มึนไปตามใจฝัน
<<
เมษายน 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
7 เมษายน 2551

เสาร์ 7 เมษา 2551

วันเสาร์
ออกจากบ้านเกือบเที่ยง เพื่อไปลงทะเบียนซัมเมอร์ที่รามคำแหง
พกกล้องมาด้วยแหละ
เอาฟิล์มหมดอายุที่ได้มาจากพี่ซิ่มมาเล่นดู
ใช้กับกล้องเก่าเรา FM10 กะว่าจะรีบถ่ายให้หมด
จะได้รู้ว่าใช้ได้ป่าว
ระหว่างเดินทางก็มีหยิบกล้องมาถ่ายภาพสองภาพ

ไปถึงรามก็ซื้อหนังสือสรุปวิชาที่จะลงเรียน
โชคดีนิดๆ ไปลงทะเบียนตอนคนไม่เยอะมาก
รอคิว ไม่ถึง 10 นาที ก็ได้ลงละ
ลงทะเบียนเสร็จก็กะว่าจะไป พลัตตินั่ม หาซื้อกางเกงขายาวเพิ่ม
ออกจากรามบ่ายสองกว่าๆได้
เพื่อนโทรมาบอกว่า กำลังลงทะเบียรามคนแน่นเลย
เพราะวันนี้วันสุดท้ายด้วยแหละ
โชคดีไป ช้ากว่านี้อีกครึ่งชั่วโมงเราคงมีชะตากรรมเดียวกัน
มาถึง ตรงประตูน้ำ รู้สึกอยากตัดผมขึ้นมา
ก็เลยแวะตัดผม ทรงผมออกมา แปลกๆ แฮะ รู้สึกว่าข้างหลังมันยาวไปไงก็ไม่รู้อะ
แต่ก็ช่างเหอะ
เดินไปพลัตติมั่ม คนล้มหลาม
แน่นอน 90 % เป็นสตรี
เป็นห้างที่เดินเล่นแล้วมีความสุขจริงๆ -_-'
ล้อเล่นน่ะ ห้างมันเต็มไปด้วยเสื้อผ้าผู้หญิง
เดินนานๆ แล้วเวียนหัว และก็มึนๆด้วย
สุดท้ายไม่ได้ไรเลย -_-'
กะว่าให้หญิงมาเป็นเพื่อน แล้วช่วยเลือกให้ดีกว่าแฮะ

ตอนออกมาก้รู้สึกมึนๆ แหละ
อยากดื่มน้ำเย็น
เห็นดัลกิ้นโดนัท มาเปิดใหม่ชั้นล่างของห้าง
มีโปรโมชั่นเพียบ
มีกาแฟจากราคา 31 เหลือ 19
ปกติเราไม่ดื่มกาแฟ
เมื่อก่อนชอบนะ แต่เคยดื่มเพลินไปหน่อย ดื่มไป 3 -4 แก้วก็ไม่รู้
หัวใจมันเต้นเร็วๆ เลยกลัวๆ ไม่กล้ากินอีก
แต่ด้วยวิญญาณแม่บ้านหรือไงก็ไม่รู้
เห็นของลดราคาเลยดื่มดีกว่า-_-'
อร่อยดีแฮะ กินแล้วรู้สึกดีขึ้น
สดชื่นขึ้นเยอะเลยเรา
จากนั้นก็แวะบิ๊กซีซื้อน้ำส้มกับโค้กกระป๋องไปติดไว้ที่ออฟฟิศ
ดื่มพวกนี้แล้วสดชื่นดี
อยากดื่มแป๊บซี่แม็กเหมือนกัน
แต่ทำใจไม่ได้ทุกทีที่ดูหนังเครือเอเพ็กซ์
เจอโฆษณาชุดนั้น 5 ชุด ภาษาชาวบ้านเขาว่า "เยอะจัด เห็นแล้วแดกไม่ลง"
เรารำคาญมากเลย มีตอนเดียวก็พอ
คอนเซปเดียวกันแค่เปลี่ยนคนพูด น่าจะจ้างเราไปพูดบ้าง
ถ้าจ้างเรานะ กินมันทั้งปีเลย
...
"(เป็นภาพเรางัวเงียยามบ่าย) ผมเป็นคนงัวเงีย"
"แป๊บซี่ แม็กนี่แหละ ใช่เลย"
"ความงัวเงีย ที่ผมตามหามานาน"
"(ดื่มแล้ว ทำเสียงเรอดังๆ) ง่วงจัง น่านอน ใช่เลย"
"(เป็นภาพเรายืนกับกระป๋องยักษ์นั่น แล้วก็ยืนหลับล้มไปกับกระป๋อง) คร๊อก"

ซื้อของเสร็จก็ไปออฟฟิศ
ซื้อไอติมมะม่วง KFC ไปฝากพี่กีบ
กว่าจะซื้อได้
เจอพนักงานใหม่ เขางงๆ มึนๆ กดผิดมั้ง
สร้างความวุ่นวายน่าดู
มีคนมารอคิวเขาก็หงุดหงิดไปด้วย
สงสารพนักงานเหมือนกัน ดูแล้วเป็นเด็กเรียนหนังสือ ปิดเทอมมาหารายได้พิเศษแหละ
สู้ชีวิตกันไปละกันนะครับ
แต่คราวหน้าเร็วๆหน่อยนะ ไอติมมันละลายโว้ย
นั่งเล่นเน็ตสักพัก จนทุ่มกว่าๆ ก็ออกไปสยาม
ไปดูเรื่อง Always 2

ภาคแรกผมดูดีวีดีอะ
ก็ชอบนะ หนังน่ารักดี
สำหรับภาคนี้ความน่ารักก็เหมือนเดิม
ตัวละครก็มีเสน่ห์กันทุกคน
ความรู้สึกมันก็คงแบบคนไทยดูแฟนฉันไรแบบนั้น
ในแง่ของความรู้สึกสมัยก่อน
ที่สมัยนี้คงจะไม่มีแล้ว
บางเรื่องเราก็พอเข้าใจ บางเรื่องก็ไม่เข้าใจ
แต่โดยรวมก็เป็นหนังน่าประทับใจ
ดูแล้วมีความสุขนะ
เรื่องนี้คุณดร เป็นคนแปลด้วย แปลดีมากๆ
ฮาตอนแปลสำเนียงเหนือ
ฉากนั้นคนในโรงฮาตลอดเลย
แถมตอนจบยังแปลเพลงให้อีก
ดีมากๆเลย คนในโรงก็เลยดูต่อจนจบแปลเพลงเลย ^^
คิดว่าหลายๆ คนคงจะชอบ
ก็เลยโทรไปขอคุณดรมา
และก็ขออนุญาติมาลงบล็อกแล้ว
ขอขอบคุณ คุณดรมากๆด้วยนะครับ


Hana no na
 
ศิลปิน - Chicken Bump
 
อาจดูเป็นเรื่องง่ายดาย
แต่เหตุใดจึงไม่อาจเอ่ยออกไป     
ทั้งที่เป็นเรื่องพูดไม่ออก
ทำไมจึงบอกออกไป
แม้ลืมฟ้าที่เคยมองคู่กัน
แต่ไม่เคยลืมวันเวลายามเคียงกัน
หากเปรียบเธอเป็นดอกไม้
เธออาจไม่ต่างจากดอกอื่นมากมาย 
ฉันจะเลือกมาเพียงดอกเดียว
เป็นบทเพลงที่มีเพียงฉันร้องได้
เป็นบทเพลงที่เพียงเธอจักได้ยิน
การที่ฉันอยู่ตรงนี้
คือหลักฐานว่าเธอเคยอยู่ณ. ที่นี่
บทเพลงที่ฉันทิ้งไว้ตรงนี้
คือหลักฐานว่าฉันฝากมันไว้กับเธอ
เพราะฉันหยิบยืมพลังในการมีชีวิตมา
ฉันจึงต้องคืนมันยามยังมีลมหายใจ
ไม่ว่าเป็นน้ำตาหรือรอยยิ้ม
หากหลงลืมไปในวันใด
ขอเธอจงหวนระลึกถึงมัน
เราต่างหลงทาง
ด้วยความเจ็บปวดที่ไม่ต่างกัน 
แต่มีอยู่บทเพลง
ที่เพียงเธอเท่านั้นร้องได้
มีอยู่บทเพลง ที่เพียงฉันจักได้ยิน
ไม่ว่าใคร ล้วนมีคนที่อยากพบเจอ
ทุกคน ล้วนมีคนที่เฝ้ารอ
เมื่อมีคนที่อยากพบเจอ
ก็ย่อมต้องมีคนที่เฝ้ารอ
เป็นเช่นนั้นเสมอ…
หากเปรียบเธอเป็นดอกไม้
เธออาจไม่ต่างจากดอกอื่นมากมาย
ฉันจะเลือกมาเพียงดอกเดียว
เพื่อมอบแก่ตัวฉัน และเธอเท่านั้น…
ไม่ว่าเป็นน้ำตาหรือรอยยิ้ม
หากหลงลืมไปในวันใด
ขอเธอจงหวนระลึกถึงมัน
ครานี้ไม่หลงอีกแล้ว
ฉันจะหยิบเลือกมา
หนึ่งบทเพลง ที่เพียงเธอเท่านั้นร้องได้
หนึ่งบทเพลง ที่มีเพียงฉันจักได้ยิน
ใครคนหนึ่ง ที่รอคอยเพียงแต่ฉัน
ใครคนนั้น ที่เฝ้ารอเพียงแค่เธอ…


Create Date : 07 เมษายน 2551
Last Update : 7 เมษายน 2551 0:21:55 น. 4 comments
Counter : 952 Pageviews.  

 
วัชตั้งใจใช่ป้ะ
วันเสาร์น่ะมันวันที่ 5 นะ

แต่ขำโฆษณาเป๊บซี่แม็กซ์เวอร์ชั่นวัชคุงอะ ฮ่าๆๆๆๆ
บ้า


โดย: พี่กีบ IP: 124.120.228.15 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:15:15:12 น.  

 
55555555555555555555555

ขำโฆษณา pepsi ไม่ไหวแล้ว 5555

จะว่าไปเราไม่ได้กินน้ำอัดลมมานานแล้วล่ะ

ทั้งที่สมัยเรียนมัธยมกินทุกวันเลย

พอดีหมอสั่งห้ามอ่ะ เลยเลิกกินไปเลย

กาแฟนี่ตอนเอนท์กินทุกวัน

ตอนนี้ก็เลิกไปแล้ว นานๆ กินที

ปรากฏว่า กินแล้วง่วง (ซะงั้น)


โดย: merveillesxx วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:21:18:30 น.  

 
5555+
อยากดูเวอร์ชันพี่วัชแฮะ
อ่านแล้วคิดภาพตามเลย

Always พี่โอกี้ก็จะให้มาดูเหมือนกัน
แต่เขาบอกดูแล้วร้องไห้
อืม ...
ไม่ค่อยอยากร้องไห้ง่ะ

แต่พี่วัชบอกน่ารัก
ไว้ไปขอมาดูดีก่า


โดย: Kenshin_wife วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:21:29:19 น.  

 
ง่ะ ลงวันผิด
จริงๆ คือนึกหัวข้อไรไม่ออก เลยเขียนเป็นชื่อวัน
แต่ตอนดูลืมไปว่าวันที่เขียน กับวันเสาร์มันคนละวัน T_T


โดย: ;y= IP: 58.9.69.247 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:23:28:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

วัชเจียเหว่ย
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add วัชเจียเหว่ย's blog to your web]