โจนาทาน โฟลีย์ รายงานในนิตยสาร NG ภาษาไทย ฉบับ พฤษภาคม 2557 ได้กล่าวถึงบันไดห้าขั้นสู่การเลี้ยงประชากรโลก ไว้ดังนี้ 1.หยุดขยายกิจกรรมทางการเกษตรเข้าไปในเขตป่าไม้ 2.เพิ่มผลผลิตให้ได้มากขึ้นในที่ดินที่มีอยู่ 3.ใช้ทรัพยากรการเกษตรที่มีมีอยู่อย่างมีประสิทธิภาพ 4.เปลี่ยนอาหารการกินและลดการบริโภคเนื้อสัตว์ 5.การลดขยะครัวเรือน ด้านอาหาร
การทำลายป่าต้นน้ำเพื่อปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในภาคเหนือและอีสานคือสาเหตุหลักของการหมดลงของป่าไม้เมืองไทยและหายนะของระบบนิเวศน์ของลูกหลานในอนาคต...คนเมืองบริโภคเนื้อสัตว์กันมากมายจนเป็นโรคอ้วน คนชนบทก็รุกพื้นที่ป่าบนต้นน้ำลำธารปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์จนกลายเป็นทะเลภูเขาหัวโล้น ปลายปี2554มีพายุฝนหลายลูกนำฝนมาทางตอนเหนือ น้ำป่าก็วิ่งลงจากภูเขาทั้งหลายไหลลงมาท่วมเมืองต่างต่างๆรวมทั้งกรุงเทพมหานคร ไร่ นา ทรัพย์สินจมน้ำไปราว12ล้านไร่ คิดเปนมูลค่าความเสียหาย 1.2ล้านล้านบาท แต่สังคมเรายังเมินเฉยเรื่องป่าต้นน้ำซึ่งเปนโครงสร้างพื้นฐานระบบนิเวศน์ของ hydrology infrastructureของประเทศนี้
การผลิตอาหารของบราซิลได้กลืนกินระบบนิเวศน์ป่าฝนเขตร้อนเช่นเดียวกันกับบ้านเรา แม้แต่ป่าต้นน้ำยังไม่มีการยกเว้น ตลอดช่วงเวลาประวัติศาสตร์ เมื่อไหร่ที่เราต้องการผลิตอาหารเพิ่มขึ้น เราก็เพียงแผ้วถางป่าไม้เพื่อขยายพื้นที่เพาะปลูก ก่อให้เกิดการสูญเสียต่อระบบนิเวศน์ทั่วโลก
เรื่องสำคัญที่พระเจ้าต้องร้องให้คือการทำลายป่าไม้อันเป็นระบบนิเวศน์ของโลกและการคอรั่ปชั่นทีเกิดขึ้นทั่วโลกทำให้ระบบต่างๆบิดเบี้ยวและเป็นมะเร็งร้ายของโลกที่ยากแก่การแก้ไขหรือจะรอให้พระเจ้าลงโทษสร้างหายนะมากกว่านี้ครับ