Bloggang.com : กิ่งฟ้า : คำอธิษฐาน ตอนที่ 2

คำอธิษฐาน ตอนที่ 2

คำอธิษฐาน ตอนที่ 2

“นิติไม่น่าจะอธิษฐานอย่างนั้นเลย เพราะเหตุการณ์ข้างหน้าเราไม่รู้หรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้นและอาจจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร”

นิติรีบบอกพิมอย่างเอาใจ

"ถึงแม้เหตุการณ์บ้านเมืองเป็นอย่างไรก็ตามผมไม่มีวันเปลี่ยนใจไปจากพิมเด็ดขาดรอผมเก็บเงินอีกหน่อยนะพิมแล้วผมจะรีบไปขอกับพ่อแม่ของพิม”

พิมยิ้ม มองดูนิติอย่างชื่นชม พิมรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด เพราะนิตินอกจากจะหน้าตาดีดูหล่อในสายตาของสาวๆแล้วนิติยังเป็นคนดี นิสัยดี เสมอต้นเสมอปลายกับพิมมาโดยตลอด เวลาที่พิมเดือดร้อนไม่ว่าเรื่องอะไรนิติจะเป็นผู้ช่วยแก้ปัญหาให้พิมได้ทุกครั้ง พิมเองก็มีคนมาชอบอยู่หลายคนแต่พิมไม่เลือกใครเลยเพราะคิดแล้วว่า นิติเป็นผู้ที่พิมเลือกแล้ว

พิมตัดสินใจแล้วที่จะใช้ชีวิตคู่กับเขา ขณะนี้พิมเพียงแต่รอให้นิติเก็บเงินแล้วมาขอพิมกับพ่อแม่เท่านั้น พิมรอวันนั้นอย่างมีความสุข พิมฝันไว้อย่างสวยหรูถึงชีวิตคู่ของตนเองกับนิติ สักวันหนึ่งพิมจะต้องย้ายไปยู่กับนิติที่บ้านพักข้าราชการเกษตรก่อน

แล้วพิมก็จะเป็นแม่บ้านเต็มตัวให้นิติเพราะนิติบอกไว้ว่าเมื่อแต่งงานแล้วจะไม่ให้พิมทำงานนอกบ้านอีกต่อไปขอให้เป็นแม่บ้านให้เขาอย่างเดียวก็พอ พิมฝันอย่างมีความสุข

เมื่อนิติกลับไปแล้วพิมก็ไปทำงานตามปกติ พิมเป็นครูสอนหนังสือเด็กๆในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง พิมต้องมาอยู่หอพักในตัวเมืองเพราะบ้านพิมอยู่ใกลจากโรงเรียนมาก เช้าๆพิมมาทำงานไม่ทันมาสายตลอด พิมจึงขอแม่มาพักอยู่หอพัก เสาร์อาทิตย์พิมก็จะกลับไปอยู่กับแม่ เช้าวันจันทร์พิมถึงจะกลับมาทำงานตามปกติ

เด็กๆที่พิมสอนหนังสือเป็นเด็กชั้นประถมต้น พิมชอบเด็กๆเพราะดูซื่อไร้เดียงสาน่ารักสำหรับพิม มีครูหลายคนบอกเด็กๆพวกนี้ซนน่าเบื่อ แต่พิมไม่เคยเบื่อเลย พิมชอบเด็กๆ ฉะนั้นพิมไม่เคยด่าว่าเด็กไม่เคยดุเด็กเลยเด็กๆจึงรักพิมติดพิมมากเวลาที่พิมไปไหนนานๆเด็กก็จะเฝ้ารอพิมอยู่หน้าประตูบันไดห้องเรียนทุกครั้งพอพิมกลับมาเด็กก็จะเฮโลล้อมหน้าล้อมหลังเรียกครูพิมคะครูพิมขาแข่งกันเสียงดัง

แต่แทนที่พิมจะรำคาญเหมือนครูคนอื่นๆพิมกลับชอบเสียงเหล่านี้มากกว่า พิมจึงมักจะมีขนมติดมือมาให้เด็กๆตลอดพอยื่นขนมให้ไปแบ่งกันเด็กๆก็วิ่งไล่กันแย่งขนมที่พิมให้เป็นอย่างนี้อยู่บ่อยๆ พิมอยู่โรงเรียนอย่างมีความสุขเพราะใจรักในอาชีพครูรักเด็กพิมจึงไม่คิดอะไรมากอยู่กับเด็กๆก็มีความสุขแล้ว พิมไม่มีปัญหาอะไรให้ต้องคิดมากเลย

ถึงแม้โรงเรียนที่พิมอยู่เจ้าของจะเป็นครูใหญ่เองและเฮี๊ยบมากเวลาทำงานครูใหญ่ก็จะเดินตรวจตลอดเวลา พอไปพบครูคนไหนนั่งกับที่ไม่เดินดูเด็กเวลาเรียนก็จะเรียกไปตำหนิ

ครูคนอื่นๆพากันบ่นเบื่อครูใหญ่มากยิ่งเวลาเย็นโรงเรียนเลิกแทนที่ครูจะได้รีบกลับบ้าน ครูใหญ่ก็จะประกาศเรียกประชุมครูเสียแทบจะทุกวันฉะนั้นครูที่โรงเรียนก็จะกลับบ้านกัน หกโมงเย็นแทบทุกวัน บ้านพิมไกลเวลากลับค่ำก็จะไม่มีรถประจำทาง พิมถึงได้ตัดสินใจมาอยู่หอพักซึ่งก็อยู่ใกล้กับโรงเรียนนั่นเอง

อ่านต่อฉบับหน้าค่ะ

Create Date : 24 กรกฎาคม 2553

Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2555 14:03:37 น.

2 comments

Counter : 1391 Pageviews.

อ่านแล้วครับ..

โดย: ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน IP: 116.58.231.242 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:45:02 น.

คุณต๋องอ่านในถนนนักเขียนแล้วค่ะ แต่ก็เป็นหนึ่งกำลังใจนะคะ ขอบคุณค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:21:22 น.