BlogGang.com : : วัชเจียเหว่ย : เริ่มต้นปีใหม่

เริ่มต้นปีใหม่

เช้าวันที่ 2 มค. "เพิ่งรู้"

"บางครั้งถ้าเราอยู่เฉยๆ เราก็ไม่รู้สึกอะไรมาก
แต่ถ้าเรา "เพิ่งรู้" อะไรบางอย่างเข้า เราอาจจะมีผิดหวังและเสียใจ..."

วันนี้ไม่ได้ไปไหน
ตื่นมาก็หิว แม่ก็ไม่ได้ทำอะไรไว้
แต่ที่บ้านมีวัตถุดิบ ก็เลยทำกินเองซะเลย
ออกมาเป็นเจ้านี่แหละ

น่าตาก็ดูโอเคนะ แต่รสชาติไม่ได้เรื่องเลย (อ้าว)
แต่ก็กินหมดแหละ หิวอะ

พอมีแรง ก็คิดได้ว่าปีใหม่แล้ว ทำความสะอาดห้องดีกว่า
ทำไป ก็จัดของไปด้วย
เอาเต๊นท์มาลองกางดู พบว่าฝุ่นตรึม -_-'
เช็คสภาพแล้ว ก็โอเคนะ ไม่เหม็นอับก็ใช้ได้ละ

เอาสน็อคเกอร์ กับเสื้อชูชีพมาลองใส่ดู
พบว่าเจ็บตาฉิบเป๋งเลยอะ -_-'
ซื้อของถูกมาก็เงี้ย
เอารูปมาอวดด้วย
ตอนแรกกะว่าจะไม่แต่งภาพ
แต่แม้แต่เราเองเห็นแล้ว เอ่อ..... เกรงว่าจะเป็นมลพิษทางสายตา(อย่างรุนแรง)
ก็เลยแต่งภาพแบบเวอร์ๆ อวกาศๆ แทนละกัน

เช็คสภาพกระเป๋า เน่านิดหน่อย แต่ขี้เกียจซัก
ไปทั้งงี้แหละ ;p

ตอนนี้มีความรู้สึกว่าเราพร้อมมากเลย
มีทั้งเสื้อชูชีพ สน็อคเกอร์ กระเป๋าเป้ กระเป๋ากล้อง เต๊นท์
เหลืออีกอย่างนึงที่สำคัญกับเรามาก
นั่นก็คือ iPod นั่นเอง
iPod เราใส่เพลงได้แค่ 900 เมกกว่าๆ
เราก็เลยได้รับบทคัดสรรเพลงในเครื่องจาก 22918 เพลง
คัดเหลือ 135 เพลง ที่ทะเลสุดๆ
my bloody valentine, Slowdive, Radiohead, Ride, Supercar
The Jesus & Mary Chain ...
ฟังแล้วให้ความรู้สึกทะเลมากๆ -_-'

ล้อเล่นน่ะ เพลงพวกนี้มันทะเลที่ไหนเล่า
ตอนแรกเห็นมีคนถามถึงเรื่องเพลงที่ฟังแล้วทะเลมากๆ
ฟังแล้วอยากไปทะเล
ก็มีคนตอบว่า The Girl from Ipanema
เราก็เลยหามาฟัง
ฟังแล้วไม่อินแฮะ -_-' มันทะเลตรงไหนวะ
หรือจริงๆ เพราะใจเราอยากไปของเราอยู่แล้ว
ไม่เกี่ยวกับเพลงเลย
สรุปเราก็เลือกเพลงที่ชอบ ฟังแล้วรู้สึกไม่เหงา ไม่น่าเบื่อ
มีแต่เพลง Shoegaze ซาว์นมันๆ

ระหว่างเลือกเพลง เราก็เพิ่งรู้ความจริงว่า
เพลงเราหายไปเยอะเหมือนกัน
คือมีอยู่ช่วงนึงที่เราแยกเพลงไปใส่ฮาร์ดดิสที่ทำงานเก่า
และเราก็ลืมไป เพราะคิดว่าเพลงที่แยกไปนั้น ก็ไม่ค่อยฟังอยู่แล้ว
แต่จริงๆ มีงานดีๆ ที่เราลืมไปอย่าง
งานของค่าย ซาร่า ทั้งหมด> <
และก็พวกซาว์นแทร็ค รวมไปถึงอัลบั้มรวมเพลงจากค่าย เลม่อนเน็ต อีก
เสียดายเหมือนกัน งานพวกนี้หายากด้วย
มาคิดๆ มันคงรู้สึกน้อยใจเหมือนกันแฮะ
เพลงไม่อยู่เกือบปี เพิ่งจะรู้ตัว
ถ้า iTunes มีชีวิต
มันคงจัดการโหลดเพลง "ผิดเองที่รู้ตัวช้า" มาลงและเปิดฟังทันทีทันใดแหงๆ -_-'

หลังจากเสียเวลาบ้าๆ บอๆ ไปหลายๆอย่าง
เราก็ลงมือทำความสะอาดห้องเสร็จ(ในระดับนึง)
เอาฝุ่นออกไปสามถังใหญ่ๆ อุบาว์ทดีจริงๆ
จากนั้นก็ลงมือถูพื้น
เราก็เพิ่งพบความจริงอีกอย่าง
จริงๆ ผมต้องเป็นลูกคุณหนูแน่ๆ
ทำไมน่ะหรือ
ผมบิดน้ำไปสามน้ำ
นิ้วพอง! กระแดะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

งงเหมือนกัน ไมตูกระแดะแบบนี้วะ
สรุปก็เลยถูพื้นไปติ๊ดเดียว เพราะนิ้วพอง มันเจ็บอะ

จากนั้นก็ฉีดยุง เราใช้สูตรฆ่าเชื้อโรคด้วยนะ ไม่รู้ว่าได้ผลป่าว
แต่ฟังดูเหมาะกับห้องเราดี

และเราก็ลงไปกินพิซซ่า วันนี้แม่เลี้ยงแหละ
แม่บอกว่าอยู่ๆ ก็อยากกินไอ้ขอบไส้กรอกอะ ดูน่ากินดี
สั่งมา ราคาแพงฉิบเป๋ง ;p 399
แต่แม่บอกนานๆ ที รสชาติก็อร่อยดีด้วย(ปกติแม่จะไม่ชอบอาหารฝรั่งเท่าไหร่)
กินกันจนอิ่มสำราญ

ขึ้นห้องมา กลิ่นยาฉีดยุงยังหึ่งๆ เลยแฮะ
แต่ก็นั่งเล่นเน็ตไปเรื่อยเปื่อย
จนกระทั่งตอนนอน นอนไม่หลับ
กระสับกระส่าย
สุดท้าย ตื่นมาอ้วก

คาดว่าคงเป็นเพราะมานั่งสูดกลิ่นยาฉีดยุงนั่นแหละ
ดีไม่อาการหนักไปกว่านั้น

เพิ่งรู้ว่ายาฆ่าเชื้อมีผลกับเราด้วย -_-'

-------------------------

วันที่ 3 มค. "ครั้งแรก..."

"ทุกคนย่อมมีครั้งแรก และนี่เป็นครั้งแรกของผม..."

วันนี้ตื่นมากินข้าวมันไก่ แม่ซื้อมาให้
รสชาติไม่ดีนัก ;p แต่ก็กินหมด

สักเที่ยงก็ไปแฟชั่นไอแลน
มาถ่ายรูปงานที่บริษัทจัด
นึกแล้วยังสยองไม่หาย
เมื่อวันที่ 1 ถ่ายวีดีโอแฟชั่น ได้ห่วยสนิท
พี่กีบมาเห็นจะฆ่าเราไหมเนี่ย > <
เฮ้อ ก็หวังว่าวันนี้คงถ่ายได้โอเค จะได้พอแก้หน้าได้มั่ง
และแล้วน้องๆ เด็กๆ ก็มาเดินแบบ
ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี(มั้ง)

พี่อุ๋ยให้เราเข้าไปถ่ายหลังเวที
รู้สึกว่าเป็น 15 นาที(หรือน้อยกว่านั้น)
ที่เหนื่อยๆ ไงก็ไม่รู้แฮะ
เจอฤทธิ์น้องๆ นู๋ๆ นี่ คุมยากจริงๆ
แค่เห็นก็เหนื่อยละ

พอถึงเวลากลับบ้าน
ก็หาแท็กซ่ีอยู่หลายคันเหมือนกัน
(คือบ้านเรามันห่างจากที่นี่คนละทิศเลยล่ะ)
สุดท้ายก็มีลุงคันนึง
เราบอกว่า ไปพระรามสอง
ให้ขึ้นทางด่วน
ลุงบอกว่า ไปทางวงแหวนดีกว่านะ
เราก็บอกว่า ไปได้เหรอ มันสะดวกกว่าเหรอ
ลุงบอก สะดวกสิ ตรงอย่างเดียว
เราก็แล้วแต่ลุงละกัน ไม่เคยไปเส้นนี้
แต่แล้ว ลุงแม่งเล่นกูซะแล้ว
แรกๆ ทุกอย่างก็ดูดี ทางสะดวก รถไม่ติด
วิ่งยาวเลย ยาวจนมาถึงจุดนึง
จุดที่มองเห็นสะพานแขวน พระราม 9
เราก็อุ่นใจ เออมาถึงแถวบ้านละ
แต่แล้วลุงมันก็เสือกวิ่งไปไหนก็ไม่รู้
จนเราเห็นธนาคารใหญ่ กสิกร ลิบๆ ตา
เฮ้ย ลุงไปไหนอะครับ
อ่อ ก็ไปทางวงแหวนไง ไปออกบางแค
เฮ้ย ผมบอกไปพระรามสอง แล้วไปลงทำไมบางแค
ทำไมไม่ลงสุขสวัสดิ์ แล้ววิ่งเลียบทางด่วนไปออกพระรามสอง
ลุงก็ อ้าวเหรอ...
เราก็เริ่มหงุดหงิดละ
สุดท้ายที่แสบสุดคือ พอลงมาตรงถนนปกติ
ลุงเสือกไม่รู้ทาง! ต้องมาถามทางด่าน
ตอนนั้นคือเรารู้สึกโมโหมาก
ปกติไม่เคยต่อล้อต่อเถียงกับคนขับแท็กซี่
วันนี้เป็นครั้งแรกเลย
รู้สึกโกรธมาก
ลุง ถ้าลุงไม่แน่ใจทาง ลุงไม่แนะนำให้ผมมาทางนี้นะครับ
นี่มันไปกันใหญ่แล้ว
ถ้าขึ้นทางด่วนก็ลงเส้นพระรามสองแล้ว จบ
นี่ลุงเล่นขับอ้อม จะมาออกบางแค แล้วกลับไปพระรามสองเนี่ยนะ
ลุงก็บอกใจเย็นๆ ผมก็ไม่รู้ (อ้าววว)
ผมรู้ว่ามันมาออกพระรามสอง แต่ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้ (เฮ้ยยย)
สุดท้าย ค่าแท็กซี่ 485 บาท (บ้าไปแล้ว)
แต่เราบอกว่าผมให้ลุง 400 พอ
จริงๆ ถ้าขึ้นทางด่วน ผมเสียรวมแล้วแค่ 360 - 370

ผมไม่เคยรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้มาก่อนเลย
ปกติ จะไม่ชอบต่อล้อต่อเถียงไรแบบนี้ด้วย
คือแบบไม่เคยเจอแท็กซี่ที่แบบ ไม่รู้ทาง แต่ดันแนะนำให้เรามาเอง
ปกติ ถ้าไม่รู้ทาง ก็คือไม่รู้ทางไปเลย
นี่พูดเหมือนรู้ แต่กลายเป็นขับอ้อม แถมตัวเองก็หลง บ้าโคตรๆ

เจอแบบนี้แล้วหวั่นใจเรื่องเที่ยวของเราเหมือนกันแฮะ
เพราะเที่ยวครั้งนี้ ก็ไปแบบไม่รู้อะไรเหมือนกัน
เฮ้อ ตูจะต้องมาเจอคนพวกนี้อีกป่าววะ
แนะนำในสิ่งที่มันเองก็ไม่รู้ พาตูหลงไปกันใหญ่
แอบเครียดนะเนี่ย ;p

เฮ้อ ตูละกลุ้มใจจริงๆ ท่านผู้ช๊ม

สวัสดีปีใหม่ครับ

Create Date : 03 มกราคม 2552

Last Update : 3 มกราคม 2552 21:01:29 น.

1 comments

Counter : 1038 Pageviews.

Taxi กทม บางทีเชื่อไม่ได้ครับบ
บางทีแกล้งโง่เพื่อเอามิเตอร์

มีทริปตอนปีใหม่มาฝาก ถ้าว่างเชิญแวะมาเที่ยวด้วยกันนะครับ

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 3 มกราคม 2552 เวลา:22:50:11 น.