เพลงศึกอยุธยา (๖๔)
ฝ่ายกรุงเทพทวาราวดี
จัดโยธินเป็นที่พิถีพิถัน
ทั้งบกเรือเร่งเร้าเข้าโรมรัน
ล้วนฉกรรจ์ลำเครื่องพร้อมเรื่องรบ
ท่าทางแกร่งแข็งขันขมันขมี
ยกไปตีค่ายปากน้ำประสบ
ตะวันไม่ทันวิ่งเข้าชิงพลบ
เสียงคนลือตลบว่ารบแพ้
ทัพเรือของพระยากลาโหม
ถูกเขาโจมจู่คว้างกลางกระแส
ศพไทยคละคลุ้งเหม็นลอยเป็นแพ
กระทั่งแม้แม่ทัพเขาจับไว้
ทัพบกของพระยากูรติ
สิ้นศักดิโดนดักตีตักษัย
ทั้งคนทั้งเครื่องยุทธปัจจัย
กำนัลให้ข้าศึกเขาครึกครื้น
ทัพเนเมียวมันเหี้ยมรบเยี่ยมยอด
ไทยที่รอดกลับมาหน้าตาตื่น
ถูกริบพล, นาวา, ช้าง, ม้า, ปืน
ที่เหลือคืนกรุงเรามิเท่าไร
หลังจากพ่ายพังเพแก่เนเมียว
ทางกรุงเทียวรวมพลกันหนใหม่
ลั่นฆ้องเอิกเกริกเอาฤกษ์ชัย
ครานี้ไปหยั่งทัพนอระทา
มีพระยาพลเทพแม่ทัพใหญ่
คุมพลไพร่แกร่งกร้านดูหาญกล้า
ดำเนินทัพสับหลีกเป็นปีกกา
ถึงเคหาสีกุกก็บุกตี
แต่ทัพนอระทานั้นกล้าแข็ง
เข้ายุทธ์แย้งรบยันไม่ยั่นหนี
ได้จังหวะใช้ยุทธวิธี
ทัพกรุงศรีถูกฉะแตกกระจาย
นอระทารุกต่อไม่รอรี
สั่งเปลี่ยนที่ตั้งทัพขยับขยาย
ทั้งทัพหลักทัพรองกองเกียกกาย
ให้รื้อค่ายเข้าทุ่งภูเขาทอง
ควายเฒ่า