กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
space
space
space
<<
มกราคม 2565
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
space
space
8 มกราคม 2565
space
space
space

มะพร้าวมีเปลือกมีกะลาหุ้มเนื้อ (๘)

ต่อ

   ต้องเล่าแถมให้สักหน่อย  มีฝรั่งอเมริกันคนหนึ่ง ชื่อนาย Alex Rayman แกอยู่มหาวิทยาลัยเมือง Sanfrancisco คุณสัญญา ธรรมศักดิ์ ได้ไปพบ  คุณสัญญาสมัยนั้น อยู่ที่เชียงใหม่เป็นอธิบดีศาล  อเมริกันเชิญไปเที่ยว เวลาไปท่านก็ไปลาหลวงพ่อ ท่านเจ้าคุณจะเอาอะไรบ้างไหมล่ะ บอกว่า ไม่ต้องการอะไรดอก   แต่เมื่อไปถึงเมืองอเมริกันแล้วละก็ไปพบกับครอบครัวหนึ่งอยู่ที่เมือง Philadelphia เคยติดต่อกันทางจดหมายอยู่ ชื่อ Mr. John Rayer ขอให้ไปพบให้ได้ ท่านก็ไป พอไปถึง Washington เขาก็ถามว่าท่านจะไปไหนบ้าง  คุณสัญญาก็บอกว่าถ้าผ่านเมือง Philadelphia ขอพบครอบครัวนี้หน่อย  เขาจัดให้พบสะดวกมาก สมความตั้งใจ เขาดีอกดีใจมาก แล้วคุณสัญญาถามเขาว่า ในอเมริกานี่มีใครสนใจพระพุทธศาสนาบ้าง เขาเลยให้รายชื่อตามเมืองต่างๆ ครั้นมาถึงเมือง Sanfrancisco ก็ได้ไปพบ Mr. Alex Rayman   แกกำลังศึกษาทำปริญญาโทอยู่เวลานั้น ก็ไปสืบหาจนพบ ในห้องสมุด ผมยาวรุ่มร่ามหนวดเครารุงรัง กำลังอ่านสมุดข่อย ค้นคว้าในเรื่องภาษาสันสกฤต ภาษาโบราณอินเดีย  แกก็สนทนากัน
คุณสัญญาก็เลยถามว่า  ทำไมจึงสนใจพระพุทธศาสนา  เขาบอกว่าที่ได้เป็นพุทธบริษัท ไม่ได้ตั้งใจเลย ที่มานับถือพระพุทธศาสนา นี่ก็เพราะว่าไปเรียนภาษาสันสกฤต ภาษาสันสกฤต เป็นภาษาเก่าคู่ภาษาบาลี  คัมภีร์พราหมณ์ทั้งหมด  เขาบันทึกไว้ในภาษาบาลี
บาลี เป็นภาษาชาวบ้าน สันสกฤต เป็นภาษานักปราชญ์มันลึกซึ้งมาก  เขาก็เรียนเพื่อทำปริญญาโทภาษานั้น  สำหรับจะได้สอบต่อไปในมหาวิทยาลัย  หนังสือที่เขาให้เรียนนั้น เป็นเรื่องเกี่ยวกับพุทธประวัติ ชื่อ พุทธจริต แต่งโดยท่านอัศวภูตินักปราชญ์ยุคนาลันทา ซึ่งเป็นสมัยที่รุ่งเรืองมาก

   นาลันทามีนักศึกษาตั้งเป็นหมื่น   อยู่กันมากมาย  สมัยนั้น  มีนักปราชญ์ชั้นดีๆ เกิดหลายคน อัศวภูติแต่งพุทธประวัติเป็นภาษาสันสกฤตไม่ใช่ร้อยแก้ว เป็นภาษาร้อยกรองกาพย์ไพเราะ เคยพบปราชญ์ชาวอินเดียที่นับถือพุทธศาสนา  เขาท่องหนังสือเล่มนี้เป็นตอน  ตอนที่ไพเราะที่สุด เขาท่องเอาไว้ขึ้นใจเลย
ฝรั่งคนหนึ่ง  เขาก็ไปศึกษา  อ่านไปๆ ใจมันรักพระพุทธเจ้า ต้องเสน่ห์หายาแฝดเข้าแล้ว รักพระพุทธเจ้า เลยหันเข้ามาศึกษาธรรมะ เลยศึกษาจริงจัง นั่นแหละ เขาเรียนขั้นแรกถึงเปลือกพุทธประวัติ แต่เปลือกชั้นนอก   พอมาเรียนธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าถึงเนื้อแท้ เขาบอกว่าผมเป็นสุขกว่าใครๆ ในอเมริกา
คุณสัญญาถามว่าเป็นสุขอย่างไร เขาบอกว่าผมประพฤติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า แล้วผมมองดูคนอเมริกันนี้เป็นคนที่น่าสงสารที่สุด  สงสารอย่างไร  ก็บอกว่า  มันไม่รู้จักแสวงหาความสุข มันบ้าแต่เงินเหรียญดอลล่าห์ตลอดเวลา  นี่แสดงว่าแกเข้าใจธรรม  คุณสัญญาคุยกับฝรั่งคนนี้ บอกว่าฝรั่งคนนี้เข้าใจธรรมลึกซึ้งทีเดียว นี่มันเป็นอย่างนี้  เปลือกกับเนื้อมันแตกต่างกัน  แต่เราก็ควรอ่าน เมื่ออ่านแล้วก็จะเกิดความศรัทธา


Create Date : 08 มกราคม 2565
Last Update : 8 มกราคม 2565 12:31:03 น. 0 comments
Counter : 236 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
space
space
space
space
space