Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 3 หน้า 3 ชีเปือยชะงักกับการรื้อผ้า ข้าวหอมมองอีกฝ่ายที่ตกอกตกใจปิดหน้าปิดตาไม่มองเธอ “ทำไมหล่อนต้องโป๊...อยู่ในห้องด้วย” “อ้าวก็นี่มันห้องส่วนตัวนิเจ้” เธอเถียงเขา “รีบใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย” เขายังปิดตาไม่ยอมมอง “เจ้จะอายทำไม ก็ผู้หญิงด้วยกัน” เธอพูดอย่างไม่สนใจ อกอีแป้นจะแตก ผู้หญิงอะไรไร้ยางอายสิ้นดี ปล่อยให้ตุ๊ดแต๋วร้องดีดดิ้นแทน อีกฝ่ายฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีไป ต้นข้าวปิดห้อง แล้วยืนหัวใจเต้นอยู่หน้าห้องแทน “บ้าบอที่สุด ที่ต้องมาอยู่ร่วมห้องกับยัยบ๊อง” เขาบ่นอย่างรับไม่ได้ เดินไปนั่งที่โซฟา มือทาบอก “แล้วฉันต้องทนอยู่กับหล่อนตั้งเป็นปี ตายกันพอดี ผู้หญิงบ้าอะไร จะโป๊วจะเปือยในห้องไม่อายเจ้าที่เจ้าทางเลย” เขาบ่นเป็นหมีกินผึ้งอยู่คนเดียว ข้าวหอมแต่งตัวเสร็จเดินออกมาดูคนขวัญเสีย มองเธอตาขวาง “เจ้ว่าจะชวนไปดูหนัง ไม่ไปแล้ว ฤกษ์ไม่ดี” เขาพูด “อ้าว” ข้าวหอมเดินมานั่งข้างๆ พยายามดูหน้าเขาที่หลบหน้าเธอไม่อยากมอง “ฤกษ์ไม่ดีตรงไหน?” เธอกวนอารมณ์อีกฝ่าย “หล่อนจะโป๊เปือยอยู่ในห้องกับเจ้ไม่ได้นะ ต่อไปห้ามทำแบบนี้อีก” เขาต่อว่าเธอ “ทำไมล่ะเจ้ ฉันอยู่คนเดียวฉันก็ทำแบบนี้ คนเราเกิดมาก็ไม่ใส่เสื้อผ้าอยู่แล้ว เจ้จะตกใจทำไม อีกอย่างเจ้ไม่ใช่ผู้หญิงหรือไง?” เธอย้อนเขา ต้นข้าวข่มใจหันมามองอีกฝ่าย “หล่อนมาอยู่กับฉัน ใช้ห้องกับฉัน หล่อนก็ควรที่จะสุภาพเรียบร้อยและก็เคารพ สิทธิส่วนบุคคลด้วย เรื่องที่สมควรทำกับเรื่องไม่สมควรทำ หล่อนก็น่าจะรู้ดี” เขาพูดช้าๆ อย่างใจเย็น “ค่ะ ฉันก็รู้ว่ามันสมควรอยู่นะเจ้ ฉันก็ไม่ได้โป๊นอกห้องซะหน่อย” อืมมม...... นี่คือปัญหาที่เขาจะต้องเจออีกใช่ไหม ต้นข้าวแทบอยากจะร้องไห้ ไหนจะไอ้ประเภทชอบนอนกอดก่ายเขาอีก ทำไมเมื่อเช้าเขาลืมเรื่องนี้ไปซะนะ ก่อนที่จะหลุดปากบอกเธอย้ายของมาห้องเขา เขาได้แต่กุมขมับ เขาจะผ่านเรื่องนี้ไปได้อย่างไร แล้วก็เป็นอย่างที่เขาคาด เมื่อยายตัวแสบ เดินแก้ผ้าในห้องเขาไปทั่ว ทั้งที่เขาบอกให้รีบอาบน้ำแต่งตัวนอน หล่อนก็แกล้งกระโดดขึ้นเตียงเข้ามากระแซะเขา ต้นข้าวได้แต่ถอยหนีอย่างรังเกียจ “เจ้ไม่ชอบผู้หญิง หล่อนไปห่างๆ จะได้ไหม” ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ “จะเพิ่งมาไม่ชอบได้ไง เรารู้จักกันมาตั้งนานนะ” ข้าวหอมแกล้งเบียด ต้นข้าวหันหน้าหนีไม่อยากเจอร่างอ้อนแอ้นไร้อาภรณ์ อกตูมน้อยที่แนบกับแขนเขา “อย่าให้เจ้ต้องรุนแรงนะ” เขาขู่ “อย่าให้เจ้ต้องรุนแรงนะ” การยอกย้อนเป็นที่หนึ่งของเธอ ต้นข้าวมุดผ้าห่มนอนเพื่อหนีปัญหา ข้าวหอมหัวเราะเบาๆ ก่อนไปหาเสื้อผ้าใส่ พอขึ้นไปนอน ก็ก่ายกอดต้นข้าวอย่างไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะทำท่าทางรังเกียจขนาดไหน ปัญหานี้ ต้นข้าวจะหลบหนีมันยังไง ต้นข้าวใช้เวลาอยู่ร่วมสองอาทิตย์เพื่อปรับตัวกับเรื่องนี้ จะว่าไปแล้วข้าวหอมก็ไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเขา เธออาจจะชอบไม่ใส่เสื้อผ้าเวลาอยู่ห้องคนเดียว แม้จะพยายามขอร้องก็ตามทีว่าตอนนี้มีเขาอยู่ เขาไม่ใช่ผู้ชาย เขาเป็นกะเทยที่จะไม่สนอกสนใจผู้หญิงแก้ผ้า เธอก็ไม่ได้สนใจเขานัก เธอก็คิดว่าเขาเป็นเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งด้วยซ้ำไป กับการนอนแล้วต้องกอดยิ่งกว่าหมอนข้างอีก แม้จะต่อรองจะซื้อหมอนข้างให้ใหม่ อีกฝ่ายก็ไม่เอา แค่รู้ว่ามีผู้หญิงมากอดเขาก็ขนลุก ขยะแขยง ชวนคลื่นไส้จะแย่อยู่แล้ว แต่เมื่อคิดถึงความดุของพ่อมันน่ากลัวกว่า เขาเลยปรับตัวโดยการไม่สนอกสนใจ ปล่อยให้ข้าวหอมทำอะไรก็ตามที่เธอต้องการ มันต้องมีจุดปรับตัวสินะ แล้วทำไมมีแต่เขาคนเดียวที่ต้องปรับตัว ดูยัยข้าวหอมสิ หล่อนอยากจะทำตามใจอะไรก็ได้ คิดแล้วมันน่าน้อยใจที่สุด ทุกเช้า ข้าวหอมตื่นแต่เช้าทุกวัน เธอไม่ได้โอ้เอ้ขี้เกียจหรือตื่นสายเพียงแต่ชอบใช้เวลาไปกับสิ่งไร้สาระมากกว่าจะรีบเร่งเพื่อไปทำงาน แต่เขาก็ยังเป็นคอยเตรียมของกินให้เธอทุกเช้า “ต่อไป หล่อนต้องเป็นคนทำกับข้าวด้วยนะ” เขาบอกเธอขณะกินอาหารเช้าด้วยกัน “อ้าว ทำไมล่ะ เจ้ก็ทำของเจ้ดีๆ อยู่นิ” เธอแย้ง “ฉันจ่ายเงินเดือนหล่อน เท่ากับฉันเป็นนายจ้างหล่อน” ข้าวหอมกินไปคิดไป “เจ้ ไม่ได้จ้างเค้ามาเป็นแจ๋วนะ” “หล่อนเป็นผู้หญิง งานบ้านก็รับผิดชอบได้นิ” “สมัยนี้เขามีแต่งแบ่งงานกันทำ แล้วเจ้ไม่ใช่ผู้หญิงหรือไง?” “ก็ฉันเป็นคนจ้างเธอ” เขาไม่อยากจะเถียงแพ้ต้นข้าว “สมัยนี้แล้วนะเจ้ อีกอย่าง เจ้ทำกับข้าวอร่อยจะตาย” ทำเสียงออดอ้อนซะงั้น “เชอะ ที่ฉันต้องทำ ก็เพราะหล่อนชอบอิดออดทุกเช้า บอกให้รีบอาบน้ำใส่เสื้อผ้า ก็อืดเหมือนต้องเข็ญเด็กอนุบาลไปโรงเรียน” ข้าวหอมเลยไม่อยากจะเถียงต่อ เพราะมันก็จริงอย่างต้นข้าวว่า พอทานข้าวเสร็จเธอจึงเอาจานไปล้าง ทั้งสองไปทำงานด้วยกันทุกวัน ข้าวหอมชอบหลับบนรถตลอด ทั้งที่ตอนกลางคืนเธอก็หลับสนิท ตื่นได้ไม่ถึงชั่วโมง ขึ้นรถก็หลับเอาซะง่ายๆ “วันนี้จะมีทัวร์มา 3 รอบ” ต้นข้าวบอกเธอ “สบายมาก” ข้าวหอมพร้อมเสมอ บางครั้งที่พนักงานนวดคิวเต็ม ข้าวหอมก็ช่วยเขานวดแขกเป็นครั้งคราว แต่ส่วนมากต้นข้าวจะเช็คแขกให้พอดีกับพนักงานตัวเองเสมอ แต่ลูกค้าที่ walk in มาก็มีบ้างเป็นระยะ
เริ่มสนุกแล้ว อยู่ห้องเดียวกัน
 โดย: หอมกร
  วันที่: 26 ธันวาคม 2562 เวลา:12:18:08 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||
