
 |
|
 |
 |
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
 |
 |
|
|
Title: งานวัด
เป็นประจำในแต่ละอาทิตย์ที่จะมีซองสีขาวส่งต่อๆกันมาจนถึงมือของผม และในซองสีขาวนั้น แม้ว่าในถ้อยความข้างในจะบ่งบอกถึงสถานที่ จุดประสงค์ของงาน ที่ต่างกรรม ต่างวาระกัน แต่การกระทำของผมที่มีต่อซองสีขาวนั้น
ไม่ได้ต่างกันเลย...
ผมใส่ธนบัตรสีเขียวลงไปในซอง ยกมือไหว้พร้อมกับอธิษฐานขอพรในใจ
แม้ว่าในสัปดาห์นี้ผมจะอธิษฐานไปแล้ว 2 ครั้ง แม้ว่าในเดือนนี้ผมจะอธิษฐานไปแล้วกว่า 10 ครั้ง แม้ว่าในปีนี้ซองสีขาวจะผ่านมาถึงมือผมและให้ผมได้ตั้งจิตอธิษฐานได้มากกว่า...เอ่อ ช่างมันเถอะครับ
แต่คำอธิษฐานที่ผมขอไปก็ไม่เป็นความจริงเสียที
ทำบุญไว้เยอะๆน่ะดีแล้ว เป็นศิริมงคลต่อตัวเอง ว่าแต่งวดนี้ใส่ยี่สิบบาทเองเหรอ พี่สิบุคคลผู้หยิบยื่นบุญให้กับผมมาโดยตลอดเอ่ยถามขึ้นมาอย่างสงสัย อ้าว...ทำไมล่ะพี่ ทำน้อยทำมาก ก็ได้บุญเหมือนกันไม่ใช่เหรอ เปล่าๆ พี่แค่เห็นว่าปกติภูจะใส่อย่างน้อยก็ร้อยนึง... แหม...พี่ ผมก็ใช่ว่าจะรวยมาจากไหน พี่เล่นยื่นซองให้ผมทุกวันอย่างนี้ มันก็ต้องมีหมดมั่งแหล่ะ ก็ไม่ได้ว่าอะไร...
ว่าแต่งวดนี้ไปทอดผ้าป่าที่ไหนอ่ะพี่ เอ่อ...พิษณุโลกน่ะ ผมไปด้วยสิ ได้ไหม
คือพี่...ไม่ได้ไปเองไง พี่ฝากเค้าไปอีกที งั้นเค้าไปกันยังไงเหรอครับ ผมอยากไปด้วย อย่าไปเลยลำบาก...เอางี้สิ พี่มีงานบุญที่วัดใกล้ๆนี้เอง ไปได้สบายมาก งานบุญอะไรครับ... งานไถ่ชีวิต โคกระบือ ตอนเย็นก็มีงานวัดด้วยนะ สนุกออก อืม...งั้นผมไปงานนี้ก็ได้ ดีเหมือนกัน ไม่ได้เที่ยวงานวัดนานแล้ว
-----------------------------------------------------------------------------
ผมพนมมือตั้งจิตอธิษฐาน พร้อมกับหย่อนธนบัตรสีแดงลงในตู้รับบริจาค ผมรู้สึกสบายใจ กับการทำบุญในครั้งนี้ การทำบุญด้วยตัวเองให้ความรู้สึกดีกว่าการฝากคนอื่นไปทำตั้งเยอะ
และจากนั้นผมก็เริ่มเดินเที่ยวงาน
ภายในวัดเล็กๆแห่งนี้ สามารถเนรมิตงานขึ้นมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ ที่สำคัญมันยังได้กระชากความทรงจำในวัยเด็กของผมให้กลับคืนมาอีกครั้งด้วย ฉับพลัน ผมนึกถึงเพลง งานวัด ของวงเพื่อน
ครั้งหนึ่ง ครั้งหนึ่งเธอจำได้ไหม สองเราเคยเที่ยวงานวัดบ้านใต้ ทำบุญปิดทององค์พระมาลัย ก่อพระเจดีย์ทรายร่วมกัน...
แม้ว่างานวัดครั้งนี้ผมจะเดินเที่ยวคนเดียว... แต่ก็ให้ความสนุกแก่ผมไม่แพ้ตอนที่ยังละอ่อนอยู่เลย
ผมได้กินสายไหม...หลังจากที่ไม่ได้ลิ้มรสมานานหลายปี เนื่องจากกลัวอ้วน ผมได้ยิงปืนลม...เกมสนุกๆ ที่ผมชอบยิงแข่งกันกับเพื่อนในช่วงที่ยังคะนอง
ภายในงานยังมีการละเล่นและโชว์หลากหลายชนิด ไว้ให้ผมซึมซับความสุขในวัยเด็ก หลังจากได้ห่างหายมานาน ทั้งสาวน้อยตกน้ำ มอเตอร์ไซค์ไต่ถัง ละครลิง รวมถึงรถบัมพ์ด้วย จำได้ว่าผมเคยเล่นรถบัมพ์จนเงินหมด จนต้องแอบไปขโมยเงินแม่มาเล่นต่ออีก 2 รอบ แต่เมื่อวัยของผมล่วงเลยมาถึงป่านนี้ หากขึ้นไปเล่น คงได้หลังหักกลับบ้านเป็นแน่
หลังจากที่เดินเที่ยวมานาน ผมชักเริ่มรู้สึกล้า และเมื่อยขาเต็มที และผมก็เจอสถานที่ที่เหมาะแก่การนั่งพักที่สุดในเวลานี้ นั่นก็คือ...ชิงช้าสวรรค์
ผมใช้เวลาไปพอสมควรในการรอคอยที่ว่าง แต่ไม่เป็นไร เมื่อความอยากที่จะขึ้นไปชมวิวสวย มีมากกว่าการเสียดายเวลาที่เสียไป... และในที่สุด ก็ถึงคิวของผมเสียที
พนักงานเปิดลูกกรงสีขาว ผมค่อยๆก้าวเท้าเข้าไปนั่ง ก่อนที่กลไกของชิงช้าสวรรค์นั้น จะทำงานอีกครั้ง และพาผมเคลื่อนลอยไปอย่างช้าๆ พร้อมกับอาการแกว่งของชิงช้าเล็กน้อย
ผมว่านี่คือเสน่ห์ของการนั่งชิงช้าสวรรค์ในงานวัดเลยนะ
หวาดเสียว ตื่นเต้น เมื่อมีลมพัดให้ตัวชิงช้าแกว่ง แต่ก็สบายใจ มีความสุข เมื่อขึ้นสู่ยอดที่สูงที่สุด
ในขณะที่ผมกำลังมีความสุขกับบรรยากาศและวิวสวยๆอยู่นั่นเอง ผมก็เห็นความผิดปกติ ไม่ชอบมาพากลจากกุฏิของหลวงพี่องค์หนึ่ง ที่ผมได้สนทนาด้วยเมื่อตอนบ่ายที่ผ่านมา
มีควันลอยออกมากจากกุฏิของหลวงพี่!!
ด้วยความสงสัย เมื่อผมลงจากชิงช้าสวรรค์แล้ว จึงได้เดินเข้าไปแอบดูตรงหน้าต่าง
ภาพที่เห็น
อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาสามัญทั่วไป สำหรับฆราวาสอย่างเราๆ แต่...หากมันเกิดขึ้นกับพระสงฆ์จำนวน 4-5 รูป มันย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่
ผมละสายตา ผละออกจากบานหน้าต่างนั้น... ยิ้มให้กับความน่าสมเพชของตัวผมเอง ก่อนตัดสินใจ...กลับบ้าน
----------------------------------------------------------------------------
ภูพี่มีบุญมาฝาก ผมรับซองสีขาวที่พี่สิยื่นมาให้ คราวนี้เป็นงานฝังลูกนิมิตที่วัดแถบจันทบุรี
ผมยิ้ม ก่อนควักธนบัตรสีแดงขึ้นมา แล้วใส่ลงไปในซอง อ้าว...ไม่อธิษฐานจบก่อนเหรอ ไม่เป็นไรพี่...ผมทำบุญเพราะศรัทธา ไม่ได้ทำบุญเพราะอยากขึ้นสวรรค์ เผื่อบางทีไอ้คนที่ทำมาหากินโดยอาศัยหน้ากากนักบุญจะได้รู้ตัวบ้าง ผมไม่อยากเห็นศาสนามันเสื่อมไปมากกว่านี้
บางทีการทำบุญโดยหวังผลตอบแทน ก็ไม่ต่างอะไรกับการลงทุน ผมคิดเช่นนั้น...
วันนี้...เป็นครั้งแรก ที่ผมทำบุญ แล้วรู้สึกมีความสุข...
Create Date : 14 สิงหาคม 2551 |
Last Update : 22 สิงหาคม 2551 22:14:18 น. |
|
6 comments
|
Counter : 1039 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.83.78 วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:2:05:57 น. |
|
โดย: GottaBeMary วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:18:33:11 น. |
|
โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.132.187 วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:21:03:21 น. |
|
| |
|
ยางมะตอยสีชมพู |
 |
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้
ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน

ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^ ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน
ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน
และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม
แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม
ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง
ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู)
ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม
(ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
|
|
 |
|
เรื่องสั้นที่แต่งเรื่องนี้
เหมือนเรื่องจริงเลยคุณยางมะตอย
พูดถึงงานวัด
เสน่ห์อยู่ที่เป็นงานกลางคืน มีของกินของเล่นเพียบนี่แร่ะ
^ ^