พี่คะ


สองชอบฟังเวลาที่พี่พูด ไม่ว่าจะเป็น..


ตอนที่พี่อธิบายเรื่องอาการป่วยของสอง ให้สองฟัง


เวลาที่พี่พูดมุขน่ารักน่ารัก เวลาที่พี่ดุสอง


หรือแม้แต่เวลาที่พี่พูดคุยกับคนอื่น ๆ


สองก็จะชื่นใจทุกครั้งที่ได้ฟังเสียงพี่



สองจะฟังอย่างตั้งใจทุกครั้งเวลาที่พี่พูด


สองจะหันตามเสียงนั้นทันที ที่รู้ว่านั่นคือเสียงของพี่



เพราะเราเจอกันที่ รพ. ทำให้เรื่องส่วนใหญ่ที่สองได้ฟังจากพี่ จะเป็นคำพูดแบบหมอ ๆ


สองฟังไม่ออกหรอกนะคะ เวลาที่พี่พูดภาษาหมอ


แต่สองก็ตั้งใจฟัง


แม้สองจะไม่สามารถเข้าใจคำพูดเหล่านั้นของพี่


แต่สองก็ชอบฟัง เวลาที่สองได้ยินเสียงของพี่ คือเวลาที่สองมีความสุข


สุขแบบไม่รู้ตัว


รู้แต่ว่าสุขใจจังนิ



ก่อนจบบล๊อกวันนี้ขออ้อนหน่อยนะคะพี่


3 - 4 วันมาแล้วที่อาการบวมไม่ดีขึ้นเลย


ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่ช่วงนี้ปวดมากกว่าช่วงก่อนได้ยา


เมื่อคืนสองก็นอนหลับ ๆ ตื่น ๆ ทั้งคืน


พี่คะ..เวลาที่สะดุ้งตื่นขึ้นมา สองก็จะอดคิดไม่ได้ ว่าทำไมมันถึงได้ทรมานอย่างนี้นะ


ช่วงนี้ไม่ดีเลยค่ะพี่ ตั้งแต่ได้ยามา ก็เพิ่งจะมีอาการอย่างนี้


แต่ไม่ว่าจะยังไง สองก็จะอดทนให้มาก



และถ้าจะตายเพราะทนพิษอาการปวดไม่ไหว


สองก็จะอดทนรอ ..รอให้ได้เจอพี่ก่อน ..สักครั้งนึง ..แล้วค่อยตาย ..ฮา..



คิดถึงพี่นะคะ


ปล. พี่อย่าจิกตามองสองอย่างนั้นสิคะ ก็สองคิดถึงพี่นี่นา


      ปวดก็ทนเอา เพราะอยากจะอัพบล๊อกถึงพี่ม๊ากมาก


      นี่ก็เขียนไปพักไป ค่อย ๆ พิมพ์ มันก็พอได้


      แต่อาจจะไม่ออกมาละมุนละไมอย่างที่ใจสองคิด


      อาจจะเขียนถ่ายทอดความรักความรู้สึก จากใจที่สองมีให้พี่ ได้ไม่ถึงเสี้ยวนึงที่สองรู้สึก


      หรือ.. พี่อ่านแล้วคิดว่าไงคะ ?

(ขอร้องว่าอย่าทำลายบรรยากาศ ด้วยการทำหน้าเจ้าเล่ห์ แล้วหัวเราะเอิ๊ก ๆ นะ

        ..ชิ.. ช่างไม่โรแมนติกเอาซะเลย ..เชอะ.)