เพลงศึกอยุธยา (๒๗)
พอเผ่นผ่านด่านช้างทางข้างหน้า
เห็นหมู่ม้าโจรวิ่งเหลี่ยมสิงขร
ก็แบ่งหมู่พรูลงตัดดงดอน
ขับม้าต้อนเรียงตับเข้าจับตัว
พันแคล้วดูดุดันน่าครั่นคร้าม
สำทับถามความดูก็รู้ทั่ว
ว่าชุมนุมเสือร้ายเคลื่อนย้ายตัว
เสือผันหัวหน้าก๊กตกลงใจ
จะยกชุมนุมหนีขึ้นข้างเหนือ
ป่ารกเรื้ออำลาถิ่นอาศัย
พวกข้าห้าสมุนทโมนไพร
เสือผันให้ไปกล่าวข่าวโจรช้าง
พอควบม้าผ่าไหล่เนินไผ่รวก
ก็ถูกพวกนายดักสลักขวาง
พันแคล้วถามภูมิประเทศเขตทาง
หูฟังพลางวางแผนพิชิตพร้อม
สั่งเชลยโจราให้พาลัด
ข้ามเขาตัดตรงไปอย่าได้อ้อม
ห้าสมุนโจรไพรจำใจยอม
ถูกมัดคร่อมบังคับติดกับอาน
จนสุรีย์รอนรอนแดดอ่อนสี
ถึงเขาที่มีร่องเป็นช่องผ่าน
จึงวางพลสกัดเตรียมจัดการ
ตามริมด่านสุมทุมคอยซุ่มดู
ฝ่ายเสือผันผันผายโยกย้ายกลุ่ม
พากันดุ่มผ่านดงไม้ประดู่
ป่านนี้ห้าม้าเร็วลูกน้องกู
คงบอกอ้ายช้างรู้แล้วเร่งมา
ตกค่ำก็พักค้างแรมกลางไพร
รุ่งอรุโณทัยก็บ่ายหน้า
เลาะด่านดงด้นดั้นตามมรรคา
เข้าช่องร่องศิลาพนาลัย
จะออกร่องช่องเขาเห็นเหล่าคน
นึกฉงนจิตอยู่คนหมู่ไหน
หรือเข้าเขตคุ้มครองของเสือใบ
สั่งโจรไพรพวกพ้องหยุดกองยั้ง
พวกที่ขวางย่างม้าเข้ามาใกล้
พอเห็นไซร้เสือผันเสียวสันหลัง
นั่นมันยอดฝีมือมีชื่อดัง
กูเข้าซังเตแน่สุดแก้แล้ว
เหลียวมองช่องเขาด้านที่ผ่านมา
เห็นหมู่ม้ากระชั้นเรียงกั้นแถว
มองสองข้างโขดเขินทั่วเนินแนว
เห็นทแกล้วขึงจ้องเล็งส่องปืน
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
