มานาประจำวัน – 2013/10/19 “อีกนานเท่าใด?”

อ่าน: สดุดี 13

ข้าแต่พระเจ้าอีกนานเท่าใดพระองค์จะทรงลืมข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์หรือ - สดุดี 13:1

อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: อิสยาห์ 56-58; 2 เธสะโลนิกา 2

ซาอูลไล่ล่าดาวิดดัง “ผู้หนึ่งไล่ตามนกกระทาอยู่บนภูเขา”(1 ซามูเอล 26:20) นานถึง 9 ปี ดาวิดอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเจ้าอีกนานเท่าใดพระองค์จะทรงลืมข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์หรือพระองค์จะเบือนพระพักตร์จากข้าพระองค์นานเท่าใด…ศัตรูของข้าพระองค์จะเหนือข้าพระองค์นานเท่าใด” (สดุดี13:1-2)

ความทุกข์ที่ยืดเยื้อยาวนานมักทำให้เรารำคาญใจเราต้องการทางออกที่รวดเร็ว แต่บางสิ่งไม่สามารถแก้ไขได้ และจำต้องทน

แต่เราสามารถร้องทูลปัญหาของเราต่อพระเจ้าได้เรามีพระบิดาแห่งฟ้าสวรรค์ผู้ทรงต้องการมีส่วนในความทุกข์ยากของเรา พระองค์ทรงเข้าใจลูกของพระองค์ในแบบที่ไม่มีใครอื่นสามารถเข้าใจ

เมื่อเราหันมาหาพระเจ้าพร้อมกับคำร้องทุกข์ของเราเราจะได้สติ ดาวิดหวนคิดถึงสิ่งที่แน่นอนในชีวิต นั่นคือ ความรักของพระเจ้าดาวิดเตือนตนเองว่า “แต่ข้าพระองค์วางใจในความรักมั่นคงของพระองค์จิตใจของข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์ในความรอดของพระองค์ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าเพราะว่าพระองค์ทรงกระทำแก่ข้าพเจ้าอย่างดี”(สดุดี 13:5-6) ความทุกข์อาจยังอยู่แต่ดาวิดสามารถร้องเพลงได้ท่ามกลางการทดลองเพราะท่านเป็นลูกที่พระเจ้าทรงรัก รู้เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

เอ ดับเบิลยู. ธอโรลด์ กล่าวไว้ว่า “สุดปลายยอดของชีวิตฝ่ายวิญญาณไม่ใช่ความเบิกบานในแสงแดดที่ทอดยาวแต่เป็นความศรัทธาอย่างสุดใจและปราศจากข้อสงสัยในความรักของพระเจ้า”

ในยามที่เรามีปัญหาเราวางใจในความรักของพระเจ้าได้ – DHR

พระองค์ทรงห่วงพระองค์ทรงห่วง เมื่อข้าเศร้าพระองค์ทรงห่วงกลางวันอ่อนระอาใจ กลางคืนเมื่อยล้ากายข้ารู้พระองค์ทรงห่วง - Graeff

ความรักของพระเจ้าคงอยู่แม้ทุกสิ่งเสื่อมสูญไป

Create Date : 19 ตุลาคม 2556
Last Update : 19 ตุลาคม 2556 18:32:39 น.		0 comments
Counter : 477 Pageviews.
Share Tweet