"ลืมยากรักนี้" คิดถึงวัน ที่ผ่าน ฉันสะอื้น เคยยิ้มรื่น ชื่นรัก กลับหักหาญ เมื่อรักกลาย หน่ายร้าง ให้ร้าวราน เป็นเพลิงผลาญ แผดเผา ไม่เข้าใจ นานแค่ไหน ที่เรา เคล้าคลอคู่ มีกันอยู่ หยอกเย้า เอาใจใส่ สัมพันธ์ซึ้ง ตรึงติด สนิทใน เป็นสายใย เชื่อมรัก ไม่จากกัน ฉันจำต้อง ตัดใจ ไม่หวนคิด ลืมวันเรา เชยชิด สนิทฝัน เรื่องทั้งหมด ผ่านมา เคยฝ่าฟัน ทำเหมือนมัน ไม่มี ดั่งที่เป็น แต่....แสนยาก เกินกว่า จะทำได้ ปวดร้าวใจ ทรมาน กับการเห็น- เพียงเธอผ่าน ฉันเศร้า ทั้งเช้าเย็น สุดลำเค็ญ หวั่นไหว ฤทัยตรม ไม่อาจลืม รักเรา เคยเคล้ามั่น ไม่อาจลืม สัมพันธ์ อันสุขสม ไม่อาจลืม รักเอยเคยชื่นชม ไม่อาจลืม คำคม ภิรมย์รัก ฉันทำใจ ลำบาก แม้อยากฝืน ต้องกล้ำกลืน เพราะอ่อนแอ พ่ายแพ้หนัก ด้วยคะนึง มิวาย หัวใจภักดิ์ เป็นทาสรัก สมัครหมาย ....ลืมไม่ลง... "สุนันยา"   Create Date : 20 ตุลาคม 2553 18 comments Last Update : 20 ตุลาคม 2553 20:37:43 น. Counter : 1182 Pageviews. Share Tweet

ลืมยากเเต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะทำไม่ได้นี่ค่ะ ทักทายนะคะ   โดย: ยังไงก็น้อง 20 ตุลาคม 2553 19:26:14 น.

อย่าวอกแวกให้วุ่นกรุ่นคำรัก ควรหยุดพักเพลาที่ฤดีหลง เมื่อฟ้าลดหมดใจไยไม่ปลง ไปพะวงหลงปรารถน์เป็นทาสใจ พระพาย...โชยพัด สะบัดพลิ้ว ฝนปลิว...ลิ่วมา น้ำตาไหล กบร้อง...งึมงำ ระงมไพร ร้องไห้...กลางสายฝน ที่หล่นพร่ำ ฟ้าเวิ้ง...เคยว้าง ก็จางจาก ทิ้งซาก...ความเหงาเป็นเงาร่ำ เมฆมาก เคลื่อนคล้อยมาลอยลำ ดุจน้ำคำพร่ำหายจากใจลวง   โดย: พันคม 20 ตุลาคม 2553 21:00:27 น.

หากแสนยากลืมรักหักใจช้ำ ต้องระกำทนเจ็บเหน็บรอยเเผล ก็มิต้องพากเพียรเพื่อเปลี่ยนเเปร ขอเพียงเเต่จำจดสิ่งงดงาม นะๆๆๆ จำเเต่สิ่งที่ดีๆ ที่เราเคยทำร่วมกันนะตะเอง ลบเม้นบนด้วยนะตะเอง   โดย: อาลีอา 20 ตุลาคม 2553 22:57:24 น.

มาแย้วๆ......มาต่อคุณพันคม...นะ แต่ขอเป็นกาพย์นะจ้ะ ลืมยากนะรักนี้ เพราะว่ามีใจหวงห่วง รักกว่าใครทั้งปวง จึงวายป่วงห่วงแต่เธอ เพราะรักจึงลืมยาก เพราะรักมากจนใจเผลอ เฝ้าแต่หลงละเมอ เพราะรักเธอ....บะหมี่ปู.... กร๊ากกก ลากเข้าหาเรื่องกินจนได้...ไม่ว่ากันนะพี่สุ... หลังๆได้ฉายาว่า...ไปที่ไหน...วงแตกที่นั่น..ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: กาปอม.....คนชอบดูดาว IP: 125.24.49.142 20 ตุลาคม 2553 22:58:19 น.

ลืมยากนัก ก้อไม่ต้องลืมค่ะ แต่ก้ออย่าไปคิดถึงมาก แล้วเดี๋ยวก้อจะลืมได้เองค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหนนะค่ะ ทำมัยคนโดนความรักทำร้ายเยอะจัง...   โดย: ดาวริมทะเล 20 ตุลาคม 2553 23:43:25 น.

บะหมี่ปูดูดีเพราะมีเส้น สีเหลืองเน้นเนื้อปูฟูอวบขาว หากได้เจื้ยสักชามคงงามพราว เเม่ตาวาวน้ำลายไหลท่วมใจเเล้ว ตะเเหง่วๆ55 กาปอมซ่านะกาปอมซ่า   โดย: อาลีอา 21 ตุลาคม 2553 8:09:38 น.

ฉันทำใจ ลำบาก แม้อยากฝืน ต้องกล้ำกลืน เพราะอ่อนแอ พ่ายแพ้หนัก ด้วยคะนึง มิวาย หัวใจภักดิ์ เป็นทาสรัก สมัครหมาย ....ลืมไม่ลง......สุนันยา ............................................................... เหมือนมีกรรมกีดขวางบนทางรัก เหมือนอกหักเพราะบุญมิหนุนส่ง เหมือนวุ่นวานในใจเพราะไม่ปลง เหมือนยังคงรักเขาจึงเศร้าใจ เหมือนรอยปาบคราบไหลอาบใบหน้า เหมือนอุราระทมเหลือข่มไหว เหมือนสะอึกมีสะอื้นข่มขื่นใน เหมือนว่าไม่อาจผลักหักใจลา ................................................ อืม...เรื่องเดียวกันมั้ยนี่?   โดย: panwat 21 ตุลาคม 2553 13:01:44 น.

ลืมยากเเต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะทำไม่ได้นี่ค่ะ ทักทายนะคะ โดย: ยังไงก็น้อง 20 ตุลาคม 2553 19:26:14 น. ............................................. สวัสดีค่ะ คุณ ยังไงก็น้อง ที่จริง คงเป็นอย่างนั้นแหละเน๊าะ คนเราต่างก็มีอดีต...บางครั้งลืมง่าย บางครั้งวลืมยาก แต่..บางครั้ง ก็ไม่ลืมค่ะ(แต่ต้องแกล้งทำลืม) ...   โดย: สุนันยา 21 ตุลาคม 2553 16:43:08 น.

อย่าวอกแวกให้วุ่นกรุ่นคำรัก ควรหยุดพักเพลาที่ฤดีหลง เมื่อฟ้าลดหมดใจไยไม่ปลง ไปพะวงหลงปรารถน์เป็นทาสใจ พระพาย...โชยพัด สะบัดพลิ้ว ฝนปลิว...ลิ่วมา น้ำตาไหล กบร้อง...งึมงำ ระงมไพร ร้องไห้...กลางสายฝน ที่หล่นพร่ำ ฟ้าเวิ้ง...เคยว้าง ก็จางจาก ทิ้งซาก...ความเหงาเป็นเงาร่ำ เมฆมาก เคลื่อนคล้อยมาลอยลำ ดุจน้ำคำพร่ำหายจากใจลวง............คุณพันคม ใครไม่เจอ กลับใจ ยากไขกล่าว ไม่รู้ความ ปวดร้าว คราวติดบ่วง เขาลวงคำ ช้ำเจ็บ เก็บในทรวง ทั้งรักหวง ห่วงนัก ยากตัดใจ พระพาย...พัดผ่าน เท่านั้นหนา ฝนปลิว....เมื่อซา ฟ้าเริ่มใส กบร้อง....คลอคราง ใช่ร้างไกล ร้องไห้....ร่ำไร เพือใจครวญ เวิ้งว้าง...ฝั่งฟ้า เมฆาเลื่อน ดาวเกลื่อน...เคลื่อนคล้าย กลับกลายหวน สายใย ...สวาทซึ้ง ยังตรึงนวล กำสรวล...โศกซ้ำ เมื่ออำลา..........สุนันยา หากแสนยากลืมรักหักใจช้ำ ต้องระกำทนเจ็บเหน็บรอยเเผล ก็มิต้องพากเพียรเพื่อเปลี่ยนเเปร ขอเพียงเเต่จำจดสิ่งงดงาม..........อาลีอา สิ่งดีงาม จำไว้ ใจยิ่งเจ็บ ไม่อยากเก็บ สิ่งใด ไม่อยากถาม แต่ดังแสร้ง แกล้งให้ เหมือนไฟลาม สิ่งดีงาม กับดัง เก็บฝังลง.........สุนันยา เหมือนมีกรรมกีดขวางบนทางรัก เหมือนอกหักเพราะบุญมิหนุนส่ง เหมือนวุ่นวานในใจเพราะไม่ปลง เหมือนยังคงรักเขาจึงเศร้าใจ เหมือนรอยปาบคราบไหลอาบใบหน้า เหมือนอุราระทมเหลือข่มไหว เหมือนสะอึกมีสะอื้นข่มขื่นใน เหมือนว่าไม่อาจผลักหักใจลา......คุณพันวัตต์ ใช่..ดังที่ กล่าวมา ไม่ลาหลบ ใช่..เลยที่ ประสบ คราวคบหา ใช่..คือรัก ปักห้วง บ่วงอุรา ใช่..ที่ว่า ปรารถนา แห่งห้วใจ ใช่..ทุกสิ่ง จริงแท้ ที่แลเห็น ใช่..ดังที่ กล่าวเน้น มิเว้นได้ ใช่..คือเขา คนซึ้ง เพียงหนึ่งใน ใช่..รักด้วย ดวงใจ ไม่อาจลืม......สุนันยา คิดว่า ใช่...เรื่อง เดียวกันค่ะ ..   โดย: สุนันยา 21 ตุลาคม 2553 17:15:44 น.

ลืมยากนะรักนี้ เพราะว่ามีใจหวงห่วง รักกว่าใครทั้งปวง จึงวายป่วงห่วงแต่เธอ เพราะรักจึงลืมยาก เพราะรักมากจนใจเผลอ เฝ้าแต่หลงละเมอ เพราะรักเธอ....บะหมี่ปู........กาปอม ก็จริงจริง หรอกนะ ถ้าเธอหิว จนใส้กิ่ว คงลืมยาก จากเคยรู้ ไม่ว่าเกี๊ยว กก๋วยเตียวไก่ ให้พธู บะหมื่ปู พี่ขอแบ่ง....บ้างนะเรา........สุนันยา บะหมี่ปูดูดีเพราะมีเส้น สีเหลืองเน้นเนื้อปูฟูอวบขาว หากได้เจื้ยสักชามคงงามพราว เเม่ตาวาวน้ำลายไหลท่วมใจเเล้ว.....อาลีอา   โดย: สุนันยา 21 ตุลาคม 2553 17:22:16 น.

สวัสดีค่ะ คุณดาว กลับมาแล้วเหรอ หนุกมั๊ยไปเที่ยวอ่ะ... ขอคุณ มากค่ะ ที่แวะมา ทุกอย่าง ในชีวิต คงต้องใช้เวลาค่ะ ความรัก ไม่ทำร้ายใครหรอกค่ะ แต่ว่า มีความรัก แล้วผิดหวัง มันเจ็บปวด ทางที่ดี อย่าใช้ คว่มรัก เป็นเครื่องมือ ในการ ทำร้ายเลย เน๊าะ... สงสารคนที่ มีรักจริงใจ...แต่ถู฿กอีกฝ่าย ใช้ ความรัก มาทำร้าย คนที่ใจอ่อน...อย่าง....(ใครไม่รู้ซี) ..   โดย: สุนันยา 21 ตุลาคม 2553 17:27:31 น.

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืนค่ะ มาอ่านกลอนเพราะด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 21 ตุลาคม 2553 21:11:08 น.

สวัสดีครับคุณสุ   โดย: panwat 21 ตุลาคม 2553 21:56:47 น.

เพราะความเป็นคนใจอ่อน ชอบสงสารคนอื่น เลยโดนคนอื่นที่เราสงสารเขา ทำร้ายค่ะ แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร ฉันคงเคยทำเธอไว้เมื่อชาติปางก่อน ชาตินี้เธอจึงมาเอาคืน 5555+   โดย: ดาวริมทะเล 21 ตุลาคม 2553 23:07:01 น.

เดือนกระจ่าง นภา เวหาหาว สะพรั่งพราว ดาวน้อย ยังลอยเกลื่อน ราตรีกาล ฝากฝัน นั้นมาเยือน ฝากดาวเดือน น้อมนำ ความฝันดี.... (ส น ย.) *********************** เดือนดาวพร่าง ดื่นฟ้า เวหาหาว สะพรั่งพราว เด่นคล้อย ยังลอยเกลื่อน ราตรีกาล กรุ่นฝัน มาพรั่นเตือน ผ่านดาวเดือน น้อมใส่ สู่ใจโทรม..(เปลี่ยนคำโดย..พ ท.)   โดย: อย่าสับสน..กับ.. (คนสาธารณะ ) 21 ตุลาคม 2553 23:09:13 น.

สวัสดีค่ะคุณสุนันยา ฉัตรแวะมาเสพกลอน และโคลงต่างๆ ที่ไพเราะก่อนนอนค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเที่ยวชมบล๊อกนะคะ ขอให้คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 22 ตุลาคม 2553 0:30:13 น.

สวัสดีค่ะ.. ที่บ้านน้ำท่วมไหมค่ะ? จะชวนไปเที่ยวหนีน้ำกัน..ฮิๆ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 22 ตุลาคม 2553 13:16:11 น.

สวัสดีค่ะ คุณ สุ แวะมาอ่านกลอนเพราะค่ะ อยากแจมด้วยแต่สมองไม่เอื้อเลยค่ะ คุณ สุ แต่งกลอนเก่งจริงๆนะคะไปได้หมดทุกรูปแบบ ยอดเยี่ยมค่ะ หลับฝันดีนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 22 ตุลาคม 2553 21:05:49 น.