.....เรื่องราวของฉันผู้หญิงคนหนึ่ง..... Love has no boundaries.
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
3 ตุลาคม 2553
 
All Blogs
 
“ใกล้หนาว ..เหงาจัง”

“ใกล้หนาว ..เหงาจัง”

ช่วงปลายฝน ต้นหนาว อกร้าวไหว
ไร้เงาใคร เคยห่วง ดวงใจเหงา
มองจันทรา ปลายฟ้า มาพร้อมดาว
แต่จันทร์เจ้า ดั่งล้า มาครึ่งเดียว

คืนเดือนแรม ไม่แจ่มฟ้า ดาราหาย
คนเดียวดาย คล้ายจันทร์ นั้นเพียงเสี้ยว
ต้องปวดร้าว หนาวเหน็บ เจ็บจริงเชียว
เหมือนอยู่เดียว เปลี่ยวร้าง เส้นทางไกล

คนเคยเรียง เคียงใกล้ คล้ายเลี่ยงหลบ
ที่เคยซบ โอบรับ เหมือนขับไส
โอ้จันทร์เอย ..ฉันเหงา ร้าวดวงใจ
ปลอบฉันหน่อย ได้ไหม ให้หายตรม

ยิ่งใกล้หนาว ร้าวทรวง ห่วงในรัก
เมื่อก่อนเคย..ร้อยถัก รักสุขสม
กลับเลือนหาย กลายหมอง ต้องซานซม
เหลือแต่ความ ขื่นขม ถมอุรา

แหมหากรัก กลับหวน ให้ชวนชื่น
คงเหมือนคืน จันทร์เพ็ญ ที่เด่นฟ้า
เติมเต็มใจ ให้หวาน นั้นกลับมา
เหมือนจันทรา เต็มดวง ห้วงราตรี

จะมีไหม วันนั้น ฉันหวังไว้
ว่ารักได้ ย้อนคืน ชื่นสุขศรี
มีรักล้อม กล่อมขวัญ อันเปรมปรีดิ์
หรือจะมี เพียงในฝัน เท่านั้นเอง/...
















Create Date : 03 ตุลาคม 2553
Last Update : 3 ตุลาคม 2553 20:41:07 น. 15 comments
Counter : 2605 Pageviews.

 
ยินสำเนียงเสียงกลอนอักษรสาน
จากพิมานเพราะเพียงกับเสียงเจ้ง
ดุจอัปสรร่อนรำ...ลำนำเพลง
ที่บรรเลงในฝันอันพิไล

ระริกริ้วหวิวหว่นดุจมนต์เสก
พยับเมฆมลายหมดฟ้าสดใส
สรรพสำเนียงเสียงทิพย์ระยิบใจ
ลุ่มหลงใหลในสวรรค์ที่สรรมา

ยินสำเนียง เสียงทราย มาสาดซัด
พลิ้วสะบัด ซัดสาด ปรารถนา
กลิ่นพิกุล จากดอย ที่ลอยมา
พรรณนา จากใจ หรือไรนวล

ระริกริ้ว หวิวหวั่น ถึงวันไหน
ที่หัวใจ หม่นไหม้ เกินใจหวน
พระพายเอ๋ย เคยพัด สะบัดทวน
เจ้าเย้ายวน หยุดอยู่ กับผู้ใด

จงอย่าวิ่ง ให้วุ่น กรุ่นคำรัก
จะนั่งพัก เพลานี้ กับที่ไหน
ฟ้าเวิ้งว้าง อย่างนี้ นี่กระไร
ให้ฟ้าทวง ถามใจ ใครสักคน

ฟ้าที่เวิ้งเคยว้างจงจางจาก
ให้หนาวพรากซากเหงากับเงาหม่น
เมฆมาก เคลื่อนคล้อย มาลอยวน
ขอสายฝนสาดซ่า...ลบอาลัย

ให้พระพายโชยพัดสะบัดพลิ้ว
ลมหนาวปลิวลิ่วมาน้ำตาไหล
ถึงแสนเหงาเจ้าจะผ่านทะยานไป
กำลังใจ ส่งให้ มิวายเว้น


โดย: พันคม วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:22:08:37 น.  

 
ยามลมหนาวโบกโบยพัดโชยชื่น
เย็นระรื่นชื่นจิตคิดหวั่นไหว
โอ้ลมหนาวคราวนี้จะมีใคร
อยู่เคียงใกล้ให้อุ่นอิงพักพิงกาย

สวัสดีค่ะคุณสุ กิ่งมาแจมกลอนเพราะนิดหน่อยค่ะ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:23:35:00 น.  

 


โดย: panwat วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:0:23:47 น.  

 
ใกล้หนาว นอนหาว กลางฟูกหมอน...

ลมอ่อน ชวนสบาย คลาย..ผ่องใส..

ใกล้หนาว ฤดูยาว คราว..หัวใจ..

ย่อมผ่องใส ส่องสว่าง กระจ่างงาม..


โดย: ผ่านมาคะ (บล๊อกสวยมากค่ะ) IP: 203.131.210.82 วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:8:43:11 น.  

 


โดย: kapeak วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:8:51:23 น.  

 
ให้พระพายโชยพัดสะบัดพลิ้ว
ลมหนาวปลิวลิ่วมาน้ำตาไหล
ถึงแสนเหงาเจ้าจะผ่านทะยานไป
กำลังใจ ส่งให้ มิวายเว้น…………………………………คุณพันคม


ยินเสียงลม พรมพลิ้ว ที่หวิวไหว
เหมือนปลอบใจ เย้าหยอก ออกความเห็น
ลมสะบัด พัดร้อย ถ้อยคำเย็น
ไม่ว่างเว้น สักช่วง ด้วยห่วงใย


สายลมแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงสาน
ดุจกลอนกานท์ ปั้นเสก เอกพจน์ใส
ดั่งน้ำทิพย์ หยิบสรวง ห้วงอำไพ
รินรดใจ ให้คนเหงา คลายเศร้าตรม


สายลมไล้ คล้ายห่วง ดวงสมร
อย่าพัดจร จนไกล ให้ขื่นขม
สายลมเอย เคยไหม ที่ซานซม
โศกระทม ถมถา คราอ่อนแอ


ลมคงไม่ เคยรู้ ยามคู่ร้าง
บนเส้นทาง ที่ไร้ ใครแยแส
เดินเดียวดาย หลายเรื่องยุ่ง มุ่งรังแก
มีแต่ความ พ่ายแท้ และภินท์พัง


ในวันเหงา คราวครั้ง ยังคิดถึง
ย้อนคำนึง ตรึงติด ความผิดหวัง
มีลมหวน ชวนชื่น คืนพลัง
มอบความหวัง ครั้งใหม่ ด้วยไมตรี


ระรินร่ำ คำคม ดั่งลมร้อย
ที่สานสร้อย ลอยลง ณ.ตรงนี้
ช่วยปลอมขวัญ ปานลม พรมพัดวี
ให้ได้มี สุขชื่น ย้อนคืนมา


ขอน้อมรับ กับลม ที่โลมรื่น
ระรินร่าย กลายชื่น คืนมาหา
สายลมเอย...อย่าเลยลัด พัดอำลา
ทำร้ายใจ ให้ล้า ....อีกหนาลม..

..


โดย: สุนันยา วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:43:24 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณ กิ่งฟ้า
...

ยามลมหนาวโบกโบยพัดโชยชื่น
เย็นระรื่นชื่นจิตคิดหวั่นไหว
โอ้ลมหนาวคราวนี้จะมีใคร
อยู่เคียงใกล้ให้อุ่นอิงพักพิงกาย........คุณกิ่งฯ


ลมหนาวเอย เลยผ่าน จากม่านฟ้า
พัดเยือนมา ถึงเรือน เตือนความหมาย
ว่าใครหนึ่ง ซึ่งห่าง ครั้งปีกราย
จะหวนคืน เคียงกาย ดั่งใจปอง.........สุนันยา




โดย: สุนันยา วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:07:21 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณ พันวัตต์

อ่านอย่างเดียว ไม่ได้นะคะ

ต้องเสียค่าอ่านด้วยค่ะ (อย่างน้อย สองบท ..อิอิ)


โดย: สุนันยา วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:09:55 น.  

 
ใกล้หนาว นอนหาว กลางฟูกหมอน...

ลมอ่อน ชวนสบาย คลาย..ผ่องใส..

ใกล้หนาว ฤดูยาว คราว..หัวใจ..

ย่อมผ่องใส ส่องสว่าง กระจ่างงาม...... คุณผ่านมา

ฝนหล่นปราย คล้ายสั่ง ถึงฝั่งฟ้า
ก่อนอำลา ห่างหาย ให้หนาวข้าม-
ตามเป็น หมอก ละออง น่ามองตาม
ฟ้าสีคราม ยามหนาว เหงาไหมเอย...


ขอบคุณ มากนะคะ..




โดย: สุนันยา วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:19:33 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณ kapeak

ขอบคุณ มากค่ะ..แหม ชมอีกแหละ เขินแล้วค่ะ

มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: สุนันยา วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:21:27 น.  

 
ลมหนาวเริ่มพัดมา
ความรักลา...จากไปไกล
วันนี้ไม่มีใคร
มีแต่ใจเหงาๆ...ของเราเอง

หลายๆครั้งต้องอยู่กับความเหงานะค่ะ
เพราะความเหงาเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ค่ะ
แต่งกลอนกันเก่งๆทั้งนั้นเลยนะค่ะ


โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:13:36:48 น.  

 
จะมีไหม วันนั้น ฉันหวังไว้
ว่ารักได้ ย้อนคืน ชื่นสุขศรี
มีรักล้อม กล่อมขวัญ อันเปรมปรีดิ์
หรือจะมี เพียงในฝัน เท่านั้นเอง.....
.................................................
จะสดชื่นสุขได้ในความหวัง
หากระฆังใจสั่นลั่นหง่างเหง่ง....(ดังไปมั้ย)
ประโคมด้วยเสียงดนตรีที่ครื้นเครง
ช่วยประเลงขับประสานวันวิวาห์

ใครจะขอก็ให้รีบมาขอ
อย่าได้รอผ่านซึ่งถึงหนาวหน้า
ตัดสินใจเสียก่อนตอนหนาวมา
สมอุราอารมณืด้วยห่มรัก

อย่ามามัวมองเมียงทำเลี่ยงหลบ
อาจมิพบสุขได้โชคร้ายหนัก
ถ้าช้าไปกว่านี้ก็มิพัก
หรือมีรักซ่อนซ้อนห่อนห่างทรวง

จึงเฉยเมยหมดทำให้ช้ำนี่
ฤ สุขดี ใช่ไหมไม่คิดห่วง
มีคารมที่ผสมด้วยลมลวง
จะช้ำทรวงอีกไหมหนาในครานี้...
...........................................
สวัสดียามค่ำคืนครับ





โดย: panwat วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:22:12:00 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณสุฯ
รักษาสุขภาพนะคะ หลับฝันดีค่ะ

จะมีไหม วันนั้น ฉันหวังไว้
ว่ารักได้ ย้อนคืน ชื่นสุขศรี
มีรักล้อม กล่อมขวัญ อันเปรมปรีดิ์
หรือจะมี เพียงในฝัน เท่านั้นเอง/.....คุณสุนันยา

ถามสายลมพรมโบกยามโยกไหว
พฤกษ์สะบัดเรียวใบ..ใครข่มเหง-
หัวใจจึงสั่นไหวคล้ายหวั่นเกรง
หรือเป็นเพรงเบื้องบรรพ์สร้างสรรค์มา

ให้พานพบสบรอยที่คอยอยู่
ราวแถนสรวงทอดสู่ผู้ใฝ่หา
แว่วกรองคำพ่ำวอนอ้อนวาจา
ย้ำสัญญาได้ไหมมอบใจจริง


โดย: วลีลักษณา วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:22:19:30 น.  

 
ดุจเหว่ว้าเอาแต่ชะแง้เฝ้า
กำเนิดเหงากำหนดทุกข์ทดทั่ว
ฟ้ามืดมิดเกินกั้นความหวั่นกลัว
กว่ารู้ตัวอิงแอบชิดแปลบปราย

เงียบงันเหมือนมีสิทธิ์แค่พิศเปลี่ยว
ฝ่ากระแสกรากเชี่ยวรอยเหนี่ยวหาย
ไห้อาบรินดวงตาจนพร่าพราย
เหงาเปล่าดายแห่งหนาวใกล้ก้าวมา

มองฟ้าผ่านคืนอันขื่นขม
เหงาโบยบ่มวิญญาณ์ช่างล้าฝ่า
ใจรอนรอนสะท้อนคอยซ่อนชา
จะหลับตาปลิดปล่อยฝันลอยไป

ฝนตกๆบ้าง ลมแรงให้หนาวๆบ้าง
อิอิ ฤดูเหงามาแล้ว..ฝันดีค่ะพี่สุ




โดย: ญามี่ วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:23:41:31 น.  

 
สวัสดีเช่นกันค่ะคุณสุ เริ่มหนาวแล้วจริงๆเมื่อเช้านี้อากาศเย็นกว่าทุกวันมากค่ะ รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:10:22:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สุนันท์ยา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




by http://www.zalim-code.com

free counters




ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน
ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซาบซึ้งกวี
เรียงร้อยวจี..ฤดีเดียวดาย...



ผู้ชมออนไลน์
New Comments
Friends' blogs
[Add สุนันท์ยา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.