Group Blog All Blog
|
ถึงเวลากลับไปหาหมอ หลังจากวันก่อนที่บอกว่าจะพักก่อน ก็ได้พักจริงๆ เพราะรู้สึกว่าจะไม่ไหว เพื่อนเก่าเริ่มมาเยือนบ่อยมากขึ้น ก็ได้แต่สะกดจิตตัวเองให้ใจเย็นๆ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันหมอนัดแล้ว....ฮึบไว้ๆๆ  แล้วก็ถึงวันนัด....คิดว่าคนจะเยอะ ผิดคาด ในส่วนของจุดรอคิว แทบไม่มีคนเลย ตกใจนิดหน่อยว่าเค้าเปิดทำการปกติรึเปล่า แต่พอเดินไปยื่นบัตร ก็ยังให้บริการปกติ คนไข้ส่วนใหญ่คงจะให้ส่งยามาให้ที่บ้าน เพราะก่อนวันนัดมีพยาบาลโทร.มาถามเหมือนกันว่า จะให้ส่งยามาให้ที่บ้านหรือจะมาพบหมอตามปกติ แน่นอนเราเลือกอย่างหลัง อยากเจอหน้าหมอมากกว่า  รอพบหมอไม่นาน มาแต่ละครั้ง ก็มีอะไรเปลี่ยนไปทุกครั้ง ครั้งนี้ หมอยังนั่งประจำอยู่ที่โต๊ะ ส่วนคนไข้ นั่งที่เก้าอี้ติดหน้าประตู social distancing อ่ะเนอะ ดีที่ไม่ต้องถึงกับตะโกน  หมอก็ถามตามปกติ เป็นยังไงมั่งตอนนี้....ทำอะไรอยู่ ทำอะไรบ้าง เราก็ตอบไปว่าตอนนี้ไม่ได้ขายของแล้วเพราะร้านหยุด บทสนทนาก็เหมือนจะเดิมๆ เหมือนกับทุกครั้งที่เจอกัน จนกระทั่งเราบอกว่า อาการมันเหมือนจะกลับมาเป็นอีกแล้วนะหมอ ความถี่มันเพิ่มขึ้นมากกว่ารอบก่อนๆ แล้วก็นอนหลับยากขึ้นด้วย  หมอก็บอกว่า ให้หันไปทำอย่างอื่นบ้างนอกจากเสพข่าว เช่น ออกกำลังกาย ปลูกต้นไม้ เย็บปักถักร้อย ทำอาหาร หรืองานอดิเรกอื่นๆ  ตอนที่หมอพูดสิ่งที่ควรทำออกมาทีละอย่าง สมองนี่มโนตามไวมาก แต่ละอย่างไม่ใช่สิ่งที่เราชอบซักเท่าไหร่ แต่ก็นั่นแหละ ประเด็นคือ เพลาๆเรื่องข่าวสารลงบ้าง หมอก็ยังบอกอีกว่า ช่วงนี้คนไข้หลายๆ คนของหมอ ก็มีความเครียดกันมากขึ้น งั้นหมอเพิ่มยาให้ไปก่อนแล้วนัดเร็วขึ้นแล้วกัน แล้วถ้ามีอาการมากขึ้น จะมาก่อนวันที่หมอนัดก็ได้  นอกจากจะได้ยาเพิ่มแล้ว ยังได้ยานอนหลับแถมมาด้วย เอาไว้กินตอนที่นอนไม่หลับ สบายใจละ กลับบ้านได้  สิ่งที่เห็นภายนอกจากหมอคือ หมอดูสุขภาพจิตแข็งแรงมากอ่ะ ตอนเข้าไปเจอนี่ หน้าตาสดใส ยิ้มแย้มปกติมาก คือหมอคนอื่นไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้รึเปล่านะ แต่หมอประจำเราเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่มาเจอเลย ด้วยสถานการณ์ของโรคระบาดตอนนี้เนาะ แล้วไหนจะคนไข้ที่ต้องเจอไม่รู้กี่คนก่อนหน้าที่จะเจอเราอีก ถ้าเป็นคนทั่วไปอาจจะหน้าตาบึ้งตึง หรืออาจจะหน้าเฉยๆ (เฉยเมย, เฉยชา) หรือเนือยๆอะไรแบบนั้น แต่นี่ไม่มีเลย อาจจะเป็นเพราะด้วยวิชาชีพของหมอ หรือบุคลิกของหมอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่อยากจะบอกว่า มันทำให้คนไข้ คือเราเองนี่ล่ะ รู้สึกดีมากนะ (ถึงอยากมาเจอไง) จากที่เครียดๆ กังวลๆ มา คือหายไปเยอะเลย พอได้คุยแล้วรู้สึกว่า เออ...เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง ไม่มีอะไรน่ากังวล ถ้ามันกำเริบก็มาหาหมอได้ พลังบวกของหมอแผ่มาถึงเราแรงมากจริงๆ กลับบ้านมา สบายใจไปเปลาะนึง ด้วยความที่สารพัดสารพันเรื่องก่อนหน้ายังสะสมอยู่ วันแรกผ่านไปไม่เป็นไร วันที่ 2 ไม่รอดต้องพึ่งยานอนหลับของหมอจนได้ จัดไปเม็ดนึง ค่อยสงบได้หน่อย  ยังไงก็ต้องขอบคุณหมอที่ช่วยพยุงความรู้สึกไม่ให้ดิ่งลึกลงไปมากกว่านี้ ขอบคุณมากจริงๆ ปล.ถ้าวันไหนที่ใจแข็งแกร่งพอจะมาเล่าอาการป่วยให้ฟัง สนุกดีเหมือนกันแหละ
|
i_mafuang
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบเพ้อเอาถ้วย Friends Blog
Link MY VIP Friends      |
||||||||||||
