ภาพจากเวบ jasonsshy.blog.163.com

ช่วงนี้ใกล้ปีใหม่ งานเข้าเยอะ แถมติดภารกิจส่วนตัว ยุ่งทั้งงานราษฎร์งาานหลวง ต้องขออนุญาตลากิจหลายวันหน่อย ไม่มีเวลาเขียนบล็อก เลยไปหยิบบล็อกที่เขียนค้างไว้มาเขียนจนเสร็จ ให้อ่านบทกวีจีนในหนังสือหยกใสฯ ต่อ บทกวี "ไชโถวเฟิ่ง" เป็นเหมือนหนังชุดยาว ในหนังสือ สมเด็จพระเทพฯ ทรงเลือกมาแปลสามบท มีเนื้อหาเกี่ยวข้องต่อเนื่องกัน ลู่โหวยและถังหว่านถือเป็นคู่ที่มั่นคงในความรักมาก ได้แต่งงานกัน แต่ต้องแยกจากกันแล้วแต่งไปกับคนอื่น ภายหลังได้กลับมาพบกันอีก ความรู้สึกก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ท่านทั้งสองได้แต่งบทกวีให้แก่กัน บทแรกในบล็อกก่อนหน้านี้เป็นของลู่โหยว บทที่สองในบล็อกนี้เป็นของถังหว่าน และบทที่สามลู่โหยวแต่งให้ถังหว่าน รำลึกการจากไปของเธอ อ่านแล้วซึ้งมากมาย

ขอฝากบล็อกไว้กับเพื่อน ๆ หน่อยน้า จะเร่งมือให้เสร็จธุระไว ๆ คิดว่าน่าจะกลับมาทันฉลองวันคริสต์มาส ถ้าไม่ทันก็ขอเมอรรี่คริสต์มาสไว้ล่วงหน้าก่อนละกันค่ะ อากาศยังเย็นต่อเนื่อง เพื่อน ๆ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ


釵頭鳳

























ไชโถวเฟิ่ง

ถังหว่าน


นำ้ใจไมตรีเปราะบาง ใจคนโหดร้าย

ฝนยามค่ำพาดอกไม้ร่วงหล่นง่าย ๆ

ลมแล้งยามเช้าตรู่ คราบนำ้ตายังเหลืออยู่

อยากเผยความในใจ พิงระเบียงเพ้อเดียวดาย

ยาก ยาก ยาก


ต่างคนต่างเปลี่ยนไป วันนี้ไม่ใช่วันวาน

ใจป่วยเดียวดายเสมอดังชิงช้า

เสียงแตรยาว ดึกสงัด ใจยะเยือก

กลัวคนถาม กล้ำกลืนนำ้ตาเสแสร้งเป็นสุข

ซ่อน ซ่อน ซ่อน










ภาพจากเวบ bhfj.com



หมายเหตุ

ฉือบทนี้ถังหว่านเขียนตอบฉือไชโถวเฟิ่งที่ลู่โหยวประพันธ์ แต่ไม่ทราบว่าเขียนตอบไว้ที่ไหน มิได้เขียนบนกำแพงสวนสกุลเสิ่น หลังจากเขียนฉือบทนี้ไม่กี่ปี ถังหว่างก็ถึงแก่กรรม




ถังหว่าน
ภาพจากเวบ baoshan.biz

บาทที่ ๗ bing hun (ปิ้ง หุน) แปลตามศัพท์ว่า วิญญาณป่วย กวีสื่อความหมายว่า ใจป่วย

บาทที่ ๘ คำว่า jiao (เจี่ยว) ในบาทนี้หมายถึง แตรยาวชนิดหนึ่ง ใช้ในกองทหาร มีลักษณะยาวคล้าย ๆ ปล้องไม้ไผ่ โคนเล็ก ปลายใหญ่ โดยทั่วไปมักยาว ๕ เชียะ (๑ เชียะ = ๑/๒ เมตร) เจี่ยวอาจทำด้วยไม้ไผ่หรือหนัง หรือสำริด เป็นเครื่องเป่าที่เสียงแหลม เศร้าสร้อย




ภาพจากเวบ wretch.cc

ส่วนคำว่า han (หาน) แปลว่า หนาว กวีสื่อความถึงใจที่เย็นยะเยือก ใจหนาวเย็นยะเยือก ในบาทที่ ๘ รับกับ ใจป่วยเดียวดายเสมอ ในบาทที่ ๗

บาทที่ ๕ และ ๑o กวีเล่นคำซ้ำตามฉันทลักษณ์การแต่ง บาทที่ ๕ ยาก ยาก ยาก สื่อความว่า อยากเผยความทุกข์ระทมใจ แต่ทำไม่ได้ บาทที่ ๑o ซ่อน ซ่อน ซ่อน ต้องซ่อนความทุกข์ แสร้งเป็นสุข




ภาพจากเวบ xp28165.blog.163.com

ลู่โหยว (ค.ศ. ๑๑๒๕ - ๑๒๑o) กวีเอกคนหนึ่งในสมัยราชวงศ์ซ่ง มีอีกชื่อหนึ่งว่า ลู่ฟั่งอง เป็นชาวเย่ว์โจว ปัจจุบันคือเมืองเซ่าซิ่ง มณฑลเจ้อเจียง ชีวิตในวัยเยาว์เติบโตขึ้นมาในช่วงที่จีนทำสงครามต้านการรุกรานของพวกกิมก๊ก จึงรู้ซึ้งถึงภัยสงคราม ในขณะเดียวกันก็เพาะบ่มให้เกิดความรักชาติ และความรู้สึกนี้ฝังแน่นอยูในจิตใจของลู่โหยว




กวีเอกลู่โหยว
ภาพจากเวบ gate.sionvision.net

เกร็ดประวัติการแต่งฉือบทนี้มีความเป็นมาว่า ลู่โหยว เดิมมีภรรยาซึ่งเป็นกวีเหมือนกัน ชื่อถังหว่าน เป็นลูกพี่ลูกน้องกััน ทั้งสองรักใคร่กันมาก เมื่ออายุ ๒o ปี ลู่โหยวแต่งงานกับถังหว่าน แต่มารดาของลู่โหยวไม่ชอบลูกสะใภ้ บีบบังคับให้ลู่โหยวเลือกระหว่างแม่และภรรยา ลู่โหยวจึึงหย่ากับถังหว่าน แยกทางชีวิตจากกัน




ภาพจากเวบ blog.sina.com

พ่อแม่ของถังหว่านให้ลูกสาวแต่งงานใหม่กับลูกชายขุนนางเมืองเซ่าซิ่ง ลู่โหยวเองก็แต่งงานใหม่ตามที่พ่อแม่จัดการให้ เมื่ออายุ ๓๑ ปีหลังจากหย่ากันหลายปีแล้ว ลู่โหยวไปเที่ยวสวนสกุลเสิ่น (เป็นสวนสาธารณะ) พบถังหว่านในสวน ทั้งสองต่างรู้สึกดีใจมาก ถังหว่านเอาอาหารและเหล้ามาเลี้ยง ส่วนลู่โหยวโศกเศร้ารำลึกถึงชีวิตรักเมื่อวันวาน จึงเขียนฉือบทนี้ที่กำแพงสวนสกุลเสิ่น




ภาพจากเวบ tupian.hudong.com


สวนสกุลเสิ่นในปัจจุบัน



ภาพจากเวบ tupian.hudong.com




ภาพจากเวบ jiayi.sky.blog.163.com




บทกวีของลู่โหยวและถังหว่านบนกำแพงสวนสกุลเสิ่น
ภาพจากเวบ mafengwo.cn


ข้อมูลจากหนังสือ​ "หยกใสร่ายคำ"
บทพระราชนิพนธ์แปลในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี








หนนี้มีภาพถ่ายประกอบบทกวีมาให้ชมด้วยค่ะ

































บีจีและไลน์จากคุณเนยสีฟ้าและคุณแพรวขวัญ

Free TextEditor