้าจริงๆ

Create Date : 23 พฤษภาคม 2552 Last Update : 23 พฤษภาคม 2552 11:07:20 น. Counter : 788 Pageviews.		4 comments
Share Tweet