พูดถึงฝึกสมองซีกขวา นึกถึงอันนึง ไม่รู้ใช่เปล่า

เคยอ่านกฤษณมูรติ แกบอกให้มองต้นไม้โดยไม่คิดว่ามันเป็นต้นไม้ ไม่คิดว่ามันเป็นอะไรเลย แล้วเราถึงจะเห็นต้นไม้จริง ๆ

เราว่ามันใช้ได้กับทุกอย่างเลยนะ ไม่ใช่แค่การเขียน

อืม...น่าสนใจมาก ๆ เลยค่ะ

ลบความทรงจำเดิม ๆ ออกไปให้หมด ไม่คาดหมายล่วงหน้า แต่ใช้สัมผัสขณะนั้นจริง ๆ เป็นการใช้สมองซีกขวาค่ะ

ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าใช้ได้กับอย่างอื่นอะไรบ้าง เพราะตั้งใจศึกษาแต่เรื่องเขียนอย่างเดียว เดี๋ยวลองไปนึก ๆ ดูก่อนนะคะ

อย่างเช่นใช้กับดนตรีครับ ดนตรีมีตัวโน้ต แต่สัมผัสจริง ๆ ไม่มีตัวโน้ต

ใช้ตอนดื่มเหล้าด้วยครับ มันทำให้เราไม่เมา หรือเมายากขึ้น หรือสนุกกับการเมา แล้วแต่ครับ

หลายครั้งที่รู้สึกว่าทำอะไรโดนใช้ฐานสมอง ส่วนใหญ่จะเป็นเวลาที่เหนื่อยมากเกินไป...
ป.ล. อ้างอิงเยอะจัง พวกนี้นี่เป็นหนังสือที่อ่านตอนทำโปรเจคงั้นรึ
หรือว่ามีที่เคยอ่านๆแล้วจดจำไว้ได้

ก็มีช่วงที่ตัน (แบบเขียนได้แต่ลำบากมาก จิตตกมาก) ไม่รู้จะทำยังไง แต่ไม่อยากเลิก อยากเขียนหนังสือให้ดีกว่านี้ เลยพยายามหาทางต่าง ๆ อะ หาไปหามาก็ค่อย ๆ มีพวกนี้มาทีละเล่มสองเล่มแหละ

ถามว่าได้ผลไหม ก็ได้ผลนะ

หลายครั้งที่รู้สึกว่าทำอะไรโดย*ใช้ฐานสมอง
พิมพ์ผิด

เป็นนักเขียนยากน่ะเนี๊ย

ได้เขียนในสิ่งที่ชอบ แค่นี้ก็สุขแล้ว

ขอบคุณที่นำข้อคิดดีๆ มาฝากจ๊ะ

เหมือนจะป่วยทั้งสองซีก.. ทำไงดีคะ -_-;

เคยใช้สมองคิด แล้วเขียนไม่ออกค่ะ
แต่พอใช้ใจคิด สมองมันจะทำหน้าที่ตามมาต้อย ๆ จะซ้ายจะขวามันก็ตามมาตามความเหมาะควรของเรื่องที่เขียนเอง

ใจในที่นี้หมายถึงสภาวะแรกที่มากระทบใจ
ก่อนเริ่มเขียนจะรู้สึกว่าว่าง
แล้วมันไม่ออโต้พล็อตค่ะ
มันออโตเมติกโดยออโต้มายด์..
อิ อิ เล่นคำไปเรื่อยเปื่อยค่ะ
คิดแล้วมักเขียนไม่ออก

ปล. ขออนุญาต add บล็อกนะคะ
ไว้จะแวะมาอ่านเพิ่มเติมอีกค่ะ
(ฝึกซีกซ้ายหรือซีกขวาก็ไม่รู้เนอะ)

ที่คุณ kangsadal บอกนี่คือรูปแบบที่เราใช้เขียนบล็อคนี่เลยค่ะ ไม่แน่ใจว่าเป็นซีกไหนแน่เหมือนกัน (หรืออาจะเป็นสมองส่วนหน้า?) กำลังหาคนถามอยู่ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง เพราะที่เขาสอนบอกเหมือนกันหมดว่าให้ใช้วิธีนี้ด้วยค่ะ

บางทีเราใช้ซ้ายมากไปหน่อย เลยหาไม่เจอแบบคุณ kangsadal กว่าจะเจอต้องอ่านหนังสือเอา (._.')

ดีใจที่แอดค่ะ เป็นเพื่อนกันนุ ^^

อ้า ผมเองก็เป็นคนชอบคิดชอบเขียนเลยบังเอิญแวะเข้ามาครับ

อ่านไปอ่านมาก็พบว่าเจ้าของบล๊อคคือคนที่เขียน มาโอ แมวมนตรา นี่เอง

เรื่องสมองซีกขวาที่ยกเรื่องของการแยกแยะถั่วออกมา อืม ความสามารถในการแยกแยะ จับจุดเด่น มองเห็นความแตกต่าง นี่ น่าสนใจนะครับ ผมเองเป็นคนที่ชอบล้อคนอื่นด้วยการหยิบเอาสิ่งต่างๆมาเปรียบเทียบกับจุดเด่น ความแตกต่างของบุคคลคนนั้นนี่ถือว่าใช้ซีกขวามั้ยเอ่ย

การเขียนของผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขียนได้อย่างไร แต่เหมือนเราคิดถึงอะไรเข้าอย่างหนึ่ง ประเด็นหนึ่งเราก็คิดไป คิดไปคิดมามันก็แตกสาขาขึ้นมากมายภายในหัว ตัวเราเหมือนเป็นผู้นั่งชมสิ่งที่เกิดขึ้นและบรรยายสิ่งต่างๆเหล่านั้น

สนุกดีครับ

น่าจะใช่นะคะ เพราะคุณสังเกตแล้วจับจุดได้น่ะค่ะ

กำลังสงสัยว่าคุณจะชอบเขียนบทความหรือเรื่องสั้น ใช่ไหมหนอ :)

เข้ามาขำ 'นักเขียนออโต้ไพล็อต'

อาจไม่เกี่ยวกับบล็อกเท่าไหร่ แต่อยากเล่าว่า..
ก่อนหน้านี้ เพื่อนเล่าถึงบทสัมภาษณ์นักเขียนคนหนึ่ง โดยนักเขียนเล่าว่าเขาเขียนทุกวันหลังเลิกงาน วันละกี่ชั่วโมง กี่เดือนได้หนังสือเล่ม เป็นตารางแน่นอนเลย (เป็นเวลาสั้นมากสำหรับการปั่นนิยายออกมาหนึ่งเล่ม)

... ฟังแล้วก็ถึงบางอ้อ มิน่า ผลงานถึงแข็งโป๊ก อ่านแล้วไม่เกิดอารมณ์อะไรเลย งานของมือใหม่บางเรื่องยังมีสีสัน(อารมณ์)กว่าเลย

systematic writer กับ passionate writer บางทีก็แสดงออกผ่านงานเขียนได้นะ

ชอบจัง
ขออนุญาติ แอดนะคะ