หลายวันก่อน หวานบ่นเรื่องรับน้อ
บล๊อกที่บ่นบ้าไปวันนั้นที่บ่นไว้ ตามบล๊อก
"พรุ่งนี้ ที่จริงแล้ว มันเป็นวันหยุด หวานไม่ต้องไปเรียน
แต่พรุ่งนี้ ที่คณะมีนัดกัน 10 โมง
สาเหตุ: อีน้องเวร ปีสอง ดื้อเพ่งจะลากเอาปีหนึ่ง ไปรับน้องค้างคืนที่ทะเลซ่ะให้ได้
ปีสามพูดเท่าไหร่ น้องก็ไม่ฟัง ตรงกันข้าม แบนกูด้วยดิ เหอะๆ มีที่ไหนว่า น้องแบนพี่เนี้ย แถมน้องที่ปากเก่งสุด ๆ ดันเป็นน้องเทคสุดที่เลิฟกูด้วยอ่ะดิ
แล้วในที่สุดเรื่องก็บานปลาย อาจารย์ที่ปรึกษามัน ดันเป็นอาจารย์สอนขั้นสูงเราด้วยดิ ก็เลยขอให้อ. ไปห้าม
มันก็ไม่ฟัง ไอ้เด็กพวกนี้ แม่งดื้อ
แต่สำหรับเรา รู้สึกเหมือนโดยทรยศ น้องที่เราไว้ใจ น้องที่เราประคบประหงม รักมัน เหมือนน้องแท้ๆ จากเคยชี้นกเป็นนก เดียวนี้ ชี้ไม้เป็นหมา ไปซ่ะได้
หวานไม่อยากไปเลย พูดจริง !!~ หวานไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบชีวิตใคร ชีวิตตัวเองก็แย่ เอาไม่รอดอยู่แล้ว"
แล้ววันนั้นหวานก็ไม่ได้ไป เพราะเข้าใจผิดเรื่องเวลา เปลี่ยนโปรแกรมไปดูหนังแทน
วันนี้เลยไปตามข่าว ผลคือ
อาจารย์ ยื่นหนังสือให้พวกเราทั้งคณะเซ็นรับรู้ และ ท่านปฎิเสธที่จะรับผิดชอบเรื่องนี้
นั่นหมายความว่า
ถ้าปีหนึ่ง โดนอะไรกลับมา แม้แต่รอยแมวข่วนเดียว ทุกคนจะถูกพิจารณาให้ไล่ออก โดยไม่มีข้อแม้ เพราะเราทุกคนเซ็นยินยอมเรียบร้อยแล้ว
เพื่อนหวานก็เซ็นให้หวานแล้ว หวานก็ต้องรับผิดชอบด้วย
มาถึงตรงนี้
หวานก็เฉยๆ นะ อืม... ไม่ได้กลัวโดนไล่ออก เพราะคิดว่า อันที่จริงจะใช้คำว่า คาดว่า คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก
แต่มาเซ็ง น้องอ่ะดิ...
ไอ้น้องบ้า ถอนหงอกกูซ่ะงั้น ? หาเรื่องให้กูโดนไล่ออกซ่ะแล้ว
หวานก็ไม่ค่อยได้พูดอะไรกับน้องนักหรอก เรื่องนี้ ก็แค่ ขอร้องให้น้องแทค สงบปากสงบคำแทนที่จะเถียง
รู้ไหม ? อะไรที่ชนะได้ทุกสิ่ง
ความตอแหลไงล่ะ
เฮ่อ.............
เสียแรงที่ไว้ใจกันมา เสียแรงจริงๆ