เพลงศึกอยุธยา (๘๒)
ข้างเนเมียวสีหบดีตรอง
การรบของอยุธยาช่างน่าหวั่น
สู้เข้มแข็งแกร่งกราดเข้าฟาดฟัน
จิตคิดพรั่นพรึงแท้กลัวแพ้ไทย
จึงพินิจคิดค้นหากลศึก
เฝ้าตรองตรึกนึกแต่ทางแก้ไข
ก่อนพระสุริโยอโณทัย
สั่งพลไพร่ไปซุ่มตามพุ่มพง
ทั้งพลปืนทั้งผองในกองม้า
คอยสัญญาว่าขานสัญญาณส่ง
ทัพอยุธยาที่ยิ่งยง
ครานี้คงดั่งคลีธุลีดิน
ครั้นข้างไทยยกทัพมาคับคั่ง
โหมกำลังหวังฉะดั่งถวิล
กองทัพหน้าพอใกล้ค่ายไพริน
พลโยธินมิทันตระเตรียมทัพ
เห็นพวกพลพม่าหลายระลอก
หาบคอนออกหลังค่ายกรายฉับฉับ
ไม่สะพรึบพร้อมพรั่งการตั้งรับ
ทำเหมือนกับทิ้งค่ายไม่หมายรบ
กองหน้าไทยเสียงแหวขึ้นแซ่ศัพท์
จนลืมปรับทัพตีตามขนบ
พากันฮือทั้งกรมวิ่งสมทบ
หมายตะปบยึดทรัพย์จับเชลย
ตาเพ่งดัสกรหาบคอนลาก
วิ่งโกรกกรากปากกู่ของกูเหวย
พม่าเห็นประสงค์นั้นลงเอย
มิช้าเฉยฉวยโฉบพลโอบตี
ควายเฒ่า