Group Blog All Blog
|
semifinal เวลาเกือบๆ บ่ายสามโมง คุณหัวหน้าเรียก..... พอเดินไปหา....ปรากฎว่าเรียกมาคุย......นั่งลงแล้วปิดประตู ความเงียบปกคลุมอยู่พักใหญ่ เห็นเค้านั่งมองแต่จอคอมพ์ ไม่พูดอะไรซักที ส่วนเราก็นั่งมองของในห้องไปตามเรื่องตามราว (ห้องเล็กเท่าแมวดิ้นตาย) "พี่ไม่คิดว่าเหตุผลที่บอกว่าจะออกไปช่วยที่บ้านขายของจะเป็นเหตุผลที่แท้จริงหรอกนะ มีอะไรอยากจะบอกพี่รึเปล่า" เราก็สาธยายไปว่า มันก็ไม่ใช่ทั้งหมด แต่มันก็เป็นส่วนที่ใหญ่ที่สุดแหละ แต่เค้ากลับเข้าประเด็นเลย บอกว่า ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่สอนงานเพิ่มละก็ เค้าประเมินว่าเรายังไม่พร้อมที่จะรับงาน (ตอนเค้าเข้าประเด็นแอบตกใจ เพราะเมื่อวานเพิ่งบอกกับพี่ที่สนิทคนนึงว่าจะลาออกละนะ แล้วก็เพิ่งจะคุยกะเค้าเรื่อง ไม่ได้เรียนรู้งานเพิ่มนี่ละ นึกในใจทำไมรู้ฟระ) คุยกันนานมาก เหมือนกับเปิดใจกันทั้ง 2 ฝ่าย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนแรกกะว่าจะบอกแค่เหตุผลที่ออกไปช่วยที่บ้าน แต่ไปๆ มาๆ เล่าหมดเลยจ้า ทั้งคนที่โรงงาน ทั้งน้องใหม่ที่ทำให้สติแตก แต่ก็อธิบายไปตามเหตุผล มีช่วงนึงบอกเค้าว่า เค้าน่าจะให้โอกาสเราได้ลองทำดูก่อน เพราะเราอ่ะ ชอบงานนี้ที่สุด (เนื้องานที่จะได้ทำเพิ่ม) ดันบ่อน้ำตาตื้นขึ้นมาซะงั้น ดีนะคุมสติอยู่คิดว่าจะคุยต่อไม่ได้ละ พี่เค้าก็บอกว่าเค้าก็ประเมินเราอยู่ว่าเมื่อไหร่เราจะพร้อม ซึ่งเราก็ไม่ทำให้เค้าเห็นซักที เรายังมีบอกเลยว่าเสียดาย การได้คุยกันแบบเปิดใจมันทำให้ได้รู้ว่าพี่เค้าคิดยังไง เราคิดยังไง เรายังถามเค้าเลยว่า เค้าไม่ค่อยชอบใจเรารึเปล่า เค้าบอกเค้าไม่ได้คิดอะไร ถ้าเค้าไม่ชอบเค้าจะโปรโมทขึ้นมาทำไม แล้วเค้ายังบอกอีกว่า เราน่าจะเข้าไปคุยกับเค้าก่อนตัดสินใจ เสียดายเหมือนกันแต่ถ้าเป็นอย่างงั้น คงทำให้เราตัดสินใจยากขึ้น ระหว่างการพูดคุย พี่เค้าก็ถามอยู่เรื่อยๆนะว่า จะกลับไปตัดสินใจอีกทีมั๊ย แต่เราก็บอกเค้าไปว่าตัดสินใจดีแล้ว ก่อนที่จะได้เข้าประเด็นหลัก พี่เค้าก็บอกว่าไปบอกนายแล้ว เค้าถึงมาคุยเป็นเรื่องเป็นราวแหละ เค้าบอกว่าปีหน้าเศรษฐกิจจะแย่กว่าปีนี้ ให้คิดดีๆ ถ้าจะลาออก ซึ่งนายเค้าก็ห่วงเหมือนกัน ฟังแล้วใจแป้วเลย เพราะได้ยินมาเยอะเหมือนกันเรื่องเศรษฐกิจจะแย่ลงอีก พอออกมาจากห้อง รู้สึกโล่งมากกกกก เหมือนได้ปลดปล่อยความรู้สึกไปจนหมด ไม่มีอะไรติดค้างกัน จากกันด้วยดี ทำนองนั้น เอาล่ะ ชีวิตคนเราต้องมีการเปลี่ยนแปลง แล้วมันคงถึงเวลาเปลี่ยนแปลงของชีวิตเราแล้ว อนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง ก็ต้องยอมรับมัน
|
i_mafuang
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบเพ้อเอาถ้วย Friends Blog
Link MY VIP Friends      |
||||||||||||
