เพลงศึกอยุธยา (๕๖)
เฒ่าหมอม้าหน้านิ่วคิ้วขมวด
เหล้าพุ่งพรวดรดผู้นั่งอยู่ใกล้
มันตัดพ้อพ่อพันนี่ฉันใด
สำลักใส่หน้ากูไม่ดูเลย
ตาฟื้นชี้อ้ายเรืองขุ่นเคืองใจ
กูบอกให้เก็บงำไยพร่ำเผย
ถึงหูพระรำพึงแล้วมึงเอย
จะเอากูเข้าเกยตะแลงแกง
กูได้อัฐมึงได้อิสระ
ได้บรรลุธุระดั่งแสวง
ไยมึงหันปลายทวนมาหวนแทง
มีเขี้ยวแว้งเยี่ยงหมาหรือว่าไง
อ้ายเรืองชำเลืองตายิ้มหน้าเฝื่อน
กล่าวเจื่อนเจื่อนจ๋อยจ๋อยเป็นถ้อยไข
ตาจะดุจะด่าก็ว่าไป
มิว่าไรดอกหนาเชิญด่าเชิญ
ข้าโดนกรรมกล้ำกรายหลายขยัก
เกิดอีหลักขลักขลุกเหตุฉุกเฉิน
ที่เผยพร่ำคำเล่าใช่กล่าวเกิน
กล่าวเกริ่นเกริ่นดอกหนาหรือว่าไง
หมื่นทรงขัดจำนรรจ์หมอพันม้า
ช่างเพลินพาพูดมากถลากไถล
สำหรับเรื่องอ้ายเรืองอย่าเคืองใจ
ข้าจะไม่ให้พระรำพึงรู้
แต่ในเรื่องสังกัดต้องชัดเจน
อย่าทำเล่นเบือนบิดจะผิดลู่
ตอนนี้อ้ายเรืองมันมาพันตู
มาขออยู่กับข้าจะว่าไง
ที่มาที่นี่หนอเพื่อขอโอน
อย่าโยกโยนโยเยทำเฉไฉ
พันหมอสดับคำต้องจำใจ
จำหน่ายบัญชีไพร่ให้โดยพลัน
เมื่อทำธุระเรื่องอ้ายเรืองแล้ว
ก็นั่งแกร่วร่วมการสมานฉันท์
ยกยาดองถองฉะแกล้มมะดัน
คุยสรวลสันต์หรรษาเริงอารมณ์
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
