Bloggang.com : สุนันท์ยา : ประทับใจ ในถ้อย ร้อยกวี

ประทับใจ ในถ้อย ร้อยกวี

ประทับใจ ในถ้อย ร้อยกวี

สะกดคำ ว่า”รัก”

สะกดคำ ”รัก” ร้อย เป็นสร้อยสรวง
ฝากคล้องทรวง ใครหนึ่ง ซึ่งห่วงหา
ด้วยห่างไกล เส้นทาง วางทาบมา
ข้อกำหนด ชะตา ที่ท้าทาย

อยากให้เขา รู้นัก ว่ารักนี้
มอบด้วยความ ภักดี ที่มากหลาย
ตั้งแต่วัน เริ่มต้น จนบั้นปลาย
แม้ถึงวัน สุดท้าย มิคลายคลอน

สะกดคำ ว่า”รัก” นี้ฝากไว้
แนบทรวงใน ตรึงติด ชิดเคียงหมอน
โอ้รักเอย เผยพร่ำ น้ำคำวอน
ด้วยอักษร สาส์นซึ้ง...คือหนึ่งใจ

หากสวรรค์ เมตตา ฟ้ารู้รับ
ช่วยสดับ ทุกตอน ยามอ่อนไหว
อยู่คงมั่น มิหวั่น แม้การณ์ใด
ผ่านโพยภัย ถึงฝั่งฝัน นิรันตร...

“สุนันยา”

สะกดร้อยสร้อยรักสลักส่ง
จากอนงค์นางน้องปองสมร
พิไรร่ำคำฝากมากอาวรณ์
สุดสะท้อนวอนหวังหลั่งอาลัย

เพียงคำ “รัก” น้อยนิดคิดร้อยส่ง
ต้องผจงลงด้ายหมายคล้องไหน
จะคล้องแขน-คล้องคอ หนอชื่นใจ
จะคล้องใครในนี้...ที่รำพัน

หรือจะวางทิ้งไว้ยามใครผ่าน
ได้แลลานวานหยิบริบสุขสันต์
หรือวางไว้เฉพาะเจาะจงกัน
ใครไหนนั่นคู่สม..ชมมาลัย

หรือจะเหวี่ยงเสี่ยงทายชายทั้งหล้า
กราบเทวานำสู่คู่สมัย
อธิษฐานฝากวางกลางฤทัย
ลอยสู่ใจ..ชายนั้น สวรรค์เรียง.

"บ้านริมโขง"

เพียงคำ “รัก” น้อยนิดคิดร้อยส่ง(พี่ริมโขง)
ใจมั่นคง โยงถึง ไร้ซึ่งเสียง
อักษรวาง ทอทาบ ฉาบรักเคียง
แทนสำเนียง ว่า"รัก" จากคนไกล

หรือจะวางทิ้งไว้ยามใครผ่าน (พี่ริมโขง)
ร้อยดวงมาน เรียงพจน์ ด้วยสดใส
ใครไหนผ่าน หว่านคำ ย้ำเช่นไร
มิจาจตรึง ฤทัย ดังใฝ่ปอง

หรือจะเหวี่ยงเสี่ยงทายชายทั้งหล้า(พี่ริมโขง)
"รัก"มีค่า เพียงหนึ่ง ไร้ซึ่งสอง
มิได้งาม มากล้น หลายคนจอง
ใจของน้อง ซ่านซึ้ง..เพียงหนึ่งชาย

สะกดไว้ "ว่ารัก" จากใจหนึ่ง
ให้คนซึ่ง ถึงแม้ ดั่งแลหาย
จะเก็บรัก แอบซ่อน ก่อนบั่นปลาย
รอถึงวัน ที่หมาย...ค่อยคลายปม

"สุนันยา"

“ร้อยรักฝากมา”
*****

หากมีดาว ระดาษ มาสาดส่อง
นภาผ่อง มองเห็น เป็นแสงสี
แลวับวาว พราวพร่าง ดั่งมณี
คงจะดี กว่าที่ มีฝนริน
*******
แต่..คืนนี้ ไร้ดาว ดาระดาษ
ฝนโปรยสาด เป็นสาย กระแสสินธุ์
เสียงฟ้าครืน ก้องดัง ทั้งธานินทร์
สะท้อจินต์ ขื่นขม ตรมเดียวดาย
*******
มองฝนที่ หลั่งนอง ด้วยหมองเศร้า
ไม่มีเขา เย้าเยือน เหมือนห่างหาย
หรือลืมแล้ว สัญญา คราฝนปราย
คงหมดสิ้น ความหมาย จากใจเธอ
*******
วอนสายลม พรมผ่าน ฝ่าม่านฝน
ว่ามีคน ฝากคำ นำเสนอ
ขอทวงสิทธิ์ สัญญา คราพบเจอ
หวังว่าเธอ จำจด ทุกบทความ
*******
ร้อย-ลำนำ ย้ำส่ง ยังคงค่า
รัก-ศรัทธา เปี่ยมล้น แม้คนหยาม
ฝาก-ลมหวน ครวญหา ว่าติดตาม-
มา-ทุกยาม ดึกดื่น ..ตื่นนิทรา

*******
เมื่อ-เธอรับ รู้ได้ ในน้ำถ้อย
ครา-ลมคล้อย ลอยเคลื่อน เพื่อเตือนหา
ฝน-ปลายสรวง ร่วงรับ ซับน้ำตา
ริน-หลั่งพา คำมั่น สัญญาคืน....

“สุนันยา”

แว่วลำนำขับขาน กลอนหวานแหว๋ว
เสียงเจื้อยแจ้วแนวคำลำนำฝืน
เหมือนทวงถามตามคนทนกล้ำกลืน
ร่ำสะอื้นเปียกฝนปนน้ำนอง

สุดอาลัยหวนหาคราครั้งหนึ่ง
คนเคยซึ้งลืมคำทำเศร้าหมอง
คนที่เคยอาลัยไม่ใฝ่ปอง
คนร่ำร้องคือเธอ..ละเมอครวญ

อยากเป็นใครคนนั้นในฝันเจ้า
ทุกค่ำเช้าคงรื่นชื่นสงวน
จะพะนอคลอนางอย่างรัญจวน
จะเย้ายวนด้วยเล่ห์เสน่ห์ชาย

แต่คงไม่ใช่ฉัน..ในวันนี้
เป็นแรมปีหาใครที่ไหนหมาย
อยู่ลำพังนั่งเหงาเพียงเดียวดาย
หรือเธอหมายว่าฉัน..เคยสัญญา..?

"บ้านริมโขง"

หากทบทวน คำไข ที่ขานขับ
คงสดับ ถึงได้ ว่าใครหนา
เคยตอกย้ำ คำมั่น เมื่อผ่านมา
เป็นสัญญา หัวใจ มอบให้กัน

ครั้นเวลา ผ่านแล้ว ไร้แววเห็น
คนเคยเป็น หนึ่งใน ดวงใจฉัน
ดูหมางเมิน เกินที่จะรำพัน
เขาคนนั้น ลืมหมด ไม่จดจำ

ได้แต่นั่ง เขียนกานท์ ฝากฝันถึง
คนเคยซึ้ง ซับทรวง ห้วงถลำ
ทุกบทร้อย จากจินต์ ไม่สิ้นคำ
เพื่อบอกความ เจ็บช้ำ ยามฝนริน

ร้อยคำรัก ฝากมา ว่ายังห่วง
ถึงคนลวง ได้รู้ ผู้ถวิล
พิรุณปราย จากฟ้า ล้าดวงจินต์
น้ำตาริน ร่วงรับ กับฝนโปรย...

"สุนันยา"

บทกวี ข้างบนนี้ เป็นการต่อ กลอน
ของ สุนันยา และ พี่บ้านริมโขง จากเว็บ บ้านกลอนไทยค่ะ
สุอยากเก็บมาไว้ ที่นี่..ซึ่งเป็นเสมือนบ้านของสุ อยากให้ พี่ๆเพื่อ-น้อง ได้อ่านกันด้วยค่ะ
ยังมี อีกหลาย ท่าน ที่สุ ต่อกลอนด้วย..ยังไม่กล้าเอามาลง ค่ะ
เพราะ ยังไม่ได้ ขออนุญาต เจ้าของบท กวี...สุ พยายาม เรียนรู้ จาก ท่านเหล่านี้ อยู่นะคะ
ขอเก็บ บทกวี นี้ไว้ เป็นความประทับใจนะคะ...

ขอบคุณ พี่ บ้านริมโขง ที่อนุญาต
และขอบคุณ ทุก ท่านที่มาอ่าน ช่วยเม้นท์
ช่วยวิจารณ์ ด้วยนะคะ...
***

ลืมวางลิงค์ บ้านกลอนค่ะ
//www.klonthaiclub.com/

Create Date : 15 สิงหาคม 2554

Last Update : 15 กันยายน 2554 7:30:25 น.

49 comments

Counter : 2380 Pageviews.

เนื่องจากว่า เกิด อุบัติเหตุ กับบล็อค"เฝ้ารอความฝัน"
สุเลยต้องอัฟบล็อคใหม่ เร็วหน่อยค่ะ พอดี ไม่ทันได้ตั้งตัวค่ะ
ก็เลย ถือโอกาส นำกลอน ที่ไป ต่อไว้ ที่อื่น มาวาง ให้ได้อ่านกันค่ะ
และได้รับ ความ อนุเคราะห์ จากพี่บ้านริมโขง ซึ่งไม่ได้เล่น เว็ปนี้ ด้วย ก็เลย มี ผลงานกลอน นี้ มาฝากทุกคนค่ะ..