Don't Worry, Be Happy

<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
13 เมษายน 2550
 

Title: I Killed the Cupid




เสียงอึกทึกครึกโครม ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นั้น...เงียบเสียงลงไปแล้ว
เป็นผม...ที่ยังคงยืนอยู่ตรงที่เดิม...
ที่ที่เกิดเหตุการณ์...บางสิ่งบางอย่าง เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา

ขนนกนับร้อยนับพัน ปลิวฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
อาจจะเป็นเพราะน้ำหนักที่เบาของมัน...
ขนนกที่หลุดและขาดสะบั้นออกจากผู้เป็นเจ้าของ จึงยังคงลอยคว้างอยู่
แม้ว่า...ผู้เป็นเจ้าของขนนกสวยนั้น จะจบชีวิตไปแล้วก็ตาม

ผม...ยังยืนสงบนิ่งอยู่กับที่...
ในมือยังถือมีดปลายแหลม...ที่เพิ่งกระซวกไอ้เด็กเปรตคนนี้
ทำไม? ทำไมผมถึงกล้าลงมือกับเด็ก...
ผมไม่เข้าใจ...

หยดเลือดค่อยๆไหลออกจากมีดปลายแหลมของผม
แล้วค่อยๆคืบคลานเข้าไปรวมตัวกันกับเลือดกองใหญ่
ทุกอณูของสีแดงคล้ำจากเลือดสด
ค่อยๆก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างขึ้น...

ผมพยายามตั้งสติ...แต่ ผมหยุดการกระทำของตัวเองไม่ได้แล้ว
ด้วยใจหวั่น...

ผมบรรจงปักมีดลงบนหน้าอกของร่างที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงพื้นข้างๆผม
ค่อยๆคว้าน และควักหัวใจของร่างนั้นออกมา
โยนหัวใจนั้นทิ้งไป...ก่อนที่จะกระหน่ำอาวุธปลายแหลมที่อยู่ในมือ
กระซวก...กระซวก...กระซวก... และ กระซวกลงบนร่างนั้นอย่างนับไม่ถ้วน

ร่างนั้นนอนสงบไม่ไหวติง...
หากแต่สีแดงฉานที่เต็มไปด้วยเลือดสดๆ
ที่ตอนนี้สาดกระจายเต็มพื้นห้องมากกว่าเดิมแล้ว

ผมจะบอกตำรวจว่ายังไงดี...
ช่ายยยย...ใช่สิ ผมจะบอกว่า...ผมป้องกันตัว

ผมค่อยๆนึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้อย่างช้าๆ
ขณะที่ผมยืนอยู่ริมหน้าต่าง เพื่อมองหญิงสาวคนหนึ่ง
ที่ผมแอบมองเธออยู่ทุกวี่วัน...แต่ผมไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ

ไอ้เจ้าเด็กคนนี้ มันก็ค่อยๆลอบเข้ามาทางด้านหลังผม
และกำลังจะเงื้อธนู เพื่อยิงเข้าใส่
โชคยังดี...ที่ผมไหวตัวทัน
ผมหลบศรนั้นได้อย่างฉิวเฉียด
ก่อนที่จะคว้ามีดปอกผลไม้ที่อยู่ข้างๆ
จัดการฟันที่ปีกของมันอย่างรวดเร็ว รุนแรง และแม่นยำ
ได้ผล...ร่างนั้นเสียศูนย์ และก็ร่วงหล่นลงมา
ผมไม่รอช้า...จัดการกระทืบซ้ำ แล้วก็ปักมีดที่ผมกำอยู่ในมือนั้น
ปักลงสู่คอหอยของมันทันที...
เป็นการลงมือ ที่เด็ดขาด รวดเร็ว โดยที่มันไม่ทันได้ร้องซักแอะ

--------------------------------------------------------------------------

ผมมารู้ทีหลังว่าเด็กคนนั้น...ผู้คนทั่วไปเค้าเรียกว่า
“เทพแห่งความรัก”

เฮอะ...! ผมไม่เชื่อหรอก
ใครมันจะไปหลงรักกันง่ายๆด้วยลูกศรสั่วๆเพียงดอกเดียว
มันเป็นการดูถูกความรักกันจนเกินไป...
สิ่งที่จะแสดงออกถึงความรักได้ดีที่สุด คือความจริงใจ
ผมจะแสดงมันให้ดู...เริ่มจากเธอคนนั้น
ที่เดินผ่านให้ผมเห็นทางหน้าต่างบานนี้ก็แล้วกัน

เฮ้อ...แต่สงสัยวันนี้จะฤกษ์ไม่ดีซะแล้วล่ะ
เพราะไอ้เจ้าเด็กคนนั้น มันมีพรรคพวกอยู่อีกนี่หว่า

ผมเหลือบเห็น มือของมันกำลังดึงคันธนูออกมา
เหนี่ยวศรไว้เพื่อที่จะยิงใส่ผม...

ไม่เป็นไร...ผมรอสวนมันอยู่แล้ว
มีดปอกผลไม้ปลายแหลมที่อยู่ในมือผม
ก็พร้อมที่จะตัดขั้วหัวใจของมันแล้วเช่นกัน...

ภาวนาให้ผมทำสำเร็จด้วยนะครับ...





Create Date : 13 เมษายน 2550
Last Update : 15 เมษายน 2550 22:23:36 น. 5 comments
Counter : 1063 Pageviews.  
 
 
 
 
โหดดดดดดดดดดดดดอะ
มาฆ่าคิวปิ๊ดของเค้าได้ลงคอ ใจร้าย ใจร้าย ใจร้าย

ใจร้ายเหมือนเจ้าของบล๊อค(อ้าว ไม่เกี่ยวๆๆๆ)
 
 

โดย: Hoong ja ^_______^ (rukachan~ ) วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:15:24:55 น.  

 
 
 
ไม่เอา ไม่เอา
ไม่ทำร้ายคิวปิ๊ดนะคะ

แนะนำให้ลองยืดอก
ไปรับลูกศรจากคิวปิ๊ดดูซักที
อาจจะติดใจก็ได้ค่ะ
 
 

โดย: SnowPatrol วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:20:03:33 น.  

 
 
 
ช่างเป็นคาวกลิ่นเลือดที่ไม่เหมือนครายเลยจริงๆ..............
 
 

โดย: โรคจิต IP: 203.113.60.75 วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:21:24:25 น.  

 
 
 
คุณฮุ้งฮะ...ใครบอกว่าใจร้าย เจ้าของบ๊อคออกจะใจดีน่ารักอย่างผมนี้หาได้ง่ายไหนอ่ะเนาะ ^ ^

คุณเบิร์ดฮะ...ผมลองแอ่นรับดูแลฮะ...ติดใจจริงๆด้วยดิ แถมดึงไม่ออกอีกต่างหาก T T

คุณ...เอ่อ...โรคจิต...หวังว่าเรื่องนี้คงสะใจโรคจิตแมนทุกคนนะฮะ
 
 

โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.125.110 วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:19:57:38 น.  

 
 
 
อ่านช่วงแรกแบบคิ้วขมวดหน้ายุ่ง ... ทำไมเขียนอะไรโหดอย่างนี้
อ่านๆไป ... ต๊ายยยยย ใจร้าย ทำกะคิวปิดได้
แบบนี้คนกระซวกต้องเป็นพวกกลัวมีความรัก ... แย่ๆ
 
 

โดย: kenmania วันที่: 20 เมษายน 2550 เวลา:17:59:09 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com