เพลงศึกอยุธยา (๕๕)
อ้ายเรืองได้ฟังคำต้องจำใจ
ตามข้อไขหมื่นทรงเดชโกษา
รีบเดินนำไปพลันตามมรรคา
จนถึงหน่วยอาชาอภิบาล
พันหมอหลวงชราหัวหน้าหน่วย
ยกยาดองถองถ้วยกับทวยหาญ
นั่นใครโด่โผล่มาที่หน้าชาน
ผิวสีถ่านยังกะตอตะโก
เห็นหน้าร้องอ้ายดำกูจำได้
ดำกว่าใครดำนักดำอักโข
กูยินข่าวว่าไปเป็นใหญ่โต
มึงมันโก้นักแล้วอ้ายแคล้วกู
อ้าว..แล้วนั่นอ้ายเรืองมีเรื่องไร
มาทำไมกันเล่าหนอเจ้าหนู
เฮ้ย..อย่ามัวเกะกะขวางประตู
มาหาสู่แล้วเชิญอย่าเพลินยืน
หมื่นทรงอภิวันท์เฒ่าพันหมอ
กล่าวอือออยิ้มร่าหน้าระรื่น
หนอย..แน่ คำสองคำก็ดำปืน
เออ..ตาฟื้นเองหนานึกว่าใคร
มัวร่ำสุราบานการงานงด
ดูสิหมดยาดองตั้งสองไห
ยามนี้ว่างหนักหนาหรือว่าไง
จึงชวนไพร่พรั่งพร้อมมาล้อมวง
เฒ่าพันหมอต่อคำอ้ายดำข้า
งานรักษาพาชีเรื่องขี้ผง
คล้อยบ่ายแล้วสุรีย์รี่รี่ลง
จึงมาก๊งร่วมนันทนาการ
มาสิอ้ายหมื่นทรงนั่งลงก่อน
อย่าขอดค่อนกล่าวก่นไพร่พลหาญ
เฮ้ย..เฮ้ย..อ้ายหน้าดำอย่ารำคาญ
มานี่มาเรื่องงานหรือว่าไง
หมื่นทรงกล่าววาจาแน่ะตาฟื้น
มัวระรื่นเริงร่าสุราไห
ข้ามาเรื่องอ้ายเรืองใช่เรื่องไร
ขึ้นเลกไว้กับตาอาชารักษ์
แต่ตาฟื้นกลืนกินรับสินไพร่
ปล่อยมันให้เดินแกว่งไร้แหล่งหลัก
ช่วยไพร่ให้หนีขาดอนาถนัก
โทษทัณฑ์หนักแท้หนาหรือว่าไง
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
