“เพราะรัก ใช่ไหม” “เพราะรัก ใช่ไหม” ใจอ่อนล้า โรยแรง เหมือนแกล้งเจ็บ ต้องทนเก็บ ใจเหงา ที่ร้าวไหว ไม่มีเธอ แสนช้ำ ระกำใน ดวงฤทัย แทบดับ อกยับเยิน คิดถึงมาก แค่ไหน ไม่อาจเปรียบ นำมาเทียบ สิ่งของ มองผิวเผิน เพราะค่านั้น เกินกว่า จะประเมิน หรือบังเอิญ เก็บก่อ ไปต่อแนว เพราะรักเธอ ใช่ไหม ใจคิดถึง เฝ้าคะนึง หวั่นไหว ใจผ่าวแผ่ว กลัวเธอนี้ จากไกล ไร้วี่แวว รักหมดแล้ว ทั้งใจ ให้สัญญา หลับตาลง คราใด ใจแสนเศร้า ความเดียวดาย ย้ำเรา เฝ้าห่วงหา คิดถึงเธอ รู้ไหม ไม่เลือนลา ฝากฟากฟ้า ดวงดาว คราวคะนึง ช่วยส่งข่าว ไปให้ ใครคนนั้น บอกถึงความ ผูกพัน มั่นเป็นหนึ่ง รักมิวาย ด้วยใจ ติดตราตรึง เพราะรักเธอ ซาบซึ้ง “เพียงหนึ่งเดียว”.. "สุนันยา"   Create Date : 14 ตุลาคม 2553 11 comments Last Update : 15 ตุลาคม 2553 0:58:51 น. Counter : 1628 Pageviews. Share Tweet

สวัสดียามเช้าค่ะ วันนี้มาเจิมแต่เช้าค่ะ ได้ฟ้งเพลงเพราะ และอ่านกลอนเศร้าก่อนใคร ฤดูหนาว เริ่มเยือนมา อีกคราแล้ว ไร้วี่แวว คนจากไป...ใจสับสน กาลเวลา ผันผ่านไป ให้มืดมน ใยหนอคน ใจหนอใจ ช่างร้ายจริง เคยตั้งสติ ตั้งใจ ให้เข้มแข็ง กลับไร้แรง ไร้พลัง ไปทุกสิ่ง ขาดความรัก ความอุ่นไอ ได้พักพิง เคยแอบอิง กลับช้ำชอก เขาหลอกเรา วอนลมหนาว พัดผ่านมา ในครานี้ บอกคนที่ ทำหัวใจ ให้อับเฉา บอกเขาเถิด ว่าฉัน นั้นซึมเซา ฉันโง่เขลา เศร้าซม ..สมใจเธอ เขียนไว้ที่บล็อก เอามาลงให้อ่านค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดวันนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 15 ตุลาคม 2553 6:11:10 น.

ช่วยส่งข่าว ไปให้ ใครคนนั้น บอกถึงความ ผูกพัน มั่นเป็นหนึ่ง รักมิวาย ด้วยใจ ติดตราตรึง เพราะรักเธอ ซาบซึ้ง “เพียงหนึ่งเดียว”.....สุนันยา .............................................. ขอรับคำ นำความ นั้นไปให้ คนอยู่ไกล คนนั้น ที่พันเกี่ยว สุนันยา หาห่วง ทุกช่วงเชียว เธออยู่เดียว ช้ำหมง นองน้ำตา คุณอยู่ใหน เข้าใจ ให้รีบกลับ อย่าลอยลับ เลยไป คล้ายหลบหน้า เธอคิดถึง คำนึง ตรึงอุรา บอกเธอว่า รัก ฤ ไม่ อย่าให้รอ ................................................ สวัสดีเที่ยงๆครับ   โดย: panwat 15 ตุลาคม 2553 11:40:15 น.

ช่วยส่งข่าว ไปให้ ใครคนนั้น บอกถึงความ ผูกพัน มั่นเป็นหนึ่ง รักมิวาย ด้วยใจ ติดตราตรึง เพราะรักเธอ ซาบซึ้ง “เพียงหนึ่งเดียว”.....สุนันยา .............................................. ขอรับคำ นำความ นั้นไปให้ คนอยู่ไกล คนนั้น ที่พันเกี่ยว สุนันยา หาห่วง ทุกช่วงเชียว เธออยู่เดียว ช้ำหมอง นองน้ำตา คุณอยู่ไหน เข้าใจ ให้รีบกลับ อย่าลอยลับ เลยไป คล้ายหลบหน้า เธอคิดถึง คำนึง ตรึงอุรา บอกเธอว่า รัก ฤ ไม่ อย่าให้รอ ................................................ สวัสดีเที่ยงๆครับ ขออภัยที่เขียนผิดตก   โดย: panwat 15 ตุลาคม 2553 11:42:55 น.

สวัสดีครับ ยามเที่ยง โอ้! ความรักครั้งแรกชำแรกจิต เสี้ยวชีวิตติดพันเสาะสรรหา ไม่เจอะตัวขอเห็นเช่นหลังคา- มองจันทาเป็นหน้าเป็นตาคน ดาวกระพริบริบหรี่...ฤดียิ้ม เขาคงพริ้มขยิบตาเห็นข้าหม่น เดือนแหว่งเว้าเจ้าต้องหมองกมล คิดถึงคนไต้ฟ้า...เช่นข้าฤา ไม่รู้สึกเสียใจเพียงได้ฝัน จิตผูกพันเธอฉันห้ามกันหรือ สานหัวใจให้กันจนลั่นลือ ว่ามันคือรักแรก...ที่แทรกใจ   โดย: พันคม 15 ตุลาคม 2553 12:36:29 น.

วันนี้บล็อกยังวันรายปักษ์ วางแผงครับ.... มองบัวบาน กลางบึง พึงฉุกคิด กลางชีวิต พึงบุปผา ชื่อ “กล้าหาญ” ปลูกประดับ ในสำนึก จารึกนาน เป็นรากฐาน แห่งย่างก้าว อันยาวไกล   โดย: ลุงแว่น 15 ตุลาคม 2553 12:47:00 น.

ยามดึกดื่น...ค่อนคืน...ฝืนตาข่ม จันทร์ดวงกลม...แสงนวล...ชวนใหลหลง ดาวนับล้าน..สานแสง...แสร้งเป็นวง จันทร์เจ้าคง...หลงใหล...ในแสงดาว ลมพัดเอื่อย...เฉื่อยฉิว...เลาะทิวไม้ กระทบกาย...วูบไหว...ให้ชวนหนาว ทั้งแสงเดือน...ดาวเกลื่อน...สุกสกาว ทำให้คิด...ถึงเจ้า...ยามเหงาใจ นอนไม่หลับ...นั่งนับดาว...ที่พราวแสง พระจันทร์แกล้ง...ส่งยิ้ม...ดูพริ้มไหว อยู่ด้วยกัน...ก่อนหนา...อย่าลาไป เพราะหัวใจ...พึ่งพา...เจ้าน่าดู ถ้าอ่านออก..เจ้าคงรู้...ว่าใจนี้ ต้องการรัก...ที่แสนดี...ไม่เลิศหรู ยามไกลห่าง...คิดถึงบ้าง...ยอดพธู ให้เจ้ารู้...ทุกเวลา...มีหน้าเธอ แสงจิ้งหรีด...เรไร...ไขขานขับ เสนาะรับ...ขับขาน...พาลพลั้งเผลอ มาขับกล่อม...ล้อมเรียง...เพียงละเมอ คิดถึงเธอ...มากล้น...ปนขาดใจ ถ้าอยู่ใกล้...ประคองไว้...ในอ้อมกอด คงพร่ำพรอด...ออดอ้อน...จนอ่อนไหว ทุกสิ่งอย่าง...ที่กล่าวอ้าง...ช่างเป็นใจ แล้วเมื่อไร...ที่คิดไว้...จะเป็นจริง เอามาแจมครับ แต่งไว้ที่บล็อก   โดย: คนทุ่งบางเขน 15 ตุลาคม 2553 14:36:18 น.

ฤดูหนาว เริ่มเยือนมา อีกคราแล้ว ไร้วี่แวว คนจากไป...ใจสับสน กาลเวลา ผันผ่านไป ให้มืดมน ใยหนอคน ใจหนอใจ ช่างร้ายจริง เคยตั้งสติ ตั้งใจ ให้เข้มแข็ง กลับไร้แรง ไร้พลัง ไปทุกสิ่ง ขาดความรัก ความอุ่นไอ ได้พักพิง เคยแอบอิง กลับช้ำชอก เขาหลอกเรา วอนลมหนาว พัดผ่านมา ในครานี้ บอกคนที่ ทำหัวใจ ให้อับเฉา บอกเขาเถิด ว่าฉัน นั้นซึมเซา ฉันโง่เขลา เศร้าซม ..สมใจเธอ...................คุณกิ่งฟ้า หวานแว่วหวาน ผ่านวาง อย่างเป็นมิตร ผูกดวงจิต ติดตาม งามเสมอ พรั่งพร้อมด้วยน้ำใจ ที่ได้เจอ มีจากเธอ มอบไว้ มาให้กัน เหมือนดวงใจ งามงด ที่สดใส ส่งสายใย จริงแท้ ไม่แปรผัน เยี่ยมเยือนเย้า หยิกหยอก บอกสัมพันธ์ ว่าเรานั้น มีกัน ทุกวันเชียว......................................สุนันยา ขอรับคำ นำความ นั้นไปให้ คนอยู่ไกล คนนั้น ที่พันเกี่ยว สุนันยา หาห่วง ทุกช่วงเชียว เธออยู่เดียว ช้ำหมอง นองน้ำตา คุณอยู่ไหน เข้าใจ ให้รีบกลับ อย่าลอยลับ เลยไป คล้ายหลบหน้า เธอคิดถึง คำนึง ตรึงอุรา บอกเธอว่า รัก ฤ ไม่ อย่าให้รอ................................คุณพันวัตต์ ต้องขอบคุณ น้ำใจ ที่ใสเกื้อ สุจะเชื่อ คุณนี้ ดีไหมหนอ รับอาสา มาช่วย ให้อวยออ สุนี้หนอ รอท่า ว่าคงดี ช่วงส่งข่าว แทนดาวเดือน ที่เคลื่อนคล้อย มีคนคอย น้อยใจ อยู่ตรงนี้ เพราะว่ารัก คิดถึง ซึ่งมากมี บอกเขาที เถิดหนอ ขอรีบมา.................................สุนันยา โอ้! ความรักครั้งแรกชำแรกจิต เสี้ยวชีวิตติดพันเสาะสรรหา ไม่เจอะตัวขอเห็นเช่นหลังคา- มองจันทาเป็นหน้าเป็นตาคน ดาวกระพริบริบหรี่...ฤดียิ้ม เขาคงพริ้มขยิบตาเห็นข้าหม่น เดือนแหว่งเว้าเจ้าต้องหมองกมล คิดถึงคนไต้ฟ้า...เช่นข้าฤา ไม่รู้สึกเสียใจเพียงได้ฝัน จิตผูกพันเธอฉันห้ามกันหรือ สานหัวใจให้กันจนลั่นลือ ว่ามันคือรักแรก...ที่แทรกใจ..........................คุณพันคม อีกครึ่งใจ ลอยเลื่อน เยือนไหนนี่ หรือลอยรี่ ตามลม พรมพลิ้วไหว มีใครฉุด หรือหยุด ไว้ที่ใด อยากรู้นัก จักให้ คนไหนกัน ร้อยคำคม ชมชื่น จะยื่นรัก หรือหาญหัก ใจนี้ มีเพียงฝัน ถักสายใย รักปลูก ด้วยผูกพัน แทรกกลางใจ ใครนั่น หวั่นเหลือดี หรือเพียงแกล้ง แสร้งหลอก ให้ชอกช้ำ ด้วยน้ำคำ ฉ่ำหวาน ป่านฉะนี้ ใจหยุดไว้ แห่งใด ช่วยไขที อีกหนึ่งคน ตรงนี้.....ขี้น้อยใจ หรือไม่กล้า บอกไป ให้รับรู้ มีใครอยู่ ซุกซ่อน อ้อนแอบไว้ แล้วมาบอก รักแรก แทรกทำไม ดูหรือใจ ทำน้อง ...ให้ต้อง..งง.......................สุนันยา ยามดึกดื่น...ค่อนคืน...ฝืนตาข่ม จันทร์ดวงกลม...แสงนวล...ชวนใหลหลง ดาวนับล้าน..สานแสง...แสร้งเป็นวง จันทร์เจ้าคง...หลงใหล...ในแสงดาว ลมพัดเอื่อย...เฉื่อยฉิว...เลาะทิวไม้ กระทบกาย...วูบไหว...ให้ชวนหนาว ทั้งแสงเดือน...ดาวเกลื่อน...สุกสกาว ทำให้คิด...ถึงเจ้า...ยามเหงาใจ นอนไม่หลับ...นั่งนับดาว...ที่พราวแสง พระจันทร์แกล้ง...ส่งยิ้ม...ดูพริ้มไหว อยู่ด้วยกัน...ก่อนหนา...อย่าลาไป เพราะหัวใจ...พึ่งพา...เจ้าน่าดู ถ้าอ่านออก..เจ้าคงรู้...ว่าใจนี้ ต้องการรัก...ที่แสนดี...ไม่เลิศหรู ยามไกลห่าง...คิดถึงบ้าง...ยอดพธู ให้เจ้ารู้...ทุกเวลา...มีหน้าเธอ แสงจิ้งหรีด...เรไร...ไขขานขับ เสนาะรับ...ขับขาน...พาลพลั้งเผลอ มาขับกล่อม...ล้อมเรียง...เพียงละเมอ คิดถึงเธอ...มากล้น...ปนขาดใจ ถ้าอยู่ใกล้...ประคองไว้...ในอ้อมกอด คงพร่ำพรอด...ออดอ้อน...จนอ่อนไหว ทุกสิ่งอย่าง...ที่กล่าวอ้าง...ช่างเป็นใจ แล้วเมื่อไร...ที่คิดไว้...จะเป็นจริง.................................คุณ คนทุ่งบางเขน อยู่ที่ใคร...กันเล่า...ที่ฝ้าห่าง แล้วมาอ้าง...หวังไว้ ....ในทุกสิ่ง สมประสงค์....เมื่อไหร่....จะรู้จริง ถ้อยประวิง....หวั่นไหว...หรือไรกัน เสียงจั๊กจั่น..เรไร...คล้ายขับกล่อม อีกคนคอย....จะพร้อม ....ยอมไหมนั่น โอ้กระไร....ชายเอย....เผยรำพัน จะโอบกอด...แจ่มจันทร์....นั่นว่าไป อยู่ห่างไกล....ใจหวง....ห่วงไหมหนา มองจันทรา....ผ่องพราว....ดาวสดใส แต่ไม่รู้...คนนั้น....ฝันถึงใคร ไม่อยากเชื่อ ...รู้ไหม...ใจระแวง กังวลอยู่ ...ไม่หาย...ฤทัยหวั่น ห่างไกลกัน....ดวงจิต....กลัวคิดแหนง มีใครใหม่ ...หรือเปล่า...เฝ้าเคลือบแครง หวาดระแวง....อ่อนไหว....กลัวใครชิง...............................สุนันยา   โดย: สุนันยา 15 ตุลาคม 2553 23:05:30 น.

ว่าด้วยการรอคอยและความว่างเปล่า คนคอยยังเฝ้ารอคอยคนหนึ่ง คนที่ซึ่งจากไปไกลหนักหนา คนที่ห่างจากคนคอยสุดไกลตา คนที่ห่างไม่เคยมาหาคนคอย คนที่เคยบอกคนคอยว่ามีใจ กลับห่างไปทิ้งหัวใจคนคอยหา คนห่างไปไม่ลาซักวาจา คนคอยยังคอยว่าจะเหมือนเดิม คนที่คอยเฝ้ารอด้วยความหวัง คนที่ห่างยังคิดถึงยังห่วงหา คนที่ห่างไม่ตั้งใจไกลสายตา แต่เวลาพาคนห่างห่างคนคอย จนคนคอยคอยนานนานจนท้อ แต่คนห่างก็ไม่มาหาให้เห็น คนที่ห่างทำไมช่างใจเย็น ไม่มาเห็นใจคนคอยเริ่มน้อยใจ คนที่คอยยังคอยคอยคนห่าง แม้คนคอยช่างต่างห่างคนเห็น คนที่คอยขอรอด้วยใจเย็น รอวันเห็นคนห่างอย่างที่คอย แวะมาเป็นกำลังใจให้คนคอย   โดย: kanit2425 16 ตุลาคม 2553 7:48:57 น.

คนที่คอยยังคอยคอยคนห่าง แม้คนคอยช่างต่างห่างคนเห็น คนที่คอยขอรอด้วยใจเย็น รอวันเห็นคนห่างอย่างที่คอย............ คุณkanit2425 คนที่อยู่ รู้ค่า เวลารัก เมื่อใจปัก ปวดร้าว และเหงาหงอย วันเวลา คราเคลื่อน ดูเลื่อนลอย ใจดวงน้อย เจ็บช้ำ ระกำนัย เพียงอยากรู้ อยู่ไหน คนไกลห่าง บนเส้นทาง ร้างรก หรือตกไหน ร้อยคำเรียง เคียงถาม สุดทำใจ "คิดถึงนะ" ห่วงใย อย่าใจดำ... สวัสดีค่ะ คุณ kanit2425 ขอบคุณมากมายค่ะ ที่ไม่เคยทิ้งกัน..   โดย: สุนันยา 16 ตุลาคม 2553 12:34:56 น.

อ่านทุกวันฝันทุกคืนอยากยืนคู่ แต่ไม่สู้เขียนกลอนนอนหัวค่ำ ด้วยตอนนี้ฟุ้งซ่านไร้งานทำ มาประจำเช้าเย็นถ้าเอ็นดู ขอมาทักทายบ้างบ้างนะครับ   โดย: คนเดียวที่ต้องการ 16 ตุลาคม 2553 13:02:13 น.

อ่านทุกวันฝันทุกคืนอยากยืนคู่ แต่ไม่สู้เขียนกลอนนอนหัวค่ำ ด้วยตอนนี้ฟุ้งซ่านไร้งานทำ มาประจำเช้าเย็นถ้าเอ็นดู.........คุณคนเดียวฯ อยากยืนคู่ อยู่ด้วย คงช่วยได้ มาเติมใจ ที่เขลา เศร้าอดสู ช่วยสักหน่อย ร้อยความ นำพธู ที่หดหู่ ให้หาย จากใจตรม... ..   โดย: สุนันยา 16 ตุลาคม 2553 13:13:37 น.