เพลงศึกอยุธยา (๒๖)
พอได้ยินวาจาของหน้าปาน
น้ำเสียงขานขับไม่ชวนให้พรั่น
หรือจะมาไม้ไหนอย่างไรกัน
ช้างนิ่งงันไม่เผยเอื้อนเอ่ยใด
พันแคล้วเห็นท่าทางอ้ายช้างเฉย
รู้แน่เลยมันคงคิดสงสัย
จึงกล่าวว่าอย่าแหนงคลางแคลงใจ
เรื่องมึงไซร้กูหนอก็พอรู้
อาทมาตอาสาที่ลาลับ
นั้นน่านับถือในน้ำใจอยู่
ครูชุ่มอีกขุนรองปลัดชู
ล้วนเป็นผู้สู้เพื่อปฐพี
มึงก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อครูชุ่ม
กูเกาะกุมมึงมาตามหน้าที่
มิได้คิดจิตจ่อจะต่อตี
กูไม่มีอื่นแฝงจงแจ้งจินต์
มานี่เพื่อจับมึงนี้หนึ่งอย่าง
อีกหนึ่งล้างเสือผันให้มันสิ้น
นำตัวไปชำระตามกบิล
ต้องตัดสินตามบทกฎอาญา
เอาล่ะกูมัวแต่กล่าวแชเชือน
กาลจักเลื่อนเคลื่อนคล้อยมิคอยท่า
นายหัวพันหันก่นพลโยธา
ให้เร่งหาอาหารรับทานกัน
ส่วนอ้ายพวกโจรเอาผูกเสาเรือน
กระหวัดเงื่อนเชือกไขว้มัดให้มั่น
แล้วอย่าลืมข้าวน้ำของสำคัญ
เดี๋ยวพวกมันหิวอาจไส้ขาดตาย
แล้วเรียกหัวหมู่ผลคนสนิท
ปรึกษาภารกิจตามจิตหมาย
พลทหารเข้าชิดสะกิดนาย
โปรดขยายวาทังที่สั่งความ
ผูกอ้ายโจรหลังแอ่นติดแน่นเสา
จะกินเข้าอย่างไรหนอใคร่ถาม
หมู่ผลฟังโยธาแล้วตาวาม
บอกว่าตามแต่จิตมึงคิดเอง
หัวหมู่ผลคนแกร่งจัดแบ่งหมู่
จัดหน่วยจู่โจมจับกระฉับกระเฉง
เป็นพลม้าเฉียงปืนดูครื้นเครง
พร้อมบรรเลงเพลงรบหากพบโจร
บังคับให้อ้ายดำนั้นนำทาง
สู่ดงกว้างร้างรกเร่งผกโผน
กลุ่มอาชาโขยกกันโยกโยน
ลุยแอ่งโคลนโนนโขดละโลดจร
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
