เมื่อวานนี้เหนื๊อย เหนื่อย แต่ก็มีเรื่อง ดี ๆ น่ารัก ๆ เยอะแยะไปหมด


เรื่องที่ทำให้เสียใจก็มี แต่ไม่เป็นไร ถือซะว่าเป็นบทเรียนของชีวิต



พี่คะ เมื่อวานสองได้เจอคุณหมอซูเนโอะด้วยนะ ^^ แกก็ยังเหมือนเดิมเนอะ


ดูไม่ค่อยเป็นมิตรกะใคร ..ฮา..


แต่รุ่นน้องแกอ่ะ น่ารักดีนะ


สองจำได้ ว่าเคยตบมุขกะสองด้วย ฮ่า..ฮ่า (^^!!)


เดี๋ยวเอาไว้ค่อยยังชั่วแล้ว สองจะเล่าเรื่องที่ไปเจอมาเมื่อวานนี้ให้ฟังนะคะ



เกริ่นนิดนึงว่ารอตรวจนานมากเหมือนกัน


แต่ไม่หงุดหงิด ก็เรื่อย ๆ ชิว ๆ


ก็ดีนะคะพี่ ไม่นึกว่าตัวเองจะใจเย็นได้ขนาดนั้น


ตอนนั่งรอตรวจก็สงสารหมอ หลังเที่ยงไปแล้ว มีแต่Rทั้งนั้นที่ตรวจคนไข้


มีกันอยู่ 4 - 5 คน ตรวจคนไข้บ่าย 3 ก็ละ ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จเลย



เมื่อวานนี้สองแอบถ่ายรูปห้องนั้นมาด้วยนะเออ เดี๋ยวสองเอามาลงให้ดู


ก็แหม..มันว่างอ่ะ


เห็นเก้าอี้ตัวนั้นทีไร อดที่จะคิดถึงพี่ไม่ได้เลยสักที



พี่ คง จะ สบาย ดี  และ มี ความ สุข นะ คะ



เมื่อวานนี้พี่ช่วยสองได้มากเลยนะ


ถึงพี่จะเป็นเพียงความทรงจำที่อยู่ในใจ


แต่พี่ก็มีค่า และอยู่กับสองเสมอ เวลาที่สองต้องการใครสักคน


ขอบคุณมากเลยนะคะพี่.

หากเธอรักใคร .. คนหนึ่ง

ทุกวินาทีก็มีค่าพอให้เก็บไปฝังใจ

เอาไปฝันดี

ในคืนที่ฉันมี .. เพียงเธอ.