เพลงศึกอยุธยา (๑๑๗)
เสนาบดีตรึกตรองปรึกษา
เห็นกันว่าควรจะเสนอเรื่อง
เพื่อบรรเทาทุกข์หมองที่นองเนือง
เพื่อปลดเปลื้องถ่ายเททุกข์ทั้งมวล
ยอมขอขึ้นพม่าเป็นเมืองออก
หนังสือบอกริปูให้รู้ถ้วน
พระเจ้าเอกทัศทรงทบทวน
คิดใคร่ครวญในคำฝืนจำนน
ให้แต่งถ้อยวลีอย่างรี่รุด
กรุงอยุธยาแต่คราต้น
กับบุระอังวะนิรมล
มิได้หม่นหมางกันแต่บรรพ์มา
บัดนี้ไยอังวะยกพหล
เข้าราญรณปล้นชิงวิหิงสา
ก่อกรรมทำประทุษอยุธยา
ให้ไพร่ฟ้าข้อนอกสะทกทรวง
กรุงศรีนี้ยอมนอบขอยอบนบ
ขอสงบสงครามอย่าลามล่วง
ยอมขึ้นเป็นเมืองออกไม่หลอกลวง
เพื่อให้ปวงประชาได้ซาทุกข์
แล้วโปรดให้พระยากลาโหม
เป็นทูตกรายบ่ายโฉมฉุกละหุก
มุ่งสู่ค่ายเนเมียวผู้ประมุข
เมื่อโบชุกรับความให้ล่ามแปล
ได้สดับรับฟังฉมังเหมาะ
คิดพิเคราะห์ถ้อยความตามกระแส
ข้าศึกนี้เซซวนจนจวนแจ
ช้ำย่ำแย่จึงมาขอหย่าทัพ
ควายเฒ่า