เพลงศึกอยุธยา (๕๑)
อ้ายเรืองนึกตรึกหวนทบทวนเรื่อง
ตั้งแต่เบื้องแรกเทียวออกเที่ยวสู่
งานสงกรานต์งานตรุษตระเวนดู
ถึงประตูคลองจีนเข้าบ่อนโป
ในกลการพนันนั้นถนัด
เล่นได้อัฐได้หมากมามากโข
อ้ายนายบ่อนจีนอ๋ามันพาโล
กล่าวเฉโกว่าเห็นข้าเล่นโกง
พวกคุมบ่อนดาหน้าเข้ามาจวก
เห็นเป็นพวกโขลนวังทั้งโขยง
เห็นเค้าไม่เข้าท่ารีบลาโรง
นึกว่าโล่งโปร่งแล้วกระไรเลย
ออกมาได้ไม่ถึงแม้กึ่งทาง
ถูกพวกนางร่างยักษ์นั้นดักเสย
สภาพข้าจึงมีฉะนี้เอย
จบเฉลยบอกเล่าต่างเข้าใจ
จึงรู้กลุ่มโขลนวังน่าชังนี้
ว่างหน้าที่ออกทำหาลำไพ่
คุมบ่อนโปปั่นถั่วเขาทั่วไป
หารายได้เพื่อเสริมพูนเพิ่มทรัพย์
ซ้ำสร้างอิทธิพลให้คนเกรง
เป็นนักเลงเลื่องฤทธิ์กิตติศัพท์
ฟังแล้วเกิดโกรธาคณานับ
ฝืนระงับชอกช้ำเพราะต่ำชน
จากการสนทนาคำปราศรัย
ก็รู้ในตำแหน่งรู้แห่งหน
รู้ถึงถิ่นสถานบ้านตำบล
ว่านางเปลื้องเป็นคนบ้านโรงฆ้อง
ฟากฝั่งธารชานกรุงย่านทุ่งแก้ว
อาศัยแนวเลี้ยงกายด้านขายของ
เอากล้วยต้ม/บ่มขายเป็นก่ายกอง
ตรงข้ามคลองเยื้องป้อมจำปาพล
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
