เพลงศึกอยุธยา (๖๕)
นับแต่แพ้พม่าหลายคราครั้ง
ทางฟากฝั่งกรุงศรีทวีหมอง
ข้าศึกฉลาดล้ำรบช่ำชอง
แต่ทางกองทัพไทยเหมือนไร้คน
ออกพระธรรมนูญอาดูรจิต
ปรับทุกข์กับมิ่งมิตรสีหน้าหม่น
ว่าแคล้วเอ๋ยทางทัพเราอับจน
รบหลายหนก็พ่ายมาหลายที
เราส่งพลไปรับรบทัพเขา
เหมือนส่งให้ไปเฝ้าทุ่งเป็นผี
หมดไม่เหลือแล้วหรือซึ่งมือดี
ไร้ผู้ฝีมือพอจะต่อกร
หมื่นทรงบอกคนดีที่มึงว่า
นั้นถูกฆ่าแต่รัชกาลก่อน
คราใดผลัดองค์พระมหิธร
เป็นเดือดร้อนเลือดหลั่งทุกครั้งครา
ขุนศึกที่เก่งกาจหัวขาดสิ้น
เจ้าแผ่นดินเปลี่ยนผ่านด้วยการฆ่า
แล้วจะเอาคนดีที่ไหนมา
เหลือหลงตาจะมีสักกี่คน
นายออกพระว่าเห็นจริงเช่นว่า
พอศึกมาเห็นชัดว่าขัดสน
นี่มีพระบัญชาสาละวน
ให้ไพร่พลออกกวาดราษฎร
และเสบียงอาหารรอบชานเขต
แขวงนิเวศน์และวัดมิผัดผ่อน
ให้เอาเข้าไว้ในพระนคร
ทำเหมือนตอนศึกของอลองพญา
ตามช่องบนเชิงเทินทเมินไทย
เอาปืนใหญ่ขึ้นแท่นตั้งแน่นหนา
จะรอน้ำเหนือส่งหลากลงมา
ให้พม่าล่าทัพถอยกลับเอง
ริมตลิ่งนอกแหล่งกำแพงทั่ว
ปักหลักรั้วระเนียดกันเครียดเคร่ง
ทุกเรือนบ้านชานครัวต่างกลัวเกรง
ลำนำเพลงศึกยินเยือกวิญญาณ
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
อ่านแล้วเห็นจริง
เช่นนั้น