:D เหมือนเป็นเรื่องตลก จริงๆ ว่าจะเขียนเรื่องน้ีตั้งแต่เมื่อวาน แต่รู้สึกเว็บมันล่มๆ หรือไงก็ไม่รู้ แปลกๆ ก็เลยเอามาเขียนวันนี้แทน ผมเคยเล่าเรื่องนาฬิกาไขลานเก่าๆ ที่อยู่ข้างผม ส่งเสียงติ๊กต็อกๆ อยู่ตลอดเวลา มันเคยหยุดไปเมื่อวันที่ี 15 กุมภา ใครจะไปคิดว่ามันจะมาหยุดเดินในวันที่ 23 ตอน 5 ทุ่มกว่าๆ เกือบจะเข้าวันที่ 24 ซึ่งเป็นวันที่เธอโทรมา... ผมเพิ่งรู้ว่านาฬิกามันหยุดก็ตอนจะนอนของคืนนัั้นนั่นแหละ เพราะก่อนนอนจะดูว่ามันกี่โมง ก็แปลกใจ เฮ้ย ทำไมมันเพิ่งจะเที่ยงคืนหว่า อ้าวว มันหยุดเดินนี่ การที่มันหยุดเดิน ความรู้สึกแรกคือ อึ้งบวกตลกๆ นะ มันแบบอะไรจะบังเอิญได้ขนาดนั้นนะ ในเวลานั้นก็ตีสองกว่าๆ ได้ ผมก็เหนื่อยเกินกว่าจะมาไขให้มันในเวลานี้ ตอนเช้าก็ตื่นรีบไปทำงาน กว่าจะมาไขให้มันก็ 4 ทุ่มของวันที่ 24 ผมทำให้มันกลับมาเดินได้ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอ ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเดินไปทางไหน แต่ผมก็ยังอยากให้มันเป็นไปด้วยดีนะ ผมยังมีแรงที่จะทำมันต่อ ผมยังสุขใจที่จะเป็นแบบนี้ :) บางทีการที่เราไปคาดหวังว่าเราจะได้รับ มันก็ทำให้รู้สึกแย่ การให้มันก็มีความสุขดี การคาดหวังทำให้ใจมันไม่เป็นสุข ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอีก แต่เราก็ต้องมีชีวิตใช้มันต่อไป แงบๆๆ ตอนนี้เพลียๆ แฮะ พรุ่งนี้ว่าจะไปลันลาร์บาร์ (ไม่รู้เพื่อนจะไปด้วยป่าวนะ เฮ้อ....) คงได้เจอกันฮับ คุณนางมารร้าย กระผมทำ ยูไนเต็ด จ้า ^^ ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านและตอบครับผม ผมสุขใจจริงๆ ครับ Create Date : 25 มีนาคม 2548 Last Update : 25 มีนาคม 2548 22:27:25 น. 0 comments Counter : 867 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก