Title: I Killed the Cupid

เสียงอึกทึกครึกโครม ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นั้น...เงียบเสียงลงไปแล้ว
เป็นผม...ที่ยังคงยืนอยู่ตรงที่เดิม...
ที่ที่เกิดเหตุการณ์...บางสิ่งบางอย่าง เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา

ขนนกนับร้อยนับพัน ปลิวฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
อาจจะเป็นเพราะน้ำหนักที่เบาของมัน...
ขนนกที่หลุดและขาดสะบั้นออกจากผู้เป็นเจ้าของ จึงยังคงลอยคว้างอยู่
แม้ว่า...ผู้เป็นเจ้าของขนนกสวยนั้น จะจบชีวิตไปแล้วก็ตาม

ผม...ยังยืนสงบนิ่งอยู่กับที่...
ในมือยังถือมีดปลายแหลม...ที่เพิ่งกระซวกไอ้เด็กเปรตคนนี้
ทำไม? ทำไมผมถึงกล้าลงมือกับเด็ก...
ผมไม่เข้าใจ...

หยดเลือดค่อยๆไหลออกจากมีดปลายแหลมของผม
แล้วค่อยๆคืบคลานเข้าไปรวมตัวกันกับเลือดกองใหญ่
ทุกอณูของสีแดงคล้ำจากเลือดสด
ค่อยๆก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างขึ้น...

ผมพยายามตั้งสติ...แต่ ผมหยุดการกระทำของตัวเองไม่ได้แล้ว
ด้วยใจหวั่น...

ผมบรรจงปักมีดลงบนหน้าอกของร่างที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงพื้นข้างๆผม
ค่อยๆคว้าน และควักหัวใจของร่างนั้นออกมา
โยนหัวใจนั้นทิ้งไป...ก่อนที่จะกระหน่ำอาวุธปลายแหลมที่อยู่ในมือ
กระซวก...กระซวก...กระซวก... และ กระซวกลงบนร่างนั้นอย่างนับไม่ถ้วน

ร่างนั้นนอนสงบไม่ไหวติง...
หากแต่สีแดงฉานที่เต็มไปด้วยเลือดสดๆ
ที่ตอนนี้สาดกระจายเต็มพื้นห้องมากกว่าเดิมแล้ว

ผมจะบอกตำรวจว่ายังไงดี...
ช่ายยยย...ใช่สิ ผมจะบอกว่า...ผมป้องกันตัว

ผมค่อยๆนึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้อย่างช้าๆ
ขณะที่ผมยืนอยู่ริมหน้าต่าง เพื่อมองหญิงสาวคนหนึ่ง
ที่ผมแอบมองเธออยู่ทุกวี่วัน...แต่ผมไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ

ไอ้เจ้าเด็กคนนี้ มันก็ค่อยๆลอบเข้ามาทางด้านหลังผม
และกำลังจะเงื้อธนู เพื่อยิงเข้าใส่
โชคยังดี...ที่ผมไหวตัวทัน
ผมหลบศรนั้นได้อย่างฉิวเฉียด
ก่อนที่จะคว้ามีดปอกผลไม้ที่อยู่ข้างๆ
จัดการฟันที่ปีกของมันอย่างรวดเร็ว รุนแรง และแม่นยำ
ได้ผล...ร่างนั้นเสียศูนย์ และก็ร่วงหล่นลงมา
ผมไม่รอช้า...จัดการกระทืบซ้ำ แล้วก็ปักมีดที่ผมกำอยู่ในมือนั้น
ปักลงสู่คอหอยของมันทันที...
เป็นการลงมือ ที่เด็ดขาด รวดเร็ว โดยที่มันไม่ทันได้ร้องซักแอะ

--------------------------------------------------------------------------

ผมมารู้ทีหลังว่าเด็กคนนั้น...ผู้คนทั่วไปเค้าเรียกว่า
“เทพแห่งความรัก”

เฮอะ...! ผมไม่เชื่อหรอก
ใครมันจะไปหลงรักกันง่ายๆด้วยลูกศรสั่วๆเพียงดอกเดียว
มันเป็นการดูถูกความรักกันจนเกินไป...
สิ่งที่จะแสดงออกถึงความรักได้ดีที่สุด คือความจริงใจ
ผมจะแสดงมันให้ดู...เริ่มจากเธอคนนั้น
ที่เดินผ่านให้ผมเห็นทางหน้าต่างบานนี้ก็แล้วกัน

เฮ้อ...แต่สงสัยวันนี้จะฤกษ์ไม่ดีซะแล้วล่ะ
เพราะไอ้เจ้าเด็กคนนั้น มันมีพรรคพวกอยู่อีกนี่หว่า

ผมเหลือบเห็น มือของมันกำลังดึงคันธนูออกมา
เหนี่ยวศรไว้เพื่อที่จะยิงใส่ผม...

ไม่เป็นไร...ผมรอสวนมันอยู่แล้ว
มีดปอกผลไม้ปลายแหลมที่อยู่ในมือผม
ก็พร้อมที่จะตัดขั้วหัวใจของมันแล้วเช่นกัน...

ภาวนาให้ผมทำสำเร็จด้วยนะครับ...

Create Date : 13 เมษายน 2550		5 comments
Last Update : 15 เมษายน 2550 22:23:36 น.
Counter : 1076 Pageviews.
Share Tweet