Bloggang.com : กิ่งฟ้า : ประสบการณ์ลี้ลับ

ประสบการณ์ลี้ลับ

วันนี้มาหน้าเรื่องเล่าของฉันบ้างนะคะ หลังจากที่ทอดทิ้งหน้านี้ไปนานเลยค่ะ

วันนี้กิ่งอยากเล่าเรื่องเร้นลับที่ตัวเองประสบมาเพื่อมาแชร์กับเพื่อนๆในบล็อกบ้างว่าทุกท่านเคยพบประสบเรื่องลี้ลับที่เกิดขึ้นกับตัวเองจริงๆมาบ้างหรือเปล่า ถ้ามี เรามาแชร์กันดูนะคะ

บางท่านอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องงมงาย แต่กิ่งคิดว่ามันเป็นเรื่องแปลกนะคะที่เราไม่สามารถหาคำตอบได้เลยค่ะ ซึ่งกิ่งประสบมาหลายเรื่องนะคะ แต่วันนี้ลองมาฟังเรื่องแรกของกิ่งกันก่อนะคะ

ว่าด้วยเรื่องผีๆเจ้าค่ะ

ขอย้อนอดีตกลับไปสมัยเป็นครูใหม่ๆตอนนั้นเพิ่งเรียนจบมาใหม่ๆหมาดๆก็ไปเป็นครูสอนนักเรียนโรงเรียนมัธยมในตัวเมือง และไปพักอยู่หอพักใกล้ๆกับโรงเรียนเป็นหอพักสตรีส่วนมากจะมีแต่พวกนักศึกษาพักเสียเป็นส่วนมาก คนทำงานน่าจะมีกิ่งอยู่คนเดียว

พอกิ่งไปพักเค้าให้พักห้องละ สองคน แต่กิ่งไม่มีเพื่อนก็พักคนเดียว เหลือห้องใกล้บันไดอยู่ 1 ห้อง พอดี กิ่งไปพักที่หอวันแรก กิ่งก็ทำตามที่แม่บอก คือไหว้เจ้าที่เจ้าทางเค้าก่อนนอนก็กราบพระ และระลึกบอกเจ้าที่เจ้าทางก่อนทุกครั้งซึ่งกิ่งก็ทำตามทุกอย่าง 2 - 3 คืนแรกไม่มีอะไร

ต่อมามีอยู่คืนวันหนึ่ง กิ่งหลับและฝันไป ฝันเหมือนจริงมาก มีเสียงมาบอกว่าให้กิ่งเอาหนังสือภาษาไทยบนหัวเตียงไปคืนเจ้าของให้ด้วย ในฝันนั้นไม่รู้เลยว่าใครมาบอก กิ่งเบลอๆสับสนแต่ได้ยินเสียงชัดเจนว่าให้เอาหนังสือไปคืน แล้วกิ่งก็ตกใจตื่น

รุ่งเช้ากิ่งก็มาคิดถึงความฝันมันชัดเจนและย้ำเตือนอยู่ในสมองตลอดเวลา กิ่งจึงมองไปรอบๆห้อง ห้องที่กิ่งพักเป็ยห้องเล็กๆธรรมดามีแค่ตู้เตียงและโต๊ะเขียนหนังสือแค่ 1 ตัวเท่านั้น เพราะเป็นแค่ห้องพักจริงๆ ห้องน้ำก็แยกออกไปต่างหาก ต้องออกไปเข้าห้องน้ำข้างนอกฉะนั้นในห้องจึงไม่มีอะไรเลย กิ่งหาหนังสือมีใครมาลืมไว้บนหัวเตียงก็ไม่มีมันว่างเปล่า

กิ่งก็จึงไม่ใส่ใจอะไร วันต่อมา กิ่งก็ฝันอีก ฝันแบบนี้ติดกันถึง 3 วัน ก็ไม่ฝันอีกเลย กิ่งก็ไม่คิดอะไร เพราะตอนนั้นเป็นคนที่จิตแข็งมากไม่ค่อยกลัวอะไร

แต่คืนวันหนึ่ง อันเป็นสาเหตุให้ต้องย้ายห้องย้ายหอเลย กิ่งสอนมาแล้วรู้สึกเพลียมาก หลังจากเตรียมการสอนเสร็จก็นอนพักไปเฉยๆยังไม่ได้ตั้งใจจะหลับเพราะถ้าจะหลับแล้วกิ่งก็จะกราบพระก่อนนอนทุกครั้ง

แล้วกิ่งก็มีความรู้สึกว่า ประตูห้องพักเปิดออก กิ่งก็นอนมองดูว่าใครมา ทำไมไม่เรียก ประคูจะอยู่ปลายเตียงนอนกิ่ง สักพักกิ่งก็เห็นร่างหนึ่งค่อยเดินเข้ามาช้าๆ เอ๊ะใครกัน คงเป็นน้องนักศึกษาห้องข้างๆเข้ามาเที่ยวหรือเปล่า กิ่งมองและอ้าปากจะร้องทัก

แต่กิ่งอ้าปากไม่ได้เลย ขยับตัวจะลุกขึ้นต้อนรับ ก็ขยับตัวไม่ได้ กิ่งเป็นอะไร ตกใจมาก พยายามจะร้องเรียกจะดิ้นแต่ทำอะไรไม่ได้เลย ขณะที่กิ่งกำลังพยายามดิ้น ร่างนั้นก็เดินเข้ามาหากิ่งช้าๆ

เป็นผู้หญิงวัยรุ่นผิวขาวผมยาวแต่หน้าเห็นไม่ถนัดเลยเหมือนกับภาพจะเบลอๆสวมชุดนอนยาวสีอ่อนๆสว่างๆไม่รู้สีอะไร กิ่งมองอย่างงงและพยายามดิ้นก็ทำอะไรไม่ได้เลยกิ่งอึดอัดมากตาก็จ้องแตผู้หญิงคนนั้น

เค้าเดินมาใกล้ปลายเตียงกิ่งแล้ว กิ่งได้แต่จ้องอยู่ไม่วางตา แล้วเค้าก็ก้มลง เอาสองมือของเขามาจับที่ปลายเท้าทั้งสองข้างของกิ่ง

กิ่งตกใจมากขยับจะหนีแต่กิ่งดิ้นไม่ได้เลย กิ่งอึกอักเหมือนหายใจไม่ออก รู้ในทันทีว่าผีอำ กิ่งกลัวมาก นึกถึงแม่ให้แม่ช่วย พยายามร้องให้คนช่วยแต่เสียงเหมือนดังอยู่ในคอ ไม่ออกมาเลย

แล้วร่างนั้นก็ลากเท้าทั้งสองข้างของกิ่งลงจากเตียงกิ่งตกใจพยายามดิ้นแต่ขยับไม่ได้เลยกิ่งจึงนึกสวดมนต์ในใจตั้งสติสวดมนต์อย่างเดียว สักพักร่างนั้นก็ปล่อยเท้ากิ่งลงโครมใหญ่ แล้วกิ่งก็ตกใจตื่นขึ้นมา

เหมือนฝันร้าย กิ่งหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ มันระรัวอยู่ในอก เหงื่อเหนียวไหลมาตามซอกคอ ขนลุกซู่ไปหมด กิ่งมองไปรอบๆตัว ไฟฟ้าในห้องยังสว่างอยู่เลย กิ่งไม่ได้ปิดไฟนอนเลย แสดงว่าเผลอหลับและฝันไปน่ะเอง

คิดแล้วก็ถอนใจเฮือกไม่คิดอะไรแล้ว แต่พอขยับตัวก็ต้องตกใจ

โอ๊ะ ..ขากิ่งทั้งสองข้าง ห้อยอยู่ปลายเตียง เหมือนกับถูกลากลงเตียงเหมือนในฝันไม่มีผิด เป็นไปได้อย่างไร เอาแล้ว กิ่งเริ่มคิดแล้ว อะไรกันนี่ ถ้าฝันไป ก็แค่ฝัน แล้วทำไมขาเราจึงต้องมาห้อยอยู่ปลายเตียง เรานอนอยู่บนเตียงแท้ๆ แต่นี่ลักษณะของการห้อยคือ สำคัวพาดอยู่บนเตียงครึ่งตัว สะโพกและช่วงขาห้อยอยู่ปลายเตียงเหมือนลักษณะคล้ายโดนลากลงเตียงอย่างนั้น

กิ่งตกใจมาก เป็นไปได้อย่างไรกัน ที่กิ่งจะนอนดิ้นขนาดนี้ และนอนดิ้นคงไม่ไถลลงมาปลายเตียงอย่างนี้แน่ เกิดอะไรขึ้น หรือว่ามีใครมาลากกิ่งลงจากเตียงจริงๆ ขนลุกซู่ นอนไม่ได้แล้วคืนนี้ มองดูนาฬิกา เที่ยงคืน

ตายแล้ว เมื่อไหร่จะเช้า ทำยังไงดีน๊อ กิ่งจะหลับไปได้อย่างไร คืนนั้น กิ่งนั่งสวดมนต์วกไปวนมาไม่รู้กี่จบ แล้วล้มตัวลงนอนไม่ยอมปิดไฟเลย และเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้เลย มารู้สึกตัวอีกทีเช้าแล้ว วันนั้นจึงไปจัดการขอย้ายห้อง

ปรากฏว่าไม่มีห้องว่างแล้ว เหลืออยู่ห้องที่กิ่งพักห้องเดียวที่ไม่มีใครยอมเข้าไปพัก น้องข้างๆห้องมาเล่าให้ฟังเมื่อกิ่งถามถึงห้องพักที่เหลือ กิ่งจึงตัดสินใจย้ายหอ และก็ไปวัดทำสังฆทานให้กับสิ่งที่ได้พบมา

จนทุกวันนี้ กิ่งยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลยว่า ขาห้อยลงมาได้อย่างไร และหนังสือบนหัวเตียงเป็นของใครอยู่ที่ไหน ก็ยังไม่รู้เลย เพื่อนๆล่ะคะ เคยพบมาเหมือนที่กิ่งพบมาบ้างมั๊ย เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวกิ่งจริงๆนะคะ จึงนำมาเล่าแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ หวัว่าคงมีใครเจอมาเหมือนกันนะคะ เอามาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบเรื่อง สวัสดีค่ะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

ขอขอบคุณภาพ BG จากคุณจุลิจอมซน และ โค๊ดสีจากการแนะนำของคุณกะว่าก๋า และเสียงเพลงบรรเลงจาก
คุณสุระสิทธิ์และยูทูบพร้อมภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ

Create Date : 07 พฤษภาคม 2554

Last Update : 11 มกราคม 2556 15:59:22 น.

8 comments

Counter : 1822 Pageviews.

สวัสดีค่ะ วันนี้กิ่งมาเล่าเรื่องที่เคยประสบมา เรื่องที่ 1 เพื่อนอ่านแล้วมีความเห็นว่าอย่างไรบ้างคะ อย่าบอกว่ากิ่งหลับแล้วฝันไปและกินมากไปและนอนดิ้นมากจนจะตกเตียง กิ่งขอค้านหัวชนฝาเลยค่ะว่าไม่ใช่ทั้งนั้นเลยค่ะ แต่ว้าเป้นเพราะอะไรค่ะ อิอิยัง

มีเรื่องที่ สองอีกนะคะ มาอ่านต่อกันค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:59:09 น.

เรื่องที่สองนี้เป็นเรื่องสมัยที่กิ่งไปเรียนโทเพิ่มเติมเสาร์อาทิตย์ที่เชียงใหม่ ไม่นานมานี้เอง แต่ก็ 2-3 ปีมาแล้ว ช่วงนั้นยอมรับว่าเหนื่อยมาก แต่ก็อยากเรียน

ก็มีเพื่อนๆจากลำปางด้วยกันไปเรียนรวมแล้วประมาณ 4 คน พอถึงวันเสาร์เช้าพวกเราก็จะขึ้นรถตู้ของเพื่อนๆไปเรียนกันพอตกเย็นเราก็เข้าพักในโรงแรมใกล้ๆกับสถานที่เรียน ขออภัยที่ต้องขอสงวนนามไว้ทั้งหมด เพราะอาจจะไม่เป้นผลดีต่อสถานที่

พอดีวันนั้นโรงแรมที่เราพักประจำเกิดเต็มเหลือแต่ห้องวีไอพี พวกเราก็ตกลงและแอบพักรวมกันในห้องทั้งหมด 4 คน เฉลี่ยค่าที่พักกัน

พอหลังจากที่เราเลิกเรียนประมาณ ทุ่มก็กลับที่พักแต่ก่อนกลับเราก็จะพากันไปหาอะไรกินแถวๆประตูท่าแพ และแวะห้างกันกว่าจะกลับก็ประมาณ สองทุ่มกว่าแล้ว พอมาถึงคุยกันทำงานที่อาจารย์สั่งเสร็จเข้านอนก็ประมาณจะห้าทุ่มแล้ว กิ่งเลือกนอนตรงกลางเพราะรู้สึกถึงความอบอุ่นดี

กราบพระเสร็จเรียบร้อยเพื่อนเริ่มเงียบไปทีละคนในที่สุดกิ่งก็มารู้สึกว่าห้องพักด้านหนึ่งเปิดออกเหมือนกับผนังทั้งด้านไม่มีเลยมันโล่งตลอดเลย แล้วกิ่งก็เห็นผู้คนพากันเดินเข้ามาในห้องมากมายเหมือนเค้าจะเดินผ่านเข้ามาแล้วเดินทะลุออกไปอีกด้านหนึ่ง

กิ่งมองอย่างงง เอ้า นี่มันห้องนอนของพวกเราทำไมเข้ามาเดินผ่านอย่างนี้ กิ่งก็ร้องเรียกพวกผู้คนที่เดินผ่านซึ่งแต่ละคนดูหน้าตาซีดๆเสื้อผ้าที่สวมใส่ก็เหมือนกับชาวบ้านธรรมดาสวมผ้าถุงสวมเสื้อคอกลมแขนกระบอกไม่รู้สีอะไรมันมัวๆมีทั้งหญิงทั้งชาย แต่ส่วนมากจะเป็นคนสูงอายุแล้วทั้งนั้น เดินเข้ามาเป็นแถวหลายๆคน

กิ่งก็ร้องทักลุงคนหนึ่งว่าคุณลุงมาเดินผ่านห้องนี้ทำไม ห้องนี้มีคนพักอยู่นะ ออกไปเถอะ แต่คุณลุงกลับมองหน้ากิ่งแล้วก็ไม่พูดไม่จา เดินผ่านไปเฉยเลย กิ่งก็ร้องเรียกคนอื่นๆอีกก็ไม่มีใครพูด ในความรู้สึกของกิ่งเหมือนกับว่าโดนผีหลอกแล้วนะ

กิ่งก็ไม่กลัว ในความรู้สึกของตัวเองก็ล้วงไปหยิบองค์หลวงพ่อเกษมรุ่นระฆังื้กิ่งติดตัวมาตลอดขึ้นมาแล้วร้องบอกลุงอีกคนหนึ่งว่า ลุงมาเอาของอะไรนี่ ลุงคนนั้นก็เดินมาหากิ่งแล้วแบมือกิ่งก็เอาเหรียญหลวงพ่อวางลงบนมือลุงแก เท่านั้นเองแกร้องเสียงดังมากกิ่งตกใจมากพลันตกใจตื่นขึ้นทันที

โห..ฝันไปต่างหากเหมือนเรื่องจริงเลย ขยับจะเล่าให้เพื่อนๆฟัง หันไปเห็นเพื่อนๆหลับกันหมดเลย มีแต่แสงไฟสลัวๆจากห้องน้ำที่พวกเราเปิดทิ้งไว้เท่านั้น กิ่งขนลุกซู่ รีบเอาผ้าห่มคลุมโปงสวดมนต์หลับตาปี๋ด้วยความกลัว

จากนั้นก็มารู้สึกตัวตื่นอีกทีเช้าแล้ว กิ่งก็ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังกลัวเค้าจะกลัวกันก็รีบไปเรียนและเก็บของเตรียมกลับลำปางเพราะเราจะพักแค่คืนวันเสาร์คืนเดียวเช้าวันอาทิตย์พอเรียนเลิกก็กลับลำปางกันเลยจะถึงบ้านก็ประมาณสองทุ่มทุกครั้ง กิ่งก็มาเล่าให้เพื่อนฟังตอนอยู่บนรถ

เพื่อนๆก็บอกว่า สงสัยจะมีจริงเพราะห้องที่เราพักนี้ติดกับโรงพยาบาลสงสัยเป็นห้องดับจิตด้วย กิ่งก็ขนลุกอีกรอบกลับบ้านก่อนนอนกิ่งก็อธิษฐานว่าถ้าเป็นเรื่องของวิญญาณที่มาให้เห็นจริงพรุ่งนี้เช้ากิ่งจะใส่บาตรไปให้และอย่ามา
รบกวนอีกเลย

เช้ามากิ่งก็ไปใส่บาตรที่ตลาดกรวดน้ำให้ไป พอวัน
ล็อตเตอรี่ออกปรากฏว่าเลขที่ออกตรงเป๊ะกับห้องที่กิ่งพักเลย เลยได้เงินกินขนมกันนิดหน่อยค่ะ อิอิ จบแล้วค่า

เพื่อนอย่าว่ากิ่งโม้เลยนะเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆกับกิ่งเองค่ะ เพื่อนๆช่วยออกความเห็นให้หน่อยนะคะว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นคืออะไร ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:43:37 น.

ขอเพิ่มเติมคำว่า "ผีอำ" ค่ะ เป็นความรู้สึกขณะที่เราเคลิ้มๆกึ่งหลับกึ่งตื่นจะรู้สึกได้ยินเสีงมองเห็นภาพในปัจจุบันทุกอย่างแต่เรากลับเหมือนมีอะไรมากดทับทำให้เคลื่อนไหวเนื้อตัวไม่ได้แถวบ้านกิ่งเค้าเรียกว่า ผีอำ ค่ะ แต่ในทางวิทยาศาสตร์อาจจะเป็นเรื่องของเส้นประสาทในร่างกายของเราเรียกว่าอะไรกิ่งก็ไม่ทราบต้องขอผู้มีความรู้ทางนี้ช่วยอธิบาย จักเป็นพระคุณค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:56:47 น.

ฮ่าๆ ฮา หัวเราะไม่มีเหตุผล ตามธรรมเนียมผู้ร้าย

สถานที่สาธารณะส่วนใหญ่ ก็จะมีคนตายแทบทุกทีละครับ
สมัยก่อนที่ผมคุมงานก่อสร้าง อาคารต่างๆ ทุกทีก่อนที่จะเริ่มก่อสร้าง จะต้องบรวงสวงเจ้าที่ ก่อนทุกครั้ง
ไม่งั้นก็มักจะประสบปัญหาต่างๆ อย่างคาดไม่ถึงและเพื่อความสบายใจของ คนทำงานด้วย

เรื่องอย่างนี้ ถึงเราจะไม่เชื่อแต่ก็ไม่ควรไปลบหลู่ครับ

ปล.หลังเหตุการณ์ 2 ครั้งนั้น นานไหมครับกว่าคุณกิ่งผมจะขึ้น เพราะจับไข้หัวโก๋รนอะ 555

โดย: multiple

วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:51:38 น.

555++++ หลอนจ่ะหลอนนนน

โดย: ตะวันเจ้าเอย

วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:09:59 น.

//image.free.in.th/z/ir/swn39.gif

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:9:47:14 น.

โจทย์คราวนี้เป็นโจทย์ที่กว้างขวางมากทีเดียวครับ สำหรับคำว่า “ทัศนคติ”
โจทย์คราวนี้ เป็นฝีมือของคุณพู่ (JewNid) นั่นเอง
เขียนอะไรก็ได้ ที่เกี่ยวกับ ”ทัศนคติ” ตามที่เจ้าของโจทย์บอกไว้ ดังนี้

“
งานโจทย์ตะพาบ ครั้งที่ 39

ไม่จำกัดอีกแล้วค่ะกับงานเขียน จะเขียนอย่างไร
มาก็ได้ ในโจทย์เกี่ยวกับคำว่า " ทั ศ น ค ติ "

ช่วงนี้กำลังอินกับอะไรบางอย่าง ... และทำให้เราได้มองเห็น
สิ่งดี สิ่งแย่ เกี่ยวกับ ทัศนคติของผู้คน ไมว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
เลยอยากตั้งโจทย์ในเรื่องนี้ เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา จะชี้ไปในเรื่องไหน ยังไง
ก็สุดแล้วแต่ความชอบของเพื่อนๆ ได้เลยค่ะ จะเป็นทัศนคติ ดี/ไม่ดี
และผลของมันที่มีต่อเนื่องก็ได้ หรือว่าจะไม่ใช่ก็ได้
แต่ขอให้เกี่ยวกับคำว่า ทัศนคติ ก็เป็นใช้ได้แล้วค่ะ “

.
.
.
.
ว่าดังนี้แล้ว ก็อย่าลืมมาเขียนด้วยกันนะครับ
วันที่ 8 เดือนหน้านู้น

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:9:49:10 น.

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 8 ตุลาคม 2554 เวลา:23:36:49 น.