ภาพจากเวบ
//www.orientgallery.org/chinesepaintings/
กลับสู่นาสวน บทที่ ๒
เถาหยวนหมิง
อยู่ชนบทมีคนไปมาหาสู่น้อย
ในซอยเปลี่ยว ไม่ค่อยมีรถรา
กลางวันปิดบานไม้ประตูบ้าน
อยู่ในห้องเงียบ ๆ ตัดคะนึงถึงทางโลก
บ่อยครั้งที่ในตรอกซอยของหมู่บ้าน
คนแหวกหญ้าไปมาหาสู่กัน
พอพบหน้าไม่คุยไร้สาระ
คุยแต่เรื่องหม่อนป่านปอโต
ต้นหม่อนป่านปอโตขึ้นทุก ๆ วัน
ที่ดินของข้ากว้างขึ้นทุกวันวาร
มักจะกลัวน้ำค้างแข็งลูกเห็บจะตกมา
กิ่งหักใบร่วงตายเหมือนหญ้า
หมายเหตุ
บาท ๑ กวีสื่อความว่า อยู่ชนบท ชีวิตเงียบสงบ เรื่องสังคมมีน้อย
บาท ๒ อยู่ในซอยลึก เปลี่ยว ไม่มีคนฐานะดีไปมาหาสู่
บาท ๕ และ ๖ คนในหมู่บ้านไปมาหาสู่กัน
บาท ๑o ที่ดินกว้างขึ้นเพราะหักร้างถางพงออกไปเรื่อย ๆ
ข้อความในบล๊อคนี้นำมาจากหนังสือ "หยกใสร่ายคำ"
บทพระราชนิพนธ์แปลในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
บีจีจากคุณญามี่ ไลน์จากคุณเนยสีฟ้า
Create Date :24 พฤษภาคม 2551
Last Update :20 มิถุนายน 2556 20:39:44 น.
Counter : Pageviews.
Comments :0