วัตร  กิจพึงทำ,  หน้าที่, ธรรมเนียม,  ความประพฤติ, ข้อปฏิบัติ  จำแนกออกเป็น 

 

     ๑.กิจวัตร  ว่าด้วยกิจที่ควรทำ  (เช่น อุปัชฌายวัตร  สัทธิวิหาริกวัตร  อาคันตุกวัตร)

     ๒. จริยาวัตร   ว่าด้วยมารยาทอันควรประพฤติ  (เช่น  ไม่ทิ้งขยะทางหน้าต่างหรือทิ้งลงนอกฝานอกกำแพง  ไม่จับวัตถุอนามาส)

     ๓.วิธีวัตร    ว่าด้วยแบบอย่างที่พึงกระทำ  (เช่น  วิธีเก็บบาตร วิธีพับจีวร  วิธีเปิดปิดหน้าต่างตามฤดู  วิธีเดินเป็นหมู่)

   วัตรปฏิบัติ   การปฏิบัติตามหน้าที่, การทำตามข้อปฏิบัติที่พึงกระทำเป็นประจำ, ความประพฤติที่เป็นไปตามขนบธรรมเนียมแห่งเพศ  ภาวะหรือวิถีดำเนินชีวิตของตน 

   วัตรบท  ๗  หลักปฏิบัติ  หรือข้อที่ถือปฏิบัติประจำ  ๗  ข้อ  ที่ทำให้มฆมาณพได้เป็นท้าวสักกะ  คือ 

     ๑. มาตาเปติภโร   เลี้ยงมารดาบิดา  ๒. กุเลเชฏฺฐปฐายี   เคารพผู้ใหญ่ในตระกูล  ๓. สณฺหวาโจ   พูดคำสุภาพอ่อนหวาน  ๔. อปิสุณวาโจ  หรือเปสุเณยฺยปฺปหายี   ไม่พูดส่อเสียด  พูดสมานสามัคคี  ๕. ทานสํวิภาครโต  หรือมจฺเฉรวินย   ชอบเผื่อแผ่ให้ปัน   ปราศจากความตระหนี่  ๖. สจฺจวาโจ   มีวาจาสัตย์  ๗. อโกธโน  หรือโกธาภิภู  ไม่โกรธ  ระงับความโกรธได้