หลายวันก่อน ...
หวานติดซีรีย์ ต่างประเทศ เรื่อง ปมปริศนาคาใจ
ของช่องสามซึ่ง มันมาฉายตอน ห้าทุ่มครึ่ง
หวานนั่งรอดูไม่ไหวหรอก.. เดียวตื่นสายอดสอบกันพอดี
หวานเลยนั่งคิดย้อนว่า... เอ๊ะ ... แล้วมันดูย้อนหลังไม่ได้เหรอ?
ว่าแล้วก็ลอง เสริจ ในอินเตอร์เน็ตดู .. แล้วมันก็มีจริงๆ ด้วย
ย้อนไปได้ถึง 1 เดือนเลยด้วยนะ เออ..
รู้ไหม? ว่าหวานโดดคาบจันทน์เช้า มากี่ครั้งแล้ว
6 ครั้ง เพราะตื่นไม่ไหว ..เพราะ เมื่อคืนดูละคร
ถ้าหวานนอนแต่หัวค่ำ แล้วไปเรียน
พอเลิกเรียนก็กลับมาดูละคร ย้อนหลัง
คะแนนก็คงไม่หาย .. อาจารย์ ก็คงไม่หมายหัว
กว่าจะคิดได้.. ก็สายไปแล้วอิหนูเอ๊ย...
จุดเลื่อมล้ำของเวลาคือ.. ช่วงเวลาที่เราตัดสินใจ
ซึ่งการตัดสินใจ เปลี่ยนชีวิตเราไปทั้งชีวิต
หวานได้แนวความคิดนี้ ตอนที่นั่งดูทีวีย้อนหลัง
อย่างที่บอก ว่า สามารถดูย้อนหลังได้หนึ่งเดือน
ถ้าอันไหน เกินหนึ่งเดือน แม้เพียง 1 วินาที
โปรแกรมก็จะตัดทิ้งอัตโนมัติ รายการนั้นก็จะหายไป
แล้วมี รายการใหม่ของปัจจุบันมาแทนที่ทันที
ฟังดูแล้วอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่
แต่ลองคิดดูสิ... ถ้านี่เป็นชีวิตเราล่ะ? การตัดสินใจพลาดเพียงนิดเดียว การค้นพบช้าเกินไป กว่าที่เราจะกลับไปทำอะไรได้ .. ช้าเพียง วินาทีเดียว เราก็จะถูกตัดทิ้ง แล้วชดใช้สิ่งที่ตัวเองทำไปทั้งชีวิต
ส่วนตัว อิหวาน คนนี้ เป็นคนที่ตัดสินใจอะไรค่อนข้างง่าย
และไม่ค่อยเปลี่ยนใจ แปลกเนอะ..
หวานเลยทำอะไรพลาดบ่อยๆ
เมื่อคืน นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนได้เรื่องสั้นมาเรื่อง กับแนวคิดนี่ ..
เมื่อคืน หวานไม่ได้นอนทั้งคืน(คืนวันจันทน์) เลย เพราะเผลอไปกินกาแฟตอนสี่ทุ่ม เพราะวันอังคารมีสอบบัญชี
ตาก็เลยค้าง ไม่ได้นอน
แถมยังเผลอไปกินพะโล้เก่าเก็บ
ท้องก็เลยเสีย พายุก็เข้า ฝนตก
เสียวหม้อแปลงระเบิดเป็นบ้า ถ้าไฟดับก็จบกัน ดีนะ ที่ไฟไม่ดับ
แต่ถึงอย่างไง ... ก็ทำบัญชีได้ไม่ดีอยู่ดีนั่นแหละ
ได้แต่ปลอบใจตัวเอง ว่า ขั้นสูงแล้ว ตกก็ไม่เป็นไร ตกก็ไปลงใหม่ได้ ไม่ใช่ตัวต่อ เหมือน ขั้นกลาง หรือขั้นต้น อีกต่อไป
แต่พอคิดไปคิดมา ... บัญชีขั้นสูง มันต้องเอาไว้ต่อ บัญชีบริหารหรือเปล่าหว่า?
.
.
.
ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย ถ้าตกกูจะทำไงอ่ะ
T-T ไม่ตกๆๆๆๆ ต้องขยันเพิ่มขึ้นอีกๆๆๆๆ สาตุ๊ๆๆ อย่าตกเลยน้า
มาต่อเรื่อง จุดเลื่อมล้ำของเวลากันดีกว่า
เมื่อคืนนอนไม่หลับจนตีสี่ เลยปิดไฟนอน แล้วนอนคิดอะไร
ชีวิตเรานี่พลาดอะไรไปกี่เรื่องแล้วนะ
ตอนเกิด ... ทำไมได้เกิดมาเป็นลูกแม่กะพ่อนะ
แม่ก็ดุ๊..ดุ พ่อก็ขี้บ่น...จัง
อะไรดลใจหว่า ?... แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น มาคิดเรื่องตอนโตดีกว่า
ตอนประถม ตอนป.1 ดันกลัวครูจน ไปฉีราดในห้อง โดนเพื่อนล้อไปตั้งปีหนึ่ง
ตอนป. 2 ดันเข้าแถวหน้าสุด อาจารย์ เขาก็เลยนับ ผู้หญิง 7 คน ไปรวมกับผู้ชาย 20 กว่าคน ก็เลยได้อยู่ห้อง ป.2/2 แล้วก็ได้อยู่ห้องนี้ ไปจนป.6
จริงๆ น่าจะไปอยู่ห้อง ป.2/3 ดีกว่าอีก ไม่น่าเดินตามอาจารย์ไปเลย
ตอนสี่ขวบ ดันไปบอกแม่ ว่าอยากมีน้อง
...
ซวยเลย ได้น้องชายคนหนึ่งมาตอนห้าขวบ
ตอนเรียนประถม น่าจะเข้า ชมรม นาฎศิลป์เนอะ...
จะได้ประกงประกวดอะไรกับเข้าบ้าง
ไม่น่าเกิดมาเป็นคนขี้อายเลยผับผ่าสิ
ตอนที่เขาเรียกไปเคสโฆษณา
น่าจะฝึกการแสดงไปบ้างเนอะ
ป่านนี้ อาจจะได้เป็น คู่แข่งอั๊มไปแล้วก็ได้
เป็น อึ้ง อึ่งอ่าง แทน เอิ๊กๆ
ตอนป.6 ไม่น่าไปสอบเข้า ร.ร. เรียนมัธยมเลย
น่าจะเรียน ที่ร.ร.เก่า ซ่ะยังดีกว่า
ไม่งั้นก็เป็นเด็กอินเตอร์ พูดอังกฤษคล่องไปแล้ว
ตอนม.1 ไม่น่า พูดอะไรบ้าๆ หน้าห้องประชุม จนโดนล้อไปตั้ง 6 ปีที่เรียนมัธยมเลยแหะ
ตอนขึ้นม.2 น่าจะเลือกสายวิทย์ ไม่งั้นป่านนี้ คงเป็นนักวิทยาศาสตร์ไปแล้ว
ตอนขี้นม.4 ไม่น่ามาอยู่ห้องที่เรียนม.ปลายเลย ..
ซวยเลย ... โดนเพื่อนกดดันตลอด
แล้วตอนม.4 ไม่น่าเรียนสายศิลป์คำนวณเลย
โดนเลขกดเกรดซ่ะอ่วม น่าจะไปเรียนสายฝรั่งเศสแทน
เกรดคงดีกว่านี้ ไม่ต้องเรียนเลขบ้าๆ บอๆ หรืออย่างน้อย คงจะอ่านฝรั่งเศสได้นิดๆ หน่อย ก็ยังดี เรียนฝรั่งเศสน่าจะรุ่ง
แล้วตอนม.4 ไม่น่าเจอ ไอ้พวกบ้านั่นเลย
ซวยเลย ตอนนี้เลยต้องมาคิดถึง พวกมัน จะเป็นบ้างว่ะ?
ตอนเรียนมัธยม น่าจะขยันส่งงานบ้างเนอะ
อืม....
วันนั้น ... น่าจะมองข้ามผู้ชายคนนั้นไป
ไม่น่าตกหลุมรัก นังโหดเลยวุ้ย
พลาดที่สุดหรือเปล่า?
อืม..ๆ มันไม่คงไม่ใช่เรื่องพลาดที่สุดหรอก
แล้วตลอดเวลาที่เรียนม.ปลาย
น่าจะพูดกับแม่ตรงๆ ไปเนอะ ว่าไม่เรียนบัญชี
แต่กูก็พูดตลอดเลยนี่หว่า? แม่ไม่ฟังกูเอง
ตอนสอบเอนท์ ไม่น่า เชื่อแม่เลยเนอะ
ตอนม.ปลาย น่าจะตอบรับ พิมพ์นิยายไปเนอะ
ป่านนี้คงกรุยทาง เป็นนักเขียน ไปแย้ว..
ตอนปีหนึ่ง น่าจะทนเรียนไม่ไหว แล้วลาออกไปซ่ะ
ที่ผ่านเรานี่เก่งเหมือนกันนะ .. เหอะๆ ผ่านมาได้ไงว่ะ
...คิดได้ตอนนี้ ปีหน้าก็จะเรียนจบอยู่แล้ว
ตอนเด็กๆ ไม่น่าศรัทธาอะไรบ้าบอๆ ที่แสนจะไร้สาระ
เชื่อมั่น ในความดีงาม เชื่อมั่นในสัจจะ
เชื่อมัน ในความรัก เชื่อมั่นในเซเลอร์มูน
เซเลอร์มูนถือเป็นข้อยกเว้น อันนี่เหมาะที่ศรัทธาต่อไป
ถ้ามันจะพลาด มันก็จะพลาดตั้งแต่ที่เกิดมา..
เกิดมาเป็นเรา ที่แปลงร่างไม่ได้ แล้ว ไม่ได้เป็นตัวแทนแห่งดวงจันทน์ด้วยสิ ...
แถมยังทำผมเป็นรูปซาลาเปาไม่ได้ด้วยสิ
ทำไมเกิดมาต้องหัวฟูด้วยฟร่ะ?
ก็เลยพลาด... ไปยืดผมก็ไม่ได้อีก ดันเส้นเล็ก..
ยิ่งยืดยิ่งฟู.. เอิ๊กๆ แถมผมบาง ยืดก็ผมลีบ
ตอนนี้ก็เลยหัวหยิกถาวรไปเลย
แถมไปดัด ก็ดันไม่เกาะลอนด้วย 555
อนาถใจกะกบาลอยู่ทุกวัน ..
พลาดที่สุด คงเกิดมามีผม ฟู เส้นเล็ก แสนจะบาง เช่นนี้ล่ะ
แต่ถึงเราจะทำพลาดบ่อยๆ มันก็ทำให้เรามีวันนี้ไม่ใช่เหรอ?
ถ้าวันนั้น ไม่มีน้องชาย เรียนห้องญ.ล้วน จนจบม.ต้น เข้าชมรมนาฎศิลป์ ได้เป็นนางรำสมใจ เคสโฆษณาผ่าน เป็นอึ่ง อึ่งอ่าง เรียนร.ร. มัธยมสายฝรั่งเศส มีนิยายเป็นของตัวเอง สอบเอ็น เข้านิติศาสตร์ ได้แฟนเป็นนังโหด..
(เอ๊.. มีแฟนเป็นเกย์ นี่ถือเป็นเรื่องดีไหมว่ะ.. เอาน้า เอาหน้าหล่อๆ มันไว้หลอกหลวงประชาชะนี..อิอิ)
แถมยังเป็นได้เป็นเซเลอร์มูนด้วยน้า...
เอ๊..... ฟังแล้วดูดีว่ะ ... ดีกว่าตอนนี้เยอะเลย
สรุปควรเริ่มเสียใจตั้งแต่ตรงไหนดี เรียงไม่ถูกเลย
สาวน้อยน่ารักผู้พิทักษ์ความรักและความยุติธรรม
ตัวแทนแห่งดวงจันทร์..จะมาลงทันแกเอง!!!!
อยากใส่ชุดแบบนี้แล้วดูดีอ่ะ ..
แต่มันคงไม่มีทาง ..ขนาด ผู้หญิงโคตรน่ารักขนาดนั้น ยังใส่แล้วดับเลย ...
อยากมีแฟนแบบหน้ากากทักสิโด้อ่ะ โคตรเท่ห์อ่ะ
(ชักจะอยากรู้แล้วสิ ว่าเวอร์ชั่นคนแสดง อีตานี้มันใส่ชุดทักสิโด้ตลอดเวลาอ่ะเป่า)
สรุปว่าคืนนั้น ก็ได้ดูละครล่ะ อิหวานตื่นมาดู ตอนห้าทุ่มครึ่ง แป๊ะๆ
บางสิ่งเปลี่ยนได้ แต่กูไม่เปลี่ยน
สองสิงหา วันเกิดหวานเน้อ พฤหัสหน้า
หวานจะพลาดที่เกิดมาได้ยี่สิบปีแระ เอิ๊กๆ
ใครทายถูกว่าหวานเกิดวันอะไร จ.- ศ. จะตามไปจุ๊บถึงบ้านเลยจ้า เอิ๊กๆ
(รู้ป่ะ สมัยก่อนเนี้ย หารูปเซเลอร์มูนยากมากเลยนะ
ตอนนี้นั่งดูรูปที่จะเอามาประกอบบล๊อก
บางรูปยังไม่เคยเห็นเลย ...
อยากรู้เรื่องเซเลอร์มูน แบบย่อๆ คลิกได้ที่นี้จ้า
//www.marketathome.com/template/w11/show_article.php?shopid=9714&qid=11209)
"คุณจิบะ ว่าเจ้าของบล๊อก ติ๊งต๊องป่ะคะ"
"ก็ ใกล้เคียงแล้วล่ะครับ ...ออกจะเริ่มเพี๊ยนๆ ขึ้นทุกวัน ตกลงจะพูดเรื่องอะไรกันแน่ ไปๆ มา จบเรื่องเซเลอร์มูนได้เนี้ย ผมก็ยังงงๆ "
แหม่..ปากดีงี้ มาม่ะ มาจุ๊บทีหนึ่ง ..
(ดูไปดูมา รู้สึก หน้ากากทักสิโด้ หน้าคล้ายๆ หมอโอ๊ค เหมือนกันนะเนี้ย)
ฮาฮาดีครับน้อง ขนาดพี่เป็นผู้ชาย แต่ก่อนยังดูเซลเลอร์มูนเลย ^^" แต่ไม่คิดอยากเป็นนะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ชีวิตพี่หวานมีครบทุกรสชาติเลย สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วสิ่งนั้นดีเสมอนะหนูว่า