.....เรื่องราวของฉันผู้หญิงคนหนึ่ง..... Love has no boundaries.
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
9 ตุลาคม 2553
 
All Blogs
 

ทราย กับ ทะเล

สายลมโชย โบยพัด สะบัดพลิ้ว
เย็นผ่านผิว แผ่วผ่อน ดับร้อนหาย
ตะวันรอน อ่อนแรง แสงประกาย
ใกล้ลับหาย จากฟ้า เวลาเย็น


เสียงคลื่นครวญเคลียคลอพะนอเคล้า
ดังหยอกเย้า แกล้งซัด หาดทรายเล่น
ละอองพราว ขาวผ่อง ต้องกระเซ็น
ดูสวยเด่น เป็นละลอก กระฉอกไป


เกลียวคลื่นม้วนชวนฝัน ดังม่านฟ้า
เหมือนเมฆา สีขาว สกาวใส
น้ำซัดซ่า บรรเลง เพลงกล่อมใจ
สุรีย์พราย ยามเย็น เป็นแสงนวล

************************************************


************************************************
ทะเลคง เหมือนเก่า เมื่อคราวก่อน
รอเธอย้อน วันชื่น ให้คืนหวน
เหมือนทะเล ที่ไม่ เคยแปรปรวน
ใจเรรวน เปลี่ยนไป หายลับลา


หรือเธอมี เรื่องใด ให้หมองเศร้า
โปรดจงเล่า ให้คลาย ได้เลยหนา
ฉันจะคอย ปลอบใจ ไม่ไกลตา
เหมือนทะเล เคียงมา กับผืนทราย


เหมือนเช่นเรา คูกัน ไม่หันจาก
เพียงเธอฝาก รักจริง ไม่ทิ้งหาย
เราจะอยู่ คู่กัน มั่นมิคลาย
เหมือนหาดทราย คงอยู่ คู่ทะเล..



"สุนันยา"













 

Create Date : 09 ตุลาคม 2553
22 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2553 19:14:20 น.
Counter : 3556 Pageviews.

 

แวะมาทัศนากลอนเพลินตา เพลินใจค่ะ
ช่วงนี้กำลังศึกษาการสัมผัสบทกลอนที่ไพเราะ อิอิ
จขบ.สบายดีนะคะ
ขอให้นอนหลับฝันดีค่ะ

 

โดย: ณ ปลายฉัตร 9 ตุลาคม 2553 23:17:47 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณสุนันยา..

เพลงเพราะดีนะค่ะ..

เคยได้ยินแต่versionคุณนันทิดา

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 10 ตุลาคม 2553 0:12:28 น.  

 

เพลงก้อเพราะ รูปก้อสวย กลอนก้อเข้ากันดี เก่งจริงๆเลยค่ะคุณสุ
แวะมาทักทายยามดึกค่ะ
[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]
[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]

 

โดย: ดาวริมทะเล 10 ตุลาคม 2553 0:40:39 น.  

 

ตื่นแต่เช้า ก็พบกับกลอนเพราะ ๆ

พอคลิกเข้ามาตามอ่าน

เห็นถึงพัฒนาการของคนแต่ง

เดี๋ยวนี้ คุณสุ. แต่งได้หวานขึ้น เพราะขึ้น อย่างเห็นได้ชัด

กลอนหวานอ่านแล้วเคลิ้ม...

ในฐานะคนเขียนกลอนด้วยกัน ขอปรบมือให้ครับ....

มีข้อเสนอแนะนิดนึงอย่างคนชอบพอกัน...

การเฟ้นคำในกลอนหวาน ๆ แนวนี้

คนแต่งต้องเฟ้นกันแบบ "ทุก ๆ คำ"

เรียกว่าเฟ้นเค้นค้น กันจนถึงแก่นเลยเชียว

เพื่อให้เห็นภาพ ลองยกตัวอย่างสักบาท...

"...ละอองพราว ขาวผ่อง ต้องกระเซ็น.."

คำว่าต้องในบาทนี้ ฟังแล้วออกจะรู้สึกว่าคำมันแข็งไปนิดหรือเปล่า

แม้จะบอกว่า ต้องในที่นี้ ต้องการหมายถึงการสัมผัส แตะต้อง อะไรประมาณนั้น

แต่ความที่นำมาและต่อเนื่องไป ไม่อาจแปลความเช่นนั้นได้

คำว่าต้องในที่นี้ จึงมีลักษณะบังคับ ทำให้คำนี้ที่ใช้ตรงนี้ "แข็ง" ไปสักนิด

ถ้าเปลี่ยนเป็นดังนี้ จะเพราะและหวานขึ้นไหม...

"..ละอองพราว ขาวผ่อง ต้อง ฟองกระเซ็น..."

..................

มีข้อเสนอแนะอีกนิดนะครับ

นักกลอนคนหนึ่ง ควรแต่งกลอนได้หลากหลายอารมณ์

ไม่ว่ากลอนรัก กลอนซึ้ง

แต่ก็ไม่ทิ้งกลอนประเภทอื่นๆ เช่น กลอนดุเดือด ต่อสู้ กลอนเล่าเรื่อง ไปจนถึงกลอนตลกโปกฮา

เพราะการแต่งกลอนในหลากหลายอารมณ์ จะช่วยเพิ่มคำในคลังของเรา

ที่จะทำให้เราสามารถหยิบจับมาใช้ได้มากขึ้น...

ขออภัยที่แนะนำจนติดลมยาวย้วยเลย

หวังว่าไม่เคืองกันนะครับ...

 

โดย: ลุงแว่น 10 ตุลาคม 2553 6:19:59 น.  

 

08.28 น.

๏ กลอน-ใส่ ไกซ่อนสร้าง ............. สลักแข็ง
กัน-อยู่ กู่ยันแรง ......................... ร่อนโล้
โคลง-อยู่ คู่โยงทะแยง ................. ทะยานขัด
เคลง-พลาด คลาดเพลงโย้ ............ โยกซ้ายย้ายขวา

๏ เพลง-ล้า พาเร่งโล้ ................... แรมรอน
เศร้า-อยู่ สู่เหย้ากลอน ................. สลักบ้าน
หนาว-รัก หนักราวคอน ................. คู่ขาด
ใจ-หม่น จนไม่ต้าน ...................... รับไว้ไไหวหรือ

๏ คลื่น-หือ คือหื่นไห้ ................... โหยหา
ร้าย-สาด ลาดซ้ายขวา ................. ลื่นล้ม
ทราย-หาด สาดหาย-อา ............... รมณ์-ราบ
เรียบ-อยู่ รู้เหยียบก้ม .................. เก็บไม้กวาดใจ

๏ โคลง-ได้ ใครโด่งโล้ ................ ตามลม
เสียบ-พลาด ศาสตร์เพียบผม ........ พลิกพลิ้ว
กลอน-ใส่ ไก่สอนคม .................. แข็งอ่อน
มั่น-อยู่ หมู่ยั่นคิ้ว ........................ ขมวดเค้นคลำหา-ตามอารมณ์ตน แลนาบารนี ๚ะ๛

09.29 น.

 

โดย: นกโก๊ก 10 ตุลาคม 2553 9:33:38 น.  

 

เห็นเม็ดทรายชายหาดสะอาดนัก
เหมือนความรักจากใจคนไร้เล่ห์
คนเหงาหงอยคอยหาไม่ฮาเฮ
ดั่งทะเลคลื่นจัดซัดหาดทราย

ทรายคือทรายไม่หายหรือกลายค่า
เพียงเพราะว่ายังหาผู้มาหมาย
ใครไปแล้วไปลับยากกลับกลาย
แต่เม็ดทรายยังอยู่......คู่ทะเล

 

โดย: พันคม 10 ตุลาคม 2553 10:43:00 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ ณ ปลายฉัตร
ขอบคุณ ที่แวะมาทักทายยามดึกค่ะ
สุสบายดีค่ะ
ว่างๆแวะมาใหม่นะคะ
..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 16:56:42 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ อ้อมแอ้ม
ขอบคุณ มากค่ะ ที่แวะเยี่ยมสุตลอดเลย
เมื่อวาน ยุ่งมากมายค่ะ
ไม่ได้ทักทายใครเลยจนดึก
แล้วสุ จะแวะไปคุยด้วยนะคะ

..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 17:00:10 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ ดาวริมทะเล

อย่างที่บอกค่ะ..สุชอบทะเลเป็นชีวิต
ตอนแรกเขียนชมแต่ทะเลค่ะ
แต่ฟังเพลงแล้ว เป็นการเปรียบเทียบ
ความรัก ของคน กับ ความรัก ของทรายกับทะเล
สุก็ เลย เปลียน3บทหลังค่ะ ซึ่ง สุจะถนัดด้วย อิอิ
ว่างๆมาคุยกันอีกนะคะ..

..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 17:03:47 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงแว่น

ขอบพระคุณ เป็นอย่างมาก เลยค่ะ
ที่แวะมาเยี่ยม
ได้รับคำชมจากลุงนี่ สุ สุดปลื้มเลยค่ะ
ขอบคุณ สำหรับคำแนะนำค่ะ
สุแก้ไขตามนั้น ค่ะ ก็ เพราะ จริงนี่นา
สุเลยเอาไป วางกระทู้ ที่ถนน ห้องกวีค่ะ
ส่วนในบล็อค ปล่อยไว้ค่ะ
จะได้เห็นกันว่า บกพร่องตรงไหน
แนะนำได้ ติได้นะคะลุงแว่น
สุ ถือว่า เป็น การ เอาใจใส่ จาก ผู้ใหญ่
สุชอบค่ะ ไม่เคืองแน่นอน รับรองได้
สุพยยามจะฉีกแนวอยู่นะคะ ถ้าหากมีคน ตั้งกระทู้ สุก็ พอจะแจมได้
พอมาเขียนเอง แบบใช้สมองตัวเองล้วนๆ
มันไปไม่ได้สักที มันจะออกแนวเศร้าอยู่เรื่อยเลย
ยังไง สุ จะพยายามนะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ และหวังว่า ลุงแว่น จะไม่เบื่อ ที่คอยสอน คอย แนะนำ สุนะคะ
.

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 17:11:25 น.  

 

กลอน..กานท์ส่ง เรียงร้อย ถ้อยสลัก
กัน.....เก็บกัก พักก่อน จะนอนไหน
โคลง...อ่อนนัก ยากเย็น จะเข็ญไป
เคลง...คล้อยใน บางบท พจน์กวี


เพลง...ฟังเพลิน เดินไกล ก็หายเหนื่อย
เศร้า...โศกเรื่อย เอื้อยอ๋อย น้อยใจนี่
หนาว..ลมแผ่ว พลิ้วผ่าน ม่านราตรี
ใจ....นี้มี รักผูก เพียงลูกยา

คลื่น...คล้ายเตือน เหมือนภัย มองไม่เห็น
ร้าย...ร้อนเย็น เป็นไป แต่ภายหน้า
ทราย....คงอยู่ อย่างนั้น เหมือนผ่านมา
เรียบ...เฉยกว่า ใจคน บนผืนทราย

โคลง...เคลงรีบ เร่งลอง น้องยิ่งผิด
เสียบ...พลาดนิด ผิดรอย พลอยสลาย
กลอน...ประตู ยังอยู่ คงสบาย
มั่น...ดีแท้ พี่ชาย ไม่ต้องกลัว.....555


สวัสดีค่ะ ค่ะนก ขอบคุณ มากค่ะ ที่แวะมา
น้องจะผวนก็ไม่ไหวค่ะพี่นก
โคลงธรรมดา ก็จะตายแล้ว
น้องขอมั่ว ไปก่อน ตามแบบฉบับ สุนันยา นะคะ...อิอิ
..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 17:56:21 น.  

 


คลื่นยังคงครวญคอยทุกรอยซัด
เมื่อพรากพลัดห่างหนสุดทนไหว
ริ้วระลอกหยอกเยือนแล้วเลือนไป
เกรงเหมือนอกคนไกลไม่จริงจัง

สวัสดีค่ะ คุณสุฯ
หายไข้เร็วๆ และ มีความสุขกับเรื่องราวดีๆ นะคะ

 

โดย: วลีลักษณา 10 ตุลาคม 2553 18:38:16 น.  

 





อยากเดินท่อง มองดู หมู่วิหค

ที่โผผก เคียงกัน มั่นสุขสม

ดูน้ำฟ้า แนบเนา เคล้าสายลม

แล้วรอชม แสงจันทร์ ครั้นมืดลง



คงจะสวย สดใส เมื่อฉายส่อง

แสงนวลผ่อง ต้องธารา น่าลุ่มหลง

ดาวน้อยเกลื่อน เคลื่อนคล้าย ให้พะวง

เหมือนช่วยส่ง แสงรัก จากดวงใจ



เม็ดทรายขาว พราวพริ้ง ยิ่งกว่าฝัน

ยามต้องจันทร์ วับแวม ดูแจ่มใส

คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ่งห่วงใย

สัญญาไว้ จะพานั่ง ฝั่งชายเล.....(จบมั่วค่ะ)

..




 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 19:24:45 น.  

 

เห็นเม็ดทรายชายหาดสะอาดนัก
เหมือนความรักจากใจคนไร้เล่ห์
คนเหงาหงอยคอยหาไม่ฮาเฮ
ดั่งทะเลคลื่นจัดซัดหาดทราย

ทรายคือทรายไม่หายหรือกลายค่า
เพียงเพราะว่ายังหาผู้มาหมาย
ใครไปแล้วไปลับยากกลับกลาย
แต่เม็ดทรายยังอยู่......คู่ทะเล…………………คุณพันคม

คือความจริง มองเห็น เป็นประจักษ์
ในความรัก ปักใจ ไม่หักเห
ต่างเชื่อมั่น และพร้อม ยอมทุ่มเท
เหมือทะเล กับผืนทราย ไม่ไกลกัน

เหมือนสองใจ ไม่ห่าง ต่างรับรู้
ว่าคงอยู่ ชิดใกล้ ไม่แปรผัน
เปรียบเทียบไป ถึงใน ความผูกพัน
ความรักมั่น ดั่งทรายอยู่...คู่ทะเล

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 20:17:25 น.  

 

คลื่นยังคงครวญคอยทุกรอยซัด
เมื่อพรากพลัดห่างหนสุดทนไหว
ริ้วระลอกหยอกเยือนแล้วเลือนไป
เกรงเหมือนอกคนไกลไม่จริงจัง.........คุณวลี

เป็นคู่สม คู่สร้าง แต่ปางไหน
ถูกซัดไป จากคลื่น ยังคืนหลัง
ไม่อาจพราก จากไป ไกลภวัง
กระทบฝั่ง อย่างไร ไม่ไกลกัน..


ขอบคณมากค่ะ คุณ วลีฯ

..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 20:21:48 น.  

 

ดีใจครับที่ได้มาอ่านร้อยกรองหวานๆที่บ้านคุณสุไทกวันครับ
.......................................
สวัสดีค่ำๆครับ

 

โดย: panwat 10 ตุลาคม 2553 21:17:51 น.  

 

20.47 น.

๏ เย็นจรกลับ จับกลอน ค่ำนอนแผ่
ลงแต่กลอน ตอนแก่ แย่ซิครับ
อ้อโต้ล๊อค ตอกโล้ โย้โคลงรับ
กลอนล๊อคปั๊บ รับป๊อก น๊อคคาเตียง

๏ ไม่ต้องบิ๊วท์ ติวบ๊อง ล่องลอยฝัน
ตามลมปั่น ลั่นปม อารมณ์เสียง
ตามลมขึ้น ลื่นคม ลมโคลงเอียง
ลมลงเปรี้ยง เลี่ยงปลง ลงกลอนกัน

๏ กวีป่่า ว่าปี ปี่ปี้ปี๊ปี๋
ข้าวปลาดี ปรีดา ลมพาฝัน
โคลงใส่กลอน สอนไก่ ไม่สอนขัน
สอนมันตี มีตัน วันใดหวา-น่าจะเป็นวันหมดลม แลนาบารนี ๚ะ๛ (อิอิ)

21.17 น.

 

โดย: นกโก๊ก 10 ตุลาคม 2553 21:31:43 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ พันวัตต์
วันนี้ ขี่โกงนี่นา..
ไม่มีกลอน หวานๆมาฝากได้ไงอ่ะ..

..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 21:53:03 น.  

 

จะแกล้งผวน กวนแผลง จะแกล้งพี่
ลองดูที ลีท่อง คงต้องถอย
เข็ญจนหนัก จักเน้น จนเห็นรอย
นวลจะถอย น้อยทวน เร่มรวนเร

เข็นไม่ไป ไขไม่เป็น เห็นไหมเล่า
เพียงแค่เย้า เค้าแหย่ แค่เจอเล่ห์
คงไม่ไหว ใคร่โหวง เหมือนลงเล
ต้องจบเห่ เจ๊หลบ สยบยอม....555


ไม่ไหวค่ะพี่นก..มึน

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 22:19:27 น.  

 


อ้อมแอ้มมาชวนไปเที่ยวเรือสำเภาที่สวยที่สุดในโลกค่ะ

ไปด้วยกันนะค่ะ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 10 ตุลาคม 2553 22:20:53 น.  

 

ขอบคุณ ค่ะ คุณ อ้อมแอ้ม
สวยจริงด้วย

สุ ชอบทะเล แต่สุไม่ชอบนั่งเรือค่ะ แหะๆ เมาคลื่นค่ะ
เที่ยวให้สนุกนะคะ

..

 

โดย: สุนันยา 10 ตุลาคม 2553 22:38:33 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณคุณ สุ เพลงเพราะมากค่ะ เพลงโปรดด้วยนะคะเนี่ย แวะมาอ่านกลอนเพราะและฟังเพลงเพราะๆค่ะ เขียนมากไม่ได้รีบไปทำงานค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นมาใหม่นะคะ ขอให้มีความสุขกับการทำงานวันนี้นะคะ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

 

โดย: กิ่งฟ้า 11 ตุลาคม 2553 6:52:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สุนันท์ยา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




by http://www.zalim-code.com

free counters




ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน
ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซาบซึ้งกวี
เรียงร้อยวจี..ฤดีเดียวดาย...



ผู้ชมออนไลน์
New Comments
Friends' blogs
[Add สุนันท์ยา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.