Group Blog
All Blog
|
เรื่องสั้น : คนเคยรักกัน คนเคยรักกัน  ท้องฟ้ามืดครึ้ม เมฆฝนตั้งเค้ามาแต่ไกล เขารู้ว่าอีกไม่นานหรอกหยาดฝนจะเทกระหน่ำลงมา แต่เขาก็หาได้เดือดร้อนกับฝนฟ้าไม่ ชายหนุ่มยังคงปล่อยให้สองเท้าก้าวไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดหมาย แล้วไม่นานนักฝนก็ตกลงมา ตกหนักอย่างไม่ขาดสาย ผมสีน้ำตาลไหม้ยาวประบ่าของชายหนุ่มเปียกลู่ไปตามแนวศีรษะได้รูป เขายังคงเดินไปเรื่อยๆ อย่างไม่สะทกสะท้านต่อความหนาวเย็น เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์สีซีดที่สวมใส่เปียกปอน แต่จิตใจนั้นมิได้รู้สึกรู้สากับความหนาวเย็นนั่นเลย ความสับสนของจิตใจมีมากมายกว่าหลายเท่านัก เขาเศร้าเพราะความรัก สนุกนักหรือไงพี่ชาย เดินตากฝนน่ะ เดี๋ยวก็เป็นปอดบวมตายหรอก เสียงใสๆ ดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มหันไปมอง ตามมาทำไม เขาถามเมื่อรู้ว่าเจ้าของเสียงคือใคร โห..ใจร้าย ขนาดน้องก็ไม่เว้นเลยหรือ สาวน้อยผมสั้นยังปั่นจักรยานตามมาเรื่อยๆ ในสภาพเปียกปอนไม่แพ้กัน เธอเป็นน้องสาวของคนรักที่เลิกรากันไปเมื่อไม่นาน ชายหนุ่มยังคงเดินไปเรื่อยๆ ฝนเริ่มซาเม็ด แสงแดดเริ่มสาดส่องอีกครั้ง กลับบ้านเถอะเรียว เดี๋ยวพี่รินจะเป็นห่วง เขาบอก เมื่อเห็นเด็กสาวยังตามมาไม่ลดละ ไม่เอา ไม่กลับ จะปั่นจักรยานเล่น แต่ตอนนี้ขี้เกียจปั่น พี่หมอกปั่นจักรยานให้เรียวหน่อยสิ แล้วเขาก็ได้กลายเป็นสารถีให้เจ้าหล่อนแต่โดยดี เขาไม่มีอคติกับสาวน้อยผู้นี้ ตรงข้ามเขาออกจะชอบในความเป็นคนช่างพูดของเธออีกด้วย บางทีก็ทำให้หายเหงาได้บ้างเหมือนกัน จะไปไหนล่ะ ไปไหนก็ได้ที่พี่หมอกจะไป ฝนหยุดตกแล้ว ท้องฟ้าเริ่มสดใสอีกครั้งหนึ่ง ชายหนุ่มปั่นจักรยานไปหยุดตรงข้างๆ แม่น้ำที่กำลังไหลแรงเพราะฝนที่เพิ่งตกลงมา สีขุ่นข้นของแม่น้ำในตอนนี้เหมือนจิตใจที่หม่นเศร้าของเขาไม่มีผิด ในยามที่ไม่มีฝนแม่น้ำสายนี้จะไหลเอื่อยและใสแจ๋วมองเห็นฝูงปลาที่ว่ายวน ไม่อยากเห็นพี่หมอกเศร้าเลย สาวน้อยเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเขานั่งซึมไม่พูดไม่จา เธอรู้ว่าเขาเศร้าเพราะเลิกรากับพี่สาวของเธอ เพราะเมื่อก่อนนั้นเขาจะเป็นคนที่อารมณ์ดี ร่าเริงและสนุกสนานอยู่เสมอ แต่หลังจากที่เลิกรากับรินทรายเขาก็กลายเป็นอีกคนที่เงียบขรึม ไม่ค่อยพูดจา บางทีถ้าพี่หมอกรู้จักพี่รินดีกว่านี้ พี่หมอกคงไม่โกรธพี่ริน พี่รู้จักรินทรายดี พี่จะโกรธทำไม คนเราทุกคนก็ย่อมต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองทุกคนนั่นแหละ และรินเขาก็เลือกสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดแล้วสำหรับตัวเขา พี่ควรจะดีใจสิที่คนที่พี่รักมีใครสักคนที่ดีเป็นคู่ชีวิต เขาพูดเสียยืดยาว เหมือนจะระบายความอัดอั้นตันใจทั้งหมดที่มีอยู่ แต่พี่หมอกเสียใจ เธอพูดเสียงอ่อย ไม่เอาน่ายายตัวเล็ก จะเครียดไปทำไม พี่ยังไม่เห็นเศร้าเท่าเราเลย แล้วชายหนุ่มก็โคลงศีรษะเธอเบาๆ เหมือนปลอบโยน ทั้งที่จริงแล้วความเจ็บปวดที่เขาได้รับมันบาดลึกเข้าถึงจิตใจมากมายนัก ชายหนุ่มถอนหายใจช้าๆ จากวันนี้ไปเขาคงต้องใช้เวลาทำใจอีกนานทีเดียว กลับบ้านเถอะเรียวเดี๋ยวพี่เขาจะเป็นห่วง แล้วพี่หมอกจะไปไหน กลับบ้าน เขาพูดสั้นๆ ก่อนที่จะเดินแยกจากไป ชายหนุ่มมองดูการ์ดสีชมพูที่วางอยู่ตรงหน้า เขาควรจะไปงานแต่งงานเธอดีไหมหนอ เขาเคยคิดว่าชื่อเจ้าบ่าวที่จะปรากฎในการ์ดสีชมพูใบนี้จะเป็นชื่อเขา แต่ตอนนี้เจ้าสาวคือรินทราย แต่เจ้าบ่าวเป็นใครอีกคน เขาไม่อยากโทษเธอที่เปลี่ยนไป หากแต่โทษโชคชะตาที่กำหนดมาให้เป็นเช่นนี้ เอาเถอะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ว่าแล้วก็กรอกเหล้าเข้าปากรวดเดียว .เปิดฉากรักขึ้นมาอย่างซึ้งใจ ให้ความหวังมากมายให้ฝันไปตาม ฝากคำสัญญา คำที่งดงามฉันยังคงจำสิ่งเหล่านั้น แต่ฉากสุดท้ายคือเธอจะทิ้งไป ทิ้งเอาไว้แค่เพียงฉากฝันวันวาน ฉากที่ใกล้เธอ วันที่มีกัน ใจฉันคงไม่ลืมง่ายดาย เสียงเพลงดังแว่วมาเข้าหู ชายหนุ่มไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรทั้งนั้น เขายังคงกรอกเหล้าเข้าปากเหมือนดื่มน้ำ อีกไม่กี่ชั่วโมง คนรักของเขาก็จะแต่งงานไปกับคนอื่น เขาควรจะดีใจสิที่เธอมีใครที่ดีกว่าเขา ไม่ใช่นั่งเศร้ากับสิ่งที่ไม่มีวันได้กลับคืนมา หมอก.. ฉันรู้ว่าตอนนี้นายคงอยากพักผ่อน พักสมอง พักหัวใจ จะดีใจมากถ้านายจะไปหาฉัน ปาล์ม ข้อความจากโทรเลขที่เขาเพิ่งได้รับ ชายหนุ่มเก็บโทรเลขไว้ในกระเป๋าเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งที่สวมอยู่ก่อนที่จะลุกไปปิดหน้าต่าง เขาไม่ลังเลที่จะเก็บเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นลงกระเป๋าแล้วออกเดินทางทันที ปาล์มเข้าใจถูกเขากำลังอยากพักผ่อน พักหัวใจ สวัสดีหมอกฉันรู้ว่านายต้องมา หญิงสาวทักทายเมื่อชายหนุ่มมาถึงที่พักในบ่ายวันถัดมา รู้เรื่องด้วยหรือ ก็ นิดหน่อย ชายหนุ่มไม่พูดอะไรต่อ เขาเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเดินนำไปที่บ้านพักโดยมีเจ้าของบ้านเดินตามไปติดๆ เขาและเธอเรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน พอเรียนจบชายหนุ่มก็เลือกทำงานที่ชอบ ชีวิตเขาผูกพันอยู่กับเพียงสำนักพิมพ์ ร้านหนังสือ บ้านพัก และเธอ รินทราย เขาลืมไปเสียสนิทว่าวันนี้คือวันแต่งงานของรินทราย เขาไม่ได้ไปงานแต่งงานของเธอ นายพักที่นี่ก่อน สบายใจเมื่อไหร่แล้วค่อยกลับ เออ พรุ่งนี้ออกสำรวจกับฉันไหมล่ะ อยู่กับป่าเขาลำเนาไพร เผื่อนายจะหาทางออกให้ความรักได้บ้าง หญิงสาวรู้ว่าเขาเสียใจ เขาไม่มีวันลืมรินทรายได้เพราะเธอรู้ดีว่าชายหนุ่มคนนี้รักใครแล้วรักมาก จนเธอเองก็อดอิจฉาในความรักของทั้งคู่ไม่ได้ แต่บัดนี้ความรักที่งดงามของทั้งคู่ได้จบลงพร้อมกับความเศร้าโศกของชายหนุ่มคนนี้ เขาเศร้าจนน่าใจหาย ทางออกของความรักเหรอ เขาพูดหยันๆ เหมือนประชด หากแต่ส่วนลึกข้างในจิตใจนั้นเล่า ใครจะเดาได้ว่าเขากำลังรู้สึกเช่นไร ความรักนี่หนอ ทำให้คนเราเศร้าได้มากมายถึงปานนี้ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีใครต่อใครอีกมากมายที่โหยหาความรัก ไขว่คว้าและแสวงหาเพื่อที่จะได้มาครอบครอง แต่หากเมื่อใดที่ต้องโศกเศร้าเสียใจเพราะความรักก็มักจะหาทางหนี หนีไปให้ไกลจากความเจ็บร้าว แต่ความเจ็บปวดนั้นเล่าก็เฝ้าติดตามเป็นเงามิห่างหาย ชายหนุ่มถอนหายใจให้กับความคิดของตนเอง แล้วทำไมเขาต้องเก็บความเจ็บร้าวนั้นเอาไว้ด้วยเล่า หากเขาลืมเลือนมันไปเสียได้ก็คงทำให้จิตใจดีขึ้นกว่านี้ หญิงสาวเจ้าของบ้านเป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น แม้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยมีเธอในใจ แต่ก็เพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น เมื่อเขาได้พบเจอและผูกพันกับรินทรายและเขาได้เลือกรินทรายเธอจึงได้กลายเป็นเพียงเพื่อนที่ดีสำหรับเขาและเดี๋ยวนี้เขาก็อยู่ในสภาวะที่ไม่ต่างจากเธอเมื่อคราวนั้นเมื่อคนที่รินทรายเลือก ไม่ใช่เขา ฉันรู้ว่านายเสียใจ แต่บางทีถ้าการเลือกไปของคนที่เรารักมันทำให้เขาเป็นสุข นายก็ควรจะให้ความรักที่มีต่อเขาสอนให้นายเต็มใจที่จะเปิดทางให้เขาเดิน ถึงแม้ว่านายจะไม่เข้มแข็งพอที่จะอวยพรให้เขาแต่นายก็ไม่ควรที่จะจมอยู่กับความเศร้าโศกอย่างนี้ เพราะมันจะทำให้ฉันพลอยไม่สบายใจไปด้วย เขาได้แต่นิ่งเงียบ จะให้พูดอะไรได้อีกเล่า ในเมื่อความเจ็บร้าวที่เขามีคือสิ่งที่เขากำลังพยายามลืมเลือน นายเห็นตะวันนั่นไหมหมอก สีส้มกลมดิกเลย ประเดี๋ยวมันก็จะลับเหลี่ยมเขาไป แต่ไม่กี่ชั่วโมงหรอกแล้วมันก็จะโผล่ขึ้นมาสาดแสงอีกครั้ง ฉันอยากให้นายเป็นเหมือนตะวัน แล้วเธอก็เลี่ยงออกมาจากบริเวณนั้นเสีย เขาได้แต่เพียงนั่งจมอยู่กับความคิดและความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น เขาอยากเป็นเหมือนตะวันที่อาจจะไม่มีแสงสาดทอเมื่อพลบค่ำ แต่เวลาเพียงไม่นานหากวันใหม่มาเยือนตะวันก็จะสาดทอแสงอีกครั้งหนึ่ง .. ต้นไม้เดี๋ยวนี้แทบไม่เหลือแล้วล่ะหมอก ถูกตัดถูกโค่นจนจะเกลี้ยงป่าอยู่แล้ว เมื่อก่อนแถวนี้เคยมีช้างป่าอาศัยอยู่เยอะ ทั้งเก้ง กวาง ละมั่ง แต่เดี๋ยวนี้ นานๆ จะพบเจอสักตัว ปาล์มหมายถึงการที่ป่าไม้ถูกทำลายและสัตว์ป่าถูกล่าไปเป็นจำนวนมาก เรามันแค่เจ้าหน้าที่ฝ่ายทรัพยากรทดแทน มีหน้าที่ฟื้นฟูสภาพป่าไม้ แต่ดูสิหมอก ยิ่งฟื้นฟูก็ยิ่งถูกทำลาย ต่อไปในอนาคตสงสัยลูกหลานคงจะรู้จักช้างป่าเพียงในรูปภาพกระมัง เพราะไม่มีป่าก็คงไม่มีช้าง ทำไมไม่ขอย้ายไปทำงานที่หน่วยกลาง ทำงานออฟฟิศหรือ ไม่ล่ะ ฉันไม่เหมาะที่จะอยู่แบบนั้นหรอกอยู่กับป่ากับต้นไม้สบายใจกว่าเยอะ การได้เปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนสภาพแวดล้อมทำให้ชายหนุ่มคลายความเศร้าลงไปได้มาก ความเหงาเริ่มจะห่าง ๆ เขาไปบ้างแล้ว ถ้าที่นี่ทำให้นายสบายใจได้ ฉันก็ยินดีต้อนรับนายอีกครั้งถ้าหากว่านายจะกลับมา เมื่อถึงวาระแห่งการร่ำลา ชายหนุ่มกลับไปพร้อมกับคำมั่นสัญญาว่าจะกลับมาอีกครั้ง เขาต้องกลับมาหาเธอ พี่หมอกหายไปไหนมาตั้งอาทิตย์ เรียวมาหาพี่หมอกทุกวัน ทันทีที่เขากลับถึงบ้านพักก็เห็นสาวน้อยชื่อเรียวนั่งรออยู่ก่อนแล้ว พี่ไปพักผ่อน ไม่เห็นบอกให้เรียวรู้บ้างเลย เป็นอย่างไรบ้างทางนี้ ก็เรียบร้อยดีค่ะ ว่าแต่พี่หมอกเถอะ ดูเหมือนว่าจะเป็นพี่หมอกคนเดิมของเรียวแล้วนะ หรือว่าที่ไปพักผ่อนที่ว่านี่มีใครรักษาแผลใจด้วยหรือเปล่าเอ่ย นี่ ยายตัวเล็ก จะแก่แดดแก่ลมมากไปแล้วนะ แสนรู้อย่างนี้น่าจับตีก้นนัก นั่นแน่ หน้าแดง หูแดง อย่างนี้ต้องมีอะไรดีๆ แหงเลยใช่มั้ย ว่าแล้วก็หัวเราะสดใส เด็กสาวคนนี้ไม่เหมือนพี่สาวเลยสักนิดเดียว รินทรายเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูดจาจนบางครั้งเขาก็เดาใจไม่ออก ว่าในใจเธอคิดอย่างไร อาจเป็นเพราะเหตุนี้ด้วยก็ได้ที่ทำให้เขาไม่สามารถจะใช้ความรักเอาชนะใจเธอได้ คิดถึงรินทรายแล้วก็อดที่จะนึกถึงอีกคนไม่ได้ หญิงสาวผู้มีชีวิตและความสุขกับการได้อยู่กับป่าเขา กับต้นไม้และสัตว์ป่า กับอาชีพนักอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้ของเธอ รอก่อนนะปาล์ม อีกไม่นานหรอก จะไปหา... เธอทำให้ฉันรู้ว่า ความรักมีค่ามากมายเพียงไหน เธอทำให้ฉันเข้าใจ ว่าอะไรเรียกว่าความรัก พี่คงจะไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วล่ะ อ้าว แล้วพี่หมอกจะไปอยู่ที่ไหนล่ะคะ แล้วงานเขียนหนังสือของพี่หมอกล่ะ สาวน้อยถามขึ้นด้วยความแปลกใจเมื่ออยู่ ๆ เขาก็บอกกับเธอว่าเขาจะไม่อยู่กรุงเทพฯ อีกแล้ว พี่จะไปอยู่ต่างจังหวัด เรื่องเขียนหนังสือ พี่จะส่งต้นฉบับทางไปรษณีย์ ก็ทางนี้ไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงแล้วนี่นา คนที่พี่รักเขาก็มีใครที่คอยปกป้องดูแลแทนพี่แล้ว จะมีอะไรให้ต้องกังวลอีกล่ะ พี่หมอกไม่ห่วงเรียวเลยใช่ไหม หญิงสาวตัดพ้อ ห่วงสิ ทำไมพี่จะไม่ห่วงน้องสาวพี่คนนี้ล่ะ แล้วทำไมพี่หมอกต้องไปด้วย เมื่อเจอคำถามแบบนี้ชายหนุ่มก็ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี เขาเองก็ไม่แน่ตัวเองเช่นกันว่าเขาไปเพื่ออะไร หรือเขาจะหนีการเผชิญหน้ากับรินทราย ก็ในเมื่อตอนนี้เขาไม่มีอะไรที่จะต้องเป็นห่วงแล้วสำหรับรินทราย ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องหนี หรือจะเป็นเพราะเธอ เป็นเพราะเธอหรือเปล่านะปาล์ม.. แล้วพี่หมอกกลับมาเยี่ยมเรียวบ้างนะ พี่สัญญาจ้ะ ไปตามหาความรัก ที่ทำมันหล่นหาย ไปตามหาหัวใจ ไม่รู้ว่ามีใครเก็บเอาไว้หรือเปล่า . นายทำให้ฉันแปลกใจนะหมอก เมื่อชายหนุ่มมาเยี่ยมเยือนเธออีกครั้ง ทำไมล่ะ ก็บอกแล้วไงว่าจะกลับมาอีกครั้ง ไม่นึกว่าจะรวดเร็วปานนี้ แหม คนเรา หัวใจอยู่ที่ไหนก็ต้องไปอยู่ที่นั่นสิ จะทิ้งให้หัวใจต้องเหงาเดียวดายได้อย่างไรกัน ว่าแต่ว่า มาคราวนี้ถ้าเจ้าของบ้านไม่ไล่ก็ไม่ไปไหนแล้วนะ จะอยู่ดูแลหัวใจของตัวเองที่นี่ไม่ให้มันหายไปไหน ไม่ให้ไปอยู่กับใคร แล้วชายหนุ่มก็ทำตาซึ้งกับเธอ / เรื่องสั้นเมื่อหลายปีก่อนตีพิมพ์ในนิตยสารวัยน่ารักแต่จำฉบับไม่ได้... นานเกินไป ^__^ 
อ๋อ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พี่ดาเขียนตอนยังสาวๆนี่เอง อืมๆก็เข้าใจนะว่าทำไมถึงจำฉบับไม่ได้ แต่รู้สึกว่ารูปหอยลอยฟ้านี่จะออกมาบ่อยจังนะ ใช้คุ้มเลยนะเนี่ย รูปเดียวโผล่หลายเรื่องเลย
โดย: น้องเก้อ IP: 124.157.140.48 วันที่: 7 มิถุนายน 2550 เวลา:12:22:59 น.
ง่ะ
โดนแซว...  โดย: พี่ดา IP: 202.142.194.101 วันที่: 7 มิถุนายน 2550 เวลา:13:07:30 น.
โหยย... เป็นเรื่องร้ากรักที่ชวนฝันมากอ่ะพี่
ไม่ได้อ่านแบบนี้มานานแล้ว โดย: The SoVo (http://kangalala.spaces.live.com/) IP: 124.86.166.43 วันที่: 24 มิถุนายน 2550 เวลา:11:12:20 น.
น่ารักมากค่ะ
 โดย: cake IP: 84.202.1.254 วันที่: 25 มิถุนายน 2550 เวลา:1:41:22 น.
|
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
